Πιστεύετε
ακόμα ότι καταστραφήκαμε επειδή στα χωριά πήραν δάνεια να ανταλλάξουν τα πετρογκάζ
με ηλεκτρικές κουζίνες (χρηματοδοτώντας τη Siemens και άλλες μεγάλες γερμανικές
εταιρίες);
Βλέπετε
ακόμα σαν εχθρό του λαού τον ταβερνιάρη που δε έκοψε απόδειξη για τη χωριάτικη και
το σπεντζοφάι;
Θεωρείτε
υπεύθυνο τον καστανά που κλείνουν τα μαγαζιά ή τον εαυτό σας που χάνετε το σπίτι
σας; Αυτομαστιγώνστε που «δεν είμαστε λαός εμείς» ή χρυσαυγιτίζετε με
κλίση προς θεωρίες περί «ανθελλήνων»;
Δε
συμφωνώ μαζί σας, είναι γνωστό αν τυχαίνει να με διαβάζετε, αλλά δε χαίρομαι. Με
πίκρα φέρνω νέες αποδείξεις πως η Ελλάδα ήταν το πείραμα αποτυχίας, ένα κερδοσκοπικό παιχνίδι
το οποίο επέτρεψαν όχι οι καστανάδες κι οι κουζίνες αλλά οι αγορασμένοι ΓΑΠ,
οι άφρονες συμφεροντολόγοι και, βεβαίως, το ΔΝΤ επειδή απλώς μπορούσε.
Διέρρευσε
έκθεση του Ολιβιέ Μπλανσάρ, με ημερομηνία 4/5/2010 (πριν τις υπογραφές) στην
οποία ο τότε επικεφαλής οικονομολόγος του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, προειδοποιούσε
ότι ακόμα κι αν το πρόγραμμα του Μνημονίου εφαρμοζόταν κατά γράμμα δεν υπήρχαν πιθανότητες
να πετύχει κι ότι με την ακραία λιτότητα θα ερχόταν η, πρωτοφανής σε διάρκεια, καταστροφή που ζούμε.
Ο
κύριος Μπλανσάρ επιβεβαιώνει, αρνούμενος πως εκείνος δημοσίευσε αλλά γράφοντας
στο Twitter ότι δεν τον στενοχωρεί η διαρροή και προσθέτοντας «7 χρόνια κι όλας, κι ακόμα δεν υπάρχει καθαρό ρεαλιστικό σχέδιο».
Όμως
αναλύσεις, βεβαίως δε θα κάνω εγώ. Σας φέρνω το πρωτότυπο έγγραφο (αγγλικά και σε
ελληνική μετάφραση) μαζί άρθρα από τo Press Project και από το φίλο μου Δήμο Βοσινάκη, μαζί με οικονομικό άρθρο περί τυρόπιτας και, από το Le Monde, ιστορική παραδρομή που καταλήγει στο συμπέρασμα ότι ο Σόιμπλε είναι για την Ελλάδα ένας βασιλιάς Όθων του σήμερα.
Με
συνδέσμους και γραφήματα για να τα ερευνήσετε όσο θέλετε κι αντέχετε.
Δήμος Βοσινάκης
Δ(Υ)Ν(Α)Τ(ΕΣ) ΑΛΗΘΕΙΕΣ
Μετά από 7 χρόνια συστηματικής οικονομικής καταστροφής και τη χώρα να συνεχίζει να βαδίζει προς την καταστροφή, χωρίς να βλέπει κάτι θετικό στο κατάμαυρο βάθος του μνημονιακού τούνελ, μερικές αλήθειες έρχονται στην επιφάνεια. Η πορεία του ΑΕΠ είναι χαρακτηριστική.
Είναι λογικό να συμβαίνει αυτό. Δεν μπορείς να πλασάρεις για μια ζωή τα σκατά σαν λουκουμάδες, ούτε να κοροϊδεύεις τους πάντες και τα πάντα. Η πραγματικότητα δεν θα αλλάξει αν επιμένεις τυφλά στην άποψή σου, χωρίς να βλέπεις τι γίνεται γύρω σου. Όταν οι αλήθειες έρχονται από τα επίσημα στόματα των σούπερ ειδικών τεχνοκρατών που ανέλαβαν την πολυπόθητη σωτηρία της Ελλάδας (ΔΝΤ, ΕΕ, ΕΚΤ) τότε καταλαβαίνεις ότι η λέξη πρόκληση φαντάζει μικρή για να περιγράψει τι έγινε.
Πριν από λίγες μέρες αναρτήθηκε στο Twitter μία έκθεση του Ολιβιέ Μπλανσάρ, με ημερομηνία 4/5/2010. Σε αυτή την έκθεση, ο τότε επικεφαλής οικονομολόγος του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, προειδοποιούσε ότι το ελληνικό πρόγραμμα διάσωσης εμπεριέχει πολύ σοβαρούς κινδύνους εξαιτίας του επιπέδου δημοσιονομικής προσαρμογής που απαιτούσε. Ουσιαστικά, ο Μπλανσάρ έλεγε το αυτονόητο: Ότι οι πολιτικές ακραίας λιτότητας μπορούν να κάνουν τα πράγματα χειρότερα, ακόμα και αν το πρόγραμμα εφαρμοσθεί κατά γράμμα.
«Δεν έκανα εγώ τη διαρροή, αλλά δεν είμαι και πολύ δυσαρεστημένος που έγινε. Επτά χρόνια μετά και ακόμη δεν υπάρχει ξεκάθαρο-ρεαλιστικό σχέδιο». Έτσι σχολίασε στο Twitter ο Ολιβιέ Μπλανσάρ την ανάρτηση της έκθεσης/προειδοποίησης του 2010. Φυσικά και δεν χρειαζόμασταν την ομολογία κάποιου ανεξέλεγκτου golden boy για να μάθουμε τι έγινε στην Ελλάδα. Το έχουμε βιώσει στο πετσί μας. 7 χρόνια γεμάτα με εξοργιστικά λάθος προβλέψεις, λάθος νούμερα για την ανεργία, λάθος ποσοστά ύφεσης και ανάπτυξης. 7 χρόνια περικοπών και απολύσεων. 7 χρόνια δακρυγόνων και αστυνομικής καταστολής. 7 χρόνια που έφεραν την απώλεια του 25% της ελληνικής οικονομίας! Τυχαία όλα αυτά; Ανθρώπινα λάθη; Άστοχες προβλέψεις; Φυσικά και όχι.
Οι στατιστικές μαρτυρούν ότι ο παγκόσμιος πλούτος συγκεντρώνεται σε ολοένα και λιγότερα άτομα. Το χάσμα μεταξύ των ζάπλουτων και των υπολοίπων αυξάνεται ταχύτατα, προκλητικά, ανεμπόδιστα. Αυτό επιτυγχάνεται με συγκεκριμένες πολιτικές και όχι "κατά λάθος" ή επειδή έτσι φυσάει ο άνεμος. Οι πολιτικές που εφαρμόζονται στην Ελλάδα είναι οι μαγικές πολιτικές που φέρνουν τον πλούτο στα χέρια των λίγων, είναι η εξαιρετική συνταγή της επιτυχίας που θα εφαρμοστεί και αλλού. Είναι η οριστική κατάργηση των λιγοστών κοινωνικών παροχών, η υποβάθμιση (και η μετέπειτα ιδιωτικοποίηση) Παιδείας και Υγείας, η ευέλικτη εργασία, οι νεοφιλελεύθερες προφητείες για μετά από 25 χρόνια που κανείς δεν ξέρει τι θα συμβεί και κανείς δεν θα θυμάται ποιος μαλάκας τις έκανε.
Οι πολιτικοί απλά υπογράφουν τις καταστροφικές συμφωνίες, δεκάδες δημοσιογραφικές πουτάνες αποθεώνουν τον όλεθρο, οι άνθρωποι της τέχνης προσπαθούν να κάνουν καμια δουλειά με το δημόσιο και η ζωή συνεχίζεται. Ένα μνημόνιο, δύο μνημόνια, τρία μνημόνια, δέκα μνημόνια, χωρίς ούτε μία χειροπιαστή απόδειξη βελτίωσης της καθημερινότητάς μας. Δεν υπάρχει κανένα μακροπρόθεσμο πρόγραμμα παγκοσμίως που να εφαρμόζεται μέχρι τέλους χωρίς να πετύχει τους ενδιάμεσους μεσοπρόθεσμους στόχους του. Κανένα. Ειδικά όταν μιλάμε για ανθρώπινες ζωές.
7 χρόνια μετά, η Ελλάδα δεν μπορεί να παριστάνει ότι δεν καταλαβαίνει. Ο ελληνικός λαός οφείλει να επιχειρήσει το πνευματικό άλμα προς τη λογική, όσο δυσάρεστο και αν είναι κάτι τέτοιο. Δεν είμαι αισιόδοξος ότι θα το κάνει, αλλά αυτό δεν έχει καμία σημασία. Οι δικαιολογίες έχουν στερέψει και απαιτείται δράση. Τόσο απλό και τόσο δύσκολο μαζί... dimosvosinakis.blogspot
Είναι λογικό να συμβαίνει αυτό. Δεν μπορείς να πλασάρεις για μια ζωή τα σκατά σαν λουκουμάδες, ούτε να κοροϊδεύεις τους πάντες και τα πάντα. Η πραγματικότητα δεν θα αλλάξει αν επιμένεις τυφλά στην άποψή σου, χωρίς να βλέπεις τι γίνεται γύρω σου. Όταν οι αλήθειες έρχονται από τα επίσημα στόματα των σούπερ ειδικών τεχνοκρατών που ανέλαβαν την πολυπόθητη σωτηρία της Ελλάδας (ΔΝΤ, ΕΕ, ΕΚΤ) τότε καταλαβαίνεις ότι η λέξη πρόκληση φαντάζει μικρή για να περιγράψει τι έγινε.
Πριν από λίγες μέρες αναρτήθηκε στο Twitter μία έκθεση του Ολιβιέ Μπλανσάρ, με ημερομηνία 4/5/2010. Σε αυτή την έκθεση, ο τότε επικεφαλής οικονομολόγος του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, προειδοποιούσε ότι το ελληνικό πρόγραμμα διάσωσης εμπεριέχει πολύ σοβαρούς κινδύνους εξαιτίας του επιπέδου δημοσιονομικής προσαρμογής που απαιτούσε. Ουσιαστικά, ο Μπλανσάρ έλεγε το αυτονόητο: Ότι οι πολιτικές ακραίας λιτότητας μπορούν να κάνουν τα πράγματα χειρότερα, ακόμα και αν το πρόγραμμα εφαρμοσθεί κατά γράμμα.
«Δεν έκανα εγώ τη διαρροή, αλλά δεν είμαι και πολύ δυσαρεστημένος που έγινε. Επτά χρόνια μετά και ακόμη δεν υπάρχει ξεκάθαρο-ρεαλιστικό σχέδιο». Έτσι σχολίασε στο Twitter ο Ολιβιέ Μπλανσάρ την ανάρτηση της έκθεσης/προειδοποίησης του 2010. Φυσικά και δεν χρειαζόμασταν την ομολογία κάποιου ανεξέλεγκτου golden boy για να μάθουμε τι έγινε στην Ελλάδα. Το έχουμε βιώσει στο πετσί μας. 7 χρόνια γεμάτα με εξοργιστικά λάθος προβλέψεις, λάθος νούμερα για την ανεργία, λάθος ποσοστά ύφεσης και ανάπτυξης. 7 χρόνια περικοπών και απολύσεων. 7 χρόνια δακρυγόνων και αστυνομικής καταστολής. 7 χρόνια που έφεραν την απώλεια του 25% της ελληνικής οικονομίας! Τυχαία όλα αυτά; Ανθρώπινα λάθη; Άστοχες προβλέψεις; Φυσικά και όχι.
Οι στατιστικές μαρτυρούν ότι ο παγκόσμιος πλούτος συγκεντρώνεται σε ολοένα και λιγότερα άτομα. Το χάσμα μεταξύ των ζάπλουτων και των υπολοίπων αυξάνεται ταχύτατα, προκλητικά, ανεμπόδιστα. Αυτό επιτυγχάνεται με συγκεκριμένες πολιτικές και όχι "κατά λάθος" ή επειδή έτσι φυσάει ο άνεμος. Οι πολιτικές που εφαρμόζονται στην Ελλάδα είναι οι μαγικές πολιτικές που φέρνουν τον πλούτο στα χέρια των λίγων, είναι η εξαιρετική συνταγή της επιτυχίας που θα εφαρμοστεί και αλλού. Είναι η οριστική κατάργηση των λιγοστών κοινωνικών παροχών, η υποβάθμιση (και η μετέπειτα ιδιωτικοποίηση) Παιδείας και Υγείας, η ευέλικτη εργασία, οι νεοφιλελεύθερες προφητείες για μετά από 25 χρόνια που κανείς δεν ξέρει τι θα συμβεί και κανείς δεν θα θυμάται ποιος μαλάκας τις έκανε.
Οι πολιτικοί απλά υπογράφουν τις καταστροφικές συμφωνίες, δεκάδες δημοσιογραφικές πουτάνες αποθεώνουν τον όλεθρο, οι άνθρωποι της τέχνης προσπαθούν να κάνουν καμια δουλειά με το δημόσιο και η ζωή συνεχίζεται. Ένα μνημόνιο, δύο μνημόνια, τρία μνημόνια, δέκα μνημόνια, χωρίς ούτε μία χειροπιαστή απόδειξη βελτίωσης της καθημερινότητάς μας. Δεν υπάρχει κανένα μακροπρόθεσμο πρόγραμμα παγκοσμίως που να εφαρμόζεται μέχρι τέλους χωρίς να πετύχει τους ενδιάμεσους μεσοπρόθεσμους στόχους του. Κανένα. Ειδικά όταν μιλάμε για ανθρώπινες ζωές.
7 χρόνια μετά, η Ελλάδα δεν μπορεί να παριστάνει ότι δεν καταλαβαίνει. Ο ελληνικός λαός οφείλει να επιχειρήσει το πνευματικό άλμα προς τη λογική, όσο δυσάρεστο και αν είναι κάτι τέτοιο. Δεν είμαι αισιόδοξος ότι θα το κάνει, αλλά αυτό δεν έχει καμία σημασία. Οι δικαιολογίες έχουν στερέψει και απαιτείται δράση. Τόσο απλό και τόσο δύσκολο μαζί... dimosvosinakis.blogspot
__________________
του Θάνου Καμήλαλη
Επτά χρόνια μετά το ξεκίνημα της ελληνικής
κρίσης και με την κυβέρνηση να αντιμετωπίζει νέα, σκληρά μέτρα που δεν περιλαμβάνονται
στο τρίτο μνημόνιο, μερικά από τα πιο συνηθισμένα επιχειρήματα που χρησιμοποιούνται
για να δικαιολογήσουν τις μνημονιακές αποτυχίες προσπαθούν να ρίξουν το φταίξιμο
στην Ελλάδα. «Οι ελληνικές κυβερνήσεις δεν προχωρούν γρήγορα στις μεταρρυθμίσεις»,
λένε συχνά πολιτικοί και ευρωπαίοι αξιωματούχοι. «Οι υπόλοιπες χώρες έχουν βγει
από τα μνημόνια, μόνο η Ελλάδα απέτυχε» είναι μία άλλη, δημοφιλής στο εσωτερικό
και εξωτερικό, άποψη.
Αυτό που αποκρύπτεται πολύ συχνά όμως είναι
ότι στην Ελλάδα εφαρμόστηκε ένα πρωτοφανές στα χρονικά πρόγραμμα λιτότητας, το οποίο
ήταν καταδικασμένο εξαρχής να αποτύχει. Τα υψηλόβαθμα στελέχη τους Διεθνούς Νομισματικού
Ταμείου μάλιστα, γνώριζαν πριν εγκρίνουν το πρώτο «πακέτο διάσωσης» αυτούς τους
κινδύνους. Στις 4 Μαϊου του 2010, μία μέρα πριν το ΔΝΤ συνεδριάσει και εγκρίνει
τελικά το πρώτο μνημόνιο, ο τότε επικεφαλής ανάλυσης του Ταμείου, Ολιβιέ Μπλανσάρντ
έστειλε εμπιστευτική επιστολή στον τότε επικεφαλής του ελληνικού προγράμματος, Πολ
Τόμσεν, στην οποία αναφερόταν στο σοβαρό ενδεχόμενο αποτυχίας του προγράμματος
«ακόμα κι αν εφαρμοστούν πλήρως οι μεταρρυθμίσεις»
Το
εμπιστευτικό έγγραφο διέρρευσε χθες, μετά από μία παρουσίαση κατά τη διάρκεια διεθνούς
οικονομικής ημερίδας του καναδικού think tank Centre for International
Governance Innovation στα τέλη Ιανουαρίου.Το ThePressProject εξασφάλισε τα σημαντικά
αποσπάσματα της επιστολής Μπλανσάρντ, που αναφέρουν τα εξής:
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ
Η έκθεση θα πρέπει να αναγνωρίζει εξαρχής ότι το επίπεδο της προσαρμογής είναι ασυνήθιστο και περιέχει σημαντικά ρίσκα. Η διεθνής εμπειρία αποδεικνύει ότι πως μια αθροιστική δημοσιονομική προσαρμογή 16% σε μια τέτοια μικρή περίοδο και με τόσο εμπροσθοβαρή προσαρμογή δεν έχει ποτέ επιτευχτεί. H απουσία άλλων πολιτικών μοχλών (επιτόκια, ισοτιμία συναλλάγματος) και οι καθόλου ευνοϊκές εξωτερικές περιστάσεις (εξωτερική ζήτηση) περιπλέκουν περισσότερο την εικόνα.
Το πρόγραμμα θα μπορούσε να βγει γρήγορα εκτός τροχιάς (ακόμα και με πλήρη συμμόρφωση με τις μεταρρυθμίσεις). Λόγω της απουσίας δυνατής ανάκαμψης των εξαγωγών, δεν υπάρχει τίποτα που θα μπορούσε να υποστηρίξει την ανάκαμψη ενάντια στην αρνητική συνεισφορά του δημοσίου τομέα (περίπου 8% και 4% το 2010 και το 2011 αντίστοιχα). Τότε, η ανάκαμψη θα είναι αρνητική, με βαθύτερη και μακροβιότερη ύφεση απ ό,τι προβλέπεται, ακολουθούμενη από μία περίοδο αναιμικής ανάπτυξης. Αυτό θα σήμαινε δημοσιονομικές αποτυχίες και περισσότερο σημαντικό βάρος στον οικονομικό τομέα (νέες δημοσιονομικές αποτυχίες)
Είμαστε ανήσυχοι για πιθανές διολισθήσεις και εσωτερικές ασυνέπειες του προγράμματος που μπορούν να το θέσουν εκτός τροχιάς ακόμα και με τέλεια εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων. Έχουμε πολύ καλή γνώση των περιορισμών που υπήρχαν στον σχεδιασμό του προγράμματος. Γι αυτόν τον λόγο πιστεύουμε ότι είναι βασικό να φτάσουμε σε ξεκάθαρη και εμπιστευτική συμφωνία με τις αρχές και την Ε.Ε για το πώς θα προχωρήσουμε σε περίπτωση που αυτά τα ενδεχόμενα γίνουν πραγματικότητα (αυτό μπορεί πιθανώς να συνεπάγεται μία συνοδευτική επιστολή).
Το πρόγραμμα θα μπορούσε να βγει γρήγορα εκτός τροχιάς (ακόμα και με πλήρη συμμόρφωση με τις μεταρρυθμίσεις). Λόγω της απουσίας δυνατής ανάκαμψης των εξαγωγών, δεν υπάρχει τίποτα που θα μπορούσε να υποστηρίξει την ανάκαμψη ενάντια στην αρνητική συνεισφορά του δημοσίου τομέα (περίπου 8% και 4% το 2010 και το 2011 αντίστοιχα). Τότε, η ανάκαμψη θα είναι αρνητική, με βαθύτερη και μακροβιότερη ύφεση απ ό,τι προβλέπεται, ακολουθούμενη από μία περίοδο αναιμικής ανάπτυξης. Αυτό θα σήμαινε δημοσιονομικές αποτυχίες και περισσότερο σημαντικό βάρος στον οικονομικό τομέα (νέες δημοσιονομικές αποτυχίες)
Είμαστε ανήσυχοι για πιθανές διολισθήσεις και εσωτερικές ασυνέπειες του προγράμματος που μπορούν να το θέσουν εκτός τροχιάς ακόμα και με τέλεια εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων. Έχουμε πολύ καλή γνώση των περιορισμών που υπήρχαν στον σχεδιασμό του προγράμματος. Γι αυτόν τον λόγο πιστεύουμε ότι είναι βασικό να φτάσουμε σε ξεκάθαρη και εμπιστευτική συμφωνία με τις αρχές και την Ε.Ε για το πώς θα προχωρήσουμε σε περίπτωση που αυτά τα ενδεχόμενα γίνουν πραγματικότητα (αυτό μπορεί πιθανώς να συνεπάγεται μία συνοδευτική επιστολή).
..................
.....Στις 10 Μαϊου του 2010 το ΔΝΤ συνεδρίασε για να εγκρίνει επίσημα το πρώτο πακέτο χρηματοδότησης προς την Ελλαδα: 30 δις ευρώ, το μεγαλύτερο δάνειο του Ταμείου στην ιστορία. Στα πρακτικά περιλαμβάνεται μια σειρά από ψέματα και μία «μισή αλήθεια». Το ΔΝΤ υποστηρίζει ότι «οι ελληνικές αρχές δεν επιθυμούσαν την αναδιάρθρωση χρέους». Αυτό που δεν αναφέρει είναι ότι, όπως κατέθεσε ο πρώην εκπρόσωπος της Ελλάδας στο Ταμείο, Παναγιώτης Ρουμελιώτης, στην Επιτροπή Αλήθειας Δημοσίου Χρέους, ο Τρισέ είχε απειλήσει την Ελλαδα ότι αν ζητήσει «κούρεμα», τότε η ΕΚΤ θα σταματήσει την παροχή ρευστότητας προς τη χώρα (δηλαδή θα κλείσει τις ελληνικές τράπεζες). Για να κατευνάσουν τις ανησυχίες συγκεκριμένων στελεχών του ΔΝΤ, οι αρμόδιοι για το ελληνικό πρόγραμμα (π.χ. Τόμσεν) υποσχέθηκαν ότι θα λαμβάνονταν επιπλέον μέτρα για την υποστήριξη τν κατώτερων ελληνικών τάξεων που θα πλήγονταν περισσότερο από την προσαρμογή. Επίσης υποστήριξαν ότι το μόνο πρόβλημα των ελληνικών τραπεζών ήταν το υπερβολικό δημόσιο χρέος και η τεράστια ύφεση. Υποσχέθηκαν επίσης ότι το μνημόνιο θα εισαγόταν στο ελληνικό Κοινοβούλιο για συζήτηση. Στην πραγματικότητα το μνημόνιο επιβλήθηκε στην Ελλάδα, με διαδικασίες κατεπείγοντος και παρά τις ενστάσεις περί αντισυνταγματικότητας.
Από τα επίσημα έγγραφα του Ταμείου φαίνεται ότι η αντιπαράθεση ανάμεσα στους εκπροσώπους των διαφόρων χωρών που το απαρτίζουν ήταν πολύ σοβαρή
Από τα επίσημα έγγραφα του Ταμείου φαίνεται ότι η αντιπαράθεση ανάμεσα στους εκπροσώπους των διαφόρων χωρών που το απαρτίζουν ήταν πολύ σοβαρή
Σύμφωνα με τα στοιχεία που αποκάλυψε όμως από το 2015 το CIGI, η έκθεση των γαλλικών τραπεζών σε ελληνικό κρατικό χρέος έφθανε τότε στα 60 δισεκατομμύρια ευρώ και των γερμανικών στα 35 δισεκατομμύρια. Το παρακάτω γράφημα αποτυπώνει τo πώς μειώθηκε η έκθεση των ξένων τραπεζών στις «τοξικές» ελληνικές.
συνέχεια στο: the press project
Το ΔΝΤ «έχει διαπράξει μεγάλα σφάλματα σε ό,τι αφορά στο πρώτο μνημόνιο» τονίζει, μεταξύ των άλλων, σε συνέντευξη του στο ΑΜΠΕ ο πρόεδρος της Attica Bank ΑΤΤ+2,33% Παναγιώτης Ρουμελιώτης, και πρώην εκπρόσωπος της Ελλάδας στον Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, σημειώνοντας χαρακτηριστικά ότι «με τις εσφαλμένες προβλέψεις, αυξήθηκαν οι χρηματοδοτικές ανάγκες της Ελλάδας».
Επισημαίνει ότι το πρώτο πρόγραμμα ήταν «προβληματικό» γιατί «προκειμένου να μη ζημιωθούν οι γαλλικές και οι γερμανικές τράπεζες που κατείχαν πολλά ομόλογα του ελληνικού δημοσίου από την απομείωση του ελληνικού χρέους, όπως προβλέπεται από το καταστατικό του ΔΝΤ, οι εμπειρογνώμονές του προτίμησαν να ωραιοποιήσουν την κατάσταση κατά κάποιο τρόπο ή και να κάνουν εσφαλμένες προβλέψεις, ώστε να πειστεί το ΔΣ να συγχρηματοδοτήσει το ελληνικό πρόγραμμα»..... -> Ναυτεμπορική
Απαισιόδοξο το ΔΝΤ. Δείτε τι έγινε όταν δεν ήταν απαισιόδοξο
|
politisonline LE MONDE:
Ο ΑΝΤΙΔΗΜΟΦΙΛΗΣ ΣΟΙΜΠΛΕ ΕΙΝΑΙ Ο ΟΘΩΝ ΤΗΣ ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ
Ιστορική αναδρομή στην εποχή του Βασιλιά Όθωνα κάνει σε άρθρο γνώμης με τον τίτλο «Δώστε την ελευθερία τους στους Έλληνες» ο Αρνό Λεπαρμαντιέ στην γαλλική εφημερίδα Le Monde. Ο αρθρογράφος αναφέρεται στην επιβολή του βασιλιά Όθωνα στον ελληνικό θρόνο από τις μεγάλες δυνάμεις το 1832, παραλληλίζοντας τον Βαυαρό μονάρχη με τον Γερμανό υπουργό Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε.
«Ο βασιλιάς επεβλήθη από τις ευρωπαϊκές δυνάμεις το 1832 μετά τον πόλεμο της ανεξαρτησίας. Ο Όθων ο 1ος ήταν ένα Βαυαρός, καθολικός πρίγκιπας, που προσπάθησε να δημιουργήσει ένα σύγχρονο κράτος σε μία χώρα που μόλις είχε βγει από την οθωμανική ηγεμονία» τονίζει ο Αρνό Λεπαρμαντιέ και προσθέτει ότι «δυστυχώς έχοντας δανεισθεί 60 εκατομμύρια χρυσά φράγκα από τους αγγλο-γαλλο-ρώσους προστάτες, το ελληνικό κράτος φάνηκε ανίκανο να εισπράξει τους φόρους και χρηματοδότησε τις τρέχουσες δαπάνες και το στρατό της μέσω δανεισμού…».
Από ξένη ανάμειξη σε οικονομική πτώχευση, το ελληνικό ζήτημα τίθεται και ξανατίθεται από την κήρυξη της ανεξαρτησίας της χώρας σημειώνει ο αρθρογράφος και υπογραμμίζει ότι «ο Όθων της σύγχρονης εποχής είναι ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών και αντιδημοφιλής δυνάστης των Ελλήνων».
Αναφερόμενος στον φαύλο κύκλο του δανεισμού της Ελλάδας, για να είναι σε θέση να αποπληρώσει στους Ευρωπαίους τα ποσά που έχει ήδη δανεισθεί, ο Γάλλος αρθρογράφος αναρωτιέται ότι «τη στιγμή που το θέμα επανέρχεται στην ημερήσια διάταξη των Βρυξελλών, δεν μπορούμε παρά να αναρωτηθούμε: θα υπάρξει κάποτε ένας τρόπος απαλλαγής από την ελληνική κατάρα; Ποτέ αυτή η χώρα δεν απέκτησε πραγματική οικονομική ανεξαρτησία».
Ισόβια καταδίκη
Το παράλογο της κατάστασης περιγράφηκε από τον επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας Κλάους Ρέγκλινγκ, που έχει δανείσει 175 δισεκατομμύρια στην Ελλάδα. Όπως χαρακτηριστικά εξηγούσε ο κ. Ρέγκλινγκ στους Financial Times «μία ψυχρή ανάλυση των γεγονότων δείχνει ότι δεν πρέπει να ανησυχούμε για το επίπεδο του χρέους της Ελλάδας» και χρησιμοποιώντας ισχυρά επιχειρήματα ανέφερε ότι αυτά τα ποσά δανείζονται με ευνοϊκό επιτόκιο (1%), γεγονός που επιτρέπει στην Ελλάδα να εξοικονομεί 8 δισεκατομμύρια ευρώ ετησίως, δηλαδή το 4,5% του ΑΕΠ της. Επίσης τα δάνεια αυτά είναι πολύ μακράς διάρκειας, τριάντα ετών κατά μέσον όρο, πράγμα που εξουδετερώνει το επιχείρημα του ΔΝΤ που βασιζόμενο σε δεκαετείς προβλέψεις θεωρεί ότι ο ελληνικό χρέος δεν είναι βιώσιμο.
Τα πράγματα είναι απλά: αυτό το χρέος είναι βιώσιμο υπό τον μόνο όρο ότι η Ελλάδα θα παραμείνει υπό την κηδεμονία των Ευρωπαίων και θα εφαρμόσει τις μεταρρυθμίσεις που της υπαγορεύονται από τις Βρυξέλλες για διάστημα 30 ετών…
Αθήνα 14 Ιουλίου 2015 |
____________________________________________________________
Σύνδεσμοι
Έγγραφο
του ΔΝΤ αποκαλύπτειτο ελληνικό «πείραμα» λιτότητας: https://www.thepressproject.gr/article/107494/Eggrafo-tou-DNT-apokaluptei-to-elliniko-peirama-litotitas#
Δ(Υ)Ν(Α)Τ(ΕΣ)
ΑΛΗΘΕΙΕΣ:
Διπλό έγκλημα: τυρόπιτα στα Εξάρχεια: