Παράθυρο Αυγούστου

 

 

«Όταν ανοίξει ένα παράθυρο θα ’ναι παρηγορία...» ή μήπως «το φως θα ’ναι μια νέα τυραννία» αφού «ποιος ξέρει τι καινούρια πράγματα θα δείξει»*.

Δεν πρόκειται για στιγμή απαισιοδοξίας. Φέτος, που η Μύκονος ξεφούσκωσε νωρίτερα, η ησυχία, ιδίως πρωί και νύχτες (δίχως Ρέμο στο Ν’ammos κι άλλα τέτοια) φέρνουν χαρές νοσταλγικές στο σπίτι και τον κήπο μου σα να επιστρέφω από αλλού μετά από χρόνια.

Όμως αλίμονο, τρέμω ν’ ανοίξω αληθινά τα μάτια.. Αλίμονο.

 

Δε μου αρέσει η γκρίνια, δεν την επέτρεψα ποτέ στον εαυτό μου (με τον οποίο ως γνωστόν είμαι αυστηρή θηριοδαμάστρια). Πράττω τα δέοντα ―και με το παραπάνω, αγωνίζομαι για ό,τι αγαπώ, μα περιττό να αναμασάμε όσα γνωρίζουμε ότι δεν πήγαν στράφι κατά λάθος.

 

Ας το χαρούμε το παράθυρό μου με το βασιλικό και το μεγάλο το καλάθι με τα φρούτα και, όταν το πιάνει ρεύμα, τις γάτες.

 Ας το χαρούμε.

―――――――――――――――――――――

Κ.Π. ΚΑΒΑΦΗΣ

Τα Παράθυρα

Σ’ αυτές τες σκοτεινές κάμαρες, που περνώ
μέρες βαρυές, επάνω κάτω τριγυρνώ
για νάβρω τα παράθυρα.— Όταν ανοίξει
ένα παράθυρο θάναι παρηγορία.—
Μα τα παράθυρα δεν βρίσκονται, ή δεν μπορώ
να τάβρω. Και καλλίτερα ίσως να μην τα βρω.
Ίσως το φως θάναι μια νέα τυραννία.
Ποιος ξέρει τι καινούρια πράγματα θα δείξει.

Επιμέλεια Γ. Π. Σαββίδη. Τα Ποιήματα, Τ. Α’ 1897 - 1918, Ίκαρος 1963

Οι Ρωμαίοι φταίνε για τις φωτιές #ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ

                                                  

Άλλος να φταίει κι αν είναι και πεθαμένος ακόμα πιο βολικό.

Πρόλαβα που έφταιγε ο ΣΥΡΙΖΑ, θυμάμαι πιο παλιά το ρυμοτομικό (με μετακύλιση ευθύνης στους πολίτες και την αστυφιλία).

Σήμερα το τερματίσαμε. Κατά τη Ναυτεμπορική φταίνε οι Ρωμαίοι.

 

―Οι Ρωμαίοι φταίνε για τις φωτιές.

Φύτευαν πεύκα στα κατακτημένα για να τα ελέγχουν, λέει. Άσε που

ανακαλυψαν το σκυρόδερμα. 

Το κυπαρίσσι μας λέει κρατά νερό, δεν καίγεται σαν το εύφλεκτο πεύκο. Που, δεν το λέει, εμείς 2000 χρόνια δεν το αντικαταστήσαμε. Αλλά δε φταίμε εμείς, ούτε οι πρόγονοι. Οι Ρωμαίοι φταίνε. 

 

Δεν ξέρω αν το ξεκινούν οι πολιτικοί μα όλο και πιο πολύ βλέπω πως ζούμε σε μια κοινωνία που αντιστέκεται σα κακομαθημένο νήπιο στην ανάληψη ευθυνών. Έχει  γίνει η συγγνώμη σπάνια όσο κι ο έπαινος.

 

Το απόσπασμα:
Παρόμοια είναι η κατάσταση σε πολλές περιοχές της Μεσογείου με τα πεύκα να κυριαρχούν. Μία διαδεδομένη θεωρία υποδεικνύει τους Ρωμαίους ως υπευθύνους για αυτό το γεγονός. Αν και αναπόδεικτη ακόμη η θεωρία αυτή είναι αναμφίβολα ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα και σίγουρα επίκαιρη.

Οι αρχαίοι Έλληνες γνώριζαν ότι το κυπαρίσσι δεν καίγεται όπως το πεύκο για αυτό και δημιουργούσαν γύρω από τις πόλεις περίμετρο από κυπαρίσσια. Σε πολλές περιπτώσεις μάλιστα η περίμετρος αυτή αποτελούνταν από πολλές σειρές κυπαρισσιών έτσι ώστε να δημιουργείται στην ουσία μια αντιπυρική ζώνη.

Σύμφωνα με την θεωρία αυτή οι Ρωμαίοι αποφάσισαν ότι τα πεύκα έχουν διπλή χρησιμότητα για την αυτοκρατορία τους. Έτσι τα φύτευαν παντού στις περιοχές που κατακτούσαν και φρόντιζαν μάλιστα να κόβουν τα κυπαρίσσια γύρω από τις πόλεις και τους οικισμούς πραγματοποιώντας περιμετρική πυκνή φύτευση πεύκων εκεί.

Οι Ρωμαίοι χρησιμοποιούσαν τα πεύκα για ξυλεία για τις όποιες ανάγκες τους αλλά τα χρησιμοποιούσαν και ως… μολότοφ έτσι ώστε σε περίπτωση που μία πόλη ή περιοχή έφθανε στα όια της εξέγερσης και δεν μπορούσαν πλέον να την αντιμετωπίσουν, έβαζαν φωτιά στα δέντρα για να την κάψουν.

Τα κυπαρίσσια

Όταν οι Ρωμαίοι κατέκτησαν την Ελλάδα οι αρχαίοι Έλληνες γνωρίζοντας την αντιπυρική ιδιότητα των κυπαρισσιών τα φύτευαν στα νεκροταφεία που βρίσκονταν πάντα έξω από τις πόλεις έτσι ώστε σε περίπτωση πυρκαγιάς σκόπιμης ή μη να υπάρχει ένας διάδρομος διαφυγής.

Την τακτική αυτή, την φύτευση δηλαδή κυπαρισσιών στα νεκροταφεία, συνέχισαν αργότερα και οι χριστιανοί και εκτιμάται ότι απλά συνέχισαν την παράδοση που υπήρχε σε αυτό το ζήτημα χωρίς να γνωρίζουν τον λόγο που γινόταν αυτό αν και κάποιοι λένε ότι η επιλογή των κυπαρισσιών στα νεκτροταφεία σχετίζεται με το σύστημα των ριζών τους που δεν είναι τέτοιο ώστε να προκαλέσει προβλήματα στις εγκαταστάσεις των νεκροταφείων και τα μνήματα.

Το μυστικό του κυπαρισσιού είναι ότι καταφέρνει συγκρατεί περισσότερο νερό από πολλά είδη δέντρων και έχει μεγάλη αντίσταση σε ανάφλεξη. Προφανώς και τα κυπαρίσσια αρπάζουν κάποια στιγμή φωτιά αλλά πολύ πιο δύσκολα από τα πεύκα.  

Πέτρος Δαμαλίτης

Τι ψέματα είναι αυτά που λέγονται για να στοχοποιούν τη φύση , τα πεύκα είναι στην Ελλάδα από την αρχαιότητα και ιερά της θεάς Ρέας και έφτιαχναν τα καράβια τους και έχουμε από ιστορικούς πληροφορίες για τα δάση της αρχαιότητας . Τα κυπαρίσσια τα χρησιμοποιούσαν επειδή κάνουν ίσιες ρίζες και για ανεμοφρακτες όχι ότι εμποδίζουν τη φωτιά.Πεύκο το κομψό αυτό δένδρο, αγαπημένο της θεομήτορος Ρέας, κόρης του Ουρανού και της Γης, συμβόλιζε ακριβώς αυτόν τον σύνδεσμο μεταξύ ουράνιου και επίγειου κόσμου. Η συλλογή ρετσινιού από τα πεύκα αποτελούσε πανάρχαια ενασχόληση. Στον Διοσκουρίδη περιγράφεται η προσθήκη ρητίνης ως άρτυμα του οίνου. Επίσης ο Πλούταρχος αναφέρει πως το πεύκο και γενικά όλα τα κωνοφόρα ήταν αφιερωμένα στον Ποσειδώνα, όχι γιατί φυτρώνουν κοντά στη θάλασσα, αλλά γιατί δίνουν την καλύτερη ξυλεία για τα καράβια. Από τον Ευριπίδη έχουμε πληροφορίες για πευκόφυτη Σαλαμίνα και η Σπέτσες στην αρχαιότητα ονομαζόταν πυτιουσα που σημαίνει πεύκο.

από Boltzmann Brain

__________________________________

ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ https://www.naftemporiki.gr/techscience/1740651/einai-oi-romaioi-ypeythynoi-gia-ton-pyrino-efialti-tis-elladas/

Βυτιοφόρο κάνει υπεράνθρωπες προσπάθειες [#Προσωποποίηση #Ανθρωπομορφισμός κι απορία #grammar_nazi]

«Το βυτιοφόρο κάνει υπεράνθρωπες προσπάθειες», 

(σε Ειδήσεις του Σταρ για την πυρκαγιά).

 

Ο οίστρος του παρέσυρε το ρεπόρτερ έξω από τα όρια κοινών δημοσιογραφικών clichés και τον έσπρωξε σε τόπους γλωσσικούς απάτητους. Δύο σχήματα λόγου σε πέντε λεξούλες. Επίτευγμα;

Παραδοσιακά τον ανθρωπομορφισμό τον συναντάμε όταν περιγράφονται θεοί ή έντονα και μοιραία στοιχεία της Φύσης. Εδώ όμως όχι μόνο με προσωποποίηση ζωντανεύει το Βυτιοφόρο το οποίο αυτονομείται σε ενεργητική φωνή  όταν δρα και «κάνει προσπάθειες» (αντί να παθαίνει σε παθητική φωνή όπως τα άλλα ταπεινά οχήματα που οδηγούνται) αλλά και, δια ανθρωπομορφισμού, καθώς ρητά το δήλωσε ο ρεπόρτερ οι προσπάθειες είναι υπεράνθρωπες

 

Δεν αγαπώ τις φιοριτούρες αν και με κάνουν να γελάω πολύ.  Προσωποποίηση και οι ανθρωπομορφικές μεταφορές είναι  για μένα τα ροζ φιογκάκια της γραφής, χαρακτηριστικά των σχολικών εκθέσεων αθώων υπάρξεων  που επειδή ακόμα δε γνωρίζουν τη ζωή έχουν μια τάση να την υπερστολίζουν για να κρυφτεί η άγνοια.  Αγνή παρθένος όμως δε είναι ο γνωστός ρεπόρτερ γι’ αυτό και με ανησύχησε. Μήπως κάτι υπονοεί; Μήπως τα ροζ φιογκάκια της στυλιστικής υπερβολής είναι το μυστικιστικό κλείσιμο ματιού, σκόπιμα εκεί για να δουν όσοι έχουν μάτια κι οι έχοντες ώτα ακούειν το Λόγο του ρεπόρτερ ακουέτω; Μήπως αρχαίος θεός είναι το βυτιοφόρο κι οι «υπεράνθρωποι» κόποι του μήπως  είναι μυστήριο και θαύμα της εποχής μας;

 

#Προσωποποίηση

#Ανθρωπομορφισμός 

#ΒαγγέληςΓκούμας #Σταρ #ΜΜΕ

__________________________

Εικόνα δείγμα

«Η Πατρίς στεφανώνει το καμάρι της.», Γενικά αρχεία του κράτους. Λαϊκό αφισάκι/κάρτα χαρακτικό χρωματισμένο μετά Αλληγορική προσωποποίηση της Ελλάδας ως φτερωτής γυναικείας μορφής που στεφανώνει τον εύζωνα γονατιστό στα πόδια της. Λόγω της λίμνηΣ πίσω της πιθανολογείται ότι αναφέρεται στην κατάληψη και απελευθέρωση των Ιωαννίνων κατά τους Βαλκανικούς Πολέμους. 

Το χρωστάω στο @Vartziotis Harris, απότην ομάδα Τα Γιάννενα μέσα στο πέρασμα του χρόνου .

 

 

 

Θάλασσα― για του μέλλοντος τις μέρες

         Κάθε εποχή ενέχει σπόρους της επόμενης. 

Όπως στα μέσα του χειμώνα μια μέρα ξαφνικά παρατηρούμε πράσινο να σκάει στα ξερά κλαδιά, υπόσχεση όσων έρχονται, έτσι και, σαν εχθές, στα μέσα του καλοκαιριού ένα πρωί έχει άλλο φως, λίγο πιο γκρι, λίγο πιο διαυγές από το αυγουστιάτικο εκτυφλωτικό λιοπύρι.

Περαστικά μικρά ήταν τα συννεφάκια χθες, μακριά στα δυτικά, με ένα πιο βαρύ πάνω απ’ την κορυφή του Κούνουπα και πίσω από το φράγμα. Όμως το μήνυμα ήρθε, ‘βιάσου’ μου ψιθύριζαν, «του μέλλοντος οι μέρες» στάθηκαν για μια στιγμή «εμπροστά» μου σαν του Καβάφη τα κεριά που τρεμοσβήνουν.

Και τι έκανα; Μα τι άλλο. Με ψώνια στο αυτοκίνητο, πακέτα από το Ταχυδρομείο και μια λίστα για δουλειές  στην τσάντα, σταμάτησα εκεί ακριβώς που ήρθε η σκέψη και βούτηξα στη θάλασσα.

 

_____________________________

Έχω στο αυτοκίνητο πάντα μια μικρή τσάντα με παρεό, ένα μικρό βιβλίο και μαγιό ―δεύτερο, διότι δεν αντέχω τα βρεγμένα. Και ναι, εγώ μαγιό, μην απορείτε που αλλάξαν οι καιροί κι ας κόψουμε τη γκρίνια («εκεί μας κατάντησαν!). Κοντά σε θάλασσα είμαι, μαγιό όλη μέρα προτιμώ αντί εσώρουχα αλλά, ενώ ήταν πάντα στεγνά σαν τα μπικίνι των κοριτσιών του Nat King Cole στις ‘Μέρες Καλοκαιριού» του, εγώ αντίθετα από αυτές στο νερό βουτούσα- μα δίχως βάρη περιττά.

    Παρεό: 

―στο καλαθάκι μου [φορούσα ως φόρεμα] πάντα από το Λουκά, φίλο και μέλος του ιστορικού πλέον MYKONOs Tribe 80's & 90's

―τo επιάμμιο παλιό-καλό του αείμνηστου φίλου Μίμη Σκαφίδα, δώρο από τον επίσης αγαπημένο γιό του Konstantinos Skafidas Naveen

 

**Του Καβάφη τα Κεριά βεβαίως. Ποίημα πολύ γνωστό και όχι αγαπημένο μου μα η εικόνα των «κερών του μέλλοντός μας» επιβιώνει βαθιά στο νου μου.

 

*** “And on the beach you see the girls in their bikinis

      As cute as ever but they never get ‘em wet”

Nat King Cole - Those Lazy, Hazy, Crazy Days Of Summer

https://www.youtube.com/watch?v=0cKXS3fTldQ

 

We, the Childless Cat Ladies VOTE! #ChildlessCatLadies #pussy_power

 

 

Ψηφίζουν κι “Childless Cat Ladies” είπε ο #maga J.D. Vance. Της ομάδας του Tramp που ένα μικρόφωνο τον είχε πιάσει να λέει ότι όταν είσαι διάσημος εμείς οι γυναίκες σ’ αφήνουμε να “grab” us “by the pussy”.

 

Ο καταιγισμός αντιδράσεων απολαυστικός και μοιράζομαι δείγμα:

https://youtu.be/_3827H7LlD4?si=SVRSKjS2Xy-gpH5p
και
https://youtu.be/ASZafPnU8GQ?si=vWhl-IeSo_ZeZ4_d

https://youtu.be/L2orTfVhqxY?si=1Z1U3avmM6pdTMgC

Madonna: https://x.com/Madonna_Double/status/1820916028232364144/video/1

________________________
O Vance για μάς τις άτεκνες γατόφιλες: https://www.youtube.com/watch?v=SYRd0s6xBDY

#I_am_a_childless_CatLady #GirlsWhoRead

#ChildlessCatLadies

#childlesscatladies #cats

Στο κρατητήριο για χρήση με την εφημερεύουσα γιατρό

 

https://youtu.be/qsOqyIuKGB0?si=cdZYXUs3ZEQ2O1-6

Στο κρατητήριο. Δυό γιατροί η Κάκια Νικολαου κι ο Κ. Κοκκώλης σε προσομοίωση, ένα σκετσάκι βγαλμένο απ' τη ζωή και την εμπειρία τους.

Από την 3η Ημερίδα: ΓΝΩΣΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΣΤΙΓΜΑ, στο Αμφιθέατρο του Ερευνητικού Πανεπιστημιακού Ινστιτούτου Ψυχικής Υγιεινής.

Χαίρομαι που είχα την ετοιμότητα να σώσω σε video. αυτή τη στιγμή από των κύκλο ημερίδων στις ιατρικές πανεπιστημιακές σχολές που είμαι περήφανη κι ευγνώμων που συμμετείχα. Ευχαριστώ το Δρα Χρήστο Κουϊμτσίδη, Εθνικό Συντονιστή για τα Ναρκωτικά, την Δρα Κάκια Νικολάου και τον Δρα Κωνσταντίνο Κοκκώλη που μου έδωσαν την ευκαιρία να συμμετέχω σ΄αυτή τη σειρά ομιλιών μας προς φοιτητές Ιατρικής που είχε στόχο να χτυπηθεί η στιγματιστική γλώσσα και συμπεριφορά προς τα άτομα που κάνουν χρήση παράνομων ουσιών. #drugs #health #stigma #law #harm_reduction

2-5 Αυγούστου πογκρόμ κατά Ελλήνων στο Τορόντο

imerodromos

Τορόντο 1918. Ο Βίαιος Αύγουστος.
Το ρατσιστικό πογκρόμ εναντίον των Ελλήνων μεταναστών

Τον Αύγουστο του 1918, για τέσσερις μέρες, από τις 2 ως τις 5 Αυγούστου,10.000 Καναδοί βετεράνοι του  Α’  Παγκόσμιου Πολέμου μαζί με ένα πλήθος 40.000 «πατριωτών» Καναδών, εξαπέλυσαν ένα ανελέητο πογκρόμ σε βάρος των Ελλήνων μεταναστών του Τορόντο. Το αποτέλεσμα αυτού του ρατσιστικού πογκρόμ ήταν ο θάνατος αρκετών μεταναστών, μεταξύ των οποίων 29 γυναίκες και 6 ανήλικα παιδιά καθώς και υλικές ζημιές πάνω από 1.000.000 δολάρια.

Από τη δημιουργία του σύγχρονου ανεξάρτητου ελληνικού κράτους, το 1830, οι άθλιες οικονομικές συνθήκες δημιουργούν τα πρώτα μεγάλα μεταναστευτικά ρεύματα. Από την Πελοπόννησο,  τη Στερεά Ελλάδα και τα νησιά του Αιγαίου χιλιάδες Έλληνες προσπαθούν να ξεφύγουν από την άθλια οικονομική κατάσταση και τις συνέπειες της πρώτης πτώχευσης του 1827 και να βρουν καλύτερες συνθήκες ζωής κύρια προς τις επαρχίες της …Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, στην Κωνσταντινούπολη και τις μικρασιατικές ακτές.

Ακολούθησαν η δεύτερη πτώχευση του 1843, η Τρίτη πτώχευση, του Τρικούπη, το 1893, ο ελληνοτουρκικός πόλεμος του 1897 και οι Βαλκανικοί πόλεμοι του 1912 – 1913 που συνοδεύτηκαν από τα μεγάλα μεταναστευτικά ρεύματα προς την Ευρώπη και την Αμερική.

Η μικρασιατική καταστροφή του 1922 οδήγησε πάνω από 1.500.000 Ελληνες πρόσφυγες στη χώρα μας από την Τουρκία, οι οποίοι αντιμετώπισαν άθλιες συνθήκες επιβίωσης και την αντιπροσφυγική, ξενοφοβική συμπεριφορά αρκετών Ελλήνων της «παλαιάς Ελλάδας».

Οι Ελληνες μετανάστες, αντιμετώπισαν εχθρότητα, ρατσισμό, υποτίμηση. Αισθάνθηκαν ανεπιθύμητοι, πολίτες δεύτερης κατηγορίας. Αυτές οι συμπεριφορές έφτασαν ακόμα και σε επίπεδα πογκρόμ. Χαρακτηριστικά ήταν τα γεγονότα στις ΗΠΑ το 1909, και στην Αυστραλία το 1935. Περισσότερα για αυτά πογκρόμ εναντίον των Ελλήνων μεταναστών εδώ.

Καναδάς, Τορόντο 1918

Οι Ελληνες μετανάστες, ήταν κυρίως ιδιοκτήτες εστιατορίων ή δούλευαν σαν μάγειροι, ψήστες, σερβιτόροι ή υπάλληλοι εμπορικών καταστημάτων. Στο Τορόντο, στις αρχές του 20ου αιώνα, αν και οι Ελληνες αποτελούσαν μόνο το 0,5% του πληθυσμού της πόλης, είχαν στην ιδιοκτησία τους πάνω από το  35% από τα εστιατόρια και τις καφετέριες. Οι ξενοφοβικοί και ρατσιστές Καναδοί τους αποκαλούσαν υποτιμητικά Slackers (τεμπέληδες), επειδή ασχολούνταν με τον επισιτισμό και κατά τους ρατσιστές απέφευγαν τις βαριές δουλειές του φορτοεκφορτωτή, του ξυλοκόπου ή του βιομηχανικού εργάτη.

 Κατά τη διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου η Ελλάδα ήταν επισήμως ουδέτερη για το μεγαλύτερο μέρος του πολέμου, με αποτέλεσμα οι Ελληνες του Καναδά να μην κατατάσσονται στον στρατό, η δε Καναδική κυβέρνηση ήταν εχθρική προς την ιδέα της στρατολόγησης  των Ελλήνων  και της πρόσληψής τους στο δημόσιο από φόβο μήπως τελικά η Ελλάδα μπει στον πόλεμο με τη πλευρά της Γερμανίας.

Στις 2 Αυγούστου χιλιάδες βετεράνοι του πολέμου είχαν προγραμματίσει το συνέδριο του Μεγάλου Συνδέσμου Βετεράνων Πολέμου στο Τορόντο για την αντιμετώπιση των οξυμένων προβλημάτων που αντιμετώπιζαν γυρνώντας από το μέτωπο, ανάπηροι, ταλαιπωρημένοι και σε άθλια κατάσταση. . Επιστρέφοντας οι χιλιάδες των βετεράνων Καναδών από τη σφαγή των χαρακωμάτων του Α’ παγκοσμίου πολέμου, πολλοί απ’ αυτούς, ανάπηροι και σε άθλια οικονομική κατάσταση, βρήκαν τους Ελληνες μετανάστες να ευημερούν έχοντας στην κατοχή τους το 35% των μικρομεσαίων καταστημάτων.  Για αυτή τους τη κατάσταση πολύ εύκολα θεώρησαν υπεύθυνους τους Slackers Ελληνες.

Η κυρίαρχη αντίληψη μεταξύ του πληθυσμού, και των βετεράνων ιδιαίτερα,  ήταν ότι ενώ οι Άγγλο-Καναδοί συμμετείχαν στον Πόλεμο, οι «Slackers, αντί να πολεμούν και αυτοί όπως έπρεπε, κέρδιζαν χρήματα στο Τορόντο».

Η αφορμή

Το απόγευμα της 1ης Αυγούστου, ένας από τους χιλιάδες απογοητευμένους βετεράνους , ο Κλόντ Κλιντερνάι (Claude Cludernay), στρατιώτης πεζικού, οποίος είχε χάσει το ένα του πόδι στη μάχη, μεθυσμένος και σε άθλια κατάσταση μπήκε στο ελληνικής ιδιοκτησίας White City Café, στην Yonge Street  του Τορόντο, προκάλεσε καυγά και χτύπησε έναν σερβιτόρο, ο οποίος αφού τον πέταξε έξω από το μαγαζί, κάλεσε την αστυνομία.

Ο Κλιντερνάι συνελήφθη και πέρασε το βράδυ του, μεθυσμένος, σε ένα κελί ενός κοντινού αστυνομικού τμήματος. Την άλλη μέρα επέστρεψε στο White City Café, του οποίου ήταν τακτικός θαμώνας, για να ζητήσει συγγνώμη.

Το επεισόδιο όμως δεν έληξε εκεί. Η αφορμή είχε βρεθεί. Το γεγονός ότι ο Κλιντερνάι δεν επέστρεψε σπίτι του το προηγούμενο βράδυ, σε συνδυασμό με τις έντονες φήμες που κυκλοφόρησαν ότι οι «βρωμο-Έλληνες» τον είχαν ξυλοκοπήσει, απελευθέρωσε το ρατσιστικό μίσος. Ο «Βίαιος Αύγουστος» είχε ήδη ξεκινήσει. Την επόμενη μέρα, Παρασκευή 2 Αυγούστου και για 4 μέρες (2 – 5 Αυγούστου 1918) 50.000 πολίτες του Τορόντο εξαπέλυσαν πογκρόμ εναντίον των Ελλήνων και των επιχειρήσεών τους. Η περιοχή που περικλείεται από τις οδούς  Jarvis, Yonge, Carleton και Dundas παραδόθηκε στους βάνδαλους που κατέστρεφαν ότι έβρισκαν μπροστά τους.

Το ανθρωποκυνηγητό και ο ξυλοδαρμός των Ελλήνων ξεκινούσε το πρωί και σταματούσε στις 3 τα ξημερώματα. Το White City Café καταστράφηκε τελείως, δεκάδες άλλες επιχειρήσεις και σπίτια μεταναστών λεηλατήθηκαν και καταστράφηκαν.

Η περιφερειακή εθνοφυλακή και η αστυνομία όλο αυτό το διάστημα παρακολουθούσε χωρίς να επεμβαίνει, ενώ δεν ήταν λίγες οι περιπτώσεις όπου Καναδοί αστυνομικοί έπαιρναν ενεργά μέρος στο πογκρόμ σε βάρος των Ελλήνων.

Το ανθελληνικό πογκρόμ, ο «Βίαιος Αύγουστος» τέλειωσε τις πρώτες πρωινές ώρες της  6ης Αυγούστου, αφήνοντας πίσω του αδιευκρίνιστο αριθμό νεκρών (ανάμεσά τους 29 γυναίκες και 6 ανήλικα παιδιά), εκατοντάδες τραυματίες και ζημιές σε ελληνικές περιουσίες και σπίτια ύψους 1.250.000 δολαρίων, όταν ο δήμαρχος της πόλης αναγκάστηκε να επιβάλλει απαγόρευση της κυκλοφορίας και την επέμβαση του στρατού για να καθαρίσει τους δρόμους.

Κανένας Ελληνας δεν αποζημιώθηκε ποτέ για τις ζημιές με πρόσχημα τις διαφορές που υπήρχαν ανάμεσα στην ελληνική την καναδική και την βρετανική κυβέρνηση.

Οι μνήμες του ρατσιστικού πογκρόμ της πόλης του Τορόντο έχουν μετατραπεί σήμερα σε φιέστα όπου αντιρατσιστές συγκεντρώνονται στις συνοικίες των ελληνόφωνων και τρώνε μαζικά greek souvlaki, tzatziki, mousaka κλπ μεσογειακά εδέσματα.

Για τους 'βρωμιάρηδες' Έλληνες μετανάστες στην Αμερική: http://daphnechronopoulou.blogspot.gr/2015/09/refugeeswelsome.html#axzz4pXL1PDik

Βίαιος Αύγουστος: Ένα ντοκιμαντέρ για τοπογκρόμ εναντίον των Ελλήνων μεταναστών στο Τορόντο το 1918

Ένα ντοκιμαντέρ για τα πογκρόμ εναντίον των Ελλήνων μεταναστών στο Τορόντο το 1918.
Τον Αύγουστο του 1918 ένα πλήθος 50.000 καναδών "πατριωτών" επιδόθηκε για μέρες σε ένα ανελέητο πογκρόμ σε βάρος των ελληνόφωνων μεταναστών της πόλης. Το αποτέλεσμα αυτού του ρατσιστικού πογκρόμ ήταν ο θάνατος αρκετών μεταναστών, μεταξύ των οποίων 29 γυναίκες και 6 ανήλικα παιδιά καθώς και υλικές ζημιές 1.000.000 δολαρίων.

Η αφορμές ήταν πολλές. Για χρόνια οι ελληνόφωνοι μετανάστες, μικροιδιοκτήτες και εργαζόμενοι κυρίως στον επισιτισμό (greek restaurants) αποκαλούνταν από τους ντόπιους "slackers", δηλαδή "τεμπελχανάδες" επειδή κατα τους ρατσιστές απέφευγαν τις βαριές δουλειές του φορτοεκφορτωτή, του ξυλοκόπου ή του βιομηχανικού εργάτη και δούλευαν σαν μάγειροι, ψήστες, σερβιτόροι ή υπάλληλοι εμπορικών καταστημάτων.
Ακολούθησε μια σειρά από γεγονότα όπως οι καλές σχέσεις του τότε πρωθυπουργού Βενιζέλου με το γερμανό Κάιζερ, η ουδετερότητα της χώρας προέλευσής τους κατα τις αρχές του Α' παγκοσμίου πολέμου και η άρνηση των ελληνόφωνων μεταναστών να καταταγούν στον Καναδικό στρατό που όξυναν τις ρατσιστικές αντιλήψεις σε βάρος τους.
Επιστρέφοντας οι χιλιάδες των βετεράνων καναδών από τη σφαγή χαρακωμάτων του Α' παγκοσμίου πολέμου, πολλοί απ'αυτούς ανάπηροι και σε άθλια οικονομική κατάσταση, βρήκαν τους ελληνόφωνους μετανάστες που αποτελούσαν το 0,5% του πληθυσμού της πόλης να ευημερούν έχοντας στην κατοχή τους το 35% των μικρομεσαίων καταστημάτων.
Τον Αύγουστο του 1918, 10.000 βετεράνοι διαδήλωσαν στους δρόμους συνεπικουρούμενοι από 40.000 καναδούς πολίτες. Οι πολυήμερες διαδηλώσεις συχνά εξετράπησαν σε πογκρόμ σε βάρος μαγαζιών και σπιτιών μεταναστών με την αστυνομία στην καλύτερη περίπτωση θεατή ενώ δεν ήταν λίγες οι περιπτώσεις όπου καναδοί αστυνομικοί έπαιρναν ενεργά μέρος στο πογκρόμ σε βάρος των ελληνόφωνων.
Οι μνήμες του ρατσιστικού πογκρόμ της πόλης έχουν μετατραπεί σήμερα σε φιέστα όπου "αντι"ρατσιστές συγκεντρώνονται στις συνοικίες των ελληνόφωνων και τρώνε μαζικά greek souvlaki, tzatziki, mousaka κλπ μεσογειακά εδέσματα.
Οι συγκρίσεις με τα σημερινά πογκρόμ μεταναστών σε αθήνα και πάτρα με την ανάλογη στάση της αστυνομίας και κάποιων "πολιτών" είναι αναπόφευκτες.
Για το γεγονός έχει γυριστεί ντοκυμανταίρ με βίντεο από σκληρές εικόνες της εποχής που κυκλοφορεί σε dvd με υπότιτλους στα ελληνικά με τον τίτλο "violent august".

Για τους 'βρωμιάρηδες' Έλληνες μετανάστες στην Αμερική: http://daphnechronopoulou.blogspot.gr/2015/09/refugeeswelsome.html#axzz4pXL1PDik

________________________________________________________________________