Watermelon Art― Τα Καρπούζια

Watermelon Carving Art

http://youtu.be/iuiVLP7F0eY

_______________________________________

Oh George, so.. neat τα Ατέρμονα Πεδία!

Η ευγενική κυρία μπαίνοντας στο γραφείο με ένα τυπικό χαμόγελο περιεργαζόταν το χώρο ψάχνοντας κάτι να σχολιάσει για να γεμίσει το κενό των δίχως συνοχή λεπτών αφοσιωμένων στους φωτογράφους. Δεν είναι παιδάκι κι από γραφεία και σαλόνια έχει δει τα καλύτερα.

Πλωτά κι επίγεια, ιστορικά και νεόπλουτα, ιδιωτικά κι επίσημα. Επίσημα κυρίως. Βασιλικά και υπουργικά και πρωθυπουργικά που τα κοσμούν τα σπουδαιότερα έργα κάθε έθνους δανεισμένα από εθνικές πινακοθήκες και μουσεία. Διότι κάθε νέος πρέσβης ή πρωθυπουργός δικαιούται να διακοσμήσει το χώρο εργασίας του έτσι που να τον εμπνέει και να τον εκφράζει γι αυτό και δίνεται χρήμα και κόπος στους χώρους υποδοχής παλατιών και βασιλικών κατοικιών.

Το "Ο Βασιλεύς απέθανεν. Ζήτω ο Βασιλεύς!" ακολουθείται συνήθως από τους διακοσμητές και τις συζύγους (αμάν αμάν για το δεύτερο διότι δεν είναι όλες Τζάκυ Κ-Ω.)  για να δοθεί το στίγμα της νέας Régime η οποία καλή-κακή βάζει τα δυνατά της. Κάνει λ.χ. το μπλε καφέ και το Βυζάντιο Λύτρα. Γιατί στον τόπο μας δε φημιζόμαστε ούτε για διακοσμητική πρωτοπορία ούτε για σφίζοντα και ακμαία μουσεία σύγχρονης τέχνης. Το ξέραμε. Το μαντεύαμε.

―Τι όμορφο δωμάτιο, είπε πέντε-έξη φορές η ευγενική κυρία .

―Ναι, το αλλάξαμε…. Θέλαμε να το κάνουμε μοντέρνο φλυαρούσε ο σχολαστικός συνομιλητής με τη συνήθη χειρονομία του, πάνω-κάτω δυό ανοιχτές παλάμες που κρατούν μιά αόρατη μπάλα..

Κι έτσι ένας α-φιλότεχνος έμαθε σε μιά χώρα ολόκληρη ένα ζωγράφο. "Έργο του Στάμου" ακούσαμε και Στάμου ή Στάμος είναι χθες και σήμερα οι πιο ψαγμένες λέξεις στο ελληνικό google.

"Στάμος, ο ζωγράφος που γοήτευσε τη Χίλαρι Κλίντον" έχει τίτλο μιά ανάρτηση ενώ άλλοι ψάχνουν τα "Λευκαδίτικα Νέα" λόγω της καταγωγής των γονιών του και του τάφου του ή το αφιέρωμα που τού έκανε, μετά θάνατον, η Εθνική Πινακοθήκη "για να τον αποκαταστήσει" όπως κάπως ακατανόητα γράφει κάποιος.

Ο Θεόδωρος Στάμος γεννήθηκε στη Ν.Υ το 1922, γιός Ελλήνων μεταναστών και ήταν ο νεώτερος των Αφηρημένων Εξπρεσιονιστών. "Οξύθυμος", κατά το περιοδικό Λάιφ, ηγήθηκε μιά πρωτοποριακής ομάδας που κατήγγειλε το διευθυντή τού Μητροπολιτικού Μουσείου της Νέας Υόρκης ως συντηρητικών αισθητηρίων κι ενάντιο στην προβολή μοντέρνας Τέχνης την οποία δεν κατανοεί. Τα Ατέρμονα Πεδία (Infinity Fields) είναι μία σειρά έργων την οποία ξεκίνησε γύρω στο 1970 και ολοκλήρωσε δύο χρόνια πριν από το θάνατό του το 1997. 

Μαθαίνω πως όταν έγινε η αντικατάσταση πολλοί στο Μαξίμου σχολίαζαν πως κάτι έπαθε ο τοίχος και κρεμάστηκε το πανί μπροστά προσωρινά.

Το θέμα εξ άλλου σε μορφή μικρού σκανδάλου ανακινήθηκε από τον Απρίλιο του 2010 από μιά ιστοσελίδα (taxalia) με φωτογραφίες πριν και μετά κι από το Greek-American News Agency  που σχολιάζοντας τις πριν με τον πίνακα και τη μετά με "ένα περίεργο μπλε φόντο" ρωτούσε ευθέως "Κ. Παπανδρέου πού πήγε ο πίνακας του Βρυζάκη;"

Λίγο άβολο ακούγεται όποτε λείπει κάτι από το Πρωθυπουργικό Μέγαρο να υποψιαζόμαστε τον Πρωθυπουργό τον εκλεγμένο μας.

Πώς να μην είναι "οξύθυμος" ο Στάμος με τόσους "συντηρητικούς αισθητήρες" επί γης που βλέπουν στο έργο του μόνο "ένα περίεργο μπλε φόντο";

Μήπως γι  αυτό γελούσε τόσο η Χίλαρυ Κλίντον;

"―Είναι σχισμή αυτό; 

―… ένα νησάκι στο γαλάζιο του Αιγαίου "

 ήταν η απάντηση που έδωσε  τη λύση του μυστηρίου. 

Είπαμε, ως έθνος δε φημιζόμαστε για τη διακοσμητική πρωτοπορία μας. Όσο για τον πρωθυπουργό, τρεις γενιές τώρα, σχεδόν αιώνα, η οικογένειά του μιά επαφή είχε με την Τέχνη, τότε που ο Γέρος (―οι οπαδοί τον είπαν έτσι μη μου θυμώνετε) παντρεύτηκε τη σπουδαία ηθοποιό Κυβέλη εγκαταλείποντας την "ακριβή του Σοφία". Παιδιά κι εγγόνια πήραν το μέρος της γιαγιάς και θεωρώντας την Τέχνη μοιραία για τη δυναστεία δεν την ξαναπλησίασαν. (Και μη μου αναφέρετε τη Μελίνα Μερκούρη διότι για την πολιτική δεν ξέρω αλλά για την Τέχνη ήταν καταστροφή που έχασε με ένα χτύπημα και τη ντίβα και το βραβευμένο σκηνοθέτη). Μιά ήταν η επαφή λοιπόν, η κυριολεκτική,  η σωματική. Και από τότε καμία σχέση.

Οπότε και στην προκειμένη περίπτωση πώς να εμπιστευθείς την κρίση του. Η κουλτούρα δεν κρύβεται. Φαίνεται ο άνθρωπος που στον ελεύθερο χρόνο του διαβάζει μυθιστορήματα και πάει σε θέατρα, όπως φαινόταν ο Τσώρτσιλ κι όπως φαίνεται κι ο άλλος που από το Σαίξπηρ και την Ποίηση προτιμά να τραβά κουπί.

Δεν ξέρουμε αν διάλεξε ο ίδιος το έργο ή κάποιος του περιβάλλοντος είχε το καυστικό χιούμορ και την τόλμη να του το προτείνει αλλά σε ψυχαναλυτικό επίπεδο το όλο ζήτημα άπτεται της άλλης Κρίσης που όλοι βιώνουμε.

Διότι πριν τα "Ατέρμονα Πεδία" ο τοίχος δεν ήταν άδειος. Τον κοσμούσε ο πίνακας "Η Ελλάς Ευγνωμονούσα" του Θεόδωρου Βρυζάκη (1814-1878) θεμελιωτή τής "Σχολής του Μονάχου". 

Επαναλαμβάνω (σε περίπτωση που δεν του μπλοκάρουν τι γράφουμε και με διαβάσει): Ο Πρωθυπουργός της Ελλάδας έδιωξε την Ελλάδα Ευγνωμονούσα κι έβαλε στη θέση της Ατέρμονα Πεδία.

Δίχως να αντιληφθεί την ειρωνεία της επιλογής; Με την απόλυτη έλλειψη χιούμορ του πάσχοντα;

Κωμικό ή τρομακτικό, διαλέξτε. Πάντως σίγουρα είναι η χαρά του Ψυχαναλυτή και μιά κωμική σελίδα μεταξύ υψηλής διπλωματίας στα μελλοντικά απομνημονεύματα της Χίλαρυ Κλίντον.

_____________________________________

 ―This is so pretty George, I love it.... So.....neat!

____________________________________________________⎈

'Η ζωή μας κάθε μέρα λιγοστεύει' ―Φιλιππής rip

R.I.P. 

R.I.P. 

Καλό ταξίδι Φιλιππή

Κι από τού Χάρου το βαρκάκι εσύ μού φαίνεται πως θα βουτήξεις για αχινούς.

_______________________________________________________________________

Αύριο 11 π.μ. η κηδεία στην Πανάχρα

Η φωτογραφία είναι από το Mykonos Tribes

κι ο τίτλος είναι στίχος του Σεφέρη
κι η καρδιά μας στη Χρύσα

☥

Η Μίμηση είναι η ειλικρινέστερη μορφή Κολακείας. Η Αντιγραφή είναι απλώς Κλεψιά.

 40 Κλέφτες από τις 1001 Νύχτες
―τα μέσα μόνο αλλάζουν 

Είναι το Διαδίκτυο ένα τεράστιο ξέφραγο αμπέλι;

"Η μίμηση είναι η ειλικρινέστερη μορφή κολακείας", έγραψε ο 'Αγγλος ιερέας Κόλτον. Κι η αντιγραφή; Κλεψιά, θα τη θεωρούσε ίσως ο εκκεντρικός ο Κόλτον, ποιητής, δοκιμιογράφος, ταξιδιώτης και συλλέκτης που ήταν διάσημος στην εποχή του μα σήμερα λίγοι τον γνωρίζουμε αφού αυτό το γνωστότατο απόφθεγμά του μεταφέρεται σε κάποιες ανθολογίες ως παροιμία ή καμιά φορά αποδίδεται στον φημισμένο μαξιμογράφο Λα Ροσφουκώ.

Είναι το Διαδίκτυο ένα τεράστιο ξέφραγο αμπέλι;

 Όσο κι ο προφορικός λόγος υπέθετα. Ή κι ο γραπτός, ο έντυπος.

Ο Καζαντζάκης λ.χ. είχε πάντα στην τσέπη το μαύρο σημειωματάριο στο οποίο κάτι σημείωνε καθώς κουβέντιαζαν οι φίλοι του. Σα ζωγράφος που σκιτσάρει την παρέα του, μόνο που όταν κυκλοφορούσε το επόμενο βιβλίο η παρέα δεν έβρισκε μέσα πορτραίτα της αλλά φράσεις και σκέψεις ατόφιες, ξεσηκωμένες ίδια με του Νίτσε ή άλλων εκ των "μεγάλων" πλάι στους οποίους ονειρευόταν να σταθεί μετά θάνατον ως προτομή ή τόμος.

Παρθενογένεση στην Τέχνη δεν υπάρχει όπως δεν υπάρχει στη ζωή.

Έγραψα και παλιότερα πάνω στο θέμα κι η άποψή μου είναι πως για να φτάσει το βλέμμα μας ως την κάθε μακρινή "θολή γραμμή των οριζόντων" στηριζόμαστε στους ώμους των προγενέστερων είτε με αναφορές (όπως έκανα τώρα μόλις με το στίχο του Καββαδία) ή και με σκέψεις που γεννά το βίωμα της Τέχνης όπως και τα βιώματα της ζωής.

Διότι όλοι μας από κάπου αντλούμε την πρώτη ύλη ονείρων κι έργων μας. Μα τελικά:

Ο Μεγαλοφυής εμπνέεται

Ο Μέτριος επηρεάζεται

Ο Ατάλαντος αντιγράφει

Αν έχουν περάσει χρόνια από όταν διάβασα ένα στίχο που με εμπνέει μπορεί να μη θυμάμαι πως από εκεί αντλώ μιά σημερινή μου ιδέα κι όταν το παρατηρήσει ένας αναγνώστης με κριτικό πνεύμα, μάλλον θα χαρώ με τη συνέχεια την "αλληλεγγύη πεθαμένων και ζωντανών" όπως έλεγε ο Σεφέρης για την Τέχνη.

Τιμή και μεγάλη χαρά να σάς ενέπνεα, τιμή κι ευχαρίστηση να σάς ήταν χρήσιμες η σκέψη κι η έρευνά μου και να με αντιγράφατε. Αν όμως δεν αναφέρετε την πηγή και δε με ειδοποιείτε, οργή αισθάνομαι και περιφρόνηση διότι με κλέβετε.

 Το έχω ξαναπεί, το λέω κι εδώ στην κάτω λωρίδα πως επιτρέπω να παίρνετε ό,τι θέλετε. Με δυό όρους και μιά παράκληση.

Όρος 1: Να αναφέρετε ότι είναι δικό μου ή από εμένα.

Όρος 2: Αν πρόκειται για κείμενο να μην το αλλάζετε ή αλλοιώνετε κι αν πρόκειται για απόσπασμα να το κλείνετε αναλλοίωτο εντός εισαγωγικών.

Παράκληση: Να με ειδοποιείτε.

Από ευγένεια, για να με ευχαριστήσετε ―κυριολεκτικά διότι θα χαρώ. Επίσης όμως επειδή  θα το μάθω ούτως ή άλλως, ακόμα κι αν τύχει να μην επισκεφθώ το δικό σας ιστολόγιο. 'Οπως στα μαγαζιά έχει μιά ταμπέλα που γράφει πως ο χώρος παρακολουθείται από κλειστό κύκλωμα τηλεόρασης, έτσι κι εδώ το ότι δεν έχω μάντρες και σιδεριές δε σημαίνει πως το αμπελάκι μου είναι ξέφραγο.

Κάθε φορά που φεύγει υλικό λαβαίνω μήνυμα πως έφυγε και πού πήγε. Όχι κρυφά από εσάς. Αναρτημένες είναι μονίμως οι ταμπέλες των Copyscape, Tynt, Ask2Use, ©, Νόμιμης Κατοχύρωσης και άλλων που κάνουν αυτή τη δουλειά. 

Αφού θα το μάθω λοιπόν, αφού δεν το απαγορεύω, αφού χρόνια κι εδώ κι αλλού επαναλαμβάνω πως χαρά μου είναι να σάς αρέσει το έργο μου και να με επισκέπτεστε· αφού σάς προσκαλώ και σας καλοσωρίζω στον αμπελώνα μου, γιατί κλέβετε τα σταφύλια που σας προσφέρω και γιατί, αλλά ΓΙΑΤΙ, σάς είναι τόσο δύσκολο να πείτε ένα ευχαριστώ;

♠

Σημειώσεις

 Λυπάμαι που νευρίασα.

Σ΄αυτό το ιστολόγιο δεν αναρτώνται μόνο τα λογοτεχνικά μου αριστουργήματα και οι διάφορες σοφίες και θεωρίες μου, αλλά και κόποι άλλων. 'Οπως:

 Σύνδεσμοι (που σπανίως―αλλά πολύ σπανίως― χρησιμοποιείτε αγαπητοί Αναγνώστες):  όμως θα εξακολουθήσω να τους παραθέτω επειδή 1. καθώς εις μάρτυς-ουδείς μάρτυς υποστηρίζω λεγόμενα με παραπομπές, και 2. μιά και την κάνω την έρευνα πριν αναρτήσω κρίμα μού φαίνεται να αποκρύψω τις πηγές μου και να φάει ο ενδιαφερόμενος την ημέρα του αναζητώντας τα ήδη ανακαλυφθέντα.

    Εικόνες (που τις τιμάτε δεόντως με πολλά downloads): θα εξακολουθήσω να τις επικολλώ. Με την ελπίδα (παράκληση, που ελπίζω να πιάσει τόπο) να αναφέρετε πηγή όπως εγώ. Κι όπου αναφέρω 'Μου στέλνουν' είναι επειδή κάποιοι φίλοι για διάφορους λόγους δε θέλουν να μαθευτεί το όνομά τους. Εσείς όμως δεν τις πήρατε από τους φίλους μου αλλά από το ιστολόγιό μου. 
______________Charles Caleb Colton (1780 -1832) : Μεταξύ των άλλων που ανέφερα ήταν και οινέμπορος,  έγραψε και μιά ωδή στο Θάνατο του Λόρδου Βύρωνα (όπως ουκ ολίγοι τότε) και άλλα διάφορα όπως και τους "Αφορισμούς"  με τίτλο "Λάκων" (κυκλοφορεί σε ψηφιακή μορφή). Τα περισσότερα θα βρείτε στην ιστοσελίδα αφιέρωμα: http://charlescolton.org/  

Αποδείξεις για σάς που δεν κοιτάζετε στο Κάτω Μέρος της Σελίδας:

© ask2use: Δικαιώματα Χρήσης                                                         

Πνευματικά Δικαιώματα Κατοχυρωμένα

© 2010 - 2011 Δάφνη Χρονοπούλου - All Rights Reserved.

© ask2use: Δικαιώματα Χρήσης

Bloggers Against Plagiarism- © ask me first

                                        

   

Προς νέους Bloggers ή όσους δεν τα είχαν ξαναπροσέξει: Καθένας επιλέγει τα σηματάκια που τον εκφράζουν. Π.χ. αλλού θα δείτε ένα $ που σημαίνει πως δεν  παραχωρούν υλικό για κερδοσκοπική χρήση. Διευθύνσεις θα βρείτε κάνοντας κλικ στα σήματα, τις φράσεις, στο Χάρτη (που...καταλάβατε πια, μην τον φέρνω κι αυτόν εδώ) ή σε εκείνο τον αριθμό που κάποια ιστολόγια έχουν στο πλάι της Σελίδας και δείχνει πόσοι είναι συνδεδεμένοι εκείνη τη στιγμή (συνήθως 1, εσείς). Ο.k??? 

Για να μην έχουμε παρεξηγήσεις.

 ♠

____________________________________________

Φούντας συνέχεια: Πυροσβέστης, Ρεπόρτερ και στρατιώτες στο Αφγανιστάν (Παθητικοί και Ενεργητικοί σε video)

Συνεχίζοντας πάνω στο φλέγον ζήτημα, που απ' ό,τι βλέπω μας ενώνει Αναγνώστες κι Επισκέπτες μου, σάς παραδίδω αυτά τα ταινιάκια

προς Γνώσιν και Συμμόρφωσιν

Γέλιο και Ενημέρωση.

Enjoy (όπως είπαμε πως λένε στις αμερικάνικες ταβέρνες) 

Iδού Εύρημα 1ον:

Πυροσβέστης σε γκαράζ-αποθήκη φούντας και κοκαΐνης

                                    

Η προηγούμενη ανάρτηση είχε 345 επισκέψεις μόνο στις πρώτες ώρες, κι όλο ανεβαίνει. Πρέπει να είναι κανείς Έλληνας συγγραφέας ή φανατικός ακτιβιστής που δουλεύει για την Αποποινικοποίηση για να χαρεί όσο χάρηκα. Που, ακτιβίστρια δεν είμαι παρότι φανατικά πιστεύω πως είναι πρωτόγονο, αντισυνταγματικό κι ανήθικο να ποινικοποιούνται οι  προσωπικές επιλογές. Είμαι ΥΠΕΡ του δικαιώματος να διαθέτουμε το σώμα μας όπως και όπου θέλουμε.

Γι αυτό και, παρεμπιπτόντως, είμαι ΥΠΕΡ της πορνείας παρά την απόλυτη περιφρόνηση που αισθάνομαι γιά τον πελάτη.

Η απέχθειά μου, όμως, δεν επιτρέπεται να επηρεάζει την ελευθερία του άλλου. Αν κάποιοι ενήλικες επιθυμούν να ανταλλάσσουν χρήματα, κοσμήματα, βρισιές ή χαστούκια κάθε φορά που ερωτοτροπούν, αυτό είναι εντελώς δικό τους ζήτημα και κανένας νομοθέτης δεν έχει δικαίωμα να ανακατευτεί.

Για να γελάσουμε,

αλλά και για να δείξω (σε άσχετους, θύματα της κινδυνολόγου παραπληροφόρησης) την αιτία που ουδέποτε χασικλωμένος καταφέρνει να διαπράξει βίαιη ή επιτυχημένη εγκληματική ενέργεια, 

ιδού Εύρημα 2ον:

Στρατιώτες στο Αφγανιστάν: "Καπνίζουμε, γελάμε και ξαφνικά πέφτουν σφαίρες" 

 Παρά το φουκουσιμικό πλήγμα της Κύπρου· παρά το τρελλό παρανοϊκά άδικο χθεσινό νομοσχέδιο για τα Ζώα (που μεταξύ άλλων ανυπόστατων ποινικοποιούσε την ελεημοσύνη προς εγκαταλελειμμένα) και παρά την ανευθυνότητα τής εντός ωρών απόσυρσής του και εμφάνισης άλλου με τη δικαιολογία (μαντεύω) πως λάθος στικάκι έδειξαν· παρά τη βαθύτατη ανησυχία μου πως μαζί με τους αγαπημένους και τα έργα μου έχω παγιδευτεί σε ένα καράβι που πλέει ακυβέρνητο προς άγνωστους ωκεανούς, ρίχνω στα Κυβερνοκύματα τούτα τα ταινιάκια ως ένα ακόμα μήνυμα σφραγισμένο σε μπουκάλι. 

Iδού Εύρημα 3ον:

Αξιωματικός: "Σα να έχω νηπιαγωγείο  Δεν είναι καν στρατός . Μέχρι και 30 φορές τούς λέω το ίδιο πράγμα. ―Φοράς το κράνος ανάποδα ή ―Γίνεσαι στόχος αν βγεις με χρωματιστό πουκάμισο.

Αν γίνουν τεστ ναρκωτικών στον Αφγανικό στρατό..." 

από τον αφοσιωμένο στο θέμα legalizethegreen

The Monty Python Army? Ίσως σοβαρότερα. Στη Βρετανία αναγκάστηκαν να ψάχνουν τους τιμημένους βετεράνους που επέστρεφαν διότι (με στόχο κάτι σαν τα δικά μας εφ' άπαξ) έκρυβαν όπιο και χασίς ακόμα και στη θέση ακρωτηριασμένων μελών.

Ο αξιωματικός που ακούμε εδώ έχει απελπιστεί μα ένας σχολιαστής στο youtube παρατηρεί το αυτονόητο: Στην κόλαση που ζουν βομβαρδισμένοι και καταπιεσμένοι χρόνια από ξένους στρατούς και μανιακούς δολοφόνους, καλά που έχουν και το αφγάνι τους να γελάνε άσκοπα για να αντέξουν.

Μα πάλι γλιστράω στα σοβαρά.

Γι αυτό, δείτε ένα ακόμα

Εύρημα 4ον

(και προς το παρόν I rest my case):

Ρεπόρτερ: "Πϊσω μου κοπιαστικά βαρώνοι καίνε στρατιώτες στο μέγεθος της Ουαλίας" 

"Behind me…… Behind me, painstaking barrens burningly drugs soldiers in huge piles of Wale nets." [sic και ξαναsic, η ορθογραφία δική του όπως κι η σύνταξη]

_____________________________________________⎈