Με το αποψινό post μπαίνω κι εγώ στη λέσχη των γκρινιάρηδων bloggers. Μα, sorry, δεν αντέχεστε. Το περσινό του Nammos έμεινε θρυλικό. Για φιλική συναυλία του Ρέμου (αν θέλει 2 μι συγχωρήστε μου την άγνοια) έκλεισε ο δρόμος μπροστά στο σπίτι μου και από την επομένη είχαμε συνέχεια με τοπικά παράπονα και τα της Εφορίας και του τι πρόστιμο μπήκε ή δε μπήκε στο μαγαζί. Τι με νοιάζει το πρόστιμο;
Αυτή τη στιγμή, Σάββατο λίγο πριν τα μεσάνυχτα, ο δρόμος μπροστά στο σπίτι μου έχει φρακάρει. Να βγω ή να δεχτώ κόσμο αδύνατον.Τα σκυλιά μας γαυγίζουν, οι συναγερμοί των εγκαταλελειμμένων αυτοκινήτων θα χτυπούν ως το πρωί κι οι απελπισμένοι τουρίστες θα χάσουν πλοία, αεροπλάνα ή το βράδυ τους παγιδευμένοι στα ξενοδοχεία τους στον Πλατή Γυαλό. Κι εσείς; Κορνάρετε στη Μύκονο; Βρίζεστε πηγαίνοντας να διασκεδάσετε; Από πού ήρθατε πάλι και γιατί; Τι χαίρεστε; Τι βλέπετε; Τι ζήτε; Τις γαλήνιες παραλίες τις κάνατε λιμάνια πάλι με τα "Σκάφη αγρίων βαρβάρων" (όπως έλεγε ο Κάλβος σε μια άλλη εποχή, για άλλα πλοία άλλων εισβολέων).
Και απορώ: Τι κρίμα να έχεις σκάφος αν το χρησιμοποιείς για να στριμωχτείς σε λιμάνι και να κολυμπάς στα βιολογικά σου απόβλητα! Τι κρίμα όταν πηγαίνεις διακοπές η πόλη να σε ακολουθεί διότι τη φέρνεις πάντα μέσα σου! Τι κρίμα που ούτε το χρήμα ούτε η ομορφιά δεν εξημερώνουν!
______________________________________________________________________
Η φωτογραφία από το blog των Κυριών: Πώς κλείνεις ξαπλώστρα στην Ψαρρού, στις αρχές καλοκαιριού. Ιούλιο-Αύγουστο από τα σκάφη και τα αραδιασμένα σώματα η θάλασσα δε φαίνεται.
Πως αλλάξαν οι εποχές!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπό το Νammos της Μυκόνου το 2011,σε δημοτικό σχολείο σε χωριό της Άνδρου το 2012!
Για τον Ρέμο πρόκειται,βεβαίως,βεβαίως!
Η κρίση τοποθέτησε τα πράγματα στις πραγματικές τους διαστάσεις!
Κάτι είναι και αυτό!
Ελπίζω τα μαθητούδια να τα σπάσανε xristin μου για να εγκλιματίζονται από νωρίς με την ανυπέρβλητη κουλτούρα μας..
ΑπάντησηΔιαγραφή