Απειλούν τη ζωή σας πρόσφυγες και μετανάστες;
Άκουσα κάπου ότι αν κινδυνεύεις να χάσεις τη δουλειά σου από ανθρώπους που δεν ξέρουν τη γλώσσα, δεν έχουν γνωριμίες, συγγενείς ή στήριγμα, τότε, τότε μάλλον πρέπει να ξανασκεφτείς τι ακριβώς κάνεις στη ζωή σου.
Θαυμάζετε το Σεφέρη; Πρόσφυγας ήταν που μιά ζωή έκλαιγε το χαμένο χωριό κι η μάνα του σαν την τρελή μάζευε πρόσφυγες Σμυρνιούς στο Πλακιώτικο σπίτι τους. Οι τρόποι του ήταν γαλλικοί, τα ρούχα του εγγλέζικα.
Χάρηκε η μάνα κι η γιαγιά σας τη Λωξάντρα; Προσφυγοπούλα ήταν που την έκαψαν οι Μεγάλες Ιδέες.
Στέκεστε προσοχή στον Εθνικό Ύμνο; Ο Σολωμός που σάς ενέπνευσε έγραφε ιταλικά και τα ελληνικά του στα καπηλειά τα μάζευε και ποτέ δεν ήταν σίγουρος ότι τα έγραφε σωστά.
Καμαρώνετε για συμπατριώτες τού Καβάφη; Φαναριώτης εξ Αιγύπτου ήταν με πρώτη γλώσσα τα αγγλικά.
Ή μήπως έχετε άλλα γούστα λαϊκότερα και μερακλώνετε με Καζαντζίδη (που τραγούδησε την ξενιτιά) ή συγκινείστε με το Τζιβαέρι (που, μην το πω τα ξέρετε για τι θρηνεί κι οδύρεται).
Ή πάτε μήπως πιο παλιά; Είστε άραγε του 'Ο Διγενής ψυχομαχεί' αλλά δεν το σκεφτήκατε πως ο Ακρίτας ήταν από δύο γένη;
Ξένοι είμαστε όλοι, όπου πατάμε άλλοι πάτησαν κι εδώ ειδικά που ζούμε έχουν έρθει κι έχουν φύγει πλήθη.
Ντροπή και αίσχος σας έχω να πω.
Κι αυτά πριν πιάσω τόπους, Σαλονίκη και Τριπολιτσά και τους Νομάδες της Ηπείρου, τα σλαβοχώρια κι αρβανιτοχώρια του Μωριά ή τους ταξιδευτές θαλασσινούς.
Διαβάστε ένα Δημοτικό Τραγούδι για να καταλάβετε.
Και, επειδή είμαι πολύ θυμωμένη απόψε σας παραδίδω σ' ένα λόγο πιο νηφάλιο μα πριν θα σας θυμίσω ένα στίχο που νομίζω δεν προσέξατε. Θυμάστε από της Άρτας το Γεφύρι τι λέει του Πρωτομάστορα η όμορφη γυναίκα;
Σας το αφιερώνω:
"....Αλίμονο
στη μοίρα μας, κρίμα στο ριζικό μας!
Τρεις
αδερφάδες ήμαστε κι οι τρεις κακογραμμένες
Η
μια 'χτισε το Δούναβη κι η άλλη τον Αφράτη
κι
εγώ η πιο στερνότερη της Άρτας το γιοφύρι....»
_______________________________________________________
Αν ευσταθούσε η θεωρία ότι δεν πρέπει να κάνουμε τον τόπο μας ελκυστικό για τους ξένους γιατί τότε θα πλάκωναν όλοι εδώ, θα ’πρεπε νομοτελειακά να ισχύει και η αντιστροφή της, ότι τώρα που τον έχουμε κάνει κόλαση δεν θα πατάει το πόδι του εδώ κανείς, ότι θα λοξοδρομούν για να μας αποφύγουν, ότι θα προτιμούσαν ακόμα και να πάνε να πνιγούν οπουδήποτε αλλού παρά στην Ελλάδα.
Και όμως, βλέπουμε ότι συνεχίζουν να καταφθάνουν ατέλειωτα καραβάνια εξαθλιωμένων. Όχι γιατί δεν έχουν μάθει τα κακά μαντάτα, αλλά για τον απλούστατο λόγο ότι οι μεταναστευτικές ροές δεν εξαρτώνται από τις προθέσεις κάποιου Δένδια, Κρανιδιώτη ή Μιχαλολιάκου, οι μεταναστευτικές ροές ωθούνται από τους ανέμους τις Ιστορίας, από την ανέχεια και την ανάγκη, από ανθρωπιστικούς σεισμούς και από τα τσουνάμια των εμφυλίων πολέμων, του θρησκευτικού φανατισμού, της τυφλής τρομοκρατίας και, βέβαια, των «ανθρωπιστικών» επεμβάσεων που πραγματοποιούνται από τους δικούς μας δυτικούς συμμάχους, ενίοτε με τη συμμετοχή και του ελληνικού στρατού.
Κι ας μην ξεχνάμε κάτι ακόμα. Σ’ αυτό το διεθνές σύστημα που εξαθλιώνει μαζικά ολόκληρες κοινωνίες, σ’ αυτή την εξελισσόμενη παγκοσμιοποίηση του φόβου και της ανέχειας, δεν αποκλείεται σ’ ένα όχι μακρινό μέλλον οι μεταναστευτικές ροές να αντιστραφούν, όπως άλλωστε το ’χουμε ζήσει και στο όχι και τόσο μακρινό παρελθόν....the press project
____________________
