Τρίτη 9 Απριλίου 2019

Συμπόσιο για τους Χώρους Εποπτευόμενης Χρήσης στο Στρασβούργο


Πριν κάποια χρόνια κάθε φορά που έγραφα για Χώρους Εποπτευόμενης Χρήσης, είτε στο εξωτερικό όταν τους επισκέφθηκα είτε για το δικό μας Οδυσσέα στην Ελλάδα που τον έκλεισαν, ήξερα πως θα χρειαστώ ώρες να απαντάω σε επιθέσεις των φωστήρων που σοκάρονταν.
Λέγε-λέγε βλέπω πως έχουμε καταφέρει μια πρόοδο. Εκτός κάποιων φανατικών ουτοπιστών τις «καθαρότητας» ή κάποιων που από συμφέρον επιμένουν να υποστηρίζουν ξεπερασμένες θεωρίες για υποχρεωτική Απεξάρτηση, οι υπόλοιποι λογικοί άνθρωποι με την ενημέρωση έχουν πια κατανοήσει την ανάγκη της Μείωσης Της Βλάβης.

Στο συμπόσιο για το θέμα που οργανώθηκε στο Στρασβούργο την Ελλάδα εκπροσώπησε η ψυχίατρος Μένη Μαλλιώρη, εκπρόσωπος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στο Διοικητικό Συμβούλιο του Ευρωπαϊκού Κέντρου Παρακολούθησης Ναρκωτικών και Τοξικομανίας (EMCDDA), έμπειρη και γνώστρια της ελληνικής πραγματικότητας λόγω της θητείας της στον ΟΚΑΝΑ και της, υπό την προεδρία της, δημιουργίας του Οδυσσέα.


naftemporiki
Η σημασία της λειτουργίας των Χώρων Εποπτευόμενης Χρήσης (XEX) αποτέλεσε το θέμα συμποσίου που οργάνωσε προ ημερών ο δήμαρχος του Στρασβούργου, σε συνεργασία με τον Οργανισμό «Ithaque», στο κτήριο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Πάνω από τριάντα ομιλητές από όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ, τον Καναδά και το «Ευρωπαϊκό Κέντρο για τα Ναρκωτικά και την Τοξικομανία» ανέπτυξαν τη θετική τους άποψη για τη λειτουργία τέτοιων χώρων ως μια βασική και απαραίτητη συνισταμένη στην πολιτική μείωση της βλάβης.

Προσκεκλημένη να μιλήσει για την Ελλάδα ήταν η Μένη Μαλλιώρη, καθηγήτρια Ψυχιατρικής στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών (ΕΚΠΑ), η οποία στην τοποθέτησή της αναφέρθηκε στις δυσκολίες και τα εμπόδια που υπάρχουν για την υλοποίηση των ΧΕΧ στην Ελλάδα, παρά τη λειτουργία πιλοτικού προγράμματος Χώρου Ελεγχόμενης Χρήσης του «Οδυσσέα» το 2013 και τα επιτυχή αποτελέσματά του.
Όπως ανέφερε η κ. Μαλλιώρη, σε πόλεις της Ευρώπης, του Καναδά και της Αυστραλίας εδώ και τριάντα χρόνια λειτουργούν πάνω από 150 ΧΕΧ (στη Βέρνη της Ελβετίας έγινε ο πρώτος το 1986). Σύμφωνα με τα στοιχεία (2018) του Ευρωπαϊκού Κέντρου για τα Ναρκωτικά, λειτουργούν 86 ΧΕΧ σε 60 πόλεις της Ευρώπης, ενώ την επόμενη βδομάδα ξεκινάει η λειτουργία κινητής μονάδας ΧΕΧ και στη Λισαβώνα.
«Η αξιολόγηση από τη λειτουργία των χώρων αυτών δείχνει σημαντική μείωση των θανάτων από υπερβολική χρήση στους χρήστες ναρκωτικών ενδοφλεβίως, μείωση των λοιμωδών νοσημάτων και διασφάλιση της ατομικής αξιοπρέπειας, δεδομένου ότι οι χώροι αυτοί, υπό την επίβλεψη καταρτισμένου προσωπικού, παρέχουν ένα ασφαλές και υγιές περιβάλλον, ώστε ο χρήσης να έχει τη δυνατότητα να κάνει χρήση των ουσιών που έχει ήδη προμηθευτεί. Επίσης, η καθημερινή επαφή μεταξύ των επαγγελματιών υγείας και των χρηστών δημιουργεί σχέση εμπιστοσύνης, που, τις περισσότερες φορές, καταλήγει στην κινητοποίηση των χρηστών για έναρξη θεραπευτικής προσπάθειας» σημείωσε η κ. Μαλλιώρη.
Ανέφερε ακόμη πως «εντυπωσιακή ήταν η διαπίστωση ότι σε όλες τις χώρες οι συνολικές αντιδράσεις και τελικά αντιστάσεις για την εφαρμογή των ΧΕΧ είναι πανομοιότυπη. Κοινός τόπος, οι εκφραζόμενες ανησυχίες πώς οι Χώροι Επιτηρούμενης Χρήσης θα δημιουργήσουν περιοχές συνάθροισης των χρηστών, προκαλώντας προβλήματα στη γειτονιά, παραβατικότητα, αύξηση της χρήσης και άλλα φαινόμενα κοινωνικής όχλησης. Όπως αναφέρθηκε στις περισσότερες χώρες, η αστυνομία, η τοπική αυτοδιοίκηση, η επιστημονική κοινότητα, οι κινήσεις των πολιτών, οι τοπικοί επιχειρηματίες και οι μη κυβερνητικές οργανώσεις συνιστούν και τελικά προσφέρουν εχέγγυα εύρυθμης λειτουργίας των χώρων αυτών. Κάθε φορέας, βέβαια, με τον ρόλο που του αναλογεί, συντεταγμένα και υπό την εποπτεία επιστημόνων που αξιολογούν διαχρονικά τις ανάγκες και την αποτελεσματικότητα των συγκεκριμένων δομών» είπε η Ελληνίδα καθηγήτρια.
Ο διάλογος για την αναγκαιότητα των ΧΕΧ ξεκίνησε στις αρχές του 1980 με τις διαφωνίες να επικεντρώνονται κυρίως μεταξύ των επιστημόνων, των επαγγελματιών του χώρου και συγκεκριμένων φορέων αντιμετώπισης των ναρκωτικών.
Σύμφωνα με την κ. Μαλλιώρη, «σήμερα βλέπουμε ότι ο έντονος αυτός διάλογος έχει μεταφερθεί στους εκπροσώπους των τοπικών κοινωνιών και στους πολιτικούς. Οι επιφυλάξεις των πολιτών και των πολιτικών προσώπων για τους ΧΕΧ διαμορφώνονται κυρίως:
  • Από τα αρνητικά δημοσιεύματα που συνδέονται με τα ναρκωτικά και όχι από τα επιστημονικά δεδομένα και την αξιοπιστία τους.
  • Από τις συντηρητικές απόψεις και την άνοδο ακροδεξιών πρακτικών και συμπεριφορών και όχι από την προστασία των χρηστών ναρκωτικών.
  • Από τις ιδεοληψίες κάποιων άλλων πολιτικών χώρων και όχι από τις θεμελιώδεις αρχές της ατομικής ελευθερίας.
  • Από τις προκαταλήψεις και αγκυλώσεις που υπήρχαν ανέκαθεν για τους χρήστες και όχι από το εάν θεωρούνται πλέον ασθενείς και όχι εγκληματίες.
  • Από την απώλεια, και λόγω της παρατεινόμενης οικονομικής κρίσης, της κοινωνικής συνοχής και όχι από την ανθρωποκεντρική πρακτική που πρέπει να διαμορφώνει τις πολιτικές στον ευαίσθητο αυτό τομέα».
 «Με βάση τα συμπεράσματα του συμποσίου, τη διεθνή βιβλιογραφία και την καθημερινή πρακτική, γνωρίζουμε πλέον ότι οι ΧΕΧ είναι ένα βασικό και απαραίτητο μέτρο στον πυλώνα μείωσης της βλάβης από την χρήση εξαρτησιογόνων ουσιών.
Όσοι δεν θέλουν να το δουν και τελικά να το υποστηρίξουν, ας προτείνουν καλύτερα μέτρα. Για όλους εμάς που πιστεύουμε και σε αυτό το μέτρο, οι ανθρώπινες ζωές και η αξιοπρέπεια μετράνε…» ανέφερε μετά το συμπόσιο η κ. Μαλλιώρη. https://m.naftemporiki.gr/story/1462550
___________________________
Για περεταίρω ανάγνωση


Οι Χώροι Εποπτευόμενης Χρήσης σώζουν ζωές και γειτονιές




στην οποία συμμετέχουμε κι εμείς, το Δίκτυο Ομότιμων Χρηστών

Χώροι Εποπτευόμενης Χρήσης- έκκληση διαλόγου από Διογένη προς ΚΕΘΕΑ


Επιστολή πάλι για τους ΣΤΑΘΜΟΥΣ ΕΠΟΠΤΕΥΟΜΕΝΗΣ ΧΡΗΣΗΣ”

Από το Διεθνές Δίκτυο Ανθρώπων που Χρησιμοποιούν Ναρκωτικά (του οποίου μέλος είμαστε κι εμείς, το Δίκτυο Ομοτίμων Χρηστών, στην Ελλάδα) φέρνω
δυό videos με ελληνικούς Υποτίτλους.
και ένα της Θετικής Φωνής (οργάνωσης για τα δικαιώματα των οροθετικών) 
Ζητούμενο η υγεία και η αξιοπρέπεια των χρηστών

Κυριακή 7 Απριλίου 2019

Του ελληνάρα το γιατί (αν ήταν πατίνι)




Πόση οργή αλλά και πόση άγνοια μαστίζει τους κατοίκους του τόπου μας και ιδίως της Αθήνας;
Ο γείτονας που βρίζει επειδή δεν του αρέσει που παρκάραμε στη θέση που έχει χρίσει δική του, η επιθετικότητα προσωπικού σε μαγαζιά, ο οδηγός λεωφορείου που σκόπιμα σταματά λίγο μακρύτερα για να τρέξει ο επιβάτης, τα σκυφτά κεφάλια όποτε συναντούν συγκάτοικο της πολυκατοικίας, οι πόρτες που κανείς δε σκέπτεται να κρατήσει ανοιχτές για τα δευτερόλεπτα που θα χρειαστούν για να μη χτυπήσει ο επόμενος είναι λίγα από τα πολλά των απολίτιστων που κάνουν δυσάρεστη τη ζωή μας.

Νέο κρούσμα τα πατίνια που κάποια εταιρία οργάνωσε μέσω εφαρμογής να μπορούμε να νοικιάσουμε στην Αθήνα για να μετακινηθούμε. Σπουδαία ιδέα. Κι όμως οι Αθηναίοι τα αντιμετώπισαν με το αναίτιο μίσος που αντιμετωπίζονται στην Ελλάδα τα ζώα. Τα σκοτώνουν. Τα καταστρέφουν λες και στα άψυχα πατίνια αναγνωρίζουν προαιώνιο εχθρό. Τα σπάνε, τα πετάνε στη θάλασσα, τα κλέβουν και ύστερα- οι πονηρούληδες-προσπαθούν να τα πουλήσουν.

Πατίνια, κατοικίδια, ηλικιωμένοι και κάθε αδύναμος είναι ο στόχος της παράλογης οργής. Φέρνω ένα χαρακτηριστικό video παρκαρίσματος σε θέση ΑμεΑ. 
―Έχετε άδεια; ρωτούν τον παραβάτη κι εκείνος πιο ελληνάρας δε γίνεται απαντά το δικό μας το ντόπιο το σωστό:
―Γιατί, οι άλλοι έχουν;

Φέρνω το video, φωτογραφίες καταστροφής πατινιών και συνδέσμους.
____________________
Καταστροφή πατινιών: https://www.npress.gr/greece/katestrepsan-ta-ilektrika-patinia-se-a/
[το άρθρο όμως, δυστυχώς έχει και κλεμένες  φωτογραφίες  παλιότερες αμερικάνικες : https://blog.producthunt.com/we-tried-every-shared-bike-and-scooter-in-san-francisco-bb766abd0a96 ]




Άσπρη ζάχαρη και μαύρα χέρια: ο Μαγιακόφσκι στην Κούβα (video)




To Μαγιακόφσκι, τον ποιητή που έγινε φωνή της Ρώσικης Επανάστασης και πλήρωσε την απογοήτευσή του με την αυτοκτονία του στα σκαλιά της αγαπημένης του τον γνωρίζουμε συνήθως από την ποίησή του, τα σχέδια και τις ταινίες του που από τις οποίες λίγες έχουν διασωθεί, και επίσης κάποιοι από εμάς από τη Λίλια Μπρικ την παντρεμένη αγαπημένη, αδελφή της Έλσας Τριολέ που αργότερα παντρεύτηκε τον Αραγκόν και παρέμειναν κομμουνιστές στη Γαλλία.

Το 1922 ο Μαγιακόφσκι με επίσημη άδεια ταξίδεψε στην Αμερική όπου είδε και θαύμασε την σύγχρονη εκβιομηχάνιση, ενώ όμως παρατήρησε και την κοινωνική αδικία. Με χιουμοριστικά σκίτσα και ποιήματα μετέφερε στη Ρωσία όσα είχε δει.
Εμπνευσμένος από την Κούβα όπου οι Αμερικανοί εκείνη την εποχή είχαν τον έλεγχο της βιομηχανίας παραγωγής ζάχαρης και καπνού,  σχεδίασε την ταινία του «Άσπρο-Μαύρο» στην οποία διηγείται τη ζωή του μικρού Γουίλι, μαύρου λουστράκου, που κάνει το τρομερό λάθος να ρωτήσει το βασιλιά της άσπρης ζάχαρης κ Ψηλομύτη:  «Γιατί η άσπρη ζάχαρη φτιάχνεται από μαύρα χέρια;» 

Δυστυχώς λίγα διασώθηκαν και από αυτή την ταινία του  κι επειδή η ακουστική επένδυση έχει χαθεί εντελώς οι υπεύθυνοι της αποκατάστασης του χρησιμοποίησαν απόσπασμα από το 'Sometimes I Feel Like A Motherless Child'  που ηχογράφησε ο Paul Robeson στο θέατρο Τσαικόφσκι της Μόσχας το 1949.

Το ταινιάκι εμπεριέχεται στη συλλογή Soviet Animated Propaganda που περιέχει πολλά εξαιρετικά δείγματα γραφής της περιόδου που διεσώθησαν και αποκαταστάθηκαν επιμελώς. ενώ η παρούσα εγγραφή είναι από παλιότερη τηλεοπτική προβολή στην Ελληνική τηλεόραση.

Φέρνω το ταινιάκι και σκίτσα από αυτό + συνδέσμους για όσα ανέφερα +φωτογραφία ων Όσιπ και Λίλια Μπρικ με το Βλαδίμηρο Μαγιακόφσκι.





Το βιβλίο "Βλαντιμίρ Μαγιακόφσκι : Πως Ανακάλυψα Την Αμερική" που περιγράφει το οδοιπορικό αυτό κυκλοφόρησε το 1988 σε ελληνική μετάφραση απο τις εκδόσεις "Σύγχρονη Εποχή". 

Λίλια Μπρικ: η θυελλώδης μούσα της ρωσικής avant-garde 
Το Μαύρο Φως της Έλσας Τριολέ: https://www.oanagnostis.gr/to-mavro-fos-tis-elsa-triole/







______________________________


Σάββατο 6 Απριλίου 2019

Συλλογή υπογραφών από καλλιτέχνες για μποϊκοτάζ της Eurovision 2019





Συλλογή υπογραφών από καλλιτέχνες για μποϊκοτάζ της Eurovision 2019

Οι µεγάλες ψυχαγωγικές και καλλιτεχνικές διοργανώσεις δεν είναι δυνατόν να αποστρέφουν την προσοχή µας από τις συνεχείς, συστηµατικές και ατιµώρητες παραβιάσεις της διεθνούς νοµιµότητας και των ανθρώπινων δικαιωµάτων που συντελούνται στη σκιά τους. Πολύ περισσότερο, είναι ανεπίτρεπτο να αξιοποιούνται επικοινωνιακά για τον εξωραϊσµό τους.

Ο Διαγωνισµός Τραγουδιού Eurovision 2019 έχει προγραµµατισθεί να πραγµατοποιηθεί τον ερχόµενο Μάιο στο Ισραήλ, µε οικοδεσπότη τον εθνικό ραδιοτηλεοπτικό φορέα της χώρας. Αναµφίβολα, η περίσταση πρόκειται να χρησιµοποιηθεί για να προβληθεί ενώπιον εκατοµµυρίων τηλεθεατών η πλαστή εικόνα ενός Ισραήλ «ανεκτικού», «πολύχρωµου», «φιλότεχνου», «LGBTfriendly» και ανεπιφύλακτα αποδεκτού από τη διεθνή κοινωνία των πολιτών.

Όλα αυτά, όταν σε απόσταση µερικών χιλιοµέτρων από τον χώρο του Διαγωνισµού Τραγουδιού θα βρίσκονται τα στρατεύµατα κατοχής των παλαιστινιακών εδαφών, οι διαρκώς επεκτεινόµενοι παράνοµοι οικισµοί εποίκων, οι φυλακές των κρατούµενων χωρίς δίκη, το Τείχος του αίσχους, τα checkpoints της καθηµερινής ταπείνωσης ενός ολόκληρου λαού. Όταν η Λωρίδα της Γάζας ασφυκτιά υπό αποκλεισµό και υφίσταται αλλεπάλληλες αεροπορικές επιδροµές (όπως άλλωστε και η Συρία και ο Λίβανος),  οι Παλαιστίνιοι διαδηλωτές πυροβολούνται στο ψαχνό (µετρώντας τουλάχιστον 190 νεκρούς και 25.000 τραυµατίες µόνο από πέρσι τον Μάρτιο µέχρι τον Δεκέµβριο), ενώ δεκάδες ψηφίσµατα των Ηνωµένων Εθνών για το ζήτηµα παραµένουν ανεκτέλεστα.

Πιστεύουµε ότι για αυτούς τους λόγους η Eurovision 2019 πρέπει να αποτελέσει αντικείµενο καταγγελίας και µποϊκοτάζ.

Καλούµε όλους τους συντελεστές της ελληνικής συµµετοχής να ταχθούν µε την πλευρά της δικαιοσύνης, να επανεξετάσουν τη στάση τους και να αποσυρθούν, η δε ΕΡΤ να ακυρώσει τη µετάδοση του διαγωνισµού.

Καλούµε τον καλλιτεχνικό κόσµο της Ελλάδας, ανεξαρτήτως των απόψεών του για τη συγκεκριµένη διοργάνωση, να τοποθετηθεί – οµοίως και κάθε δηµοκρατικό συλλογικό φορέα ή πολίτη.

Η θέση µας τις µέρες του διαγωνισµού δεν είναι µπροστά στις τηλεοπτικές οθόνες, αλλά σε εκδηλώσεις αλληλεγγύης προς τους Παλαιστινίους και καταγγελίας του «ξεπλύµατος» του κράτους-απαρτχάιντ. Ας δώσουµε την δική µας µουσική απάντηση µε συναυλίες και πάρτυ σε όλη τη χώρα.

Ενώνουµε τη φωνή µας µε το Παλαιστινιακό Δίκτυο Παραστατικών Τεχνών, το Σωµατείο Παλαιστινίων Δηµοσιογράφων και την Παλαιστιακή Καµπάνια για το Ακαδηµαϊκό και Πολιτιστικό Μποϊκοτάζ του Ισραήλ.

Ενώνουµε τη φωνή µας µε τους καλλιτέχνες από όλο τον κόσµο (λ.χ. Brian Eno, Roger Waters, Peter Gabriel, Ken Loach), που αναδεικνύουν την καταπίεση και τις διακρίσεις εις βάρος των Παλαιστινίων δηµιουργών και καλούν σε µποϊκοτάζ της Eurovision 2019.

Ενώνουµε τη φωνή µας µε τους χιλιάδες ανθρώπους σε όλη την Ευρώπη που έχουν ζητήσει οι χώρες τους να µην συµµετέχουν στον φετινό διαγωνισµό.

Ενώνουµε τη φωνή µας µε το διεθνές κίνηµα BDS, θεωρώντας ότι το ζήτηµα είναι εξαιρετικά κρίσιµο για την ίδια την Ελλάδα, ως χώρα η οποία έχει βρεθεί το τελευταίο διάστηµα προσδεδεµένη στο άρµα του Ισραήλ, συνεργάζεται µαζί του πολιτικά, οικονοµικά και στρατιωτικά στο όνοµα µιας ψευδούς επίκλησης του “εθνικού καλού” και υφίσταται ποικιλόµορφη διείσδυση ισραηλινών συµφερόντων.

Ήδη η αρχή έχει γίνει. Η πρωτοβουλία δεκάδων Ελλήνων πανεπιστηµιακών και ερευνητών που καλούν µε κοινό κείµενό τους, κατά το πνεύµα του BDS, σε ακαδηµαϊκό µποϊκοτάζ του Ισραήλ (βλ. https://acadbdsgreece.org), οι κινητοποιήσεις ενάντια στην ανάληψη από τη ΣΤΑΣΥ έργων στην κατεχόµενη Ανατολική Ιερουσαλήµ, οι κινήσεις αλληλεγγύης στα δίκαια των Παλαιστινίων, οι διαδηλώσεις και εκδηλώσεις που διοργανώνονται δείχνουν τον δρόµο. Αυτόν τον δρόµο δεν µπορεί να τον κλείσει, ούτε στην Ελλάδα ούτε διεθνώς η καταστολή, η συκοφαντία, η σύγχυση εννοιών και κριτηρίων ή η καταχρηστική και προσχηµατική εργαλειοποίηση της (κατά τα άλλα αναγκαίας) καταγγελίας του αντισηµιτισµού.

Για προσθήκη υπογραφής παρακαλούµε στείλτε όνοµα, επώνυµο, καλλιτεχνική ιδιότητα/οργανισµό στο petition@bdsgreece.net

ΟΧΙ ΣΤΗ EUROVISION-ΞΕΠΛΥΜΑ  ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ-ΑΠΑΡΤΧΑΙΝΤ ΤΟΥ ΙΣΡΑΗΛ


Για υπογραφή μη καλλιτεχνών, πατήστε πάνω στο https://secure.everyaction.com/p/N3q5tyBFYEqYpvJgTyR8wQ2 που οδηγεί στο διεθνές κάλεσμα συλλογής υπογραφών


English
We, the undersigned residents of Europe and beyond, call on members of the European Broadcasting Union -- our public broadcasters -- to withdraw from the 2019 Eurovision Song Contest hosted by Israel, to avoid being complicit in Israel's ongoing violations of Palestinian human rights. 
We support the many prominent artists, including former contestants, who have endorsed the appeal of Palestinian artists and journalists to turn their backs on Eurovision 2019.
We urge songwriters and performers to boycott the 2019 contest hosted by Israel just as they once boycotted the apartheid regime in South Africa.
Background
Just days after Israel's Eurovision win, Israeli forces massacred 62 Palestinians in Gaza, including six children, as they demonstrated for freedom and refugee rights. Since the Great Return March protests began on March 30th 2018, at least 205 Palestinians have been killed by Israeli forces in the besieged Gaza Strip. More than 18,000 others have been injured, including thousands shot with live fire.
Israeli lawmakers recently formalised apartheid in Israel's basic laws, with the “Jewish nation state law” giving the system of racial discrimination against Palestinians a constitutional mandate. Meanwhile, Israel's apartheid regime works to present Israel's “prettier face” by art-washing its decades-old oppression and dispossession of Palestinians.








#Eurovision2019 boycott -in english, hebrew, arabic #BoycottEurovision2019





We, the undersigned residents of Europe and beyond, call on members of the European Broadcasting Union -- our public broadcasters -- to withdraw from the 2019 Eurovision Song Contest hosted by Israel, to avoid being complicit in Israel's ongoing violations of Palestinian human rights. 
We support the many prominent artists, including former contestants, who have endorsed the appeal of Palestinian artists and journalists to turn their backs on Eurovision 2019.
We urge songwriters and performers to boycott the 2019 contest hosted by Israel just as they once boycotted the apartheid regime in South Africa.
Background
Just days after Israel's Eurovision win, Israeli forces massacred 62 Palestinians in Gaza, including six children, as they demonstrated for freedom and refugee rights. Since the Great Return March protests began on March 30th 2018, at least 205 Palestinians have been killed by Israeli forces in the besieged Gaza Strip. More than 18,000 others have been injured, including thousands shot with live fire.
Israeli lawmakers recently formalised apartheid in Israel's basic laws, with the “Jewish nation state law” giving the system of racial discrimination against Palestinians a constitutional mandate. Meanwhile, Israel's apartheid regime works to present Israel's “prettier face” by art-washing its decades-old oppression and dispossession of Palestinians.







"You are due to perform at the Tel Aviv Expo center, on the ruins of the Palestinian village of al-Shaykh Muwannis, whose residents were forcibly displaced and never allowed to return." Israeli artists join in the call to boycott #Eurovision2019https://bit.ly/2FTJtZp 

170 Sweden artists boycott#Eurovision2019Song Contest. #BDShttp://bit.ly/2OO2a4V 


Call by Palestinian artists for boycottfor #eurovision

Call for boycott of Eurovision
Sir, – We Palestinian singers, songwriters, dancers, musicians and other artists urge all Eurovision 2019 finalists to withdraw from the contest, to avoid participating in Israel’s explicit agenda of using international artists’ appearances to whitewash its crimes against humanity. 
The Tel Aviv convention centre hosting Eurovision is built atop the ethnically cleansed Palestinian village of al-Shaykh Muwannis. “Eurovision Village”, where fans will celebrate, is located in a park built on top of Manshiya, another of the more than 500 Palestinian localities destroyed and emptied of Palestinians to make way for apartheid Israel. 
Just along the coast from Tel Aviv is the besieged Gaza Strip, where Israel has caged two million of us. Most in Gaza are refugees from previous Israeli aggression, and most are children. 
Almost no-one and nothing can enter or leave. Israeli snipers, tanks and aircraft killed more than 200 Palestinians here last year, including children, and maimed thousands more. 
As Palestinian artists – brutalised, besieged, occupied and exiled – we cannot offer the glitz and glamour of Eurovision. We can offer something much bigger: a place in the history books.
We will never forget Irish store worker Mary Manning and her colleagues, who in 1984 refused to handle apartheid South African produce. Their selfless actions led directly to Ireland banning South African goods.
Shortly after Nelson Mandela was freed, he met those brave workers, saying their stand had inspired him. When years later he died, they were invited to his funeral. 
The contestants’ history is not yet written. We encourage them to write it. – Yours, etc,
TAREQ ABBOUSHI, 
(musician, composer),
DYALA ABDALLAH, 
(dancer), 
FATHI ABDELRAHMAN, 
(theatre director),
SAMA ABDULHADI,
(DJ, producer),
WALEED ABDULSALAM, 
(musician, singer, actor),
KHALID ABU AL SABER, dancer, actor
RAYAN ABU DAYEH, dancer
KHALID ABU ERAM, dancer
TAMER ABU GHAZALEH, singer, composer 
MIRA ABU HILAL, singer


in greek

Συλλογή υπογραφών από καλλιτέχνες για μποϊκοτάζ της Eurovision 2019

Οι µεγάλες ψυχαγωγικές και καλλιτεχνικές διοργανώσεις δεν είναι δυνατόν να αποστρέφουν την προσοχή µας από τις συνεχείς, συστηµατικές και ατιµώρητες παραβιάσεις της διεθνούς νοµιµότητας και των ανθρώπινων δικαιωµάτων που συντελούνται στη σκιά τους. Πολύ περισσότερο, είναι ανεπίτρεπτο να αξιοποιούνται επικοινωνιακά για τον εξωραϊσµό τους.

Ο Διαγωνισµός Τραγουδιού Eurovision 2019 έχει προγραµµατισθεί να πραγµατοποιηθεί τον ερχόµενο Μάιο στο Ισραήλ, µε οικοδεσπότη τον εθνικό ραδιοτηλεοπτικό φορέα της χώρας. Αναµφίβολα, η περίσταση πρόκειται να χρησιµοποιηθεί για να προβληθεί ενώπιον εκατοµµυρίων τηλεθεατών η πλαστή εικόνα ενός Ισραήλ «ανεκτικού», «πολύχρωµου», «φιλότεχνου», «LGBTfriendly» και ανεπιφύλακτα αποδεκτού από τη διεθνή κοινωνία των πολιτών.

Όλα αυτά, όταν σε απόσταση µερικών χιλιοµέτρων από τον χώρο του Διαγωνισµού Τραγουδιού θα βρίσκονται τα στρατεύµατα κατοχής των παλαιστινιακών εδαφών, οι διαρκώς επεκτεινόµενοι παράνοµοι οικισµοί εποίκων, οι φυλακές των κρατούµενων χωρίς δίκη, το Τείχος του αίσχους, τα checkpoints της καθηµερινής ταπείνωσης ενός ολόκληρου λαού. Όταν η Λωρίδα της Γάζας ασφυκτιά υπό αποκλεισµό και υφίσταται αλλεπάλληλες αεροπορικές επιδροµές (όπως άλλωστε και η Συρία και ο Λίβανος),  οι Παλαιστίνιοι διαδηλωτές πυροβολούνται στο ψαχνό (µετρώντας τουλάχιστον 190 νεκρούς και 25.000 τραυµατίες µόνο από πέρσι τον Μάρτιο µέχρι τον Δεκέµβριο), ενώ δεκάδες ψηφίσµατα των Ηνωµένων Εθνών για το ζήτηµα παραµένουν ανεκτέλεστα.

Πιστεύουµε ότι για αυτούς τους λόγους η Eurovision 2019 πρέπει να αποτελέσει αντικείµενο καταγγελίας και µποϊκοτάζ.

Καλούµε όλους τους συντελεστές της ελληνικής συµµετοχής να ταχθούν µε την πλευρά της δικαιοσύνης, να επανεξετάσουν τη στάση τους και να αποσυρθούν, η δε ΕΡΤ να ακυρώσει τη µετάδοση του διαγωνισµού.

Καλούµε τον καλλιτεχνικό κόσµο της Ελλάδας, ανεξαρτήτως των απόψεών του για τη συγκεκριµένη διοργάνωση, να τοποθετηθεί – οµοίως και κάθε δηµοκρατικό συλλογικό φορέα ή πολίτη.

Η θέση µας τις µέρες του διαγωνισµού δεν είναι µπροστά στις τηλεοπτικές οθόνες, αλλά σε εκδηλώσεις αλληλεγγύης προς τους Παλαιστινίους και καταγγελίας του «ξεπλύµατος» του κράτους-απαρτχάιντ. Ας δώσουµε την δική µας µουσική απάντηση µε συναυλίες και πάρτυ σε όλη τη χώρα.

Ενώνουµε τη φωνή µας µε το Παλαιστινιακό Δίκτυο Παραστατικών Τεχνών, το Σωµατείο Παλαιστινίων Δηµοσιογράφων και την Παλαιστιακή Καµπάνια για το Ακαδηµαϊκό και Πολιτιστικό Μποϊκοτάζ του Ισραήλ.

Ενώνουµε τη φωνή µας µε τους καλλιτέχνες από όλο τον κόσµο (λ.χ. Brian Eno, Roger Waters, Peter Gabriel, Ken Loach), που αναδεικνύουν την καταπίεση και τις διακρίσεις εις βάρος των Παλαιστινίων δηµιουργών και καλούν σε µποϊκοτάζ της Eurovision 2019.

Ενώνουµε τη φωνή µας µε τους χιλιάδες ανθρώπους σε όλη την Ευρώπη που έχουν ζητήσει οι χώρες τους να µην συµµετέχουν στον φετινό διαγωνισµό.

Ενώνουµε τη φωνή µας µε το διεθνές κίνηµα BDS, θεωρώντας ότι το ζήτηµα είναι εξαιρετικά κρίσιµο για την ίδια την Ελλάδα, ως χώρα η οποία έχει βρεθεί το τελευταίο διάστηµα προσδεδεµένη στο άρµα του Ισραήλ, συνεργάζεται µαζί του πολιτικά, οικονοµικά και στρατιωτικά στο όνοµα µιας ψευδούς επίκλησης του “εθνικού καλού” και υφίσταται ποικιλόµορφη διείσδυση ισραηλινών συµφερόντων.

Ήδη η αρχή έχει γίνει. Η πρωτοβουλία δεκάδων Ελλήνων πανεπιστηµιακών και ερευνητών που καλούν µε κοινό κείµενό τους, κατά το πνεύµα του BDS, σε ακαδηµαϊκό µποϊκοτάζ του Ισραήλ (βλ. https://acadbdsgreece.org), οι κινητοποιήσεις ενάντια στην ανάληψη από τη ΣΤΑΣΥ έργων στην κατεχόµενη Ανατολική Ιερουσαλήµ, οι κινήσεις αλληλεγγύης στα δίκαια των Παλαιστινίων, οι διαδηλώσεις και εκδηλώσεις που διοργανώνονται δείχνουν τον δρόµο. Αυτόν τον δρόµο δεν µπορεί να τον κλείσει, ούτε στην Ελλάδα ούτε διεθνώς η καταστολή, η συκοφαντία, η σύγχυση εννοιών και κριτηρίων ή η καταχρηστική και προσχηµατική εργαλειοποίηση της (κατά τα άλλα αναγκαίας) καταγγελίας του αντισηµιτισµού.

Για προσθήκη υπογραφής παρακαλούµε στείλτε όνοµα, επώνυµο, καλλιτεχνική ιδιότητα/οργανισµό στο petition@bdsgreece.net

ΟΧΙ ΣΤΗ EUROVISION-ΞΕΠΛΥΜΑ  ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ-ΑΠΑΡΤΧΑΙΝΤ ΤΟΥ ΙΣΡΑΗΛ


Για υπογραφή μη καλλιτεχνών, πατήστε πάνω στο https://secure.everyaction.com/p/N3q5tyBFYEqYpvJgTyR8wQ2 που οδηγεί στο διεθνές κάλεσμα συλλογής υπογραφών





_____________________
also remember the sponsors


·      carloslatuff


·      Companies like @puma who seek to support “universal equality” should not be sponsoring and financing the ISRAELFA who have teams based on stolen Palestinian land. Until PUMA drop @israel_football_association
I support the call to #BoycottPUMA #DropPUMA