Το τσιγαράκι της γιαγιάς μου κι ο Σεβασμιότατος Πειραιώς

―Κι αφήνετε τη γιαγιά να καπνίζει;

Η γιαγιά μου, μάνα του πατέρα μου, κάπνιζε ένα τσιγάρο την ημέρα με τον καφέ της κάθε απόγευμα, κι άλλα 2-3 αν είχε παρέα

Τρακαδόρο τη λέγαμε, διότι μετά τις νουθεσίες να το κόψουμε, πάντα αποχαιρετώντας μας, ζητούσε να της αφήσουμε κανένα τσιγάρο. Καταλάβαινα ποιος την είχε επισκεφθεί από τα χύμα τσιγάρα σ΄ένα δισκάκι στην είσοδο κάτω από τον απαραίτητο καθρέφτη-κρεμάστρα που είχαν τα σπίτια της γενιάς της.

90 ετών και μόλις έπιανε το τσιγάρο στα χέρια της με το χέρι ψηλά και σπασμένο καρπό, σταύρωνε τα πόδια (γέλια εμείς) και μεταμορφωνόταν, από μια παραιτημένη θρήσκα χήρα, στην φρεσκοπαντρεμένη της ελληνικής παροικίας των προπολεμικών Ιεροσολύμων που δειπνούσε με το Δεσπότη κι έπαιζε χαρτιά με τις Ρωσίδες και προσφυγοπούλες που κατέφθαναν στη Μέση Ανατολή, λόγω του ναζισμού και μετά του πολέμου, με περμανάντ, κραγιόν και ήθη ανάκατα.

Σταυρώνοντας το πόδι άλλαζε ύφος, γινόταν νεότερη και πιο ανεκτική κι έλαμπε από χαρά σα να ενθουσιαζόταν που εκείνη η άλλη ζούσε ακόμα μέσα της.

90 ετών, στο σπίτι της αδελφής μου είπε 'βάλε κι εμένα ένα κρασί' κι άναψε το τσιγάρο της.

―Αφήνετε τη γιαγιά να καπνίζει; ρώτησε μια αγνή κοπέλα.

Θα προσπεράσω το 'γιαγιά' για ξένη συγγενή όσο και τον χαρακτηριστικό ρατσισμό του 'αφήνετε' (τα έχω πει άλλη φορά για το ageism και τη θρασύτητα συμπεριφοράς στους ηλικιωμένους σα να ήταν μωρά) και θα μπω στο θέμα:

Ναι, απαντήσαμε, καπνίζει η γιαγιά μας στα 90 της. Τι θα πάθει; Θα της κοπεί η ανάπτυξη και δε θα ψηλώσει ή θα κάνει ρυτίδες στο αλαβάστρινο χειλάκι της; Ή μήπως κινδυνεύει να αρρωστήσει και να πεθάνει;

Θυμήθηκα το περιστατικό διαβάζοντας πως στο 'Ασυλο Πενήτων Β΄Αθανασίου Πρωθιερέως Γηροκομείο Πειραιώς, ο Σεβασμιότατος Πειραιώς ζητά από τους πένητες γέροντες να υπογράφουν πως δεν είναι καπνιστές και, αν καπνίσουν, τους διώχνει.

Για να σας προλάβω τους φανατικούς: δε λέω πως είναι σωστό, αφού καλώς-κακώς απαγορεύεται, να καπνίζουν παντού σε δημόσιους χώρους. Μα αν ο άνθρωπος αναγκαστεί να ζει εκεί (δεν το διαλέγουν οι 'πένητες', μην ξεχνιόμαστε) ας δείξουν τα ιδρύματα μια ανοχή και καλοσύνη επιτρέποντας το κάπνισμα σε κάποιο χώρο ή εφ' όσον άλλοι τρόφιμοι δεν ενοχλούνται.

Με τις απαγορεύσεις πρέπει να είμαστε προσεκτικοί. Καλοί οι κανόνες μα όταν τους επιβάλλουμε σε ανθρώπους υποχρεωμένους να τους δεχτούν πρέπει να ελέγχουμε πολύ σχολαστικά μήπως γίνονται μηχανισμοί επιβολής εξουσίας και αιτία προσβολών και πόνου.

Σας φέρνω έγγραφα αποδεικτικά μαζί με το ποστ του Νίκου Σταθούλη.

___________________________

Για τον Μητροπολίτη Πειραιώς και Φαλήρου Σεραφείμ, το δεσπότη με τις καουμπόυκες μπότες, δε γράφω πρώτη φορά. Μας έχει απασχολήσει η στάση του όταν συζητιόταν ο νόμος για τα Ναρκωτικά ή το Σύμφωνο Συμβίωσης. Ο κατά κόσμον κύριος Μεντζελόπουλος δεν είναι αμόρφωτος βασανιστής της Χούντας σαν τον Αμβρόσιο Καλαβρύτων άρα όφειλε να καταλαβαίνει κάτι περισσότερο.

Ο Nikos Stathoulis 

Ο Σεραφείμ Πειραιώς είναι απάνθρωπος. Διώχνει απο το γηροκομείο Πειραιά, 32 τρόφιμους γεροντάκια απο 75 έως 93 ετών επειδή είναι καπνιστές. Είναι σκληρό να βλέπεις ένα γεροντάκι 93 χρόνων, φτωχό, να κλαίει γιατί δεν έχει που να μείνει. Όχι μόνο ραγίζει η καρδιά σου αλλά αντιλαμβάνεσαι οτι η αδικία και η μοχθηρία έχουν πρόθεση. Ένα γέροντα 93 χρόνων, τον αφήνεις να καπνίζει. 

Για τον Μητροπολιτη Πειραιως Σεραφείμ ένα έχω να πω... Είναι ντροπή για τους θεούς να καλοπερνούν οι κακοί.
Δεν έμεινε μόνο στα γεροντάκια ο ανεκδιήγητος. Απολύει και εργαζόμενους που καπνίζουν αναγκάζοντας τους να υπογράψουν την παρακάτω κατάπτυστη δήλωση.
Οι γέροντες σε τούτο τον κωλότοπο θα τον αφήσουν όπως ακριβώς τον βρήκαν. Ανόητο. Άδικο. Κακό...
Θα ήταν ευλογία να το κοινοποιήσετε...

______________________________________________

Και εξελίξεις με παράπλευρες απώλειες απολύσεις και τρομοκρατία προσωπικού:

Απέλυσαν 3 εργαζόμενες στο Γηροκομείο Πειραιά μετά το ρεπορτάζ «Στο Κόκκινο»

Μετά το ρεπορτάζ της Ντίνας Μπατζιά για την αυθαιρεσία της διοίκησης στο Γηροκομείο Πειραιά, τρεις εργαζόμενες απολύθηκαν με τη σύμφωνη γνώμη του διοικητικού συμβουλίου του ιδρύματος. Και οι τρεις απολυμένες δεν είχαν υπογράψει τη δήλωση, που συντάχθηκε από την διοίκηση, η οποία δεσμεύει τους εργαζόμενους και απαιτεί όχι μόνο να μην καπνίζουν στους χώρους γηροκομείου, αλλά να μην έχουν ούτε στην τσάντα τους είδη καπνιστή (τσιγάρα, καπνό, σπίρτα, αναπτήρα). Στη δήλωση αυτή αναφέρεται ξεκάθαρα πως αν παραβούν τους όρους αυτό είναι και αιτία απόλυσης! sto kokkino

Πλαστογράφηση πτυχίων; Μια περίπτωση (με σχόλια και καταδίκη)

Θυμάμαι μια παλιά περίπτωση πλαστογράφησης, μπροστά μου,  του απολυτηρίου Γυμνασίου (αντίστοιχο με του μετέπειτα Λυκείου) από υπάλληλο Δημόσιας Υπηρεσίας για να μη χάσει τη δουλειά στην οποία είχε διοριστεί με μέσον, μολονότι εντελώς άσχετη με το αντικείμενο.

Είχα αηδιάσει τότε με την ξεδιαντροπιά αν και τώρα, χρόνια μετά, βλέπω πως εξ ίσου εγκληματίας ήταν κι ο άνθρωπος-μέσον που τη διόρισε (μαζί με ποιος ξέρει πόσους άλλους) και πως ακόμα κι αν είχε βγάλει το Λύκειο το πρόσωπο αυτό, πάλι άχρηστο θα ήταν.

Δε γνώριζα τότε πόσο διαδεδομένες είναι οι πλαστογραφήσεις. Στην εποχή μας που αποκαλύφθηκαν, ο νόμος ίσως να παραείναι σκληρός ρίχνοντας στο ίδιο τσουβάλι με κακούργους, τόσο την καθαρίστρια όσο και τον ένοχο για μίζες της Siemens:

«η καθαρίστρια, ο διασώστης και οποιοσδήποτε άλλος θα καταλήξει να δικάζεται για κακούργημα με ισάξια ποινική αντιμετώπιση αυτής της Siemens, των εξοπλιστικών, τις μίζες στα δημόσια νοσοκομεία κ.ο.κ΄ήτοι, ισόβια».

Σας φέρνω περίπτωση ανθρώπου που καταδικάστηκε σήμερα σε 20 χρόνια, μαζί με εξηγήσεις και σχόλια.

Evi Andrianou

Η δίκη

Εδώ και μήνες ταλαιπωρούμαι διότι έτυχε να με καλέσουν ως μάρτυρα σε μια υπόθεση. Επειδή η δίκη για διάφορους λόγους αναβάλλεται τελευταία στιγμή και αφού αναγκαστικά κάθομαι αμέτρητες ώρες στο δικαστήριο, συνήθως παίρνω μαζί μου βιβλία και δουλειές γραπτές ώστε να μη χάνω εντελώς το χρόνο μου.

Σήμερα όμως συνέβη κάτι πολύ διαφορετικό από αυτά τα βαρετά που συμβαίνουν συχνά στα δικαστήρια. Δικαζόταν μια υπόθεση πλαστογραφίας. 

Εκεί, λοιπόν, που διάβαζα το εξαιρετικά ενδιαφέρον βιβλίο μου, σήκωσα λίγο τα μάτια να δω τον κατηγορούμενο και αντί να ξαναγυρίσω μηχανικά το βλεμμα μου πίσω, έμεινα να τον κοιτάζω μαγνητισμένη. Ήταν ένας μεγαλόσωμος εύσωμος άντρας, με το σουλούπι του "ευγενικού καλόκαρδου γίγαντα". Είχε κάτι μάτια κόκκινα από το κλάμα, μια έκφραση χαμένου παιδιού και τριγύρω του πολλούς ανθρώπους επίσης θλιμμένους που τον κοιτούσαν με αγωνία και τον στήριζαν με λόγια και αγγίγματα στον ώμο.

Απ' όσα κατάφερα να ακούσω, γιατί τα λένε και μέσα απ' τα δόντια τους οι δικαστές κι οι δικηγόροι, ο κατηγορούμενος δουλεύει χρόνια ως οδηγός του ΕΚΑΒ και μάλιστα σε πολύ δύσκολες θέσεις. Στην αρχή ως απλός οδηγός, έπειτα ως οδηγός μοτοσυκλέτας, έπειτα σε αεροδιακομιδές. Παρότι είχε σοβαρό ατύχημα σε μια τέτοια δύσκολη διάσωση, εκείνος δεν εκμεταλλεύτηκε το συμβάν ώστε να εξασφαλίσει μια θέση σε γραφείο όπως εδικαιούτο αλλά προτίμησε να δουλέψει στην πρώτη γραμμή πάλι μετά την ανάρρωσή του. Είχε τελειώσει μια σχολή για οδηγούς ΕΚΑΒ, είχε όλα τα νόμιμα διπλώματα και μάλιστα στη διάρκεια των 20 χρόνων δουλειάς, οικειοθελώς είχε πάρει κι άλλα πιστοποιητικά από σεμινάρια και ιδιωτικές σχολές (πχ.για καρδιοαναπνευστική αναζωογόνηση, θαλασσοδιάσωση και αεροδιάσωση τα οποία πλήρωσε μόνος του και όχι ζημιώνοντας το δημόσιο)

Ποιο ήταν το μεγάλο του παράπτωμα; Ότι αντί να έχει απολυτήριο λυκείου είχε απολυτήριο γυμνασίου, το οποίο όπως αποδείχθηκε από εγκυκλίους και προκηρύξεις του 90’ δεν ήταν απαραίτητο να κατέχει για να έχει αυτή τη θέση. Οπότε ίσως να παρερμήνευσε το νόμο, ίσως να φοβήθηκε μήπως τον διώξουν στο μέλλον κλπ, τελοσπάντων για κάποιο λόγο, κακώς διέπραξε αυτήν την παράνομη πράξη.

Γνωστοί, συνάδελφοι, φίλοι μίλησαν υπέρ του αλλά κυρίως ένας γιατρός χειρουργός εμφανώς συγκινημένος, τον υποστήριξε λέγοντας ότι όχι απλώς δεν χρωστάει στο δημόσιο αλλά του χρωστάει το δημόσιο διότι ναι μεν πλαστογράφησε ένα απολυτήριο αλλά κατείχε όχι μόνο τα νόμιμα αλλά και παραπάνω προσόντα για αυτή τη θέση και ποτέ δεν διεκδίκησε μια καρέκλα αλλά ήταν πάντοτε μάχιμος διασώστης κι ότι είναι ένας από τους καλύτερους και ελάχιστους ανθρώπους στην Ελλάδα που γνωρίζουν τόσο καλά αυτή τη δουλειά και που έχουν σώσει άπειρους τραυματίες και ασθενείς σε πολύ αντίξοες συνθήκες.

Και παρακολουθώντας με πραγματικό ενδιαφέρον τη δίκη αυτή και την εξαιρετική αγόρευση του συνηγόρου του αλλά και την δική του απολογία και ειλικρινή μεταμέλεια, ήμουν σχεδόν σίγουρη ότι οι δικαστές θα του επιβάλλουν κάποιο χρηματικό πρόστιμο και στη χειρότερη θα τον διώξουν από τη δημόσια θέση του. Όμως, τον καταδίκασαν σε 20 χρόνια φυλάκισης (κι αν άκουσα καλά, χωρίς αναστολή). Επειδή δεν έχω ιδέα από νομικά, δεν είμαι σίγουρη για το τι ακριβώς σημαίνει αυτό και για το αν είναι αναστρέψιμη η κατηγορία. Μακάρι όμως να είναι. Γιατί φαντάζομαι ότι άνθρωπο με τέτοιο μεράκι για τη δουλειά του δεν θα βρουν τόσο εύκολα. Σίγουρα όμως θα βρουν κάποιον με απολυτήριο λυκείου.

Sylvia Pana Η πρακτική είναι η εξής: Ανά 2-5 έτη έχουμε μια νέα τάση στις ποινικές διώξεις λ.χ. στα αδικήματα που αφορούν χρονολογίες 2000-2010 έχουμε απάτη εις βάρος του δημοσίου με πλαστά πιστοποιητικά. Σου λέει η εισαγγελία "εάν δεν είχες καταρτίσει το πλαστό έγγραφο δεν θα είχες διοριστεί και δεν θα είχες λάβει συνολική μισθοδοσία που ανέρχεται σε ποσό άνω των 120 χιλιάδων σε σύνολο. Άρα εξαπάτησες το δημόσιο με το πλαστό έγγραφο να σε προσλάβει και να σου δώσει όλα αυτά τα χρήματα" (μπακάλικα νομίζω αλλά κατανοητά). Τώρα πλέον σε ότι έχει να κάνει με δημόσιο ή δημόσιο χρήμα, από την καθαρίστρια, τον διασώστη ή τα εξοπλιστικά όλα μπαίνουν στην ίδια μαρμίτα και τιμωρούνται μέχρι και με ισόβια καθόσον "ξύπνησε" ένας νόμος του 1950 ο οποίος είχε εκδοθεί για να εξυπηρετήσει μια έκρυθμη κατάσταση , αυτής που υπήρχε μετά τον εμφύλιο. Πλέον οι μισές δικογραφίες περνάνε από ειδικούς ανακριτές και η καθαρίστρια, ο διασώστης και οποιοσδήποτε άλλος θα καταλήξει να δικάζεται για κακούργημα με ισάξια ποινική αντιμετώπιση αυτής της Siemens, των εξοπλιστικών, τις μίζες στα δημόσια νοσοκομεία κ.ο.κ΄ήτοι, ισόβια. Πλέον, καθόσον έχω άποψη, μπορώ να πω μόνο ότι αυτή η αντιμετώπιση και η εφαρμογή του συγκεκριμένου νόμου είναι τερατώδης και οριακά τραβεστί για την δικαιοσύνη. (ουφ, ξεσπάθωσα).

Χρήστος Στυπαγγίδης Είναι κάτι που με προβληματίζει τις τελευταίες μέρες καθώς διάβασα την περίπτωση μια καθαρίστριας που καταδικάστηκε με 15 χρόνια φυλάκισης. Αντιλαμβάνομαι την ανάγκη των ανθρώπων να εργαστούν και σαφώς η ζωή δεν είναι καλή με όλους ώστε να τελειώσουν όλοι το λύκειο. Από την άλλη η πλαστογραφία είναι κάτι πολύ σοβαρό και αδικεί όλους τους άλλους που πάλεψαν για την θέση και δεν την πήραν ποτέ. 15 και 20 χρόνια όμως μου φαίνονται απίστευτα πολλά για έναν άνθρωπο που απλά ήθελε να εργαστεί... Προσωπικά θα τους ανάγκαζα να βγάλουν το λύκειο ταυτόχρονα με την δουλειά τους (υποχρεωτικά σε κάποιο χρονικό διάστημα) και ίσως και ένα πρόστιμο.

Antonios Debegiotis

Μπράβο στην αστική δικαιοσύνη!
Πλαστό απολυτήριο δημοτικού καθαρίστριας 15 χρόνια φυλακή
Μισό ταμείο Δήμου Θεσσαλονίκης από δήμαρχο 12 χρόνια...

Το Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων Λάρισας έριξε 15 χρόνια κάθειρξη σε μια 51χρονη, επειδή πριν από 20 χρόνια είχε πλαστογραφήσει το απολυτήριο Δημοτικού Σχολείου για να προσληφθεί ως καθαρίστρια σε κρατικό παιδικό σταθμό θεσσαλικού δήμου. Είχε φτάσει μέχρι την πέμπτη δημοτικού και δεν είχε τελειώσει την έκτη δημοτικού. Στο αιτιολογικό αναφέρεται ότι υπήρξε ζημία για το Ελληνικό Δημόσιο! Αν ρωτήσεις ποιά ζημία θα σου πουν οι μισθοί από την αδιάκοπη εργασία της! Αν πεις δεν θα τα έδινε αυτά τα χρήματα το Ελληνικό Δημόσιο σε άλλη καθαρίστρια; Θα σου απαντήσουν θα τα έδινε! Τότε από πού προκύπτει η ζημία του Ελληνικού Δημοσίου αναφορικά με τους μισθούς; Αναντίλεκτα είναι μια απάτη, πλαστογραφία κτλ. με "όφελος" για την καθαρίστρια τους μισθούς της αξίας περί των 100 χιλιάδων ευρώ (με τους τόκους) τα τελευταία 20 χρόνια. Ελάμβανε το συγκλονιστικό ποσό των 400 ευρώ το μήνα για να καθαρίζει τον παιδικό σταθμό. Για την απάτη αυτή η αδέκαστη αστική δικαιοσύνη έριξε 15 χρόνια! Ο Παπαγεωργόπουλος ΔΑΓΚΩΣΕ 18 ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ευρώ και κυκλοφορεί ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ με τον νόμο Παρασκευόπουλου. Ποιού νόμου; Αυτού που ΔΕΝ ΕΦΑΡΜΟΖΕΤΑΙ στο κολαστήριο του Κορυδαλλού και πεθαίνει ΚΑΘΕ μήνα ένας άνθρωπος ενώ πρέπει να αποφυλακιστεί.

Επαναλαμβάνουμε:
Είσαι πάμπτωχος, πλαστογράφησες για να βρεις δουλειά, σε προσέλαβαν, δούλεψες 20 χρόνια και πήρες για την εργασία σου 100.000 €; Τότε τα 100.000 και πλέον € ισοδυναμούν με 15 χρόνια φυλακή.

Είσαι εύπορος, μεγαλοαστός, πολιτικάντης, αργόμισθος, καταχράσαι το ταμείο του δήμου, εξαφανίζεις 18 εκατομμύρια €, χρήματα που ΟΥΔΕΠΟΤΕ τα δούλεψες; Τότε τα 18 εκατομμύρια (τους παχυλούς μισθούς του δημάρχου τους αγνόησε το δικαστήριο!!!) ισοδυναμούν με 12 χρόνια. Έρχεται και φωτογραφικός νόμος βγαίνεις έξω ΜΟΝΟ εσύ και οι φτωχοί συνεχίζουν να σαπίζουν μέσα στη φυλακή.

Evi Andrianou σωστό τυπικά αλλα ο άνθρωπος προτίμησε αντί να πάει Λύκειο να βγάλει τέσσερις σχολές ιδιωτικές με δικά του χρήματα που αφορούσαν στο αντικείμενό του

Χρήστος Στυπαγγίδης Ναι αλλά η δικαιοσύνη οφείλει να είναι τυφλή.

Haris Fretzagias Dura lex, sed lex

Poly Vlasi Wtf?! 20 χρόνια δεν τρως ούτε για φόνο!!!!!

Mariangela Kotsiani Και χωρίς αναστολή? Πληρωμένοι ήταν?

Pantelis Kritikos Κάπου είχα διαβάσει ότι η Δικαιοσύνη είναι σαν τον ιστό της αραχνης, πιάνει τα μικρά έντομα αλλά τα μεγάλα τον διαρρηγνυουν πέρα ως περα. 
____________________

σύνδεσμος:https://www.facebook.com/evinastienka/posts/10154521179813769

Εικόνα: Δικαιοσύνη με δεμένα μάτια, πλάστιγγα και σπαθί,

 έργο του Maarten van Heemskerck (1556)

Περί απιστίας και κατινιάς - με #bradgelina στο χωριό

Αυτό που η κάθε κουλή σήμερα συζητά τη Jolie και τον Pitt λες και τους κρυφάκουγε από το φωταγωγό, με ξεπερνά.

Τι Μαλβινιές δε, λένε, περί 'κεράτου' δε λέγεται.

Τι οι Ελληνίδες τους φταίνε (που τάχα δε χωρίζουν, π.χ. Χίλαρυ Κλίντον),

τι ο άνδρας που ξενοκοιτά,

τι ξέρουν χαρτί και καλαμάρι περιουσιακά του διαζυγίου...

Θυμάμαι τον Έκο που έγραφε πως έφυγαν οι άνθρωποι από το χωριό μα το χωριό τους λείπει και το βρήκαν στα τηλεοπτικά μεσημεριανά και τα ριάλιτυ.

Όσο για τις 'απιστίες' το έχω ξαναπεί ότι οι άνθρωποι κι οι σχέσεις έχουν ποικιλία, ότι όποιος έχει μυαλό χωρίζει αν βαρεθεί μα δεν πετά τον άνθρωπό του για γαμίσια, ότι η ζωή είναι μικρή κι αν αγαπώ θέλω ο σύντροφός μου να τη χαίρεται όπως κι εγώ και δίχως φασαρίες.

Το έχω ξαναπεί ότι η 'πίστη' εφευρέθηκε για να γνωρίζει ο πατήρ κι αφέντης ότι είναι δικά του τα παιδιά κι ότι όλα αυτά ήταν ωραία όταν ζούσαμε ελάχιστα κι ο επιζών έκανε μετά νέο γάμο.

Δείγμα μικρό σας φέρνω (με απαντήσεις μου) και πάω να διαβάσω πλάι στη θάλασσα μια Μποβαρύ, μια Καρένινα ή, ίσως και το ημερολόγιό μου.

S P

Φίλες μου, αφόρητες μικροαστές όλες σας, που νομίζετε ότι μια Αντζελίνα άφησε χωρίς να πάρει και τα βρακιά στον πρώην εκατομμυριούχο καλλονό σύζυγο, ξεχάσατε ότι βασική προϋπόθεση για να τον παντρευτεί ήταν να γράψει ολόκληρη την περιουσία του στα παιδιά της. Μάλιστα, στα παιδιά της, γιατί τα παιδιά ανήκουν στη μητέρα τους.

Αυτές είναι Γυναίκες, φίλες μου, δεν θυμώνουν, απλώς τα παίρνουν όλα.

Daphne Chronopoulou Don't get mad, get it all που έλεγε κι η Ivana Trump.
Όμως τα παιδιά δεν ανήκουν στη μητέρα. Δεν ανήκουν.

S. P.

Φίλες μου, τελικά σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του κόσμου, όταν πέφτει κέρατο, ακόμα κι αν το ρίχνει ο Brad Pitt, ο κόσμος παίρνει διαζύγιο. 

Μόνο η αθάνατη Ελληνίδα σύζυγος, αντιλαμβάνεται την ερωμένη ως το απόλυτο αξεσουάρ γάμου.

Daphne Chronopoulou 

Ελληνίδα θα είναι κι Hillary και δεν το ήξερα..
Κι οι πιο πολλές Γαλλίδες καιΓάλλοι..

__Το σώμα καμιάς και κανενός δε μας ανήκει. Ποια κέρατα κι αηδίες.

____________________________

Κι ένα συμπλήρωμα:

Για να μην ανοίξω βεντέτες έσβησα το όνομά της Sophia Plyta 

από τα ανωτέρω ποσταρίσματά της. Δείτε όμως αντίδραση.

Έχουν ενδιαφέρον κάποιοι που και τα σχόλια έχουν ανοιχτά και δεν αντέχουν αμφισβήτηση. Δείγμα ήθους: