Θάλασσα― για του μέλλοντος τις μέρες

         Κάθε εποχή ενέχει σπόρους της επόμενης. 

Όπως στα μέσα του χειμώνα μια μέρα ξαφνικά παρατηρούμε πράσινο να σκάει στα ξερά κλαδιά, υπόσχεση όσων έρχονται, έτσι και, σαν εχθές, στα μέσα του καλοκαιριού ένα πρωί έχει άλλο φως, λίγο πιο γκρι, λίγο πιο διαυγές από το αυγουστιάτικο εκτυφλωτικό λιοπύρι.

Περαστικά μικρά ήταν τα συννεφάκια χθες, μακριά στα δυτικά, με ένα πιο βαρύ πάνω απ’ την κορυφή του Κούνουπα και πίσω από το φράγμα. Όμως το μήνυμα ήρθε, ‘βιάσου’ μου ψιθύριζαν, «του μέλλοντος οι μέρες» στάθηκαν για μια στιγμή «εμπροστά» μου σαν του Καβάφη τα κεριά που τρεμοσβήνουν.

Και τι έκανα; Μα τι άλλο. Με ψώνια στο αυτοκίνητο, πακέτα από το Ταχυδρομείο και μια λίστα για δουλειές  στην τσάντα, σταμάτησα εκεί ακριβώς που ήρθε η σκέψη και βούτηξα στη θάλασσα.

 

_____________________________

Έχω στο αυτοκίνητο πάντα μια μικρή τσάντα με παρεό, ένα μικρό βιβλίο και μαγιό ―δεύτερο, διότι δεν αντέχω τα βρεγμένα. Και ναι, εγώ μαγιό, μην απορείτε που αλλάξαν οι καιροί κι ας κόψουμε τη γκρίνια («εκεί μας κατάντησαν!). Κοντά σε θάλασσα είμαι, μαγιό όλη μέρα προτιμώ αντί εσώρουχα αλλά, ενώ ήταν πάντα στεγνά σαν τα μπικίνι των κοριτσιών του Nat King Cole στις ‘Μέρες Καλοκαιριού» του, εγώ αντίθετα από αυτές στο νερό βουτούσα- μα δίχως βάρη περιττά.

    Παρεό: 

―στο καλαθάκι μου [φορούσα ως φόρεμα] πάντα από το Λουκά, φίλο και μέλος του ιστορικού πλέον MYKONOs Tribe 80's & 90's

―τo επιάμμιο παλιό-καλό του αείμνηστου φίλου Μίμη Σκαφίδα, δώρο από τον επίσης αγαπημένο γιό του Konstantinos Skafidas Naveen

 

**Του Καβάφη τα Κεριά βεβαίως. Ποίημα πολύ γνωστό και όχι αγαπημένο μου μα η εικόνα των «κερών του μέλλοντός μας» επιβιώνει βαθιά στο νου μου.

 

*** “And on the beach you see the girls in their bikinis

      As cute as ever but they never get ‘em wet”

Nat King Cole - Those Lazy, Hazy, Crazy Days Of Summer

https://www.youtube.com/watch?v=0cKXS3fTldQ