http://iliosporoi.net/2013-03-08-18-19-57/661-2-12
Γιατί κάνουμε ότι κάνουμε:
To 1998 η Ειδική Σύνοδος της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών (UNGASS) για τα ναρκωτικά είχε σαν σλόγκαν το “ένας κόσμος χωρίς ουσίες, μπορούμε να το καταφέρουμε” και σαν στόχους “την εξάλειψη ή σημαντική μείωση της παραγωγής (προσφοράς) παράνομων ουσιών”, καθώς και να “επιτευχθούν σημαντικά και μετρήσιμα αποτελέσματα στον τομέα της μείωσης της ζήτησης” μέχρι το 1998. Σχεδόν 20 χρόνια μετά, πραγματοποιείται η επόμενη Ειδική Σύνοδος της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών για τα ναρκωτικά (UNGASS 19-21.4.2016) [1] και έχει ενδιαφέρον να δούμε κατά πόσο έχουν επιτευχθεί οι στόχοι από την προηγούμενη Σύνοδο.
Σύμφωνα με την επίσημη έκθεση του ΟΗΕ το 2015 για τα ναρκωτικά στον κόσμο [2] τα τελευταία 20 χρόνια όχι μόνο δεν μειώθηκε η προσφορά και ζήτηση παράνομων ουσιών με την εφαρμογή κατασταλτικών πολιτικών που ποινικοποιούν την χρήση, κατοχή και διακίνηση, αλλά αντίθετα έχουμε σημαντική αύξηση της παραγωγής παράνομων ουσιών, σημαντική αύξηση του συνολικού αριθμού χρηστών αλλά και των εξαρτημένων χρηστών, ενώ οι πολιτικές που έχουν εφαρμοστεί έχουν προκαλέσει μεγαλύτερη ζημιά από τις ίδιες τις ουσίες.
Σύμφωνα με την έκθεση τουλάχιστον 246 εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο, ένας στους 20 ηλικίας 15-64 ετών, κάνουν χρήση παράνομων ουσιών, κατά τουλάχιστον 6 εκατομμύρια περισσότεροι από την προηγούμενη καταμέτρηση, πιο πολλοί από ποτέ. Περίπου στα 180 εκατομμύρια υπολογίζονται σε παγκόσμιο επίπεδο οι χρήστες κάνναβης. Ένας στους δέκα χρήστες παράνομων ουσιών κάνει προβληματική χρήση, δηλαδή περίπου 27 εκατομμύρια άνθρωποι είναι εξαρτημένοι από παράνομες ουσίες, οι μισοί από αυτούς μάλιστα κάνουν ενδοφλέβια χρήση και περίπου 1.65 εκατομμύρια άνθρωποι που κάνουν ενδοφλέβια χρήση ουσιών ζουν με τον ιό του HIV. Μόνο ένας στους έξι εξαρτημένους χρήστες έχει πρόσβαση σε προγράμματα θεραπείας και απεξάρτησης σε παγκόσμιο επίπεδο.
Η παραγωγή παράνομων ουσιών έχει αυξηθεί εκθετικά τα τελευταία 20 χρόνια, όπως και οι κατασχεθείσες ποσότητες [3]. Συγκεκριμένα η παγκόσμια παραγωγή οπίου και ηρωίνης έφτασε τους 7.554 τόνους το 2014 (το 2007 ξεπέρασε τους 8.000 τόνους) φτάνοντας τα υψηλότερα καταγεγραμμένα επίπεδα από τη δεκαετία του 1930. Σε παγκόσμιο επίπεδο περισσότεροι από 32.4 εκατομμύρια άνθρωποι κάνουν χρήση ηρωίνης, πιο πολλοί από ποτέ. Μια ακόμη απόρροια των απαγορευτικών πολιτικών είναι η ραγδαία αύξηση του αριθμού νέων επικίνδυνων συνθετικών ψυχοτρόπων ουσιών που βγαίνουν κατά εκατοντάδες κάθε χρόνο, αλλά και τα ανησυχητικά επίπεδα πολυτοξικομανίας ιδιαίτερα ανάμεσα στους νέους. Τέλος ο αριθμός των ανθρώπων που βρίσκονται στην φυλακή για παραβάσεις του νόμου περί ναρκωτικών σε παγκόσμιο επίπεδο είναι μεγαλύτερος από ποτέ, ενώ τουλάχιστον ένας στους τρεις φυλακισμένους κάνει χρήση παράνομων ουσιών μέσα στην φυλακή.
Επομένως όχι μόνο δεν έχουν επιτευχθεί οι στόχοι του ΟΗΕ για ένα κόσμο χωρίς ουσίες, αλλά βλέπουμε ότι 80 χρόνια απαγορευτικών πολιτικών έχουν διογκώσει το πρόβλημα αντί να το διορθώσουν, καθώς οι πολιτικές της καταστολής και της ποινικοποίησης έχουν προκαλέσει μεγαλύτερη ζημιά από τις ίδιες τις ουσίες. Σε αυτό το συμπέρασμα έχει καταλήξει και μια πρόσφατη μελέτη που χρηματοδότησε η ΕΕ [4] όπου αποδεικνύεται ότι η ποινικοποίηση δεν έχει καταφέρει να μειώσει ούτε τη ζήτηση, ούτε και την προσφορά ουσιών, ενώ έχει προκαλέσει μεγάλη βλάβη στους χρήστες, την κοινωνία και την οικονομία. Αντίθετα ο παγκόσμιος τζίρος της αγοράς των παράνομων ουσιών υπολογίζεται ότι ξεπερνάει τα 400 δισεκατομμύρια δολάρια σύμφωνα με διεθνείς οργανισμούς [5] κάνοντας τη μαφία και το οργανωμένο έγκλημα τους μόνους κερδισμένους της απαγόρευσης.
Σύμφωνα με την πολύ πρόσφατη έκθεση του Ευρωπαϊκού Παρατηρητηρίου για τα Ναρκωτικά και τις Εξαρτήσεις (EMCDDA) [6] για την Ευρωπαϊκή αγορά παράνομων ουσιών, κατά μέσο όρο οι Ευρωπαίοι πολίτες ξοδεύουν σε παράνομες ουσίες περίπου 24 δισεκατομμύρια ευρώ το χρόνο (η μέγιστη εκτίμηση ξεπερνάει τα 31 δις ευρώ). Σύμφωνα με την ίδια έκθεση η Κάνναβη είναι η πιο διαδεδομένη παράνομη ουσία που αντιπροσωπεύει το 38% του συνολικού τζίρου από παράνομες ουσίες, φτάνοντας μέχρι και τα 13 δισεκατομμύρια ευρώ το χρόνο (θεωρούμε πολύ συντηρητική αυτή την εκτίμηση). Το 2015 τουλάχιστον 22 εκατομμύρια Ευρωπαίοι πολίτες κατανάλωσαν κάνναβη, το 23% του πληθυσμού είναι περιστασιακοί χρήστες (80 εκ. άνθρωποι) και τουλάχιστον το 1% του συνολικού πληθυσμού της Ευρώπης χρησιμοποιεί καθημερινά κάνναβη. Επίσης η κάνναβη αντιπροσωπεύει το 80% των κατασχεθέντων ποσοτήτων παράνομων ουσιών, μόνο στην Ευρώπη καταναλώθηκαν τουλάχιστον 2.000 τόνοι κάνναβης μέσα στο 2015 και τα περισσότερα αδικήματα που εμπίπτουν στη νομοθεσία περί ναρκωτικών σχετίζονται με την κάνναβη [7].
Τέλος, σε ότι αφορά τις υπόλοιπες παράνομες ουσίες η ηρωίνη αντιπροσωπεύει το 28% του συνολικού τζίρου παράνομων ουσιών (μέχρι 8 δις ευρώ το χρόνο), η κοκαΐνη το 24% του συνολικού ετήσιου τζίρου (μέχρι 7 δις ευρώ το χρόνο) και οι αμφεταμίνες/ MDMA το 11% του συνολικού τζίρου (μέχρι 2.5 δις ευρώ το χρόνο) στην Ευρώπη. Τεράστια ποσά που λόγω της παρανομίας καταλήγουν και χρηματοδοτούν άμεσα το οργανωμένο έγκλημα και έμμεσα άλλους εγκληματικούς κλάδους (πχ trafficking, εμπόριο όπλων κλπ).
Επομένως σύμφωνα και με τα πιο επίσημα δεδομένα, οι πολιτικές της καταστολής δεν έχουν πετύχει τον σκοπό τους (για μείωση της προσφοράς και ζήτησης) και όπως η ποτοαπαγόρευση τον προηγούμενο αιώνα δημιουργούν πολλά προβλήματα στους χρήστες, την κοινωνία και την οικονομία, ενώ οι μόνοι κερδισμένοι είναι το οργανωμένο έγκλημα και η μαφία που θησαυρίζει.
Η επιστήμη λέει αλλάξτε πολιτική!
Ένα μήνα πριν την επόμενη Σύνοδο του ΟΗΕ για τα ναρκωτικά η διεθνής επιστημονική κοινότητα έρχεται με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο να αποδείξει ότι ο παγκόσμιος πόλεμος κατά των ναρκωτικών έχει αποτύχει παταγωδώς και να προτείνει την αποποινικοποίηση της χρήσης και κατοχής όλων των ουσιών, παράλληλα με τη νόμιμη ρύθμιση των λιγότερο βλαβερών ουσιών όπως η Κάνναβη. Μια ομάδα 22 ιατρών εμπειρογνωμόνων από το Johns Hopkins University και το έγκριτο ιατρικό επιστημονικό περιοδικό The Lancet [8] πραγματοποίησαν μια ενδελεχή επισκόπηση των παγκόσμιων πολιτικών για τα ναρκωτικά, και κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι οι απαγορευτικές πολιτικές των τελευταίων 70-80 ετών “δεν έχουν μειώσει τη ζήτηση ουσιών, ενώ άμεσα και έμμεσα συμβάλλουν στην βία, τους θανάτους, τις φυλακίσεις, την εξάπλωση ασθενειών και επιδημιών, τις φυλετικές και κοινωνικές διακρίσεις, την αδικία, την δυστυχία και την υπονόμευση του δικαιώματος των πολιτών στην υγεία”.
Ο Δρ. Chris Beyrer του Johns Hopkins δήλωσε “ο στόχος της απαγόρευσης (ποινικοποίησης) της χρήσης, κατοχής, παραγωγής και διακίνησης παράνομων ουσιών είναι η βάση για πολλές από τις εθνικές νομοθεσίες, αλλά οι πολιτικές αυτές βασίζονται σε αντιλήψεις σχετικά με τη χρήση και την εξάρτηση που δεν είναι επιστημονικά τεκμηριωμένες”. Οι ερευνητές (καθηγητές πανεπιστημίου, επιστήμονες και ιατροί) προτρέπουν σε μια “πλήρη αντιστροφή των κατασταλτικών πολιτικών που επιβάλλονται από τις περισσότερες κυβερνήσεις” προς συμμόρφωση των αποφάσεων του ΟΗΕ. Σύμφωνα με την έκθεσή τους ο παγκόσμιος “πόλεμος κατά των ναρκωτικών” έχει πολλές παράπλευρες απώλειες, έχει προκαλέσει μεγάλη βλάβη στην δημόσια υγεία, τα ανθρώπινα δικαιώματα και την ανάπτυξη.
Οι ερευνητές επισημαίνουν επιτυχίες σε πειράματα αποποινικοποίησης των ναρκωτικών σε μέρη όπως η Πορτογαλία, όπου τα ποσοστά χρήσης ναρκωτικών έχουν πέσει, οι θάνατοι από υπερβολική δόση είναι σπάνιοι, τα κρούσματα με HIV μεταξύ των χρηστών ναρκωτικών έχουν πέσει κατακόρυφα και συστήνουν και σε άλλες χώρες να υιοθετήσουν μια παρόμοια προσέγγιση. Πέρα από την πλήρη αποποινικοποίηση των ουσιών, οι ερευνητές προτείνουν σε χώρες να πειραματιστούν με την πλήρη νομιμοποίηση και την ρύθμιση ορισμένων τύπων παράνομων ουσιών, όπως αρκετές πολιτείες των ΗΠΑ και η Ουρουγουάη έχουν κάνει με τη Κάνναβη.
Η επιτροπή των εμπειρογνωμόνων καλεί τέλος την Ειδική Σύνοδο της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών για τα ναρκωτικά (UNGASS2016) να εξετάσει τα επιστημονικά δεδομένα σε ότι αφορά τη δημόσια υγεία στον διάλογο που θα αναπτυχθεί κατά τη διάρκεια των εργασιών της και να βοηθήσει τον κόσμο να απομακρυνθεί από τον πόλεμο κατά των ναρκωτικών που είναι ουσιαστικά πόλεμος κατά των χρηστών. Για να βοηθήσει την μετάβαση των πολιτικών σε ένα πλαίσιο πιο ανθρώπινο και αποτελεσματικό η Επιτροπή των εμπειρογνωμόνων προτείνει 11 συστάσεις που έχουν να κάνουν με την αποποινικοποίηση της χρήσης, την μείωση της βλάβης, την διασφάλιση της δημόσιας υγείας και τα μοντέλα νόμιμης ρύθμισης ουσιών [9].
Διεθνείς πρωτοβουλίες για την αποποινικοποίηση και τα μοντέλα νόμιμης ρύθμισης
Στα ίδια συμπεράσματα έχουν καταλήξει πολλές διεθνές πρωτοβουλίες τα τελευταία χρόνια που αποτελούνται από πρώην αρχηγούς κρατών, ιατρούς, επιστήμονες, δικαστές, δικηγόρους, αστυνομικούς, που όλοι συνηγορούν ότι οι απαγορευτικές πολιτικές έχουν αποτύχει και έχει πλέον έρθει η ώρα να περάσουμε σε μια άλλη προσέγγιση που θα αποδυναμώσει το οργανωμένο έγκλημα και θα διασφαλίσει την υγεία, τη θεραπεία και την πρόληψη για την πιο αποτελεσματική αντιμετώπιση των εξαρτήσεων. Οι πρώην πρόεδροι της Ελβετίας, της Κολομβίας, του Μεξικού, της Χιλής, της Πολωνίας, της Πορτογαλίας και της Βραζιλίας μαζί με τον πρώην ΓΓ του ΟΗΕ Κόφι Ανάν και πολλών άλλων προσωπικοτήτων ηγούνται από το 2011 της παγκόσμιας πρωτοβουλίας “Global Commission on Drug Policy” [10] με το αίτημα να σταματήσει ο πόλεμος κατά των ναρκωτικών και της ανθρωπότητας και, καλούν τις κυβερνήσεις όλου του κόσμου να μετατοπίσουν τις πολιτικές τους από την ποινικοποίηση, την καταστολή και την απαγόρευση, στην αποποινικοποίηση, τη μείωση της βλάβης και την πρόληψη. Τους καλούν επίσης να δοκιμάσουν εναλλακτικά μοντέλα νόμιμης ρύθμισης της κάνναβης.
Δέκα χιλιάδες εκπρόσωποι της εφαρμογής του νόμου (αστυνομικοί, δικαστές, δικηγόροι κλπ) απ' όλο τον κόσμο έχουν δημιουργήσει το δίκτυο Law Enforcement Against Prohibition που ασκεί πολιτική πίεση στις κυβερνήσεις να εγκαταλείψουν τις δαπανηρές και αναποτελεσματικές κατασταλτικές πολιτικές, αποποινικοποιώντας την προσωπική χρήση ουσιών και ρυθμίζοντας νόμιμα την κάνναβη [11].
Επιστήμονες και ειδικοί παράγουν πλέον σε καταιγιστικούς ρυθμούς έρευνες και μελέτες που συνηγορούν ότι η κάνναβη είναι λιγότερο βλαβερή από το καπνό και το αλκοόλ [12], ότι έχει πολύ σημαντική θεραπευτική αξία για τον άνθρωπο [13, 14], ότι είναι η τρίτη πιο διαδεδομένη ευφορική ουσία (μετά τον καπνό και το αλκοόλ), και το γεγονός ότι είναι παράνομη δημιουργεί μεγάλη βλάβη και αυξημένο ρίσκο σε ένα σημαντικό κομμάτι της κοινωνίας (στην Ελλάδα ένας στους δέκα καταναλώνει περιστασιακά ή τακτικά κάνναβη, περίπου ένα εκατομμύριο άνθρωποι). Μελέτες δείχνουν ότι άλλες προσεγγίσεις δουλεύουν καλύτερα [15].
Είναι επιτακτική ανάγκη για τους ασθενείς που αντιμετωπίζουν σοβαρές ασθένειες να έχουν το δικαίωμα της επιλογής του θεραπευτικού τους μέσου. Ιδιαίτερα για την κάνναβη, ένα πολύ αποτελεσματικό φυσικό φάρμακο με ελάχιστες παρενέργειες που χρησιμοποιείται εδώ και χιλιάδες χρόνια και μπορεί να παραχθεί από τον καθένα σπίτι του, είναι απαραίτητο να διασφαλιστεί η νόμιμη καλλιέργεια και κατανάλωσή της από τους ασθενείς. Είναι εγκληματικό να στερούμε από σοβαρά ασθενείς ένα αποτελεσματικό φάρμακο και να τους στέλνουμε στην παράνομη αγορά για την προμήθειά του.
Στην Ευρώπη υπολογίζονται ότι υπάρχουν περισσότεροι από 80 εκατομμύρια τακτικοί και περιστασιακοί χρήστες κάνναβης από τους οποίους το 10-15% την χρησιμοποιεί για ιατρικούς- θεραπευτικούς σκοπούς. Ήδη 14 χώρες έχουν νομιμοποιήσει/ αποποινικοποιήσει με τον ένα ή τον άλλο τρόπο την ιατρική και φαρμακευτική χρήση της κάνναβης στην Ευρώπη, με αποτέλεσμα περισσότεροι από 250 εκατομμύρια πολίτες να έχουν πλέον νόμιμη και σε αρκετές περιπτώσεις συνταγογραφούμενη πρόσβαση στην κάνναβη. Σε αυτούς αν συνυπολογίσουμε τις 23 Πολιτείες των ΗΠΑ, την Ουρουγουάη, τη Χιλή, το Ισραήλ, τον Καναδά και την Αυστραλία που είναι ήδη νόμιμη η ιατρική χρήση, αλλά και τις 20 Πολιτείες των ΗΠΑ που θα αποφασίσουν μέσα στο 2016 αν θα νομιμοποιήσουν την κάνναβη, τότε αναρωτιόμαστε γιατί περισσότερα από 500 εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο έχουν περισσότερες θεραπευτικές επιλογές από τους Έλληνες ασθενείς.
Επίσης πολλές χώρες έχουν αποποινικοποιήσει ή και νομιμοποιήσει με τον ένα ή τον άλλο τρόπο την καλλιέργεια, κατοχή και χρήση κάνναβης για ευφορική/ψυχαγωγική χρήση. Η Ουρουγουάη και 4 Πολιτείες των ΗΠΑ έχουν ανοίξει το δρόμο της πλήρους νόμιμης ρύθμισης, ενώ η ευφορική χρήση και η αυτοκαλλιέργεια για προσωπική χρήση είναι αποποινικοποιημένη σε αρκετές Ευρωπαϊκές χώρες όπως η Ισπανία, η Τσεχία, η Ολλανδία, το Βέλγιο, η Ελβετία, η Πορτογαλία και άλλες. Τα αποτελέσματα από αυτά τα εναλλακτικά μοντέλα νόμιμης ρύθμισης είναι θεαματικά και πολλά υποσχόμενα.
Σύμφωνα με δημοσιεύματα ο τζίρος της Αλβανικής Κάνναβης ξεπέρασε τα 4,5 δισεκατομμύρια ευρώ το 2015 που κατέληξαν στο οργανωμένο έγκλημα, ενώ η αξία της ποσότητας των ναρκωτικών που κατασχέθηκαν και καταστράφηκαν υπερβαίνει τα 10 δισ. Ευρώ. Αντίθετα στις Πολιτείες των ΗΠΑ που είναι νόμιμη η ιατρική και η ευφορική χρήση η αγορά της Κάνναβης έφτασε τα 5,4 δισεκατομμύρια δολάρια το 2015 (10 δισ. δολάρια μαζί με τις εμμέσως σχετιζόμενες με την κάνναβη αγορές και υπηρεσίες), που δεν κατέληξαν στην μαφία αλλά σε μικρομεσαίες και μεγαλύτερες νόμιμες επιχειρήσεις που προσέλαβαν 60.000 άτομα προσωπικό και πληρώσανε εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια σε φόρους. Μόνο στο Κολοράντο των 6 εκατομμυρίων κατοίκων που νομιμοποίησε και την ψυχαγωγική χρήση, το 2015 πωλήθηκε κάνναβη αξίας περίπου 1 δις δολάρια ενώ στα κρατικά ταμεία θα καταλήξουν 125 εκ δολάρια από την φορολογία, ποσό υπερδιπλάσιο από το αντίστοιχο του 2014, από τα οποία τουλάχιστον τα 30 εκ δολάρια θα γίνουν σχολικές υποδομές. Μέχρι το 2020 η αγορά της κάνναβης στις ΗΠΑ εκτιμάται ότι θα ξεπεράσει τα 44 δισεκατομμύρια δολάρια.
Αντιαπαγορευτική δράση και πολιτική ανυπακοή
Την χρονιά που μας πέρασε πιέσαμε πολιτικά και πετύχαμε την οριστικοποίηση της νόμιμης ρύθμισης της Κλωστικής- Βιομηχανικής Κάνναβης με πολύ θετικούς όρους για τους μικρομεσαίους παραγωγούς και μεταποιητές. Στείλαμε επίσης επιστολές σε βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ [16], στον Πανελλήνιο Ιατρικό Σύλλογο και όλους τους ιατρικούς συλλόγους της χώρας [17], καθώς και στον Κτηνιατρικό Σύλλογο [18], με επιστημονική τεκμηρίωση σε ότι αφορά την ιατρική χρήση της κάνναβης και τα εναλλακτικά μοντέλα που ακολουθούνται στην Ευρώπη και τον κόσμο για τη νόμιμη ρύθμιση της ιατρικής και ευφορικής χρήσης.
Τα πάγια αιτήματα της Αντιαπαγορευτικής μας εκστρατείας αφορούν:
1. Μια αντικειμενική, επιστημονικά τεκμηριωμένη και τεχνοκρατική ανάλυση του κόστους- οφέλους των αντι-ναρκωτικών πολιτικών που εφαρμόζονται στην Ελλάδα σε αντιδιαστολή με εναλλακτικά μοντέλα που εφαρμόζονται στην Ευρώπη και τον κόσμο. Προτείνουμε ένα συνδυασμό των μοντέλων της Πορτογαλίας, της Ισπανίας και της Ουρουγουάης.
2. Ριζική αλλαγή του νομοθετικού πλαισίου για τις παράνομες ουσίες και τις εξαρτήσεις, της φιλοσοφίας και της εφαρμογής του, για τη μετάβαση σε ένα νόμιμο ρυθμιστικό πλαίσιο, με έμφαση στην αποποινικοποίηση της χρήσης, στα επιστημονικά δεδομένα και τις διεθνείς καλές πρακτικές, στη μείωση της βλάβης και της χρήσης για όλες τις ουσίες, στην αντικειμενική και επιστημονικά τεκμηριωμένη πληροφόρηση, στον εξορθολογισμό των ποινών, στην πρόληψη και στον πλουραλισμό στις θεραπευτικές μεθόδους.
3. Η νόμιμη ρύθμιση της κάνναβης πρέπει να εστιάσει στο δικαίωμα των ενήλικων πολιτών αυτής της χώρας στην ελευθεροχρησία και την αυτοκαλλιέργεια, στην βιολογική -ποιοτικά ελεγχόμενη- παραγωγή, καθώς και στην μη-κερδοσκοπική συλλογική διάθεση που να ανταποκρίνεται σε συγκεκριμένη συλλογική ζήτηση, μέσα από τη θεσμοθέτηση των κοινωνικών και ιατρικών λεσχών κάνναβης. Δεν θέλουμε να αναπτυχθούν μονοπώλια είτε από την αγορά (πχ όπως στα τσιγάρα και το αλκοόλ), είτε από το κράτος (με αδειοδότηση συγκεκριμένων μεγάλων εταιριών και υψηλή φορολόγηση) σε ότι αφορά τη θεραπευτική και ευφορική χρήση. Δεν θέλουμε ένα εμπορευματοποιημένο μοντέλο, αλλά να διασφαλιστεί ο κοινωφελής χαρακτήρας του φυτού. Νόμιμη ρύθμιση σημαίνει έλεγχος, διαφάνεια, καταπολέμηση του οργανωμένου εγκλήματος, όρια ηλικίας, διασφάλιση της δημόσιας υγείας, δημιουργία θέσεων εργασίας και έσοδα.
4. Η ιατρική- θεραπευτική χρήση της κάνναβης πρέπει να ενταχθεί άμεσα στο Εθνικό Σύστημα Υγείας, να συνταγογραφείται και να καλύπτεται από τα ασφαλιστικά ταμεία, όπως γίνεται ήδη σε Ισπανία, Τσεχία, Ολλανδία, Καναδά, ΗΠΑ, Ισραήλ και αλλού. Η ιατρική έρευνα πάνω στα θεραπευτικά οφέλη της κάνναβης πρέπει να επεκταθεί και να αποτελέσει μοχλό ανάπτυξης για τη χώρα.
5. Για τις τοξικές- εξαρτησιογόνες ουσίες (πχ οπιούχα), συνταγογράφηση και κλινικά ελεγχόμενη διάθεση των ουσιών σε καταγεγραμμένους χρήστες με στόχο την σταδιακή απεξάρτησή τους, ανάπτυξη προγραμμάτων μείωσης της βλάβης, καθαρών συνέργων και ελεγχόμενων χώρων χρήσης για να φύγει η χρήση από τους δρόμους. Μεγαλύτερος έλεγχος της κατάχρησης αλκοόλ και καπνού.
Κανείς δεν θα σου χαρίσει τα δικαιώματά σου, πρέπει να τα κατακτήσεις με υπεύθυνη και δημόσια δράση. Η καλλιέργεια του φυτού είναι η πιο ουσιαστική μορφή πολιτικής ανυπακοής, όπως και η υπεύθυνη και επώνυμη χρήση του. Δεν διαφημίζουμε, ούτε προτρέπουμε σε χρήση, απαιτούμε πιο ανθρώπινη και δίκαιη αντιμετώπιση.
Βγες στο φως, ενημερώσου και καλλιέργησε τα δικαιώματά σου. Η άγνοια δεν είναι υπεύθυνη επιλογή.
Σας καλούμε όλες και όλους να συμμετέχετε μαζικά στην 2η Γιορτή Κάνναβης- 12ο Αντιαπαγορευτικό Φεστιβάλ που θα γίνει την Τετάρτη 20 Απριλίου (Υπουργείο Υγείας και πάρκο ΗΣΠΑ Θησείου) και το Σάββατο 7 Μαΐου (Νομική Σχολή Αθήνας και Street Parade με έναρξη και κατάληξη στην πλατεία Κλαυθμώνος).
Συμμαχία Αλλάξτε πολιτική για τα ναρκωτικά:www.legaliseprotestival.bl
[1] http://www.unodc.org/
[2] http://www.unodc.org/
[3] https://www.unodc.org/
[4] http://ec.europa.eu/
[5] https://www.unodc.org/pdf/
[6] http://
[7] http://
[8] http://www.thelancet.com/
[9] http://www.thelancet.com/
[10] http://
[11] http://www.leap.cc/
[12] http://
[13] http://
[14] http://www.encod.org/info/
[15] http://
[16] http://iliosporoi.net/
[17] http://iliosporoi.net/
[18] http://iliosporoi.net/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Το Blogger με ενημερώνει ότι δε μου επιτρέπει να απαντώ στα σχόλια στο ίδιο μου το blog- λόγω κάποιας ρύθμισής μου για cookies (την οποία δε θυμάμαι) .
Ψάχνω για να διορθώσω
μα εν τω μεταξύ ΣΑΣ ΖΗΤΩ ΣΥΓΓΝΩΜΗ που δεν απαντώ πάντα
και ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ που σχολιάσατε.
Μου δίνετε μεγάλη χαρά όταν κάνετε τον κόπο- ακόμα κι αν διαφωνούμε.