Ήρθε ο χειμώνας―ηρωικά #refugeesgr #refugee #opentheislands

#refugeesgr #Moria #Samos #Mitilini #refugeesgr #refugee #opentheislands

Άλλος ένας χειμώνας έφτασε. 26 Οκτωβρίου, του Αγίου Δημητρίου παραδοσιακά άναβε το τζάκι κι οι αγροτικές οικογένειες άρχιζαν με τα πρώτα κρύα τα χοιροσφάγια που θα τις έτρεφαν με καπνιστά και με παστά ώσπου να πρασινίσει η γη την Άνοιξη.

Δεν ετοιμαζόμαστε έτσι πια μα αταβιστικά, όσο πολυτελής κι αν είναι η ζωή μας, τη νιώθουμε την ανάγκη να καλυφθούμε για τη δύσκολη εποχή.

Οι καταυλισμοί, οι βάρκες με βρεγμένους παγωμένους πρόσφυγες, τα νεκρά παγωμένα παιδιά, όμως, δεν είναι παραμύθια μακρινών καιρών, δεν είναι ιστορίες διδακτικές με ήρωες (όπως κάποτε θα γίνουν) αλλά μια καθημερινότητα ωμή κι απάνθρωπη. Και καθόλου καινούργια.

Νιώθω οργή, νιώθω ντροπή όταν βλέπω ακόμα σκηνές στη Μόρια, όταν βλέπω προστασία απ' τη βροχή στη Σάμο ανθρώπους που φορούν σακούλες, κάτι πλαστικά που μ΄ένα μακάβριο τυχαίο συμβολισμό έχουν το μπλε της μπούρκας από την οποία οι Αφγανοί που κάνουν καθιστική διαμαρτυρία σήμερα, 7η ημέρα, στην πλατεία Σαπφούς στη Μυτιλήνη.

"συνέλαβαν τον αδελφό μου χθες στη διαμαρτυρία κάνει έκκληση βοήθειας κάποιος στα κοινωνικά δίκτυα κι αλλού διαβάζω "βάρκα προσφύγων ανατράπηκε σήμερα με 29 που βρέθηκαν στο νερό. (18 άνδρες, 5 γυναίκες, 6 παιδιά)

και πιο κάτω , τώρα πριν 2 ώρες: «απέλαση τώρα από Λέσβο σε Τουρκία, συμπεριλαμβάνονται δυο παιδιά».

Πόσες ιστορίες είναι αυτές, πόσος πόνος, πόση απόγνωση; Μετράμε τις αυτοκτονίες, μετράμε τα «2.950 ασυνόδευτα παιδιά στην Ελλάδα, τον Οκτώβριο 2017» και οφείλουμε να μη μείνουμε αμέτοχοι και ασυγκίνητοι.

Σε δυό μέρες η εθνική εορτή θα μας θυμίσει τη δική μας Ιστορία τα σκελετωμένα ελληνόπουλα με το συσσίτιο, τους μικρούς σαλταδόρους που με πόδια καλαμάκια και πρησμένα γόνατα από ασιτία ρίσκαραν τη ζωή τους για να κλέψουν μια καρβελάκι ψωμί, τα ορφανά. Μικροί ήρωες ήταν εκείνα κι ας έκλεβαν ένα ψωμί. Τα άλλα, εδώ μπροστά μας στα νησιά, τι είναι;

Φέρνω εικόνες, σχόλια, άρθρα, το αίτημα να πάψει το κράτος μας να τους κρατά φυλακισμένους να μεταφερθούν οι άνθρωποι από τα νησιά (όπως άρχισε να γίνεται), φέρνω και χάρτη ζωντανό των προσφυγικών ροών.

Μην είμαστε υποκριτές, μη στρέφουμε τα μάτια αλλού.

Ζάβαλος‏  

Λογικά το επόμενο βήμα είναι η κυβέρνηση να κόψει τα δέντρα γύρω από τον καταυλισμό, για λόγους ασφαλείας...
Giorgos Moutafis

Η προετοιμασία για την αντιμετώπιση των βροχοπτώσεων στη Μόρια ήταν να βάλουν παλέτες κάτω απο τις σκηνές.
Αυτό ακριβώς,τίποτε άλλο.

7η ημέρα σήμερα

lesvos news

 Κινητοποίησηστη Μυτιλήνη

Στην πλατεία Σαπφούς στο κέντρο της Μυτιλήνης δείχνουν διατεθειμένοι να περάσουν τη νύχτα τους περίπου 150 Αφγανοί πρόσφυγες και μετανάστες, που πορεύτηκαν σήμερα από τον καταυλισμό της Μόριας στην πόλη.

Αιτήματα τους η μεταφορά τους από τη Μόρια την οποία χαρακτηρίζουν «φυλακή» και «κόλαση», η ασφαλής και σε συνθήκες υγιεινής διαμονή τους στη Λέσβο και η ταχεία διεκπεραίωση των αιτημάτων ασύλου που έχουν υποβάλλει ώστε να μετακινηθούν γρήγορα στην ηπειρωτική Ελλάδα κατ’ αρχάς.

Από μεριάς του Διευθυντή του Κέντρου Υποδοχής και Ταυτοποίησης Μόριας Γιάννη Μπαλμπακάκη τους προτάθηκε οι μεν οικογένειες να μεταφερθούν στο δημοτικό καταυλισμό του Καρά Τεπέ από την επόμενη Τρίτη όταν και θα έχουν ετοιμασθεί οι οικίσκοι όπου θα στεγασθούν αυτό όμως εφόσον άμεσα επιστρέψουν στη μόρια όπου και θα παραμείνουν υπό εγγυημένες συνθήκες ασφαλείας. Στους δε άνδρες που ταξιδεύσουν μόνοι τους εφόσον παραμένουν στο νησί πέρα του ενός έτους τους προτάθηκε από τη Δευτέρα να ξεκινήσουν διαδικασίες ασύλου κι αυτό σε βάρος άλλων προσφύγων από εμπόλεμες ζώνες ή μέλη ευπαθών ομάδων  οι οποίοι έχουν προτεραιότητα. Οι προτάσεις δεν έγιναν δεκτές αφού όπως οι διαμαρτυρόμενοι υποστηρίζουν δεν είναι η πρώτη φορά που δέχονται τέτοιες υποσχέσεις.

Οι αριθμοί.

Η  κινητοποίηση των Αφγανών προσφύγων και μεταναστών έρχεται στη συνέχεια χθεσινών εθνοτικών συγκρούσεων αλλά και των κινητοποιήσεων που ακολούθησαν με πάντα κυρίαρχο θέμα την ασφάλεια στον καταυλισμό και τις συνθήκες υγιεινής που επικρατούν σε αυτόν.

ΜΗΔΕΙΑ ΣΑΓΑΝΑΚΙ‏   

Οι πρόσφυγες φταίνε για την άνοδο της ακροδεξιάς στη Γερμανία,και τα παιδιά για την ύπαρξη παιδεραστών.

Φουΐτερ‏ 

Άν βγει Άραβας με κότερο στη Μύκονο του φέρνουμε καμήλες. Αν βγει ξεβράκωτος στη Λήμνο ήρθε για να αλλοιώσει τον πολιτισμό μας.

25/10/17 - 20:42

Δε θα σας ξεχάσουμε ποτέ! - Μνημόσυνο στη Θερμή Λέσβου 

Σήμερα το απόγευμα 50 περίπου άνθρωποι συγκεντρωθήκαμε στον κόλπο της Θερμής στη Λέσβο σε μια τελετή μνήμης για τους θανάτους στα σύνορα της Ευρώπης – Φρούριο. Αναμεσά μας βρέθηκαν οι επιζήσασες του ναυαγίου της 23 Απριλίου 2017 στα βόρεια του νησιού, αλλά και...

 «Χθες η αστυνομία συνέλαβε τον IΙρανό πρόσφυγα  Hani Rahim στη διαδήλωση στη Μυτιλήνη. Δεν ξερω γιατί. Δεν είναι ελεύθερος τώρα»

Sofia Lampiki

Ο Μούζνιεκ έκανε επισήμως καταγγελία ότι η ελληνική κυβέρνηση κάνει πάσα πίσω στον Ερντογάν Τούρκους που ζητούν πολιτικό άσυλο.
Ο λαλίστατος κυβερνητικός εκπρόσωπος είπε τίποτα;

huffington post 

Ασφυξία στα κέντρα υποδοχής προσφύγων στα νησιά και άθλιες συνθήκεςδιαβίωσης. Λύσεις ενόψει χειμώνα αναζητά η κυβέρνηση

Ασφυξία στα κέντρα υποδοχής προσφύγων στα νησιά και άθλιες συνθήκες διαβίωσης. Λύσεις ενόψει χειμώνα αναζητά η κυβέρνηση

Τον Ιανουάριο του 2017, αισθανθήκαμε ντροπή και θλίψη βλέποντας τις εικόνες προσφύγων και μεταναστών να ξεπαγιάζουν στον καταυλισμό της Μόριας, με τις σκηνές τους θαμμένες μέσα στο χιόνι. Από τότε πέρασαν 10 μήνες. Οι πιθανότητες είναι πως κάποιοι από εκείνους τους ανθρώπους μπορεί να βρίσκονται ακόμη στο νησί και να ετοιμάζονται να περάσουν έναν ακόμη χειμώνα στο Κέντρο Υποδοχής και Ταυτοποίησης. Εξάλλου η διαδικασία παροχής ασύλου διαρκεί συχνά ακόμη και έναν χρόνο. Η κατάσταση όμως στη Μόρια πρωτίστως, αλλά και σε άλλα νησιά που φιλοξενούν μεγάλο αριθμό προσφύγων δυστυχώς απέχει πολύ από το να μπορεί να υποστηρίξει κανείς πως είναι ικανοποιητική. Και υπό τον φόβο έντασης των προβλημάτων όταν ο υδράργυρος θα αρχίσει να πέφτει μαζί με τις πρώτες βροχές, πυκνώνουν και οι φωνές που ζητούν από την κυβέρνηση να επιταχύνουν τις προετοιμασίες για τον χειμώνα στις δομές που έχει πλέον υπό τη δική της ευθύνη. 

Τα μεγαλύτερα προβλήματα εντοπίζονται και πάλι στα ΚΥΤ στη Λέσβο, τη Χίο και τη Σάμο όπου το πρόβλημα- κυρίως στη Λέσβο- είναι διπλό. Από τη μία ο αριθμός των προσφύγων και μεταναστών που φιλοξενούνται στο κέντρο έχει ξεπεράσει κατά πολύ τη χωρητικότητά τους. Είναι χαρακτηριστικό πως σύμφωνα με την ενημέρωση από το Υπουργείο Μεταναστευτικής Πολιτικής, την Πέμπτη 19 Οκτωβρίου, στο Κέντρο ζούσαν 5.476 άνθρωποι αν και οι προδιαγραφές κατασκευής είναι για 2.330. Το ίδιο και στη Χίο όπου ζουν 1.721 άτομα αντί για 894 ενώ στο κέντρο της Σάμου με δυνατότητα χωρητικότητας 700 ατόμων ζουν 2.608. Ο υπερπληθυσμός, σε τέτοια μάλιστα ποσοστά, αφού μόνο στη Μόρια φιλοξενείται υπερδιπλάσιος αριθμός προσφύγων εκ των πραγμάτων δεν εξασφαλίζει αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης. Και έτσι φτάνουμε στο δεύτερο μεγάλο πρόβλημα που θα πρέπει άμεσα να αντιμετωπιστεί. Στις κακές συνθήκες υγιεινής, τις ακατάλληλες εγκαταστάσεις, στις οικογένειες που ζουν ακόμη σε σκηνές χωρίς κανένα μέσο θέρμανσης. 

Η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες έχει ήδη επισημάνει στην κυβέρνηση προς θα πρέπει να «τρέξει» τις απαραίτητες προετοιμασίες για να βοηθήσει τους συνανθρώπους μας περάσουν κατά το δυνατό πιο ανώδυνα τον χειμώνα που έρχεται αλλά και απευθυνθεί στα προβλήματα που εδώ και καιρό παρουσιάζονται και αφορούν τη συνολική, προβληματική εικόνα των εγκαταστάσεων σε επίπεδο υπερπληθυσμού, υποδομών και και συνθηκών διαβίωσης, ανεξαρτήτως του χειμώνα. 

«Αυτό που βλέπουμε είναι πως η κυβέρνηση και οι αρμόδιες αρχές προσπάθησαν πολύ και κατάφεραν να βελτιώσει την κατάσταση στην ηπειρωτική Ελλάδα. Οι συνθήκες έχουν βελτιωθεί σημαντικά, μιλάμε πλέον για σαφώς πιο κατάλληλα κέντρα και αυτά που δεν ανταποκρίνονται στις ανάγκες έχουν ήδη κλείσει ή κλείνουν. Δεν είναι όμως ίδια και η εικόνα στα νησιά. Παρά την πρόοδο που σίγουρα έχει γίνει η κατάσταση σε Λέσβο, Σάμο και λιγότερο στη Χίο είναι πολύ σοβαρή», εξηγεί στη HuffPost Greece o Μπόρις Τσέσιρκοφ, εκπρόσωπος επικοινωνίας της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες στην Ελλάδα και αρμόδιος να παρακολουθεί την κατάσταση στα νησιά. 

Όπως αναφέρει από τους περί τους 10.000 πρόσφυγες και μετανάστες που βρίσκονται σήμερα στα κέντρα αυτών των τριών νησιών,«υπολογίζουμε πως περί τα 3.000 άτομα ζουν σε σκηνές, χωρίς θέρμανση ή σε πρόχειρα καταλύματα που φτιάχνουν μόνοι τους» και εξηγεί πως η αύξηση των ροών που παρατηρείται από τον Ιούλιο και μετά- περί τα 250 άτομα την ημέρα εκτιμά πως φτάνουν στα νησιά και είναι κυρίως Σύριοι και Ιρακινοί- δεν μπορεί μεν να συγκριθεί με τις χιλιάδες ανθρώπων που έφταναν στα ίδια νησιά κατά την κορύφωση του προσφυγικού αλλά «δημιουργεί προβλήματα καθώς οι διαδικασίες επεξεργασίας των αιτήσεων ασύλου- παρά την πολύ σημαντική πρόοδο που έχει γίνει- συνεχίζει να είναι αργεί αφού κάποιοι άνθρωποι μπορεί να μείνουν πχ στη Λέσβο ακόμη και ένα χρόνο περιμένοντας».  

«Διαπιστώνουμε ως οι συνθήκες είναι ανθυγιεινές ενώ υπάρχουν και σοβαρές προκλήσεις σε άλλους τομείς όπως η ουσιαστική υποστήριξη ατόμων με συγκεκριμένα προβλήματα που είναι σε μια πολύ εύθραυστη ψυχολογική κατάσταση αλλά άλλες ευαίσθητες ομάδες όπως το ασυνόδευτα παιδιά ενώ αυξάνουν τα περιστατικά βίας και κυρίως αυτά που σχετίζονται με σεξουαλικά αδικήματα».

Τόσο η Ύπατη Αρμοστεία όσο και ΜΚΟ παρακολουθούν εξ αποσάσεως την κατάσταση που επικρατεί, καθώς από τον Αύγουστο η κυβέρνηση έχει αναλάβει πλέον ολοκληρωτικά τη διαχείριση του ΚΥΤ «Ως Ύπατη Αρμοστεία έχουμε περιορισμένη πλέον δυνατότητα να παρέμβουμε αλλά οφείλουμε να τονίσουμε πως επείγει η κυβέρνηση να αντιμετωπίσει άμεσα τα προβλήματα», συμπληρώνει ο κ.Τσέσιρκοφ. 

Όπως φαίνεται, ένα πρώτο μέτρο για την αντιμετώπιση του προβλήματος είναι η μεταφορά προσφύγων σε κέντρα της ηπειρωτικής Ελλάδας. Μέχρι σήμερα, όπως εξηγεί ο εκπρόσωπος της Ύπατης Αρμοστείας, υπήρχε η δυνατότητα μεταφοράς ατόμων που ανήκουν στις πιο ευάλωτες ομάδες -εγκύους, ασυνόδευτα παιδιά, ασθενείς κλπ. Πάντα βέβαια αφού ολοκληρωθεί ή διαδικασία καταγραφής αλλά με εκκρεμή τη ολοκλήρωση επεξεργασίας της αίτησης ασύλου. 

«Τώρα βλέπουμε πως η κυβέρνηση κινητοποιείται για να άρει τους γεωγραφικούς περιορισμούς για περισσότερα άτομα και αυτό θα συνεχιστεί και το επόμενο διάστημα» αλλά βέβαια αυτό δεν απαντά στο πρόβλημα των συνθηκών διαβίωσης και αυτών που μένουν πίσω. 

Είναι χαρακτηριστική η εικόνα που δίνει μάλιστα, μιλώντας στο Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων, στέλεχος της διαχειριστικής αρχής του Κέντρου στη Μόρια: «σε υποδομές ύδρευσης και αποχέτευσης 800 ατόμων, μια και για τόσα άτομα σχεδιάστηκε η δομή, ζουν τόσες χιλιάδες άνθρωποι. Οι τουαλέτες πλέον έχουν ακυρωθεί, το νερό δε φτάνει για να πλυθούν τόσοι άνθρωποι, χώροι για να πλυθούν οι άνθρωποι δεν υπάρχουν πια…» ενώ οι σκηνές και τα παραπήγματα εκτείνονται πλέον πέραν των ορίων του καταυλισμού. 

Από την πλευρά της η Ύπατη Αρμοστεία, τάσσεται υπέρ της επιτάχυνσης των διαδικασιών από πλευράς της κυβέρνησης της άρσης των γεωγραφικών περιοσιμών. Παράλληλα στηρίζει εμπράκτως τη μεταφορά προσφύγων στην ενδοχώρα και μέσα σε έναν χρόνο έχει μεταφέρει 15.000 ανθρώπους από τα νησιά στην ηπειρωτική Ελλάδαενώ μέχρι τέλη του έτους εκτιμάται πως θα έχει παράσχει στέγη σε 22.000 ανθρώπους μέσω του προγράμματος στέγασης εντός του αστικού ιστού. 

Επίσης αν και δεν βρίσκεται πλέον στα Κέντρα και η Ελλάδα δεν θεωρείται πως βρίσκεται πλεόν σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης αφού υπάρχει εικόνα σταθεροποίησης. Βλεποντας όμως τις ανάγκες που υπάρχουν και συνεργασία με το Υπουργείο θα παράσχει βασικά είδη έκτακτης ανάγκης μέχρι εξάντλησης των αποθεμάτων όπως κουβέρτες, sleeping bags, σκηνές, κλπ. 

Χάρτης μεταναστευτικών ροών http://bit.ly/1MjRZup

__________________________________

Χάρτης μεταναστευτικών ροών http://bit.ly/1MjRZup

Κινητοποίηση στη Μυτιλήνη

http://www.lesvosnews.net/articles/news-categories/koinonia/stin-plateia-sapfoys-tha-perasoyn-ti-nyhta-150-afganoi-zitoyn-na

huffington post 

Ασφυξία στα κέντρα υποδοχής προσφύγων στα νησιά και άθλιες συνθήκεςδιαβίωσης. Λύσεις ενόψει χειμώνα αναζητά η κυβέρνηση

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΤΡΙΤΗΣ ΗΛΙΚΙΑΣ ΛΟΓΩ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΤΗΤΑΣ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΟΥ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑΣ ΦΥΛΟΥ

Από Proud Seniors Greece

PROUD SENIOR GREECE: ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΤΡΙΤΗΣ ΗΛΙΚΙΑΣ ΛΟΓΩ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΤΗΤΑΣ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΟΥ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΥ ΚΑΙΤΑΥΤΟΤΗΤΑΣ ΦΥΛΟΥ

Στην Ελλάδα τα περισσότερα λοατκι άτομα τρίτης ηλικίας είναι συχνά ένας «αόρατος» πληθυσμός.Εξαιρετικά λίγα από αυτά είναι «ανοιχτά», αναφορικά με το σεξουαλικό τους προσανατολισμό, παρόλαυτα όμως μιλάμε για ένα σεβαστό νούμερο ατόμων όπου μαζί με την υπόλοιπη κοινότητα, συνθέτουν ένα σημαντικό αριθμό του γενικού πληθυσμού.

Μια πολύ σημαντική δυσκολία που αντιμετωπίζει η συγκεκριμένη κατηγορία ηλικιωμένων είναι το κοινωνικό στίγμα.

Και ενώ για τους ετερόφυλους ηλικιωμένους, η αποδοχή και η υποστήριξη από την βιολογική οικογένεια είναι αυτονόητη και απολαμβάνουν τα προνόμια που ορίζονται από το νόμο και τις υπηρεσίες φροντίδας, τα λοατκι ηλικιωμένα άτομα δεν έχουν την ίδια αντιμετώπιση, αποδοχή και προστασία τόσο απο την βιολογική τους οικογένεια όσο και απο το κοινωνικό σύνολο γενικότερα.

Η μη ίση αντιμετώπιση των λοατκι ηλικιωμένων συχνά προκαλεί εμπόδια στη διαδικασία του «επιτυχούς γήρατος». Το επιτυχές γήρας ορίζεται από τη γεροντολογία (την επιστήμη που ασχολείται με άτομα τρίτης ηλικίας) ως η ικανοποίηση και η αίσθηση ευημερίας κατά τη διαδικασία του γήρατος. Τα λοατκι τρίτης ηλικίας άτομα δυστυχώς συχνά υποφέρουν από χρόνιο στρες που συνδέεται με το στιγματισμό και τις εμπειρίες διάκρισης αλλά και βίας που τυχόν έχουν υποστεί.

Το χρόνιο στρες που βιώνουν, συχνά τα οδηγεί σε περαιτέρω απομόνωση και στην επιλογή να συνεχίζουν να παραμείνουν «αόρατα», αναφορικά με το σεξουαλικό τους προσανατολισμό, ακόμα και σε αυτή την προχωρημένη φάση της ζωής τους.

Σε επίπεδο βασικών αναγκών όλοι οι ηλικιωμένοι είτε ανήκουν στην λοατκι κοινότητα είτε όχι, έχουν τις ίδιες ανάγκες. Παρομοίως, είτε βρίσκονται σε κάποιο χώρο φιλοξενίας, είτε σε κάποια μονάδα νοσηλείας, είτε σε σπίτι με κάποιο κοινωνικό φροντιστή. Όλοι έχουν ανάγκη ανάπτυξης σχέσεων, συντροφικότητας και αγάπης. Στα λοακτι άτομα όμως, υπάρχει μια πιο έντονη ανησυχία σε περίπτωση ασθένειας ή απώλειας της λειτουργικότητας τους. Η ανησυχία αυτή, πηγάζει από το γεγονός ότι υπάρχουν διαφορές ως προς την ικανοποίηση των πιο πάνω αναγκών τους, καθώς σε αντίθεση με τους ετερόφυλους για τους λοατκι ηλικιωμένους, η μεγαλύτερη πρόκληση και ανασφάλεια έχει να κάνει με την διασφάλιση της καλής υγείας, των ικανοποιητικών οικονομικών και των καλών παροχών υγείας.

Μια βασική διαφορά ανάμεσα στους ετερόφυλους και τους λοατκι ηλικιωμένους είναι, η μη ύπαρξη υποστηρικτικού δικτύου που θα φροντίσει για τις βασικές τους ανάγκες. Λόγω της απόρριψης ή του φόβου απόρριψης από τη βιολογική οικογένεια, πολλά ηλικιωμένα άτομα της κοινότητας μας, μπορεί να αναγκαστούν να επιλέξουν να ζήσουν σε μια βιολογική οικογένεια που τους δημιουργεί άγχος και τους κακοποιεί λεκτικά ή και συναισθηματικά, λόγω του σεξουαλικού τους προσανατολισμού ή της ταυτότητας φύλου τους.

Σε αντίθεση με τους λοατκι ηλικιωμένους, οι ετερόφυλοι ηλικιωμένοι συνηθίζουν πιο συχνά να μένουν με κάποιο σύντροφο ή παιδί, επίσης πιο συχνά έχουν παιδιά, ενώ τα λοατκι ηλικιωμένα άτομα, έχουν 4 φορές λιγότερες πιθανότητες να μην απέκτησαν ποτέ παιδιά, ή εάν απέκτησαν κάποτε να μην τους δώσουν την απαραίτητη προσοχή λόγω της μη αποδοχής του σεξουαλικού τους προσανατολισμού ή της ταυτότητας φύλου τους.

Επιπλέον τα 2/3 των λοατκι τρίτης ηλικίας, αναγκασμένα να ζουν μόνα τους έχουν πιο συχνά την ανάγκη λήψης φροντίδας σε θέματα που αφορούν προβλήματα υγείας και αυτοεξυπηρέτησης από άτομα ξένα προς αυτά, κάτι που δεν συμβαίνει με τους ετερόφυλους ηλικιωμένους. Μια άλλη βασική παράμετρος είναι η φροντίδα των βασικών αναγκών που προκύπτουν για τα άτομα της λοατκι κοινότητας, τα οποία δεν έχουν υποστηρικτικό δίκτυο, αντιμετωπίζουν οικονομικά προβλήματα και εργασιακές διακρίσεις λόγω σεξουαλικού προσανατολισμού, μερικά από αυτά έχουν έρθει σε ρήξη με τη βιολογική τους οικογένεια και τους συγγενείς και είναι μη αυτόνομα. Επομένως, από τα πιο πάνω είναι αυτονόητο ότι τα ηλικιωμένα άτομα της λοατκι κοινότητας, έχουν μεγαλύτερη ανάγκη από πλαίσια φροντίδας υποστηρικτικά προς αυτά, φροντίδα, η οποία θα τους παρέχεται δωρεάν, μιας και τα περισσότερα από αυτά βάση ερευνών στην Ελλάδα, δεν έχουν οικονομική δυνατότητα να έχουν ικανοποιητική στήριξη. Επίσης, η υποστήριξή τους θα πρέπει να γίνεται από φροντιστές με τους οποίους θα αισθάνονται αποδεκτοί και ασφαλείς.

Ένα άλλο εξίσου σημαντικό θέμα, είναι η πρόσβαση στις υπηρεσίες υγείας και η ίση αντιμετώπιση από τους επαγγελματίες υγείας. Συχνά, τα λοατκι άτομα, έχοντας ανατραφεί σε μια κοινωνία στην οποία η ομοφυλοφιλία θεωρείτο μέχρι τουλάχιστον τη δεκαετία του 70 ψυχιατρική διαταραχή, και μη νόμιμη από ηθικής και κοινωνικής πλευράς, έχουν ζήσει μια ζωή αντιμετωπίζοντας τον σεξισμό, την τρανσφοβία την ομοφοβία, καθώς και έντονο στιγματισμό στην εργασία τους, στο στρατό, στις υπηρεσίες υγείας και σε άλλα πλαίσια της καθημερινής τους ζωής, με συνέπεια την ανάπτυξη ενός μόνιμου φόβου διακρίσεων. Η ομοφοβία και το στίγμα που έχουν δεχθεί από το κοινωνικό σύνολο, συχνά τα δυσκολεύει στην αποκάλυψη του σεξουαλικού τους προσανατολισμού και της ταυτότητας φύλου τους, στο ιατρικό, νοσηλευτικό προσωπικό αλλά και στους κοινωνικούς φροντιστές τους. Ο παράγοντας αυτός προκαλεί έντονο άγχος και καθιστά δύσκολη την ειλικρινή επικοινωνία και τη δημιουργία σχέσης εμπιστοσύνης, που είναι πολύ σημαντική στο επίπεδο της θεραπείας και αποκατάστασης.

Επίσης στην περίπτωση της μη σύναψης συμφώνου συμβίωσης, τα άτομα αυτόματα αποκλείονται από την επαφή με σημαντικές για αυτούς σχέσεις όπως η παρουσία του συντρόφου στο νοσοκομείο ή στον οίκο ευγηρίας.

Επιπλέον, υπάρχουν μαρτυρίες ότι κάποιες φορές τόσο το ιατρικό όσο και το νοσηλευτικό προσωπικό, διατηρεί μια ομοφοβική στάση απέναντι στα λοακτι άτομα, μετατρέποντας με αυτό τον τρόπο το πλαίσιο νοσηλείας σε ένα μη φιλόξενο χώρο και οδηγώντας στην απώλεια της εμπιστοσύνης με το ηλικιωμένο άτομο.

Πολύ συχνά οι προκαταλήψεις του ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού σε σχέση με τα συγκεκριμένα άτομα, εμποδίζουν τους φροντιστές υγείας ακόμα και το να αγγίξουν τα άτομα αυτά.Σε ορισμένες περιπτώσεις παρατηρείται λεκτική και σωματική κακοποίηση, η ακόμα και περιέργεια που παραβιάζει την προσωπική ζωή των ηλικιωμένων.

Τέλος, σύμφωνα πάλι με αναφορές ηλικιωμένων ατόμων στην ομάδα μας, έχει παρατηρηθεί ακόμα και άρνηση περιποίησης των βασικών τους αναγκών. Από έρευνες που έγιναν το 2003 στην Αμερική, τόσο οι λοακτι ηλικιωμένοι που χρήζουν βοήθειας όσο και οι λοατκι φροντιστές υφίστανται συχνά διακρίσεις, που τους αποθαρρύνουν και δημιουργούν εμπόδια στην χρήση των υπηρεσιών φροντίδας.

Η κατάσταση είναι ακόμα πιο πολύπλοκη για τα Transgender άτομα, λόγω της δυσκολίας εύρεσης θεραπευτικού προσωπικού, το οποίο θα τα αντιμετωπίσει με σεβασμό λόγω της ταυτότητας φύλου τους. Μια ακόμα βασική και σημαντική διαφορά σε επίπεδο ικανοποίησης των αναγκών ανάμεσα σε ετερόφυλους και λοατκι ηλικιωμένους, είναι ο προγραμματισμός για το τέλος της ζωής, που αφορά την παροχή φροντίδας στον άνθρωπο που πρόκειται να φύγει από την ζωή. Πρόκειται για τη λεγόμενη παρηγορητική φροντίδα *hospice* η οποία αφορά την ικανοποίηση των σωματικών και ψυχικών αναγκών του ατόμου, που πρόκειται να φύγει από την ζωή. Κάτι πολύ σημαντικό επίσης, είναι η τελετή που θα του γίνει, σύμφωνα με την επιθυμία του και αφού συμβεί αυτό. Ακόμα και σε αυτό το επίπεδο τίθεται σοβαρό ζήτημα σε σχέση με τα βασικά πρόσωπα που θα αναλάβουν να είναι δίπλα στο άτομο όσο ζει, στη συνέχεια στην μετέπειτα συνοδεία του έως το θάνατο και τέλος στο τρόπο διάθεσης του σώματος του μετά από αυτόν.

Συχνά διαπιστώνονται νομικά ζητήματα που αφορούν τον αποκλεισμό του συντρόφου από το χώρο νοσηλείας, ειδικά όταν δεν υπάρχει σύμφωνο συμβίωσης. Σε επίπεδο φροντίδας των βασικών αναγκών των ηλικιωμένων λοατκι ατόμων, ο τομέας της γεροντολογίας μέχρι πρόσφατα αγνοούσε τη διαφορετικότητα με βάση το σεξουαλικό προσανατολισμό και την ταυτότητα φύλου. Τα περισσότερα προγράμματα που απευθύνονταν σε ηλικιωμένους είτε πρόκειται για προγράμματα οίκων ευγηρίας, είτε μονάδων μακροχρόνιας νοσηλείας, είτε κοινωνικών φροντιστών, θεωρούσαν αυτονόητο ότι όλοι οι ηλικιωμένοι έχουν ετερόφυλο σεξουαλικό προσανατολισμό, άρα όλοι έχουν τις ίδιες ανάγκες.

Το αποτέλεσμα ήταν αυτή η προσέγγιση να έχει ως συνέπεια να αποκλείονται συζητήσεις γύρω από σημαντικές παραμέτρους της ζωής των λοατκι ηλικιωμένων ατόμων, όπως η σχέση με το/τη σύντροφο τους, η ακόμα και επιθυμίες και οι ανάγκες που έχουν, στην καθημερινότητα τους.

Απέκλειε, αποξένωνε και περιθωριοποιούσε τα ηλικιωμένα άτομα της κοινότητας μας, καθώς δεν λάμβανε υπόψη καμία από τις ιδιαίτερες ανάγκες τους.

Αυτό σημαίνει ότι ακόμα και τώρα η κοινωνία που θεωρείται λιγότερο ομοφοβική και προσκείμενη φιλικά στην λοατκι κοινότητα, δεν λαμβάνει υπόψη της την διαφορετικότητα μιας μεγάλης μερίδας ηλικιωμένου πληθυσμού, αν και τα τελευταία χρόνια, τα δικαιώματα των λοατκι ατόμων αρχίζουν να γίνονται ορατά για το κοινωνικό σύνολο, γεγονός που έχει κατακτηθεί με πολλούς αγώνες. Στην Αμερική, σύμφωνα με δημογραφικές μελέτες (το 2011) ο πληθυσμός των λοατκι ατόμων τρίτης ηλικίας ανερχόταν στα 2.000.000, με αναμονή διπλασιασμού έως το 2030.

Το αποτέλεσμα των μελετών στην Αμερική, ήταν η αφορμή, να αρχίσουν να διαμορφώνονται εξίσου προγράμματα προσαρμοσμένα στις ανάγκες των λοατκι ηλικιωμένων, πράγμα το οποίο στην Ελλάδα είναι ένα όνειρο, μιας και μόλις πρίν λίγο χρονικό διάστημα ξεκίνησε σαν αίτημα η δημιουργία της ομάδας μας.

Όπως όλα τα ηλικιωμένα άτομα, έτσι και τα λοατκι άτομα αντίστοιχα, τους αρμόζει να γερνούν με ασφάλεια διατηρώντας ελεύθερη και χωρίς διακρίσεις την έκφραση του σεξουαλικού προσανατολισμού και της ταυτότητας φύλου τους, με τη δυνατότητα άσκησης των δικαιωμάτων τους και την υποστήριξή τους σε αυτό τόσο από τις λοατκι οργανώσεις, όσο και από το Δημόσιο και Ιδιωτικό Σύστημα Υγείας, Ψυχικής Υγείας και Κοινωνικής Φροντίδας. Ολοκληρώνοντας το κείμενο μας, πρέπει να αναφέρουμε και το πόσο σημαντικό ρόλο παίζει η παιδεία και η ενημέρωση του συνόλου των πολιτών και ειδικότερα των νέων ανθρώπων, η οποία οφείλει και έχει καθήκον να μεριμνήσει, ώστε να ενισχυθούν και να προωθηθούν ανάλογες πρωτοβουλίες σαν την σημερινή, που θα εμπλέξουν και θα εντάξουν σε αντίστοιχα προγράμματα ακόμα και κρατικούς φορείς, έτσι ώστε, σαν λοατκι κοινότητα να μπορέσουμε επιτέλους να αρχίσουμε να βλέπουμε ουσιαστικά και ολοκληρωμένα την δόμηση του ατόμου από την γέννηση του , έως και την τρίτη ηλικία.

Proud Seniors Greece

_______________________________________________________

ΣΥΝΔΕΣΜΟΙ

Proud Seniors Greece

http://lesbian.gr/12408/proud-senior-greece-provlimata-tritis-ilikias-logo-diaforetikotitas-seksoualikou-prosanatolismou-kai-taftotitas-fylou/ 

«Τοξικομανής» ο δολοφόνος του νεκροταφείου, Πρώτο Θέμα;

Μεγάλη εφημερίδα μάς ενημερώνει ότι από τα «σενάρια της στυγερής δολοφονίας» της κοπέλας στο νεκροταφείο «πρώτο» είναι να δολοφονήθηκε «από κάποιον τοξικομανή». 

Θυμάμαι όταν μπήκαν από το παραθυράκι του μπάνιου στο σπίτι μου στη Μύκονο κι έκλεψαν τον υπολογιστή μου αφήνοντας ανάκατα ντουλάπια και συρτάρια.

Ο αξιωματικός της Αστυνομίας που ήρθε, είδε το χνάρι παιδικού αθλητικού παπουτσιού στα νερά του μπάνιου, είδε και το μικροσκοπικό παραθυράκι. Αργότερα, μετά από άλλα κρούσματα έπιασα στο γκαράζ μου επ' αυτοφόρω, τρία αδελφάκια που μέσα στην εγκατάλειψη και τη βαρεμάρα τους έκαναν τραμπουκισμούς στη γειτονιά. Το τι έγινε με τα παιδιά δεν είναι του παρόντος. Όμως αλησμόνητο μου έμεινε αυτό που μου είπε ο αστυνομικός αφού, βεβαίως, δεν έδωσα πληροφορίες για κανένα φίλο μου όταν με ρώτησε ποιους δικούς μου «υποψιαζόμουν». Είπε: «δεν πειράζει, θα γράψουμε πως ήταν κανένας Αλβανός».

Ήταν 1995. Εποχή που οργίαζαν τα κανάλια, που το «ένας Αλβανός» το χρησιμοποιούσαν σα να έλεγαν ένας εξωγήινος, άντε ψάχνε τώρα.

Και έτσι βεβαίως καλλιεργείται η προκατάληψη. Αυτά πια αραίωσαν. Λίγο η αντιρατσιστική συνείδηση που αργά-αργά καλλιεργείται και στη χώρα μας, λίγο οι ίδιοι οι Αλβανοί που όχι μόνο ενσωματώθηκαν μα αποδείχθηκαν και καλύτεροι νοικάρηδες και γείτονες, πιο καλοπληρωτές από  τους λιγότερο σκληραγωγημένους γηγενείς τούς χτυπημένους από την Κρίση. Σε ακραίες ομάδες πια αντικαταστάθηκαν από το «ένας Πακιστανός» κι αμέσως αντιλαμβανόμαστε ποιος μιλάει.

Οι χρήστες ναρκωτικών όμως εξακολουθούν να χρησιμοποιούνται εκφοβιστικά με ολέθριες συνέπειες για τις ζωές και τις οικογένειές τους.

Δε γνωρίζω τι είπε η Αστυνομία για το φόνο της κοπέλας στο νεκροταφείο. Μια μεγάλη εφημερίδα του 21ου αιώνα όμως όφειλε να μη μεταφέρει στιγματιστικά ασάφειες.

Να σας ξαναπώ ότι ο δολοφόνος μπορεί να είναι «τοξικομανής» αλλά οι «τοξικομανείς» δεν είμαστε δολοφόνοι;

Να υπενθυμίσω το παλιό-καλό τεστ του να αντικαθιστάτε τη γενίκευσή σας με «μαύρος» ή «Εβραίος» για να βλέπετε κι οι πιο αδαείς αν ο λόγος σας ακούγεται ρατσιστικός;

Αν οι Χρήστες είχαμε δύναμη θα μηνύαμε και θα ζητούσαμε από το Πρώτο Θέμα να ανακαλέσει και να ζητήσει συγγνώμη από την κοινότητά μας και τις οικογένειές μας που παλεύουν και με την ασθένεια του εθισμού και με το στιγματισμό.

Δεν έχουμε (ακόμα) τέτοια δύναμη γι' αυτό καλώ εσάς τους αναγνώστες να διπλοτσεκάρετε στοιχεία κάθε φορά που το επίθετο «τοξικομανής» ουσιαστικοποιείται.
___________________________________________________

Να πώς γίνεται. Οι φωστήρες στα σχόλια του άρθρου
 νομίζουν πως μόνοι του το σκέφτηκαν 
(με κλικ πάνω της εικόνα μεγαλώνει)

____________________________________________________

Το άρθρο (αν και δε χαίρομαι που δίνω κλικ):

http://www.protothema.gr/greece/article/724665/to-taxi-tou-patera-tis-doras-sto-mikroskopio-tis-ereunas-gia-ton-dolofono-tis/
Σχολίασα μα βλέπω ότι το δικό μου σχόλιο δεν ενεκρίθη.

Δίκτυο Ομοτίμων Χρηστών: @drug.peers.net

https://www.facebook.com/drug.peers.net/