Σάββατο 7 Μαΐου 2011

Βιβλιοπωλεία και βιβλιοθήκες (απ' έξω κι από μέσα)

Κτίριο, Amsterdam West ( με κεραμικά βιβλία)


Επειδή η Αθήνα είναι καινούργια πόλη.
Επειδή η tabula rasa είναι πρόκληση γιά το ταλέντο.


Επειδή τα βιβλιοπωλεία κλείνουν ενώ οι πωλήσεις βιβλίων αυξάνονται.
Επειδή θα δώσεις γιά να πάρεις.


Επειδή την τελευταία δεκαετία άνοιξαν πολλά υπερβιβλιοπωλεία στο κέντρο.
Επειδή την τελευταία δεκαετία έκλεισαν πολλά υπερβιβλιοπωλεία στο κέντρο.


Επειδή η μορφή εκφράζει το περιεχόμενο.
Επειδή η Τέχνη είναι μία.


Επειδή η Έμπνευση είναι η στιγμή που μας αγγίζει η Μούσα.
Επειδή θέλει αρετή και τόλμη η επιτυχία.


Επειδή η Αισθητική μπορεί να έχει περιεχόμενο.
Επειδή το διάβασμα είναι αισθητική απόλαυση.


Επειδή ο τυπωμένος λόγος μένει.
Επειδή η Βιβλιοθήκη είναι ιδέα.


Επειδή το διάβασμα μας απομονώνει.
Επειδή τα βιβλία μας ενώνουν.

       ____________________________________από 'Τα Μικρά μου Μανιφέστα"
Συστήνω
Φωτογραφία κτιρίου Book Porn και bookoasis
Greek Libraries (γιά τις Ελληνικές βιβλιοθήκες, curated by Katerina Kerasta)
               Facebook: Η Φωνή Των Φίλων Των Ελληνικών Βιβλιοθηκών στo  Facebook

Για τα ιστολόγιά μας: I pledge To Read The Printed Word  (δείτε επιλογές)


Δικό μου:
  'Περί Ανάγνωσης, Επιστολές  Προς 'Εναν Αναγνώστη {από Περι Γραφής }
                  ή στις Σελίδες μου εδώ.
Απόστασμα παραθέτω:

                  Επιστολή Ι'
      Mπορεί να μην έχουμε καμμιά επιθυμία να ψάξουμε το ψυγείο ή τα συρτάρια όταν βρισκόμαστε πρώτη φορά σε ένα ξένο σπίτι αλλά σίγουρα μόλις βρούμε ευκαιρία θα σταθούμε μπροστά στα ράφια με τα βιβλία για να μάθουμε κάτι περισσότερο για τους ανθρώπους που μας κάλεσαν. O Λη Xαντ, ο παλιός φίλος του Bύρωνα, λέει σε ένα κείμενο με τον τίτλο «Παντρεμένος Με Τα Βιβλία» πως μια καλή βιβλιοθήκη κάνει τον άνθρωπο ευτυχισμένο σα Tούρκο στο σεράγιο του, το χαρέμι του δηλαδή, που το βρίσκει προτιμότερο από τη δυτική εμμονή στην "μικροπρεπή αποκλειστικότητα". Και είναι αναμφισβήτο πως το χαρέμι του καθενός μας κρύβει πολλά μυστικά για τα γούστα και τη προσωπικότητά μας και πολλές πληροφορίες για την προσωπική μας ιστορία.


     Έχει ο καθένας μας ένα μικρό ή μεγάλο "συναξάρι" -όπως θα έλεγαν παλιότερα την ανθολογία―με τα βιβλία που αγαπάει πολύ, αυτά που αποσπάσματά τους έχουν γίνει παρηγοριά και οδηγοί μας σε δύσκολες στιγμές και τα οποία αποτελούν την ατομική μας Bίβλο, τα μόνα που αξίζει πραγματικά να τα κρατάμε στη βιβλιοθήκη μας επειδή είναι τα μόνα που ξαναδιαβάζουμε διότι έχουν κερδίσει μόνιμη θέση στη βιβλιοθήκη του μυαλού που δε μας εγκαταλείπει ποτέ, ακόμα και όταν κυριαρχεί το υποσυνείδητο και δεν έχουμε επίγνωση των επιρροών που κατευθύνουν τη συμπεριφορά μας.
     H βιβλιοθήκη μας είναι το φαρμακείο της ψυχής μας υποστήριζε το 1621 ο Nτράμοντ σε μια πραγματεία περί βιβλιοθηκών κι αλήθεια τι θα μας έλεγε περισσότερα για τη μορφή που παίρνει ο πόνος στην ψυχή ενός ανθρώπου, από μια λίστα με τα αγαπημένα του βιβλία;
     Mε εξαίρεση τα δώρα και όσα έχουν αφιερώσεις δεν κρατάω παρά τα βιβλία που ξέρω πως θα τα ξαναδιαβάσω. Aυτά αποτελούν τους προσωπικούς μου κλασικούς, τα σημεία αναφοράς, κι είναι ενδιαφέρον να παρατηρώ την εξέλιξή μου όταν διαπιστώνω ποιά έχουν μείνει πίσω, ποιά χιλιοδιαβασμένα δεν έχω νιώσει την ανάγκη να τα ανοίξω εδώ και πολύ καιρό αλλά και ποιά παραμένουν ζωντανά στη μνήμη και δε μένουν για πολύ μακριά από την τσάντα ή το κρεβάτι μου. Kι είναι μεγάλη χαρά να ξαναβλέπω τις σημειώσεις στα περιθώρια, σεμνές υπογραμμίσεις με θαυμαστικό ή ερωτηματικά με οργισμένες αντιρρήσεις που κάποιες φορές συνεχίζονται (με αστερίσκο που παραπέμπει εκεί) στις λευκές σελίδες των τίτλων. Aυτές οι παρατηρήσεις, οι σκέψεις μας που έρχονται από άλλες εποχές της ζωής μας ανοίγουν ένα διάλογο με το παρόν κι αποκαλύπτουν ποιοί ήμασταν ή πώς γίναμε αυτοί που είμαστε τώρα. Σίγουρα η λίστα αυτή αποτελεί την προσωπική μας Iερά Γραφή και λέει περισσότερα για μας από όσα μπορούν να πουν άνθρωποι που νομίζουμε ότι μας ξέρουν διότι εκεί είμαστε μόνοι με τις προτιμήσεις μας, εκεί δε φαίνεται μόνο μια πλευρά του ανθρώπου που γίναμε αλλά κι όλοι εκείνοι που θα θέλαμε να είχαμε γίνει ή που φοβηθήκαμε πως θα γινόμασταν και αγωνιστήκαμε να αλλάξουμε πορεία. Kι εκεί, μαζί με τα ιδανικά μας, αποκαλύπτονται κι οι πιο κρυφές ανησυχίες μας, αυτά που μας κάνουν να γελάμε ή που φέρνουν δάκρυα στα μάτια μας.
     Στην υποτίθεται έξυπνη ερώτηση, ποιό βιβλίο θα έπαιρνα μαζί μου αν έπρεπε να διαλέξω ένα μόνο για να με συντροφεύσει αν ναυαγούσα στο παροιμιώδες ερημικό νησί, απαντάω πάντα πως εννοείται πως θα διάλεγα ένα μόνο. Ποιό; Mα, έναν «Oδηγό Επιβίωσης Σε Ερημικό Νησί Με Ένα Μόνο Βιβλίο». Eξυπνάδες; Kαλυμμένη επιθετικότητα; Tο ξέρω, αλλά είναι επειδή η απάντηση είναι μόνο μία -δηλαδή δύο: Tι άλλο θα διάλεγε κανείς εκτός από την Iλιάδα και την Oδύσσεια (ναι, κλέβω, αλλά ας υποθέσουμε πως τις έχουμε σε ένα τόμο) ή την Παλαιά και την Kαινή Διαθήκη (που ναι τις έχουμε σε ένα τόμο, παρότι στα ελληνικά είναι δυσεύρετος διότι για κάποιο λόγο που δεν έχω καταλάβει η Eλληνική Eκκλησία στην εποχή μας εκδίδει συνήθως τα Eυαγγέλια, την Kαινή δηλαδή και αποφεύγει τη διάδοση της Παλαιάς).
     Ίσως το προσωπικό μου "συναξάρι" να το έχω οργανώσει σαν Kαζαμία αλλά ―εκτός από περιπτώσεις εκτάκτου ανάγκης όταν χρειάζομαι ειδική υποστήριξη λόγω πένθους, αρρώστιας ή έρωτα― ο νους πηγαίνει στα αγαπημένα σε συγκεκριμένες εποχές του χρόνου.......(συνέχεια) ➙ ➙
_________________________________________________________________

4 σχόλια:

  1. Τα μαγικά βιβλία...όταν καμιά φορά διαβάζω κάποιο απο αυτά για δευτερη ή τρίτη φορά,ανακαλύπτω εναν διαφορετικό κόσμο.Μήπως και αυτά μεγαλώνουν μαζι μου....;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ΕΧΩ ΤΗΝ ΑΠΟΨΗ ΟΤΙ ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΣ ΧΑΝΕΙΣ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ.ΙΣΩΣ ΚΑΙ ΝΑ ΚΑΝΩ ΛΑΘΟΣ ΠΟΙΟΣ ΞΕΡΕΙ.ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΣΗΜΕΝΕΙ ΒΕΒΑΙΑ ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΧΩ ΔΙΑΒΑΣΕΙ.ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ Η ΕΠΙΛΟΓΗ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΣΩΣΤΗ ΠΡΑΓΜΑ ΠΟΛΥ ΔΥΣΚΟΛΟ.Ο ΣΥΓΡΑΦΕΑΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΡΟΤΟΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΝΟΙΓΕΙ ΔΡΟΜΟΥΣ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ ΤΟ ΕΧΕΙΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Θαρρώ,o Αληθινός πλούτος των Βιβλίων που έχουν υπάρξει γύρω μας,που έχουμε διαβάσει,ή που έχουμε ονειρευτεί,είναι αναντικατάστατα.Γιατί ακόμη κι αν τα δανείσουμε,αν μας τ'αφαιρέσουν,αν εξαφανίσουν ή αν κάψουν ενα βιβλίο,δεν χάνονται οι γνώσεις(οι σκέψεις,τα νοήματα των λόγων)με τίποτα και ποτέ.Ευτυχώς είμαστε-χωρίς να το επιδιώξουμε-βιβλιοθήκες εν κινήσει.
    Αφού υπάρχει η Γνώση και η Ανάγνωση λοιπόν,τα αναγνώσματά μας ζουν στη μνήμη του αναγνώστη τους.
    και αλλα παθιασμένα χείλη που διαβάζουν ή μας διηγούνται τη δική τους Ιστορία συντηρούν την μαρτυρία του Βιβλίου.Μια άλλη προσωπική ιστορία από τον συγγραφέα ως τον αναγνώστη,κάθε φορά ανανεώνει τη σχέση μας μαζί τους.
    ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ βιβλίο!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πόσο ωραία το λες!
      Η μυρωδιά του ρόδου (που έλεγε ο Σααδή) μένει πάντα μέσα μας και μετουσιώνεται και ταξιδεύει ώσπου να βρει ένα σοφό που και εκείνος αγαπά τα ρόδα....

      Ευχαριστώ που ήρθες στο μικρό μου κήπο..

      Διαγραφή

Το Blogger με ενημερώνει ότι δε μου επιτρέπει να απαντώ στα σχόλια στο ίδιο μου το blog- λόγω κάποιας ρύθμισής μου για cookies (την οποία δε θυμάμαι) .

Ψάχνω για να διορθώσω
μα εν τω μεταξύ ΣΑΣ ΖΗΤΩ ΣΥΓΓΝΩΜΗ που δεν απαντώ πάντα
και ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ που σχολιάσατε.
Μου δίνετε μεγάλη χαρά όταν κάνετε τον κόπο- ακόμα κι αν διαφωνούμε.