Ο Άγγλος βιβλιοπώλης κι ο Λιλιός (Πάλι)

―Με συγχωρείτε που άργησα να στείλω το πακέτο σας αλλά έπεσα και χτύπησα και 'to top it off my dog, Oliver, had to have surgery on his tail' [μαζί μ΄αυτό, ο σκύλος μου ο Όλιβερ χρειάστηκε να χειρουργηθεί στην ουρά].

Το έλαβα (μαζί με άλλους δεκατρείς πελάτες) από Άγγλο βιβλιοπώλη, ιδιοκτήτη του 'Oliver's Books', για παραγγελία μου μέσω του θαυμάσιου biblio.com από όπου χρόνια αγοράζω τα περισσότερα βιβλία μου.

Γέλασα τόσο που δε γίνεται να διαμαρτυρηθώ, μου θύμισε έναν παλιό Άγγλο συγγραφέα καλεσμένο σε πάρτυ στην εξοχή που έστειλε τηλεγράφημα: 'Δεν έρχομαι-Το ψέμα ταχυδρομικώς'.

Η λατρευτή παράδοση της παραδοξολογίας που εκλαΐκευσε ο Όσκαρ Γουάιλντ εκφράστηκε εξαιρετικά στη Nonsense Ποίηση και παραμένει δυσμετάφραστη στην εξαίσια Αλίκη τού Λούις Κάρρολ. Γνωστά αυτά μα λιγότερο γνωστό είναι πως είχαμε και στην Ελλάδα δείγματα Nonsense.

To 'Πάλι' 'ήταν ένα πλουσιότατο περιοδικό που, φτιαγμένο από το Δημήτρη Πουλικάκο και τον Πάνο Κουτρουμπούση μετά τα μέσα τού περασμένου αιώνα, κατάφερε να συγκεντρώσει αντιπροσωπευτικότατα δείγματα των γνωστών Ελλήνων σουρεαλιστών (από Εγγονόπουλο ως Κάλλας και Ν.Βαλαωρίτη), μεταφράσεις των κλασικών (Μπρετόν, Τζαρά αλλά και Μαγιακόβσκι) και ένα ενδιαφέρον  αυτοβιογραφικό τού Ταχτσή.

Εκεί εμφανίστηκε κι ο Νονσενσικός 'Λιλιός' τον οποίο (σάς παραθέτω από μνήμης:

Ο Λιλιός

Χαρούμενα δρουβούδιζαν

και ζουπιχτά βρυξούζαν·

μα μόλις είδαν το Λιλιό

επέσαν και ζιζίβαν.

________________________________________

Εικόνα:  'Πάλι' από τη Lifo όπου κείμενο τού Π. Κουτρουμπούση που το 2009 περιγράφει τη γέννηση του ιστορικού περιοδικού:

Ήμουν στο Παρίσι όταν μου τηλεφώνησε ο Πουλικάκος για να μου πει «θα βγάλουμε ένα περιοδικό με τον Βαλαωρίτη, είσαι μέσα;». Του απάντησα «Άντε, να φλομώσουμε στη δημιουργικότητα», το συζητάγαμε πολύ καιρό να βγάλουμε ένα περιοδικό που να μας εκφράζει. Ήταν 1963, σουρεαλισμός και beat. Έστειλα μια ιστορία και έτσι συμμετείχα απ' το πρώτο. Κατάντησε να θεωρείται περιοδικό του Βαλαωρίτη, αλλά δεν ήταν. Ήμασταν ολόκληρη ομάδα και μέσα γραφόταν «εκδίδεται από επιτροπή». Το πρώτο το πλήρωσε ο Πουλικάκος, ο Εμπειρίκος κι ο Κάλλας - απ' όσο ξέρω. Κυκλοφόρησε το 1964, έγινε το επίσημο περιοδικό των Ελλήνων beatniks, με ποιήματα, κείμενα και ζωγραφιές, και έκλεισε λόγω της Χούντας.

________________________________________