Δευτέρα 4 Δεκεμβρίου 2017

#Πλευση_ειδικοτητες




Καλά με το 'ληστές τραπεζών' γελάσαμε (και με 'τουί' την αποστροφή από Μπρεχτ  -μήπως κι είμαστε στουρνάρια και δεν το πιάσαμε).
Αλλά το άλλο το είδατε;
Κάτω- κάτω ζητούν και άτομα με δεξιότητα την 'παρακολούθηση τηλεόρασης'.
Λογικά θα εννοούν κρυφά, από τις γωνίες με καμπαρτίνα και μαύρα γυαλιά.

Και κάτι άλλο:
Για μια στιγμή σκέφτηκα να μην την κάνω αυτή την ανάρτηση. 'Αμα το κοροϊδέψεις βλέπω είσαι 'ζαίος' κατά κάποιους, 'φασιστοειδές κατά άλλους με χίλια δυό ενδιάμεσα. Είναι τέτοια η πόλωση που μας ωθεί σε αυτολογοκρισία ακόμα και για τα ασήμαντα;
Οπότε όχι, σόρυ δηλαδή μα με τις βλακείες θα γελάμε ανεξάρτητα από τις εκφοβιστικές ταμπελίτσες σας.


Φέρνω. Το χιούμορ πάλι έγινε ευκαιρία, και για αλητεία και για σεξισμό. Δειγματάκια  (από τα άφθονα) ένα που υπενθυμίζει ατασθαλία της μητρός Κωνσταντοπούλου (λες και φταίμε για τους γονείς μας) ή που κάνει σεξιστικό χιουμοράκι με τη σωματική της διάπλαση ή με τον άνδρα της. Κάτι τέτοιοι δυστυχώς δεν αυτολογοκρίνονται ελπίζω όμως όταν τα βλέπουν αργότερα να μετανιώνουν.


Πλεύση Ελευθερίας Μας συγχωρείτε για την παρανόηση. Στη χιουμοριστική προσθήκη δεν εννοούσαμε τους διοικητές των τραπεζών. Δε θέλουμε τέτοιους.
“Τι είναι η ληστεία μιας τράπεζας μπροστά στην ίδρυσή της;”
(Bertolt Brecht, Όπερα της Πεντάρας)


@ZoeKonstant : Nαι ειμαστε ληστες ... !!! Κλεψαμε την ιδεα για τον ληστη ,απ το κινημα του Μελανσον και τη σελιδα τους" ! 

Tryfon‏ Γιατί μόνο ληστής Τραπεζών; τι κοινωνικός αποκλεισμός είναι αυτός; γιατί όχι πορτοφολάδες,μπουκαδόρους;;; κλπ αυτοί πως θα ζήσουν; κλέφτες θα γίνουνε;; 
Δαφνη Χρονοπουλου Δεν τους αναφέρει ο Μπρεχτ.



Έχουμε ξεφύγει τελείως! «Ληστές τραπεζών» ψάχνει η Ζωή Κωνσταντοπούλου για το κόμμα της;
Δεν θα πιστεύετε τα μάτια σας! Η Ζωή Κωνσταντοπούλου και το κόμμα της «Πλεύση Ελευθερίας» αναζητούν μέλη, εθελοντές και στελέχη που μεταξύ άλλων να έχουν τις δεξιότητες… ενός ληστή τραπεζών.
Αυτό τουλάχιστον συμπεραίνει κανείς αν επισκεφθεί την ιστοσελίδα του κόμματος και αποφασίσει ότι «θέλει να συστηθεί» πατώντας το ανάλογο πεδίο.
Τότε θα μεταφερθεί σε μια υποσελίδα-φόρμα, όπου και μπορεί να περιγράψει τον εαυτό του και να απαριθμήσει τις ικανότητες του που ενδεχομένως θα μπορούσαν να φανούν χρήσιμες για να «πλεύσει η ελευθερία».
Μεταξύ αυτών, όπως Γραφίστας, Οδηγός και Δημοσιογράφος, κάποιος μποιρεί να είναι απλά… «ληστής τραπεζών»!


―Πραγματικά κρίμα.
Δεν έχω ξαναδεί να σπαταλά τόσο γρήγορα και φτηνά ενα μεγάλο πολιτικό κεφάλαιο.
Μου αρέσει!
 Είμαστε κι εμεις που ειδαμε ποσο αστραπιαια το κατασπαταλησε οταν εγινε ΠτΒ. Γελοιοτατες καταστασεις. Ανεκδιήγητες. Υπερτιμημενη περιπτωση τελικα η Κωνσταντοπουλου. Τοσο πολυ που δεν νομιζω να εχει ξαναυπαρξει αλλη.



Εκπλήρωση προφητείας:

Οταν ειπα πριν λιγες μερες πως ζαιοι κ δεξιοι θα τρεξουν κοινο χασταγκ,γελουσατε. Παρτε τωρα το #Πλευση_ειδικοτητες 1 ομαδικη προσπαθεια ομαδας αληθειας ΝΔ κ ομαδα αλητειας συριζα.


Όχι ότι υπάρχει μνημονιακό μέτωπο, αλλά όλοι ενωμένοι οι εφαρμοστές μνημονίων και τα εξαπτέρυγά τους έκαναν τρεντ το #πλευση_ειδικοτητες Εντελώς τυχαία και συμπτωματικά..


















Πίσω από τον χαβαλέ του #Πλεύση_ειδικότητες ενυπάρχει η απόλυτη απαξία προς αυτό το προβληματικό σούργελο που μας έκανε ρεντίκολο με τα καμώματά του και όχι, δεν είμαστε ευγνώμονες στον Τσίπρα που την ξαπόστειλε γιατί και αυτός ίδια σκατά είναι.


 

Από:

σωσμένο αρχείο (για του λόγου το αληθές αν κατεβάσουν): https://archive.is/SI6bJ


Κυριακή 3 Δεκεμβρίου 2017

Ο Τσε Γκεβάρα εκτελεί δυο γυναίκες και στο Λονδίνο σε παζάρια σκλάβες


Έχουμε πει και ξαναπεί, πριν κοινοποιήσουμε τσεκάρουμε. Ιδίως τα 'ΣΟΚ' και τα πολλά θαυμαστικά, ιδίως όσα ξαφνικά ανατρέπουν την ιστορία ή τροφοδοτούν προκαταλήψεις. Αν δεν έχουμε γνώση ή χρόνο να το ψάξουμε τουλάχιστον κοιτάμε την πηγή. Το Μακελειό, το Κουλούρι, σελίδες ποικίλου ενδιαφέροντος όπου η προηγούμενη είδηση ήταν επιμήκυνση πέους ή τι φορούσε η Μαρέβα είναι λόγο απίθανο να έχουν πρώτες μια είδηση εντυπωσιακή που άξιζε να την είχαν τα μεγάλα ειδησεογραφικά πρακτορεία ή οι ενήμεροι σχολιαστές.

Πριν λίγες μέρες κυκλοφόρησε βιντεάκι με πώληση γυναικών σε δρόμο του Λονδίνου. Ναι, στην εποχή μας έχουμε τους περισσότερους σκλαβωμένους ανθρώπους από κάθε άλλη, ναι τώρα που μιλάμε πουλιούνται σε παζάρια σκλάβοι, ναι οι πολεμιστές του Isis μοιράζονταν σε παζάρι τα σκλαβωμένα κορίτσια των Γιαζίδι αλλά όχι, δε στήνονται παζάρια στο Λονδίνο κι αν γινόταν θα το είχατε δει στις ειδήσεις. Το video ήταν παρωδία που σατίριζε ακριβώς αυτή τη φιλολογία πως  οι αδαείς έρχονται και χαλάνε τον πολιτισμό μας, μια περίπτωση σα ―θυμάστε οι παλιότεροι του Διαδικτύου;― εκείνο τον ξεδοντιάρη Μουλά που έβγαλε φετβά πως ο άνδρας εν ανάγκη μπορεί να φάει τη γυναίκα του και το κοινοποιούσαν όλοι οι αντι-ισλαμιστές ώσπου κατάλαβαν ότι το είχε φτιάξει Μουσουλμάνος, ένας γνωστός Μαροκινός κωμικός ο οποίος σατίριζε ακριβώς αυτούς τους μουλάδες που πρώτοι οι Μουσουλμάνοι απεχθάνονται όπως πρώτοι εμείς σατιρίζουμε κάτι τραγόπαπες τρελοκαλογέρους.

Το καινούργιο κρούσμα βλακείας λοιπόν είναι ο Τσε. Μια φωτογραφία που δείχνει πλάτη έναν Τσε να απειλεί με όπλο δυο κουρελιασμένες γυναίκες που αγκαλιασμένες είναι εμφανές ότι φοβούνται. Η λεζάντα (εισαγωγής βεβαίως) λέει πως αυτό τον Τσε έπρεπε να είχατε μπλουζάκι, τον Τσε που, ανάλογα τα μυαλά του γράφοντος, σκοτώνει παιδιά ή «ανυπεράσπιστες γυναίκες».
Λες και θα υπήρχε αυτό και δε θα είχε κυκλοφορήσει. Λες κι ο Τσε θα φωτογραφιζόταν απειλώντας άοπλες όπως φωτογραφίζονται κάτι χωριατόπαιδα με το όπλο τους για να το ανεβάσουν στο Διαδίκτυο.
FAKE λοιπόν κι αυτό. Η φωτογραφία προέρχεται από τον Εμφύλιο  του Ελ Σαλβαντόρ (1980-92)  ενώ ο Τσε, ως γνωστόν, ήταν νεκρός από το 1967.
 Φέρνω την κατάρριψη  με αποδεικτικές εικόνες, φέρνω και τα άλλες με τα φανατισμένα ανόητα σχόλια, φέρνω και το   'παζάρι' με τις 300.000 κοινοποιήσεις.





Στη πραγματικότητα, η εικόνα κυκλοφορεί τουλάχιστον από το 2011 και προέρχεται από την εποχή του εμφυλίου στο Ελ Σαλβαδόρ (1980-1992), όπως προκύπτει από σχετικό φωτογραφικό αρχείο. Ο Τσε Γκεβάρα, σκοτώθηκε στις 9 Οκτωβρίου 1967 στη Βολιβία, επομένως είναι αδύνατο να είναι ο άνδρας της εικόνας. Επιπλέον, η στολή του εικονιζόμενου, ταιριάζει απόλυτα με τις στολές και τον μαύρο μπερέ που φορούσαν συχνά οι αντάρτες του Μετώπου Εθνικής Απελευθέρωσης Φαραμπούντο Μαρτί – FMLN (μαρξιστική συμμαχία επαναστατικών κινημάτων ), που πολέμησαν εναντίον του καθεστώτος για 12 χρόνια στο Ελ Σαλβαδόρ. Ο ισχυρισμός πως η φωτογραφία απεικονίζει τον Τσε Γκεβάρα να εκτελεί δυο ανυπεράσπιστες γυναίκες καταρρίπτεται.

Επιπλέον, η στολή του εικονιζόμενου, ταιριάζει απόλυτα με τις στολές και τον μαύρο μπερέ που φορούσαν συχνά οι αντάρτες του Μετώπου Εθνικής Απελευθέρωσης Φαραμπούντο Μαρτί – FMLN (μαρξιστική συμμαχία επαναστατικών κινημάτων ), που πολέμησαν εναντίον του καθεστώτος για 12 χρόνια στο Ελ Σαλβαδόρ. 






364.001 κοινοποιήσεις και εμετοί Ισλαμοφοβίας  για την παρωδία σκλαβοπάζαρου σε δρόμους του Λονδίνου, Περσινό μα ακόμα το συναντώ:
https://www.facebook.com/OfficialBritainFirst/videos/1046936115451649/?hc_ref=ARR0wkKmh8W0emhBZ6yM6Ig4YFu_GKgQVjquO1qrhL6Lka3abWqr-ykJ6OlTfNHm6OQ












Έχουμε όμως και συνέχεια και πολύ το χάρηκα:


 
Ελέγχοντας τους ελεγκτές. Άσκηση.
Προφανώς η φωτό δεν είναι του Τσε.
To debunking είναι σωστό κατά το ήμισυ.
Μέχρι εκεί που ισχυρίζεται ότι ο εκτελεστής ήταν του Farabundo Marti, λόγω μπερέ. Η εικόνα όμως που έχει αμέσως από κάτω από την φωτογραφία της εκτέλεσης είναι μάλλον από τις Ταξιαρχίες Πεζικού Ramón Belloso, κυβερνητικές δυνάμεις που πολεμούσαν το FMLN (στο 1'20" εδώ: https://www.youtube.com/watch?v=NxQsyNFNEoA σε ντοκιμαντέρ για τους "αγωνιστές κατά του κομμουνισμού").
Εδώ πάλι άλλος κυβερνητικός στρατιώτης με τον ίδιο μπερέ: https://www.sciencesource.com/…/Government-Soldier-Fights-F… ή σήμερα εδώ: https://www.voanews.com/a/salvador-captures-me…/3439183.html .
Δεν λέω πως δεν υπήρχαν μαυροσκούφηδες στο FMLN (π.χ. εδώ: https://www.pinterest.com/pin/395683517243469163/, ή το παλικάρι στα δεξιά της φωτογραφίας της εκτέλεσης). Απλά δεδομένης της φύσης του Σαλβαδοριανού Εμφυλίου δεν είναι για να οδηγείται κανείς σε συμπεράσματα από ένα μπερέ και μόνο. Επίσης να μην παρασύρεται από την ανάρτηση της φωτογραφίας σε ένα σάιτ για τον Εμφύλιο στο Σαλβαδόρ μεν, που ρωτάει στα ισπανικά αν ξέρει κανείς κάτι για τις φωτογραφίες αυτές δε...
Διότι εμένα η φωτό μου κάνει για Ευρώπη (Γιουγκοσλαβία; Ουκρανία; Γεωργία κτλ) γιατί δεν ξέρω αν έχουν φυλλοβόλα δέντρα στο τροπικό Ελ Σαλβαδόρ και η αρχιτεκτονική δεν είναι αυτό ακριβώς που φαντάζομαι για το Ελ Σαλβαδόρ (αν και ούτε φυσιοδίφης είμαι ούτε γνωρίζω για τα αρχιτεκτονικά στυλ της Κ.Αμερικής). Μια επιφύλαξη ή περαιτέρω έρευνα θα ήταν επιβεβλημένη.
Επίσης η φωτό παραείναι "σκηνοθετημένη" και δεν θα μου φαινόταν απίθανο να είναι από ταινία μυθοπλασίας για κάποιον ανατολικοευρωπαϊκό ( πόλεμο των τελευταίων δεκαετιών...





Παρασκευή 1 Δεκεμβρίου 2017

Από το Μουσείο Της Ζωής μου- carte postale







Μπαίνω στο σπίτι στην Αθήνα κι είναι σα να ανοίγουν πύλες του μουσείου της ζωής μου. Στον τοίχο μια ακουαρέλα,  από τον αγαπημένο φίλο Κωνσταντίνο Κακανιά του οποίου ουκ ολίγα τα πορτραίτα μου και ουκ ολίγες οι αναμνήσεις και συνεργασίες αφού ως πρόσφατα εκείνος έφτιαχνε τα πολύ χαρακτηριστικά εξώφυλλα των βιβλίων μου –'βιβλίων ΜΑΣ' όπως έλεγε.
Εδώ, εγώ, στον αθηναϊκό μου κήπο στο Λυκαβηττό, στη Ρωμανού Μελωδού 5  για την οποία εκτός πολλών ανέκδοτων έχω και δυο ποιήματα στα '40 Του Θανάτου'.

Ο παλιός μου φίλος πια δε μου κάνει τα εξώφυλλα,
η μεγάλη ελιά κι οι λεμονιές του κήπου ξεριζώθηκαν
κι έγινε το παλιό μας σπίτι πολυκατοικία,
μα εγώ
είμαι ακόμα ζωντανή
εδώ
στο μουσείο της ζωής μου.
____________________________________________
Κωνσταντίνος Κακανιάς:

Ρωμανού Μελωδού 5
Τα ποιήματα (εικονογραφημένα  με νεκρές φύσεις  του εκεί γραφείου μου από τον κ Kastell:
Μνήμη Ναπολέοντα Λαπαθιώτη 
αφιερωμένο στο Νίκο Αϊβαλή

           ‘Kαί οι μπερντέδες ήταν κόκκινοι

      και ήταν άσπρα τα σεντόνια’
μα ποιος να νιώσει τη συμπόνια
για ό,τι δεν έχει αισθανθεί.

Ναι, οι μπερντέδες ήταν κόκκινοι
κι ήταν ερείπιο το σπίτι
και τον περίμενε το θύτη
γιατί είχε πια παραδοθεί.

Μα οι λεμονιές μας πάντα ανθίζανε
και στη βροχή έλαμπαν λεμόνια
σα να μην πέρναγαν τα χρόνια,
σα να μην ήταν να χαθεί.

Aπό τις γρίλιες μας που έτριζαν
περνούσαν το πρωί οι ακτίδες
και έδιναν φρούδες ελπίδες
ότι το σπίτι θα σωθεί.

Σα χρόνια πέρναγαν οι μέρες μας
σαν ώρες έφυγαν τα χρόνια
μα ποιος να νιώσει τη συμπόνια
για ό,τι δεν έχει αισθανθεί.

Σαν τα παιδιά είναι τα σπίτια μας
―δεν είναι ανάγκη να το λέμε―
μιά ζωή δε φτάνει να τα κλαίμε
αν πριν χαθούμε έχουν χαθεί.

Aυτοί οι μπερντέδες που ήταν κόκκινοι
κρέμονταν πριν να γεννηθούμε
μα ήρθε η ώρα που πενθούμε
ό,τι ήταν για να μας πενθεί.

Ποιος θα θυμάται πια το γέλιο μας
ποιος την απελπισία, το δάκρυ
όταν δε βρίσκαμε την Άκρη
κι οι φίλοι έμοιαζαν εχθροί;

T’ άσπρα σεντόνια ήταν οι μάρτυρες
στο ηλιοβασίλεμα ροδίζαν,
και τα άνθη λεμονιάς θυμίζαν
πως Άνοιξη ξανά θα ’ρθεί.

Mιά ακρίδα κάποτε κοιμήθηκε
και ξεχειμώνιασε στην πόρτα
που του χειμώνα άγρια χόρτα
την έδειχναν πάντα κλειστή.

Και οι μπερντέδες ήταν κόκκινοι
και ήταν άσπρα τα σεντόνια,
μα ποιος να νιώσει τη συμπόνια
για ό,τι δεν έχει αισθανθεί.

Ναι οι λεμονιές μας πάντα ανθίζανε
και στη βροχή έλαμπαν λεμόνια
κι όταν γκρεμίστηκαν τα χρόνια
πέθανε κι η παλιά ζωή.
και

___________________________

Για το AIDS από Proud Seniors Gr



Από τις πολλές ομάδες και συλλογικότητες που παρακολουθώ ή συνεργάζομαι, μια έχει ιδιαίτερη θέση στην καρδιά μου. Είναι οι Proud Seniors GR, επειδή καλύπτουν ένα κενό που στον τόπο μας πολλοί ούτε καταλαβαίνουν ότι υπάρχει. 
Ως κοινωνία δε δείχνουμε ευαισθησία ούτε σεβασμό για τους μεγαλύτερους. Ως κοινωνία σε κάθε βήμα συναντάμε απαξίωση και περιφρόνηση για 'τη γριά' και τον 'παππού', 'τα 'παππούδια' που χαχα χάσανε τις συντάξεις και δεν ξέρουν να χρησιμοποιήσουν κοινωνικά δίκτυα και 'κλειδώστε τους στις εκλογές μη βγει η ΧΑ' (παρότι η ΧΑ αποδείχτηκε καταφύγιο του στερημένου νέου και σπανίως των μεγαλύτερων).
Με τέτοια συμπεριφορά, ρατσισμό δηλαδή, οφείλουμε να σκεφτούμε πόσο διπλά και τριπλά υφίστανται τις διακρίσεις οι ηλικιωμένοι που ανήκουν και σε μειονότητες. 
Το  Proud Seniors Gr καλύπτει το τεράστιο αυτό κενό. Είναι μια οργάνωση για τα δικαιώματα των ηλικιωμένων για και από ΛΟΑΤΚΙ άτομα.
Κι επειδή η ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα πολλά υπέφερε και στιγματίστηκε με την επιδημία του AIDS/HIV, λογικό είναι να δείχνει μεγάλη ευαισθησία και γι αυτό.
Σας φέρνω ενδιαφέρον ενημερωτικό κείμενό τους λόγω της ημέρας.



Γράφει ο Ηλιας Μυρσινιας απο Proud Seniors Gr


Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα AIDS, θα ήθελα να αναφερθώ για τα άτομα με ηλικία 50 και άνω που ζουν με τον HIV, είτε διαγνωσμένα μετά τα 50 τους έτη είτε ζώντας/μεγαλώνοντας με τον ιό τις τελευταίες δεκαετίες έως και σήμερα. 
Αρχικά θα ήθελα να κάνω μια μικρή ιστορική αναδρομή για τον HIV/AIDS. To 1981 το σύνδρομο εντοπίστηκε για πρώτη φορά σε έρευνες που έγιναν στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια και της Νέας Υόρκης όπου καταγράφηκαν τα πρώτα συμπτώματα. Το 1983 απομονώθηκε ο ιός και ονομάστηκε πλέον Σύνδρομο Επίκτητης Ανοσολογικής Ανεπάρκειας (AIDS). Μέχρι να δημιουργηθεί το πρώτο φάρμακο υπήρξαν 500.000 θάνατοι από τον HIV/AIDS. Το 1986 δημιουργείται το πρώτο φάρμακο κατά του ιού, το ΑΖΤ. Έπειτα από το ΑΖΤ ως ένα τελείως αποτυχημένο φάρμακο με τεράστια τοξικότητα με αποτέλεσμα να μην ανταποκρίνονται οι ασθενείς στη θεραπεία και να πεθαίνουν, προήλθαν άλλα φάρμακα με τους ασθενείς να φτάνουν στα 40-41 φάρμακα την μέρα. Όλα αυτά τα χρόνια επικρατούσε ένα αίσθημα επιφύλαξης το πόσο αποτελεσματικές θα είναι οι νέες θεραπείες και που θα κατατασσόταν το προσδόκιμο ζωής για τα άτομα τα οποία είχαν διαγνωστεί στις δεκαετίες του 80' αλλά και 90'. 
Μετά από πολλές έρευνες, μελέτες και κλινικές δοκιμές οι επιστήμονες ανακάλυψαν το τι προκαλεί ο ιός HIV στον οργανισμό του ανθρώπου και τις επιπτώσεις που μπορούν να έχουν τα άτομα αυτά σε μελλοντικά χρόνια στις οποίες θα έπαιζε σημαντικό ρόλο η αντιρετροϊκή θεραπεία/αγωγή. Τα άτομα τα οποία είναι σε αγωγή 15-20+ χρόνια που έχουν φτάσει ή περάσει τα 50 τους έτη αλλά και αυτά που διαγνώστηκαν μετά τα 50 είναι αυτά που αφορά την ομάδα μας και γι' αυτό θα παραθέσω κάποια σχετικά στοιχεία: 
Σύμφωνα με την έκθεση που εξέδωσε η UNAIDS, το πρόγραμμα των Ηνωμένων Εθνών για το AIDS, το προσδόκιμο ζωής των οροθετικών ανθρώπων είναι σήμερα κατά μέσο όρο 20 χρόνια περισσότερο σε σχέση με το 2001. Αναφέρεται πως η αύξηση αυτή έχει επέλθει χάρη στην βελτίωση της αντιρετροϊκής θεραπείας και της πρόσβασης σε αυτή. 
Ο HIV έχει πάψει να κατατάσσεται εδώ και χρόνια στα θανατηφόρα νοσήματα και θεωρείται πλέον χρόνιο νόσημα. Καθώς όλο και περισσότεροι άνθρωποι αποκτούν επαρκή πρόσβαση στα φάρμακα το προσδόκιμο ζωής παγκοσμίως, αυξάνεται. 
Συγκεκριμένα το προσδόκιμο ζωής για άνδρες είναι στα 73 έτη και για γυναίκες στα 76 έτη και όλο και αυξάνεται. Τα άτομα με ηλικία 50+ που βρίσκονται ήδη σε χρόνια αντιρετροϊκή θεραπεία, ναι μεν φτάνουν κοντά σε αυτά τα όρια προσδόκιμου ζωής, αλλά πάντα μεγάλο ρόλο έχει και ο τρόπος ζωής αυτών οπότε λόγω αυτού μπορεί το προσδόκιμο ζωής γι'αυτά τα άτομα να είναι πιο μειωμένο, παρόλα αυτά τα άτομα με ηλικία 50+ που έχουν διαγνωστεί μετά τα 50 έτη και ξεκίνησαν αντιρετροϊκή θεραπεία εξίσου, έχουν την ίδια δυνατότητα να φτάσουν αυτό το προσδόκιμο ζωής. Ένα σημαντικό μήνυμα κλείνοντας και την αναφορά μου είναι πως ένα άτομο που ζει με τον HIV, θα πρέπει να ακολουθάει ρητά την θεραπεία του και να είναι ΠΑΝΤΑ σε συνεννόηση με τον θεράποντα ιατρό του για το οτιδήποτε αφορά την υγεία του.