Ένα ναυάγιο, καθώς και άγνωστες μέχρι σήμερα κτηριακές κατασκευές, ανακαλύφθηκαν ανοιχτά της Δήλου, στο πλαίσιο της υποβρύχιας έρευνας που πραγματοποιήθηκε στη δυτική ακτή του νησιού, από τις 5 έως τις 15 Σεπτεμβρίου, από τη Γαλλική Αρχαιολογική Σχολή Αθηνών, υπό τη διεύθυνση της Εφορείας Εναλίων Αρχαιοτήτων.
Η υποβρύχια έρευνα αφορούσε στη χαρτογράφηση - αποτύπωση των βυθισμένων αρχαιολογικών λειψάνων της δυτικής ακτής της Δήλου και στην ενσωμάτωση των κτηριακών αποτυπώσεων και δεδομένων της στο σύστημα (SIG) της Γαλλικής Αρχαιολογικής Σχολής Αθηνών για τη Δήλο. Επιστημονικοί υπεύθυνοι της έρευνας, από πλευράς της ΕΕΑ, ήταν η καταδυόμενη αρχιτέκτονας Αικ. Ταγωνίδου και, από πλευράς EFA, ο Dr. J. - Ch. Moretti.
Από την υποβρύχια έρευνα καταγράφηκαν κτηριακές κατασκευές, άγνωστες μέχρι σήμερα, καθώς και δομικό υλικό καθ’ όλο σχεδόν το μήκος της δυτικής ακτογραμμής. Σημαντική είναι η ανακάλυψη ισχυρής κατασκευής πλάτους 4 μέτρων, που πλαισιώνει την ακτή και τον γνωστό μέχρι σήμερα προβλήτα, καθώς και εκτεταμένου αναχώματος βαθύτερα μέσα στη θάλασσα, γεγονός που αλλάζει τα μέχρι τώρα γνωστά δεδομένα της αρχαίας τοπογραφίας στο νησί.
Βορειότερα των κατασκευών αυτών, εντοπίστηκε μια συστάδα μεγάλου μεγέθους ογκολίθων από ντόπιο γρανίτη, τοποθετημένη με σκοπό την προστασία της παράκτιας ζώνης από τη θαλάσσια διάβρωση. Ακόμα βορειότερα, εντοπίζονται κτηριακά κατάλοιπα, καθώς και είκοσι θραύσματα κιόνων και πεσσών.
Κατά τη διάρκεια των ερευνών, εντοπίστηκε, επίσης, ναυάγιο υστεροελληνιστικών - ρωμαϊκών χρόνων. Σημαντικό τμήμα του φορτίου του διασώζεται κάτω από τον αμμώδη πυθμένα (ακέραιοι αμφορείς διαφόρων τύπων, μικρότερα αντικείμενα και χρηστικά είδη).
Εν κατακλείδι, από τα νέα δεδομένα της υποβρύχιας έρευνας, προκύπτει ότι, μέχρι τώρα, ένα μεγάλο μέρος των λιμενικών εγκαταστάσεων, που εξασφάλιζαν παντοιοτρόπως την προστασία του νησιού, καθώς και ένα μεγάλο τμήμα σημαντικών κτηρίων, δεν ήταν μέχρι σήμερα γνωστά. Το όφελος της έρευνας αυτής είναι μεγάλο, επειδή όλα τα παραπάνω κατάλοιπα θα ενταχθούν στον αρχαιολογικό Άτλαντα της Δήλου.
Στη Βουλή η ιδιωτικοποίηση του Νερού.
Κυκλοφορούν οι δηλώσεις του Τσίπρα προ εξουσίας μα
απαξιώ. Η Ιδιωτικοποίηση και πώληση σε ξένη εταιρία ενός φυσικού αγαθού είναι υπόθεση
σοβαρότατη γι αυτό ούτε με κομματικές πολεμικές
θα ασχοληθώ ούτε και με ευσεβείς πόθους πως τάχα το νερό θα φέρει εξεγέρσεις κι
Επανάσταση.
Τίποτε απ' αυτά δε θα γίνει. Όμως αντιστεκόμαστε.
Σας φέρνω ενημέρωση για δράση, ντοκιμαντέρ,
άρθρα, ερωταπαντήσεις που έφτιαξε το Σωματείο Εργαζομένων ΕΥΑΘ,
πληροφορίες για τους αγοραστές, συνδέσμους προς σελίδες αντίστασης και φόρμα υπογραφής
διαμαρτυρίας προς βουλευτές και, όπως πάντα εικόνες και σχόλια από τα κοινωνικά
δίκτυα.
Παρακαλώ υπογράψτε και κοινοποιήστε είτε
εμένα ή ό,τι βρείτε άξιο από όλα αυτά. Ας κρατήσουμε το θέμα ζωντανό.
Συμβαίνει τώρα! Κατάληψη των γραφείων τη ΕΥΔΑΠ από εργαζόμενους
και αλληλέγγυους, ενάντια στο ξεπούλημα της ΕΥΔΑΠ και την ιδιωτικοποίηση του
νερού. Παρόν το Κίνημα Δεν Πληρώνω-Ενιαίο Μέτωπο.
Λογικά,
αυτή τη βδομάδα ξεκινάμε τη μάχη ενάντια στην ιδιωτικοποίηση του νερού.
Απευθύνουμε
ανοιχτά καλέσματα για λαϊκές συνελεύσεις παντού. Ανά πόλη, ανά συνοικία, ανά
γειτονιά και καλούμε όλον τον κόσμο να τις πλαισιώσει. Ανεξαρτήτως
ιδεολογικοπολιτικής τοποθέτησης, αποκλειομένων των φασιστών και όσων
στελεχώνουν τα μνημονιακά κόμματα.
Προτείνουμε
μαζικές κινητοποιήσεις και μεθοδεύουμε καταλήψεις δημοσίων κτιρίων και κυρίως
των οργανισμών ύδρευσης.
Διοργανώνουμε
μεγάλα παλλαϊκά συλλαλητήρια.
Κάνουμε τα στοιχειωδώς αναγκαία για να μην εισπράξουμε
τη χλεύη των μελλουσών γενεών, αν τους παραδώσουμε μια χώρα ξεπουλημένη.
Καλούμε
την Τρίτη 27/9 στις 6.00 μμ έξω από τη Βουλή, όπου τα πάντα ιδιωτικοποιούνται:
το νερό, η ηλεκτρική ενέργεια, οι αμυντικές βιομηχανίες, τα κτίρια των
σχολείων, τα μέσα σταθερής τροχιάς, ο εθνικός εναέριος χώρος.
Όλα
αυτά –και πολλά άλλα– αποτελούν «δεσμεύσεις» της χώρας με βάση τα Μνημόνια της
ΕΕ, της ΕΚΤ και του ΔΝΤ. Για να το πούμε πιο απλά, δηλαδή, αποτελούν τις
απαιτήσεις του ντόπιου και ξένου κεφαλαίου για να αυξήσει την κερδοφορία του σε
βάρος ακόμη και της ζωής των εργαζομένων, των ανέργων, των φτωχομεσαίων.
Αν σε αυτά συμπεριλάβουμε, ότι με το 3ο Μνημόνιο
πέρασαν στον έλεγχο των Βρυξελών οι τέσσερις μεγαλύτερες τράπεζες, το γεγονός
ότι κρίσιμοι τομείς όπως η Γενική Γραμματεία Εσόδων και η Τράπεζα της Ελλάδας
δίνουν λόγο απ’ ευθείας στους δανειστές, πέρα κι έξω από κάθε λογική
δημοκρατίας και λαϊκής κυριαρχίας, αν συνυπολογίσουμε, ότι με τη συνθήκη του
Μάαστριχτ και τα σύμφωνα της ΕΕ η νομισματική, συναλλαγματική και δημοσιονομική
πολιτική αποφασίζονται στις Βρυξέλλες, τότε σε ένα συμπέρασμα καταλήγουμε: Η
πάλη για την αποδέσμευση της χώρας από την ΕΕ και την ανεξαρτησία από τους
ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς στους οποίους η Ελλάδα έχει προσχωρήσει ως
οργανικό μέλος, προβάλει ως μονόδρομος!
Στο
νομοσχέδιο, που ψηφίζεται αύριο στη Βουλή, προβλέπεται:
•Η μεταφορά
του δεύτερου πακέτου των ΔΕΚΟ στο νέο Υπερταμείο. Σε αυτές περιλαμβάνονται οι:
ΔΕΗ, ΕΥΔΑΠ, ΕΥΑΘ, αμυντικές βιομηχανίες (ΕΑΣ, ΕΛΒΟ και ΕΑΒ), Αττικό Μετρό και
Κτιριακές Υποδομές (σχολεία, δημόσιες κατασκευές σε δικαστήρια και νοσοκομεία).
•Η
ιδιωτικοποίηση του Εθνικού Εναέριου Χώρου! Πληροφορίες αναφέρουν, ότι για το
λόγο αυτό, η κυβέρνηση ετοιμάζεται να ιδιωτικοποιήσει την δημόσια Υπηρεσία
Πολιτικής Αεροπορίας χωρίζοντας την σε Ανώνυμες Εταιρείες, Αεροναυτιλίας και
Αεροδρομίων. Μετά το ξεπούλημα των 14 περιφερειακών αεροδρομίων στην γερμανικών
συμφερόντων Fraport, σειρά έχει τώρα και ο Εθνικός Εναέριος Χώρος, η
διαχείριση του οποίου, θα περάσει και αυτή σε –γερμανικά κατά πάσα πιθανότητα–
χέρια.
•Η συγκρότηση του Εποπτικού Συμβουλίου του
Υπερταμείου, το οποίο θα διαχειρίζεται την δημόσια περιουσία της χώρας με πλήρη
δικαιώματα και με ασυλία (έχει ψηφιστεί σε προηγούμενο νόμο!), για τα επόμενα
99 χρόνια!
•Η περαιτέρω ιδιωτικοποίηση της αγοράς Φυσικού
Αερίου.
Τα πάντα ιδιωτικοποιούνται: το νερό,
η ηλεκτρική ενέργεια, οι αμυντικές βιομηχανίες, τα κτίρια των σχολείων, τα μέσα
σταθερής τροχιάς, ο εθνικός εναέριος χώρος.
Όλα αυτά –και πολλά άλλα– αποτελούν
«δεσμεύσεις» της χώρας με βάση τα Μνημόνια της ΕΕ, της ΕΚΤ και του ΔΝΤ. Για να
το πούμε πιο απλά, δηλαδή, αποτελούν τις απαιτήσεις του ντόπιου και ξένου
κεφαλαίου για να αυξήσει την κερδοφορία του σε βάρος ακόμη και της ζωής των
εργαζομένων, των ανέργων, των φτωχομεσαίων.
Αν σε αυτά συμπεριλάβουμε, ότι με το
3ο Μνημόνιο πέρασαν
στον έλεγχο των Βρυξελών οι τέσσερις μεγαλύτερες τράπεζες, το γεγονός ότι
κρίσιμοι τομείς όπως η Γενική Γραμματεία Εσόδων και η Τράπεζα της Ελλάδας
δίνουν λόγο απ’ ευθείας στους δανειστές, πέρα κι έξω από κάθε λογική
δημοκρατίας και λαϊκής κυριαρχίας, αν συνυπολογίσουμε, ότι με τη συνθήκη του
Μάαστριχτ και τα σύμφωνα της ΕΕ η νομισματική, συναλλαγματική και δημοσιονομική
πολιτική αποφασίζονται στις Βρυξέλλες.. https://dieexodos.wordpress.com/2016/09/26/πουλάνε-μέχρι-και-τον-αέρα-θα-τους-σταμ/
Καλούμε την Τρίτη 27/9 στις 6.00
Επειδή αν χάσουμε το νερό χάνουμε την ζωή μας την ίδια. Επειδή η ελευθερία δεν είναι θεωρητικό διακύβευμα κατεβαίνουμε αύριο 27/09/2016 18:00 στο Σύνταγμα για να παρούμε την ζωή μας πίσω. Το νερό ΔΕΝ πωλείται.
Όπως ήταν αναμενόμενο στο Υπερταμείο
και συγκεκριμένα στην θυγατρική των Συμμετοχών (ΕΔΗΣ) περνάνε οι ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ
ΣΤΗΝ ΟΛΟΤΗΤΑ ΤΟΥΣ και όχι σε μέρος τους μικρότερο του 50%.
Σύμφωνα με το κατατεθέν νομοσχέδιο,
οποιοδήποτε στοιχείο τους που σήμερα βρίσκεται στον έλεγχο του Δημοσίου, (συμπεριλαμβανομένου
και του ποσοστού του 34% περίπου το οποίο γύρισε σε δημόσιο έλεγχο από το ΤΑΙΠΕΔ
με την απόφαση του ΣτΕ 1904/2014), μετά την ψήφιση ιδιωτικοποιείται και είναι πλέον
«αξία» του Υπερταμείου.
Με την ψήφιση, αύριο Τρίτη, θα υπάρξει
αναλυτική ενημέρωση με δελτίο τύπου για το πώς θα αντιμετωπίσουμε αυτή την κατάφωρη
παραβίαση της απόφασης του ΣτΕ 1904/2014 που φέρονται ότι απαιτούν οι δανειστές
και υλοποιεί η κυβέρνηση.
Μέχρι τότε στηρίζουμε όλοι την πρωτοβουλία των
Θεσσαλονικεων φίλων μας. Στείλτε email προς ΟΛΟΥΣ τους βουλευτές για να καταψηφίσουν
την ένταξη των δύο εταιριών στο Υπερταμείο με ένα κλικ.
1. Την Τρίτη το απόγευμα όλοι και όλες έξω από τη Βουλή. (Κι οποιος δεν έρθει, να του καεί το βίντεο!)
2. Κανονικά για την Τρίτη θα πρεπε να χει κηρυχτεί ήδη πανεργατική Απεργία ενάντια στην ιδιωτικοποίηση του νερού και των άλλων κοινωνικών αγαθών. Αλλά η ηγεσία της ΓΣΕΕ έχει άλλες ανησυχίες και πού να τρέχουν τώρα... Άλλωστε αυτοί ούτε θα πεινάσουν, ούτε θα διψασουν.
Έστω και χωρίς αυτούς (δεν περιμέναμε και τιποτα), πρέπει να γίνει υπόθεση των σωματείων το θέμα. Μας αφορα.
3. Ελπίζω αυτή τη φορά οι βουλευτές του ΚΚΕ να ζητήσουν ονομαστικη ψηφοφορία στη Βουλή, και να μην το αφήσουν να περάσει αλιβανιστο, όπως έκαναν με το Ελληνικό.
Τι σημαίνει η ένταξη μίας ΔΕΚΟ στο νέο υπερταμείο για
99 χρόνια;
Οι εταιρείες
που εντάσσονται στο υπερταμείο θα μπορούν να πωληθούν σε ιδιώτες ή εξ ολοκλήρου
ή ένα σημαντικό ποσοστό τους το οποίο συνήθως συνοδεύεται με το management της
εταιρείας.
Πως επηρεάζει την ΕΥΑΘ η ένταξη της στο νέο Υπερταμείο;
Με την
εισαγωγή της ΕΥΑΘ στο Υπερταμείο ουσιαστικά αλλάζει ο σκοπός και ο ρόλος της
εταιρείας. Σήμερα σκοπός της ΕΥΑΘ είναι να παρέχει καθαρό και ποιοτικό νερό,
καθώς και ασφαλείς συνθήκες υγιεινής στους Θεσσαλονικείς. Πλέον ο σκοπός της
ΕΥΑΘ στο Υπερταμείο θα είναι η αποπληρωμή του Χρέους, κάτι που συνεπάγεται
αναγκαία αύξηση κερδών για το σκοπό αυτό, η οποία αναπόφευκτα θα επιδιωχθεί με
αύξηση της τιμής του νερού. Το νερό, λοιπόν, μετατρέπεται σε είδος προς
κερδοσκοπία, ένα ΕΜΠΟΡΕΥΣΙΜΟ είδος, όπως π.χ. ένα αναψυκτικό ή μια μπύρα! Εκ
των πραγμάτων δεν υπάρχει πλέον χώρος για διαφάνεια, συμμετοχή των πολιτών,
οικολογικές και βιώσιμες πρακτικές και άλλες μη χρηματοθηρικές παραμέτρους.
Είναι η πώληση του 23% της ΕΥΑΘ ιδιωτικοποίηση;
Σήμερα το
74% της ΕΥΑΘ ανήκει στο Δημόσιο μέσω του ΤΑΙΠΕΔ. Το επιχείρημα της κυβέρνησης
είναι ότι πουλώντας το 23% σε ιδιώτη, το δημόσιο θα συνεχίσει να έχει τον
έλεγχο αφού θα κατέχει το 51%. Αυτό δεν ισχύει: ο πρωθυπουργός ανακοίνωσε στη
ΔΕΘ ότι θα μπει στρατηγικός επενδυτής (και) στην ΕΥΑΘ, δηλαδή ο ιδιώτης -πέρα
από το 23%- θα έχει λόγο ΚΑΙ στη διοίκηση της εταιρείας. Πρόκειται λοιπόν για
μια έμμεση ιδιωτικοποίηση, για ένα ΣΔΙΤ (Σύμπραξη Δημόσιου και Ιδιωτικού
Τομέα). Εκθέσεις της ίδιας της Παγκόσμιας Τράπεζας προτρέπουν πλέον τις
πολυεθνικές να σταματήσουν τις πλήρεις ιδιωτικοποιήσεις και να στραφούν στα
ΣΔΙΤ, ως πιο επικερδείς και χαμηλότερου ρίσκου επενδύσεις.
Αφού το Δημόσιο θα ελέγχει το 51% πως είναι ιδιωτικοποίηση;
Το ίδιο
μοντέλο ακολουθήθηκε στο Παρίσι και στο Βερολίνο. Η εταιρεία ύδρευσης
τελικά επέστρεψε στον δήμο. Τα αποτελέσματα του ΣΔΙΤ ήταν:
[if
!supportLists]·[endif]Αύξηση της τιμής του νερού.
[if
!supportLists]·[endif]Υποβάθμιση της ποιότητάς του, λόγω των επενδύσεων
που ΔΕΝ έκανε (για λόγους οικονομίας) η ιδιωτική εταιρεία.
Κατόπιν
αυτών ο δήμος αναγκάστηκε να σπάσει τη σύμβαση με τον ιδιώτη, γεγονός που
οδήγησε σε αποζημίωση ύψους σχεδόν 1 δισ. ευρώ από την πλευρά του δήμου. Να
τονίσουμε ότι στη σύμβαση παραχώρησης της ΕΥΑΘ το 2014 είχε επίσης προβλεφθεί
ανάλογος όρος αποζημίωσης του ιδιώτη, ακόμη και των πιθανών μελλοντικών του
κερδών σε περίπτωση που το Δημόσιο τον έδιωχνε!
Όπως σε όλα
τα μοντέλα ΣΔΙΤ, το κράτος ή η κοινότητα αφήνει τη διαχείριση στον ιδιωτικό
τομέα, υποστηρίζοντας ότι το Δημόσιο εξακολουθεί να κατέχει το 51% ή παραπάνω. Αυτό
δεν είναι τίποτα περισσότερο από ένα επικοινωνιακό κόλπο, για να νομίζουν οι
πολίτες ότι εξακολουθεί να είναι υπό δημόσιο έλεγχο.
Δε θα αυξηθούν οι θέσεις εργασίας λόγω των επενδύσεων των
ιδιωτών;
Στο Βερολίνο
ΧΑΘΗΚΑΝ 7.000 θέσεις εργασίας από μικρομεσαίες επιχειρήσεις που συνεργάζονταν
με την εταιρεία ύδρευσης, λόγω των αποεπενδύσεων που έγιναν στο όνομα της
οικονομίας και της κερδοσκοπίας των ιδιωτών.
Δεν θα ωφεληθεί η ΕΥΑΘ από την τεχνογνωσία του ιδιώτη με τον
οποίο θα συνεργαστεί;
Όχι. Τα
παραδείγματα διεθνώς έχουν δείξει ότι οι ιδιωτικές εταιρείες δημιουργούν
μικρότερες θυγατρικές οι οποίες στη συνέχεια «πουλάνε» εξειδικευμένες υπηρεσίες
στην εταιρεία ύδρευσης, οδηγώντας σε μια πλήρη εξάρτησή της από αυτές. Η
αποχώρηση έμπειρων στελεχών λόγω συνταξιοδότησης και η μη ανανέωση του
προσωπικού της εταιρείας δημιουργούν ένα «έλλειμμα γνώσης» και οδηγούν σε μια
κατάσταση ομηρίας της από τις συνεργαζόμενες θυγατρικές, που έχουν τελικά και
όλη την τεχνογνωσία. Ακόμη κι αν επανακρατικοποιηθεί η ΕΥΑΘ, θα παραμείνει
όμηρος των θυγατρικών αυτών.
Το Δημόσιο θα έχει τον έλεγχο, πως μπορεί να αλλάξει η δομή της
ΕΥΑΘ;
Ακόμη κι αν
η ΕΥΑΘ τελικά επανακρατικοποιηθεί, η εταιρεία ύδρευσης δε θα είναι ποτέ ίδια με
πριν. Η όλη δομή της εταιρείας θα έχει αλλάξει. Ακόμη κι αν το κράτος ή ο δήμος
είναι ο μοναδικός ιδιοκτήτης, θα εξακολουθεί να εξαρτάται από τις θυγατρικές
εταιρείες των πολυεθνικών και θα αναγκαστεί να αγοράσει τη γνώση που είχε
κλαπεί από αυτήν. Το παράδειγμα του Βερολίνου (όπως και άλλες περιπτώσεις)
δείχνει ότι, από τη στιγμή που αυτή η νεοφιλελεύθερη δομή εγκαθιδρυθεί σε μια
εταιρεία ύδρευσης, στη συνέχεια και παρά την επανακρατικοποίηση, η λογική του
κέρδους παραμένει.
Τι θα γίνει με το κοινωνικό τιμολόγιο της ΕΥΑΘ;
Η ΕΥΑΘ
σήμερα ως δημόσια εταιρεία ασκεί κοινωνική πολιτική, είτε με μειωμένο τιμολόγιο
σε ευπαθείς ομάδες είτε ακόμη και με την παροχή ΔΩΡΕΑΝ νερού σε οικονομικά
ασθενείς οικογένειες. Ο ιδιώτης θα έρθει στην ΕΥΑΘ για να κερδίσει, κανείς δεν
εγγυάται τη συνέχιση του κοινωνικού προγράμματος.
Αφού το 51% θα ανήκει στο Δημόσιο τι κερδίζει ο ιδιώτης;
Οι ιδιωτικές
εταιρείες έχουν εγγυημένο κέρδος, που προβλέπεται στη σύμβαση που υπογράφουν.
Για να εξασφαλιστεί αυτό, οι συμβάσεις:
- είναι
πάντα μακροπρόθεσμες, συχνά για 30 χρόνια
- εγγυώνται
κέρδος για όλη τη διάρκεια της σύμβασης (η τιμή που η κυβέρνηση του Βερολίνου
κατέβαλε για τις μετοχές Veolia και RWE βασίστηκε στο εγγυημένο κέρδος τους
μέχρι το 2028!)
- είναι
μυστικές, επειδή το αντικείμενο της διαπραγμάτευσης υπάγεται στο πλαίσιο του
εμπορικού δικαίου
- όλη η
διαχείριση είναι στα χέρια της ιδιωτικής εταιρείας (αυτό μπορεί να καλύπτεται
από χωριστές συμφωνίες μέσα στη σύμβαση).
Τι είναι το fix price;
Είναι
ένα κόλπο για να πειστεί η κοινή γνώμη ότι δεν επηρεάζεται η τιμή του
νερού. Για μια μικρή περίοδο (π.χ. 5 χρόνια), η τιμή παραμένει σταθερή σύμφωνα
με τη σύμβαση, στη συνέχεια όμως ο ιδιώτης ανεβάζει την τιμή σύμφωνα με τα
συμφέροντα του, στο Παρίσι οι αυξήσεις έφτασαν το 260%.
Η κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι η μπορεί να ελέγξει τον ιδιώτη μέσω
της Ρυθμιστικής Αρχής Υδάτων.
Η Ρυθμιστική
Αρχή Υδάτων δεν έχει συσταθεί ακόμη, την υποκαθιστά η ειδική γραμματεία υδάτων.
Σε ερώτηση μας το 2014 πως θα εποπτεύει τον ιδιώτη που θα μπει στην ΕΥΑΘ η
απάντηση ήταν: « με εξωτερικούς συνεργάτες», δηλαδή θα βάλουν έναν τοπικό
ιδιώτη συνεργάτη να εποπτεύει τις μεγαλύτερες πολυεθνικές του νερού!
Συμφέρει η πώληση του 23% της ΕΥΑΘ; Πόσα θα εισπράξει η
κυβέρνηση(η τρόικα);
Με σημερινή
τιμή μετοχής, η αξία του 23% εκτιμάται γύρω στα 30.000.000 ευρώ. Η ΕΥΑΘ
έχει καθαρά κέρδη 14.000.000 ευρώ το χρόνο, ενώ έχει και 50.000.000 ευρώ στα
αποθεματικά της. Γίνεται εύκολα κατανοητό ότι σε δύο χρόνια ο ιδιώτης θα κάνει
απόσβεση των χρημάτων του.
Η αξία του 23% είναι κυριολεκτικά σταγόνα στον
ωκεανό του χρέους!
Η γαλλική εταιρεία υδάτων Suez Environment, που εκδιώχθηκε
κακήν-κακώς από άλλες χώρες στις οποίες είχε αναλάβει τη διαχείριση του νερού,
είναι αυτή που θέλει διακαώς να βάλει στο χέρι την ΕΥΑΘ
Σε γαλλικές εταιρείες το νερό
Σοκ στην
κοινωνία της Θεσσαλονίκης προκαλεί η πρόθεση της κυβέρνησης να παραχωρήσει τη
διαχείριση της ΕΥΑΘ σε γαλλικές εταιρείες.
Σύμφωνα
με τον οδικό χάρτη για τη στρατηγική σχέση Ελλάδας-Γαλλίας που δημοσιεύεται
στην επίσημη ιστοσελίδα του πρωθυπουργού, μέρος της οικονομικής συνεργασίας
μεταξύ των δύο χωρών περιλαμβάνει τη διαχείριση των εταιρειών ύδρευσης σε
Θεσσαλονίκη και Αθήνα, για τις οποίες εξετάζεται νέο σχήμα, ενώ ενθαρρύνονται
οι επιχειρήσεις να ανταποκριθούν στο κάλεσμα για ιδιωτικοποίηση!
Το επίμαχο μέρος της συμφωνίας έφερε στο φως η τοπική εφημερίδα
thessnews, λίγες μέρες μετά την ανάληψη των καθηκόντων της νέας διοίκησης στην
ΕΥΑΘ με πρόεδρο τον καθηγητή Ωκεανολογίας του ΑΠΘ και μέλος του κινήματος
«ΣΟΣτε το νερό», Γιάννη Κρεστενίτη....http://www.efsyn.gr/arthro/se-gallikes-etaireies-nero
Διάστημα
λιγότερο των δύο εβδομάδων διέθεσε το Υπουργείο Περιβάλλοντος για να τοποθετηθούν
όχι δημόσια αλλά σε κάποια email υπαλλήλων του Υπουργείου οι ενδιαφερόμενοι πολίτες
επί του σχεδίου Απόφασης της Εθνικής Επιτροπής Υδάτων με θέμα: «Έγκριση γενικών
κανόνων κοστολόγησης και τιμολόγησης υπηρεσιών ύδατος. Μέθοδος και διαδικασίες για
την ανάκτηση κόστους των υπηρεσιών ύδατος στις διάφορες χρήσεις του». Πριν εισέλθει
κανείς στην ουσία αξίζει να παρατηρήσει ότι η διαδικασία που επιλέχθηκε δεν
έχει καμιά ιδιότητα ισηγορίας και διαφάνειας με αποτέλεσμα να μην μπορούμε να την
χαρακτηρίσουμε «δημόσια διαβούλευση» όπως πράττει το Υπουργείο. Αποφασίσαμε ωστόσο,
να κοινοποιήσουμε την θέση μας για το κείμενο που αναρτήθηκε στις 17 Αυγούστου
(!) 2016, όχι μόνον στα εν λόγω email αλλά και με δελτίο τύπου προς όλους τους πολίτες
καθώς αυτό το κείμενο ΥΑ που παρουσιάσθηκε εν μέσω καλοκαιριού από την Εθνική Επιτροπή
Υδάτων, αλλάζοντας άρδην τον τρόπο που τιμολογείται το νερό κάθε χρήσεως το μετατρέπει
κατ’ ουσίαν από κοινό αγαθό και απαραίτητο για τη ζωή πόρο, σε ένα εμπορευματοποιημένο
προϊόν, με σκοπό το κέρδος.
Μια γενιά μεγαλώνει δίχως να ξέρει το είναι το καθαρό νερό. Πού; Στων ΗΠΑ τις φτωχογειτονιές:
Ο ιδιώτης ιδιοκτήτης βέβαια , σε χώρες που το νερό ειναι ιδιωτικό, ορίζει και τη μιινιμουμ κατανάλωση που θα κάνεις και εις περίπτωσιν καθ ην χρησιμοποιήσεις λιγοτερο πληρώνεις πρόστιμο . Δεν ξέρω πόσοι το γνωρίζουμε αυτό.
Στις αρμόδιες επιτροπές της Βουλής βρίσκεται αυτή τη στιγμή το
νομοσχέδιο με τα προαπαιτούμενα για την εκταμίευση της υπο-δόσης των 2,8 δισ.
Ευρώ, το οποίο κατατέθηκε την Παρασκευή και αναμένεται να ψηφιστεί αύριο από
την Ολομέλεια με την διαδικασία του «κατεπείγοντος».
Το νομοσχέδιο, με τις «επείγουσες ρυθμίσεις» των υπουργείων
Οικονομικών, Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων,
Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης για την εφαρμογή της
«Συμφωνίας Δημοσιονομικών Στόχων και Διαρθρωτικών Μεταρρυθμίσεων», μεταφέρει
έξι «ΔΕΚΟ» στην Εταιρεία Δημοσίων Συμμετοχών (ΕΔΗΣ), η οποία θα λειτουργεί υπό
την «ομπρέλα» του υπερταμείου για τις αποκρατικοποιήσεις. Πρόκειται για τις
ΕΥΑΘ, ΕΥΔΑΠ, Κτιριακές Υποδομές, Αττικό Μετρό, ΔΕΗ και ΕΛΒΟ.
Η παραπάνω διαδικασία εφαρμόζει με απόλυτη συνέπεια την
μνημονιακή άλωση του δημόσιου πλούτου και των εργασιακών σχέσεων, αν και σε
ορισμένες περιπτώσεις, όπως αυτή της ΕΥΔΑΠ, πρόκειται και για συνέχεια της
πορείας ιδιωτικοποίησης που ξεκίνησε ήδη από το μακρινό 1999.
Οπως αναφέρει η ίδια η εταιρία, η ΕΥΔΑΠ «ιδρύθηκε το 1980 μετά
από τη συγχώνευση της Ανωνύμου Ελληνικής Εταιρείας Υδάτων των Πόλεων Αθηνών –
Πειραιώς (Ε.Ε.Υ.) και περιχώρων και του Οργανισμού Αποχετεύσεως Πρωτευούσης
(Ο.Α.Π.). Στη σημερινή νομική της μορφή περιήλθε το 1999, όταν τα κυριότερα
πάγια της Εταιρείας, δηλαδή τα φράγματα, οι ταμιευτήρες, τα εξωτερικά
υδραγωγεία και τα αντλιοστάσια απορροφήθηκαν από την Εταιρεία Παγίων ΕΥΔΑΠ
ΝΠΔΔ, παραμένοντας στην κυριότητα του Ελληνικού Δημοσίου. Τον Ιανουάριο του
2000, η ΕΥΔΑΠ εισήχθη στην κύρια αγορά του Χρηματιστηρίου Αθηνών».
Πιο απλά, με την γνωστή μέθοδο του ΝΠΔΔ – μορφή η οποία είναι
πιο «ευέλικτη» στην αγοραία «αξιοποίηση» της δημόσιας περιουσίας – και με την
μετοχοποίησή της, μέσω της εισόδου στο χρηματιστήριο, η ΕΥΔΑΠ λειτουργεί ήδη
εδώ και χρόνια με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια και, όπως κάθε Ανώνυμη Εταιρεία,
ενδιαφέρεται πρωτίστως για τα συμφέροντα των μετόχων της και όχι των πελατών.
Για παράδειγμα, τον Απρίλη του 2013, στο πλαίσιο της προσέλκυσης
ιδιωτών επιχειρηματιών πραγματοποιήθηκε σε αίθουσα κεντρικού ξενοδοχείου της
Αθήνας εταιρική παρουσίαση της ΕΥΔΑΠ ΑΕ σε θεσμικούς επενδυτές και σε
εκπροσώπους των χρηματιστηριακών εταιρειών.
Στην παρουσίαση έγινε, μεταξύ άλλων, σύντομη αναφορά στις
ενέργειες που έκανε η διοίκηση της Εταιρείας για την είσπραξη των χρεών των
Δήμων, παρουσιάστηκαν αναλυτικά τα οικονομικά αποτελέσματα του έτους, και
αναλύθηκαν οι στόχοι, ο στρατηγικός σχεδιασμός (επέκταση στα νησιά κ.ά.), η
βελτίωση της εταιρικής λειτουργίας και ο εκσυγχρονισμός της Εταιρείας που έχει
πραγματοποιηθεί μέχρι σήμερα.
Εκείνη την περίοδο, τα μετά φόρων κέρδη της ΕΥΔΑΠ ΑΕ για το 2012
ανήλθαν στα 46,84 εκατ. ευρώ παρουσιάζοντας αύξηση 79,23% σε σύγκριση με το
2011, οπότε και είχαν διαμορφωθεί στα 26,14 εκατ. ευρώ, γεγονός που δεν αφήνει
ασυγκίνητους τους επιχειρηματικούς ομίλους.
Σε όλη την πορεία από το 1999 μέχρι σήμερα, η ΕΥΔΑΠ προχώρησε σε
αυξήσεις των τιμολογίων και διευθετήσεις χρεών, κυρίως με τους μεγάλους πελάτες
της, τους δήμους, ώστε η εταιρία να παραδοθεί «άσπιλη» και «αμόλυντη» στον
ιδιώτη.
Τον Αύγουστο του 2013 μάλιστα, το πρώτο θερινό τμήμα της Βουλής
ψήφισε τροπολογία που διευθετεί θέματα όπως ο συμψηφισμός των χρεών ανάμεσα
στην ΕΥΔΑΠ και το Δημόσιο και η κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων προκειμένου
να διευκολυνθεί το ξεπούλημα της εταιρείας.
Την ίδια περίοδο, η Γενική Συνέλευση των μετόχων της ΕΥΔΑΠ
προχώρησε σε τροποποίηση του καταστατικού, καταργώντας προηγούμενη διάταξη,
σύμφωνα με την οποία οι ιδιώτες – «επενδυτές» είχαν τη δυνατότητα απόκτησης
ποσοστού μέχρι 49%. Ετσι δόθηκε η δυνατότητα εκχώρησης ολόκληρου του μετοχικού
πακέτου που ακόμη βρίσκεται σε κρατική ιδιοκτησία και διαμορφώνεται στο 61% της
εταιρείας.
Η εύλογη κοινωνική φρίκη απέναντι στην
εμπορευματοποίηση του πλέον απαραίτητου αγαθού για την ζωή, του νερού, είναι
ανάγκη να εκφραστεί με όρους αντίστασης.to periodiko
Όσες φορές κι αν ουρλιάξεις κατά της ιδιωτικοποίησης
του νερού δεν θα είναι αρκετές. Πρόκειται για πολιτική ιεροσυλία, για ύβρη που
σημαδεύει για πάντα τους λαούς που την υπέστησαν και που επαπειλεί πολιτική
νέμεση. Η ιδιωτικοποίηση του νερού είναι η ύψιστη έκφραση του θανάτου μιας
χώρας.
H
ιδιωτικοποίηση του νερού είναι το μεγαλύτερο έγκλημα που διαπράττει η δήθεν
αριστερή κυβέρνηση.
Ανατριχιαστικά
αποτελέσματα σύντομα στην καθημερινότητα των ανθρώπων.
Το
ότι δεν αντιδρά σχεδόν κανείς οφείλεται στο ότι σχεδόν κανείς δεν ξέρει τί τον
περιμένει.
Αμφιβάλλω
αν ξέρει πάνω απ το 10% του πληθυσμού τί συνέβη στη Λατινική Αμερική με το
ξεπούλημα του νερού.
Ακόμα και τη βροχή...που έχει σαν τίτλο η γνωστή
ταινία,ιδιωτικοποίησαν Πολύ θα θελα να ακούσω τις δικαιολογίες των τσιπριζαίων
για το απόλυτο έγκλημα που διαπράττουν
Όλα τα νερά της Χιλής εκτός από τη θάλασσα, έχουν «κοπεί» σε μερίδια που ονομάζονται «δικαιώματα νερού». Τα «δικαιώματα νερού» είναι τίτλοι ιδιοκτησίας ισόβιοι, ξέχωροι από τη γη και έχουν εμπορική αξία, όπως ακριβώς ένα σπίτι, ή ένα κτήμα. Μπορείς να το νοικιάσεις, να το χρησιμοποιήσεις, ή να το κρατήσεις χωρίς να το κάνεις τίποτα περιμένοντας την κατάλληλη στιγμή, για να το πουλήσεις ακριβά. Στη χώρα, που θεωρείται πρωτοπόρος στις εφαρμογές του νεοφιλελευθερισμού και των ιδιωτικοποιήσεων, όλα τα νερά πωλούνται. Ποτάμια, λίμνες και υπόγεια ύδατα καταλήγουν σε ιδιώτες, σε επιχειρήσεις και κερδοσκόπους που θεωρούν το νερό επένδυση με σκοπό το κέρδος. Στη Χιλή το νερό δεν θεωρείται πια αναφαίρετο δικαίωμα, αλλά εμπορεύσιμο προϊόν. Με άλλα λόγια αυτό σημαίνει, πως αν είσαι αγρότης δεν μπορείς να ποτίσεις το χωράφι σου ακόμα και αν αυτό βρίσκεται στις όχθες του ποταμού διότι το ποτάμι μπορεί να ανήκει σε άλλους. Αντιστοίχως, δεν μπορείς να πάρεις νερό αν δεν έχεις «δικαίωμα» και συλλαμβάνεσαι αν πιαστείς επ' αυτοφώρω. Όλα ξεκίνησαν το 1981, κατά τη διάρκεια της δικτατορίας του Πινοσέτ όταν δημιουργήθηκε ο Κώδικας του Νερού (Codigo de Aguas), ένα πακέτο νόμων οι οποίοι θεμελιώνουν ότι το νερό δεν είναι δημόσιο αγαθό, αλλά ιδιωτικό προϊόν.
