Τρίτη 12 Δεκεμβρίου 2017

Στη Μύκονο το σχολείο; Η ντροπή μας



«Και γιατί να διαβάσω;» ρωτούσε Μυκονιάτης μαθητής φίλο μου φιλόλογο, «Τι να το κάνω το χαρτί; Δες πόσο κάνουν τα παπούτσια που φοράς εσύ ο κύριος Καθηγητής που έβγαλες τα μάτια σου στα θρανία και δες πόσο κάνουν τα δικά μου που ο πατέρας μου είναι αγράμματος».

Πριν χρόνια αυτό. Μα δυστυχώς δεν άλλαξαν πολλά.
Θυμόμαστε όλοι το θέμα στις ειδήσεις: Νεοδιορισθέντες καθηγητές δε βρίσκουν να νοικιάσουν κατοικίες στα τουριστικά νησιά. Κάποιοι φιλοξενήθηκαν, κάποιοι κοιμήθηκαν στις παραλίες κι ύστερα έφυγαν, πήγαν αλλού στα πιο φιλόξενα. Φτάσαμε Χριστούγεννα κι ως τώρα είναι μαθήματα που δεν έχουν αρχίσει να διδάσκονται. Για τη Φυσική, για παράδειγμα, είναι μόλις ένας μήνας που έχουμε καθηγητή, ενώ για τη Βιολογία (ούτε Θεολόγο, όπως άκουσα στο video) δεν έχουν κι είναι μυστήριο τι θα γίνει στις εξετάσεις αφού τα παιδιά αγωνίζονται στα τυφλά από το skype*.
Είναι κι άλλα που δείχνουν τη γενική αδιαφορία. Οι πάνω από 300  μαθητές δε χωράνε στις σχολικές αίθουσες με αποτέλεσμα να δίνονται μαθήματα στο Χημείο και τις αίθουσες Πληροφορικής με κίνδυνο για τους μαθητές και για το σχολικό εξοπλισμό. Οι αθλητικές εγκαταστάσεις είναι στοιχειωδώς επαρκείς με παλιά συρματοπλέγματα, γήπεδο που γεμίζει λακκούβες στη βροχή (ειρωνεία πικρή σε τόπο οικοδόμων) και με προβλήματα ψηλών τιμών και κακού επιπέδου προσφοράς στο κυλικείο.

Σε ένα νησί που δικαίως υπερηφανευόμαστε ότι Κρίση δε μας άγγιξε, σ' ένα νησί που συμβάλλει στα οικονομικά ολόκληρης της χώρας είναι θλιβερό ο Δήμος να απαξιώνει την παιδεία. Τα ίδια τα παιδιά μου ανέφεραν ως χαρακτηριστικό των προτεραιοτήτων ότι στο Δήμο συζητιέται το Καζίνο μα όχι το θέμα του σχολείου.
Έχουμε κλίνες, έχουμε ψηλό επίπεδο χώρων για ενοικίαση. Πώς και δε λύνουμε το ζήτημα αξιοπρεπούς στέγασης των λίγων ανθρώπων στους οποίους εμπιστευόμαστε το μέλλον των παιδιών μας;
Γιατί στην ανάγκη ο Δήμος δε νοικιάζει ένα ξενοδοχείο, με ρωτούν ξένοι επισκέπτες γελώντας με τα χάλια μας. Ντρέπομαι κάθε φορά που αναγκάζομαι να δώσω την απάντηση του Δήμου: Δε μας το δίνουν οι ξενοδόχοι, το βλέπουν, λέει, σαν επίταξη ιδιωτικής τους περιουσίας.
Δε θέλω να το πιστέψω. «Οι Ξενοδόχοι» δεν είναι μια κάστα απόμακρη που ζει αλλού. Είναι Μυκονιάτες, έχουν παιδιά και υφίστανται όπως όλοι μας τις συνέπειες.
Ο Δήμος παρέχει στέγη για ένα μικρό διάστημα κι ύστερα αφήνει τους καθηγητές στη μοίρα τους.

Και σας ρωτάω.
Με τι όρεξη, τι κύρος για τη γνώση θα διδάξει ο καθηγητής που κοιμάται στη παραλία ή στο αυτοκίνητό του επειδή τα σπίτια είναι ακριβά και δεν έχει πού να μείνει; Τι διδάσκει η συμπεριφορά μας στα παιδιά; Τι τους λέμε για την αξία της μόρφωσης;

Είμαι εγγονή και ανιψιά  φιλολόγων. Πρόλαβα τα χρόνια που το «Καθηγητής» ήταν τίτλος τιμής, που προσφωνούσαν  'Καθηγητή'  τον παππού μου με σεβασμό όχι για εκείνον αλλά για την Παιδεία, τη Γνώση που αντιπροσώπευε. Ιδίως τώρα, σε μια εποχή που η οικονομική δυσπραγία αποκαλύπτει  το ήθος μας, με πονά να βλέπω να απαξιώνεται η Γνώση, ο μόνος πραγματικός πλούτος που κανείς και με τίποτε δε μπορεί να κλέψει από τον άνθρωπο. Η παιδεία είναι η προίκα μας, είναι η Ιστορία και η επένδυσή μας.

Γι αυτό σας καλώ να στηρίξουμε την κατάληψη που κάνουν τα παιδιά. Σας καλώ  να συμπορευτούμε στην αυριανή τους πορεία από το Λύκειο ως το Δήμο και να νοιαστούμε να δοθεί λύση, να προσφέρουμε αξιοπρεπή κατοικία και διαβίωση σ' εκείνους που καλέσαμε να πλουτίσουν τα παιδιά μας.

Η κατάληψη συνεχίζεται. 
Διαμαρτυρία:
Τετάρτη στις 10:00πμ, αφετηρία: Λύκειο Μυκόνου, τερματισμός: Δημαρχείο.


lifo 12.9.2017
 Αναπληρωτές εκπαιδευτικοί σε Μύκονο, Σαντορίνη και άλλα νησιά κοιμούνται σε sleeping bag στις παραλίες
Σε sleeping bag και σκηνές που έστησαν σε παραλίες ή ακόμη και μέσα στα αυτοκίνητά τους αναγκάστηκαν να διανυκτερεύσουν χθες, πρώτη μέρα που άνοιξαν τα σχολεία, αρκετοί αναπληρωτές καθηγητές που διορίστηκαν σε νησιά όπως η Μύκονος, η Σαντορίνη, η Κέρκυρα και η Κρήτη. 

Εσύ. Ναι εσύ που το διαβάζεις αυτό. Έχεις βρεθεί στην θέση εκείνου που χρειάστηκε το ευνόητο, μια ιατρική περίθαλψη, και δίστασε ή ακόμα φοβήθηκε να στραφεί στο Κέντρο Υγείας; Έχεις βρεθεί στην θέση εκείνου που παραβίασαν και "άδειασαν" το σπίτι ή την επιχείρησή του; Έχεις βρεθεί στην θέση εκείνων των μαθητών που κάνουν μαθήματα σε υπόγεια υπό αντίξοες συνθήκες; Ή μήπως εκείνων που μαθήματα πανελληνίων δεν τα διδάσκονται στο σχολείο λόγω έλλειψης καθηγητών; Έχεις βρεθεί στην θέση εκείνων των ανηλίκων και ενηλίκων που θέλουν να αθληθούν και τις βροχερές μέρες του χειμώνα, όμως το ανύπαρκτο κλειστό το καθιστά αδύνατο; Θυμάσαι εκείνες τις φορές που έχεις διαμαρτυρηθεί στους συναδέλφους σου, στους συμμαθητές σου, στους γονείς σου, στα παιδιά σου, σε φίλους σου, για προβλήματα του νησιού μας; Ήρθε η ώρα να κάνεις κάτι για αυτά. 
ΒΑΡΕΘΗΚΑΜΕ ΝΑ ΕΘΕΛΟΤΥΦΛΟΥΜΕ. ΒΑΡΕΘΗΚΑΜΕ ΝΑ ΣΥΜΒΙΒΑΖΟΜΑΣΤΕ. Αν ΒΑΡΕΘΗΚΕΣ και ΕΣΥ, ΣΕ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ! 
«Το πιο πλούσιο νησί, με το πιο φτωχό σχολείο.»
«Θέλουμε αίθουσες, όχι καζίνο»
ΓΕΛ-ΕΠΑΛ
Διαμαρτυρία:
Τετάρτη στις 10:00, αφετηρία: Λύκειο Μυκόνου, τερματισμός: Δημαρχείο.


Eleni Moutopoulou
 
Εσείς έχετε βρεθεί ποτέ στη θέση της δασκάλας -καθηγήτριας??του αστυνομικού του γιατρού του νοσοκομου!!!που είχαν όλη την καλή διάθεση να έρθουν να δουλέψουν αλλά τι κρίμα που ο μισθός τους δε φτάνει ούτε καν για τα ενοίκια που ζητάτε. ..ξεκινήστε από εκεί λοιπόν. Έχουν κι αυτοί το δίκιο τους..

Ιωάννα Λοΐζου Είναι ζήτημα που αντιμετωπίζουν άνθρωποι που ζουν μόνιμα στο νησί μας δεκαετίες τωρα. Δεν είναι επιλογή ή "επίτευγμα" των μαθητών όμως, καθώς ολοφάνερα τα αντίκτυπα εμάς επηρεάζουν. Φυσικά και μπαίνουμε στην θέση τους από την στιγμή που σε τέτοια κατάσταση βρίσκονται συνεχώς φίλοι και συμμαθητές μας.





Σε κατάληψη βρίσκονται από το πρωί της Δευτέρας το Γενικό και το Επαγγελματικό Λυκειο Μυκόνου. Η κατάληψη γίνεται από κοινού από τα δύο σχολεία δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης της Μυκόνου τα οποία αντιμετωπίζουν προβλήματα.
Η ατζέντα των μαθητών ωστόσο είναι πιο διευρυμένη και ξεπερνά τα όρια του σχολείου αφού ένα από τα δύο πανό που έχουν αναρτήσει αφορά την αντίδρασή τους στο ενδεχόμενο της δημιουργίας καζίνο στο νησί.
Και μόνο η σκέψη ότι αντί να αναβαθμίσουν την παιδεία, την ασφάλεια και την υγεία στο νησί, κάποιοι επιλέγουν να ανοίγουν τις πόρτες για καζίνο, φαίνεται να εξοργίζει τα παιδιά τα οποία όπως τονίζουν είναι αποφασισμένα να συνεχίσουν την κινητοποίησή τους για όσο χρειαστεί
Δείτε στο βίντεο που ακολουθεί τι δηλώνουν οι μαθητές και ποια είναι τα αιτήματά τους








*Για το skype από μαθητή Μυκόνου
_____________________________________________________
ΣΥΝΔΕΣΜΟΙ
 Στο Facebook: 
Αναπληρωτές εκπαιδευτικοί σε Μύκονο, Σαντορίνη και άλλα νησιά κοιμούνται σε sleeping bag στις παραλίες http://www.lifo.gr/now/greece/159723



Προσθέτω
Τετάρτη 13 Δεκ. 17 
Από τη σημερινή πορεία και διαμαρτυρία στο Δημαρχείο Μυκόνου.
Εικόνες από το cyclades24

[στο οποίο έχει και απόσπασμα του ανωτέρω άρθρου μου]








Προσθέτω 22 Ιαν. 2018
Σήμερα παραιτήθηκε άλλη μια καθηγήτρια, από το Γυμνάσιο Μυκόνου. Είναι μουσικός, προσλήφθηκε ως αναπληρώτρια μειωμένου ωραρίου (μισθός 550- 600 ευρώ) την προηγούμενη εβδομάδα και όπως ήταν φυσικό, λόγω της αδυναμίας της να αντεπεξέλθει στοιχειωδώς στις οικονομικές απαιτήσεις διαμονής και διαβιωσης στο νησί, υπέβαλε παραίτηση.
ΜΣ Το ίδιο πρόβλημα με τη Σαντορίνη η Δημοτική αρχή δεν πρέπει να μεριμνήσει για υποδομές και παροχές?? τι φταίνε τα παιδάκια???


______ Μεταφέρω την είδηση

cyclades24 Κάνουν δώρο ένα ολοκαίνουργιο σχολείο στη Μύκονο!

Προσέξτε εκείνο το «από επιφανής» που κραυγάζει πως από δασκάλους έχουμε ανάγκη κι όχι από άλλα τούβλα.

 Cyclades24.gr
Αρχική ΚΥΚΛΑΔΕΣ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ
ΚΥΚΛΑΔΕΣΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑΚΕΝΤΡΙΚΟΕΙΔΗΣΕΙΣΜΥΚΟΝΟΣ

Κάνουν δώρο ένα ολοκαίνουργιο σχολείο στη Μύκονο!
22 Ιανουαρίου 201803717

Δωρεά μαμούθ από επιφανής οικογένεια

Δωρεά μαμούθ από επιφανής οικογένεια του νησιού

Σε μια μεγάλη δωρεά προς την κοινωνία της Μυκόνου και ειδικά προς τις νεότερες γενιές προχωρά η οικογένεια του Γεωργίου Δακτυλίδη, γνωστού επιφανή μυκονιάτη.

Πρόκειται για την ανέγερση ενός ολοκαίνουργιου και σύγχρονου σχολικού συγκροτήματος Γυμνασίων στην περιοχή της Άνω Μεράς, έργο το οποίο θα χρηματοδοτηθεί εξ ολοκλήρου με πόρους της οικογένειας Δακτυλίδη, η οποία δείχνει με τον πλέον έμπρακτο τρόπο τη γενναιοδωρία και την αγάπη της προς την τοπική κοινωνία της Μυκόνου. Συγκεκριμένα, τα μέλη τις οικογένειας που περιλαμβάνονται στον κατάλογο τον μεγάλων δωρητών και ευεργετών του νησιού είναι οι: κ.κ. Γεώργιος Δακτυλίδης, Ελευθερία συζ. Γ. Δακτυλίδη, Μάρκος Δακτυλίδης, Ευάγγελος Δακτυλίδης και Μάριος Δακτυλίδη.

Η νέα σχολική μονάδα πρόκειται να ανεγερθεί σε οικόπεδο ιδιοκτησίας του Δήμου Μυκόνου. Εκτός από τη χρηματοδότηση, η οικογένεια Δακτυλίδη θα αναλάβει με αποκλειστική της ευθύνη τη μελέτη και την επιστασία του έργου για το οποίο συντάχθηκε συμφωνητικό με το Δήμο ότι θα πρέπει να περαιωθεί και να παραδοθεί τρία χρόνια από την ημέρα που θα εγκριθεί η οικοδομική άδεια από την Πολεοδομία.
Διαχείριση



Daphne Chronopoulou Τα τελευταία χρόνια στη Μύκονο έχουμε ευεργετήματα. 
Ελπίζω το νέο σχολείο να έχει και ξενώνα για τους δασκάλους.

Και απορώ
πώς ευχαρίστως δωρίζουμε μεγαλεπίβολα
μα
αρνιόμαστε να παρέχουμε ένα δωμάτιο των ξενοδοχείων μας στους ανθρώπους που διαπλάθουν τα παιδιά μας;

Κυριακή 10 Δεκεμβρίου 2017

Χριστούγεννα στα Γιάννενα ή η Τέχνη στα γουρούνια;




«Δένδρο Χριστουγέννων ή σκαλωσιά;» καγχάζουν οι άσχετοι. «Δένδρο Χριστουγέννων ή Πύργος της Βαβέλ» σχολιάζουν οι πιο ταξιδεμένοι εικαστικώς.
Πολλά τα γέλια κι οι ειρωνείες για το φετεινό χριστουγεννιάτικο δέντρο στην πλατεία των Ιωαννίνων και ομολογώ ότι με διασκεδάζει η ανοησία ανθρώπων που το χαρακτηρίζουν «καρακιτσαριό» ενώ ουδόλως τους χαλάει την καλαισθησία η χριστουγεννιάτικη διακόσμηση με φωτάκια κι αγγελάκια σε πλαστικό δεντράκι που κατεβαίνει από πατάρι και πασπαλίζεται με βαμβάκι ετησίως.

Εξηγώ λοιπόν.
Τα Ιωάννινα έχουν πανεπιστήμιο. Τα Ιωάννινα έχουν νέους και σχολές. Τα Ιωάννινα έχουν Σχολή Καλών Τεχνών. Πολύ σωστά και έξυπνα επέλεξαν κάτι εικαστικό (αντί, όπως συνηθίζεται, να αναλάβει πάλι το στολισμό μια παλιά γραμματεύς του δημάρχου ή κάποιος σύλλογος πλεκτικής βαριεστημένων κυριών) ώστε να δοθεί η ευκαιρία να παρουσιαστεί κάτι εικαστικό.
Το οποίο μάλιστα, μια και είναι εφήμερο, δε θα μείνει για πάντα, προσφέρεται για πειραματισμό- δηλαδή για κάτι που θα τραβά μάτια και νου και θα γεννά προβληματισμό, συζητήσεις και επιμόρφωση.
Άριστη απόφαση.
Επικροτώ και εύχομαι μακάρι όλες μας οι πλατείες να δίνονταν σε καλλιτέχνες για το στολισμό και μέρες γιορτής να ήταν για μάς οι μέρες που θα τις ζούσαμε μέσα στα έργα Τέχνης.

Οι στολισμοί, πολλοί λένε, γίνονται για τα παιδιά. Οπότε, λέω, τι δώρο θα ήταν αν τα παιδιά τέτοιες μέρες βουτούσαν στην Τέχνη και τη μάθαιναν όπως οι γονείς τους, που κοροϊδεύουν, δεν το έχουν καταφέρει. Δεν είναι ντροπή να μη γνωρίζουμε. Ντροπή είναι όμως, θα το ξαναπώ: να έχουμε γνώμη για όλα δίχως να γνωρίζουμε.
Το συγκεκριμένο έργο, φτιαγμένο από τη Σχολή Καλών Τεχνών της πόλης, ονομάζεται «ερμηνεία πάνω στον πύργο του Tatlin» και είναι εικαστικός σχολιασμός του γνωστού  'Πύργου του Τάτλιν' που δε χτίστηκε ποτέ μα σχεδιάστηκε ως κτίριο που θα στέγαζε τα γραφεία της Τρίτης Διεθνούς στην επαναστατική Ρωσία του 1919.

Έχουμε δηλαδή διπλή επικαιρότητα. Και Χριστούγεννα και μνήμη των 100 χρόνων από την οκτωβριανή επανάσταση που αποτελεί μεγάλη πηγή έμπνευσης για όσους αγαπάμε την Τέχνη διότι εκείνα τα χρόνια, και πριν πνίξουν την έμπνευση οι λογοκρισίες, στη Ρωσία ξεπήδησαν φουτουριστές, ντανταϊστές, κονστρουκτιβιστές και τόσα νέα ρεύματα σε όλες τις Τέχνες που δίχως αυτά σήμερα τα αυτιά και τα μάτια μας θα έβλεπαν και θα άκουγαν αλλιώς και άλλα.

Πριν κάποια χρόνια είχε δηλώσει ένας -αγαπητός μου μάλιστα- πολιτικός «Τέχνη είναι ό,τι καταλαβαίνει η μάνα μου».
Όχι φίλε μου, όχι φίλοι μου (εκτός αν η μάνα σας είναι καλλιτέχνις ή φιλότεχνη γκαλερίστ βεβαίως).
Αλλά η Τέχνη δεν είναι έξω από τη ζωή μας. «Η Τέχνη μας ακολουθεί όπου η ζωή κυλά και διαδραματίζεται» όπως είχε πει κι ο ίδιος ο Βλάντιμιρ Τάτλιν. Την Τέχνη τη νιώθεις, τη ζεις. Την Τέχνη ίσως να την καταλαβαίνεις· κάποιοι τυχεροί την καταλαβαίνουν. Οι άλλοι όμως ας την απολαμβάνουμε.

Τι είναι τα Χριστούγεννα;
Γιορτή αγάπης.
Σε ένα πολυπολιτισμικό κόσμο η ανάγκη για αγάπη, αλληλοκατανόηση, ανοχή και αποδοχή, αποκτά τεράστια σημασία.
Σχηματικά το δένδρο είναι ένα τρίγωνο που υψώνεται φορτωμένο και  φωτεινό προς το σκοτεινό χειμωνιάτικο ουρανό να μας θυμίσει ότι θα 'ρθει το φως, ότι η γη θα  ξανακαρπίσει.
Αυτό το μεγαλοπρεπές τρίγωνο όμως μέσα στην ασυνενοησία μας και την απουσία αλληλοαποδοχής μοιάζει με Πύργο της Βαβέλ που γέρνει επικίνδυνα.
-->
Ο Τάτλιν με τον Πύργο του θέλησε να κάνει μια «έφοδο στον ουρανό». Πραγματώνει αρχιτεκτονικώς «τις  σύνθετες έννοιες της διαλεκτικής» και αναπαριστά τη σπυροειδή εξέλιξη της ιστορίας, την αδιάκοπη πορεία προς τα μπρος/πάνω παρά τα προσωρινά πισωγυρίσματα» κι αυτό είναι ένα αισιόδοξο μήνυμα ταιριαστό με το αληθινό πνεύμα των Χριστουγεννων.

_____________________________________________
Σας φέρνω πληροφορίες για το κλασικό αυτό έργο.
Συλλέγω και λίγα σχόλια, (κάποια όντως αστεία, κάποια περί κιτς ανόητα) διότι ελπίζω με τη μικρή μου δύναμη από το ταπεινό τούτο blog να αναχαιτίσω το χείμαρρο ανοησίας. 
Γι αυτό σας ζητώ να μη θιχτείτε αν κάποιο από τα αστειάκια είναι δικό σας. Συνέλεξα για καλό σκοπό κι εξ άλλου ίσως να είναι κι από τα επιτυχημένα (σαν το γνωστό κύριο  Παραιτηθείτε με το κρασί).




Το Χριστουγεννιάτικο δένδρο στα Ιωάννινα. -Γνωστό ότι η τέχνη και η μαλακία δεν έχουν όρια
 Έχω κατασκευάσει κι εγώ κάτι τέτοια "εικαστικά", με κάτι θαλασσόξυλα και κάτι παλιά πορτάκια από ντουλάπια κουζίνας και τέτοια, έξω στη βεράντα μου.... αν είχα κανέναν κολλητό στην κυβέρνηση ή στο δήμο θα μπορούσα να τα έχω μοσχοπουλήσει και να παριστάνω και την καλλιτέχνιδα!!!!
Zacharias-Aris Davarakis Τα Χριστούγεννα τι δουλειά εχουν; Όπως και να εχει, αν επιτρέπεται η γνώμη όλων, απο την φωτογραφία το έργο μοιάζει χάλια.
Giannis Lerias Ξέρεις φίλε Άρη, κι εγώ προ καιρού είχα φτιάξει ένα ποτό από ζυμωμένο χυμό φραγκοστάφυλου το οποίο "βάφτισα" κρασί γιατί αλλιώς πως να πείσω τον κόσμο να το δοκιμάσει??? Σε άλλους άρεσε, σε άλλους όχι, κρασί πάντως δεν ήτανε...
(Όπως ήδη είπα το δημιούργημα αυτό είναι παντελώς έξω από κάθε προσωπικό μου γούστο, άσε που και σαν προσπάθεια απόδοσης του "Πύργου" δεν τη λέω και επιτυχημένη κατά την προσωπική μου -επαναλαμβάνω- οπτική)...



Στα Ιωάννινα μισούν τόσο πολύ τα Χριστούγεννα που το Χριστουγεννιάτικο δέντρο τους είναι αυτο:
Νεροτσουληθρα στο water park



Giorgos Zafiris Η ΕΛΕΥΣΗ ΕΙΝΑΙ ΠΩΣ ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΟΥΜΕ
Μαρινα Κασιδιαρη Ξεκινησαν με την εκκλησια του αφεντη τους στη Κηφισσια... Τωρα γεμιζουν παντου!! Δεν ειναι αθεοι σατανιστες ειναι!!Αντώνης Παπαδόπουλος συριζα παντου............και στο φαληρο ο αρχων του συριζα
Μαρινα Κασιδιαρη Ο αρχων του σκοτους το αφεντικο τους...ηρθαν στην εξουσια και εκδηλωθηκαν!!
Δημήτρης Γεωργούσης Πλέον Εδώ Και Πολλά Χρόνια Η Νέα Τάξη Πραγμάτων Τα Κάνει Όλα Φανερά. Βρήκαν Και Κάνουν Δυστυχώς.
Δημήτρης Γεωργούσης Πλέον Εδώ Και Πολλά Χρόνια Η Νέα Τάξη Πραγμάτων Τα Κάνει Όλα Φανερά. Βρήκαν Και Κάνουν Δυστυχώς.
Αννα Κομνηνου Αισχος ! Φαντασου που μας εφτασαν ! Να λεμε, ακομα και ο Μπουταρης....
Μαρινα Κασιδιαρη Ναι ρε Αννα οντως!! Και ο Μπουταρης καλυτερος τι κρυβουν τελικα μεσα τους οι συριζαιοι;; Ανθελληνες αθεοι απατριδες λουγκρες σατανιστες!!






―ΟΔΗΜΑΡΧΟΣ ΠΟΥ ΤΟ ΕΣΤΗΣΕ ΕΛΕΙΠΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΟΡΥΦΗ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΤΟ ΑΣΤΡΟ ΚΑΙ ΟΙ ΑΡΜΟΔΙΟΙ ΤΗΣ ΣΧΟΛΗΣ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΤΑ ΛΑΜΠΑΚΙΑ😄😄😄😄Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΚΑΙ Η ΜΑΝΝΑ ΤΟΥ ΘΑ ΞΑΝΑΠΩ ΕΓΩ!!!!!!

  
―Αχαχαχαχαχααχα..δακρυσααααααα..Χαχαχαχαχα..


―Έχει κάθε δίκιο να στεναχωριέται.Μα δέντρο είναι εκείνο το <<πράμα>>!!!

Ο ψευτοκουλτουριάρης που "έφτιαξε" το εξάμβλωμα πρέπει να το δεί. Εξαιρετικά δεικτική ανάρτηση.


https://www.facebook.com/events/154881281820406/?active_tab=about
Αν θελετε κι εσεις να εξαφανιστει το Χριστουγεννιατικο «δεντρο» μας, ελατε να πιαστουμε χερι χερι γυρω απο αυτο, να κλεισουμε τα ματια και να πουμε τις μαγικες λεξεις: «αμπρα καταμπρα εξαφανισου» μηπως τελικα γινει το θαυμα!
Προσκαλεστε ελευθερα (μπας και ακουστουμε)
Κρατησεις θεσεων για την εκδηλωση απο σημερα εως τις 16/12/2017 κατω απο το «δεντρο».

ΔΙΕΥΚΡΙΝΗΣΗ:
Ως εμπνευστης της πρωτης εκδηλωσης που δημιουργηθηκε χρονικα με τιτλο: «θελω κι εγω να εξαφανιστει το Χριστουγεννιατικο δεντρο» νιωθω την αναγκη να διευκρινησω τα κατωθι:

· Η εκδηλωση αυτη στο fb εχει οπως φαινεται και στην περιγραφη χιουμοριστικο χαρακτηρα (προφανως και δε θα πιαστουμε χερακι χερακι να προσευχηθουμε να εξαφανιστηστει η αποκαλουμενη πλεον σκαλωσια).

· Δεν εχει καμια σχεση με τις υπολοιπες εκδηλωσεις που εμφανιστηκαν μετεπειτα με χαρακτηρα λιγο πιο επιθετικο.

· Δεν στηριζω ως «διοργανωτης» της εκδηλωσης σε καμια περιπτωση βια, καταπατηση/καταστροφη δημοσιας περιουσιας και λοιπων τετοιου ειδους συναισθηματων. Αλιμονο, εχουμε σημαντικοτερα προβληματα στην καθημερινοτητα μας να λυσουμε.

· Η εκδηλωση αυτη με εικονικη ημερομηνια μια εβδομαδα πριν τον εορτασμο των Χριστουγεννων, ειναι μια ειρηνικη διαδικτυακη διαμαρτυρια προς τους υπευθυνους που εστησαν το κατασκευασμα αυτο για του εορτασμου των Χριστουγεννων και εξαπλωθηκε ταχυτατα μεσω του διαδικτυου (fb, διαδικτυακος τυπος κλπ). Η φυσικη παρουσια μας δεν ειναι αυτοσκοπος, δε θα υπαρχει καποια οργανωση για παρουσια μας εκει. Φυσικα οποιος θελει μπορει να παρευρεθει συμβολικα.

· Συμπερασματικα, αγαπη μονο σε ολους με υγεια και χαρα και ευχες για καλες γιορτες με ηρεμια και με την ευχη να απομακρυνθει εαν ειναι εφικτο απο τους υπευθυνους και μονο της κατασκευης ή/και ο στολισμος ενος ομορφου δεντρου ή καραβιου που δενει πιο ωραια με το θεμα των ημερων!

ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝ
Α!

Αντίθετη στο πρωτότυπο δέντρο εμφανίστηκε η παράταξη του Αρη Μπαρτζώκα «Γιάννενα Τώρα» δηλώνοντας μάλιστα ότι είναι πρόθυμη να το τοποθετήσει η ίδια αν δεν το πράξει η Δημοτική Αρχή.
Με μία αιχμηρή ανακοίνωση, αναφέρεται τόσο στον στολισμό όσο και στην απουσία κόσμου κατά την εναρκτήρια εκδήλωση επιρρίπτοντας ευθύνες στην Δημοτική Αρχή.
Στην ανακοίνωση αναλυτικά αναφέρει:
Η εορταστική εκδήλωση του Δήμου Ιωαννιτών στην κεντρική πλατεία, είχε ως κύριο χαρακτηριστικό την απουσία των δημοτών. Ήταν ξεκάθαρο ότι οι κάτοικοι της πόλης δεν είχαν καμία διάθεση να «θαυμάσουν», αντί του παραδοσιακού Χριστουγεννιάτικου δέντρου, ένα άλλο έργο τέχνης, ακατάλληλο για το χώρο και το χρόνο που επελέγησαν.
Το δημιούργημα των φοιτητών της Σχολής Καλών Τεχνών είναι εξαιρετικό αλλά σαφώς δεν μπορεί να υποκαταστήσει τον κλασικό Χριστουγεννιάτικο διάκοσμο που περιμένουν να δουν τις μέρες αυτές οι συμπολίτες μας. Μπορεί κάλλιστα να τοποθετηθεί μόνιμα στην παραλίμνια περιοχή, όπου υπάρχουν κι άλλα πρωτοποριακά έργα τέχνης, ή σε κάποια άλλη πλατεία του μεγάλου πλέον Καλλικρατικού μας Δήμου.
Δυστυχώς, πρόκειται για άλλη μια απόφαση της παρούσας Δημοτικής Αρχής η οποία ελήφθη χωρίς να υπολογίζεται η άποψη των δημοτών. Και δεν αναφερόμαστε φυσικά μόνο στα δέντρα των περασμένων ετών αλλά και σε πλείστους άλλους τομείς της καθημερινότητας.
Καλούμε τον κ. Δήμαρχο και τον αρμόδιο Αντιδήμαρχο κ. Γκόλα να αναλογιστούν την απογοήτευση που προκαλεί ο διάκοσμος της κεντρικής πλατείας στον κόσμο και να επανορθώσουν, τοποθετώντας και ένα στολισμένο έλατο δίπλα στον «Πύργο του Τάτλιν». Δηλώνουμε ότι αν δεν το πράξουν σε εύλογο χρόνο, θα το υλοποιήσει η Παράταξη «Γιάννενα Τώρα».Το ιδιαίτερο χριστουγεννιάτικο δέντρο των Ιωαννίνων -Στόλισαν τον πύργο του Τάτλιν [εικόνες] | iefimerida.gr 










Στις πλατείες και στους δρόμους τοποθετούμε τη δουλειά μας, πεπεισμένοι ότι η τέχνη δεν πρέπει να παραμείνει ένα καταφύγιο για τους άεργους, μια παρηγοριά για τους κουρασμένους ή μια δικαιολογία για τους οκνηρούς. Η τέχνη πρέπει να μας ακολουθεί όπου η ζωή κυλά και διαδραματίζεται». Βλαντιμίρ Τάτλιν 28/12/1885- 31/05/1953
Ο Βλαντιμίρ Τάτλιν έπαιξε σημαντικό ρόλο στη γέννηση του Ρωσικού Κονστρουκτιβισμού. Επηρεάστηκε από τον Πάμπλο Πικάσο και τον Ρωσικό Φουτουρισμό και ξεκίνησε να δημιουργεί αντικείμενα, τα όποια πολλές φορές φαίνεται να ισορροπούν μεταξύ αρχιτεκτονικής και γλυπτικής. Στην αρχή της πορείας του εκπαιδεύτηκε στην αγιογραφία, όπου έμαθε πώς ασυνήθιστα υλικά μπορούσαν να εισαχθούν στη ζωγραφική. Πολύ σύντομα όμως, εγκατέλειψε τις παραδοσιακές ανησυχίες του πάνω στην ζωγραφική. Επίσης σημαντικά ήταν και τα ερεθίσματα που πήρε από την πρώτη του επαφή με τα κυβιστικά κολλάζ του Πικάσο, τα οποία είδε σε ένα ταξίδι του στο Παρίσι το 1913. Μια άλλη ηχώ από τις πρώτες του ανησυχίες και που παραμένει σε όλη τη διάρκεια της σταδιοδρομίας του, είναι η ενασχόλησή του με τις καμπύλες. Κάτι το οποίο μπορεί να εντοπιστεί από τα πρώτα του γυμνά μέχρι το αρχιτεκτονικό Μνημείο της Τρίτης Διεθνούς.  



Το έργο αναπαριστά τη σπειροειδή εξέλιξη της ιστορίας, την αδιάκοπη πορεία προς τα μπρος παρά τα προσωρινά πισωγυρίσματα. Αποτελεί ένα σπάνιο και μεγαλοφυές δείγμα καλλιτεχνικής δημιουργίας και ενσάρκωσης σύνθετων εννοιών της διαλεκτικής. Θα πραγμάτωνε και από αρχιτεκτονική άποψη «την έφοδο στον ουρανό».
«Στις πλατείες και τους δρόμους τοποθετούμε τη δουλειά μας, πεπεισμένοι ότι η τέχνη δεν πρέπει να παραμείνει ένα καταφύγιο για τους άεργους, μια παρηγοριά για τους κουρασμένους, ή μια δικαιολογία για τους οκνηρούς. Η τέχνη πρέπει να μας ακολουθά όπου η ζωή κυλά και διαδραματίζεται.»
Βλαντιμίρ Τάτλιν (1885 – 1953)

Ο Βλαντιμίρ Τάτλιν, πατέρας του κονστρουκτιβισμού, γεννήθηκε στις 28 Δεκεμβρίου 1885 στη Μόσχα και μεγάλωσε στην Ουκρανία. Ο πατέρας του ήταν μηχανικός σιδηροδρόμων και η μητέρα του ποιήτρια. Σε νεαρή ηλικία, εργάστηκε ως ναυτικός, ταξιδεύοντας σε μέρη όπως η Τουρκία, η Αίγυπτος, η Μικρά Ασία, η Ελλάδα, η Ιταλία και η Βουλγαρία. Τα ταξίδια του συνεχίζονται μέχρι το 1915 περίπου.
Άρχισε την καλλιτεχνική του εκπαίδευση ως εικονογράφος, παρακολουθώντας μαθήματα στη Σχολή Ζωγραφικής, Γλυπτικής και Αρχιτεκτονικής της Μόσχας από το 1902 έως το 1904 και στη συνέχεια, στη Σχολή Καλών Τεχνών της Πένζας από το 1904 έως το 1909.
Πολλές από τις αρχές που χρησιμοποιούνται στην εικονογράφηση και στις ρωσικές παραδοσιακές λαϊκές τέχνες π.χ. η αγροτική ξυλογλυπτική, είχαν ισχυρή και διαρκή επίδραση στον Τάτλιν, σε όλη τη διάρκεια της καριέρας του.
Μετά την αποφοίτησή του από την Πένζα επαναλαμβάνει τις σπουδές του στη Σχολή Ζωγραφικής, Γλυπτικής και Αρχιτεκτονικής της Μόσχας από το 1909 έως το 1910. Την ίδια εποχή ανέπτυξε στενές φιλίες με κορυφαίους καλλιτέχνες της ρωσικής avant-garde και ξεκινά να εκθέτει σε μεγάλες πρωτοποριακές εκθέσεις σε πόλεις όπως η Οδησσός, η Μόσχα και η Πετρούπολη.
Το 1913, ο Τάτλιν ταξίδεψε στο Βερολίνο και στο Παρίσι. Επισκέφθηκε το στούντιο του Picasso και επηρεάστηκε όχι μόνο από τους πίνακες αλλά και από τις συνθέσεις του. Οι επιδράσεις που δέχεται, είναι εμφανείς στα μετέπειτα έργα του, από βιομηχανικά υλικά όπως γυαλί, μέταλλο, γύψο και ξύλο. 

Ανήκε σε μια ομάδα πρωτοπόρων καλλιτεχνών που επηρεάστηκε και εμπνεόταν από τις κοινωνικές και πολιτικές ανησυχίες της σύγχρονης Ρωσίας, ωστόσο, πριν από την Οκτωβριανή Επανάσταση του 1917 δεν ήταν ουσιαστικά πολιτικοποιημένοι.  Μετά την επανάσταση, οι καλλιτεχνικές του ανησυχίες  μετατοπίζονται και τα έργα του συμβολίζουν την κομμουνιστική κοινωνία της νέας εποχής.
Το πιο γνωστό έργο του είναι «Ο Πύργος», το Μνημείο της Γ΄ Διεθνούς. Του ανατέθηκε από το Λαϊκό Επιτροπάτο Παιδείας το 1919 και έμεινε στο στάδιο της μακέτας, μιας και ήταν αδύνατο να πραγματοποιηθεί με τα μέσα της εποχής. Ήταν προορισμένο να έχει ύψος 400 μέτρα και θα εδραζόταν στις δύο όχθες του Νέβα στο Λένινγκραντ.  
Ο Πύργος της Διεθνούς
Το έργο αναπαριστά τη σπειροειδή εξέλιξη της ιστορίας, την αδιάκοπη πορεία προς τα μπρος παρά τα προσωρινά πισωγυρίσματα. Αποτελεί ένα σπάνιο και μεγαλοφυές δείγμα καλλιτεχνικής δημιουργίας και ενσάρκωσης σύνθετων εννοιών της διαλεκτικής. Θα πραγμάτωνε και από αρχιτεκτονική άποψη «την έφοδο στον ουρανό».

Ο εξωτερικός σιδερένιος του σκελετός θα στήριζε τρία γυάλινα θερμομονωμένα τμήματα της Διεθνούς. Το κατώτερο τμήμα με μορφή κύβου θα έκανε μια πλήρη περιστροφή στη διάρκεια ενός χρόνου και θα φιλοξενούσε την Αίθουσα Συνεδρίων.
Από πάνω μια πυραμίδα θα στέγαζε τις διοικητικές δραστηριότητες περιστρεφόμενη ανά μήνα, ενώ στην κορυφή, ένας κύλινδρος θα αποτελούσε το κέντρο πληροφοριών με τηλεγραφεία, ραδιοφωνικούς σταθμούς, εκδοτικές δραστηριότητες και θα εκτελούσε μια περιστροφή σε 24ωρη βάση. Η όλη κατασκευή θα είχε κλίση 23,5 μοίρες, ταυτιζόταν με την κλίση του άξονα της Γης κι έδειχνε τον πολικό αστέρα.
Ακόμα και στο στάδιο της μακέτας το εγχείρημα αγκαλιάστηκε από τους δημιουργούς της νέας κοινωνίας, γι’ αυτό και το 1923 οι εργάτες της Μόσχας διαδηλώνουν στην πρωτομαγιάτικη συγκέντρωση, κρατώντας στα χέρια τους τη μακέτα του Πύργου, αλλά και το 1926 στην πορεία της Πρωτομαγιάς στο Λένινγκραντ, «έδωσε το δικό του παρών».
Ο Μαγιακόφσκι το χαιρέτισε ως το «πρώτο Οκτωβριανό αντικείμενο», ενώ ο Έρενμπουργκ δήλωσε, «Είχα την εντύπωση πως έριξα μια ματιά από μια χαραμάδα και είδα τον 21ο  αιώνα».




ΣΥΝΔΕΣΜΟΙ

Τάτλιν – Ο Πύργος της Τρίτης Διεθνούς