Παρασκευή 1 Δεκεμβρίου 2017

Για το AIDS από Proud Seniors Gr



Από τις πολλές ομάδες και συλλογικότητες που παρακολουθώ ή συνεργάζομαι, μια έχει ιδιαίτερη θέση στην καρδιά μου. Είναι οι Proud Seniors GR, επειδή καλύπτουν ένα κενό που στον τόπο μας πολλοί ούτε καταλαβαίνουν ότι υπάρχει. 
Ως κοινωνία δε δείχνουμε ευαισθησία ούτε σεβασμό για τους μεγαλύτερους. Ως κοινωνία σε κάθε βήμα συναντάμε απαξίωση και περιφρόνηση για 'τη γριά' και τον 'παππού', 'τα 'παππούδια' που χαχα χάσανε τις συντάξεις και δεν ξέρουν να χρησιμοποιήσουν κοινωνικά δίκτυα και 'κλειδώστε τους στις εκλογές μη βγει η ΧΑ' (παρότι η ΧΑ αποδείχτηκε καταφύγιο του στερημένου νέου και σπανίως των μεγαλύτερων).
Με τέτοια συμπεριφορά, ρατσισμό δηλαδή, οφείλουμε να σκεφτούμε πόσο διπλά και τριπλά υφίστανται τις διακρίσεις οι ηλικιωμένοι που ανήκουν και σε μειονότητες. 
Το  Proud Seniors Gr καλύπτει το τεράστιο αυτό κενό. Είναι μια οργάνωση για τα δικαιώματα των ηλικιωμένων για και από ΛΟΑΤΚΙ άτομα.
Κι επειδή η ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα πολλά υπέφερε και στιγματίστηκε με την επιδημία του AIDS/HIV, λογικό είναι να δείχνει μεγάλη ευαισθησία και γι αυτό.
Σας φέρνω ενδιαφέρον ενημερωτικό κείμενό τους λόγω της ημέρας.



Γράφει ο Ηλιας Μυρσινιας απο Proud Seniors Gr


Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα AIDS, θα ήθελα να αναφερθώ για τα άτομα με ηλικία 50 και άνω που ζουν με τον HIV, είτε διαγνωσμένα μετά τα 50 τους έτη είτε ζώντας/μεγαλώνοντας με τον ιό τις τελευταίες δεκαετίες έως και σήμερα. 
Αρχικά θα ήθελα να κάνω μια μικρή ιστορική αναδρομή για τον HIV/AIDS. To 1981 το σύνδρομο εντοπίστηκε για πρώτη φορά σε έρευνες που έγιναν στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια και της Νέας Υόρκης όπου καταγράφηκαν τα πρώτα συμπτώματα. Το 1983 απομονώθηκε ο ιός και ονομάστηκε πλέον Σύνδρομο Επίκτητης Ανοσολογικής Ανεπάρκειας (AIDS). Μέχρι να δημιουργηθεί το πρώτο φάρμακο υπήρξαν 500.000 θάνατοι από τον HIV/AIDS. Το 1986 δημιουργείται το πρώτο φάρμακο κατά του ιού, το ΑΖΤ. Έπειτα από το ΑΖΤ ως ένα τελείως αποτυχημένο φάρμακο με τεράστια τοξικότητα με αποτέλεσμα να μην ανταποκρίνονται οι ασθενείς στη θεραπεία και να πεθαίνουν, προήλθαν άλλα φάρμακα με τους ασθενείς να φτάνουν στα 40-41 φάρμακα την μέρα. Όλα αυτά τα χρόνια επικρατούσε ένα αίσθημα επιφύλαξης το πόσο αποτελεσματικές θα είναι οι νέες θεραπείες και που θα κατατασσόταν το προσδόκιμο ζωής για τα άτομα τα οποία είχαν διαγνωστεί στις δεκαετίες του 80' αλλά και 90'. 
Μετά από πολλές έρευνες, μελέτες και κλινικές δοκιμές οι επιστήμονες ανακάλυψαν το τι προκαλεί ο ιός HIV στον οργανισμό του ανθρώπου και τις επιπτώσεις που μπορούν να έχουν τα άτομα αυτά σε μελλοντικά χρόνια στις οποίες θα έπαιζε σημαντικό ρόλο η αντιρετροϊκή θεραπεία/αγωγή. Τα άτομα τα οποία είναι σε αγωγή 15-20+ χρόνια που έχουν φτάσει ή περάσει τα 50 τους έτη αλλά και αυτά που διαγνώστηκαν μετά τα 50 είναι αυτά που αφορά την ομάδα μας και γι' αυτό θα παραθέσω κάποια σχετικά στοιχεία: 
Σύμφωνα με την έκθεση που εξέδωσε η UNAIDS, το πρόγραμμα των Ηνωμένων Εθνών για το AIDS, το προσδόκιμο ζωής των οροθετικών ανθρώπων είναι σήμερα κατά μέσο όρο 20 χρόνια περισσότερο σε σχέση με το 2001. Αναφέρεται πως η αύξηση αυτή έχει επέλθει χάρη στην βελτίωση της αντιρετροϊκής θεραπείας και της πρόσβασης σε αυτή. 
Ο HIV έχει πάψει να κατατάσσεται εδώ και χρόνια στα θανατηφόρα νοσήματα και θεωρείται πλέον χρόνιο νόσημα. Καθώς όλο και περισσότεροι άνθρωποι αποκτούν επαρκή πρόσβαση στα φάρμακα το προσδόκιμο ζωής παγκοσμίως, αυξάνεται. 
Συγκεκριμένα το προσδόκιμο ζωής για άνδρες είναι στα 73 έτη και για γυναίκες στα 76 έτη και όλο και αυξάνεται. Τα άτομα με ηλικία 50+ που βρίσκονται ήδη σε χρόνια αντιρετροϊκή θεραπεία, ναι μεν φτάνουν κοντά σε αυτά τα όρια προσδόκιμου ζωής, αλλά πάντα μεγάλο ρόλο έχει και ο τρόπος ζωής αυτών οπότε λόγω αυτού μπορεί το προσδόκιμο ζωής γι'αυτά τα άτομα να είναι πιο μειωμένο, παρόλα αυτά τα άτομα με ηλικία 50+ που έχουν διαγνωστεί μετά τα 50 έτη και ξεκίνησαν αντιρετροϊκή θεραπεία εξίσου, έχουν την ίδια δυνατότητα να φτάσουν αυτό το προσδόκιμο ζωής. Ένα σημαντικό μήνυμα κλείνοντας και την αναφορά μου είναι πως ένα άτομο που ζει με τον HIV, θα πρέπει να ακολουθάει ρητά την θεραπεία του και να είναι ΠΑΝΤΑ σε συνεννόηση με τον θεράποντα ιατρό του για το οτιδήποτε αφορά την υγεία του.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Το Blogger με ενημερώνει ότι δε μου επιτρέπει να απαντώ στα σχόλια στο ίδιο μου το blog- λόγω κάποιας ρύθμισής μου για cookies (την οποία δε θυμάμαι) .

Ψάχνω για να διορθώσω
μα εν τω μεταξύ ΣΑΣ ΖΗΤΩ ΣΥΓΓΝΩΜΗ που δεν απαντώ πάντα
και ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ που σχολιάσατε.
Μου δίνετε μεγάλη χαρά όταν κάνετε τον κόπο- ακόμα κι αν διαφωνούμε.