Μαθαίνω πως υπάρχουν εταιρίες που πωλούν Φίλους στο Facebook. Όχι σκέτα ονόματα, τέτοια φτιάχνει όσα θέλει ο μοναξιασμένος που αναλώνεται στην χαύνωση με καρδούλες κι emoticons και τεστάκια που αποδεικνύουν πως θα παντρευόταν τον εαυτό του. Τα ονόματα, όπως απέδειξε το Twitter, είναι απατηλά.
Διότι το Twitter, ως πιο
εξελιγμένο μοντέλο, μας βρήκε πιο έμπειρους, απαλλαγμένους από το σύνδρομο τού
"ευπειθώς αναφέρω", την ψυχαναγκαστική ανάγκη να δώσουμε σωστά τα
στοιχεία μας.
Στο Twitter, π.χ.,
είναι τόσο πολλές οι Ντεμί Μουρ που η ίδια συμμετέχει με ψευδώνυμο αφού λόγω
της μανιακής ενασχόλησης του ωραίου συζύγου της πολλές μοναχικές την
υποδύονται στην εναλλακτική πραγματικότητα του Κυβερνοχώρου.
Το Facebook όμως
είναι άλλη ιστορία. Η χαρά του ανθρωπολόγου και του ψυχο-αναλυτή.
Από τη μιά οι φωτοσοπαρισμένες ζωές κι από την άλλη οι
Φίλοι που αποκαλύπτουν το αληθινό μας status με την ποιότητα του δικού τους αλλά
και τα Σχόλιά τους. Όσο κι αν διαγράφει κανείς για να προστατεύσει την εικόνα
του εαυτού που ονειρεύτηκε, εν τη απουσία του ο Τοίχος είναι εκεί και δέχεται
graffiti κάθε είδους.
Εξ ου κι η πώληση Φίλων. Σοβαρών, διάσημων, επιτυχημένων.
Όπως πληρώνονται γιο να παραστούν σε εγκαίνια μαγαζιών ή για να φορέσουν τη μιά
ή την άλλη μάρκα, τώρα νοικιάζονται και για να υποδυθούν τους φίλους μας με ένα
κλικ. Η επιτυχία τους αντανακλάται στην αντανάκλαση του εαυτού μας τρέφοντας το
ναρκισσισμό κι ανοίγοντας δρόμους δικτύωσης.
Προς το παρόν. Διότι όπως γίνεται με όλες τις απάτες το
κόλπο δουλεύει όσο είναι νέο· μόλις μαθευτεί χάνει την αξία του, όπως έγινε με
τα ονόματα στο Twitter.
Μα η φαντασία είναι αχαλίνωτη κι ο κλέφτης είναι πάντα ένα βήμα πιο μπροστά από
το νοικοκύρη. Το μέλλον "ποιος
ξέρει τι καινούργια πράγματα θα δείξει" όπως λέει ο Καβάφης στο
θαυμάσιο ποίημα για τους αμπαρωμένους στο δωμάτιό τους, τους τρομαγμένους
από τη ζωή σαν εκείνους που ασκόπως καρδούλες κι ερωτόλογα μας στέλνουν όλη νύχτα.
_____________________________________________________________
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Το Blogger με ενημερώνει ότι δε μου επιτρέπει να απαντώ στα σχόλια στο ίδιο μου το blog- λόγω κάποιας ρύθμισής μου για cookies (την οποία δε θυμάμαι) .
Ψάχνω για να διορθώσω
μα εν τω μεταξύ ΣΑΣ ΖΗΤΩ ΣΥΓΓΝΩΜΗ που δεν απαντώ πάντα
και ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ που σχολιάσατε.
Μου δίνετε μεγάλη χαρά όταν κάνετε τον κόπο- ακόμα κι αν διαφωνούμε.