Φέτος αναρωτιέμαι μήπως γύρω μου ξέρουν κάτι που εγώ δεν ξέρω. Μήπως το πανηγύρι τέλειωσε και καίτε το κερί κι από τις δύο άκρες πουλώντας όλοι τις περιουσίες σας― και μόνο εγώ δεν το ξέρω;
Στο δρόμο του Πλατή Γιαλού μάς έχουν αφήσει 19 ημέρες δίχως νερό (σταγόνα όμως- δε μιλώ για χαμηλή πίεση και τέτοια μεγαλεία), τα βαρβάκια έφυγαν λόγω του laser που άσκοπα περιστρέφεται ψηλά στα βράχια, η ηχορύπανση όσο κι η ρύπανση στους δρόμους δεν έχουν μειωθεί παρά τις υποσχέσεις και, στις γνωστές παραλίες, με το πρόσχημα κάποιων διάσημων ονομάτων, η καταπάτηση άμμου και νόμων είναι πια κανόνας.
Αποφεύγω να κατηγορώ τη Μύκονο. Είναι η αγάπη, η επιλογή μου. Δε μου δόθηκε, δεν έτυχε. Τη διάλεξα και με διάλεξε. Δε θέλω να την προδίδω ρίχνοντάς τη στα θηρία που καραδοκούν να πουν τον κακό τους λόγο με ποταπά κίνητρα.
Πρόλαβα τις προηγούμενες φουρνιές των εραστών του τόπου. Το '80 που έπαθα εγώ το coup de foudre γνώρισα σαραντάρηδες και βάλε που δεν είχαν να πουν παρά ότι χάλασε, μπήκε ηλεκτρικό, φτιάχτηκε δρόμος, πάνε τα γαϊδουράκια, κι οι ντόπιοι οι ξυπόλυτοι, οι ψαράδες στον ήλιο να μπαλώνουν δίχτυα. Ένας-ένας, το έζησα, πουλούσαν τα σπίτια τους κι εφευγαν για αλλού στις πατρίδες τους να γεράσουν με κομφόρ κι αξιοπρέπεια διότι οι ίδιοι αυτοί που θύμωναν που έχει το νησί αυτοκίνητα ήταν που εξοργίζονταν κατά του Κέντρου Υγείας, οι ίδιοι που νοίκιαζαν ακριβά τα σπίτια τους σχολίαζαν αρνητικά τις τιμές όπως, βεβαίως (τα έχω ξαναπεί) οι ίδιοι εκείνοι που κάθε Άνοιξη που έρχονταν γκρίνιαζαν «πόσο χτίστηκε» και δήλωναν πως «πάει χάλασε η Μύκονος» δίχως να συσχετίζουν τις αυθαιρεσίες και το χτίσιμο με τις δικές τους προσθήκες― πρώτα ένα ακόμα μπάνιο, μετά δυό, κι ένα en suite, κι ένας ξενώνας και άλλος ένας.. διότι δεν είμαστε και των σπηλαίων.
Δε θα γινόμουν σαν αυτούς, υποσχέθηκα. Και πιστεύω δεν έγινα. Πράξη φροντίζω να κάνω τις αντιρρήσεις μου, όχι γκρίνια και, για τα κακώς κείμενα κοιτάζω στον καθρέφτη πριν μιλήσω. Σπανίως λέω κακό για το νησί παρά αν είναι να διορθωθεί. Και ποτέ δεν κοινοποιώ τέτοια δημοσιεύματα.
Γι αυτό κοινοποιώ σήμερα την Ανοιχτή Επιστολή του Δημήτρη Ρουσουνέλου την οποία προσυπογράφω μαζί με άλλους κατοίκους που αγαπάμε τον τόπο και νοιαζόμαστε. Κι ακόμα ελπίζουμε. Διότι υπάρχει τρόπος με νομιμότητα και σεβασμό το νησί να καταφέρει να μη φθαρεί αλλά να διατηρηθεί, πηγή ομορφιάς, χαράς και πλούτου και για τις επόμενες γενιές.
Κύριε Δήμαρχε,
αγαπητέ Κωνσταντίνος Κουκάς - Δήμαρχος Μυκόνου
γνωρίζω ότι δεν σας αρέσει να ασκούν κάποιοι κριτική μέσα από τα Social Media.
Γνωρίζω όμως ότι είναι σύγχρονα μέσα στα οποίο δίνετε και εσείς αρκετή σημασία.
Κάποτε μάλιστα τα χρησιμοποιείτε στο έπακρον για την άσκηση της δικής σας πολιτικής.
Επιτρέψτε μου λοιπόν μια υπενθύμηση με αφορμή κάποιες από τις αναρτήσεις συμπολιτών μου.
Είστε ο κατ' εξοχήν θεματοφύλακας της εικόνας, της ακεραιότητας, του πολιτισμού, της αξίας, της τιμής, της διαφύλαξης και της προστασίας κάθε κόκου άμμου, κάθε πέτρας, κάθε πνοής ανέμου, κάθε κεκτημένης ελευθερίας, κάθε στοιχείου νομιμότητας, κάθε φυσικής ή μή ομορφιάς που έτυχε να βρίσκεται πάνω σε αυτό το νησί εδώ και 3.5 χρόνια.
Είστε ο εκλεγμένος δήμαρχος του.
Από εσάς περιμένουμε να αρθείτε στο ύψος των περιστάσεων.
Από εσάς περιμένουμε να συμμαζέψετε την υπερβολή.
Να αγωνιστείτε για να αποδωθούν σε εμάς τους δημότες και τους επισκέπτες τα δίκαιά μας, στις παραλίες, στις πλατείες, στην αισθητική εικόνα του νησιού μας που βιάζεται κατά κόρον νύχτα και μέρα.
Δεν έχω άλλα λόγια!
Έχω κι εγώ και όσοι αγαπαμε αυτόν τον τόπο στερέψει τελείως κι από λόγια γραμμένα κι από λόγια ειπωμένα και από πράξεις.
Αν χρειάζεστε οποιαδήποτε βοήθεια μη διστάσετε να τη ζητήσετε.
Θα είμαστε παρόντες στο κάλεσμα.
Τουλάχιστον όσο με αφορά.
Όμως μην τους αφήνετε να σας εξευτελίζουν άλλο.
Ούτε εσάς, ούτε εμάς, ούτε τη Μύκονο.
Δεν της αξίζει.
Δεν μας αξίζει.
Δεν σας αξίζει.
αγαπητέ Κωνσταντίνος Κουκάς - Δήμαρχος Μυκόνου
γνωρίζω ότι δεν σας αρέσει να ασκούν κάποιοι κριτική μέσα από τα Social Media.
Γνωρίζω όμως ότι είναι σύγχρονα μέσα στα οποίο δίνετε και εσείς αρκετή σημασία.
Κάποτε μάλιστα τα χρησιμοποιείτε στο έπακρον για την άσκηση της δικής σας πολιτικής.
Επιτρέψτε μου λοιπόν μια υπενθύμηση με αφορμή κάποιες από τις αναρτήσεις συμπολιτών μου.
Είστε ο κατ' εξοχήν θεματοφύλακας της εικόνας, της ακεραιότητας, του πολιτισμού, της αξίας, της τιμής, της διαφύλαξης και της προστασίας κάθε κόκου άμμου, κάθε πέτρας, κάθε πνοής ανέμου, κάθε κεκτημένης ελευθερίας, κάθε στοιχείου νομιμότητας, κάθε φυσικής ή μή ομορφιάς που έτυχε να βρίσκεται πάνω σε αυτό το νησί εδώ και 3.5 χρόνια.
Είστε ο εκλεγμένος δήμαρχος του.
Από εσάς περιμένουμε να αρθείτε στο ύψος των περιστάσεων.
Από εσάς περιμένουμε να συμμαζέψετε την υπερβολή.
Να αγωνιστείτε για να αποδωθούν σε εμάς τους δημότες και τους επισκέπτες τα δίκαιά μας, στις παραλίες, στις πλατείες, στην αισθητική εικόνα του νησιού μας που βιάζεται κατά κόρον νύχτα και μέρα.
Δεν έχω άλλα λόγια!
Έχω κι εγώ και όσοι αγαπαμε αυτόν τον τόπο στερέψει τελείως κι από λόγια γραμμένα κι από λόγια ειπωμένα και από πράξεις.
Αν χρειάζεστε οποιαδήποτε βοήθεια μη διστάσετε να τη ζητήσετε.
Θα είμαστε παρόντες στο κάλεσμα.
Τουλάχιστον όσο με αφορά.
Όμως μην τους αφήνετε να σας εξευτελίζουν άλλο.
Ούτε εσάς, ούτε εμάς, ούτε τη Μύκονο.
Δεν της αξίζει.
Δεν μας αξίζει.
Δεν σας αξίζει.
Υ.Γ. Σας απευθύνω αυτό το μήνυμα με την ευχή αν κοινοποιηθεί από τους φίλους που αγαπάνε το νησί και δεν συμφωνούν με όσα συμβαίνουν, ανάμεσά τους και δικοί σας προσωπικοί φίλοι και ψηφοφόροι, θα συγκινήσουν δημιουργώντας μια δυναμική και κάτι θα γίνει επιτέλους.
Γιατί αυτό το καλοκαίρι ακόμα είναι την αρχή του και ήδη είμαστε ξανά η χλεύη του Πανελληνίου με τα γέβεντα που συμβαίνουν.
(Οι φωτογραφίες που επιλέγω ενδεικτικά είναι αναρτημένες από τους συμπολίτες μας Απόστολος Νάζος (Apostolos Nazos), Δήμητρα Λοΐζου-Βουλγαράκη Tasos Xidakis Eleni Garyfallou Dimitris Koutsoukos και αποτελούν μέρος μόνο από την λάβα της οργής που καίει και πληγώνει κάθε φίλο και φίλη του νησιού καθημερινά).
Επικροτώ που your 'pussy tastes like honey' αλλά Λίντσυ κορίτσι μου βρήκες και τα κάνεις. Σε ξέρασε η Ισταμπούλ, σε ξέχασε το Χόλιγουντ και ήρθε το κύμα της ασυδοσίας και σε ξέβρασε στο χύμα.
Από Πάσχα ξεκίνησε πάλι. Η τριτοκοσμοκότητα του να διασχίζεις σκουπιδότοπους με το λιμουζινοταξί σου για να φτάσεις στο πολλών αστέρων ακριβό εστιατόριο.
Χρόνια τα λέμε:
Δε μας αξίζει τέτοια Μύκονος κύριεΔήμαρχε, δε μας αξίζει! http://daphnechronopoulou.blogspot.com/2015/05/blog-post_22.html#ixzz5M1CVAGC8
