Πχοιοτική γλώσσα και «Λαθρομετανάστες» στη ΔΕΘα πάρω

δεκαετχιών σταδγιακά

αυτοδίκηση

το δόγμα πούτανε

ενεργιακών (όπως γιακάς )

εξυγιάνεις (όπως Γιάννης)

υπηρεσχιών

ξέρτε καλά

σχεδγιάσαμε

τον ιδγιώτη

περιφεργιακού

εγκληματγιών

υποχώρησαν τα πιτόκια

αφορούν στη σταδγιακή

γίνονται σταδγιακά)

πριν η χώρα απογιωθεί (όπως γιό, όχι όπως απογείωση)

βγιώσαμε

απαξγιώνεις

δεν αγωνιά  (όπως γωνιά)

Και τα clichés που αρκούν για να καταλάβουμε δίχως να ακούσουμε την ομιλία:

και λέω εγώ/ φλέγεται το σύμπαν/ δεν ξέρουν τι ξημερώνει αύριο για τον κόσμο/ πιάσαμε το στόχο/ πανηγυρικά διαψεύδονται/ το δίλημμα τελειώνει/παίζουν τα ρέστα τους/κάποιοι πάλι ενοχλήθηκαν/ θυσίες δεν πάνε χαμένες/ η Ελλάδα προχωράει όρθια/

Λαθρομετανάστευση-Λαθρομετανάστες/Τρομοκράτες/επικίνδυνων τρομοκρατών

Έχω μεγάλη οργή, το ξέρετε, αλλά χθες πίνοντας τον πρωινό καφέ μου άκουσα στο ραδιόφωνο την ομιλία του Πρωθυπουργού στην Έκθεση Θεσσαλονίκης. Αντίθετα από τη συνήθειά μου να αποφεύγω να χάνω τον καιρό μου με την παρούσα κυβέρνηση που συνήθως με απελπίζει και μου ρίχνει το ηθικό, παρασύρθηκα και, για να μοιραστώ μαζί σας τις παρατηρήσεις μου, σημείωνα την ψεύτικη λαϊκή Δημοτική του Αντώνη Σαμαρά που μου θυμίζει κάτι δασκάλες της μεταπολίτευσης που μιλούσαν για «Οκτώμβρη» (έτσι με μι), «Γενάρη» (λες και έχουμε αρνιά κι άλλα γεννήματα έξω απ΄τα σχολεία ή λες και δεν υπήρξε ο Ιανός), Γιούνη, Γιούλη κ.λ.

Γιατί από καταβολής φασισμού οι Έλληνες φασίστες μιλούν κακά ελληνικά; Γιατί αυτοί ειδικά οι πατριώτες που τάχα κόπτονται για τον Ελληνισμό, το έθνος και την παράδοση δεν κάνουν τον κόπο να μελετήσουν τη γλώσσα που αποτελεί ίσως το μόνο συνδετικό κρίκο αυτού τους έθνους;

Τα μαργαριτάρια των συνταγματαρχών της χούντας ήταν μόνιμη πηγή ευθυμίας στο περιβάλλον που μεγάλωσα. Οι Χρυσαυγίτες, επάξια συνέχεια των χουντικών αδαών, μάς διασκεδάζουν (τις λίγες φορές που δε μας εξοργίζουν βεβαίως) με την αμορφωσιά και τα greeklish τους.

Επάξιος κορυφαίος του χορού των φασιστών που εκπροσωπεί είναι κι ο Αντώνης Σαμαράς που ούτε το λόγιο σόι του ούτε το Κολέγιο Αθηνών κατάφεραν να τον μάθουν να μιλάει. Οι ομιλίες του διακρίνονται για το λαϊκισμό και την κενότητά τους, τις απλουστεύσεις τις προσβλητικές για το κοινό στο οποίο απευθύνονται, τα clichés, τους κοινούς και κενούς τόπους. Διακρίνονται επίσης κι από το κωμικό αναπάντεχο που διαπιστώσαμε πέρσι με την εντός Βουλής κουτσαβάκικη επίθεση στον Αλέξη Τσίπρα, μια ψευτομαγκιά ενός ανθρώπου που αποδεικνύεται κοινωνικά απροσάρμοστος― διότι ποιος θα ξεχάσει εκείνο το άρθρο όταν επιστρέφοντας από την κηδεία μας πληροφόρησε ότι είχε γνωρίσει «τον Νέλσον τον Μαντέλα», ποιος θα ξεχάσει ότι το ρεζιλίκι του να επέρεται που στις διεθνείς συναντήσεις είναι ο μόνος που χρησιμοποιεί δημόσια τον όρο «Λαθρομετανάστης» σα σκανδαλιάρικο παιδί που καμαρώνει που αυθαδίασε (έχω ηχητικό ντοκουμέντο σε mp3, το προσθέτω κάτω από το Sound Cloud μου).

Για τα ωμά ψέματα, τις μαγειρεμένες αλήθειες (π.χ. ότι η Ελλάδα αγοράζει πια τα φθηνότερα φάρμακα που αλήθεια είναι αφού φθηνότερα είναι τα κατώτερης ποιότητας ―ή πχοιότητας) κι όλα τα άλλα της χθεσινής ομιλίας θα μιλήσουν καλύτερα εκείνοι που ξέρουν. Εγώ για σας κατέγραψα  λίστα τις λέξεις στη λαϊκίζουσα ψευτοδημοτική που με έκανε να γελάσω.

Ακολουθούν:

 δυό διαφωτιστικά κείμενα για τον όρο «Λαθρομετανάστης» (από νομική και γλωσσική πλευρά)

και, 

λίγα από τα πολλά σχόλια στα κοινωνικά δίκτυα.

Μια μεγάλη κυριακάτικη ανάρτηση που ελπίζω να σας διασκεδάσει.

Για τον αδόκιμο απαξιωτικό  όρο «λαθρομετανάστης» που αντιβαίνει το τεκμήριο αθωότητας παραθέτω:

Από τη νομική πλευρά

Ε lawyer

«..Η νομοθεσία, παρόλο που περιέχει περιστασιακά τον όρο, όταν έρχεται η ώρα να ορίσει το συγκεκριμένο περιεχόμενο ποινικών αδικημάτων που σχετίζονται με την μετανάστευση, αποφεύγει την χρήση του. Επομένως, οι όροι "λαθρομετανάστης" και "λαθρομετανάστευση" δεν είναι σαφείς νομικά. Αντιλαμβανόμαστε ότι παραπέμπει σε κάποια παρανομία, αλλά ο νόμος σιωπά ως προς το πώς ορίζεται η συγκεκριμένη παρανομία. 

Έτσι, η χρήση του όρου "λαθρομετανάστες" στο δημόσιο λόγο, θεωρώ ότι προσβάλλει το τεκμήριο της αθωότητας αλλά και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια των προσώπων, στα οποία αναφέρεται. Γιατί τους αποδίδει αυτομάτως την ιδιότητα του παρανόμου, χωρίς να προβλέπεται τέτοια ιδιότητα και, πολύ περισσότερο, χωρίς βέβαια να υπάρχει σχετική δικαστική απόφαση που να κηρύσσει τα πρόσωπα ένοχα. Έτσι πρόκειται τελικά για έναν όρο όχι μόνο τεχνικά ασαφή, αλλά, ανάλογα και με το πλαίσιο της χρήσης του, μπορεί να αποτελέσει και προσβολή της προσωπικότητας του άλλου, ως μια περίπτωση εξύβρισης....»

Από τη γλωσσική πλευρά ο Νίκος Σαραντάκος ως συνήθως λύνει κάθε απορία μας. Ως λήμμα η λέξη δεν υπήρχε προ Μπαμπινιώτη μα κι όταν τη συναντάμε «στη δεκαετία του 1920 οι «λαθρομετανάστες» για τους οποίους γίνεται λόγος στον ελληνικό τύπο δεν είναι Ασιάτες, αλλά Έλληνες που προσπαθούσαν να φτάσουν στην Αμερική κυνηγημένοι από τη φτώχεια. Έτσι, σε άρθρο της εφημερίδας Εμπρός (το οποίο αναδημοσίευσε πρόσφατα η Αυγή) από τον Απρίλιο του 1929 διαβάζουμε:

Το ρεύμα της μεταναστεύσεως όχι μόνον εις την Ελλάδα, αλλά και εις ολόκληρον την Ευρώπην είναι ακατάσχετον προς την Αμερικήν. Ούτε ο μεταναστευτικός νόμος, ούτε αι αυστηραί ποιναί αι οποίαι επιβάλλονται εις τους λαθρομετανάστας είναι αρκεταί δια να ανακόψουν το ρεύμα τούτο......»

 ‪@KIRKH_‬

Μούγκα οι δημοσιογράφοι για την εμφάνιση Σαμαρά στη ΔΕΘ.Καλο δεν τους παίρνει να γράψουν έτσι άθλιος φασίστας που ήταν.Κακό δεν μπορούν--

KostasKatsandredakis ‏‪@katsandres‬

τώρα ο σαμαράς στη ΔΕΘ αναλύει την τρέχουσα κατάσταση της Νορβηγίας

Ν. Τζαντζαράς

ΔΕΘα πάρω...

ΔΕΘα πάρω αδέρφια. Χίλιες φορές στον Aγιο Μάμμα...

antifa project

Ο Σαμαράς θα ανακοινώσει χαντρούλες και ο Βενιζέλος καθρεφτάκια και το χλωμό-πρόσωπο-στον-καναπέ θα τα παρακολουθεί να γυαλίζουν

Tzantzaras Nikos

Αντωνάκη, 4000 αστυνομικούς για να έρθει στην Θεσσαλονίκη δεν χρειάστηκε ούτε ο Μαρινάκης...

 ‏‪@elenacou‬ 

Σσσσσσσςςς. 'Ακου... (ο Σαμαράς σκίζει μνημόνια...).

Kouti Pandoras

Μικροομολογιούχος: «Είμαστε στα πρόθυρα αυτοκτονίας», Σαμαράς: «Το ξέρω»! (βίντεο) ‪http://goo.gl/nZ2HqO

‏‪@vassozacharof‬ 

Σαμαράς: «Από εδώ και πέρα θα λέω αλήθεια»

όπως το τσάμπα wifi να υποθέσω και όοολα τα σακσες στορυ του πέοντα....

 ‏‪@pamelouketo‬ 

"Απογειωνόμαστε" είπε ο Σαμαράς. Με την Malaysian Airline.

‏‪@thegreatrobbery‬

Προσδεθειτε τεκνα μου, μας απογειώνει ο Σαμαράς

@adiasistos‬ 56m

Πέρυσι είπε ο Σαμαράς απογειώθηκε η οικονομία. Φέτος λέει θα απογειωθεί ξανά. Μάλλον είναι με ανταπόκριση η πτήση δεν εξηγείται αλλιώς.

@stathisdrogosis‬ 

για αυτό το φιλότιμο μιλάει ο Σαμαράς; Δείτε τι έλεγε πριν λίγα χρονια στη δεθ για το χαρατσι...Ψεύτης ο αφιλότιμος.. ‪http://youtu.be/dgcUAH2pEdI 

ThePressProject.gr ‏‪@ThePressProject‬ 

Σαμαράς: «Από εδώ και πέρα θα λέω αλήθεια»  ‪http://www.thepressproject.gr/article/66655/Samaras-Apo-edo-kai-pera-tha-leo-alitheia---Mexri-simera …

 ‏‪@snbbloopers‬

Ο Σαμαράς μίλησε στη ΔΕΘ, μεγάλη μέρα η σημερινή. Γιορτάζει ο Αη Γαμήσου...

‏‪@adiasistos‬ 

Πόσα λεφτά θέλει ο Σαμαράς να έρθει να κάνει μια ομιλία με φιλότιμο, Ορθοδοξίες κτλ σε ένα prive πάρτι που κάνω για πλούσιους φίλους μου;

 ‏‪@pamelouketo‬ 

"Απολύσεις με e-mail". Γι αυτό έδωσε το δωρεάν WiFι ο Σαμαράς.

 ‏‪@filokalia‬ 

Ρε μακάκες,ο Σαμαράς πούλησε στους Τούρκους ολόκληρο ναό του Απόλλωνα στον Αστέρα, θα νοιαστεί για την Αμφίπολη ;

-«Πύρινο» άρθρο της κόρης του αρχαιολόγου Λαζαρίδη που ξεκίνησε τις ανασκαφές στην Αμφίπολη: Η κυβέρνηση έχει πάθει εθνικιστική παράκρουση Πηγή: «Πύρινο» άρθρο της κόρης του αρχαιολόγου Λαζαρίδη που ξεκίνησε τις ανασκαφές στην Αμφίπολη: Η κυβέρνηση έχει πάθει εθνικιστική παράκρουση

 ‏‪@platitudinous‬ 

Η σημαντικότερη είδηση από τη ΔΕΘ είναι ότι ο Σαμαράς αγαπά τη Βόρεια Ελλάδα και τους ένστολους.

 ‏‪@dikeram‬

Πάλι αυξήσεις στους μπάτσους έταξε ο Σαμαράς. Νηστικό ΜΑΤ δεν βαράει

@epan_e_kinisi‬

Σαμαράς στην ΔΕΘ: 'Ευχαριστώ τα παιδιά μας τους ενστόλους'. Καταλάβατε? Δήλωση πρωθυπουργού Ευρωπαϊκής δημοκρατίας το 2014.

ThePressProject.gr ‏‪@ThePressProject‬ 5h

Του delete RT ‪@capitalgr: Α. Σαμαράς: Σύντομα η απονομή σύνταξης θα γίνεται με το πάτημα ενός κουμπιού

Stathis Drogwsis

Η ομιλία του Σαμαρά ήταν γελοία και παραληρηματική.Είναι ντροπή για τη χώρα να έχει κουτσαβάκι πρωθυπουργό.Ντροπή και για τους δεξιούς.

_________________________________________________

Το ηχητικό ντοκουμέντο το είχα σε mp3 και δεν ήξερα πώς να το ανεβάσω εδώ. Το ανέβασα στο Sound Cloud μου και το ανεβάζω από εκεί. Συγγνώμη για τη φωτογραφία μου, το χρησιμοποιούσα μόνο για να ακούω, πρώτη φορά ανεβάζω εκεί κι ακόμα δεν το ξέρω.
Ακούστε το όμως. Για εμένα αποτελεί ομολογία εγκλήματος που θα έστεκε σε δικαστήριο, για τον Πρωθυπουργό είναι καμάρι― σε τέτοιο ανεστραμμένο κόσμο ζούμε.

_______________________________________

Και μια παρατήρηση της τελευταίας στιγμής: η ορθογραφική διόρθωση google δεν αναγνώρισε τον «Γιούλη». Με τον «Οκτώμβρη» [sic] δεν είχε πρόβλημα.

Βάκχες της Άντζελας Μπρούσκου― φίλες καινούργιες και παλιές

"Εκείνα που είναι να γίνουν δεν έγιναν ποτέ/

 Κι αυτά που γίνονται δεν ήταν για να γίνουν"

Δεν το μετάνιωσα που αν και κουρασμένη και ταλαιπωρημένη από το συνεχή πόνο, με πρησμένο χέρι λόγω σπασμένης φλέβας στο απογευματινό σκιαγράφημα, δεν πτοήθηκα και πήγα στο θέατρο. Με μια φίλη (τη Λιόπη Αμπατζή) είδα δυό παλιές (την Παρθενόπη Μπουζούρη και την πολυαγαπημένη μου Άντζελα Μπρούσκου) στις Βάκχες του Ευριπίδη.

Ένα σπουδαίο έργο, μια σπουδαία ανεπανάληπτη παράσταση που σας συστήνω ανεπιφύλακτα (παίζεται και απόψε και αύριο).

Μην το χάσετε:

Μετάφραση

Γιώργος Χειμωνάς

Σκηνοθεσία-κοστούμια

Άντζελα Μπρούσκου

Βοηθός σκηνοθέτη

Παπαδοπουλου Χριστινα

Μουσική

Δημήτρης Καμαρωτος

Σκηνικά

Σταυρος Λίτινας

Μάσκες - επιμέλεια σκηνικών αντικειμένων

Μάρθα Φωκα

Φώτα

Βλασοπουλος Νίκος

Επιμέλεια κίνησης

Ερμής Μαλκότσης

Διεύθυνση παραγωγής

ΘΕΑΤΡΟ ΔΩΜΑΤΙΟΥ

Ερμηνεύουν

Διόνυσος

Αγλαΐα Παππά

Πενθέας

Αριστείδης Σερβετάλης

Τειρεσίας

Μαρία Κίτσου

Κάδμος

Γιώργος Μπινιάρης

Δούλος-Άγγελος  

Αργύρης Πανταζάρας

Χάρης Χαραλάμπους

Άλλος άγγελος

Παρθενόπη Μπουζούρη

Αγαύη

Άντζελα Μπρούσκου

Χορός Βακχών

Αγγελοπούλου Κωνσταντίνα

Αθηναίου Μαρία

Γαϊτάνου Λεονόρα

Γκλιάτη Δήμητρα

Κίτσου Μαρία

Μπινιάρης  Γεώργιος

Μπουζούρη Παρθενόπη

Σταμόπουλος Αντώνης

Παπαχρήστου Βάλια

Πανταζάρας Αργύρης

Χαραλάμπους Χάρης

___________

Για την παράσταση από την Καθημερινή

ΕΠΙΔΑΥΡΟΣ. Εισπρακτικά δεν μπορούσε με κανέναν τρόπο να ανταγωνιστεί το προηγούμενο sold out της Επιδαύρου η σκηνοθέτιδα Αντζελα Μπρούσκου. Το στοίχημά της, ασφαλώς, ήταν το καλλιτεχνικό κι όχι το εισπρακτικό. Ετσι, και τις δύο μέρες συγκεντρώθηκαν στο κοίλον του αρχαίου θεάτρου περίπου 8.000 θεατές.



Επέλεξε τις «Βάκχες» του Ευριπίδη, στη γοητευτική μετάφραση του Γιώργου Χειμωνά, και μερικούς από τους πιο ταλαντούχους σύγχρονους ηθοποιούς: την Αγλαΐα Παππά που ερμήνευσε τον ρόλο του Διονύσου (που εμφανίστηκε με δερμάτινο παντελόνι), τον Αριστείδη Σερβετάλη που ερμήνευσε τον Πενθέα (ντυμένος κι αυτός στα μαύρα, μ’ ένα μαστίγιο στο χέρι), τη Μαρία Κίτσου στον ρόλο του Τειρεσία και την ίδια την Αντζελα Μπρούσκου στον ρόλο της τραγικής Αγαύης. Τους υπόλοιπους ρόλους συμπλήρωναν επίσης αξιόλογοι ηθοποιοί: ο Γιώργος Μπινιάρης ως Κάδμος, ο Αργύρης Πανταζάρας ως πρώτος Αγγελος, η Παρθενόπη Μπουζούρη ως Αλλος Αγγελος. Τη μουσική υπέγραψε ο Δημήτρης Καμαρωτός, την κίνηση ο Ερμής Μαλκότσης και τους φωτισμούς ο Νίκος Βλασόπουλος.



Το σκηνικό, ένα σύνολο από τέσσερα πατάρια, μικρότερα και μεγαλύτερα, με πολυθρόνες, το υπέγραφε ο Σταύρος Λίτινας.



Το κοινό ήταν σίγουρα πιο υποψιασμένο, γιατί οι συντελεστές της παράστασης έχουν στο ενεργητικό τους αυτό που λέμε «πρωτοποριακές παραστάσεις» και χειροκρότησε θερμά την προσπάθεια όλων. Μια προσπάθεια που είχε καλές ερμηνείες, κάποιες καλές σκηνές, ωραία ατμόσφαιρα, αλλά και πολλά σημεία που φάνηκαν να μην ολοκληρώνονται, να μην ανήκουν σε κάποιον άξονα.



Στο τέλος της παράστασης, και λίγο προτού το σκοτάδι πέσει πάνω στην ορχήστρα της Επιδαύρου και φανεί σε όλη του τη μεγαλοπρέπεια ο έναστρος ουρανός, ακούστηκαν τα λόγια του Ευριπίδη: «Εκείνα που είναι να γίνουν δεν έγιναν ποτέ/ Κι αυτά που γίνονται δεν ήταν για να γίνουν/ Σιωπή. Σιωπή». Το κοινό χειροκρότησε θερμά τους συντελεστές και την προσπάθειά τους, κι ας είχαν -όπως συζητήθηκε στην πορεία- όλοι τις ενστάσεις τους για επιμέρους ή για συνολικές ματιές της σκηνοθέτιδας.



Και αυτές οι «Βάκχες» (από τις πλέον παιγμένες τραγωδίες) μπαίνουν στην ιστορία της παραστασιολογίας.

Συνέντευξη στην Ιωάννα Κλεφτογιάννη στην Εnet:

Η Παρθενόπη Μπουζούρη, η αποκάλυψη των φετινών Επιδαυρίων, ως άλλος Αγγελος στις «Βάκχες» της Αντζελας Μπρούσκου,

«Το να δημιουργείς στην Ελλάδα είναι ένα extreme sport», λέει αφοπλιστικά η Παρθενόπη Μπουζούρη, για την οποία, αν ζούσαμε αλλοτινούς καιρούς, στα φετινά Επιδαύρια θα λέγαν «εγεννήθη ημίν τραγωδός».

Σήμερα τα μεγέθη έχουν ενοχοποιηθεί μαζί με τις μεγαλοστομίες του επαίνου. Ωστόσο, η σταθερή καλλιτεχνική συνοδοιπόρος της Αντζελας Μπρούσκου στο Θέατρο Δωματίου, η οποία μας κατέπληξε το χειμώνα με μια ερμηνεία-φωτιά στο «4.48 Ψύχωση» της Σάρα Κέιν (που θα επαναληφθεί στο Bios), αυτό το καλοκαίρι στις χειροποίητες «Βάκχες» της Μπρούσκου ως Αλλος Αγγελος δόνησε το επιδαυρικό κοίλον (η παράσταση επαναλαμβάνεται, μεταξύ άλλων, απόψε στο Βύρωνα και αύριο στην Ελευσίνα).

- Πώς ακριβώς δουλέψατε τις «Βάκχες», κυρία Μπουζούρη; Είχε ένα κέντρο, ένα στόχο η παράσταση;

«Κύρια μέριμνά μας ήταν να μπορέσει να φτιαχτεί μια δραματουργία μέσα από την οποία να αφηγηθούμε αυτήν την παλιά και πολυεπίπεδη ιστορία με σύγχρονους όρους, με εικόνες σημερινές. Για να μιλήσεις για τον Θεό της διαφορετικότητας, τον Θεό που έρχεται να καταλύσει τα όρια -τα όποια όρια- και να ξαναμιλήσεις για μια συλλογικότητα, χρειάζεται από ομάδα ηθοποιών να γίνεις "θίασος". Ηταν ζητούμενο να ονειρευτούμε το ίδιο όνειρο, να τραγουδήσουμε το ίδιο τραγούδι. Να αφηγηθούμε συλλογικά αυτήν την ιστορία, να γίνουμε πρώτα χορός Ανθρώπων και μετά τ' άλλα. Ο Διόνυσος είμαστε όλοι μαζί και ο καθένας ξεχωριστά».

- Πώς προσεγγίσατε τον Αγγελιαφόρο; Δουλέψατε διαφορετικά απ' ό,τι εργάζεστε σε άλλες δραματουργίες;

Φέτος, ως Αλλος Αγγελος ήταν μία από τις παρουσίες που συγκλόνισαν το αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου. Το ίδιο είχε συμβεί, σε μικροκλίμακα, το χειμώνα, ερμηνεύοντας Σάρα Κέιν, στο Bios«Οι αγγελιαφόροι στην τραγωδία είναι αυτόπτες μάρτυρες πολύ βίαιων γεγονότων. Ερχονται έπειτα από μεγάλες καταστροφές να αφηγηθούν τον τρόμο. Οταν θέλεις να μιλήσεις για τον τρόμο επιστρατεύεις δυνάμεις που ποτέ δεν ήξερες πως έχεις. Και τότε γεννιέται μια καινούργια "οικονομία του σώματος"».

- Δηλαδή;

«Μια άλλη αλήθεια ξεπηδάει. Ο λόγος ξεπερνάει την καθημερινότητα. Κάνει ένα άλμα και γίνεται ποίηση ή προσευχή. Αφηγείσαι σαν να μπορούσε η ίδια η αφήγηση να αποτρέψει το κακό! Ο λόγος στοχεύει με ακρίβεια τους ακροατές για να τους κάνει να "βιώσουν". Η λειτουργία του Αγγελιαφόρου είναι η πρωταρχική λειτουργία του ηθοποιού! Ολοι οι ηθοποιοί είμαστε ή θα 'πρεπε να 'μαστε αγγελιαφόροι! Να ερχόμαστε από το Ακραίο και να θέλουμε να αλλάξουμε την Ιστορία!».

- Ποιες είναι οι μεγάλες δυσκολίες στο αρχαίο δράμα;

«Η μεγαλύτερη δυσκολία είναι η απόσταση που μας χωρίζει από τον κόσμο και τον πολιτισμό που γέννησε το αρχαίο δράμα. Ο αρχαίος κόσμος φαντάζει μακρινός. Φτάνει σε μας ο απόηχός του μέσα από την Ιστορία και από τα κείμενα, μέσα από τα μνημεία. Το θέατρο είναι η τέχνη του παρόντος. Πώς μπορεί ο σημερινός και ο αρχαίος κόσμος να ανεβούν μαζί σε μια σκηνή; Εχουμε μόνο τα κείμενα. Και καμία απολύτως θεατρική παράδοση ή πρακτική. Η γλώσσα είναι αυτή που ταξιδεύει στους αιώνες. Κι εμείς ψάχνουμε θραύσματα σαν τους αρχαιολόγους. Ψάχνουμε να αναστήσουμε ζωντανούς κόσμους ψηλαφώντας υλικά, ρυθμούς, λέξεις, αφηγήσεις, μουσικές, μέτρα. Δεν υπάρχει σίγουρος δρόμος. Μόνο η διερεύνηση, η μελέτη των κειμένων και η εγρήγορση. Κανένας δεν δικαιούται να θεωρεί τον εαυτό του μοναδικό κληρονόμο ή θεματοφύλακα του είδους. Τίποτα δεν είναι δεδομένο. Κάνουμε παραστάσεις που απευθύνονται στο σημερινό ακροατήριο, ώστε κάτι παλιό να μιλήσει για μας ξανά και ξανά. Ειδικά στην Επίδαυρο έχουμε να κάνουμε με ένα υπεράνθρωπο μέγεθος. Απαιτεί να ξεπεράσει κανείς τα όριά του παραπάνω από μία φορές - κι εννοώ και τα βιολογικά και τα ψυχικά».

- Τι είναι αυτό που αναζητήσατε μέσω του θεάτρου;

«Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην επαρχία. Είμαι από τα τυχερά παιδιά που έπαιξαν πολύ σε αυλές, σε αλάνες. Μετά ασχολήθηκα με τον αθλητισμό. Και συνέχισα να παίζω στο θέατρο το παιχνίδι. Αυτή η αίσθηση ροής ζωής και μιας χωρίς παρελθόν και μέλλον ύπαρξης είναι που αναζητάω. Το να είμαι πάντα ένα παιδί που παίζει, ανακαλύπτει και μαθαίνει. Αυτή την άνευ όρων ελευθερία. Ξεκίνησα να κάνω θέατρο στα μέσα της δεκαετίας του '90 σε μια Ελλάδα που ζούσε το όνειρο του πλούτου. Επαιζα σε καταλήψεις και υπόγεια όταν γύρω μου θριαμβεύαν τα φτηνά σίριαλ. Συχνά απελπιζόμουν. Θα έλεγα ότι τα έργα κυρίως της Σάρα Κέιν μού έδωσαν πίστη. Ενιωσα συγγένεια. Ναι, ένα κορίτσι συνομήλικό μου, που δεν φοράει γόβες άλλα αρβύλες, έκανε το αδιανόητο».

- Το Θέατρο Δωματίου ποιο στίγμα έχει δώσει μέσα σε μία 20ετία;

«Αν τότε που ξεκινούσαμε μου λέγανε ότι το Θέατρο Δωματίου θα πάει στην Επίδαυρο και μάλιστα δύο φορές, θα γελούσα! Το Θέατρο Δωματίου ιδρύθηκε για να γίνει φορέας νέων ιδεών και να δώσει χώρο για καλλιτεχνικές προτάσεις που να διευρύνουν την αισθητική, να δώσει χώρο για πειραματισμό. Ημασταν πολύ νέες! Τότε δεν ήταν στη μόδα να είσαι νέος, ήταν πρόβλημα! Ονειρευόμασταν ένα θέατρο που θα μπορούσε να παρέμβει την εποχή που όλοι ανακάλυπταν τη ρόκα παρμεζάνα και το life style. Είκοσι χρόνια μετά, είμαι πολύ χαρούμενη που εξακολουθούμε να μην έχουμε απαντήσεις αλλά μόνο ερωτήματα. Τόσα χρόνια συνοδοιπόρος της Αντζελας έδωσα αφοσίωση, πίστη, ατέλειωτες ώρες δουλειάς, ενέργεια, μέρος της νιότης μου. Πήρα γνώση, δύναμη, συνείδηση, και πού και πού λίγο πόνο. Οχι από πρόθεση, αλλά γιατί έπρεπε να "μεγαλώσω". Αυτό πονάει. Το μεγαλύτερο δώρο από την Αντζελα είναι ότι μου έμαθε να μην τη χρειάζομαι».

- Πόσο εύκολο είναι να δημιουργεί ένας καλλιτέχνης στη σημερινή Ελλάδα; Ποια είναι τα αληθινά εμπόδια που αντιμετωπίζετε;

«Το να δημιουργείς στην Ελλάδα είναι ένα extreme sport! Η τέχνη είναι μια πολυτέλεια. Χρειάζεται κανείς προστασία, χρόνο και στοιχειώδη ασφάλεια για να δουλέψει. Είμαι απαισιόδοξη. Η τέχνη δεν είναι προϊόν, είναι αγαθό αναγκαίο. Οπως η παιδεία και η υγεία! Οσο για το αληθινό εμπόδιο, ήταν και θα παραμείνει η ανελευθερία - εσωτερική και η εξωτερική».

- Η φασιστική επίθεση που έγινε προ ημερών από ομάδα χρυσαυγιτών κατά ομοφυλοφίλων πέρασε στα ψιλά απ' την επίσημη αυτιστική πολιτική σκηνή, η οποία έχει μπει σε τροχιά προεδρολογίας. Τι συνέβη και επωάστηκε το αβγό του φιδιού;

«Το αβγό του φιδιού ήταν πάντα εδώ. Το κρατούσε ζεστό και κρυμμένο η ελληνική οικογένεια. Ηταν ανάμεσα στους φίλους μας. Ηταν στη γειτονιά μας. Το επώασε η φτώχεια - η πνευματική, η πολιτική, η πολιτιστική. Οταν η μόνη αξία που παράγεται είναι τα μπουζούκια, θα υποστούμε τον πολιτισμό των μπράβων! Δεν συμμερίζομαι, όμως, το μύθο της συλλογικής ευθύνης. Δεν τα φάγαμε μαζί! Συχνά ονειρεύομαι να ξυπνήσω μέσα σ' αυτό το καταπληκτικό σκηνικό που λέγεται Ελλάδα και να 'χει τελειώσει αυτή η άθλια παράσταση που λέγεται Νεοέλληνες!».

i info

Επόμενοι σταθμοί των «Βακχών», με Διόνυσο την Αγλαΐα Παππά και Πενθέα τον Αρη Σερβετάλη αύριο η Ελευσίνα, στις 4/9 το κηποθέατρο Παπάγου, στις 6/9 ο Κορυδαλλός, στις 7/9 το Βεάκειο κ.ά.

* Η «4.48 Ψύχωση», σε σκηνοθεσία Αντζ. Μπρούσκου, θα ξαναπαιχτεί 2-5 και 8-12 Οκτωβρίου στο Bios. ____________________________________________________________________

εικόνες

 Όπως βλέπετε πήγα με τη Λιόπη Αμπατζή (που θαυμάζω το εκπληκτικό βιβλίο της, 'Ποτό για παρέα', που για να το γράψει έκανε την επιτόπια ανθρωπολογική μελέτη της δουλεύοντας 'κονσομασιόν' σε μπαρ) και γοητευμένη φωτογραφήθηκα μετά την παράσταση με την Παρθενόπη Μπουζούρη και την Άντζελα Μπρούσκου (που εσείς οι επισκέπτες στο ισόγειο σαλονι μου έχετε δει ζωγραφική της και γνωρίζετε ότι εκτός από σκηνοθέτις/ηθοποιός είναι και ταλαντούχα ζωγράφος )