Ξεχάσαμε πώς γελούσαμε με τα ψεύτικα κλάματα των Βορειοκορεατών για το θάνατο του Κιμ ;
Να το τώρα που ήρθε πιο κοντά.
Αν δεν κλαις απολύεσαι.
Petros Sapountzakis
Βόρεια Κορέα, θάνατος του ηγέτη Κιμ Γιονγκ-ιλ (17–29 Δεκεμβρίου 2011). Τότε είδαμε το «τελετουργικό» των συγχρονισμένων λυγμών, τις στρατιωτικές παρελάσεις και την απαίτηση δημόσιου πένθους, με αναφορές ότι όσοι δεν έδειχναν «αρκετή λύπη» τιμωρούνταν (κριτικές συνεδρίες, πρόστιμα, αποστολές σε εργασίες). Παρόμοια σκηνικά είχαν καταγραφεί και στον θάνατο του Κιμ Ιλ-σουνγκ το 1994.
ΗΠΑ 2025, Μετά τη δολοφονία του Charlie Kirk:
- εργοδοτικές και πολιτειακές πειθαρχήσεις
- απολύσεις για δηλώσεις στα social
- εκκρεμείς δικαστικές κρίσεις.
Δηλαδή γιατί να μην υποχρεώσει και ο Τραμπ λίγο να κλάψουν για τον Κιρκ? Όλο γκρίνια μου είστε.
Υ.Γ.
Στις ΗΠΑ ευτυχώς ακόμα υπάρχουν τα θεσμικά αντίβαρα (δικαστήρια, Τύπος, Κογκρέσο) που ελπίζουμε ότι θα ανατρέψουν τέτοιες αυθαιρεσίες.
— ανήσυχος.
________
https://youtube.com/shorts/nuzUtA2PL1E?si=zOx-T-P6hyqoRbEA
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Το Blogger με ενημερώνει ότι δε μου επιτρέπει να απαντώ στα σχόλια στο ίδιο μου το blog- λόγω κάποιας ρύθμισής μου για cookies (την οποία δε θυμάμαι) .
Ψάχνω για να διορθώσω
μα εν τω μεταξύ ΣΑΣ ΖΗΤΩ ΣΥΓΓΝΩΜΗ που δεν απαντώ πάντα
και ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ που σχολιάσατε.
Μου δίνετε μεγάλη χαρά όταν κάνετε τον κόπο- ακόμα κι αν διαφωνούμε.