Το Μανιφέστο μας― γιατί εμείς τα ναρκωτικά τα παίρνουμε στα σοβαρά

Δίκτυο Ομοτίμων Χρηστών Ψυχοδραστικών Ουσιών

Είμαστε ένα Δίκτυο για τα δικαιώματα Χρηστών (πρώην και νυν) 'Ναρκωτικών' και Υποκαταστάτων.

Δεν έχει συμβεί ξανά κάτι τέτοιο στην Ελλάδα, όμως δεν είμαστε μόνοι στον κόσμο, ανήκουμε στην EuroNPUD, το ευρωπαϊκό παρακλάδι της παγκόσμιας INPUD η οποία μας βοηθά και μας στηρίζει ως μέλη ενός παγκόσμιου Δικτύου μέσα από το οποίο επικοινωνούμε και αγωνιζόμαστε για τα δικαιώματά μας

Ιδανικά όσοι εργάζονται για την INPUD είναι ομότιμοι (peers) δηλαδή (πρώην/νυν) χρήστες. Αυτός είναι ο σύγχρονος τρόπος αντιμετώπισης εκεί που ακόμα κι οι αστυνομίες συμβουλεύονται τους χρήστες και στο περιπολικό παρέχουν το αντίδοτο (Ναλοξόνη) ως φάρμακο Πρώτων Βοηθειών για να σώζουν ζωές. Στην Ελλάδα αυτό δε συμβαίνει με αποτέλεσμα να καταστρέφονται και να χάνονται πολλές ζωές.

Δεν είμαστε συνδικαλιστικό όργανο κάποιου οργανισμού αλλά ένα Δίκτυο ανεξάρτητων ανθρώπων που μας ενώνουν η έγνοια μας για τα τεράστια προβλήματα της κοινότητάς μας και οι κοινές μας αρχές.

ΜΑΝΙΦΕΣΤΟ

Οι Αρχές μας

Οι άνθρωποι που παίρνουν Ναρκωτικά

δε χάνουν τα δικαιώματά τους

Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών

Είμαστε χρήστες, πρώην και νυν, ναρκωτικών (i.e. παράνομων ουσιών και/ή των υποκαταστάτων τους).

Θεωρούμε τη λέξη 'ναρκωτικά' όρο αδόκιμο που έχει ισχύ μόνο ως νομικός όρος αφότου χρησιμοποιήθηκε όχι κυριολεκτικά μα για να εφευρεθεί ένας φανταστικός εχθρός και να επιβληθούν νόμοι που θα τον πολεμούσαν.

Ο αμερικάνικος νόμος 'Νarcotics Act' εισήγαγε στο πλατύ κοινό τη λέξη αυτή που ως τότε αναφερόταν σε ουσίες που ναρκώνουν αλλά από τότε με τα χρόνια προστέθηκαν άλλες ουσίες που καμιά σχέση δεν έχουν με νάρκωση (π.χ. Κάνναβη, Κοκαΐνη, Αμφεταμίνη, LSD κ.λ.) ενώ άλλες ουσίες που είναι δυνατόν να ναρκώσουν ή που βλάπτουν την υγεία ποτέ δε μπήκαν στη λίστα των απαγορευμένων (Κωδεΐνη, οινοπνευματώδη κ.α.).

Είμαστε κατά της ιεράρχησης των ουσιών αυτών σε σκληρές και μαλακές, βλαβερές ή αβλαβείς, επικίνδυνες ή ακίνδυνες. Βεβαίως η κατάχρηση κάποιας μπορεί να αποβεί μοιραία ενώ άλλης όχι, βεβαίως κάποιες ουσίες είναι πιο εύκολο να τις αποδεχθεί πιο πολύς κόσμος, όμως δεν ξεχνάμε ότι το μόνο κοινό που έχουν μεταξύ τους τα επονομαζόμενα 'Ναρκωτικά' είναι η Απαγόρευση, γι αυτό και με αυτή την έννοια, υποστηρίζουμε και διεκδικούμε τα δικαιώματα όλων των χρηστών κάθε ουσίας απαγορευμένης ως 'ναρκωτικού'.

Επειδή τα δικαιώματα των Χρηστών είναι Ανθρώπινα Δικαιώματα. Κι αυτά τα δικαιώματα παραβιάζονται κατάφορα καθημερινά.

Τα 'Ναρκωτικά' δεν αποτελούν μάστιγα. Μάστιγα αποτελεί η φιλολογία μάστιγας που γεννά η Απαγόρευση. Επειδή η Απαγόρευση γεννά την παραβατικότητα. Συνέπεια της Απαγόρευσης είναι η μικροδιακίνηση (είτε για αλληλοβοήθεια είτε για μικροκέρδος) και η άνθιση μια Μαύρης Αγοράς που σπρώχνει το χρήστη σε επαφές με το μικροέγκλημα και ένα Περιθώριο με το οποίο δε θα σχετιζόταν.

Ανήκουμε σε μια μακριά παράδοση ανθρώπων που στιγματίστηκαν, κυνηγήθηκαν, καταδικάστηκαν για τις επιλογές τους, δηλαδή τη χρήση (ανάλωση) μιας ουσίας που εντελώς αντισυνταγματικά και καταχρηστικά νομοθετήθηκε παράνομη.

Θωρούμε ότι η μακρόχρονη απαγόρευση και η άγνοια μαζί με το στίγμα που συνεπάγονται έχει δημιουργήσει μια κάστα ανθρώπων παγιδευμένων μέσα σε ένα στερεότυπο. Σκοπεύουμε να αγωνιστούμε για την πάταξη αυτού του στερεότυπου και τη συμπαράσταση σε όσους πληρώνουν ακριβά την  επιλογή τους, είτε θέλουν να σταματήσουν τη χρήση με τον τρόπο που εκείνοι κρίνουν κατάλληλο είτε θέλουν να συνεχίσουν.

Γνωρίζουμε ότι τα Υποκατάστατα σώζουν ζωές. Επειδή η θεραπεία πρέπει να προσαρμόζεται στον ασθενή, όχι ο ασθενής στη θεραπεία. Γι αυτό αγωνιζόμαστε για την ελεύθερη πρόσβαση σε διάφορες θεραπείες κατά τις ανάγκες και την επιθυμία του καθενός.

Είμαστε κατά των δια νόμου απαγορεύσεων κατανάλωσης ουσιών (Ναρκοαπαγόρευση-Ποτοαπαγόρευση) και υπέρ της Ελευθερίας και της Ενημέρωσης.

Αγωνιζόμαστε κατά του στίγματος και της αμάθειας, κατά της άγνοιας και της καταπάτησης των δικαιωμάτων των χρηστών.

Αγωνιζόμαστε κατά των άδικων νόμων και της καθημερινής καταπάτησής τους.

__________________________________________________________

Η Σελίδα μας:

https://www.facebook.com/drug.users.net/?fref=ts

Δίκτυο Ομοτίμων Χρηστών Ψυχοδ/κών Ουσιών

@drug.users.net

____________________________________

Ιδού το καλό γράψιμο― συστήνω δείγμα Γραφής σε ώρα δύσκολη

Λαβαίνω πολλά έργα για να πω γνώμη. Προσπαθώ να τα διαβάζω και πάντα να πω ένα καλό λόγο αφού  γνωρίζω πως δεν είναι τόσο ότι σέβονται την κρίση μου όσο ότι διψούν για ενθάρρυνση και δεν είναι δική μου δουλειά να κόψω τα φτερά κανενός.

Όμως απογοητεύομαι.

Τα ίδια και στα κοινωνικά δίκτυα όπου κάθε μέρα συναντάμε κείμενα ακατανόητα μπουρδουκλωμένα από τα οποία δε βγαίνει νόημα, ιδίως όταν ο γράφων  είναι σε οίστρο.

Δεν είναι αγράμματοι αυτοί που τα γράφουν, έχουν διδαχθεί Γραφή και Ανάγνωση, και συχνά δεν είναι κουτοί. Μπορεί να είναι απλώς ατάλαντοι (αν το ταλέντο είναι έμφυτο) ή ίσως, επειδή ατύχησαν στα σχολεία τους και στην οικογένειά τους, μαστίζονται από άγνοια συντακτικού και φτωχό λεξιλόγιο και συχνά τα κατεβατά τους καταλήγουν σε κάτι ανόητες γενικεύσεις κατά του γραπτού λόγου διότι λένε δεν είναι σαν τον προφορικό. 

Βεβαίως δεν είναι. Επειδή στον προφορικό συνεννοούμαστε και με τη Νοηματική, με μιμήσεις και γκριμάτσες ή ουρλιαχτά μα ο γραπτός, όταν ξέρουμε να γράφουμε, είναι ο ακριβέστερος τρόπος έκφρασης του Λόγου.

Δε θα πω περισσότερα για το μεγάλο αυτό θέμα. Μόνο ότι ενθουσιάστηκα με το κείμενο που σας φέρνω σήμερα. Το θέμα δύσκολο, η κρίση μιας κοπέλας που γνωρίζει πως έχει πρόβλημα υγείας και με τη θέλησή της πήγε στο νοσοκομείο. Κι όμως σ' αυτή τη δύσκολη ψυχική κατάσταση δείτε τι εξαιρετικά και με τι χιούμορ κι αυτοσαρκασμό εκφράζει τις ψυχικές διακυμάνσεις που έζησε.

Δυστυχώς η απόλυτη κατανόηση αυτού που ζούμε κάποτε δε μας γλιτώνει από αυτό όπως παρατήρησε κι ο καλός μου Φρόυντ. Πολλοί οι συγγραφείς που μπαινόβγαιναν σε ψυχιατρεία και δε θα παίξω την ειδικό να αρχίσω κουβέντα για τη σοβαρότατη μανιοκατάθλιψη και τους διπολικούς.

Σας μιλώ μόνο για ό,τι ξέρω. Κι επειδή θαύμασα το φέρνω να θαυμάσετε κι εσείς.

[σημ. Πήρα άδεια για τη δημοσίευση μα κρύβω το όνομα ώσπου να με πληροφορήσει αν θέλει να σας δώσω πληροφορίες]

Αυγή

13 Ιουνίου στις 9:34 π.μ. · Αθήνα, Περιφέρεια Αττικής · 

Τέλος. Αποχαιρετάω τη χειρότερη μανία της ζωής μου. Άρχισα φάρμακα από χθες το βράδυ. Και ακόμα δεν είμαι εντελώς καλά φυσικά. Αλλά είμαι λίγο καλύτερα.
Δε γίνεται να συμβαίνει τέτοιος χαμός μέσα στο κεφάλι μου που για να είμαι έστω λίγο, ελάχιστα λειτουργική, να πρέπει να ακούω μουσική τέρμα ή να κρατάω ένα σκυλί από το λουρί ή και τα δύο.
Δεν το είχα συνειδητοποιήσει αυτό μέχρι προχθές που τελείωσε η συναυλία του Palinodiae. Ο Θάνος μάζευε τη σκηνή, εγώ μάζευα κάτι κουτάκια μπύρας από την πλατεία και του λέω "δε βάζεις λίγη μουσική να ακούμε, έστω από το κινητό σου;"
"Από χθες παίζω μουσική! Θέλω να ξεκουραστώ λίγο!"
"Να ξεκουραστείς από τη μουσική;;; Μπορείς να ζήσεις χωρίς μουσική;;; Εγώ ακόμα κι όταν δεν ακούω μουσική, παίζει μέσα στο κεφάλι μου, καταλαβαίνεις; Αλλά τι λέω, τίποτα δεν καταλαβαίνεις, εδώ δεν καταλαβαίνω εγώ τί μου γίνεται, πώς να καταλάβεις εσύ..."
Και όχι μόνο παίζει μουσική συνέχεια στο κεφάλι μου αλλά παίζει και παράφωνα γαμώτο, τόσο παράφωνα που με αποσυντονίζει και δεν ξέρω τι λέω, τι κάνω, πού πατάω και πού βρίσκομαι... Αντί να πάρω το τελευταίο μετρό και να πάω Πεδίο του Άρεως, έμεινα εκεί στην πλατεία και μάζευα τα σκουπίδια μέχρι το πρωί... έλεγα θα φύγω με το πρώτο μετρό... τελικά ξεκίνησε το μετρό κι εγώ ήμουν ακόμα εκεί και μάζευα σκουπίδια, γιατί η πλατεία είχε ακόμα σκουπίδια... ευτυχώς αυτοσυγκρατήθηκα αυτή τη φορά και δεν έκανα και γόπινγκ, αλλιώς θα ήμουν ακόμα εκεί, στην πλατεία Παναγούλη στον Άγιο Δημήτριο, και λογικά θα με είχε μαζέψει ή περιπολικό ή ασθενοφόρο...
Πάντως για περάστε κάποιος από την πλατεία, τζάμι δεν την έκανα; Ή μου τη βρωμίσανε πάλι και πρέπει να ξαναπάω να την ξανακαθαρίσω γαμώτο; Ούτε τον Παναγούλη δε σέβεστε βάνδαλοι; Τόσους κάδους έχει, τι τα πετάτε κάτω;
Και τέλος πάντων αυτό μου στοίχισε πολύ, έχασα το ίντυ φρη φέστιβαλ που το περίμενα όλο το χρόνο και εκεί κατάλαβα ότι δεν το ελέγχω πλέον, με ελέγχει, με κάνει ότι θέλει! 2l8, μπαλάντες για φόνους, Empty Frame που δεν τους έχω δει ποτέ live και το περίμενα πώς και πώς επειδή είχα γνωρίσει τον Παναγιώτη έξω από μια ταινία για τον Eliott Smith που είχα κερδίσει διπλή πρόσκληση και του έδωσα τη μία επειδή δεν είχε έρθει κανείς μαζί μου και τον πρόλαβα πριν αγοράσει εισιτήριο, έτσι, χωρίς να τον ξέρω... και πού ήταν ο Άντρας της Ζωής μου τότε; Κράταγε το παιδί μας για να πάω να δω εγώ την ταινία, κι εγώ μέσα σ'αυτή τη γαμημένη τη μανία τον χώρισα γιατί νόμιζα ότι δε με αγαπάει κι εκείνος ξαναγύρισε... Και θα μπορούσε να φύγει και να μην κοιτάξει πίσω του με όσα του έχω σούρει μέσα στην τρέλα μου!
Άντε γαμήσου μανία, αρκετά μας γάμησες! Αρκετά μου γάμησες τη ζωή μου και τη ζωή των γύρω μου, και νόμιζα και ότι με κάνεις και καλύτερο άνθρωπο, αλλά όχι και να μου στερήσεις και το ίντυ φρη γαμώ το Χριστό σου!!! Φάρμακα και πάλι φάρμακα λοιπόν, στο διάολο να πας κι ακόμη παραπέρα, και μη γυρίσεις κατά δω ούτε για πλάκα, θα πάρεις πούλο γαμώ το Χριστό σου πουτάνα! Να πας σ'εκείνους που σε αξίζουν, σ'εμένα τί ήρθες να κάνεις, τί σου έχω κάνει, τί έχω κάνει στη ζωή μου, ποιον πείραξα, ποιον έβλαψα για να αξίζω τέτοια τιμωρία;
Αυτά... και συγγνώμη από όλους και από όλα όσους και όσα προσέβαλλα ή έθιξα με οποιονδήποτε τρόπο, δεν είμαι καλά, έχω χάσει τη μπάλα αλλά πού θα πάει, θα τη βρω... Να, θα πάω να γραφτώ σε γυναικεία ομάδα ποδοσφαίρου! Και 13 Νοεμβρίου θα τρέξω Μαραθώνιο (οκ, θα τον περπατήσω), με Τοπαμάκ και Σεροκουέλ... Τό'χω!
Και δε θα ξαναχάσω ίντυ φρη ποτέ στη ζωή μου, τάμα στον Άγιο Πούτσο!

_________________________________

Εικόνα: 

Πάνω:Το δένδρο του Καλού Γραψίματος, , ukiyo-e 浮世絵 

 ξυλογραφία σε ύφασμα, Hiroshige, circa 1846

Συγκρίνοντας τα εδώ με #Brexit και #Bremain (εικόνες-videos)

#BremainVsBrexit #BrexitOrNot #Brexit #Bremain #UKref #DogsAtPollingStations #CatsAgainstBrexit #DogsForBrexit.

Παρακολούθησα με μεγάλο ενδιαφέρον τις συζητήσεις και τα επιχειρήματα Brexit και Bremain όπως και το πώς τούτη η πόλωση έγινε ταξική με χαρακτηριστικά βρετανικό τρόπο, όχι μάχη ή πάλη τάξεων, μα κάτι σα κονκάρδα κι ετικέτα σαν ο καθένας που εκδηλώνεται δημόσια να επιλέγει την κατάλληλη στολή και μουσική υπόκρουση.

Το Brexit στη λαϊκή αγορά της γειτονιάς με 'για να πάρουμε πίσω τη χώρα μας' και άλλα τέτοια αψτρέ επιχειρήματα αφελούς εθνικιστή και με πολιτικούς σαλτιμπάγκους που παίζουν τους μαζικούς πατριωτισμούς στα δάχτυλα. Το Bremain κοσμοπολίτικο με διεθνείς αθλητές και μετανάστες και καλλιτέχνες αριστερίζοντες που με αμήχανη χαρά βρίσκονται πλάι στο Σόρος και τους πλουτοκράτες.

Η λίρα έπεσε, η λίρα ανεβαίνει, ο Boris με το λεωφορείο του κάνει καμπάνια με φουσκωμένα νούμερα ενώ από το Cambridge υπενθυμίζουν πως ναι μεν το Πανεπιστήμιο θα επιβιώσει ούτως ή άλλως μα δίχως την Ευρώπη θα μειωθούν οι έρευνες κι οι Επιστήμες θα αποβούν λιγότερο χρήσιμες για όλους μας.

Ένα από όλα τα επιχειρήματα ξεχωρίζει για μένα που ζω στην Ελλάδα γιατί εδώ ποτέ δε θα το θεωρούσαν επιχειρήμα. Ναι, λένε, η Ευρώπη είναι γραφειοκρατική και πρόσφατα φασιστοφέρνει επικίνδυνα, ναι είναι αφόρητη και δυσκολοκυβέρνητη αλλά... αλλά καλύτερα δε θα είναι να είμαστε μέσα για να την αλλάξουμε από το να 'μαστε απέξω και να υφιστάμεθα αποφάσεις στις οποίες δε θα έχουμε λόγο;

Μου θύμισε τη διαφορά που συχνά παρατηρούσα όταν ζούσα στην Αγγλία. Αν στην Ελλάδα έχεις μια ιδέα, πρώτη ερώτηση είναι 'πού το είδες αυτό ξανά' και 'ποιος το κάνει' και αν είναι δικιά σου και καινούργια απορρίπτεσαι. Εκεί αντίθετα το να το κάνουν ήδη είναι η αιτία να απορριφθείς ενώ αν πεις πως κάτι δεν έχει ξαναγίνει έχεις κερδίσει σε μεγάλο ποσοστό το  ενδιαφέρον και την υποστήριξη.

Αυτό το πνεύμα της πρωτοπορίας, το πνεύμα μιάς κοινωνίας που πορεύεται με την πεποίθηση ότι χτίζει το αύριο αντί να αφήνεται να σέρνεται παρασυρμένη από το κύμα απόνερων που αφήνουν πίσω τους εκείνοι που ανοίγουν δρόμους, είναι η μεγάλη διαφορά μας και αισθητή ανασταλτικά σε κάθε μας προσπάθεια να προχωρήσουμε εδώ στην Ελλάδα.

Σε λίγες ώρες, ξημερώματα, θα γνωρίζουμε.  Σας δίνω το πολύ ενδιαφέρον film (υποτιτλισμένο, πρώτος μέρος και το youtube θα σας πάει στην συνέχεια) και, ακολουθεί, κι αν ξέρετε αγγλικά παρακαλώ μη χάσετε τον πολυαγαπητό μου πανέξυπνο κωμικό John Oliver (Last Week Tonight).  Επίσης μια λίστα υπέρ και κατά και μια σελίδα Ιστορίας επειδή φαίνεται πως αν τα δημοψηφίσματα άλλαζαν κάτι θα ήταν παράνομα αφού Δανία, Ολλανδία, Γαλλία όπως κι η Ελλάδα, άλλα ψήφισαν κι άλλα έκαναν. 
Στις εικόνες,  ο  Banksy σε graffito κάνει τη Βρετανία εμετό. Και, εντελώς βρετανικό επίσης, αν αγαπάτε τα ζώα όσο εγώ θα σας διασκεδάσει που έγιναν trend το σκυλιά_σε_εκλογικά_τμήματα και με την ετικέτα #DogsAtPollingStations  θα δείτε όλα τα σκυλιά που περιμένουν τον άνθρωπό τους να ψηφίσει. Ανάμεσά τους κι ένα όμορφο άλογο μιας κυρίας που πήγε στις εκλογές έφιππη και με πλήρη εξάρτυση.
Επίσης με ζώα και τα #CatsAgainstBrexit και #DogsForBrexit.
Χαρείτε τα:

dim2wDimitris ‏

Αν τα δημοψηφίσματα αλλάζαν τα πράγματα θα ήταν παράνομα... #referendum #BrexitOrNot

Brexit The Movie (χωρις subs):

https://www.youtube.com/watch?v=eYqzcqDtL3k

 Γάτες κατά του #Brexit. Γιατί δε έχει πλάκα να είσαι απέξω και να κοιτάς μέσα.

Κάποιος Ταδόπουλος 

"Το δημοψηφισμα #BremainVsBrexit είναι συμβουλευτικό και όχι δεσμευτικό"

Τι μου θυμίζει, τι μου θυμίζει...

Μετά το αποτέλεσμα

Η Angeliki Antonarou ψηφίζω.

In a few months' time, it will be my 20-yr anniversary of when I first arrived in the UK with a suitcase full of heavy clothes, as I was going to a "cold country" (my mum's words ;-) ) and my heart full of excitement. It was 29th of September 1996 when I got off the plane at Heathrow airport and hopped on to the National Express coach to come to Leeds to study. The sun was shining and I remember thinking "What on earth was everyone telling me about ??? The weather is fantastic here !!!". It was love at first sight. When I got off the plane, I was directed to take the EU Citizens Only lane, not the Immigration Control lane to the exit. I was not an immigrant then.

I remember that I deliberately chose the coach over the train, so that I could enjoy the drive through the British countryside, towns and cities. I was squealing like a little child on every little new and wonderful thing I was seeing - from the cars having the steering wheel on the right-hand side to the beautiful fields covered in multi-coloured crops to the rows of terraced houses to the churches and pubs we would come across ! The lady who was sitting next to me was laughing with my excitement. She was genuinely friendly and didn't hesitate to answer all my silly questions about the country and its ways and she was also asking me questions about Greece, too. The archetype that was etched in my mind then was that British people were the friendliest and politest people I had ever met. I was not an immigrant then.

When I arrived in Leeds it was late at night and - back then - everything was shut. I hadn't factored that in, when I chose the coach - lol ! So I couldn't get to the Halls of Residence that night. I was desperate !!!! I didn't know anyone in Leeds and I had no place to stay. Thank God for the lovely taxi driver who said in his broad Yorkshire accent: "Don't worry, luv ! We 'll find ya somewhere to stay". He drove me all around the known hotels that where nearby the University getting off the taxi and asking himself on my behalf if there were any vacancies. None was found. Then he had an idea. "Where are you from, luv ?" he asked. "Greece" I answered. "I know what we 'll do" he said "There's a Greek church in Leeds and next to it there's a hotel. Let's go and ask there !" Indeed, he found me a room in that hotel, helped me with my luggage and gave me the taxi company's number to call for another taxi the next morning to get to my Hall. He didn't accept any payment !!! The archetype of British being the friendliest and politest bunch was surely becoming a stereotype. I was not an immigrant then.

I was not an immigrant when I started studying.
I was not an immigrant when I graduated.
I was not an immigrant when I applied for my NI no.
I was not an immigrant when I got my first job as a customer service advisor, serving the German clients of a UK-based American company. A German-speaking Greek working with other people from the UK, Germany, Holland, France, Spain, Belgium, Finland, Sweden. Six extraordinary years, which gave me friends for life !!! Hello, GE bunch !!! :-) 
I was not an immigrant when I first joined the NHS 13 years ago and started building my career there getting the immense fulfillment that I am working for and contributing to one of the best "inventions" of humanity. My respect and admiration of the people and the ways of my new country was growing continuously.
I was never an immigrant. I was an EU citizen. The same with all the millions of other EU citizens (and the term includes UK citizens, too), who could freely choose to go to whichever country they wanted to live and work in.

Never once in these almost 20 years have I been harassed, bullied or discriminated against due to my ethnic origin or any other reason. Never once have I been made to feel I MIGHT be a burden, a foreign body. Never once have I been made to feel "different". Never once have I felt the need to "prove" I am equal. That was a given. The EU for me and for the millions of its citizens was truly a Union !

Until the past few years, when I could "feel the air changing". When I could see the subtle change in terminology from "EU citizens" to "EU immigrants". This saddened me. Worried me. Scared me. I have taken the necessary steps to "formalise" my right to be here, but I did not like the fact that I had to do that. Especially, after so many years. People's worth should not be measured by a piece of paper or by how much money they make. Societies should be going forwards, not backwards.

This is why I will be voting IN today. To help bring the EU back on its right tracks. And I am confident that the British people's friendly, curious, open, polite, ingenious, free-spirited and open-minded self, which I have known and loved for 20 years will prevail.

Don't waste your vote, peeps !!! <3 span="">

Το βρετανικό δημοψήφισμα δεν είναι δεσμευτικό, αποτελώντας εν πρώτοις μία πρόταση για να ψηφιστεί ή μη από τη Βουλή 

Ρατσιστή χτίζεις την Κόλασή σου (με τραυματισμό προσφύγων σε 'τροχαίο)

Τρεις πρόσφυγες παρέσυρε και τραυμάτισε ένα όχημα κοντά στη δομή φιλοξενίας προσφύγων της SINATEX στο Καβαλάρι Θεσσαλονίκης. Ο οδηγός τους τους έβρισε  και τους εγκατέλειψε  αβοήθητους».

Θέλουμε να ζούμε σε μια κοινωνία στην οποία μπορεί να βρεθεί μαχαιρωμένος ή χτυπημένος από αυτοκίνητο όποιος δεν αρέσει στον άλλο; Καταλαβαίνουν οι ρατσιστές ότι αυτό είναι κατάντια και ότι βλάπτει πιο πολύ από όλα τα χώρα που υποτίθεται αγαπούν και τάχα θέλουν να προστατέψουν;

Θα σας το πω πιο απλά:

Τη ρητορική μίσους μπροστά σας θα τη βρείτε.

Οι άνθρωποι στους οποίους επιτίθεστε ίσως να αγωνιστούν ακόμα πιο πολύ να φύγουν από τη ζούγκλα που λέτε πατρίδα σας γιατί είναι ελεύθεροι κι ας είναι κλεισμένοι σε στρατόπεδα και καταυλισμούς. Εσείς όμως είστε δέσμιοι, εδώ θα ζήσετε κι εσείς κι όλο σας το σόι κι η Κόλαση που χτίζετε θα γίνει το τοπίο του μέλλοντός σας.

Από το facebook: Γιώργος Τσιάκαλος :

Οδηγός τραυματίζει 3 πρόσφυγες, τους βρίζει και τους εγκαταλείπει αβοήθητους -Απλό τροχαίο ατύχημα;

Η φράση «αδιευκρίνιστες ακόμη οι συνθήκες γύρω από το συμβάν» συνόδευε χθες την είδηση του ΑΠΕ-ΜΠΑ ότι «τρεις πρόσφυγες παρέσυρε και τραυμάτισε ελαφρά ένα όχημα κοντά στη δομή φιλοξενίας προσφύγων της SINATEX στο Καβαλάρι Θεσσαλονίκης».
Αργότερα έγινε γνωστό ότι «ο οδηγός που παρέσυρε τους άτυχους πρόσφυγες συνελήφθη από το τμήμα τροχαίας Λητής όπου και πήγε αμέσως μετά το συμβάν ώστε ν’ αναφέρει το περιστατικό και αφού σχηματίσθηκε δικογραφία από τον εισαγγελέα αφέθηκε ελεύθερος».

Απλό ατύχημα; Κάθε άλλο! 

Θύματα και αυτόπτες μάρτυρες περιγράφουν έναν οδηγό που συνειδητά έστρεψε το αυτοκίνητό του προς την άκρη του δρόμου όπου στέκονταν οι πρόσφυγες, τους χτύπησε, φρέναρε λίγο πιο πέρα, βγήκε από το αυτοκίνητο, στράφηκε προς τα θύματά του και έκανε τη γνωστή χυδαία χειρονομία με υψωμένο το μεσαίο δάχτυλο του χεριού του συνοδεύοντάς την με πολλά “fuck you!” και άλλες παρόμοιες εκφράσεις. Κατόπιν μπήκε ξανά στο αυτοκίνητό του κι έφυγε αφήνοντας αβοήθητους τους τρεις τραυματίες.

Και μόνο το τελευταίο, δηλαδή το γεγονός ότι απομακρύνθηκε από τον τόπο του συμβάντος χωρίς να παραμείνει και να παράσχει βοήθεια, μιλάει από μόνο του. 
Για τους πρόσφυγες που ήταν μάρτυρες του συμβάντος δεν χωρεί αμφιβολία ότι πρόκειται για ρατσιστική επίθεση, και είναι ανάστατοι καθώς αυτή τη διαδρομή πολλών χιλιομέτρων επί της παλιάς εθνικής οδού Θεσσαλονίκης-Καβάλας είναι υποχρεωμένοι να την κάνουν συνεχώς για να φτάσουν στο κοντινότερο χωριό και κατάστημα και να προμηθευτούν τα αναγκαία, ακόμη και νερό. Τι πρέπει να περιμένουν και να φοβούνται στο μέλλον εάν αυτό που βίωσαν χθες καταγράφεται χωρίς παραπέρα διερεύνηση ως απλό τροχαίο ατύχημα με ελαφρούς τραυματισμούς "από αμέλεια";

Είναι φανερό ότι «οι συνθήκες γύρω από το συμβάν» δεν μπορεί να παραμείνουν «αδιευκρίνιστες». 
Η δική μας θέση ήταν από την πρώτη μέρα και είναι δίπλα στους εξόριστους και στις εξόριστες της SINATEX. Έτσι και στη διευκρίνιση του συμβάντος θα μας έχουν κοντά τους –και μακάρι να αποδεικνυόταν ότι ήταν ένα αιματηρό μεν αλλά «απλό ατύχημα». 

Το ερώτημα είναι: οι αρμόδιοι θα συγκινηθούν βλέποντας το αίμα στην άσφαλτο, και θα κινηθούν όπως αρμόζει σε μια δημοκρατική Πολιτεία ή θα ολιγωρήσουν όπως κάνουν σε όλα τα θέματα που αφορούν στην ασφάλεια, την υγεία και την αξιοπρέπεια των προσφύγων;

"αφού σχηματίσθηκε δικογραφία από τον εισαγγελέα αφέθηκε ελεύθερος». Αν έχουμε κάποια εξέλιξη, θα σε ενημερώσω.

Alkis Taxakis Οπωσδήποτε υποβολή , από τους παθόντες, μήνυσης για επικίνδυνη σωματική βλάβη και, ενδεχομένως για απόπειρα ανθρωποκτονίας, αν συνάγεται από τα πραγματικά περιστατικά κάτι τέτοιο, ώστε να συσχετισθεί με την ήδη σχηματισθείσα προανακριτική δικογραφία, να λάβει χώρα προανάκριση και επί της μήνυσης και εν τέλει να ασκηθεί συμπληρωματική δίωξη- αν τυχόν η εισαγγελία, μετά το πέρας της προανάκρισης, απαγγείλει αρχικά κατηγορία για σωματική βλάβη από αμέλεια περί την οδήγηση. Οπωσδήποτε λήψη φωτογραφιών των παθόντων, ώστε να προκύπτουν ευκρινώς οι σωματικές βλάβες που υπέστησαν, εφοδιασμός με αναλυτικές ιατρικές γνωματεύσεις των θεραπόντων του νοσοκομείου, που διακομίστηκαν και αίτημα -που υποβάλλεται, στο παρόν στάδιο, στην αστυνομική αρχή, που διενεργεί προανάκριση- για παραπομπή προς εξέταση από ιατροδικαστή. 
Επίσης εξασφάλιση μαρτύρων αυτοπτών , γνώση των στοιχείων τους (διεύθυνση κατοικίας και τηλέφωνο), γνωστοποίησή τους στην προανακριτική Αρχή (κατ' αρχήν) και αίτημα να κληθούν προς εξέταση.

Το δημοσίευσε και το racist crimes watch