Δάφνη με σκέψεις και γαρύφαλλα, από τον Κύριο Kastell του μακρινού παρελθόντος μας.
Στον κήπο μας, στη Ρωμανού Μελωδού, την εποχή που θα κυκλοφορούσε το 'Ιαπωνικά Λουλούδια του Τσαγιού', μια συλλογή ποιητικών και πεζών έργων μου για την αγάπη του.
Όχι δημοφιλές βεβαίως αφού η Ποίηση που δεν έχει θέμα πόνο και βαριά δυστυχία σπανίως 'γράφει' στη μνήμη κι ακόμα, ασυνείδητα, κατατάσσεται στα 'ελαφρά' έργα της κατηγορίας πατριωτικών παιάνων και κατά παραγγελία δημιουργίας. Για μάς όμως είναι όχι μόνο αγαπημένο αλλά με τα χρόνια έγινε κάτι σαν οδηγός, σαν ερωτικό συμβόλαιο που μας στήριξε στα δύσκολα. Δεν το συζητήσαμε τότε καθώς συνέβαινε. Αλλά (για παράδειγμα αναφέρω ένα από τα πολλά) πολύ αργότερα, κι όπως εκφράζει πάντα τα σπουδαία, matter of factly- σα να μην τρέχει τίποτα, μου το είπε ότι το «απ' όποια κούπα κι αν διαλέξεις για να πιεις» * το θυμόταν ως υπόσχεση στα δύσκολα και τον κράτησε στο μονοπάτι που επιλέξαμε.
_______________________________________
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Το Blogger με ενημερώνει ότι δε μου επιτρέπει να απαντώ στα σχόλια στο ίδιο μου το blog- λόγω κάποιας ρύθμισής μου για cookies (την οποία δε θυμάμαι) .
Ψάχνω για να διορθώσω
μα εν τω μεταξύ ΣΑΣ ΖΗΤΩ ΣΥΓΓΝΩΜΗ που δεν απαντώ πάντα
και ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ που σχολιάσατε.
Μου δίνετε μεγάλη χαρά όταν κάνετε τον κόπο- ακόμα κι αν διαφωνούμε.