Ο Halit Ergenç δεν πάει μόνο στην Ψαρρού ― υπάρχει κι η Ayşe Berktay

Ο Τρίτος Παγκόσμιος Πόλεμος έφτασε και στην αγαπημένη μου Πόλη; 

Όλη την εβδομάδα βλέπαμε εικόνες από συγκρούσεις διαδηλωτών με αστυνομικούς στην  Ευρώπη. Άναυδοι για τη Σουηδία-πρότυπο προσπάθησαν οι αναλυτές να εξηγήσουν όπως και για τις άγριες δολοφονικές επιθέσεις αμάχων προς στρατιώτες στη Βρετανία και στο κέντρο του Παρισιού.

Δεν είναι μίμηση όμως, ούτε παροδική τρέλα. Διότι ακόμα κι αν από κάπου υποκινείται, ακόμα κι αν σε 50 χρόνια αποδειχθούν να είχαν δίκιο οι πιο τρελοί συνωμοσιολόγοι (και δε μιλώ για ρατσιστές αντισιωνιστές κρετίνους), ακόμα κι έτσι πρέπει να υπάρχει απόθεμα λαϊκής οργής για να γίνει μια Άνοιξη καζάνι που βράζει και πετάει το καπάκι του. 

Από χθες το καπάκι πετάχτηκε απότομα στη λατρεμένη μου Πόλη με μια ορμή αναπάντεχη, και συμπαράσταση άμεση μέχρι την Άγκυρα όπου είχαμε και τον πρώτο νεκρό. Και άλλους δύο μετά. Κι ύστερα άρχισαν να εξαφανίζονται οι πληροφορίες και να ζητούν οι φίλοι από την Τουρκία να κοινοποιούμε και να ταξιδεύουμε τα νέα.

Γι αυτό έγραψα πρώτο το κείμενο για το υπό Αμερικάνικη σημαία blog μου, (είναι και εδώ στην προηγούμενη ανάρτηση) μα δε θα σας το μεταφράσω –ξέρετε και τα τρία νέα της εβδομάδας που επέδρασαν καταλυτικά αλλά και αγγλικά για να με καταλάβετε. Εδώ μαζί σας θα μιλήσω πιο απλά, στο ισόγειο ήρθατε, στον κήπο.

Οι διαδηλώσεις Τούρκων είναι σπάνιες και συνήθως γίνονται γύρω από την Πλατεία Τακσίμ [εδώ είμαστε στο σπίτι μου και τη γράφω ετυμολογικά κι όχι μπαμπινιώτικα αφού είναι Taksim, δηλαδή Beyoglu, όπως μετονομάστηκε το παλιό Πέραν που έλεγαν οι Βυζαντινοί όταν πήγαιναν πέρα, στην άλλη την πλευρά, στους Γενοβέζους που, αν θυμάστε, έμειναν ανέγγιχτοι όσο κράτησε η πολιορκία]. Είπαμε, εκεί δεν είναι όπως εδώ, μην το ξεχνάμε. Τα ΜΜΕ, μου είπε φίλος Τούρκος, δεν έχουν αναφέρει λέξη ως τώρα που γράφω (Κυριακή ξημέρωμα) και με παρακαλεί να διαδώσω όσο μπορώ το νέο. ―Βοηθήστε με κι εσείς όσο μπορείτε με κοινοποιήσεις όπως μάς βόηθησαν κι εμάς οι απανταχού διανοούμενοι στη Χούντα. 

Είναι ο ίδιος φίλος, btw, που μου είχε στείλει πριν παρουσιαστεί το trailer του 'Μεγαλοπρεπούς Αιώνα' όπως είναι ο τίτλος του ιστορικού σίριαλ για το Σουλεϊμάν. Οι Δυτικοί τον ονόμασαν Μεγαλοπρεπή αλλά ο ίδιος προτιμούσε το Νομομαθής γιατί είχε ίνδαλμά του το συνονόματό του, το Σολομώντα της Βίβλου, και γι αυτό μαζί με την Ποίηση αγάπησε τους νόμους και οργάνωσε τους νόμους του ντεβλετιού παθιασμένα όσο και τις εκστρατίες που τον έφτασαν ως τη Βιέννη τρομοκρατώντας τις χριστιανικές κυβερνήσεις για να συναφθεί η (προδοτική κατά τον Πάπα) συμμαχία της Γαλλίας με την Οθωμανική Αυτοκρατορία που ευνόησε και τις δυό πλευρές.

Όμως το επιτυχημένο σίριαλ που προετοιμαζόταν με παιάνες, όταν παίχτηκε ―σαν το δικό μας ιστορικό ντοκιμαντέρ, αν θυμάστε― ξύπνησε την οργή φανατικών που πίεσαν το θρήσκο Ερτογάν. Προσπάθησε να το κόψει πολλές φορές  (στην Τουρκία τα κατάφερε νομίζω να μην παίζεται στην τηλεόραση) με αποτέλεσμα να παράγεται μετά από μεγάλες ταλαιπωρίες να καμφθεί η κρατική ηλιθιότητα και οι απειλές κατά της ζωής των συντελεστών. Γι αυτό και το αναφέρω. Εκεί οι φανταμενταλιστές είναι πιο αιμοβόροι από τους δικούς μας Χριστιανοταλιμπάν και- σας υπενθυμίζω, 70 συγγραφείς βρίσκονται αυτή τη στιγμή στη φυλακή για μη ποινικές πράξεις (μεταξύ των οποίων και η Ayşe Berktay* για την οποία έπρεπε να σας είχα μιλήσει από καιρό). Ίσως να μην υπάρχει Τούρκος σοβαρός συγγραφέας ή δημοσιογράφος που να μην έχει συλληφθεί κάποτε, έστω και δίχως συνέχεια κι ακολουθούν εκδότες,  καλλιτέχνες, επιστήμονες και γενικά οι διανοούμενοι.

Εδώ και τρία-τέσσερα χρόνια είναι, νομίζω, που άρχισαν κάποιοι Τούρκοι να μπορούν να επισκέπτονται τη χώρα μας. Ελάχιστες οι βίζες αλλά δίνονται ενώ παλιά χρειαζόταν ιδιαίτερη πρόσκληση, κι η αλλαγή αυτή χάρισε στη Μαντάμ τη γνωριμία με το Χααλίτ Μπέη, κατά κόσμο Σουλεϊμάν. Ο Halit Ergenç έρχεται στη Μύκονο τα καλοκαίρια από τότε που λεγόταν Ονούρ και μόλις είχε ξεκινήσει η Τουρκία να επενδύει στην αποδοτική βιομηχανία των σίριαλ. Ευγενικός άνθρωπος που μιλά στον πράο χαμηλόφωνο τόνο που συνηθίζουν οι Τούρκοι μα ξέρει και αληθινά καλά αγγλικά (πράγμα σπάνιο) οπότε μπορώ να σας διαβεβαιώσω και για το νόημα των λόγων του.

Η έκπληξή μου, όμως, (όσο κι αν τον συμπαθώ) ήταν μεγάλη όταν τον είδα να τολμά να εμφανιστεί στις διαδηλώσεις. Δεν είχε λόγο, για σκεφτείτε το, άλλο από το ότι έπραξε κατά συνείδησιν. Κι εκεί αυτό πληρώνεται ακριβά. Γι αυτό τον βάζω εδώ. 

Χαρείτε τον με μάσκα διότι έριξαν απ' τα απαγορευμένα** κι εύχομαι ο νους να τρέξει στους δικούς μας ―οπλοφόρους τού κοινοβουλίου (και όχι μόνο) που δίχως απειλή μεγαλύτερη από το γιαούρτι γέμισαν την Αθήνα με λιμουζινούλες με μαύρα τζάμια αγορασμένες με βουλευτικές (ή υπουργικές) φοροαπαλλαγές― ώστε να γίνει εμφανής η αηδία μας για όλο αυτό που ζούμε ώστε (ενδεχομένως) μια επόμενη γενιά πολιτικών και δημιουργών να μάς βγει πιο γενναία και έντιμη.  

*Ayşe Berktay

Η Ayşe Berktay Hacimirzaoglu είναι συγγραφεύς και  μεταφράστρια προφυλακισμένη από το 2011, κατηγορούμενη κατά έναν ασαφή αντιτρομοκρατικό νόμο ότι σκόπευε να οργανώσει διαδηλώσεις και να πείσει γυναίκες να πέφτουν στις ρόδες αυτοκινήτων για διαμαρτυρία. Διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στο World Tribunal (Δικαστήριο Eγκληματιών Πολέμου) στο Ιράκ.

Το PEN είναι διεθνής οργάνωση που αγωνίζεται για την ελευθερία τού Λόγου και συνδράμει με κάθε δυνατό τρόπο συγγραφείς που εμποδίζονται να δημιουργήσουν. Ιδρύθηκε στο Λονδίνο το 1921 με στόχο να καλλιεργηθούν διεθνείς φιλίες και συνεργασίες διανοουμένων. To PEN International σήμερα έχει  πάνω από 100 έδρες παγκοσμίως και εντυπωσιακή λίστα πόλεων πρόθυμων να φιλοξενήσουν κυνηγημένους συγγραφείς που στν τόπο τους εμποδίζονταν να μιλήσουν.  

Βράβευσε πέρσι την Ayşe Berktay αλλά η ίδια δε μπόρεσε να παραστεί. Εκπρόσωποι του PEN που επισκέφθηκαν την Τουρκία τον περασμένο Νοέμβριο διαπίστωσαν ότι τα τελευταία δύο χρόνια 70 συγγραφείς ή δημοσιογράφοι είναι φυλακισμένοι και άλλοι 60 συγγραφείς, δημοσιογράφοι ή εκδότες περιμένουν να δικαστούν.

Η δίκη της Berktay είχε οριστεί για τέλος Μαΐου 2013 και με υπογραφές, επιστολές και επισκέψεις έγιναν πολλές προσπάθειες· μάταια, αφού αναβλήθηκε για τον ερχόμενο Οκτώβριο.

PEN Ελλάδος δεν έχουμε (Αν γκουγκλάρετε PEN Greece βγαίνουν πένες) αλλά λαβαίνω την εφημερίδα και συμμετέχω με επιστολές κ.λ. όπου μπορώ ελπίζοντας να μην τα φέρει έτσι η ζωή που να το χρειαστώ. Αν ενδιαφέρεστε περισσότερο για την Ayşe Berktay υπάρχει και σελίδα υποστήριξης στο Facebook.

**Δείτε στο προηγούμενο, στο αγγλόφωνο. Από τους κάλυκες/κουτιά που φωτογραφήθηκαν φαίνεται ότι οι διαδηλωτές ψεκάστηκαν με κάποιο είδος απαγορευμένο από την ΕΕ. Στις φωτογραφίες είδαμεοδηγούς σταματημένων λεωφορείων να τρίβουν τα μάτια τους και τον καπνό από μακριά. Αλλά μετά τις άλλες με σώματα στην άσφαλτο και γύρω πυκνό αίμα τα αέρια μειάζουν πταίσμα.

A tree fell and woke up Turkey (in english)

Τούρκοι φίλοι με παρακαλούν να γράψω για όσα συμβαίνουν στην Τουρκία επειδή τα εκεί ΜΜΕ δε δείχνουν τίποτε. Έγραψα λοιπόν αυτό το άρθρο για το Open Salon, τη Νεοϋορκέζικη  'ομπρέλα' υπό την οποία γράφω το αγγλόφωνό μου.

Θα γράψω και ελληνικά βέβαια μα προς το παρόν αν νοιάζεστε γράψτε ή κοινοποιήστε εικόνες ή κείμενα, άλλων ή τα δικά μου. (Το αμερικάνικο blog μου είναι ΕΔΩ). 

A wave of great demonstrations in Turkey started in Istanbul now that sudden economic development is rapidly threatening with demolitions and modernizations it's unique historic beauty.

Three stupid ideas aggravated the citizens last week. One ―the silliest― was the proposal of creating more regulations for alcohol consumption in a country where despite the Kemalist secularism that saved it from Islamist fundamentalism, it is still impossible (illegal) to order a drink 200 meters from a mosque. And there is a least one mosque in any corner at the historical city centre so all week the running joke was about a great Thank You from my country, Greece the neighboring impoverished Eurozone member which cannot compete with the Turkish Lira.

Second came the celebratory ribbon cutting of the controversial new Bosphorus Bridge with a cost of $3 billion and many trees. 1.3-kilometer in length and 59-meter-wide will be the widest bridge in the world with a railroad on it and, as the Turkish Transport Minister said proudly, 'its 322-meter-high lateral towers will be the highest in the world' as well. But there is a lot of concern that the construction of the third bridge will lead to the destruction of Istanbul’s remaining green areas near the Black Sea coast while creating more traffic problems to the city. "Many ‘crazy’ projects under way" dared to write the Turkish paper Hurriyet describing the ceremony that "ended with collective prayers both to commemorate martyrs and to celebrate the 560th anniversary of the conquest of Istanbul". Those "collective prayers" are typical of the road Ertogan has taken and difficult to ignore in a secular state with a long muslim past and neighbors. Combined with his indifference for any enviromental issues, they caused alarm.

And third, more tree felling at the Gezi Park in the centre of the European side of this amazing city, Taksim square where city planners decided to create an immense cement parking lot with a shopping Mall that is not really needed or wanted.

This parking lot with a Mall was a self destructing idea for the Ertogan government. It is in Taksim square, the Beyoglu, Pera aria where westerners used to live since before the conquest. There most Embassies and the foreign prestigious schools are located which, along with the numerous hotels, clubs and sightseeing passers-by, have made it the ideal spot for demonstrations in a country that police brutality is the norm and there is no news coverage of any resentment or anti-government ideas.

So it was as usual on Friday but what started as a peaceful sitting protest in Gezi park in Istanbul's Taksim, escalated when the police used tear gas (from photos of the metal containers it appears to be a dangerous kind forbidden in the EU) and a water cannon on thousands of protesters who were marching from the east to the west side of the city over the Bosphorus river bridge to join the demonstrations.

As the police dropped tear-gas canisters from helicopters overnight "about half past one the entire city started to reverberate. People were banging on pots, pans, blowing whistles" we heard from the BBC World Service. 40.000 people crossed the bridge between Asia and Europe yesterday and the BBC correspondent Louise Greenwood in Istanbul said "police from as far afield as Antalya are being drafted in to help quell the violence". Taksim and bridges remain closed to traffic but in Ankara hundreds gathered at a park defiantly drinking alcohol in public as a protest to the recent government restrictions. Amnesty International has already condemned the "police's tactics".

But while police forces are being drafted and protesters gathering Prime Minister Recep Tayyip Erdogan insisted in a speech that the park project would go ahead. He also said that police would remain in Taksim Square to preserve order.

His arrogance is not surprising but, as it is unususal to find a serious author or journalist (of any persuation) who hasn't been arrested at least once, maybe he should take these massive protests more seriously.

As I write (Sunday 2.00 p.m.) in Turkey there has been no news coverage about the unrest. I 've just talked with a Turkish friend who implored me to write that the demonstrations have spread to Ankara, Smyrna, Manisa, and other areas. It is not about a small park anymore but it is an eruption of the rage the people have been suppressing over the authoritarian policies,  the religious interventions and the political repression to which they have been subjected for too long along with the suspicions (and long experience) of corruption.

 ______________________________________________

While I wrote this a Turkish friend posted this in his Facebook Page: 

PLEASE SHARE IT IF U LOVE TURKEY, IF U LOVE ISTANBUL...... EVEN IF U DON'T LIKE ME ...Extreme police violence is everywhere in Turkey right now. Especially in Istanbul. The government is waging a chemical war on people. Thousands of civilians are heavily injured. People are on the streets everywhere, but it's not enough. Please spread this message and raise awareness about the police brutality in Turkey. The government must step back immediately. —

*From Amnesty International:

More than a hundred protesters are reported to have been injured during police interventions. Some suffered head injuries and at least two people had to receive emergency surgery.

Amnesty International activists who were observing the protest were also hit with truncheons and tear gassed.

“The use of violence by police on this scale appears designed to deny the right to peaceful protest altogether and to discourage others from taking part” said John Dalhuisen, Director of Europe and Central Asia Program at Amnesty International.

“The use of tear gas against peaceful protestors and in confined spaces where it may constitute a serious danger to health is unacceptable, breaches international human rights standards and must be stopped immediately.”

____________________________

Athens Pride 2013- και μια μπανάνα για το ΕΣΡ

Στις 8 Ιουνίου το Athens Pride 2013 με το σύνθημα «Η ΑΘΗΝΑ ΔΙΚΙΑ ΜΑΣ». Πιο κάτω σας μεταφέρω τα αιτήματα των εν Ελλάδι LGBT που θα έπρεπε να ήταν αιτήματα όλων μας για να ζήσουμε σε ένα υποφερτό κόσμο.

Δε ζητούν τίποτε εξωφρενικό. Ισότητα, ενημέρωση, προστασία από τη ρητορική (και πρακτική) μίσους, στην καθημερινή ζωή, στο σχολείο, στα ΜΜΕ. Συμμόρφωση με το πρότυπο της Ευρωπαϊκής Χάρτας Δικαιωμάτων με αλλαγές και προσθήκες στους υπάρχοντες νόμους ώστε να έχουμε τρόπο να αμυνθούμε και εφαρμογή των νόμων.

Για μένα όλα αυτά είναι απολύτως αυτονόητα. Είναι οι βάσεις στις οποίες οφείλει να στηρίζεται κάθε κοινωνία διότι προϋπόθεση της πολιτισμένης ζωής είναι ο σεβασμός για τον άλλο και η αποδοχή τού (απολύτως αυτονόητου κι όμως για κάποιους δυσνόητου) ότι ίσοι δε σημαίνει ίδιοι.

'Αυτονόητα' τα λέω, κι όμως, πριν εμφανιστεί το διαφημιστικό spot για να προσκληθούμε εμφανίστηκε κρούσμα ―βλακείας ή σκοπιμότητας δεν ξέρω, μα σίγουρα προκατάληψης. Σαν υπενθύμιση ότι, δυστυχώς, είναι αναγκαίος ο αγώνας.

Διότι χθες το Ραδιοτηλεοπτικό Συμβούλιο αποφάνθηκε ότι «η προβολή των λεσβιών, των γκέι,  των αμφισεξουαλικών και τρανσεξουαλικών ατόμων στην κοινωνία και των διεκδικήσεών τους…. δε μπορεί να χαρακτηρισθεί ως μήνυμα κοινωνικού χαρακτήρα» άρα, (βάσει άρθρου τάδε, παράγραφος τάδε) αρνείται τη δωρεάν μετάδοση.

Τα προεκλογικά των κομμάτων αντιθέτως, η Ολομέλεια είδαμε να τα θεωρεί απολύτως «κοινωνικού χαρακτήρα» αφού στις εκλογές προβάλλει ασταμάτητα διαφημίσεις των πάμπλουτων και ήδη υπερχορηγημένων και υπερδανεισμένων πολιτικών οι οποίοι, καλοπληρωμένοι, βολεμένοι στα κληρονομικά τους κόμματα, τα μολαταύτα καταχρεωμένα, χρηματοδοτούνται θέλοντας και μη από τους πολίτες (των LGBT συμπεριλαμβανομένων).

Δεν ξέρω ποια είναι τα μέλη του ΕΣΡ και πώς διορίζονται αλλά θέλω να τους πω ότι σε καμιά περίπτωση δεν πείθομαι ότι οι πράσινοι ήλιοι και οι μπλε φλόγες αποτελούν «κοινωνικό μήνυμα». Μάλιστα τους θεωρώ απολύτως αντι-κοινωνικούς, ξεπερασμένα σύμβολα  εγωιστικής και αντικοινωνικής συμπεριφοράς ανθρώπων οχυρωμένων πίσω από τα προνόμιά τους, ένα από τα οποία είναι και το να μοιράζονται τηλεοπτικό χωροχρόνο με ροζ τηλέφωνα και τηλεμάντεις.

Μα τα έχουμε ξαναπεί, τα έχουμε δει. Ένα τρυφερό λεσβιακό φιλί ενόχλησε ενώ δεν ενόχλησε καθόλου ο εξευτελισμένος 'Λέλος' που καβαλάει  μπανάνες και αποκαλείται «ζώο» ή ο φορτηγατζής που παρουσιάζεται ως μεγάλη συμφορά να σε ανεβάσει στη νταλίκα του όταν κάνεις autostop. Χυδαιότητες ανάλογες κάθε κουνιστής «συκιάς» και «φτερούς» των χουντικών κωμωδιών σα να μην πέρασε σχεδόν μισός αιώνας από τότε. 

Αλλά, κι αν δεν το παίξουν από τα κανάλια το spot και το Athens Pride είναι εδώ.

Ιδού το διαφημιστικό

(και παρακαλώ διαδώστε):
-- ΕΔΩ 
ήταν για σχεδόν 2 εικοσιτετράωρα το διαφημιστικό spot που δεν άρεσε στο ΕΣΡ. Δυστυχώς κατάφεραν να αφαιρεθεί κι από το youtube. Ευτυχώς υπάρχει το  dailymotion που για άλλη μια φορά σωζει την κατάσταση. 
O σύνδεσμος: Athens Pride

______________________

Για μια άλλη αντίθετη άποψη (εκ των έσω) σας συστήνω το άρθρο του Παναγιώτη Χατζηστεφάνου ο οποίος έστειλε το εξής μήνυμα και τα αίτια της στάσης του αναλύει σε άρθρο του: Η χρεοκοπία του LGBT* ακτιβισμού στην Ελλάδα

Chatzistefanou Panagiotis

Καλώ όλους τους φίλους και φίλες μου σε αποχή από την κατάπτυστη καπηλεία του Pride. Εδώ και καιρό επιχειρείται η προσπάθεια πειρατείας του κινήματος απελευθέρωσης ομοφυλόφιλων (κλπ) από διάφορους επιτήδειους που ορέγονται το 10% του εκλογικού σώματος και της οικονομικής ισχύος που η συγκεκριμένη ομάδα εκπροσωπεί. Φέτος, ξεδιάντροπα, η πορεία θα γίνει υπό την αιγίδα της Αμερικανικής πρεσβείας, με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Αντισταθείτε στην καπηλεία των αγώνων για την ελευθερία. Προτείνω να συμμετέχετε στην πορεία αλληλεγγύης προς τους Τούρκους. Αν πρέπει οπωσδήποτε να εκφράσετε την συμπαράσταση σας στο glbt κίνημα, καλύτερα να το κάνετε στο πλαίσιο μιας γενικής εξέγερσης απέναντι στην τυρανία παρά να συμπαραταχτείτε με τους κουτοπόνηρους διαχειριστές της διαφορετικότητας.

_______________

Η LGBT κοινωνία της Ελλάδας στο σύνολο της απαιτεί:

•  Επέκταση του Προεδρικού Διατάγματος 132/2012 για τη Σύσταση Τμημάτων και Γραφείων Αντιμετώπισης Ρατσιστικής Βίας ώστε να περιλαμβάνει σεξουαλικό προσανατολισμό και ταυτότητα φύλου με μέριμνα για αποτελεσματική και επαρκή προστασία στα θύματα ομοφοβικής και τρανσφοβικής βίας.

•  Πλήρης ενσωμάτωση της απόφασης-πλαίσιο 2008/913/ΔΕΥ έτσι όπως ψηφίστηκε στις 11.3.2013, συμπεριλαμβάνοντας και την ταυτότητα φύλου, ώστε να προστατεύεται αποτελεσματικά ο σεξουαλικός προσανατολισμός και η ταυτότητα φύλου από κάθε μορφής ρητορική και πράξεις μίσους.

•  Εισαγωγή μαθημάτων σεξουαλική αγωγής σε όλες τις εκπαιδευτικές βαθμίδες με ισότιμη αναφορά σε σεξουαλικό προσανατολισμό και ταυτότητα φύλου.

•  Προσθήκη στο Σύνταγμα της χώρας του σεξουαλικού προσανατολισμού και της ταυτότητας φύλου ως κατηγορία για την οποία απαγορεύεται κάθε διάκριση (στο πρότυπο της ευρωπαϊκής χάρτας δικαιωμάτων).

•  Επέκταση του Οικογενειακού Δικαίου έτσι ώστε να παρέχεται ουσιαστική ισότητα και πρόσβαση στον πολιτικό γάμο και το σύμφωνο συμβίωσης στα ζευγάρια του ίδιου φύλου.

•  Επέκταση του Οικογενειακού Δικαίου έτσι ώστε να παρέχεται ουσιαστική ισότητα και πρόσβαση στον πολιτικό γάμο στα ζευγάρια του ίδιου φύλου.

•                  Ισότιμη πρόσβαση σε υποβοηθούμενη αναπαραγωγή, παρένθετη μητρότητα, υιοθεσία και γονεϊκότητα σε LGBT ζευγάρια.

•                  Δημόσια ενημέρωση για το νόμο 3304/2004, που απαγορεύει κάθε διάκριση στην εργασία και λόγω σεξουαλικού προσανατολισμού, μεταξύ άλλων, προσθήκη της ταυτότητας φύλου στους λόγους προστασίας, καθώς και διεύρυνσή του και σε άλλους τομείς της καθημερινότητας.

Και η Απάντηση του Ραδιοτηλεοπτικού Συμβουλίου:

Επίσης:
από Left.gr: Οι διοργανωτές του φεστιβάλ τονίζουν ότι ήταν διατεθειμένοι να πληρώσουν ένα σημαντικό ποσό για την προβολή τους στο Μετρό της Αθήνας, αλλά η ΣΤΑΣΥ φαίνεται πως προτιμάει να χάσει έσοδα από το να αναρτήσει αφίσες του Athens Pride στους διαφημιστικούς τις χώρους.

____________________________________________

 Athens Pride 2013

8 Ιουνίου, Πλατεία Κλαυθμώνος

athenspride.eu, από όπου σας φέρνω τα Αιτήματα. 

Ο ΦΑΡΦΟΥΛΑΣ ― είμαι κι εγώ εδώ

Είμαι κι εδώ (όπως συνήθως), στο νέο καλοκαιρινό Φαρφουλά* που μόλις κυκλοφόρησε και έχει θέμα το Χιούμορ. 

Περιεχόμενα του τεύχους: 

Μπάμπης Άννινος: «Αι πηγαί του γέλωτος», 

Ε. Ζάχος-Παπαζαχαρίου: «Το γέλιο χτες και σήμερα», 

Ηλίας Κωστόπουλος: «Οι αρχαίες ...σύγχρονες θεωρίες περί χιούμορ», 

Ανρί Μπερξόν: «Γενικά για το κωμικό», 

Απόστολος Θηβαίος (για το σκαριμπικό χιούμορ): «Η νύχτα στο κάστρο», 

Θανάσης Αθανασόπουλος: «Μουσική και χιούμορ»,

Δάφνη Χρονοπούλου: «Με Φρόυντ ή Αρχίλοχο ή πώς τιθασεύεται το θηρίο»,

Ευφροσύνη Μαντά-Λαζάρου: «Ο διάπλους του σκοτεινού Αχέροντα με χιουμοριστικές αποχρώσεις»,

Κ. Κάλχας: «Απήλθεν ο [καραγκιοζοπαίχτης] Γιάνναρος»,

Έφη Χρυσού: «Οι τελευταίες οδηγίες…»,

Ζαχαρίας Στουφής: «Το χιούμορ και η σχέση του με τον θάνατο», 

Κων/νος Μπούρας: «Αποχρώσεις του σκηνικού χιούμορ»,

Νίκος Ξένιος: «Ιδιωτικά χαμόγελα, δημόσιες αρετές».

Aνιχνεύοντας το χιούμορ ανά τόπους:

Παρασκευή Κοψιδά-Βρεττού: «Μια σατιρική “βιογραφία” της Λευκάδας και του Λευκαδίτη»,

Νώντας Τσίγκας (Βογατσικό): «Μπριάνις κι μπούφ’»,

Νάσης Αλευράς (Κοζάνη): «Η συντέλεια απ’ τουν κόσμου», 

Οδυσσέας Ζούλας (Αστακός Ξηρομέρου): «Τα συμβάντα στην Πάτρα».

Μεταφράσεις: 

Ο Μ. Δαρβίρας μεταφράζει το σημαντικό κείμενο του Τσέχου διανοητή Karel Kosík «Ο Σβέικ και η Μπουγκούλμα»,

η Ε. Μικέλλη το κείμενο της ομάδα Α.Ι.V. (Μπρνο, Τσεχοσλοβακία): «Το γαλάζιο χιούμορ»

και ο Ν. Σταμπάκης το διήγημα της Βελγίδας υπερρεαλίστριας Marianne van Hirtum «Ευθανασία — Απαγωγή γάτας — Τριάντα φράγκα — Ο κτηνίατρος».

Εικαστικά: 

Εύη Τσακνιά: «Ο ιός του χιούμορ και το μικρόβιο της τέχνης».

Ποίηση και χιούμορ:

Χρήστος Τουμανίδης: «Οι Γρεγερίες». 

Ποιήματα με χιούμορ από τις/τους: Βασιλική Γεροκώστα, Δέσποινα Καραπάνου, Πάτροκλο Λεβεντόπουλο, Θόδωρο Μπασιάκο, Σωκράτη Μαρτίνη, Γιάννη Πάσχο και Χρήστο Τσατσαρώνη,.

Μικρή ανθολόγηση σατιρικής ποίησης:

Α. Κάλφογλου, Αθ. Χριστόπουλος, Ανδ. Λασκαράτος, Μ. Άμβλιχος, Κλ. Τριαντάφυλλος, Δ. Καμπούρογλους, Γ. Σουρής, Κ. Σκόκος, Πωλ Νορ.

Μαζί με το τεύχος,

 κυκλοφορεί το 8ο φύλλο της εφημερίδας Η Ηχώ της Αεραλάνδης με θέμα: Ο ΛΑΛΑΒΡΑΚΑΣ 

___________

*Σε βιβλιοπωλεία και Μαυρομιχάλη 18, Εξάρχεια.

Ο γείτονάς μου ο Α.

Έχω περάσει ωραίες βραδιές με το γείτονά μου τον Α. 'Οχι στα σπίτια μας, αλλού που συναντιόμαστε τυχαία και χάρηκα πολύ που τον ξαναείδα διότι το χειμώνα έλειπε στις κόρες του στον Καναδά.

Καθήσαμε, μου πρόσφερε τεκίλα (που παρά το μπαστούνι πήγε ο ίδιος να ζητήσει να τη φτιάξουν όπως θέλω) και όπως τα λέγαμε με σύστησε σε ένα γνωστό στο πλαϊνό τραπέζι.

Είπε μπλα-μπλα πολλά καλά και πήγα να πω κι εγώ ότι «Έχουμε περάσει πολύ ωραία μαζί. Στο R―». Αλλά με διέκοψε με ένα αδιόρατο νόημα κι αλλάζοντας κουβέντα.

Νοιάζεται για την υπόληψή μου ο καλός μου γείτονας και εκεί που πήγαινα δεν πάνε τα καλά κορίτσια.

Έχω και άλλες ιστορίες, όπως όταν με είδε με τον (συνονόματό του) Κύριο Kastell και θεώρησε πως πολύ δίπλα μου καθόταν και με ενοχλούσε, μα δεν είναι του παρόντος.

Καλές θάλασσες!