Το μέγεθος μετράει: Παραβιάσεις στο Αιγαίο και εξοπλισμοί

Σας τρομάζουν οι παραβιάσεις στο Αιγαίο; Σας ανησυχεί κάθε λίγο η πιθανότητα πολέμου με την Τουρκία; Ή καθησυχάζετε ακούγοντας ότι τα εσωτερικά με το στρατό της την αποδυνάμωσαν;

Γιατί έχουμε 32.104 παραβιάσεις τα τελευταία 20 χρόνια; Και πόσο μας κοστίζουν όλα αυτά σε ανθρώπινες ζωές και σε χρήμα που θα μπορούσε να δίνεται για την καλυτέρευση της ζωής και της παιδείας μας;

55.879 αεροπλάνα των οποίων κάθε πτήση κοστίζει €10.000 νομίζετε πως είναι καλή επένδυση για μια χρεοκοπημένη χώρα ή μήπως είναι ένα ακόμα ξεζούμισμα των φτωχών για να πλουτίζουν οι έμποροι όπλων κι οι πολιτικοί τους μεσάζοντες.

Δεν είμαι εγώ που θα ζητήσω να σταματήσει ο εξοπλισμός, ούτε έχω την αφέλεια να νομίζω πως θα γράψω κάτι σωστό περί φιρ και ναυτικών μιλίων. Για ό,τι δε γνωρίζω αποφεύγω να μιλήσω, ως γνωστόν.

Όμως γνωρίζω ποιοι και πώς πλουτίζουν από τον εθνικιστικό εκφοβισμό, γνωρίζω τι ζωές χάνονται και τι πόροι σπαταλιούνται. Γνωρίζω ακόμα ότι σε ένα πόλεμο με την Τουρκία η Ελλάδα, λόγω μεγέθους, θα άντεχε ένα εξάμηνο― που συμπτωματικά είναι όσο ακριβώς, διάβασα πρόσφατα, είχαν υπολογίσει οι Γερμανοί ότι θα άντεχε απέναντί τους το '40 (και έστειλαν τους Ιταλούς να φάνε τη μπόρα). Ό,τι κι αν κάνουμε, ό,τι κι αν ποθούμε, ο πόλεμος είναι ανδρικό παιχνίδι και το μέγεθος μετράει.

Γι' αυτό, ως γνώση που θα ισορροπήσει λίγο όσα ακούμε φέρνω ένα σχετικό άρθρο από το Δίκτυο Ελεύθερων Φαντάρων Σπάρτακος, με πίνακες και λίγα σχόλια προσωπικών εμπειριών από φόρουμ.

Κι ακόμα φέρνω λίγα για το άλλο ερώτημα: Εντάξει οι κακοί Τούρκοι μπαίνουν στα νερά και τον αέρα μας, εμείς όμως ποτέ-ποτέ δεν κάναμε κάτι αντίστοιχο;

Μήπως και φωτιστούμε.

diktiospartakos Μια αναγκαία απάντηση στην εθνικιστική και πολεμοκάπηλη προπαγάνδα της ΕΡΤ

Γιατί έχουμε 32.104 παραβιάσεις τα τελευταία 20 χρόνια;

 ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΒΟΛΙΚΟ!

Η κάμερα της ΕΡΤ βρέθηκε στην 133 Σμηναρχία Μάχης στο Καστέλι Κρήτης όπου βρίσκονται συνέχεια οπλισμένα και σε ετοιμότητα μαχητικά F-16C Block 52+ Fighting Falcon. 

Οι χειριστές της 343 Μοίρας περιέγραψαν τις απαιτήσεις της αποστολής τους και την αποφασιστικότητα να μην αφήσουν κανένα περιθώριο «ανάσας» στους Τούρκους από τη στιγμή που επιλέγουν να εισέλθουν παράνομα στους ελληνικούς ουρανούς.

Πρόκειται για μια ακόμη τηλεοπτική παραγωγή, με άνωθεν κυβερνητική παρέμβαση, που έρχεται να διατηρήσει και επενδύσει στο κλίμα εθνικής ανασφάλειας αλλά και ετοιμοπόλεμου που με οργανωμένο τρόπο καλλιεργείται όλο το τελευταίο διάστημα.

Παράλληλα και ταυτόχρονα, εθνικιστές δημοσιογράφοι, φερέφωνα του υπουργείου άμυνας και άτυπα γραφεία τύπου της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, άνθρωποι που ζουν από τις διαφημίσεις των  πολεμικών βιομηχανιών διαπιστώνουν με δήθεν αφέλεια;

Ο «ΜΕΓΑΛΟΣ πόλεμος» γίνεται στο Αιγαίο! 

 Πολύχρονος, διαρκής και αιματηρός, μας έχει κοστίσει πανάκριβα. 55.879 τουρκικά αερο­σκάφη έχουν κάνει 32.104 παραβιάσεις, από τις οποίες 1.817 ήταν πάνω από ελληνικό έδα­φος. Πρόκειται για επίσημα στοιχεία του ΓΕΑ, τα οποία απαντούν με τον πιο πειστικό τρόπο σε όλους όσοι στο εσωτερικό και στο εξωτε­ρικό της χώρας αναρωτιούνται γιατί εξοπλί­ζονται οι χρεοκοπημένοι Έλληνες.

Τα στοιχεία του ΓΕΑ αφορούν στο 1987, όταν είχαμε τη μεγάλη ελληνοτουρκική κρί­ση του Μαρτίου, και συγκεντρωτικά στο χρο­νικό διάστημα από το 1995 έως το 2016. Οι αριθμοί που έχουν καταγραφεί από το ΓΕΑ πραγματικά τρομάζουν. Μπορεί να έχου­με «εθιστεί» στο φαινόμενο των παραβιάσε­ων στο Αιγαίο, που ξεκίνησε το 1974, αλλά, όταν γίνεται η... πρόσθεση, το αποτέλεσμα είναι εφιαλτικό. Με αυτούς τους αριθμούς, που αποτελούν μέρος της ενημέρωσης που έγινε από το ΓΕΑ προς την πολιτική ηγεσία, απαντούν από το ΥΠΕΘΑ στα δημοσιεύματα «τύπου “Bild», η οποία έγραψε για τους «χρεοκοπημένους που αγοράζουν όπλα με τα λεφτά μας», αλλά και για τις ενστάσεις που εκφράστηκαν στο εσωτερικό της χώρας, όπως αυτή του Νίκου Φίλη.

Τα στοιχεία της Πολεμικής Αεροπορί­ας, που αποτυπώνονται στον σχετικό πίνα­κα, έχουν ενδιαφέρον και για τις εμπλοκές αλλά και για το πόσα από τα τουρκικά αερο­σκάφη των Τούρκων εισέρχονται οπλισμέ­να στο Αιγαίο. Αυτός ο πολύχρονος «πόλε­μος» στο Αιγαίο έχει, πρώτα από όλα, απώλειες ανθρωπίνων ζωών. Και από την Ελλάδα και από την Τουρκία. Είναι όμως και εξο­ντωτικός σε ό,τι έχει να κάνει με την ελλη­νική οικονομία. Και αυτό δεν είναι υπερβο­λή. Αρκεί να αναφέρουμε ότι κατά μέσο όρο η μία ώρα πτήσης ενός μαχητικού αεροσκά­φους κοστίζει περίπου 10.000 ευρώ. Κάθε αποστολή αναγνώρισης, αναχαίτισης και πιθανόν εμπλοκής δύσκολα διαρκεί κάτω από μία ώρα. Συνεπώς, είναι κατανοητό ότι με 55.879 αεροσκάφη στο Αιγαίο το κόστος που έχει πληρώσει η Ελλάδα είναι απλώς... απροσδιόριστο! Πολύ περισσότερο αν η Π.Α. υπολογίσει το κόστος των παραβιάσεων από το 1974, όταν ξεκίνησαν αυτό το επικίνδυνο και ακριβό παιχνίδι οι Τούρκοι.

Αυτό που δεν μας λένε οι καραβανάδες του ΓΕΑ και οι προπαγανδιστές δημοσιογράφοι που τόσο πολύ λυπούνται για τις ζωές των πιλότων και τις θυσίες που καλείται ο χρεωκοπημένος λαός μας είναι  ο λόγος που γίνονται όλα!

Ότι στο Αιγαίο ζούμε τον ΠΑΡΑΛΟΓΙΣΜΟ να υπάρχουν θαλάσσια χωρικά ύδατα στα 6 ν.μ. και πρόθεση επέκτασης από την Ελλάδα στα 12 ν.μ. που δεν το δέχεται κανείς διεθνώς γιατί θα μετέτρεπε το  Αιγαίο σε ελληνική λίμνη και θα εξαφάνιζε τα διεθνή ύδατα!

Για αυτό η Ελλάδα διατηρεί εναέρια  στα 10 ν.μ., ένα ακόμη παραλογισμό!

Διαφορετικά εναέρια και θαλάσσια σύνορα.

Κάτι που δεν το αναγνωρίζει κανείς ΔΙΕΘΝΩΣ!

Είναι η παραβίαση του FIR παραβίαση εθνικής κυριαρχίας;

Διεθνολόγοι απαντούν ότι ο έλεγχος από μια χώρα ενός καθορισμένου διεθνούς εναέριου χώρου δεν ισοδυναμεί σε καμιά περίπτωση με άσκηση κυριαρχίας, ούτε αποτελεί πρόκριμα για μελλοντική επέκταση του εύρους του εθνικού εναέριου χώρου. Πρόκειται αποκλειστικά για ζώνες αρμοδιότητας!

Η αρμοδιότητα αυτή ανατέθηκε το 1952 στην Ελλάδα, για όλο το Αιγαίο, κατά την Ευρωπαική Διάσκεψη για την εναέρια κυκλοφορία, χωρίς αμφισβήτηση από την Τουρκία.

Η Τουρκία άρχισε να αμφισβητεί το καθεστώς αυτό τον Αύγουστο του 1974, με έναυσμα την σύγκρουση για το Κυπριακό, προσπαθώντας να εδραιώσει μέση γραμμή στο Αιγαίο μεταξύ των δύο περιοχών πληροφόρησης.

Σε ότι αφορά τα πολεμικά αεροσκάφη, η Αθήνα απαιτεί τα τουρκικά πολεμικά που πετούν στο διεθνή εναέριο χώρο του Αιγαίου να της υποβάλλουν σχέδια πτήσης και να τίθεται  υπό την επίβλεψη της ελληνικής εναέριας κυκλοφορίας.

 Όμως τα πολεμικά δεν έχουν τέτοια υποχρέωση με βάση το διεθνές δίκαιο.

Για αυτό τα τουρκικά αεροσκάφη δεν υποβάλλουν.

Όμως τη μη υποβολή η Αθήνα την χαρακτηρίζει παραβίαση του ελληνικού FIR, όρος που δεν υφίστανται με βάση το διεθνές δίκαιο και τη διεθνή πρακτική.

Με άλλα λόγια, η Ελλάδα κατασκευάζει δικούς της κανόνες που δεν ισχύουν διεθνώς και στη συνέχεια εξανίσταται που παραβιάζονται.

Επιπλέον,  προβαίνει σε συνεχείς αναχαιτίσεις και παρενοχλήσεις των τουρκικών πολεμικών με το πρόσχημα ότι παραβιάζουν το ελληνικό FIR με το να μην τους έχουν υποβάλλει σχέδια πτήσης

Αυτά υποστηρίζει στο βιβλίο του ΑΣΠΟΝΔΟΙ ΓΕΙΤΟΝΕΣ-ΕΛΛΑΔΑ-ΤΟΥΡΚΙΑ: Η ΔΙΕΝΕΞΗ ΤΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ ο καθηγητής Αλέξης Ηρακλείδης....  ---> diktiospartakos

__________________________________

25 Φεβρουαρίου 2017

Κάνουν και οι Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις παραβιάσεις στο Αιγαίο

Eλληνικά αντίποινα: Σκάφος της Ακτοφυλακής μπήκε στα τουρκικά χωρικά ύδατα

του Θεόφραστου Ανδρεόπουλου

Η Αθήνα ξεκίνησε να ανταποδίδει «στα ίσα» τις προκλήσεις της Άγκυρας και σκάφος της ελληνικής Ακτοφυλακής μπήκε στα τουρκικά χωρικά ύδατα «κατά λάθος» καταδιώκοντας τουρκικό σκάφος και όπως λένε οι Τούρκοι «χάλασε» και έμεινε μισή ώρα μέσα στα τουρκικά νερά αλλά η αλήθεια ήταν διαφορετική

Για άλλη μια φορά τα τουρκικά ΜΜΕ «εφευρίσκουν» ένα επεισόδιο στα Ίμια. Κάτι που προφανώς σχεδιάζουν από κοινού με την τουρκική Ακτοφυλακή και το τουρκικό Ναυτικό καθώς περιμένουν στα κατάλληλα σημεία για να τραβούν τις ανάλογες φωτογραφίες 

Έτσι σήμερα οι Τούρκοι αναφέρουν ότι για άλλη μια φορά υπήρξε «κυνηγητό» μεταξύ σκαφών της ελληνικής και της τουρκικής Ακτοφυλακής..._>http://diktiospartakos.blogspot.gr/2017/02/blog-post_795.html

 ________________________

Και λίγα σχόλια από Φόρουμ:

Τα ελληνικά μαχητικά κάνουν παραβιάσεις;; -

 Indymedia

Οταν ακούμε για τουρκικές παραβιάσεις μιλούμε κυρίως για τη ζώνη από τα 6 έως τα 10 ναυτικά μίλια. Η Ελλάδα έχει εναέριο χώρο 10 μίλια και θαλάσσιο 6 μίλια, πρακτική που από ότι ξέρω δεν έχει κανένα άλλο κράτος καθώς συνήθως εναέριος και θαλάσσιος χώρος ταυτίζονται. Αυτό το πράγμα αμφισβητούν οι τούρκοι με τις παραβιάσεις. Τωρα θα μου πείτε γιατι δεν το κάνουμε 10 ή 12 και τα δύο; Ο λόγος είναι προφανής... Η υφαλοκριπίδα κι εκεί δεν μιλάμε πλέον για Ελλάδα Τουρκία αλλά για BP SHELL AMOCO κτλ. οπότε δε μας παίρνει. Υπάρχει βέβαια και η επισήμη δικαιολογία της τουρκίας περί κλειστού Αιγαίου και ότι σε κάποια σημεία έχει και η ίδια δικαίωμα να κάνει το ίδιο ενώ δεν υπάρχουν 24 μίλια διαθέσιμα οπότε υπάρχει πρόβλημα. Με την τουρκία δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο οπότε δεν υπάρχουν μαζικές παραβιάσεις αλλά πολύ πιθανόν να γίνονται που και που και από τις δύο πλευρές αλλά όχι συστηματικά όπως στο χώρο 6-10 μιλίων. Πάντως κανείς δέν είναι περιστερά. Ολοι έχουμε ακούσει ιστορίες για εκπαιδευση ΟΥΚ με δυεισδήσεις σε "εχθρικό έδαφος" κι επιστροφή τόσο στη Τουρκία όσο και Βορεια... who knows?

παντως στα στον Έβρο μπαινοβγαίνουν οι στρατοί . Ενας γνωστός μου που υπηρετούσε σε κάποιο φυλάκιο παρακολοθούσε Έλληνες στρατιώτες του λόχου του που μπήκαν καμια 50 μέτρα στην Τουρκία απο τα σύνορα και βάλανε μια Ελληνική σημαία . Ιδια κάνανε και οι απέναντι φαντάροι . Μαλακίες ... Όταν τον ρώτησα γιατί το έκαναν και αν είχαν εντολή , είπε όχι , έστι για πλάκα και για να το λένε στα παιδία τους ...

 Πρωτα να συμφωνησω με τον del* για τα ελληνοτουρκικα παιχνιδακια! Τωρα: Επιβεβαιωμενη καταρριψη τουρκικου F-16, απο ΜΙΡΑΖ, εχουμε το 1996! Μαλιστα πριν λιγους μηνες η χηρα του πιλοτου,(ΓΙΛΜΑΖ) κατεφυγε στο δικαστηριο ανθρωπινων δικαιωματων ζητωντας αποζημιωση απο την Ελλαδα, για το περιστατικο που το χαρακτηρισε αδικαιολογητο, μια και οπως λεει, η εμπλοκη ηταν στα πλαισια ασκησης. Σε εκεινη την καταρρριψη διασωθηκε ο Ισραηλινος συγκυβερνητης-εκπαιδευτης του διθεσιου F-16. Ταυτοχρονα δηλαδη αποκαλυφθηκε η εμπλοκη ισραηλινων εκπαιδευτων. Τωρα στον τομεα των δυνατοτητων της Π.Α, η παρουσια των Α-7, γνωστων ως Κορσαιρ, προσφερει δυνατοτητες βομβαρδισμου σε μεγαλη αποσταση! Δεν ειναι τυχαιο το γεγονος εξαλλου της προσπαθειας εξουδετερωσης του στολου των Κορσαιρ, απο την πολεμικη αεροπορια.Τα γνωστα σαμποταζ...... Το ΚΟρσαιρ μπορει να φτασει μεχρι Αγκυρα και να επιστρεψει φυσικα. ------------------

....και τα ελληνικά κάνουν παραβιάσεις και μάλιστα συστηματικά και με πρόγραμμα! Ενας γνωστός μου που υπηρετούσε στη Λάρισσα άκουγε του πιλότους να συζητάνε:"σήμερα έχω παραβίαση". Επίσης ο αδελφός μου υπηρετούσε σε ραντάρ στη Λήμνο και παρατηρούσε τις "αερομαχίες" που γίνονταν από παραβιάσεις και από τις δυο πλευρές. Επίσης οι περισσότερες παραβιάσεις των Τούρκων γίνονται μέσα στα όρια της περιοχής του εναέριου χώρου που είναι παράλογη για το διεθνές δίκαιο, όπως και ανέφερε κάποιος πιό πάνω.---

και τα ελληνικά κάνουν παραβιάσεις και μάλιστα συστηματικά και με πρόγραμμα! Ενας γνωστός μου που υπηρετούσε στη Λάρισσα άκουγε του πιλότους να συζητάνε:"σήμερα έχω παραβίαση". Επίσης ο αδελφός μου υπηρετούσε σε ραντάρ στη Λήμνο και παρατηρούσε τις "αερομαχίες" που γίνονταν από παραβιάσεις και από τις δυο πλευρές. Επίσης οι περισσότερες παραβιάσεις των Τούρκων γίνονται μέσα στα όρια της περιοχής του εναέριου χώρου που είναι παράλογη για το διεθνές δίκαιο, όπως και ανέφερε κάποιος πιό πάνω.

Βυζιά στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης (3-12 Μαρτίου 2017) #Boobs

Τα ΒΥΖΙΑ ωρίμασαν μα διατηρούν φρεσκάδα και σημειολογία. 
Το ντοκιμαντέρ έτοιμο για τη Θεσσαλονίκη.

Όχι μόνο επειδή είχα την τιμή να προτάξω κι εγώ τα στήθη μου,  συστήνω.

Και ιδού trailer, σύνδεσμοι, το πρόγραμμα
 και άλλα για το 19^ο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης (3-12 Μαρτίου 2017).

Με κλικ στη λέξη ΒΥΖΙΑ (στο blog) βλέπετε πολλά σχετικά.

Στο Facebook η σελίδα:  @breasts.Stories

19ο ΦΝΘ: Ελληνικά ντοκιμαντέρ

Στα πλαίσια της επίσημης συμμετοχής του ντοκιμαντέρ ΒΥΖΙΑ στο 19ο ΦΝΘ θα πραγματοποιηθούν δύο προβολές:
Κυριακή 5/3/ 2017 στις 20:00 Αίθουσα Τόνια Μαρκετάκη
Τρίτη 7/3/2017 στη 13:30 Αίθουσα Φρίντα Λιάππα

Μετά τις προβολές θα ακολουθήσει συζήτηση με την ανθρωπολόγο Λιόπη Αμπατζή και τους σκηνοθέτες Ανιές Σκλάβου και Στέλιο Τατάκη.

​ 19ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης 3-12 Μαρτίου 2017 64 ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ ΣΤΟ 19ο ΦΝΘ Το ελληνικό ντοκιμαντέρ έχει πρωταγωνιστική θέση στο πρόγραμμα του 19ου Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης. Έπειτα από μεγάλο αριθμό καταθέσεων που έφτασαν τις 110, συνολικά 64 ντοκιμαντέρ θα προβληθούν στο 19ο ΦΝΘ, τόσο στο διεθνές πρόγραμμα, όσο και στο ελληνικό πανόραμα. Τρία από αυτά συμμετέχουν στο Διεθνές Διαγωνιστικό τμήμα, που εγκαινιάζεται στη φετινή διοργάνωση. Πολιτική, κοινωνία, προσωπικές ιστορίες, ανθρώπινα δικαιώματα, τέχνη και φαγητό, βρίσκονται φέτος στο επίκεντρο των ελληνικών ταινιών. Ήρωες της διπλανής πόρτας Ο Δομίνικος, πρώην χρήστης ουσιών, περιπλανιέται στην Αθήνα. Συναντά ανθρώπους που μένουν, όπως κι αυτός, καθαροί. Μια πορεία γεμάτη αυτογνωσία και θάρρος, στο Village Potemkin του Δομίνικου Ιγνατιάδη.  Ο Λευτέρης συμμετέχει στο πιο δύσκολο τρίαθλο του κόσμου με έναν σημαντικό σκοπό: να ευαισθητοποιήσει το κοινό για άτομα με κινητικές και νοητικές δυσκολίες, στο The Extra Mile της Βικτώριας Βελοπούλου.  Η έφηβη Γεωργία κέρδισε τον αγώνα με τον καρκίνο. Αφηγείται την εμπειρία της και στέλνει ένα μήνυμα αισιοδοξίας, στο ντοκιμαντέρ Ο γυάλινος δράκος της Κωνσταντίνας Ουρούμη.  Μια ομάδα εθελοντών που φροντίζουν αδέσποτα στον Ασπρόπυργο κι ένας σύλλογος από το Λονδίνο που νοιάζεται για τα εγκαταλελειμμένα ζώα της Ελλάδας συναντιούνται στο Greek Animal Rescue του Μενέλαου Καραμαγγιώλη.  Ένας σταρ του Μπόλιγουντ ρισκάρει την καριέρα του στην μάτσο κινηματογραφική βιομηχανία της Ινδίας. Θέλει να αλλάξει το πώς οι άνδρες αντιμετωπίζουν τις γυναίκες στη χώρα του, στο The Snake Charmer της Νίνας Μαρίας Πασχαλίδου.  Απ’ το χθες στο σήμερα: 1917-2017: ένας αιώνας από την Οκτωβριανή Επανάσταση. Εκατό χρόνια με όνειρα, ελπίδες, πολέμους, καταστροφές και εξεγέρσεις: Η μεγάλη ουτοπία του Φώτου Λαμπρινού.  Η ελληνική ιστορία μέσα από σπάνια, ανέκδοτα αρχειακά πλάνα και επίκεντρο την κρίσιμη περίοδο 1936-1952. Μια Ελλάδα που αλλάζει και φλέγεται: Μνήμες του Νίκου Καβουκίδη.  Ένας άντρας και μια γυναίκα ερωτεύονται με φόντο τη γερμανική κατοχή. Ο Τίμων Κουλμάσης, αφηγείται μια απρόσμενη ιστορία από τη ζωή του πατέρα του στο Πορτραίτο του πατέρα σε καιρό πολέμου.  Είμαστε πρόσφυγες. Υποδεχόμαστε πρόσφυγες. Ένα ταξίδι από τη Συρία του σήμερα, στο 1922 και τη Μικρασιατική Καταστροφή. Πίσω δεν γυρνάω της Φλώρας Πρησιμιντζή.   Τα ελληνικά χωριά της Γεωργίας, μια άγνωστη όψη του ελληνισμού. Η ίδρυση, άνθηση και παρακμή τους καταγράφεται στο ντοκιμαντέρ Ένας δρόμος με μακρά ιστορία... των Ανατολής Καρυπίδου και Δαμιανού Μαξίμωβ.  Η ζωή και η πολιτική δράση του Ανδρέα Λεντάκη. Και μαζί, η πορεία της Αριστεράς στην Ελλάδα, αλλά και η ευρύτερη πολιτική ιστορία της: Η ιστορία είμαι εγώ - Ανδρέας Λεντάκης του Μένου Δελιοτζάκη.  Λέρος, μεσοπόλεμος. Μια ολόκληρη πόλη, το Porto Lago, χτίζεται από τους Ιταλούς κατακτητές στο νησί. Θα φιλοξενήσει μέσα στο χρόνο στρατιώτες, ψυχασθενείς, πολιτικούς κρατούμενους και πρόσφυγες. Portolago - Φαντάσματα στο Αιγαίο της Ιωάννας Ασμενιάδου - Φωκά.  Γεντί Κουλέ. Μια αναδρομή στο παρελθόν, με πυξίδα τους φυλακισμένους του. Ο αγώνας για ελευθερία και δημοκρατία καλά κρατεί... Το συρματόπλεγμα, Γεντί Κουλέ τόπος μνήμης της Ομάδας Ντοκιμαντέρ Δήμου Νεάπολης Θεσσαλονίκης.   Ποιος έφερε τα λείψανα του Αγίου Βαλεντίνου στη Λέσβο; Γιατί  αυτή η υπόθεση αποσιωπήθηκε για περισσότερο από έναν αιώνα; Το ντοκιμαντέρ Το μυστικό ταξίδι του Αγίου Βαλεντίνου του Γιάννη Ξηρουχάκη αναζητά τα ίχνη του αγίου στη Μυτιλήνη.  Χανιά, Εμφύλιος. Ο αγωνιστής ιερέας του Ε.Α.Μ. Νικόλαος Αποστολάκης θανατώνεται βίαια και η οικογένειά του εκδιώκεται. Ο Ελκόμενος επί κρημνού, Κρήτη 1947 του Κώστα Νταντινάκη.   Αφετηρία, ένα ορεινό χωριό της Αρκαδίας, όπου μια αυτάρκης κοινωνία ζει με ό,τι η ίδια παράγει. Κι ύστερα κατοχή, μετανάστευση, τραύματα, επούλωση, εξέλιξη. Η Ελλάδα χθες και σήμερα: «Της πατρίδας μου η σημαία...» του Στέλιου Χαραλαμπόπουλου.  Η βιογραφία του βυζαντινού φιλοσόφου Γεώργιου Πλήθωνα Γεμιστού, ένθερμου υπερασπιστή της φυσικής και πολιτισμικής συνέχειας του ελληνισμού, σκιαγραφείται στο Έλληνες εσμέν το γένος, Γεώργιος Γεμιστός Πλήθων του Σταμάτη Τσαρουχά.  Οι πρόσφυγες εκπέμπουν SOS Μια λεσβία πρόσφυγας από τη Συρία διεκδικεί ένα καλύτερο μέλλον. Θα φτάσει με μια βάρκα του θανάτου στη Λέσβο και θα καταλήξει στο γερμανικό κοινοβούλιο για να πει την ιστορία της: Για μια άλλη ζωή του Laurent Laughlin.  Ειδομένη, 2016. Ένας καταυλισμός γεννιέται και περνά μέσα από τα μάτια ντόπιων και προσφύγων στο Feeling of a Home των Μιχάλη Καστανίδη και Ηώς Χαβιάρα.  Η Ευρώπη κλείνει τα σύνορα για τους πρόσφυγες που βρίσκονται στην Ειδομένη. Εκείνοι απαντούν κλείνοντας τις γραμμές των τρένων. Σκληρές εικόνες στο Φαντάσματα πλανιούνται πάνω από την Ευρώπη των Μαρίας Κουρκούτα και Νίκης Γιάνναρη.         Πρόσφυγες και νησιώτες: σχέση πολύπλοκη, αλλά και τρυφερή, ποτισμένη με φόβο αλλά και ελπίδα. Eyes of Exodus της Alexandra Liveris.  Το 2015, 800.000 άνθρωποι πέρασαν από τα ελληνικά νησιά του Αιγαίου οδεύοντας προς την Κεντρική Ευρώπη. Ταξίδι δύσκολο, ατελείωτο, με αβέβαιο φινάλε: Refugee Highway του Χρόνη Πεχλιβανίδη.  Νέα γενιά Θεσσαλονίκη 2010-2016. Μια παρέα γυναικών γύρω στα 30, κόρες Ελλήνων μεταναστών της Γερμανίας, αγωνίζονται για τα όνειρά τους, μέσα σε μια κοινωνία σε κρίση. Μια γενιά χαμένη; Wie bojen im meer της Στέλλας Νικολέτας Δροσσά.  Φοιτητές, η επόμενη γενιά. Μιλούν για τη ζωή τους, τις σχέσεις με τους γονείς, καθηγητές, το αύριο, την κοινωνία που αλλάζει, στο ντοκιμαντέρ Πού ήμουν, πού είμαι, πού πάω – φωνές αμφιθεάτρου του Γιώργου Κεραμιδιώτη.  Δύο νέες αρχιτεκτόνισσες αντιμετωπίζουν μια σειρά από προκλήσεις. Ανακαλύπτουν εκ νέου την αρχιτεκτονική τόσο για να επιβιώνουν όσο και για να παραμένουν δημιουργικές, στο Τέσσερις διαστάσεις και μία λάμπα του Θανάση Νεοφώτιστου.  Πολιτική στα χρόνια της ISIS και της κρίσης Έχει όρια η σάτιρα; Καθηλωτικές μαρτυρίες πριν και μετά το τραγικό χτύπημα στα γραφεία του Charlie Hebdo, αλλά και μια αντιτρομοκρατική φάρσα μέσα στο Ευρωκοινοβούλιο, δίνουν απαντήσεις στο Πεθαίνοντας στο γέλιο του Στέλιου Κούλογλου.  Σιγκάλ, βόρειο Ιράκ. Μια πόλη ρημαγμένη από την ISIS. Γεζίντι πρόσφυγες προσδοκούν μια ασφαλή επιστροφή. Άνθρωποι, απώλειες, διλήμματα και συντρίμμια: Πού είσαι Σιγκάλ; του Άγγελου Ράλλη.      Ανάμεσα σε Γερμανία και Ελλάδα, ανάμεσα στο Βορρά και το Νότο της Ευρώπης, διαπλέκονται πολιτική και πολιτισμοί στο πολύ προσωπικό δοκιμιακό ντοκιμαντέρ Ο διάλογος του Βερολίνου του Νίκου Λυγγούρη.  Κρίση στο ζενίθ. Οικονομικά «πραξικοπήματα». Και οι παρεμβάσεις της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας σε Ιταλία, Ιρλανδία, Πορτογαλία, Κύπρο και Ελλάδα: This is Not a Coup του Άρη Χατζηστεφάνου.  Η πολιτική και οικονομική κρίση στη Βενεζουέλα, 18 χρόνια μετά τον εκλογικό θρίαμβο του Ούγκο Τσάβες. Μια χώρα σε σύγχυση, ένα εγχείρημα αμφιλεγόμενο: Το πείραμα της Βενεζουέλας του Ιάσωνα Πιπίνη.  Καρέ της πόλης Γκραφίτι και street art, νομιμότητα και παρανομία, τέχνη και βανδαλισμός. 14 καλλιτέχνες μιλούν για μια μορφή έκφρασης που καθρεφτίζει χωρίς παραμόρφωση τη σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα: Wall Democracy των Βάλιας Καρδή και Νεφέλης Κοσκινά.  Αιγάλεω, μια πόλη πολυπολιτισμική, γεμάτη αντιθέσεις που ζυμώνεται με τις κοινωνικοπολιτικές αλλαγές της χώρας. Ένας κόσμος γοητευτικός και αλλόκοτα ταιριαστός: Στο Σίτι του Αυρήλιου Καρακώστα.  Δεκαπέντε διαμερίσματα, δύο διαδρομές σε δύο ξεχασμένες γειτονιές της Αθήνας, δύο θεατές τη φορά. Μια ιδιαίτερη ομαδική παράσταση αποκαλύπτει τα όρια τέχνης και πραγματικότητας, ιδιωτικού και δημόσιου χώρου, στο X Apartments του Λεωνίδα Κωνστανταράκου.  Περίπατος στη φύση Ο Όλυμπος, το οροπέδιο των Μουσών, η κορυφή «Μύτικας». Τέσσερις ορειβάτες μας οδηγούν σε μαγικές διαδρομές, στο ντοκιμαντέρ Όλυμπος: τέσσερα μονοπάτια για να φτάσεις τους Θεούς του Νίκου Ντούρλιου.     Η λίμνη Κερκίνη και τα διαφορετικά πρόσωπά της. Το οικοσύστημα και οι άνθρωποι που κατοικούν στα παραλίμνια χωριά. Τους συνδέει ένα νήμα παντοτινό: Μέρες της λίμνης της Πανδώρας Μουρίκη.  Με επίκεντρο τον άνθρωπο Σε μια λαϊκή παραλία στην Τεργέστη της Ιταλίας, ένας τοίχος χωρίζει ακόμη και σήμερα τους άντρες από τις γυναίκες. Μια τραγικωμωδία για την ανθρώπινη φύση, τα σύνορα και τις ταυτότητες: Η τελευταία παραλία των Θάνου Αναστόπουλου και Νταβίντ Ντελ Ντεγκάν.  Ο Δημήτρης και η Ασημούλα. Ένας γάμος ετών εξήντα. Όταν εκείνη αρχίσει να χάνει τη μνήμη της, εκείνος θα ξεπεράσει τον εαυτό του για να είναι μαζί της: Ο ξυλουργός και η γυναίκα του, του Κωνσταντίνου Γεωργόπουλου.  Μια εξαμελής οικογένεια με διαφορετική προσέγγιση της ζωής και της ανατροφής των παιδιών τους, που έχουν αναπτύξει το μοντέλο της κατ’ οίκον εκπαίδευσης: Ιχθύς του Χρήστου Καραλιά.  Η γιαγιά του σκηνοθέτη, καπνοπαραγωγός από την παιδική της ηλικία, θυμάται μια ξεχασμένη εποχή κι αφηγείται ιστορίες και στιγμές με άρωμα καπνού: Μάνα μου καπνοφύτισσα του Στάθη Γαλαζούλα.   Το γυναικείο στήθος, ως ερωτικό σύμβολο, ως καλλιτεχνική έμπνευση, αλλά και ως αφορμή για ιστορίες γυναικών που παλεύουν με τον καρκίνο του μαστού: Βυζιά των Ανιές Σκλάβου και Στέλιου Τατάκη.  Ο πυγμάχος Αλέξανδρος Τσανικίδης ή αλλιώς «το παιδί θαύμα» κατά την Παγκόσμια Ομοσπονδία Πυγμαχίας, επανέρχεται μετά από ένα σοβαρό τραυματισμό με στόχο τους Ολυμπιακούς του Ρίο στο ντοκιμαντέρ Το παιδί θαύμα του Γιώργου Παντελεάκη.  Ο Μάσιμο από την Αιθιοπία είναι ένας από τους χιλιάδες άστεγους της Αθήνας. Ζωγραφίζει ασταμάτητα μέσα στο παράπηγμά του, όπως ένας μοναχός αφοσιώνεται στο δικό του προσωπικό δρόμο. Man at Home των Στρατή Βογιατζή και  Κωνσταντίνου Κουκούλη.          Μέχρι το τέλος Μια ιστορία που πρόσφατα συγκλόνισε την κοινή γνώμη: Η επιλογή του δημοσιογράφου Αλέξανδρου Βέλιου να φύγει από τη ζωή με ευθανασία. Το ντοκιμαντέρ Αλέξανδρος Βέλιος: Η τελευταία απόφαση του Αντώνη Τολάκη καταγράφει όλο το χρονικό.  Πώς μπορεί να απαλυνθεί ο φόβος του θανάτου; Πώς αντιμετωπίζουμε το τέλος; Μέσα από απόψεις επιστημόνων και διάφορες μαρτυρίες, το ντοκιμαντέρ Deadline του Μένιου Καραγιάννη επιχειρεί να δώσει απαντήσεις.  Δυο άνθρωποι αποκτούν μια δεύτερη ευκαιρία για ζωή χάρη στη δωρεά οργάνων. Ο Γιώργος Πυρπασόπουλος μιλά με μεταμοσχευμένους, συγγενείς ασθενών και χειρουργούς στην Ελλάδα: Δεύτερη ζωή - Από αγκάθι ρόδο της Νικόλ Αλεξανδροπούλου.  Τέχνες & γράμματα Μουσική Έξι γυναίκες. Έξι ξεχωριστές φωνές που αντικαθιστούν ακόμη και τα όργανα της ορχήστρας. Μουσική εναλλακτική, με γυναικεία ταυτότητα, δίνει παλμό στο ντοκιμαντέρ Στρίγγλες του Άγγελου Κοβότσου.  Αναζητήσεις, αυτοσχεδιασμοί, μουσικοί πειραματισμοί. Ο πρωτότυπος ήχος του καλλιτέχνη Νίκου Δημηνάκη κυριαρχεί στο ντοκιμαντέρ Beatbox και αερόφωνα-Νίκος Δημηνάκης της Τζίνας Γεωργιάδου.  Το πρώτο ηλεκτρικό λαούτο κατασκευάζεται το 2015 στην Κρήτη. Ο δημιουργός του Δημήτρης Σιδερής, επιχειρεί μια σειρά ηχογραφήσεων σε ξεχωριστούς χώρους, στο Lute Electric των Βασίλη Δημητριάδη και Μιχάλη Γεράνιου.  Η γενιά του ’90. Προκλήσεις, πολιτικές επιλογές και η κρίση, με φόντο τη χιπ χοπ υποκουλτούρα. Μια ανασκόπηση και ένας απολογισμός περί πολιτικής και κοινωνικής αλλαγής στο Κάθε μέρα του Σπύρου Γερούση.  Διασώζει μουσικούς θησαυρούς από την ελληνική παράδοση, εκπροσωπώντας μια εποχή που χάνεται. Ο ερασιτέχνης αυτοδίδακτος τραγουδιστής Σόλων Λέκκας πρωταγωνιστεί στο ντοκιμαντέρ Σόλων, ταξίμι στο χρόνο του Γιάννη Αδρίμη.  Ηλεκτρονική μουσική σήμερα. Ο ήχος, οι μουσικοί, ένα ολόκληρο μουσικό κεφάλαιο στο No Silence των Μαρίας Θεοδωράκη, Κωνσταντίνου Καραπαναγιώτη και Μαρίας Νικολάκη.  Σινεμά Η προσφορά του στο ελληνικό σινεμά και το ελληνικό ντοκιμαντέρ ήταν τεράστια. Ο πρόσφατα χαμένος βετεράνος διευθυντής φωτογραφίας και εικαστικός Συράκος Δανάλης αφηγείται τη ζωή του στην ταινία Συράκος Δανάλης εκδρομή στο φως του Δημήτρη Γκουζιώτη.  Μια στάση στο χρόνο, τις μνήμες μας, το σινεμά και τη ζωή, μέσα από τον εμβληματικό θερινό κινηματογράφο Σινέ Θησείο, κάτω από την Ακρόπολη: Σινέ Θησείο της Μαρίας Ντούζα.  Θέατρο Ο ηθοποιός Ακύλλας Καραζήσης βουτά στο σύμπαν του Αυστρο-Ουγγαρού συγγραφέα Έντεν Φον Χόρβατ. Θέατρο και πραγματική ζωή ενώνονται στο Ο Ακύλλας Καραζήσης συναντά τον Χόρβατ με Πίστη, Αγάπη, Ελπίδα των Αποστολίας Παπαϊωάννου και Ηλία Γιαννακάκη.  Εικαστικά Ένας ρομαντικός αντισυμβατικός ζωγράφος, ένας παρορμητικός ονειροπόλος. Το Vive la fuite της Εύης Καραμπάτσου εστιάζει στο έργο και τη ζωή του Αλέξη Ακριθάκη.  Ο εικαστικός Κώστας Τσόκλης μιλά εκ βαθέων για την περιπέτεια της τέχνης του, την προσωπική ζωή και τη φιλοσοφία του. Μια αφήγηση ουσιαστική, αποκαλυπτική. Κώστας Τσόκλης: Το τι, το πώς και το γιατί της Τέχνης του Αντώνη Κιούκα.  Το πορτρέτο του εικαστικού Γιάννη Καστρίτση: ένα οδοιπορικό σε έναν κόσμο εικόνων, πραγμάτων και ανθρώπινων μορφών, καταγράφεται στο ντοκιμαντέρ Γιάννης Καστρίτσης: Ο άνθρωπος και ο ίσκιος του, του Δημήτρη Κουτσιαμπασάκου.  Ανάμεσα στην επιχειρηματικότητα και την τέχνη, ο Βασίλης Θεοχαράκης στην πραγματικότητα αφοσιώθηκε και στα δύο. Η μεγάλη του αγάπη για τη ζωγραφική και η καλλιτεχνική του πλευρά αποτυπώνεται στο ντοκιμαντέρ Ο καλλιτέχνης Βασίλης Θεοχαράκης του Γιάννη Βαμβακά.  Χορός Τέσσερις άνθρωποι με διαφορετικές αναπηρίες έρχονται για πρώτη φορά σε επαφή με τον σύγχρονο χορό, μέσα από εργαστήρια μεικτών ομάδων ερασιτεχνών και επαγγελματιών χορευτών στο Είμαι ένας χορευτής του Σταύρου Πετρόπουλου.  Λογοτεχνία Μια κινηματογραφική βόλτα στην πολυτάραχη ζωή και το έργο της διεθνώς καταξιωμένης συγγραφέως Άλκης Ζέη. Μια διαδρομή που κουβαλά την ιστορία της Ελλάδας του 20ου αιώνα: Ο μεγάλος περίπατος της Άλκης της Μαργαρίτας Μαντά.  Μια προσωπικότητα γεμάτη ζωντάνια, με πλούσια αντιστασιακή δράση και προβοκατόρικη στάση απέναντι στη ζωή: Ο συγγραφέας, δημοσιογράφος και ακτιβιστής Περικλής Κοροβέσης πρωταγωνιστεί στο Σκέφτομαι τα κορίτσια που αγάπησαν των Γιώργου Μπουγιούκου και Σπύρου Σκάνδαλου.   Food vs. Food Η γενναιόδωρη ιστορία του Κώστα, ο οποίος εμπνεύστηκε την κοινωνική κουζίνα «Ο άλλος άνθρωπος», χαρίζοντας δωρεάν γεύματα σε όσους συνανθρώπους μας τα έχουν ανάγκη: Εγώ, ο άλλος άνθρωπος του Λουκά Αγέλαστου και της Σπυριδούλας Γκούσκου.  Η κουζίνα του Αγίου Όρους μέσα από ένα συναρπαστικό ταξίδι στο χρόνο και τις γεύσεις, με παραδοσιακές συνταγές που διασώζονται και εξελίσσονται με τη μαεστρία των μοναχών: Αγιορείτικη μαγειρική κληρονομιά του Χρήστου Ματζώνα.  Η ιστορία και εξέλιξη της ελληνικής και μεσογειακής διατροφής, όπως αποτυπώνονται στο φιλμ Το πρώτο γεύμα, πρώτο επεισόδιο της τηλεοπτικής σειράς ντοκιμαντέρ Το ταξίδι της τροφής – Η διατροφή στην Ελλάδα από την Προϊστορία μέχρι σήμερα, σε σκηνοθεσία των Γιούρι Αβέρωφ, Ανδρέα Αποστολίδη, Νίκου Νταγιαντά και Λευτέρη Χαρίτου.  Το 19ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης χρηματοδοτείται από την Ευρωπαϊκή Ένωση - Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης, στο πλαίσιο του ΠΕΠ Κεντρικής Μακεδονίας 2014-2020.  __________________________________________________________________________________________

Στη Μύκονο τροφή ψυχής (και του Μαρτίου προσκλήσεις)

Το πολύ ψηλό επίπεδο ζωής μας στη Μύκονο δεν οφείλεται μόνο στην οποία οικονομική άνεση αλλά στο μεράκι, την εργατικότητα και την φιλομάθεια που χαρακτηρίζουν τους Μυκονιάτες (και ήδη  τα είχε ξεχωρίσει ο Ευαγγελίδης πριν έναν αιώνα στο σημαντικό βιβλίο του για το νησί όπου εξυμνεί «τον Μυκονιάτη» ως «φίλεργο»).

Η Λέσχη Γαστρονομίας Μυκόνου μεγαλουργεί με τις πόρτες της πάντα ανοιχτές σε θεματικές αναζητήσεις που ανοίγουν ορίζοντες και την όρεξή μας για τα όλο και καλύτερα για πειραματισμούς νέους πάνω σε παλιά υλικά και για τη διατήρηση των παραδόσεων.

Αν είστε στο νησί σημειώστε τις ημερομηνίες του μήνα

ΓΙΑ ΤΟ ΣΤΑΡΙ: Πέμπτη 2 Μαρτίου 2017, στις 5:30μμ

ΓΙΑ ΤΟ ΕΛΑΙΟΛΑΔΟ): Σάββατο 11 Μαρτίου 2017 στις 6:30μμ

στην πάντα στην φιλόξενη Αίθουσα Εκδηλώσεων που μας παραχωρεί ευγενικά η Τοπική Κοινότητα στην πλατεία Άνω Μεράς και με τον ΕΡ.Ο.Σ. (τον (Ερασιτεχνικό Οινοελαιουργικό Σύνδεσμο Μυκονίων) και αδελφάκι της Λέσχης Γαστρονομίας.

Σας φέρνω συνδέσμους σελίδας και ιστοτόπου όπου θα βρείτε πολλά για τα τοπικά προϊόντα και το Μανιφέστο της Κυκλαδίτικης Κουζίνας που με θείο μέτρο ακόμα μας θρέφει την ψυχή στις 'ακρογιαλιές του Ομήρου', 

και, φέρνω ακόμα,

μια μικρή γεύση από το ιστολόγιο της Λέσχης για το αυριανό θέμα:

Το στάρι…

για των ψυχών τη μνήμη

και τη χάρη

Από τη Σταρομα’εργιά, στον Χόντρο κι από το κολλυβοζούμι, ως τα κόλλυβα, η διαδρομή του σιταριού έχει σκοπό να θρέψει, να ευχαριστήσει, να τιμήσει «ζώντες και τεθνεώτες».

Τιμάμε την ίδια μας την ανθρώπινη ουσία, κρατώντας ζωντανά στη μνήμη μας πρόσωπα αγαπημένα και αφιερώνοντας λίγο χρόνο, ώστε η προσφορά και το μοίρασμα να είναι εύγευστο, ευπαρουσίαστο και με τις πρέπουσες πολιτισμικές αναφορές και καταβολές.

Ο Σύλλογος Γυναικών Ανωμερίτισσες, που έχει αφιερώσει μεγάλο κομμάτι των δραστηριοτήτων του για να κρατήσει ακέραιο το νήμα με την παράδοση και τον πανάρχαιο πολιτισμό μας, με ιδιαίτερη χαρά και προθυμία δέχτηκε να αναλάβει την παρουσίαση και την μύησή μας σε κάτι που φαντάζει δύσκολο, αλλά όπως πάντα χρειάζεται απλά, λίγο χρόνο, θέληση και αγάπη.

Οδηγοί μας στις παρασκευές και στον στολισμό του σταριού για Κόλλυβα θα είναι τα μέλη του Συλλόγου: Λίζα Ι. Ζουγανέλη, Δήμητρα Λοΐζου-Βουλγαράκη και Μαρία Ι. Χανιώτη...

__________________________

Λέσχη Γαστρονομίας Μυκόνου http://www.mykonosgastronomia.gr/

ΕΡ.Ο.Σ. Μυκονίων : https://www.facebook.com/erosmykonion

Όλα στα κάρβουνα: karvouna

facebook: https://www.facebook.com/Λέσχη-Γαστρονομίας-Μυκόνου-142023885891431 /