#ISIS― ποιος βοήθησε την άνοδό του; #ParisAttacks (με σχόλια και εικόνες)

Είχα δώσει σύνδεσμο το Σεπτέμβριο γι αυτό το άρθρο που δημοσιεύθηκε μεταφρασμένο από το Guardian. Δυστυχώς σήμερα είναι πιο επίκαιρο από ποτέ οπότε αναδημοσιεύω ολόκληρο.

Ήδη επενδύονται εκατομμύρια στη γαλλική αστυνομία, ήδη άρχισε ο πανικός και κατεβάζουν ανθρώπους από αεροπλάνα επειδή «κινήθηκαν ύποπτα προς την τουαλέτα» ενώ έμοιαζαν Μεσανατολίτες. 'Ηδη κάποιος πολιτικός ανακοίνωσε πως «τελειώσαμε οριστικά με τα Παιδιά Των Λουλουδιών». Εννοώντας πως με μιάς σταματήσαμε τα ζητάμε ν' ανοίξουν τα σύνορα της Ευρώπης και να πέσουν τα τείχη.

Έχει αποδειχθεί πως τον καμικάζι που θέλει να πεθάνει δύσκολα τον εμποδίζεις. Έχει αποδειχθεί πως η αστυνομία δε μπορεί να κάνει και πολλά σ΄αυτές τις περιπτώσεις. Έχει αποδειχθεί πως ένοχοι των επιθέσεων είναι Γάλλοι υπήκοοι.

Αν όντως θέλουμε να διασώσουμε τις ελευθερίες μας είναι οξύμωρο να ζητάμε αστυνόμευση. Καλύτερα θα ήταν να ακολουθήσουμε τον παλιό γνωστό δρόμο και να αναρωτηθούμε cui bono, ποιος κερδίζει από όλα αυτά.

Για να βοηθούμε αναδημοσιεύω (μαζί με σχόλια και εικόνες):

pronews.gr

Όλο και περισσότεροι προσδιορίζουν το Ισλαμικό Κράτος χρησιμοποιώντας τα αρχικά του αραβικού ονόματός του και συγκεκριμένα τον όρο DAESH

Σιγά - σιγά, στην διπλωματική ορολογία το DAESH αντικαθιστά τις ονομασίες ISIS, ISIL ή Ι.Κ. (Ισλαμικό Κράτος) με τους ίδιους τους τζιχαντιστές να απεχθάνονται το συγκεκριμενο όνομα και να μισούν όσους λένε το "κράτος" τους έτσι.

Ο όρος άρχισε να χρησιμοποιείται από Σύρο ακτιβιστή, ο οποίος χρησιμοποίησε τα αρχικά του αραβικού ονόματος Ισλαμικό Κράτους της Ιράκ και της Συρίας για να υποβαθμίσει την κρατική του οντότητα.

Το βασικό πρόβλημα των τζιχαντιστών είναι ότι στην αραβική γλώσσα είναι σπάνια η χρήση αρκτικόλεξων, ενώ η χρήση τέτοιων λέξων απομακρύνει τους κατοίκους του Ισλαμικού Κράτους από τον Θεό.

Η λέξη DAESH μοιάζει με τις αραβικές λέξεις DAES και DAHES που έχουν αρνητική έννοια.

DAES σημαίνει αυτό που τρέμει και DAHES την δυσαρμονία.

Πολλοί αναλυτές προκρίνουν την χρήση του όρου DAESH ως μέρος του πολέμου κατά του Ισλαμικού Κράτους.

Τρίτη, 8 Σεπτεμβρίου 2015

Πώς οι ΗΠΑ βοήθησαν στην άνοδο του ΙSIS στη Συρία και το Ιράκ

Ο πόλεμος ενάντια στην τρομοκρατία, εκείνη η ατελείωτη εκστρατεία που ξεκίνησε πριν από 14 χρόνια από τον Τζορτζ Μπους, συνδέεται πλέον από μόνη της με κάποιες ακόμη περισσότερο τραγελαφικές ακροβασίες. (Γράφει ο Seumas Milne* - Νοηματική απόδοση: Χρήστος Θ. Παναγόπουλος)

Τη Δευτέρα η δίκη στο Λονδίνο ενός Σουηδού, του Μπέρλιν Τζίλντο, ο οποίος κατηγορήθηκε για τρομοκρατία στη Συρία, κατέρρευσε, όταν έγινε γνωστό ότι οι βρετανικές μυστικές υπηρεσίες εξόπλιζαν τις ίδιες ομάδες ανταρτών, για τις οποίες ο ίδιος είχε κατηγορηθεί ότι τις υποστήριζε.

Η πολιτική αγωγή εγκατέλειψε την υπόθεση, προφανώς για να αποφύγει τον διασυρμό των μυστικών υπηρεσιών. Η υπεράσπιση υποστήριξε ότι η συνέχιση της δίκης θα οδηγούσε στην πλήρη αποκάλυψη του ότι η δράση της βρετανικής αντικατασκοπείας παρείχε «εκτεταμένη υποστήριξη» στους αντάρτες.

Και όταν γίνεται λόγος για «εκτεταμένη υποστήριξη», δεν αναφερόμαστε μόνο στην παροχή πολεμοφοδίων - αλεξίσφαιρα γιλέκα και στρατιωτικά οχήματα - αλλά και στην εκπαίδευση, την υλικοτεχνική υποστήριξη και τη μυστική παροχή «όπλων μαζικής κλίμακας».

Εκθέσεις ανέφεραν ότι η MI6 είχε συνεργαστεί με τη CIA σε ένα «υπόγειο αλισβερίσι» μεταφοράς όπλων από τη Λιβύη προς τη Συρία το 2012, μετά την πτώση του καθεστώτος Καντάφι.

Είναι ξεκάθαρο πως ο παραλογισμός του να στείλεις κάποιον στη φυλακή, για κάτι που το έκαναν από μόνοι τους υπουργοί και στρατιωτικοί αξιωματούχοι έχει ξεπεράσει τα όρια. Όμως, αυτό δεν είναι παρά η κορυφή του παγόβουνου. Λιγότερο τυχερός στάθηκε ένας ταξιτζής του Λονδίνου, ο Ανίς Σαρντάρ, ο οποίος καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη ένα δεκαπενθήμερο νωρίτερα, εξαιτίας της συμμετοχής του το 2007 στην αντίσταση κατά της κατοχής του Ιράκ από τις αμερικανικές και βρετανικές δυνάμεις.

Η ένοπλη αντίσταση ενάντια σε μια παράνομη εισβολή και κατοχή δεν συνιστά ξεκάθαρα πράξη τρομοκρατίας, ούτε δολοφονία στις περισσότερες από τις ερμηνείες της, συμπεριλαμβανομένων και των όσων αναφέρονται στη Συνθήκη της Γενεύης.

Αλλά η τρομοκρατία εξαρτάται καθαρά και ξάστερα από τη διαίσθηση του παρατηρητή. Και τούτο δεν είναι τόσο ξεκάθαρο πουθενά αλλού, όσο στη Μέση Ανατολή, όπου οι τρομοκράτες του σήμερα είναι οι μαχητές του αύριο ενάντια στην τυραννία - και οι σύμμαχοι καθίστανται εχθροί.

Εδώ και έναν χρόνο, οι αμερικανικές, βρετανικές και οι άλλες δυτικές δυνάμεις έχουν επιστρέψει στο Ιράκ, με το πρόσχημα του να καταστρέψουν την υπερσεκταριστική τρομοκρατική ομάδα του Ισλαμικού Κράτους (ISIS) - παλαιότερα γνωστή και ως Αλ Κάιντα στο Ιράκ. Αυτό συνέβη αφού το ISIS κατέλαβε μεγάλα εδάφη στο Ιράκ και τη Συρία, ανακηρύσσοντας τη δημιουργία ενός ισλαμικού χαλιφάτου.

Ωστόσο, η εκστρατεία δεν πάει καλά. Τον περασμένο μήνα, το ISIS εισέβαλε στην ιρακινή πόλη Ραμάντι, ενώ την ίδια στιγμή στην άλλη πλευρά των ανύπαρκτων, πλέον, συνόρων οι δυνάμεις των τζιχαντιστών καταλάμβαναν τη συριακή πόλη της Παλμύρας.

Κάποιοι Ιρακινοί διαμαρτύρονται, επειδή οι ΗΠΑ έμειναν άπρακτες ενόσω συνέβαιναν όλα αυτά. Οι Αμερικανοί επιμένουν ότι προσπαθούν να αποφύγουν τις ανθρώπινες απώλειες και υποστηρίζουν ότι είχαν σημαντικές επιτυχίες. Σε κατ' ιδίαν συζητήσεις, όμως, Αμερικανοί αξιωματούχοι λένε πως δεν επιθυμούν να φανούν ότι σφυροκοπούν τα σουνιτικά οχυρά σε έναν φανατικό πόλεμο, διακινδυνεύοντας να εξοργίσουν τους Σουνίτες συμμάχους τους στον Περσικό Κόλπο.

Φως στο πώς φτάσαμε ως εδώ ρίχνει μια πρόσφατα αποχαρακτηρισμένη, απόρρητη έκθεση των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών, που συντάχθηκε τον Αύγουστο του 2012, και η οποία προέβλεπε κατά παράδοξο τρόπο - και καλωσόριζε - την προοπτική ενός «Σαλαφιστικού Πριγκηπάτου» στην ανατολική Συρία και ενός Ισλαμικού Κράτους στη Συρία και το Ιράκ, που θα ελεγχόταν από την Αλ Κάιντα.

Σε πλήρη αντίθεση με τα όσα ισχυριζόταν η Δύση εκείνο τον καιρό, το έγγραφο της Υπηρεσίας Αντικατασκοπείας του αμερικανικού υπουργείου Άμυνας καθιστά την Αλ Κάιντα στο Ιράκ (η οποία μετατράπηκε στο ISIS) και τους συντρόφους της, τους Σαλαφιστές, ως τις «κυριότερες δυνάμεις που ελέγχουν την επανάσταση στη Συρία» και επισημαίνει ότι «οι δυτικές χώρες, τα κράτη του Κόλπου και η Τουρκία» υποστήριζαν τις προσπάθειες της αντίστασης για την ανακατάληψη της ανατολικής Συρίας.

Ανεβάζοντας κατά πολύ «την πιθανότητα εγκαθίδρυσης ενός επίσημου ή ανεπίσημου Σαλαφιστικού Πριγκηπάτου», η έκθεση του αμερικανικού Πενταγώνου συνεχίζει: «αυτό ακριβώς είναι που επιθυμούν οι δυνάμεις που στηρίζουν τους αντάρτες, προκειμένου να απομονώσουν το συριακό καθεστώς, το οποίο θεωρείται ως το στρατηγικό βάθος της σιιτικής επέκτασης (Ιράκ και Ιράν)».

Η έκθεση αποτυπώνει ακριβώς αυτό που συνέβη δύο χρόνια αργότερα: Σε διάστημα μόλις ενός έτους οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί της, όχι μόνον υποστήριζαν και εξόπλιζαν την αντίσταση, που γνώριζαν ότι διοικείται από ακραίες φανατικές ομάδες, αλλά ήταν προετοιμασμένες να ενθαρρύνουν τη δημιουργία ενός είδους «Ισλαμικού Κράτους» - παρά τον σοβαρό κίνδυνο για την ενότητα του Ιράκ -, σε ρόλο ενός σουνιτικού ρυθμιστή με σκοπό την αποδυνάμωση της Συρίας.

Αυτό, βεβαίως, δεν σημαίνει ότι οι ΗΠΑ δημιούργησαν το ISIS, αν και κάποιοι σύμμαχοί της από τις χώρες του Κόλπου σίγουρα διαδραμάτισαν σημαντικό ρόλο σε αυτό, όπως παραδέχτηκε πέρυσι και ο αντιπρόεδρος των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν.

Ωστόσο, δεν υπήρχε Αλ Κάιντα στο Ιράκ έως τη στιγμή που οι ΗΠΑ και η Βρετανία εισέβαλαν στη χώρα. Και σίγουρα οι ΗΠΑ εκμεταλλεύτηκαν την ύπαρξη του ISIS εναντίον άλλων δυνάμεων στην περιοχή, ως μέρος μιας ευρύτερης πρακτικής για τη διατήρηση του ελέγχου από την Δύση.

Οι συσχετισμοί άλλαξαν από τη στιγμή που οι τζιχαντιστές άρχισαν να αποκεφαλίζουν δυτικούς και να δημοσιεύουν τις ωμότητές τους στο Διαδίτκυο και τα κράτη του Κόλπου να υποστηρίζουν άλλες ομάδες στον πόλεμο της Συρίας, όπως το Μέτωπο Νούσρα. Αλλά αυτή η συνήθεια των Αμερικανών και της Δύσης γενικότερα να παίζουν με τις ομάδες των τζιχαντιστών, πρώτα χαϊδεύοντάς τες και μετά επιστρέφοντας για να τις 'δαγκώσουν', πηγαίνει πολύ πίσω, στη δεκαετία του '80 κατά τη διάρκεια του πολέμου ενάντια στη Σοβιετική Ένωση στο Αφγανιστάν, που ενθάρρυνε την εμφάνιση της Αλ Κάιντα υπό την κηδεμονία της CIA.

Αυτή η τακτική άλλαξε κατά τη διάρκεια της αμερικανικής κατοχής στο Ιράκ, όταν οι αμερικανικές δυνάμεις υπό τη ηγεσία του Στρατηγού Πετρέους χρηματοδότησε έναν βρώμικο πόλεμο, τύπου Ελ Σαλβαδόρ, των φανατικών ταγμάτων θανάτου σε μια προσπάθεια να αποδυναμώσει την ιρακινή αντίσταση.

Και άλλαξε εκ νέου το 2011 στον ενορχηστρωμένο από το ΝΑΤΟ πόλεμο στη Λιβύη, όπου το ISIS κατέλαβε τον έλεγχο της γενέτειρας πόλης του Καντάφι, της Σύρτης.

Αυτό που καθίσταται ξεκάθαρο είναι ότι το ISIS και οι ωμότητές του δεν θα ηττηθούν από τις ίδιες δυνάμεις που τον έφεραν στο Ιράκ και τη Συρία ή που τον εξέθρεψαν χρόνια πριν.

Οι δίχως τέλος επεμβάσεις των δυτικών στρατιωτικών δυνάμεων στη Μέση Ανατολή δεν έφεραν παρά μόνον την καταστροφή και τη διαίρεση. Συμπερασματικά, εκείνοι που μπορούν να θεραπεύσουν την ασθένεια είναι οι κάτοικοι στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής, κι όχι εκείνοι που επί χρόνια επώαζαν τον ιό της καταστροφής.

* Ο Seumas Milne είναι αρθρογράφος και δημοσιογράφος του βρετανικού Guardian, με ιδιαίτερη εμπειρία στα θέματα της Μέσης Ανατολής.

Πηγή: Guardian,http://tvxs.gr/ 

______

Επίσης εδώ http://daphnechronopoulou.blogspot.com/2015/09/la-pieta-2015.html#ixzz3rr8lAzmd :

ΗΠΑ, Ρωσία, Βρετανία, Καναδάς και, από τον Κόλπο Σαουδική Αραβία, Κουβέιτ, Κατάρ, και Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα είναι οι οκτώ χώρες που εξοπλίζουν αυτό τον πόλεμο αλλά δέχθηκαν μόνο το 2% των προσφύγων.  Δεν ξέρω εσείς μα εγώ όταν ψάχνω για ενόχους εκεί κοιτάζω κι όχι στους πρόσφυγες.

Inside Le Bataclan

This the moment gunmen opened fire at a concert in Paris.

Posted by AJ+ on Κυριακή, 15 Νοεμβρίου 2015

Επειδή το παράκαναν: «ΣΚΑΪ «εξασφάλιση» Πανούση» από omniatv

      Είχα αποφασίσει να αγνοήσω εντελώς τις ανοησίες του ΣΚΑΙ για τάχα μυστήριες επαφές του ΣΥΡΙΖΑ με φυλακισμένους.

Μα το τραβήξανε. Πολύ.

Κι επειδή το παράκαναν και σήμερα στην ακατάσχετη φλυαρία των 6.00μμ και γνωρίζω από -σχεδόν- πρώτο χέρι μια και έχω ασχοληθεί και γράψει για τις συνθήκες στις φυλακές (και τις καταδίκες της χώρας μας) αλλά και συγκεκριμένα για το Κολαστήριο που ονομάζεται Νοσοκομείο Κρατουμένων,

αποφάσισα, για να μην παραπλανιέται όποιος τα ξέχασε, να δημοσιεύσω.

Την ανακοίνωση του  omniatv υπογράφουν συνεργάτες του που τα ξέρουν. Προσυπέγραψα κι εγώ και, αν θυμηθήκατε μπορείτε κι εσείς αφήνοντας σχόλιο.

Διότι το παράκαναν μερικοί με τις ψεύτικες ειδήσεις.

omniatv.

Μια ανακοίνωση χρηστών του διαδικτύου, μελών και παραγωγών του OmniaTV σχετικά με κατάχρηση υλικού της εκπομπής «Ημερολόγια Κρατουμένων» με καλεσμένο τον Πάνο Λάμπρου, από την τηλεόραση και τον ιστότοπο του ΣΚΑΪ.

Σύμφωνα με την δημοσιογραφία του ΣΚΑΪ, φαίνεται ότι οι κρατούμενοι στις ελληνικές φυλακές χάνουν αυτόματα κάθε δικαίωμα σε διεκδίκηση καλύτερων συνθηκών κράτησης. Έτσι, «αποκαλύπτει» την... καταπληκτική - και δημόσια - πληροφορία ότι κάποιος γίνεται αποδέκτης των αιτημάτων των κρατουμένων εκ μέρους του θεσμού στον οποίον απευθύνονται αυτά τα αιτήματα.

Η Ελλάδα έχει καταδικαστεί επανειλημμένα για τις άθλιες συνθήκες κράτησης στις φυλακές της. Πρόσφατη – και ακόμα και σήμερα ανεπίλυτη – είναι η περίπτωση του «Κολαστηρίου», του λεγόμενου «νοσοκομείου κρατουμένων» των φυλακών Κορυδαλλού, η οποία έγινε γνωστή όταν οι ίδιοι οι κρατούμενοι – νοσηλευόμενοι δημοσίευσαν φωτογραφίες από τις αποτρόπαιες συνθήκες στις οποίες «νοσηλεύονται».

Σε αυτήν την περίπτωση αναφερόταν ο Π. Λάμπρου. Και ο ΣΚΑΪ θα το είχε ίσως ανακαλύψει, αν παρακολουθούσε όλο «το βίντεο που εξασφάλισε» και το οποίο είναι δημοσιευμένο από τις 25 Μαρτίου 2015, κατά την διάρκεια απεργίας πείνας κρατουμένων που είχε μια σειρά από εύλογα και δίκαια αιτήματα, τα οποία δεν ικανοποιήθηκαν στο σύνολό τους. Ο ΣΚΑΪ, βέβαια, και τότε έπαιζε το χαρτί της τρομολαγνείας, σε αγαστή συνεργασία με τον κ. Πανούση, εναντίον κάθε αιτήματος για βελτίωση των απάνθρωπων συνθηκών στις ελληνικές φυλακές.

Παράλληλα, ο ΣΚΑΪ δεν παραλείπει και μια από τις συνηθισμένες του λαθροχειρίες όσον αφορά στην κατάχρηση, εκτός από την σκόπιμη διαστρέβλωση, του υλικού. Το βίντεο, όπως και κάθε πρωτότυπο περιεχόμενο που δημοσιεύεται στο OmniaTV, τελεί υπό την άδεια χρήσης Creative Commons Αναφορά Δημιουργού - Μη Εμπορική Χρήση - Παρόμοια Διανομή 4.0 Διεθνές . Πέρα από την κατάχρηση-παραποίηση που γίνεται μέσα στο «ρεπορτάζ» και που μπορεί να καλύπτεται από το λεγόμενο “Fair Use” (δικαίωμα χρήσης αποσπασμάτων για σκοπούς ενημέρωσης), ανήρτησε ολόκληρη την εκπομπή στην δική του ιστοσελίδα η οποία όμως είναι εμπορικό μέσον, έχοντας έσοδα από διαφημίσεις. Χρησιμοποιεί, δηλαδή, παραβιάζοντας την άδεια χρήσης, υλικό άλλων για να τσεπώσει χρήμα, όπως έχει κάνει πολλές φορές μέχρι σήμερα στα δελτία ειδήσεών του και τις «ενημερωτικές» εκπομπές του.

Εάν τα ως άνω φαίνονται ακατάληπτα, θα φροντίσουμε άμεσα να τους γίνουν πιό κατανοητά με τις κατάλληλες κατά νόμον ενέργειες.

Χρήστες του διαδικτύου, μέλη και παραγωγοί του OmniaTV:

________________

Τα δικά μου:

Νοσοκομείο Κορυδαλλού: video #kolastirio

Ιατρική Πτέρυγα Κορυδαλλού: Πάλι και Επείγον το #kolastirio Read more: 

Ξημέρωσε και νοσταλγώ εκείνες που δεν είμαι

Του Ελύτη «χειμώνα ελάχιστε»:

«...λινό καλοκαίρι, συνετό φθινόπωρο,

Xειμώνα ελάχιστε.....

H ζωή καταβάλλει τον οβολό του φύλλου της ελιάς

Kαι στη νύχτα μέσα των αφρόνων μ' ένα μικρό τριζόνι

κατακυρώνει πάλι το νόμιμο του Aνέλπιστου...»

Διάβαζα ως τώρα, με πόρτες ανοιχτές, νύχτα ζεστή καλοκαιρινή μα κατάμαυρη με ουρανό γεμάτο αστέρια.

Τώρα τα χρώματα, ενώ λάμπει στην ανατολή η Αφροδίτη και στο φιδωτό δρόμο ως τη θάλασσα ακόμα δεν έσβησαν οι λάμπες.

Η μεγάλη απεργία σήμερα. Παλιότερα παραμονή απεργίας η Ελλάδα ξενυχτούσε- ήταν άλλη μια ευκαιρία για γλέντια έτσι που δεν είχε πρωινό ξύπνημα. Απόψε όμως όλα ήταν σκοτεινά, δεν πέρασε ούτε ένα μηχανάκι με ξενύχτηδες, ούτε τραγούδια δυνατά από περαστικά αυτοκίνητα μακριά στο δρόμο. Μονάχα τρομαγμένα νυχτοπούλια και τα γαβγίσματα που αντηχούν και ξεσηκώνουν το δικό μου σκύλο.

Μ' αρέσει να διαβάζω όλη τη νύχτα, μ' αρέσει να βλέπω την ανατολή. Όμως μετά, αν ξημερώσει ωραία μέρα, μετανιώνω και προς στιγμήν με πιάνει νοσταλγία να ήμουν αυτή που δεν έγινα και να ξυπνούσα κάθε μέρα από νωρίς για βόλτες στο Γιαλό και γιόγκα πρωινή και τις δουλειές όλες εκείνες που αναβάλλω. Δε μου κρατάει πολύ, ξέρω τι μου αρέσει. Κι ακόμα  ξέρω ότι, αν ήμουν αυτή που δεν έγινα,  θα νοσταλγούσα να είχα γίνει αυτή που είμαι τώρα με τις ατέλειωτες δικές μου ήσυχες νύχτες. Γιατί έτσι είμαστε, πολλοί. Και μόνο εμείς τους ξέρουμε αυτούς τους άλλους που δε γίναμε και θα μας συντροφεύουν όλη τη ζωή μας λυπημένοι. Σ΄αυτούς δίνουμε λόγο για το κάθε σταυροδρόμι, κάθε δρομάκι απάτητο ή πολυσύχναστο που επιλέξαμε, για να μας φέρουν ως εδώ δρόμοι που πια επιστροφή δεν έχουν.

Δυό ποιήματα μαζί για πρωινό ίσως παραπάει αλλά οι σκέψεις μου, που ξεκίνησαν απ' τον Ελύτη, κατέληξαν στον Ρόμπερτ Φροστ και το 'Ο Δρόμος Που Δεν Πήρα', μετάφρασή μου από το Μπλε Βιβλίο μου και απ' όλα μου το πιο δημοφιλές στο blog. Δεν ξέρω πού βλέπουν αναφορές και το ψάχνουν, πάντως δεν περνά εβδομάδα που το Google να μη φέρει αναγνώστες που το ψάχνουν.

____________________________

Εικόνα

Πριν λίγο το ξημέρωμα από τον κήπο μου. Στο βάθος η Παράγκα και πιο βαθιά η Νάξος.

Ποίηση

Του Οδυσσέα Ελύτη: «Λακωνικόν», από τις  "Έξη και μία τύψεις για τον ουρανό"

Του Ρόμπερτ Φροστ (η μετάφρασή μου από το βιβλίο μου 'Ονειρο Μέσα Σε Όνειρο' και στο άλλο blog μου The Kastellakia Records όπου δέχομαι τον επισκέπτη στα πιο ψηλά πατώματα :

Robert Frost
                                                                                                                                              (1874-1963)
                  

Σ’ ένα κιτρινισμένο δάσος ήταν ένα σταυροδρόμι, και εγώ

Λυπόμουν που να πάρω και τους δυό τους δρόμους δε γινόταν,

Γιατί ένας ταξιδιώτης ήμουν, στάθηκα πολύ καιρό

Και κάτω κοίταζα τον ένα ως το μακρινό

Σημείο που έγερνε και μέσα στα χαμόκλαδα χανόταν.

Ύστερα, δίκαια κι ωραία, πήρα, αποφασισμένος,

Τον άλλο δρόμο, κι ίσως να ήτανε και τυχερό

Μια κι ήτανε απάτητος, χορταριασμένος·

Αν και εκεί μπροστά μου ήτανε φθαρμένος·

Στην αρχή τους ήταν όμοιοι και οι δυό.

Όμοιοι απλώνονταν μπροστά μου εκείνο το πρωί

Στα φύλλα επάνω ούτε βήμα δε φαινόταν να’ χει κάνει πίσω.

Ώ ! άφησα τον πρώτο για μια άλλη μέρα ! Επειδή

Όμως ήξερα πως ο ένας δρόμος σε άλλον οδηγεί

Αμφέβαλλα αν ποτέ μου θα μπορούσα να γυρίσω πίσω.

Σε κάποιο τόπο θα το λέω μετά από καιρό

Αναστενάζοντας χρόνια και χρόνια μετά:

Πως σ’ ένα δάσος ήταν ένα σταυροδρόμι, κι εγώ –

Πήρα τον δρόμο τον λιγότερο πεπατημένο, κι αυτό

Έκανε όλη τη διαφορά.

 http://kastellakia.blogspot.com/2011/05/blog-post_8013.html#ixzz3rFqv3bPd

Εκατομμύρια άνεργοι― και η διέξοδος;

Πού είναι λοιπόν εκείνοι οι ρεαλιστές; Πού είναι εκείνοι που αγαπούν να βάζουν κάτω νούμερα για να αποδείξουν πως χρειαζόμαστε μνημόνια και απολύσεις; Ιδού τα νούμερα (από την Ημερησία) και μ' αυτά κανείς μας, όσο κι αν τα μαγειρέψει δε θα δει διέξοδο.

Με εκατομμύρια ανέργους είναι ένα θαύμα (που δε βλέπω να συζητιέται πουθενά) που δεν έχουμε περισσότερα εγκλήματα, είτε κλοπές είτε απ' τα άλλα τα 'εν βρασμώ'.

Μου έλεγε μια κοπέλα απ' την Ουκρανία που ήρθε εδώ με το μωρό της νεογέννητο πως βρήκε τα κουράγια να φύγει επειδή δεν είχε το κουράγιο να μείνει σε μια χώρα που μετά την κατάρρευση της ΕΣΣΔ αυξήθηκε τόσο η ανεργία που κατάντησαν να σε χτυπούν στο δρόμο για ένα πακέτο Μάρλμπορο.

Ίσως βοηθά το κλίμα μας, ίσως το ότι ακόμα είναι δυνατοί οι δεσμοί της οικογένειας που σχηματίζουν για πολλούς ένα δίχτυ ασφαλείας. Ίσως να είναι κι εκείνο το άλλο χαρακτηριστικό μας, ότι (ως τώρα) κουτσά στραβά οι περισσότεροι έχουμε ένα δικό μας σπίτι.

Δε νομίζω να υπάρχει κυβέρνηση ή ιστορικός που να μη γνωρίζει πως δύσκολα διατηρείται η τάξη σε κοινωνίες που έχουν άνεργους νέους άνδρες.  Πόσο ακόμα θα μείνουμε κόσμιοι; Πόσοι ακόμα θα επιλέγουν να αυτοκτονούν αντί να σκοτώσουν; Δεν ξέρω. Αλλά φοβάμαι ότι με τον ανόητο και κοντόφθαλμο τρόπο που κυβερνιόμαστε μάλλον για να αντιμετωπιστεί αυτή η κρίση θα επιλεγούν αγριότερες μέθοδοι καταστολής και αυστηρότεροι νόμοι αντί για μέτρα ανακουφιστικά του πόνου που προκάλεσαν ασυνείδητοι άχρηστοι πολιτικοί.

imerisia

Συγκλονιστικά είναι τα στοιχεία για τον αριθμό των εργαζόμενων στην Ελλάδα αλλά και εκείνων που δεν εργάζονται. Ο πληθυσμός της Ελλάδας, ο οποίος δεν εργάζεται υπερβαίνει αυτή την στιγμή τα 7 εκατομμύρια

Μια χώρα όπως η Ελλάδα, με 4.740.000 άτομα εργατικό δυναμικό,

 3.500.000 άτομα στην απασχόληση, 

1.240.000 άτομα στην ανεργία 

και 2.650.000 άτομα στη σύνταξη

 δεν μπορεί να προσδοκά ούτε αποκατάσταση των σοβαρών ανισορροπιών στη βιωσιμότητα και κοινωνική αποτελεσματικότητα του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης ούτε ανάταξη του κοινωνικοοικονομικού σχηματισμού. Σε μία τέτοια προοπτική εγκυμονείται ο κίνδυνος μονιμοποίησης της φτωχοποίησης σημαντικού τμήματος του πληθυσμού και σοβαρής καθίζησης του τεχνολογικού και παραγωγικού υπόβαθρου», είπε στα «Νέα» ο ομότιμος καθηγητής του Παντείου Πανεπιστημίου Σάββας Ρομπόλης.

Ο αριθμός των συνταξιούχων (στοιχεία 2015) της χώρας ανέρχεται σε 2.656.007 άτομα. 

Έως 50% είναι οι μειώσεις στις συντάξεις λόγω μνημονίων ενώ έρχεται και νέο ψαλίδι λόγω των μέτρων που προβλέπει το τρίτο μνημόνιο.

Οι 6 στους 10 συνταξιούχους στη χώρα μας έχουν σύνταξη κάτω από €700

 και μάλιστα το 44,8% παίρνει σύνταξη κάτω από το όριο της σχετικής φτώχειας των €665.

Ο αριθμός των ανέργων κινείται στα 1.196.736 άτομα. Οι προβλέψεις της Κομισιόν για την ανεργία στη χώρα μας προβλέπουν ότι φέτος θα διαμορφωθεί στο 25,7% και το 2016 στο 25,8%.

Σε 350.000 οικογένειες δεν υπάρχει εργαζόμενο μέλος.

 Η μακροχρόνια ανεργία κινείται στο 73,1% όταν κάθε άνεργος είναι περισσότερο από δυόμισι έτη άνεργος. 

Σήμερα καταγράφεται ένα παρατεταμένο υψηλό επίπεδο ανεργίας 

25% φέτος -9,5% το 2009, από το οποίο το 48,5% πλήττει τους νέους και τις νέες (18-24 ετών).

Οι 9 στους 10 ανέργους βρίσκονται στο περιθώριο και δεν λαμβάνουν καμία απολύτως στήριξη από τον ΟΑΕΔ ούτε ως επίδομα ανεργίας ούτε ως επιδότηση απασχόλησης.

Ο οικονομικά μη ενεργός πληθυσμός (όσοι δεν εργάζονται ούτε αναζητούν εργασία) ανήλθε σε 3.296.280 άτομα.

Το σύνολο των απασχολούμενων αριθμεί 3.591.407 άτομα. 

Ο μέσος καθαρός μισθός σήμερα είναι κάτω από τα 815 ευρώ ε

νώ με μηνιαίο μισθό 346 ευρώ απασχολείται μισό εκατομμύριο μερικώς απασχολούμενων. 

Παράλληλα ένα εκατομμύριο είναι οι απλήρωτοι (από 1 έως 5 μήνες) εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα. 

Οι 7 στις 10 θέσεις εργασίας που ανοίγουν είναι προσωρινής απασχόλησης, οι λεγόμενες ευέλικτες μορφές εργασίας.

____________

Επιθέσεις πάλι ― και πάλι

Δεν είναι σπάνιο μπαίνοντας στο FB να βρίσκω στο inbox απίθανα υβριστικά μηνύματα με απειλές. 

Τι είναι αυτοί οι άνθρωποι και τι παθαίνουν;

 Οι Χρυσαυγίτες είναι μια κατηγορία κλασική που τελευταία έχει μαζευτεί. Κόπηκαν οι μαζικές επιθέσεις, κόπηκαν κι οι αναφορές. Μάλλον έχουν σοβαρότερες ασχολίες τώρα με τις δίκες.

Η άλλη κατηγορία είναι αυτή που επιτίθεται μόνο σε γυναίκες. Το έχω ψάξει. Ακόμα φαίνεται στην κοινωνία μας τους άνδρες τους φοβούνται κι όσο κι αν τους θάβουν 'από πίσω' σπάνια τολμούν να τους επιτεθούν.

Αλλά εγώ πού ενοχλώ και γιατί;

Τι μου προσάπτουν;

Κλασικά θέματα για τα οποία κρινόμαστε όλες οι γυναίκες: η εμφάνιση-η ηλικία μας- και πώς τολμάς να γράφεις.

Κι η φαντασία τους οργιάζει. Πάντα. Διαβάζουν Μύκονο και φαντασιώνονται όργια, όπως κι όταν διαβάσουν για πρέζα. Το στερότυπο της πρεζούς που εκδίδεται για την παροιμιώδη 'δόση' της μπορεί  εμάς να μας φέρνει γέλιο μα έχει ακόμα δύναμη.

Το ήξερα, δεν περίμενα κάτι άλλο όταν (για λόγους που κάποτε θα εξηγήσω) αποφάσισα να μιλήσω ανοιχτά για το παρελθόν μου. Και κάθε φορά που γράφω ένα κείμενο σχετικά (όπως το προχθεσινό) δεν είναι τυχαίο που ακολουθούν υβριστές, άνδρες που θεωρούν ότι ως γυναίκα που έκανε χρήση είμαι ένα σκουπίδι που θα ανεχθεί τη χυδαιότητά τους.

Αν σας το δείχνω είναι επειδή πάλι μ' αυτά επιβεβαιώνονται όσα λέω. Διότι αν εγώ που δε 'μου φαίνεται', που δεν είμαι τη φυλακή ή σε νοσοκομείο ή άπορη.. αν εγώ, δέχομαι επιθέσεις τρελών που φαντασιώνονται πως το έχουν δικαίωμα να μου πουν τη γνώμη τους γι αυτό που νομίζουν ότι είμαι κι ότι ζω μέσα σε όργια διότι όπως είπε και τούτος ο σημερινός ξέρουν, νομίζουν, πόσα υποτίθεται κάνω για να συντηρήσω τις έξεις μου ["..Ι Know that you do to support your "habits], αν εγώ υφίσταμαι αυτά, σκεφθείτε μόνο τι περνάει, τι προκατάληψη και αγριάδα υφίσταται η χρήστρια που βρέθηκε στο δρόμο ή σε όποια ανάγκη.

Γι αυτό κι η οργή μου μπροστά σε κάθε τέτοιο με πεισμώνει να συνεχίσω να μιλάω για τα ουσιώδη που  θεωρώ αυτονόητα και για την αδικία που γεννά το στερεότυπο κι η προπαγάνδα.

_________________________

Εικόνα:

Τι με περίμενε σήμερα. Παραληρεί άνθρωπος άγνωστος με τον οποίο δεν έχω συνομιλήσει ποτέ- όπως φαίνεται κι από το μήνυμα. Έκανε αίτημα, δέχθηκα και ακολούθησε αυτό.

Τι άναψε τη φωτιά; Ίσως το άρθρο μου ΚΕΘΕΑ στη Φυλακή Διαβατών― κι οι αληθινά εθισμένοι σφαδάζουνπου έγραψα για το Σύλλογο Θεραπευομένων και δημοσιεύθηκε στο toportal

ΠΡΟΣΘΕΤΩ, 11/11

'Εχουμε συνέχεια. Μεταμεσονυκτίως πάλι τον έπιασε η κρίση. Τώρα μέχρι για εμπόριο ναρκωτικών με κατηγορεί- εκτός βέβαια της χαρακτηριστικής μόνιμης εμμονής κάτι τέτοιων με το στήθος μου.



 Φωτογραφίζω με την τελευταία φράση του προηγούμενου για να φανεί το παράλλογο: ΠΟΤΕ δε συνομίλησα, ποτέ δεν του απάντησα. 

Δεν είναι αστείο. Οι κατηγορίες είναι λάσπη που κολλάει διότι μόνο εγώ μπορώ να ξέρω πόσο ανυπόστατες είναι. Επίσης όμως οι ισχυρισμοί ενός αγνώστου ότι με παρακολουθεί χρόνια είναι τρομακτικοί. Την πρώτη φορά η άμυνά μου ήταν η δημοσίευση, τώρα έκανα κι αναφορά. Αν τριτώσει θα κάνω καταγγελία στο 11012 (Δίωξη ηλεκτρονικού εγκλήματος).