Σύνδεση iphone σε Cosmote: Ζητώ τα φώτα σας

 

Ο κ. Kastell είχε καρτοκινητό Wind, εγώ σύνδεση Cosmote (όπου 2 σταθερά και το κινητό μου). Με τη γνωστή διαδικασία (το έχω ξανακάνει),  αγόρασα σύνδεση Cosmoteγια τον αριθμό κινητού Wind. Από τον Γερμανό Μυκόνου.

Ήρθε η κάρτα, πήγε ο κ. Kastell να του τη βάλουν στο iphone. Και άρχισε το πρόβλημα.

Το κινητό του δουλεύει εκτός σπιτιού μα όχι στο σπίτι μας.

Φαίνεται πάροχος η Cosmote, φαίνεται σύνδεση το internet του σπιτιού, το κινητό έχει ό,τι είχε και πριν. Αλλά. Μέσα στο σπίτι δε δουλεύει.

4 φορές πήγα στο Γερμανό. Εκεί δούλευε, άρα είχαμε μόνο εικασίες.

―Καμιά φορά συμβαίνει με τα  iphone (και άλλαξε κάποια ρύθμιση).

―Κάπου χτυπάει ( και άλλαξαν κανάλια μόντεμ από τον ΟΤΕ).

―Δεν ξέρω τι είναι, δεν ξέρω τι συμβαίνει.

―Δεν το έχω ξαναδεί.

 

Προσπάθησα να επικοινωνήσω και με Cosmote.

 

Αύριο Δευτέρα, όπως και χθες Σάββατο υποτίθεται θα πάω πάλι στο Γερμανό. Εντελώς μάταιο μια και εκεί το iphone  δουλεύει θαυμάσια άρα μου αλλάζουν κάποια ρύθμιση λες και φταίει η συσκευή κι επιστρέφω σπίτι όπου βρίσκω τα ίδια.

 

Και ναι: κάναμε όλες τι δοκιμές με κλειστό modem,  κλειστή πρόσβαση σε σύνδεση και όλα τα σχετικά. Άλλα με πρωτοβουλία μου κι άλλα με οδηγίες από Γερμανό.

Ζητώ βοήθεια:

Έχει κανείς σας παρόμοια εμπειρία;

Και πώς το έλυσε;

 

[Η δική μας λύση είναι να καταργήσω αύριο τη σύνδεση και να επιστρέψει σε Wind- που δεν έχουμε στο νησί, άρα θα ταλαιπωρηθώ].

Παρακαλώ όχι εικασίες, το πρόβλημα που προκάλεσα στα καλά καθούμενα και οι μάταιες επισκέψεις σε Γερμανό Μυκόνου  μου έχουν σπάσει τα νεύρα.

_____

Λύση μηστηρίου 16 Μαρτίου:

Αιτία τα 4G που θέλουν οι νέες συνδέσεις ενώ το internet του σπιτιού ήταν παλιότερο. Μου το εκσυγχρόνισαν απο τον ΟΤΕ πράγμα που αν ο Μυκόνου Γερμανός τους είχε στείλει ένα μήνυμα θα είχε λυθεί από την περασμένη Πέμπτη.

Σας ευχαριστώ

κι αφήνω την ανάρτηση μήπως κλι άλλοι αντιμετωπίσουν το τρελό αυτό σύμπτωμα.

Δημόσια ποστ κι εύθραυστοι εγωισμοί #netiquette #κοινωνικά_δίκτυα

 

       Κάτω από ποστ φίλου είδα την κάτωθι επίθεση ενός σχολιαστή

 προς άλλον: 

«..επειδει δεν ξέρεις την σχέση μου μαζί του και κατά δεύτερον επειδειδεν νομίζω να έχω κάνει κριτική σε κάποιο σχόλιο σου σε οποιαδήποτε ποστδεν εχεις το δικαίωμα και προφανώς δεν στο δίνω ούτε και εγω να σχολιάζειςδικά μου!!!!

 Ελπίζω την επόμενη φορά που θα θέλεις να σχολιάσεις κάτι οπουδήποτε, φυσικά εκτός κάποιου δικού μου σχολιου να φιλτράρεις πιο σχολαστικα αυτά που βλέπεις και να μην βγάζεις αυθερετα συμπεράσματα.... »

 

Η αντίδραση  ―αν παραβλέψουμε ορθογραφία και συντακτικό― είναι κάτι που συναντάμε συχνά στα κοινωνικά δίκτυα.

 

Πάμε λοιπόν να επαναλάβουμε τα αυτονόητα:

 

Άπαντες έχουμε το δικαίωμα να σχολιάζουμε δημόσια σχόλια.

Όποιος φοβάται την κριτική ας παίρνει τον κολλητό στο τηλέφωνο.  

Όποιος μιλά δημόσια όμως οφείλει να αφήνει χώρο για απαντήσεις με αντίθετη άποψη ή παρεξήγηση των προθέσεών του (ιδίως αν υστερεί και στο συντακτικό).  Επίσης, αν νοιάζεται τόσο πολύ, ας επιστρέφει όχι για να επιτεθεί αλλά για να εξηγήσει.

Σχολιασμός της γνώμης μας για τα διάφορα θέματα που συζητάμε εδώ, εκτός κι αν έχουμε ψυχισμό πεντάχρονου, δεν διέπονται από το νόμο τού μία σου και μία μου, δηλαδή δε στέκει το «δεν έχω κάνει κριτική σε κάποιο σχόλιο σου» άρα εσύ δε θα κάνεις στο δικό μου, ούτε βεβαίως έχει καμιά λογική, ή πραγματική δύναμη, το να «σου δίνω το δικαίωμα» να σχολιάσεις.

Το δικαίωμα Ελευθερίας Λόγου, ευτυχώς το έχουμε ακόμα όλοι και δε χρειαζόμαστε άδεια κανενός για να το χρησιμοποιήσουμε. 

 

Τα κοινωνικά δίκτυα είναι η πλατεία του χωριού.

Είναι θετικότατο και εξαιρετικά ενδιαφέρον το ότι ζούμε σε μια εποχή στην οποία για πρώτη φορά έχουν δημόσιο λόγο τόσο πολλοί άνθρωποι, κάθε τάξης και μόρφωσης, αντίθετα από παλιότερα που ο δημόσιος λόγος ήταν προνόμιο των λίγων. Ίσως γι αυτό συναντάμε και την απειρία που δείχνουν αυτά τα κωμικά κι ανυπόστατα «δε σου επιτρέπω» και «δεν έχεις το δικαίωμα» που πετάνε σα μεθυσμένοι στην ταβέρνα κάτι υπερευαίσθητοι στην κριτική οι οποίοι κάνοντας απλώς το σχoλιάκι τους ιδιωτικό  ή στέλνοντάς το σε μήνυμα θα περιέσωζαν τον εγωισμό του άμαθου να συναντά αντιρρήσεις εαυτούλη τους.

_______________________________________

#netiquette #κοινωνικά_δίκτυα

Εικόνα 

ΣΥΡΟΣ 1970.ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΖΑΧΑΡΙΑΣ ΣΤΕΛΛΑΣ

Ψηλά στις κεραμοσκεπές της Πράγας money matters

 

Κάλεσαν, μου λένε, Ελβετούς χρήστες ηρωίνης να οργανωθούν κι εκείνοι απάντησαν πως δεν έχουν πλέον λόγους. Μια από τις παρουσιάσεις εδώ στο συνέδριο ήταν κι η Γενεύη: πώς ήταν και πώς έγινε*.

 

Ψηλά στις κεραμοσκεπές της Πράγας, μετά το συνέδριο του Ευρωπαϊκού δικτύου για τη Μείωση της Βλάβης (Correlation Network) κι ενώ οι συνεργάτες μας αποχωρούν για αεροδρόμιο (ή μπαράκια), μια  εξάωρη συνεδρίαση της παγκόσμιας κοινοπραξίας για τη Μείωση της Βλάβης με θέμα τα οικονομικά μας— τι χορηγίες κάναμε, τι πετύχαμε και τι νέα ποσά θα διεκδικήσουμε για το κοινό ταμείο που μας έχει δώσει τη δυνατότητα να οργανώνουμε παγκόσμιες (κι εντός EuroNPUD πανευρωπαϊκές) καμπάνιες σαν το #SDP#ΥποστήριξηΟχιΤιμωρία ή τα φεμινιστικά μου και άλλα πολλά που βοηθούν να φανούμε εμείς κι οι θέσεις μας ώστε να διεκδικούμε αλλαγές που θα κάνουν καλύτερη τη ζωή μας.

Διότι καλά είναι τα μεγάλα λόγια κι η επαναστατικότητα της ανυπακοής μα, δίχως χρήματα, δε φυσά ούριος άνεμος ή, όπως είπε κι η Ρωσίδα συνεργάτις μου, “Money does not matter. Except it does” αφού δεν έχουμε ελπίδα, κάτι σαν αυτή κι εμένα, να επιχορηγηθούμε από τις πατρίδες μας λες κι είμαστε σε Γερμανίες και Ολλανδίες που έχουν κίνημα χρηστών παλιό και θεμελιωμένο με κατοχυρωμένη την αναγκαιότητα για τα ανθρώπινα δικαιώματα στην αυτοδιάθεση και το σεβασμό, στην υγεία και τη φαρμακευτική αγωγή όσο και στη χαρά της ψυχαγωγικής χρήσης.

_______________________________________________________

* https://www.northcarolinahealthnews.org/2019/01/28/switzerland-fights-heroin-with-heroin/

Η συνύπαρξη είναι ένδειξη πολιτισμού.

Κι η ελευθερία (του άλλου: ο σεβασμός σε χούγια που δεν έχουμε).

___________________________________________________________________________

Από την 'κλειστή' Ομάδα μας 

 ΔΙΚΤΥΟ ΟΜΟΤΙΜΩΝ ΧΡΗΣΤΩΝ ΨΥΧΟΔΡΑΣΤΙΚΩΝ ΟΥΣΙΩΝ-Mείωσης της Bλάβης / PeerNUPS 

στο Facebook, δηλαδή από άτομο που έχει εγκριθεί η παρουσία του εκεί ως 'χρήστη',

ιδού χαρακτηριστικό σχόλιο

 με την απάντησή μου.

 

 

Κ_____ς Κ____ς
Χωρις να θελω να θιξω το εργο σας,αφου δε το γνωριζω,χωρις να με ενδιαφερει καθολου σε ποσων αστερων ξενοδοχεια μενετε κ τι επιδοτησεις παιρνετε,δε με αφορουν τα εσοδα σας,μα θα ηθελα να γνωριζα τι εχετε καταφερει τοσα χρονια ως οργανωμενος επιδοτουμενος συλλογος,υπερ των χρηστων!Το εργο στη πραξη!

Αληθεια ρωταω χωρις ιχνος ειρωνιας,απλα αποριας,γιατι σιγουρα αν μαθω τι εχει επιτευχθει υπερ των χρηστων, επαναλαμβανω,θα εχω πιο σφαιρικη αποψη,για τη σταση των ελβετων,αν δλδ ηταν απαραδεκτη η δικαιολογημενη!Με σεβασμο στη δουλεια σας παντα,κ στο εργο σας,που δεν γνωριζω..

 

Daphne Chronopoulou

1. Τα ξενοδοχεία είναι απλά και σεμνά για τους ακτιβιστές. Δεν είμαστε πολιτικοί ή αθλητές.

2. Είμαι εκλεγμένη πρόεδρος του ευρωπαϊκού δικτύου οργανώσεων και, μπορείτε να ρωτήσετε όπου θέλετε: τα προεδρεία ΔΕΝ ΑΜΟΙΒΟΝΤΑΙ. Οι θέσεις αυτές είναι άμισθες.

Δικά μου έξοδα όλα, ακόμα κι ο εξοπλισμός ο στοιχειώδης (υπολογιστές, κινητά, κόστος τηλεφώνων κ.λ.).

3. Το εισιτήριο είναι συνήθως για παραμονής βράδυ. Κοιμάσαι και το συνέδριο ξεκινά πρωί και κρατά ως νύχτα.

Κάποιοι διοργανωτές σε μια στις 3 μέρες (που συνήθως κρατούν αυτά) κάνουν κάποια πρόσκληση, συνήθως κάπου βαρετά με φαγητό που εγώ συνήθως δεν τρώω (είμαι vegetarian) και με ανθρώπους που μόνο κοινό μας είναι το ακτιβιστικό θέμα που μας πήγε εκεί. 

Βράδυ, κατάκοποι και συνήθως αγχωμένοι για την ομιλία που έχουμε ετοιμάσει για την επομένη, δεν έχουμε δύναμη να βγούμε.

Εξ άλλου, αυτές οι θέσεις απαιτούν πείρα, ώστε να έχεις αποδείξει κάποια πράγματα, άρα κανείς μας δεν είναι στην πρώτη νιότη να νομίζει σα φοιτητάκι πως θα αντέξει αύριο αν βγει βράδυ. 

'Αρα δωμάτιο, μελέτη κι αύριο εγερτήριο.

4. Το εδώ δίκτυο ΔΕΝ είναι επιδοτούμενος σύλλογος.

Ως πρόεδρος του ευρωπαϊκού Δικτύου 2 φορές το χρόνο εγκρίνω ένα μικρότατο ποσό με το οποίο τυπώνουμε αφίσες και φυλλάδια και κάνουμε κάποια εκδήλωση (Το «Υποστήριξη_Οχι Τιμωρία» π.χ. ή το φεμινιστικό κατά της βιας προς τις γυναίκες μας).

Ευχαρίστως να σας δείξω λογαριασμούς να διαπιστώσετε πως βάζουμε κι από την τσέπη μας.

Κι αυτό, δυστυχώς, είναι κακό. Μακάρι οι ακτιβιστές να γινόταν να αμοίβονται ώστε να μην είναι πολτέλεια των λίγων που μπορούμε επειδή δεν έχουμε άλλες υποχρεώσεις. Ωστόσο λόγω της (φυσικής, δεν αντιλέγω) καχυποψίας είναι δύσκολο, ιδίως στην κοινότητά μας.

Αγαπητέ κύριε Καρρά

δε σχολιάσατε στο προφίλ μου (ευπρόσδεκτος κι εκεί, ανοιχτό το έχω) μα εδώ, στο Δίκτυο.

Αν δε γνωρίζετε τι κάνω 

σειρά μου να σας ρωτήσω:|

1. ΕΣΕΙΣ τι κάνετε εδώ ανάμεσά μας

και 

2. ΕΣΕΙΣ τι έργο έχετε προσφέρει για την κοινότητα των χρηστών;

____

Χαρά μου θα είναι να το συζητήσουμε εκτενέστερα.

Με λυπεί η δυσπιστία. 

Όπου οργανώσεις σαν το Δίκτυό μας αντί τη φαγωμάρα και τις σπόντες είχαν κόσμο που συσπειρώνεται, έγιναν σημαντικές πρόοδοι. Ή λέτε εσείς ξυπνά ένα πρωί ο υπουργός κι αποφασίζει να αποποινικοποιήσει και να ανοίξει ΧΕΧ;

Αν ξέρατε τι βήμα βήμα προχωρούμε κατά του στίγματος....

 

Υ.Γ. αρχίσατε πάνω με «Χωρις να θελω να θιξω» κι ωστόσο με θίγει η συνεχής αναφορά σε έργο που δε γνωρίζει μέλος της κλειστής μας ομάδας.

Λυπήθηκα πολύ, ειλικρινά.

________________________________

Των Αθηνών κρεμαστοί κήποι με εν διαδικτύω σιωπή

 

Είναι κι αυτή η Αθήνα, είναι και τέτοιοι άνθρωποι.

 

Μια επίσκεψη συγκινητική σε μια γυναίκα που θαυμάζω κι αγαπώ από όταν ήμουν μικρό κορίτσι.

Δεν την ενδιαφέρει η διασημότητα του διαδικτύου (έχει την άλλη) και δεν έχει παρασυρθεί (όπως εγώ) στη λόξα δημοσιοποίησης κάθε στιγμής μας και την τρελή ανάγκη μας γι' αυτή τη διασπορά του αέναου‘sharing’.

Μοιράζομαι λοιπόν τη δική μου φωτογραφία στον κρεμαστό της κήπο με θέα την Ακρόπολη και κρατώ φυλακτό την άλλη στην οποία της δίνω ένα φιλί.

_______________________________________

εικόνα: MmeK at MK's

Γάτες δίχως Οδηγίες Χρήσεως

 

Σε γατοομάδα του Fb

Ερώτηση: 

―Ο γατούλης μου ξυπνά πρωί και μου χτυπά την πόρτα της κρεβατοκάμαράς μου. Τι να κάνω;

Απαντούν:

Ηρεμιστικά, φερορμόνες.

Απαντώ (μαζί με λίγους άλλους λογικούς):

―Να μην την κλείνετε το βράδυ. Να κοιμάστε μαζί του.

 

Ερώτηση:

―Το πρωί θα πάω τη γάτα μου για στείρωση μα της ήρθε περίοδος. Να την πάω;

Απαντούν τρελά με χαριτωμένους αυτοσχεδιασμούς. 

Κι αναρωτιέμαι που γιατρός θα κάνει την επέμβαση, το Facebook αποφασίζει πότε και αν.

 

Τα ζώα δεν έρχονται με Οδηγίες αλλά καλό θα ήταν να υπήρχε μια ενημέρωση πριν τα πάρουν όσοι δεν ξαναείχαν. Θα έλεγα ―αν δεν ήταν οι δρόμοι γεμάτοι παρατημένα πεινασμένα αδέσποτα.

Οπότε υπομονή κι ευγένεια.

Περί αθανασίας της ψυχής στο Facebook

 

Έρώτηση σε γατο-ομάδα αν 'τα γατάκια έχουν ψυχούλες'.

―Γιατί, έχουν οι άνθρωποι, ρώτησα και έπεσαν να με φάνε με κατεβατά για όσους 'γύρισαν πίσω' και το 'λευκό φως' και για το ότι πιστεύω, λέει, ό,τι θέλω.

Μα.. don't we all? 

Ανησυχώ.

Όταν στις 23 απαντήσεις πιστεύεις πως είσαι η μόνη που απάντησε λογικά τι γίνεται; Μήπως έχασες τα λογικά σου;

______________________________

εικόνα: 

η Suki στον καναπέ του γραφείου μου κοιτά σκωπτικά την ανάγκη της ανθρωπότητας να δώσει νόημα στο Xάος.

Δεν είναι οι 'ψόφοι' μόνο του πληκτρολογίου

 

Αναρχοάπλυτη, ουστ μωρή, ζαία, γίδι και ‘σε πήρε ο πόνος’  είναι σχόλια που έρχονται καθημερινά στο  blog  μου και σε διάφορα κοινωνικά δίκτυα. 

‘Δεν αντέχω’ μου είπε μια φίλη μου που γι’ αυτό έχει περιοριστεί στο Facebook όπου όλα, με ψόφους και κατάρες, έχουν εκλείψει λόγω του πλάνου αποστείρωσης δια αποκλεισμών.

 

Εμένα δε με νοιάζει. Ίσα-ίσα, προτιμώ να έχω την επίγνωση πως υπάρχουν κι αυτοί, άνθρωποι που μιλάνε έτσι, (μισθωμένοι ή μη) φανατικοί που δεν ακούνε τι λες, μόνο συμπεραίνουν τι ψήφισες και τι θα σε πονέσει, κι ορμάνε. 

Κακώς κάποιοι νομίζουν πως πρόκειται για επιθετικότητα του πληκτρολογίου. Ίδιοι είναι κι έξω. Είναι αυτοί που έδερναν ‘μαλλιάδες' κι 'αδελφές', αυτοί που χτυπούν πρεζάκια, αυτοί που ακόμα σφυρίζουν προστυχιές στην κοντή φούστα και χουφτώνουν άμα τύχει αφού ‘τα θες’, προκάλεσες.

 

Μην ξεγελιόμαστε. Υπάρχουν γύρω μας. 

Μπορεί τους ‘ψόφους’ και τις ‘ρόμπες’ να μην τα έχω ακούσει στον κύκλο ανθρώπων που συναναστρέφομαι αλλά έχω ακούσει και πάθει κι αυτά και πολύ πιο τρομακτικά στο δρόμο ή σε αφιλόξενες περιστάσεις.

Και δεν είναι μόνο θέμα λεξιλογίου. Είναι κομμάτι του κοινωνικού ιστού που ζει γύρω μας, συντηρεί κανάλια κι έντυπα, ψηφίζει σε ριάλιτυ κι εκλογές κι έτσι επιβάλλει τον οπισθοδρομισμό και την αμάθεια  σ’ εμάς τους αξιοπρεπείς που παραμένουμε εγκλωβισμένοι στην πολιτισμένη φούσκα μας.

Για παράδειγμα, ξέρετε ότι ανοίγουν ραδιόφωνα οι Χρυσαυγίτες κι ότι μπορεί ο Μιχαλολιάκος να ξόφλησε μα έχουν ήρωα τον Κασιδιάρη και ετοιμάζουν ‘Ελληνικές Λύσεις’ με σάλτσα του νέου τηλεπλασιέ Βελόπουλου κι ενός άλλου νέου αναδυόμενου αστέρα τον οποίο σκόπιμα δε θα αναφέρω;

‘Υπάρχουν ακόμα;’ ρώτησα στο Twitter όταν ανακάλυψα το ραδιόφωνό τους. Και φαντάζεστε τι ακολούθησε.

 

Δεν έχουμε όλοι ίδιες αντοχές, το ξέρω. Αλλά αν έχεις υποστεί το κράξιμο και το σφύριγμα που έχει υποστεί κάθε άνθρωπος που σ΄ αυτή τη χώρα επέλεξε να βάλει ή να κάνει κάτι ασυνήθιστο, οι ψόφοι  ούτε σε αγγίζουν συναισθηματικά ούτε σε βλάπτουν, είναι μια συνεχής υπενθύμιση του ακραίου απάνθρωπου συντηρητισμού και της αθλιότητας που μαστίζει τον τόπο. 

 

Ακολουθούν πρόσφατα παραδείγματα, έτσι για του λόγου το αληθές (στα προς εμένα, @MrsKastell, προσθέτω και λίγα που αποδεικνύουν την ύπαρξη εκείνων των ψηφοφόρων που λέγαμε. Σεξισμός, ομοφοβία, επιθέσεις στο νεκρό Παύλο Φύσσα και άλλα.  Προειδοποιώ, θα σιχαθείτε). 

Και, για αλατοπίπερο, ένα παλιό δείγμα παραλογισμού στο οποίο  τρολ που υποδύεται και συνήθως σατιρίζει το Μπογδάνο, υπερασπίζεται τον αυθεντικό και με κατηγορεί για 'αυτοπροβολή και ματαιοδοξία' και κλέψιμο λόγων άλλων επειδή κοινοποίησα τίτλο του blog μου.

Μίσος για το νεκρό Παύλο Φύσσα

Κι η Μύκονος, για κάποιο λόγο, κόκκινο πανί

από το blog,  λάσπη στη νεκρή

Τρολ υπερασπίζεται εκείνον που τάχα σατιρίζει

YouTube, κάτω από ομιλία μου για την Κάνναβη

____________________