Μια ανάπηρη χελώνα. Θα τη
φροντίζατε;
Είναι η Κυρία Τ., χελώνα της κυρίας Ράυντερ και είναι 90 ετών. Φέτος έπεσε σε χειμερία
νάρκη όπως κάθε χρόνο μα ένας αρουραίος την πέτυχε κοιμισμένη και της έφαγε τα
δυό πόδια. Η οικογένειά της την πήγε στο γιατρό μα δεν απέφυγαν τον
ακρωτηριασμό με αποτέλεσμα να μείνει κουτσή, ανήμπορη να περπατήσει. Να που η αγάπη όμως βρίσκει λύσεις. Η κυρία Ράυντερ στενοχωριόταν πολύ και ο γιος της, που είναι μηχανικός, κατασκεύασε από αεροπλανάκι τα αναπηρικά ροδάκια με τα οποία η Κυρία T., θα μπορέσει να ζήσει ευτυχισμένα άλλα 90 χρόνια, ως τα βαθιά γεράματα (φτάνει κάποιος να της αλλάζει λάστιχα).
Εσείς, αν
συνέβαινε στη χελώνα σας, θα το κάνατε;
Πολλοί
άνθρωποι αγαπούν τα ζώα, πολλοί συμπεριφέρονται όλο και καλύτερα στο κατοικίδιό
τους, μα έχω παρατηρήσει ότι η
αγάπη τους έρχεται με όρους και προϋποθέσεις. Τα ζώα αντιμετωπίζονται ως
διακόσμηση ή status
symbols και για να υιοθετηθούν πρέπει να είναι όμορφα, νέα, χαριτωμένα. Και
μοντέρνα βέβαια. Εκεί που επέλεγαν παλιότερα τα κανίς (poodle) και τα yorkshire terrier, έγιναν
ανάρπαστα τα τσιχουάουα. Εκεί που θεωρούσαν απαραίτητο στον κήπο ένα μεγάλο
λυκόσκυλο, είδαμε να υιοθετούν σοκολατί ή λευκόξανθα λαμπραντόρ. Τα ζώα όμως
ζουν πιο πολύ από τις μόδες. Κι ίσως αυτό, το ότι γερνάνε, και συχνά βλέπουμε περιπτώσεις κάποιου που, λ.χ., επηρεασμένος από την ταινία αγόρασε σκύλο Δαλματίας μα δυσαρεστείται που δε βλέπει πλέον το χαριτωμένο
κουταβάκι του καρτούν αλλά ένα ηλικιωμένο πλάσμα με παραμορφωτική αρθρίτιδα ή
δερματικά, καταλήγοντας, όπως επιπόλαια επέλεξε έτσι επιπόλαια και εγκληματικά, να πετάει στο
δρόμο το άτυχο πλάσμα.
Αν αρρωστήσει,
αν γεράσει, αν κουραστεί να παίζει και να διασκεδάζει τον άνθρωπο, εύκολα το κατοικίδιο βρίσκεται
στο δρόμο. Ελάχιστοι φροντίζουν στα δύσκολα το πλάσμα αυτό που τους αφοσιώθηκε
ψυχή και σώμα.
Μιλάω για
σκύλους και γάτες, επίτηδες. Αν κινδυνεύουν αυτά ούτε θέλω να σκεφθώ τι παθαίνει
ένα πουλάκι ή μα χελώνα. Το ψυχικό τους μαρτύριο είναι μικρότερο, λόγω ιδιοσυγκρασίας
νομίζω δε βιώνουν αίσθημα εγκατάλειψης ή τη βαριά κατάθλιψη του σκυλιού που εκδιώχθηκε
από την αγέλη. Όμως πονάνε και μια αναπηρία τους στερεί την δυνατότητα να επιβιώσουν.
Γι αυτό, δείτε
την ευτυχισμένη MrsT. και πείτε
μου, εσείς θα το κάνατε;
_________
[είδηση και video από one green planet και The Telegraph.]
[είδηση και video από one green planet και The Telegraph.]
Και με την ευκαιρία λίγα για το σύμβολο
Η χελώνα πριν την ανακάλυψη του πλαστικού ήταν χρησιμότατη στον άνθρωπο για το
καβούκι της από το οποίο παλιότερα φτιάχονταν ασπίδες και ύστερα χτένια,
σκελετοί γυαλιών, φουρκέτες, πένες, κουμπιά και διάφορα απαραίτητα και πολυτελή
μικροπράγματα, είναι σύμβολο γαλήνης, ηρεμίας και, λόγω της μακροζωίας της,
σύμβολο Σοφίας.
Για τους αλχημιστές ήταν το χάος, massa confusa, κατά την
κοσμογονία φέρει τον κόσμο στο καβούκι της σαν τον Άτλαντα. Στα αφρικάνικα
παραμύθια είναι το πιο έξυπνο ζώο ενώ στο μύθο του Αισώπου που φτάνει ως τις
μέρες μας αποδεικνύεται γρηγορότερη από τον επιπόλαιο λαό.
Στο Θιβέτ και την Κίνα ήταν
πολεμιστής και σύμβολο αντοχής που τάχα ζούσε χωρίς νερό ή φαγητό.
Και στην Ελλάδα, εκτός που μια
χελώνα σκότωσε τον Αισχύλο όταν έπεσε από τα νύχια αετού καθώς πετούσε, τη συναντάμε και ως έμβλημα της Αίγινας και υποπόδιο της Αφροδίτης Ουρανίας.
Η χελώνα έχει επιδράσει πολύ και ιδιαίτερα την Τέχνη
μα.. κουράστηκα να τα θυμάμαι..
θα τα πούμε άλλη φορά.
