Δευτέρα 6 Ιουνίου 2016

Με νέα Σελήνη άρχισε το Ραμαζάνι― #Ramadam Kareem- Ramadan Mubarak!




Με τη νέα σελήνη άρχισε ο ιερός μήνας του Ραμαζανιού.
Ramadam Kareem /Ramadan Mubarak εύχομαι σε Μουσουλμάνους ντόπιους ή πρόσφυγες και με την ευκαιρία θέλω να θυμηθούμε πως στον τόπο αυτό οι Ορθόδοξοι έζησαν για πολλούς αιώνες πλάι-πλάι με πιστούς των άλλων δυο Αβρααμικών θρησκειών. Τα ίχνη των ανθρώπων αυτών οι Ναζί κι Ελληνοχριστιανοί φασίστες προσπάθησαν να τα σβήσουν σαν τα τζαμιά και τις συναγωγές που βεβήλωσαν ή γκρέμισαν.

Μικρούλα μνήμη λογοτεχνική σας φέρνω λοιπόν σήμερα  του Ραμαζανιού κι ακολουθούν λίγα για το μήνα αυτόν τον ένατο και Σουλτάνο των Μηνών που διδάσκει την αυτοπειθαρχία και που στο τέλος του έχει μια μέρα ιερή στην οποία η  προσευχή εισακούεται σα να είχαμε προσευχηθεί για χίλους μήνες.
Χαρείτε τα με Ramadan Kareem!

Ραμαζάνι
Ραμαζάνι, εκ του τουρκικού ραμαζάν και αραβικού ραμαντάν, είναι Θρησκευτική -μουσουλμανική- εορτή νηστείας. Ραμαντάν είναι ο ένατος μήνας του σεληνιακού ημερολογίου όταν, κατά τη παράδοση, δόθηκε το Κοράνι στους ανθρώπους προκειμένου ν' αποτελέσουν οι κανόνες του, οδηγό της ζωής τους. Το Ραμαζάνι χαρακτηρίζεται ως ένας από τους «πέντε στύλους» του Ισλάμ με χαρακτήρα υπακοής, εξιλασμού και προσευχής προς το Θεό.
Κατά τη διάρκεια ενός σεληνιακού μηνός, οι μουσουλμάνοι απέχουν υποχρεωτικά, από την ανατολή ως τη δύση του Ηλίου, από κάθε είδους τροφή ακόμη και νερό, πολύ δε περισσότερο από κάπνισμα, ποτό, αρώματα και σεξουαλικές επαφές, όχι όμως στο υπόλοιπο διάστημα μέχρι την ανατολή του Ηλίου. Το Ραμαζάνι τελειώνει με τριήμερη γιορτή που αραβικά ονομάζεται κχιντ-αλ-φιτρ (εορτή τέλους νηστείας) ή κχιντ-αλ-σαρκχίρ (Μικρή γιορτή).
      Ως εορτή αντιπαραβάλλεται με τη χριστιανική εορτή της Σαρακοστής. Σύμφωνα με το κυλιόμενο χαρακτήρα που παρουσιάζει το αραβικό ημερολόγιο κάθε χρόνο το Ραμαζάνι εορτάζεται κατά 11 ημέρες νωρίτερα του προηγουμένου έτους.
      Η λέξη Ραμαντάν ( Ramadan) ή Ραμαζάνι προέρχεται από την Αραβική ρίζα αλ-ραμάντ που σημαίνει καψαλίζω τη ζέστη ή την ξηρασία. Αποτελεί έναν από τους πέντε πυλώνες που στηρίζουν το Ισλάμ· οι άλλοι τέσερις είναι η Πίστη, η Προσευχή, η Ελεημοσύνη και το Ιερό Προσκύνημα Χατζ. Ο μήνας Ραμαντάν είναι ο ένατος μήνας του Ισλαμικού σεληνιακού ημερολογίου και ο ιερότερος από τους τέσσερις ιερούς μήνες. Ξεκινά με τη Νέα Σελήνη και κατά τη διάρκειά του όλοι οι ενήλικες και υγιείς Μουσουλμάνοι είναι υποχρεωμένοι να απέχουν από κάθε τροφή, νερό, τσίχλες, κάθε είδους καπνό, οποιαδήποτε ερωτική επαφή από την ανατολή ως τη δύση του ηλίου. Ωστόσο αυτό είναι το καθαρά εξωτερικό, πρακτικό μέρος της νηστείας. Η πνευματική όψη της νηστείας ορίζει απαγόρευση του ψέματος, του κουτσομπολιού, της εξαπάτησης και γενικά όλων των αρνητικών χαρακτηριστικών των ανθρώπων. Όπως ορίζεται στο Κοράνι η νηστεία είναι μία αυστηρή πράξη βαθιάς προσωπικής λατρείας κατά την οποία οι Μουσουλμάνοι επιδιώκουν το υψηλότερο επίπεδο συνειδητοποίησης του Θείου.
Είναι μία χρονική περίοδος αφιερωμένη στην προσευχή, τις καλές πράξεις και για περισσότερο χρόνο με την οικογένεια και τους φίλους. Η νηστεία έχει σκοπό να ασκηθεί ο Μουσουλμάνος στην αυτοπειθαρχία, την εγκράτεια, τη γενναιοδωρία αλλά και την υπομονή. Κι επίσης να θυμηθεί πόσο υποφέρουν οι φτωχοί, εκείνοι που πεινούν.

Δυο είναι τα κύρια γεύματα του Ραμαζανιού. Το Σουχούρ πριν την ανατολή και το Ιφτάρ μετά τη δύση. Τα γεύματα αυτά ξεκινούν με χουρμάδες όπως έκανε ο Προφήτης. Μετά το Ιφτάρ και μέχρι το Σοχούρ την επομένη ο καθένας μπορεί να φάει ό, τι επιθυμεί από φαγητό, γλυκά και ποτά, όχι όμως τα οινοπνευματώδη ή το χοιρινό κρέας που αναφέρονται στο Κοράνι ως απαγορευμένα.

Μια από τις τελευταίες μονές νύχτες του μήνα είναι η «Λεϊλάτ αλ Καντρ» ή «Νύχτα του Πεπρωμένου». Η ιερότερη νύχτα του μήνα. Η νύχτα που ο Θεός άρχισε να αποκαλύπτει το Κοράνι στον Προφήτη Μοχάμεντ μέσω του αρχαγγέλου Γαβριήλ.
Οι Μουσουλμάνοι μαθαίνουν από το Κοράνι να προσεύχονται κατά τη διάρκεια της νύχτας αυτής, αφού μια προσευχή της νύχτας αυτής εισακούεται πιο πολύ από χίλιους μήνες προσευχής.
Οι πιστοί ενθαρρύνονται να διαβάσουν ολόκληρο το Κοράνι κατά τη διάρκεια του μήνα και γι αυτό είναι χωρισμένο σε σε 30 ίσα μέρη , ένα για κάθε μέρα.
Όταν φανεί στον ουρανό η πρώτη φλούδα της Νέα Σελήνη, θα λήξει ο Ραμαντάν και θα μπει ο μήνας Σαουάλ. Με το τέλος του Ραμαντάν ξεκινά μία τριήμερη περίοδος που ονομάζεται «Αΐντ αλ Φίτρ», δηλαδή, η «Γιορτή της διακοπής της Νηστείας». Είναι μια χαρούμενη περίοδος η οποία ξεκινάει με μία ειδική προσευχή νωρίς το πρωί και αργότερα ακολουθούν εορτασμοί, τραπέζια και μοίρασμα δώρων και χρημάτων στα παιδιά.
Όταν τελειώνει το Ραμαζάνι οι Μουσουλμάνοι δίνουν ως ελεημοσύνη ένα συγκεκριμένο ποσό που έχει υπολογιστεί ώστε να είναι ικανό να ταΐσει έναν φτωχό της περιοχής για μία ημέρα. Αυτό είναι γνωστό ως «φίτρα» και η σημασία του είναι η υπενθύμιση ότι υπάρχουν άνθρωποι που υποφέρουν και πρέπει να τους βοηθάμε. Πολλοί επίσης με αφορμή την γιορτή πληρώνουν την ετήσια Ζακάτ τους (υποχρεωτική ελεημοσύνη) στους έχοντες ανάγκη που είναι το 2,5% επί των ετήσιων σταθερών αποταμιεύσεων.
Από τη νηστεία ο Θεός εξαιρεί ασθενείς και οδoiπόρους κι όποιος εξαιρεθεί θα πρέπει όταν αποθεραπευθεί ή φτάσει στον προορισμό του να νηστέψει τις ημέρες που έχασε. Η εξαίρεση περιλαμβάνει επίσης τις εγκύους και τις ημέρες που οι γυναίκες έχουν την έμμηνο ρύση τους καθώς και καθένα με σοβαρή χρόνια ασθένεια (διαβήτη, καρδιά) που δικαιολογείται να απέχει όλο το μήνα δίχως να αναπληρώσει.
Το Ραμαζάνι, λοιπόν, ένας μήνας πολύ σημαντικός για όλους τους Μουσουλμάνους, αποτελεί την περίοδο της χαράς τους, αλλά τους δίνει και την ευκαιρία να συγκεντρωθούν φίλοι και οικογένειες ώστε να το γιορτάσουν όλοι μαζί. Το περιμένουν με ανυπομονησία διότι είναι ένας μήνας διαφορετικός, ευλογημένος αλλά και γεμάτος από μαθήματα ζωής ξεκινώντας από τη νηστεία η οποία σου θυμίζει αδιάκοπα την πείνα των φτωχών. Είναι ο μήνας της αγάπης.



Το "Ραμαζάν Μπαϊράμ"
   Το "Ραμαζάν Μπαϊράμ"…ανάλογα με το φεγγάρι. Η γιορτή συνδέεται με την αποκάλυψη του Κορανίου στο Μωάμεθ από τον Αλλάχ. (μας θυμίζει την ιστορία της αποκάλυψης των "Δέκα Εντολών" στο Μωυσή). Είναι μια ευκαιρία για τους μουσουλμάνους να "καθαρίσουν την ψυχή τους και το σώμα τους", όπως εμείς οι χριστιανοί κάνουμε κατά τη νηστεία. Άλλωστε "ραμαζάν" σημαίνει νηστεία. Κατά τη διάρκεια του ραμαζανιού δεν τρώνε, δεν πίνουν, δεν καπνίζουν, από την ανατολή μέχρι τη δύση του ήλιου. Τη νύχτα μπορούν να φάνε ό, τι θέλουν. Όταν τελειώνει ο μήνας τελειώνει και η νηστεία. Τότε γιορτάζουν το "Ραμαζάν Μπαϊράμ", που διαρκεί τρεις ημέρες. Την πρώτη μέρα, σηκώνονται το πρωί και πηγαίνουν στο τζαμί για να προσκυνήσουν. Γυρίζοντας στα σπίτια τους τρώνε όλοι μαζί και οι νεότεροι σε ηλικία εύχονται στους ηλικιωμένους "χρόνια πολλά", φιλώντας τας τους το χέρι. Εκείνοι τους προσφέρουν δώρα ή χρήματα και γλυκά. Κατόπιν, οι νέοι και τα παιδιά, επιστρέφουν πάλι στο τζαμί, ντυμένοι με παραδοσιακά φορέματα. Μετά, αρχίζουν να γυρνάνε στο χωριό, από σπίτι σε σπίτι με τα νταούλια και τους ζουρνάδες. Όσο διαρκεί το Μπαϊράμι, διοργανώνονται γλέντια και εκδηλώσεις
_________________


Σύμφωνα με την ανακοίνωση της ΔΕΜΠΚ πραγματοποιούνται εργασίες πλυσίματος και καθαρισμού των χαλιών στα ιερά τεμένη της Κομοτηνής ενόψει του Ραμαζανιού.







 από την Επιστολή ΚΗ του Περί Ανάγνωσής  μου: 
«.....η άμοιρη Eλληνίδα Σουζάνα ερωτεύεται έναν Tούρκο Σαλή-Mπαχρή που δεν καταφέρνει να τη σώσει από τον ντροπιασμένο αδελφό που τη σφάζει κι ο Σαλή-Mπαχρής της, σαν το Pωμαίο, σκοτώνεται κι ο ίδιος έτσι που στο τέλος τους θάβουν πλάι πλάι:
Eκειά που θάψανε το νιό εβγήκε κυπαρίσσι
εκειά που θάψανε τη νιά εβγήκε καλαμιώνας.
  Kαθε πρωί, κάθε βραδύ και κάθε νιό φεγγάρι,
  έσκυφτεν ο κυπάρισσος κι εφίλειε το καλάμι.
  Kάθε Σαββάτο, Kυριακή και κάθε μπαϊράμι
έσκυφτεν ο κυπάρισσος κι εφίλειε το καλάμι
και τέτοια αγάπη συγκίνησε ακόμα και τον παπά που όταν το είδε τράβαγε τα γένεια του και φώναζε:  " Aμάν Aλλάχ, γειτόνοι μου, αμάν Aλλάχ παιδιά μου".

Tούρκος αγάς είναι που κλέβει καί τη Pοδάνθη μα αυτή δεν του δίνεται. Tον ξεγελά, τον σφάζει στο κρεβάτι, "βάζει τα ρούχα του Xουρσίτ, ζώνεται τ' άρματά του" κι ανεβαίνει στο βουνό όπου γίνεται ο Σπανομανώλης, ο πιο γενναίος πολεμιστής του Kαπετάν Kαζάνη και μόνο όταν σκοτώνεται στη μάχη ανακαλύπτουν πως ήταν γυναίκα.


Από την απολαυστική κι ανεπανάληπτη Λαϊκότητα Της Kρητικής Λογοτεχνίας" του Mπάμπη Δερμιτζάκη  για την οποία γράφω στην: Επιστολή ΚΗ του Περί Ανάγνωσής  μου --> http://kastellakia.blogspot.com/2012/01/blog-post.html#ixzz4Ao3pTPk3 
Η λαϊκότητα της κρητικής λογοτεχνίας: http://bit.ly/1URM1u3 






___________________________________
 Και, αγγλικά, το Ραμαζάνι στο vlog του αγαπητού Βρετανού Μουσουλμάνου κωμικού που έχει κάνει πολλά videos με το θέμα αλλά και τις απορίες μας γι αυτό: AliOfficialUK 





Σάββατο 4 Ιουνίου 2016

Πείτε μου οι γονείς με το χέρι στην καρδιά ― δίχως προκαταλήψεις




Καλώς ή κακώς στην Κοινωνία μας είναι ταμπού να παίρνεις το παιδί απ' τη μάνα. Γι αυτό και βλέπουμε μωρά στις γυναικείες φυλακές. 
Κακώς κατ' εμέ δεν έχει ίδια δικαιώματα κι ο πατέρας. Που όμως κι αν δεν τα έχει εκτός φυλακής τα έχει στην κοινωνία. Δηλαδή ό,τι κι αν κάνει η μάνα αν υπάρχει πατέρας κανείς δε θα σκεφθεί να κλείσει το παιδί σε ίδρυμα ή να το δώσει στους παππούδες.

Κανείς;
Λάθος. Υπάρχει μια εξαίρεση. Όχι σπάνια αλλά σιωπηρή· δεν τα ακούτε, δεν τα μαθαίνετε κι ίσως όποτε αναφερθούν κλείνετε τα μάτια. Αιτία δεν είναι η παιδοφιλία ή η κακοποίηση για να ασχοληθεί ο πολύς κόσμος με μπανεράκια και υπογραφές κι ανατριχιαστικές αποκαλύψεις. Αιτία είναι η προκατάληψη. Το στίγμα.

Μόλις προχθές διαβάσαμε για πατριό που χτύπησε κοριτσάκι επειδή δεν του άρεσε το ντύσιμό της και πολλά σχολιάστηκαν για τη μάνα που δε μηνύει τον άνδρα της μα κανείς σχεδόν δε σύστησε να της το πάρουν. Αν όμως αν μιλήσω για χρήστες δεν ξέρω κατά πόσο θα μείνετε να με ακούσετε.

Εγώ όμως θα τα πω:
Τα παιδιά των χρηστριών τα παίρνει η Πρόνοια και τα κλείνει στο άσυλο. Όχι των παιδόφιλων, όχι των κυνηγών που έχουν σπίτια γεμάτα όπλα, όχι των Χρυσαυγιτών που καλλιεργούν κουλτούρα μίσους, όχι των Χούλιγκανς που όλη μέρα μιλούν για ξύλο και βια, όχι των εγκληματιών κάθε είδους μα μόνο των χρηστριών.

Η τελευταία φορά που έγραφα για το θέμα ήταν η μητέρα που σκότωσαν στο ξύλο στα Εξάρχεια. Με συμβουλές γνωστού 'Στεγνού' η οικογένεια την πέταξε στο δρόμο και της πήρε το παιδί. Κοιμόταν σε παγκάκι. Παρακαλούσε να της δώσουν δυό καθαρά ρούχα να μη ξεφτιλίσει το παιδί όταν πήγαινε να το δει καθώς έφευγε από το σχολείο του μα ούτε αυτό της έδωσαν.

Στην Ελλάδα έχουμε το ΚΕΘΕΑ (Στεγνό, και για πολλούς Στυγνό, Πρόγραμμα μα πολύ αγαπητό στους άσχετους) και τον ΟΚΑΝΑ (που μονοπωλιακά μοιράζει το υποκατάστατο). ΚΕΘΕΑ και ΟΚΑΝΑ είναι νόμιμα και μοιράζονται κρατική επιχορήγηση εκατομμυρίων. Οι περισσότεροι θεραπευόμενοι του ΟΚΑΝΑ πριν καταλήξουν στο υποκατάστατο έχουν ήδη σπάσει τα μούτρα και το ηθικό τους προσπαθώντας στα Στεγνά.
Οι θεραπευόμενοι όμως του ενός έχουν δικαιώματα που δεν έχουν του άλλου. 
Το ζευγάρι της σημερινής περίπτωσης είναι θεραπευόμενοι του ΟΚΑΝΑ. Ο πατέρας είναι άψογος. Η μάνα υποτροπίασε τελευταία. Αντί να τη συμβουλέψουν, αντί έστω να αφήσουν το παιδί στον πατέρα της έθεσαν το παράνομο κι απίθανο δίλημμα: Ή πας στο ΚΕΘΕΑ ή χάνεις το παιδί σου. 

Βάλτε κυρίες μου το χέρι στην καρδιά και πείτε μου εσείς πόσο θα αντέχατε στο δρόμο, δίχως οικογένεια και στήριγμα, με το παιδί σας μακριά σας και μια ασθένεια (τον εθισμό) να σας τρώει σώμα και μυαλό;
Βάλτε το χέρι στην καρδιά και πείτε μου αν, σε περίπτωση που κάτι σας συνέβαινε, δε σας γαληνεύει που είστε σίγουρες πως το παιδί σας θα μείνει με τον πατέρα του και δε θα το ρίξουν σε ίδρυμα.

Σας καλώ να μην αδιαφορήσετε.
Η αυθαιρεσία της Πρόνοιας (και κάποιων δικαστηρίων) είναι μοναδική στην Ευρώπη.
Δε θα ισχυριστώ ότι όλες οι χρήστριες είναι τέλειες μάνες. Όπως δεν είναι όμως και οι μη χρήστριες. Αυτό που ζητώ είναι να τις δει η Κοινωνία πρώτα σα μάνες κι ύστερα ως χρήστριες.

Τι μπορεί να γίνει; Πολλά. Σκεφτείτε για παράδειγμα, τα χρήματα κι οι κόποι που ξοδεύονται για να ελέγχους και για να αρπάξουν ένα παιδί να το ρίξουν σε ίδρυμα, να ξοδεύονταν για συμβουλές στη μάνα ή τον πατέρα;

Σας φέρνω το περιστατικό από δικό μου άνθρωπο θεραπευόμενο, πατέρα και φίλο της οικογένειας:  

XS
Πριν μερικές μέρες χωρίς καμία προειδοποίηση, η Πρόνοια μπήκε σε ένα σχολείο, και πήρε άλλο ένα παιδί φίλου με εντελώς συνοπτικές διαδικασίες.
Βέβαια τον προηγούμενο μήνα είχαν περάσει από το σπίτι τους, μετά από καταγγελία του σχολείου ότι η μάνα δεν είναι καλά. Με λίγα λόγια είδανε την μάνα δυο τρεις φορές στο σχόλασμα "κάπως" και θεώρησαν σωστό να ξεκινήσουν διαδικασίες για να τους βγάλουν τα μάτια!
Η επίσκεψη της Πρόνοιας στο σπίτι του ζευγαριού δεν είχε τα αποτελέσματα που θα ήθελαν ....στα χαρτιά το μόνο που βρήκαν να γράψουν είναι ότι το σπίτι θέλει βάψιμο, και ότι κακώς έχει κλείσει τα καλοριφέρ για να μην πληρώνει πετρέλαιο, δεν βρήκαν κάτι άλλο να πουν!!!  
Ξαφνικά πριν μερικές μέρες πήγαν στο σχολείο και πήραν το παιδί για εξετάσεις στο Παίδων στην αρχή, και μετά παραπομπή σε ίδρυμα!
Σε τι σκατά Πρόγραμμα βρισκόμαστε που δεν μπορεί ούτε να μας προστατέψει να έχουμε τα παιδιά μας?
Πως θα συνέλθουν αυτοί οι άνθρωποι μετά από αυτό που πάθανε; Την προηγούμενη κοπέλα που ξέρω και έπαθε τα ίδια, παρατήθηκε εντελώς ώσπου την σκότωσαν στην Πλατεία....
Με ποιο δικαίωμα εκβιάζουν τους ανθρώπους να πάνε στο ΚΕΘΕΑ για να πάρουν πίσω τα παιδιά τους;
Πόση μιζέρια και δυστυχία σκορπίσανε απλόχερα οι σιχαμενοι ρουφιάνοι και οι "ειδικοί του κώλου";

Τους ανθρώπους τους ξέρω εγώ καλά το λάτρευαν το παιδί τους .....είναι απαρηγόρητοι και με λυγμούς όλη μέρα, και δεν ξέρω αν θα βρουν την ψυχική δύναμη να τα αντέξουν όλα αυτά 
Μέσα στα χιλιάδες ασυνόδευτα, τα τσιγγανακια που δεν πάνε ούτε καν σχολείο, τα παιδιά των φαναριών, της επαιτείας, τα πιτσιρίκια που ψωνίζονται στο κέντρο, αυτό βρήκαν γαμώτο να πάρουν;  Επειδή είναι στο ΟΚΑΝΑ και οχι στο ΚΕΘΕΑ; Τι σκατά μυαλά κουβαλάνε και πότε επιτελούς θα λογοδοτήσει κάποιος για αυτά?
Τι συνέδρια και ΑΡΧΙΔΙΑ κάνετε και τρέχετε για Μείωση Της Βλάβης, εδώ η βλάβη απλώνεται και επεκτείνεται στις επόμενες γενιές, θα αποφασίσει κανένας να κάνει κάτι? 
Τέλος υπάρχει κανένας επιτέλους να βοηθήσει να σταματήσει αυτή η σιχαμάρα;

__________________________________________________
Θυμίζω τι έγραφα για το προηγούμενο δράμα (για το οποίο δέχθηκα πάρα πολλές επιθέσεις από κυρίες του ΚΕΘΕΑ: Τη σκότωσαν στο ξύλο. Μα πάω στοίχημα: δε σας νοιάζει http://daphnechronopoulou.blogspot.gr/2014/11/blog-post_24.html




XS
 http://www.0-18.gr/gia-paidia/ta-dikaiomata-soy
Εδώ μέσα λέει τα δικαιώματα του παιδιού που παραβιάζονται ενα μετά το άλλο με την απαγωγή του από το σχολείο....
Επίσης γράφει και για την χρήση τα εξής  

Τα παιδιά που είτε τα ίδια είτε μέλη της οικογένειάς τους κάνουν χρήση ναρκωτικών ή άλλων ουσιών που προκαλούν εξάρτηση έχουν δικαίωμα κατάλληλης υποστήριξης. 
ΥΠΟΣΤΙΡΙΞΗ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΤΟ ΠΑΡΟΥΝ;

Από τον ΟΗΕ: 
"Οι άνθρωποι που παίρνουν ναρκωτιά δε χάνουν τα δικαιώματά τους."
Κι εδώ δηλαδή η Ελλάδα παρανομεί.




'Της παίρνουν τα παιδιά της..'
Ο Lou Reed τα έγραφε το 1973.
Στην Ελλάδα το Berlin του το ζούμε ως σήμερα.
Και δεν κουνιέται φύλλο.

Παρασκευή 3 Ιουνίου 2016

45 σκλάβοι δουλεύουν για μένα. Εσείς πόσους έχετε; #slaveryfootprint



                Πόσο ηθική είναι η ζωή μας;
Πόση ανώδυνη είναι για τους άλλους μια βόλτα στα μαγαζιά όπου με ελάχιστα χρήματα (ή με πάρα πολλά) αγοράζουμε ένα ακόμα ρούχο, ένα ακόμα καλλυντικό κι ύστερα καθόμαστε κάπου να πιούμε ένα καφέ απολαμβάνοντας ένα γλυκό με σοκολάτα ή βανίλια;
Είναι έγκλημα;
Είναι έγκλημα να έχω ένα όμορφο ανατολίτικο χαλί; Είναι έγκλημα το ασήμι, το διαμάντι ή ένα ακόμα κινητό;
Κάθε φορά που τρώω βανίλια, μουστάρδα, σοκολάτα ξέρω ότι συμμετέχω στο παγκόσμιο σκλαβοπάζαρο;
Γνωρίζετε πως αν καμαρώνω για διαμάντι αρραβώνα θεμελίωσα το γάμο μου σε αίμα και δάκρυα;

Δεν είμαι της υπερκατανάλωσης. Δε θεωρώ ψυχαγωγία τα μαγαζιά, δεν έχω τίποτε περιττό και παρότι αγοράζω πολύ ακριβά ρούχα φοράω ακόμα εκείνα που είχα 18 και 20 ετών. Επίσης σπάνια ψωνίζω από super-market οτιδήποτε σε ζελατίνα, δεν τρώω ζάχαρη ή κρέας ή προϊόντα κρέατος, έχω από παιδί να πιω αναψυκτικό, δε μου αρέσει η σοκολάτα. Κι όμως 45 αθέατοι σκλάβοι δουλεύουν ασταμάτητα σα τζίνια μαγικά για να συντηρούμαι σ αυτή την (κατ΄εμέ συνειδητή) ζωή.

Υπάρχουν τουλάχιστον 27 εκατομμύρια σκλάβοι σε όλο τον κόσμο. Μικρά παιδιά πουλημένα από τους γονείς- τα όμορφα σε πορνεία, άλλα για υπηρέτες ή ζητιάνοι κι άλλα με πολυετές συμβόλαιο.


Είναι οι σκλάβοι που ράβουν τα ρούχα μας και κοιμούνται κάτω από τις ραπτομηχανές, είναι τα 1.4 εκατομμύρια παιδιά που δουλεύουν υποχρεωτικά στις Ουζμπέκικες βαμβακοφυτείες, τα σκλαβάκια του Κακάο, τα 200.000 παιδιά της ταπιτοπαραγωγής του Uttar Pradesh, τα άλλα της Μπούρμας που με στρατιωτική επίβλεψη χάνονται στα ορυχεία ρουμπινιών.


Δεν είναι εύκολο να μην έχουμε σκλάβους σήμερα. Κάθε όμορφη βιτρίνα είναι ένα παραπέτασμα που τους κρύβει από εμάς που είχαμε την τύχη να γεννηθούμε εδώ κι όχι εκεί. Όλη η σύγχρονη δυτική ζωή είναι στηριγμένη στην υπερκατανάλωση, την ψωνοθεραπεία κι άλλες αρλούμπες που γεμίζουν τις ντουλάπες μας με το μόχθο των αθέατων καταραμένων. 

Η Διεθνής Αμνηστία έφτιαξε ένα τεστ στο οποίο θα βρείτε κι εσείς πόσους σκλάβους απασχολείτε και στο τέλος δίνει κάποιες πληροφορίες για να αντιδράσουμε.
Από τώρα σας λέω πως ό,τι κι αν κάνουμε δεν είναι αρκετό. 
Διότι βεβαίως για τροφή προτιμάμε τοπικά προϊόντα που είναι πάντα και πιο υγιεινά μα τοπικοί υπολογιστές ή πρώτες ύλες για όλα δεν υπάρχουν. Η γνώση πάντα είναι όπλο όμως. Ας μάθουμε τι γίνεται. Γι αυτό συστήνω το τεστ (έχει τόσες εικόνες που κι αν δε θέλετε τα αγγλικά η κακή ψηφιακή μετάφραση δε θα σας κουράσει).









Τετάρτη 1 Ιουνίου 2016

Βασιλόπουλα και συντροφόπουλα της αναξιοκρατίας (με σχόλια-εικόνες) #Filis

 ‪#Filis

Άλλοι λένε παιδί μου είναι πασάς μου και σουλτάνα μου κι όπως γουστάρω θα το πω κι όπως γουστάρω θα μιλάω σε όποιον αγαπώ.
Άλλοι, το διάβασα κι αυτό, λένε τι να σας πω εμένα μου αρέσει φτάνει πια με τα παραμύθια και τα βασιλόπουλα.

Το δεύτερο μου το είχαν φωνάξει κάποτε που έκανα μια διάλεξη για τον 'Αρχετυπικό Συμβολισμό του Ταρώ' και κάποιος ενοχλήθηκε από Ιππότες και Ρηγάδες. Τότε απάντησα ότι τα αρχέτυπα δεν ξεριζώνονται με ντιρεκτίβες και φιρμάνια και πως είναι σοφία και πλούτος η Ιστορία και τα παραμύθια μας.
Μα δεν είναι αυτό το ζήτημα. Το πρόβλημά μας με τη  νέα ανοησία της κυβέρνησης είναι που βρίσκει χρόνο να εκφέρει συστάσεις για τα νανουρίσματά μας αλλά δεν πρόλαβε να διαβάσει τι υπογράφει για το μέλλον μας.
Δε θέλουμε αγαπητοί μου συμβούλους στα σπίτια και στις αγκαλιές μας. Κι αν τόσο πια σας καίει να μην υπάρχουν πριγκιπόπουλα αρχίστε από την αναξιοκρατία τούτης της Μπανανίας που πιο πολύ από αλλλού το τι θα γίνεις το ορίζει το πού γεννήθηκες κι όχι η απόδοσή σου.


Ιδού το απόσπασμα του «Παιδαγωγικού Κώδικα Δημοκρατικού Ανθρωπισμού» με σχόλια και εικόνες:



Sofia Lampiki
'1. Το παιδί καθενός είναι μοναδικό και ξεχωριστό για τον ίδιο. Ωστόσο, είναι ένα παιδί ανθρώπων όπως κάθε παιδί ανθρώπων: Διαφορετικό αλλά ίσο με τα άλλα, και όχι πριγκίπισσα ή βασιλόπουλο.',
αυτό γράφει λοιπόν.
Τετοια παπαρολογία δεν έχει ξαναγίνει.
Περίσσεια λόγου για πράγματα που είναι δεδομένα,ναι κάθε παιδί -και κάθε ανθρωπος-είναι μοναδικό,ναι κάθε παιδι το εκαναν ανθρωποι και όχι εξωγήινοι,ναι δεν είναι βασιλόπουλα,τουλάχιστον στην Ελλάδα,αν και στην Αγγλία κάποια είναι.
Στην Ελλάδα όμως είναι παιδια πρωθυπουργών που αντιγραφουν και απολύονται οι καθηγήτριες που τα πιάνουν ή είναι γιοί υπουργών που έχουν ιδιαίτερη μεταχείριση σε ιδιαίτερα σχολεία.
Και ναι,οικόσιτα μου,δεν είμαστε ηλίθιοι,διαβάσαμε το κείμενο,ναι,ζωάδια μου,δεν λέει "μην αποκαλείτε τα παιδια σας πριγκηπέσσες" αλλά είναι τέτοιος άχρηστος πλεονασμός η παραπάνω παράγραφος που δικαιούται ο καθένας για σατιρικούς λόγους να την παραλλάσσει και να την ξεσκίζει.
Άμετε στο διάολο όλοι που θα μας κάνετε μαθήματα Γλώσσας.


Παυλος Σιδηροπουλος "τα μπλουζ του τέως"
-Μαμά, ο ‪#Filis λέει ότι πλέον απαγορεύεται να είμαι πριγκίπισσα
-Δεν πειράζει Γιώργο μου 
Απαγόρευσε τους αδύνατους μωρε χοντρομαλακα άχρηστε λες κ ακομα περιμέναμε τον πρίγκιπα κ στεναχωρεθήκαμε ξερω'γω
Κρυφό σχολειό όπου θα διαβάζονται τα παραμύθια με τις αυθεντικές λέξεις.
Το σκάκι πια θα χει πιόνια βασικά τον σύντροφο και τη συντρόφισσα  
Anemos Εκ της κυβερνήσεως
Απαγορεύεται διαπαντός η θέαση τ lion king κ κατάσχονται dvd,κασέτες μ την εν λόγω ταινία 


Αν σας καίει να μην υπάρχουν πριγκιπόπουλα αρχίστε από την αναξιοκρατία τούτης της Μπανανίας

Ο Φίλης "απαγορεύει στα σχολεία να λένε πριγκίπισσα" αλλά δεν μπορεί κανείς να απαγορεύσει σε μας, όσους πιστεύουν ακόμα ΚΑΙ αυτό, να σας λέμε ΜΑΛΑΚΕΣ.

Κανάλι ®Ο ΑΒ Βασιλόπουλος είναι οκ;
Η στάση του μετρο δουκισσης Πλακεντίας θα μετονομαστεί σε συντροφίσσης Πλακεντίας;;

Δαφνη Χρονοπουλου ‏‪@MrsKastell‬

Η Κυβέρνηση έχει χρόνο να καθοδηγεί τα χάδια μας μα να διαβάσει τι υπογράφει για το μέλλον μας δεν πρόλαβε ‪#Filis

Effie Mattheou Οι στρατιώτες στο σκάκι είναι αλληλέγγυοι, οι πύργοι μετερίζια ~



Προσθέτω:
Έτσι για τεκμηρίωση ευχαριστώ την Άννα Δαμιανίδη που μας θύμισε την:
«Ψυχανάλυση των παραμυθιών» του Μπετελχάιμ

Κυριακή 29 Μαΐου 2016

Οπότε Τρούμαν Καπότε και περί Γάμου ερωτήματα..


    
―Ίταλο Καβλίνο; Ρωτούσε ο κ. Kastell όταν ερχόταν να με συναντήσει στην παραλία κι από μακριά με διέκρινε μισοσηκωμένη να διώχνω, όρθιο από πάνω μου, έναν ακόμα Ιταλό (η εθνικότητα αναγνωρίσιμη στον ντυμένο με χρωματιστό μαγιώ σε παραλία γυμνών και στους πιεστικούς τρόπους).

―Οπότε― λέω, και στην εγκυμονούσα παύση με ρωτά:
―Τρούμαν Καπότε;
Κι έχουμε καταλάβει για τι είδους κοσμικό περιστατικό μιλάμε όπως σε άλλες περιπτώσεις με ρωτάει 'Προυστερλέγκο;'

Truman Capote διαβάζω σήμερα, έναν ακόμα πανέξυπνο κατεστραμένο από τις υπερβολές του εθισμού και την πρόωρη αναγνώριση.  Η κάθε φράση του, ο κάθε χαρακτηρισμός, με διασκεδάζει σα να έχω πλάι μου ένα παλιό καλό μου φίλο.

Πιστεύω πως κρατούν οι σχέσεις όταν έχουμε κοινές αναφορές, κάτι που στυγνά και πιο χυδαία, θα το λέγαμε ίδια κοινωνική τάξη― όχι χοντρά-χοντρά, μα ίδια φέτα της κοινωνικής τάξης, ίδια ανατροφή για ίδια συμπεριφορά «επί τραπέζης και κλίνης», ίδιες αρχές και σεβασμό για ίδιες αξίες.
Δε σας μιλώ για καψούρες περιστασιακές (που τις επικροτώ ως γνωστόν μα είναι άλλο θέμα) ή μόνο παθιασμένους έρωτες περαστικούς, μα έρωτες που γίνονται σχέσεις ζωής. Και σας ρωτώ, πιστεύετε όπως εγώ, ότι δε θα γινόταν να μοιραστείτε το μέλλον σας με κάποιον που κρατάει τα κουτάλια αλλιώτικα; 
Κι αν ναι ή όχι σας φαίνεται ντροπή μου που το παραδέχομαι, ένα ταμπού για το οποίο καλό να μη μιλάμε ή μήπως εγώ  είμαι επιπόλαιη κι ανόητη κι αγκυλωμένη που δε θα μπορούσα να μοιραστώ τη ζωή μου με κάποιον που δε θα καταλάβαινε τι με ενοχλεί φρικτά σε ένα τραπέζι ή τι εννοώ όταν λέω  πως ένα πάρτυ ήταν απολύτως 'Προυστερλέγκο';

Με αγωνία περιμένω απαντήσεις σας καθώς διαβάζω― τι; Τρούμαν Καπότε― ξαπλωμένη στο ανθισμένο μου πίσω αυλιδάκι κάτω από άλλη μια ασυνήθιστη μαγιάτικη συννεφιά.
_____________________