Υπόμνημα ΕΟΦ- Επιτροπή Υπ. Υγείας για ιατρική χρήση της κάνναβης

Αφότου οι ΗΠΑ παραδέχθηκαν την ήττα τους κι έβαλαν τέλος στον Πόλεμο Κατά Των Ναρκωτικών, τα αποτελέσματα είναι θεαματικά, ιδίως στο θέμα την Κάνναβης που, μετά από μια δεκαετία στοχευμένης αποδαιμονοποίησης μέσω του Χόλιγουντ, μπόρεσε να επιτέλους να μετριαστεί το κακό που είχε κάνει προπαγάνδα δεκαετιών και να νομιμοποιηθεί η φαρμακευτική ή ψυχαγωγική χρήση της.

Τα ευρήματα της ιατρικής έρευνας για την Κάνναβη είναι θεαματικά. Θεαματικά και τα αποτελέσματα της νομιμοποίησης. όπως, για παράδειγμα, το ότι οι θάνατοι από συνταγογραφούμενα παυσίπονα έχουν μειωθεί κατά 25% στις αμερικανικές Πολιτείες που έχουν νομιμοποιήσει την φαρμακευτική Κάνναβη.

Στην Ελλάδα παρότι το φυτό είναι αυτοφυές, το ταμπού κρατά δέσμια την πολιτεία στερώντας ένα πολύτιμο σύμμαχο στις μάχες με αρρώστιες χρόνιες, με τον πόνο, την αϋπνία, την ανορεξία αλλά και, λένε οι πιο πρόσφατες έρευνες, ακόμα και με κάποιους καρκίνους.

Οι Ιλιόσποροι πολλά χρόνια προσπαθούν.

Σας μεταφέρω νέα επιστολή τους προς τον ΕΟΦ.

από

http://iliosporoi.net/2013-03-08-18-19-57/671-ypomnima-iatriki-kannabi

Στείλαμε την παρακάτω επιστολή- υπόμνημα στην Πρόεδρο του ΕΟΦ και της Επιτροπής του Υπ. Υγείας για την ιατρική χρήση της Κάνναβης, κα. Κατερίνα Αντωνίου. 

Με την παρούσα επιστολή θα θέλαμε να συμβάλουμε στον δημόσιο διάλογο που αφορά την ιατρική χρήση της Κάνναβης και να σας προσκαλέσουμε να παρουσιάσετε τις προτάσεις της Επιτροπής του Υπουργείου Υγείας σε ένα διήμερο Πανελλήνιο Φόρουμ για την Κάνναβη που θα διοργανώσουμε στις 5 και 6 Νοεμβρίου 2016.

Δυστυχώς δεν κληθήκαμε να συμμετέχουμε στην Επιτροπή του Υπουργείου Υγείας για την ιατρική χρήση της κάνναβης , θεωρούμε όμως υποχρέωσή μας και το οφείλουμε στον πολυετή μας αγώνα και τους χιλιάδες υποστηρικτές του κινήματος, να συμβάλλουμε με θετικό τρόπο στην διαδικασία διατύπωσης προτάσεων προς την Επιτροπή ως εκπρόσωποι της κοινωνίας των πολιτών με πολύχρονη ενασχόληση πάνω στο θέμα. 

Οι Ηλιόσποροι είμαστε μια ομάδα που από το 2005 συντονίζουμε την διοργάνωση του Αντιαπαγορευτικού Φεστιβάλ και της αντίστοιχης εκστρατείας ενημέρωσης και διεκδίκησης για την μείωση της βλάβης από τις εξαρτήσεις και τη νομιμοποίηση της Κάνναβης. Οι Ηλιόσποροι από το 2005 συμμετέχουμε στο διεθνές κίνημα για τη νομιμοποίηση της Κάνναβης και την μεταρρύθμιση των πολιτικών για τις ψυχοτρόπες ουσίες, καθώς το Φεστιβάλ είναι μέρος της παγκόσμιας ημέρας δράσης Global Marijuana March που πραγματοποιείται ταυτόχρονα σε περισσότερες από 300 πόλεις σε όλο τον κόσμο, ενώ συμμετέχουμε ενεργά και στο Πανευρωπαϊκό Δίκτυο της ENCOD, στο οποίο δραστηριοποιούνται περισσότερες από 200 αντιαπαγορευτικές οργανώσεις. 

Το Αντιαπαγορευτικό Φεστιβάλ τα τελευταία 2 χρόνια έχει μετονομαστεί σε Γιορτή της Κάνναβης καθώς θεωρούμε ότι διεθνώς έχει εφαρμοστεί ένα ευρύ κύμα μεταρρυθμίσεων και είναι πλέον η ώρα να μιλάμε τεκμηριωμένα για τα βέλτιστα μοντέλα νόμιμης ρύθμισης της Κάνναβης με βάση την διεθνή εμπειρία. Για τον σκοπό της πολύπλευρης ενημέρωσης έχουμε διοργανώσει αρκετές ομιλίες στα πλαίσια του Αντιαπαγορευτικού Φεστιβάλ με εξέχουσες αυτές του 2013 και του 2016, ενώ έχουμε υποστηρίξει την διοργάνωση 5 αντίστοιχων εκδηλώσεων στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο με διεθνούς βεληνεκούς ομιλητές, σε συνεργασία με Έλληνες ευρωβουλευτές. Το Αντιαπαγορευτικό Φεστιβάλ έχουν υποστηρίξει περισσότεροι από 250 χιλιάδες συμπολίτες μας τα τελευταία 12 χρόνια με την φυσική τους παρουσία, ενώ το κίνημα της ευρύτερης υποστήριξης των αιτημάτων μας απαριθμεί ακόμα περισσότερο κόσμο. 

Σε συνέχεια των τεκμηριωμένων επιστολών που έχουμε στείλει στην πολιτική ηγεσία όλα αυτά τα χρόνια, καθώς και στον Πανελλήνιο Ιατρικό Σύλλογο πρόσφατα, θα θέλαμε να σας ενημερώσουμε για τις διεθνείς εξελίξεις σε ότι αφορά την ιατρική χρήση της κάνναβης και να σας παρέχουμε μια σειρά προτάσεων για ένα μοντέλο μεταρρύθμισης που σέβεται τους ασθενείς, τα επιστημονικά δεδομένα και τις διεθνείς καλές πρακτικές. Η Κάνναβη ως φάρμακο έχει πολλά να προσφέρει στην ανθρωπότητα, όπως έχει αποδείξει από την αρχαιότητα, αρκεί να μην την παραδώσουμε βορά στο βωμό του κέρδους των πολυεθνικών φαρμακευτικών εταιριών και να διασφαλίσουμε τον κοινωνικό και κοινωφελή της χαρακτήρα. 

Καταρχήν να σας θυμίσουμε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ υποστηρίζει την διοργάνωση του Αντιαπαγορευτικού Φεστιβάλ εδώ και αρκετά χρόνια, ενώ έχουμε στην διάθεσή μας την υπογραφή του Πρωθυπουργού, κ. Αλέξη Τσίπρα στα αιτήματα της εκστρατείας μας ήδη από το 2010. Τα πάγια αιτήματα της αντιαπαγορευτικής μας εκστρατείας όλα αυτά τα χρόνια αφορούν την αποποινικοποίηση της χρήσης και τη νομιμοποίηση της κάνναβης για βιομηχανική, ιατρική και ευφορική χρήση, κατά τα πρότυπα αρκετών χωρών στο εξωτερικό, ως τη μόνη ρεαλιστική επιλογή για να προστατευτεί η δημόσια υγεία, να καταπολεμηθεί το οργανωμένο έγκλημα και να απεξαρτηθούν οι πολίτες από τα πλοκάμια της μαφίας και των κερδοσκόπων. 

Να σας θυμίσουμε επίσης ότι στις 20 Απριλίου του 2016 οι Ηλιόσποροι μαζί με τους συλλόγους των Ελλήνων ασθενών υπέρ της ιατρικής χρήσης της κάνναβης και άλλες αντιαπαγορευτικές οργανώσεις, καταθέσαμε στον Υπουργό Υγείας, κ. Α. Ξανθό περισσότερες από 40 χιλιάδες υπογραφές [1] ευαισθητοποιημένων συμπολιτών μας που ζητούν ένα ορθολογικό πλαίσιο για την ιατρική χρήση της κάνναβης στην Ελλάδα, που να διασφαλίζει το δικαίωμα των ασθενών στην (φθηνή και ποιοτική) θεραπεία, με έμφαση στα παρακάτω αιτήματα: 

1. Αποποινικοποίηση της χρήσης και κατοχής κάνναβης για θεραπευτική χρήση.
2. Δυνατότητα αυτοκαλλιέργειας με ειδική άδεια του Υπουργείου Υγείας στον κάθε ασθενή για ένα ορισμένο αριθμό (πχ 6) φυτών για ιδία χρήση.
3. Δημιουργία λεσχών/συλλόγων κάνναβης στα πρότυπα της Ισπανίας και της Ουρουγουάης, οι οποίες θα καλλιεργούν ποιοτική και οργανική κάνναβη σε ελεγχόμενο περιβάλλον με σκοπό την αλληλοϋποστήριξη και την παροχή συγκεκριμένης ποσότητας προϊόντων αποκλειστικά στα μέλη της λέσχης, τα οποία θα πρέπει να προσκομίσουν γνωμάτευση γιατρού και αποδεικτικά της πάθησής τους, ώστε να έχουν δικαίωμα συμμετοχής. Σε αυτή την περίπτωση φυσικά, τα μέλη των λεσχών θα αποδίδουν στο κράτος τον επιβαλλόμενο φόρο επί του προϊόντος που θα αγοράζουν, ενώ οι λέσχες θα αποδίδουν έμμεση φορολογία και εργοδοτικές ασφαλιστικές εισφορές για τους εργαζόμενούς τους.
4. Δυνατότητα πιστοποίησης και ελέγχου της ποιότητας των προϊόντων της λέσχης από το χημείο του κράτους ή από άλλο πιστοποιημένο εργαστήριο.
5. Δυνατότητα παραγωγής φαρμακευτικών σκευασμάτων από κάνναβη (σε οικιακό, οικοτεχνικό ή βιομηχανικό επίπεδο) στη χώρα μας, ώστε να υποκατασταθούν οι εισαγωγές που μέχρι σήμερα γίνονται παράνομα ή ημι-νόμιμα, κοστίζουν πολύ και αφορούν σκευάσματα με χαμηλή περιεκτικότητα δραστικής- θεραπευτικής ουσίας.
6. Νομιμοποίηση της εισαγωγής θεραπευτικών σκευασμάτων ιατρικής κάνναβης με αποδεδειγμένα θετική δράση, μέσω αντιπροσώπων και κατόπιν ιατρικής συνταγογράφησης.
7. Απελευθέρωση και ενθάρρυνση της ιατρικής έρευνας πάνω στα Κανναβινοειδή, καθώς και στις θεραπευτικές ποικιλίες κάνναβης που ανταποκρίνονται σε συγκεκριμένες παθήσεις.
8. Να μπορούν οι ιατροί να συνταγογραφούν νόμιμα την κάνναβη ή παράγωγά της, κατόπιν θεσμικής παρότρυνσης τους από τους Ιατρικούς Συλλόγους και το Υπουργείο Υγείας που θα πρέπει να αναλάβει και την ευαισθητοποίηση και ενημέρωση των ιατρών και των ασθενών για τα θεραπευτικά οφέλη της κάνναβης. Κάλυψη της Κάνναβης από το ΕΣΥ.
9. Επικαιροποίηση των Νόμων 3459/2006 και 4139/2013, για την αφαίρεση του φυτού της κάνναβης από τη λίστα των παράνομων ουσιών και τη δυνατότητα όσων σκευασμάτων εμπεριέχουν THC (τετραϋδροκανναβινόλη) να μπορούν να συνταγογραφούνται.
10. Διευκρινιστικό έγγραφο από το Υπουργείο Υγείας όπου ξακαθαρίζεται ότι τα σκευάσματα λαδιού με υψηλή συγκέντρωση σε κανναβιδιόλη (CBD) και με μικρότερη από 0.2% συγκέντρωση σε THC μπορούν να κυκλοφορούν νόμιμα στην Ελλάδα, σύμφωνα με το νόμο 4139/2013.

Στην Ελλάδα ήδη εκατοντάδες άνθρωποι με διάφορες ασθένειες χρησιμοποιούν Κάνναβη για την θεραπεία τους ή την μείωση των συμπτωμάτων της ασθένειάς τους, σε καθεστώς παρανομίας όμως με ότι συνεπάγεται αυτό για την υγεία τους και την οικογένειά τους. Η ποινικοποίηση της Κάνναβης στερεί από τους ασθενείς ένα πολύτιμο και αποτελεσματικό φυσικό φάρμακο, με ελάχιστες παρενέργειες. Πρέπει να διαφυλάξουμε τον κοινωνικό/ κοινωφελή χαρακτήρα του φυσικού φαρμάκου Κάνναβη μέσα από το δικαίωμα στην αυτο-καλλιέργεια και την συλλογική μη-κερδοσκοπική διάθεση (ιατρικές/ κοινωνικές λέσχες κάνναβης), και να μην επιτρέψουμε την αλόγιστη εμπορική του εκμετάλλευση από την βιομηχανία φαρμάκων, αλλά ούτε και την επιβολή συνθετικών (ακριβών) φαρμάκων που μιμούνται τις λειτουργίες της κάνναβης με αρνητικά αποτελέσματα. 

Σε αυτό το σημείο θεωρούμε απαραίτητο να σας επιστήσουμε την προσοχή σε δύο πολύ σημαντικά ζητήματα: 

1. Το δικαίωμα στην αυτοκαλλιέργεια είναι αναφαίρετο και συνταγματικά κατοχυρωμένο. Κάθε ασθενής θα πρέπει να έχει το δικαίωμα της αυτοκαλλιέργειας και αυτοπαραγωγής του φαρμάκου του με ταυτόχρονη συμβουλευτική υποστήριξη σε ότι αφορά την καλλιεργητική φροντίδα και την θεραπευτική προσέγγιση- δοσολογία, για να προστατεύσει την υγεία του με κάθε δυνατό μέσο, αλλά και με χαμηλό οικονομικό κόστος. Αυτή τη στιγμή τα φαρμακευτικά (συνθετικά) σκευάσματα από Κάνναβη που κυκλοφορούν διεθνώς από πολυεθνικές φαρμακευτικές εταιρίες έχουν πολύ μεγάλο κόστος (από 20 μέχρι 200 ευρώ το γραμμάριο ξηρής ύλης), ενώ κάθε ασθενής θα μπορούσε να καλλιεργεί στο σπίτι του μια ποικιλία κάνναβης προσαρμοσμένη καλύτερα στην πάθησή του και με πολύ χαμηλότερο κόστος (0.5- 2 ευρώ το γραμμάριο). Εκτός του ότι είναι αδιανόητο και παράλογο να επιτρέπονται τα φαρμακευτικά σκευάσματα από Κάνναβη και όχι το ίδιο το φυτό (όπως συμβαίνει πχ στην Αγγλία), αν επιτραπεί μόνο η εισαγωγή και χρήση ακριβών φαρμακευτικών σκευασμάτων από κάνναβη και όχι η καλλιέργεια ή αγορά του ίδιου του φυτού από διαπιστευμένα σημεία, τότε οι περισσότεροι ασθενείς θα εξακολουθούν να απευθύνονται στο παράνομο εμπόριο για την προμήθεια του φαρμάκου τους αφού η τιμή λιανικής πώλησης της κάνναβης στην μαύρη αγορά δεν ξεπερνάει τα 10-15 ευρώ το γραμμάριο. Επίσης αυτή τη στιγμή υπάρχουν περισσότερες από 1.000 ποικιλίες κάνναβης με διαφορετικά θεραπευτικά χαρακτηριστικά η κάθε μία που ανταποκρίνονται εξειδικευμένα σε διαφορετικές παθήσεις, ενώ τα τυποποιημένα σκευάσματα προσπαθούν να λειτουργήσουν ως πανάκια για ένα σύνολο παθήσεων το κάθε ένα. Στις χώρες που είναι ήδη νόμιμη η ιατρική χρήση της κάνναβης αναπτύσσονται μάλιστα ιατρικά τεστ που θα προσαρμόζουν τις ποικιλίες στα φυσιολογικά χαρακτηριστικά του κάθε ασθενή, με αποτέλεσμα να επιλέγεται η βέλτιστη ποικιλία για την συγκεκριμένη πάθηση και οργανισμό. Γνωρίζουμε ότι η πολιτεία επιδιώκει την πιστοποίηση και τυποποίηση της ποιότητας, ενώ επιζητεί τα επιστημονικά αποτελέσματα κλινικών ελέγχων. Σίγουρα μέσα από την παρανομία δεν μπορεί να διασφαλιστεί η ποιότητα, ενώ μόνο μέσα από την εισαγωγή (συνθετικών) φαρμάκων από κάνναβη δεν μπορεί να εξασφαλιστεί ότι οι ασθενείς δεν θα απευθύνονται στην μαύρη αγορά ή ότι δεν θα συνεχίσουν να λαμβάνουν την κάνναβη στην φυσική της μορφή. Ιδιαίτερα όσοι ασθενείς καλλιεργούν ήδη κάνναβη δεν θα σταματήσουν για να λάβουν ένα πιο ακριβό φάρμακο από το φαρμακείο. 
2. Πρέπει να διασφαλιστεί με κάθε τρόπο η (συνεταιριστική) παραγωγή ελληνικής κάνναβης από μικρούς και μεσαίους παραγωγούς, να ενθαρρυνθεί η έρευνα πάνω σε ελληνικές ποικιλίες κάνναβης για ιατρική χρήση και να ενισχυθούν μοντέλα συλλογικής παραγωγής και διάθεσης σε τοπικό επίπεδο. Το ποσοστό των ασθενών που καλλιεργούν κάνναβη είναι σχετικά μικρό ακόμα σε σχέση με το σύνολο των ασθενών που θα μπορούσαν να λάβουν το φάρμακο για την πάθησή τους. Στους ασθενείς που δεν καλλιεργούν οι ίδιοι κάνναβη θα πρέπει να τους δίνεται ένα εύρος επιλογών: όσοι επιθυμούν να μπορούν να αγοράζουν κάνναβη στην φυσική της μορφή (ή σε παράγωγο/ συμπύκνωμα) από εξουσιοδοτημένους Έλληνες (μικρομεσαίους) παραγωγούς ή από πιστοποιημένους συνεταιρισμούς παραγωγών ή από νόμιμες (ιατρικές/ κοινωνικές) λέσχες κάνναβης που θα παράγουν ποιοτικά ελεγχόμενη κάνναβη αποκλειστικά για τα μέλη τους σε συνεργασία με εξουσιοδοτημένους παραγωγούς ή από (συνεταιριστικά) εξουσιοδοτημένα σημεία λιανικής πώλησης που είτε έχουν άδεια καλλιέργειας, είτε συνεργάζονται με εξουσιοδοτημένους παραγωγούς. Επίσης σε όσους το επιθυμούν να μπορούν να προμηθεύονται νόμιμα και εγκεκριμένα από τον ΕΟΦ φαρμακευτικά σκευάσματα από τα φαρμακεία, χωρίς όμως αυτή να είναι η μόνη επιλογή που έχουν. Σας επισυνάπτουμε μια πρόταση που έχουμε ήδη καταθέσει στους Υπουργούς Υγείας και Δικαιοσύνης σχετικά με την πιλοτική ελληνική παραγωγή που θα καλύψει μέρος των ασθενών που δεν έχουν την δυνατότητα να καλλιεργούν οι ίδιοι το φάρμακό τους. Η Ελλάδα λόγω του κλίματος και των εδαφών της, μπορεί να παίξει ηγετικό ρόλο σε Ευρω-Μεσογειακό επίπεδο σε ότι αφορά την έρευνα πάνω στην ιατρική χρήση της κάνναβης, αλλά και σε ιατρικές εφαρμογές και θεραπευτικές προσεγγίσεις με χρήση κανναβινοειδών. Η ιατρική χρήση της κάνναβης και η ελληνική παραγωγή μπορεί και πρέπει να γίνει αναπτυξιακή προτεραιότητα της Πολιτείας, με πολλαπλά θετικά αποτελέσματα σε πολλούς τομείς της οικονομίας. Το μόνο που χρειαζόμαστε είναι μια γενναία, εμπνευσμένη και επιστημονικά τεκμηριωμένη μεταρρύθμιση των πολιτικών και των επενδυτικών προτεραιοτήτων για να ενισχυθεί η ελληνική παραγωγή κάνναβης, οι μικρομεσαίοι καλλιεργητές/ μεταποιητές και η οικονομία γενικότερα.

Σε όλο τον κόσμο τα τελευταία 10 χρόνια τουλάχιστον υπάρχουν εκατοντάδες χιλιάδες ασθενείς που ανακαλύπτουν τα ιατρικά οφέλη της Κάνναβης. Ήδη σε διεθνές επίπεδο υπάρχει μεγάλη κινητικότητα σε ότι αφορά τη νομιμοποίηση και αποποινικοποίηση της ιατρικής χρήσης της κάνναβης, όπως φαίνεται σε μια πρόσφατη έρευνα που πραγματοποιήσαμε για τα διαφορετικά μοντέλα νόμιμης ρύθμισης σε όλο τον κόσμο [2]. Ήδη 14 χώρες στην Ευρώπη και άλλες τόσες παγκόσμια έχουν αποποινικοποιήσει ή νομιμοποιήσει με τον ένα ή τον άλλο τρόπο την ιατρική χρήση της κάνναβης, ενώ στην Αμερική (που την έχει νομιμοποιήσει σε 22 Πολιτείες, αλλά όχι Ομοσπονδιακό επίπεδο) η θεραπευτική αξία της κάνναβης έχει αναγνωριστεί ακόμα και από το Αμερικανικό Αντικαρκινικό Ινστιτούτο [3]. 

Με μια απλή αναζήτηση στο διαδίκτυο ανακαλύπτει κάποιος πλέον εκατοντάδες επιστημονικές δημοσιεύσεις [4] για τη θεραπευτική αξία της κάνναβης στην ανακούφιση συμπτωμάτων, αλλά και την θεραπεία συγκεκριμένων ασθενειών, και ιδιαίτερα συγκεκριμένων μορφών καρκίνου [5]. Η κάνναβη καταστρέφει τα καρκινικά κύτταρα και εμποδίζει την μετάσταση σε πλήθος περιπτώσεων καρκίνου. Τα κανναβινοειδή επίσης, μέσω του ενδοκανναβινοειδούς μας συστήματος, ρυθμίζουν την ομοιόσταση του ανθρώπινου οργανισμού, την ισορροπία του ανοσοποιητικού μας συστήματος δηλαδή. 

Εμείς το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να σας κοινοποιήσουμε για μια ακόμη φορά τα επιστημονικά δεδομένα, όπως τα έχουμε στείλει ήδη στον Πανελλήνιο Ιατρικό Σύλλογο [6] και την πολιτική ηγεσία [7], αλλά και όπως παρουσιάστηκαν στην πρόσφατη εκδήλωση για την ιατρική κάνναβη στα πλαίσια της 2ης Γιορτής Κάνναβης (12ο Αντιαπαγορευτικό Φεστιβάλ Αθήνας) στις 7 Μάη 2016 [8]. Θα θέλαμε επίσης να σας κοινοποιήσουμε μια πιο εμπεριστατωμένη παρουσίαση του μοντέλου των ιατρικών/ κοινωνικών λεσχών κάνναβης όπως εφαρμόζεται με επιτυχία σε Ισπανία και Ουρουγουάη [9]. 

Τέλος, θα θέλαμε να σας προσκαλέσουμε να παρουσιάσετε τις προτάσεις της Επιτροπής προς το Υπουργείο Υγείας σε ότι αφορά το πλαίσιο νόμιμης ρύθμισης της ιατρικής χρήσης της κάνναβης, στο διήμερο Φόρουμ για την Κάνναβη που θα διοργανώσουμε στις 5-6 Νοεμβρίου 2016 σε χώρο που θα ανακοινωθεί σύντομα. 

Είμαστε στην διάθεσή σας για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την διεθνή εμπειρία και τις καλές πρακτικές από άλλες χώρες. Έχουμε ήδη προτείνει στην Κυβέρνηση και το κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ ένα διεθνές συνέδριο με ομιλητές υψηλού επιπέδου, με τους οποίους είμαστε ήδη σε επικοινωνία/ συνεργασία, για την μεταφορά καλών πρακτικών και τεχνογνωσίας στην Ελλάδα. Είναι καιρός να ρυθμίσουμε νόμιμα την κάνναβη και να αξιοποιήσουμε κάθε δυνατή ιατρική της χρήση, προς όφελος των ασθενών, της οικονομίας και της κοινωνίας. Όλοι μαζί μπορούμε [10]. 

Ηλιόσποροι, δίκτυο για την κοινωνική και πολιτική οικολογία

Παραπομπές:

[1] http://iliosporoi.net/2013-03-08-18-19-57/662-40 

[2] http://iliosporoi.net/2013-03-08-18-19-57/663-2016-05-02-13-53-23 

[3] http://www.cancer.gov/about-cancer/treatment/cam/hp/cannabis-pdq 

[4] http://fileshare432.s3.amazonaws.com/700-cannabis-studies-2012.pdf 

[5] http://icrs.co/ 

[6] http://iliosporoi.net/2013-03-08-18-19-57/658-2016-03-15-09-50-02 

[7] http://iliosporoi.net/2013-02-18-09-53-30/2013-02-18-10-10-26/646-kannavi-prime-ministrer 

[8] https://www.youtube.com/playlist?list=PLHwD_QSDPVkrm8iyXjL8PV_Ke6OYbY8fF 

[9] http://iliosporoi.net/2013-03-08-18-19-57/666-2016-06-07-12-34-38 

[10] https://www.youtube.com/watch?v=i9RlQ2YFu-Y 

____________________

Για ενημέρωση, εκτός της ιστοσελίδας τους σας δίνω και: https://www.facebook.com/iliosporoi/?fref=ts

Για να μην τρώνε κάλτσες και παπούτσια τα σκυλιά

Πολλά αδέσποτα είναι ζώα που οι άνθρωποι πετάνε στο δρόμο επειδή οι ίδιοι δεν κατάφεραν να τα μάθουν να ζουν μαζί τους. 

Αν λείπετε πολλές ώρες ποτέ μην πάρετε σκυλί. Είναι ζώο της αγέλης και τη μοναξιά δεν την αντέχει. Δε θα θυμώσει μαζί σας, θα νιώσει ανάξιο της αγάπης σας και από το στρες και τη μοναξιά θα κάνει ζημιές. 

Έχω πει πολλές φορές πως ποτέ δε χτυπάμε τα ζώα μας. Με ένα αυστηρό βλέμα ή ένα 'εεε' το σκυλί μου σταματά ό,τι κάνει και με κοιτά να πάρει οδηγίες.

Διότι το σκυλί μας ζει για μας κι αν επιμένει να κάνει κάτι που μας ενοχλεί ενώ ξέρει ότι θα θυμώσουμε, πρέπει να ψάξουμε γιατί το κάνει και να απομακρύνουμε τα αίτια. Κι ένα πολύ συνηθισμένο τέτοιο πρόβλημα είναι η μανία κάποιων σκυλιών να μασάνε παπούτσια και ρούχα.

Κυκλοφορεί ένα video με οδηγίες πώς να φτιάξουμε παλτό στο σκύλο από κάλτσα μας. Χαριτωμένο μα θα σας στενοχωρήσω εσάς που δεν το ξέρετε:

Είναι απολύτως απαγορευμένο να δίνουμε κάλτσες μας ή γενικά παλιά μας ρούχα στα σκυλιά. Μια φορά να γίνει παιχνίδι τους και δε θα αφήσουν παπούτσι ή κάλτσα αφάγωτο.

Κλασικό λάθος. Μόλις πάρουμε κουταβάκι του δίνουμε ένα παλιό μας ρούχο για κρεβατάκι. Από τότε νιώθει θαλπωρή με αυτή τη μυρωδιά κι αν λείψουμε κι έχει μοναξιές ορμάει στα άπλυτα.. 

Τα σκυλιά πρέπει να έχουν πάντα καινούργια (εννοώ όχι φορεμένα από εμάς) ρούχα και παιχνίδια. Δεν είναι απαραίτητα τα ακριβά παιχνιδάκια από Pet Shop, καλή είναι κι η λαϊκή ή όποιο παιχνιδάδικο  με μπαλάκια ή  μαλακά ζωάκια που κάνουν ήχους.

Ακούστε με, θα σωθείτε από μπελάδες.

__________________________________

Εικόνα

Ο Τρόυ κι ο Mon Chou Sue μου κοιμούνται αγκαλιασμένοι.

Κάτω: το video που σας είπα.

1906-1914: μετανάστες στη Νέα Υόρκη και οι φορεσιές τους

Έλληνας πολεμιστής

Μεταξύ 1892 και 1954 πέρασαν από το Νησί Έλλις της Νέας Υόρκης 12 εκατομμύρια άνθρωποι. Φτωχοί ή πλούσιοι, όλοι, προκειμένου να καταφέρουν να γίνουν δεκτοί στις ΗΠΑ, φορούσαν τα καλύτερά τους, συχνά φορεσιές παραδοσιακές τις οποίες σύντομα εγκατέλειπαν για να ενσωματωθούν και να γίνουν Αμερικάνοι.

Εκπληκτικές είναι οι φωτογραφίες που τράβηξε ένας υπάλληλος, ο Αύγουστος Φράνσις Σέρμαν, μεταξύ 1906 και 1914. Μαντίλες, περίτεχνα φλαμανδικά κεφαλοδέματα, πλούσια τουρμπάνια της Ανατολής, φουστανέλες και καλιμαύκια, φέσια και καπέλα της υψηλής κοινωνίας, όλα φωτογραφήθηκαν λίγο πριν ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος και και γεωπολιτικές και κοινωνικές αλλαγές εξαφανίσουν τα περισσότερα.

Κοζάκοι και γενίτσαροι και παλικάρια της Αρβανιτιάς, αγόρια της Ινδίας και περήφανες μουλάτες της Γουαδελούπης φτιάχνουν μια συλλογή μοναδική.

Τούτο το blog δεν είναι των εικόνων γι αυτό και μήνες τώρα δίστασα να τα αναρτήσω. Πολλές απ' τις φωτογραφίες εξάλλου είχαν εκδοθεί από το National Geographic από το 1907. Σήμερα έτυχε να ξαναδώ ότι γνώστες Ιστορικοί τις χρωματίζουν και ξαναγίνονται επίκαιρες.

Διαλέγω λίγες αλλά σας δίνω συνδέσμους να δείτε πιο πολλές- χρωματισμένες ή όχι- με τις περιγραφές τους.

Αξίζουν.

[Και, με την ευκαιρία δίνω και ολίγα  για το Ellis Island και πώς να μπείτε στην ιστοσελίδα του για να ανακαλύψετε τον πρόγονό σας, αλλά συστήνω να γκουγκλάρετε και μόνοι σας το πολύ υλικό.]

Η αίθουσα Αναμονής, 1880

Άφιξη, 1900

Γερμανία 1911

Βαυαρία

Γουαδελούπη 1911

Ολλανδία

Γυναίκες από τη Γουαδελούπη

Παιδάκια από Λαπωνία-Σουηδία

Ιταλία

 Άνδρας, Αλγερία 1911

Μητέρα και παιδιά, Σλοβακία

Βοσκός, Ρουμανία

Αλβανία

Τούρκος

Ρωσία

Ινδίες

Νήσος Έλις

Ellis Island: http://www.ellisisland.org

Η Νήσος Έλις είναι ένα μικρό νησάκι στ’ ανοιχτά του Μανχάταν. Τόπος ελπίδας για εκατομμύρια ανθρώπους που αναζητούσαν μία νέα ζωή, από το 1852 έως το 1954 υποδεχόταν τους μετανάστες, όπου υποβάλλονταν σε ιατρικές εξετάσεις προκειμένου να εγκριθεί η άδεια εισόδου τους στις Ηνωμένες Πολιτείες. Λειτούργησε ως μία κολυμπήθρα, αφού πολλοί νεοφερμένοι άλλαξαν τα ονόματά τους εκεί, προσαρμόζοντάς τα στη γλώσσα της νέας τους πατρίδας. Υπολογίζεται ότι το 40% του πληθυσμού της Αμερικής έχει τις ρίζες του στο Έλις Άιλαντ. Πλέον περισσότεροι από 3 εκατομμύρια τουρίστες επισκέπτονται το νησί κάθε χρόνο, προκειμένου να ενημερωθούν για την ιστορία της μετανάστευσης στη χώρα ή για να μάθουν για τις ρίζες τους. Η μετάβαση γίνεται με φέρι ενώ μπορεί να συνδυαστεί με μία κρουαζιέρα στα γύρω νησάκια.

Στο κατάστρωμα, 1880

Ο  ιστότοπος του Ellis Island στη Νέα Υόρκη: Βρες τον μετανάστη πρόγονό σου: 

...Το συγκλονιστικό με τον εν λόγω ιστότοπο: http://www.ellisisland.org/
 είναι ότι δίνει στο χρήστη τη δυνατότητα πρόσβασης, μέσω μηχανής αναζήτησης, σε μία τεράστια βάση δεδομένων με όλα σχεδόν τα επώνυμα των ανθρώπων που πέρασαν από εκεί από το 1892 μέχρι το 1924, τα ονόματα των πλοίων με τα οποία είχαν ταξιδέψει, καθώς και την ακριβή ημερομηνία αναχώρησης και άφιξή τους στη Νέα Υόρκη.

Κάνοντας μία απλή εγγραφή στο σάιτ, μπορείς κανείς να ψάξει βάσει του ονόματος και του επωνύμου τον ξεχασμένο παππού, προπάππου ή προ-προ-πάππου και να νιώσει το ίδιο ρίγος που έχουν νιώσει εκατομμύρια χρήστες του, οι οποίοι βλέπουν ξαφνικά μπροστά τους το φάντασμα ενός παρελθόντος που ποτέ δεν έζησαν, παρά μονάχα άκουσαν μέσα από αφηγήσεις...

από cretalive:

Στο διάστημα 1892 έως 1924, πάνω από μισό εκατομμύριο Έλληνες και κρητικοί βρέθηκαν στο νησί Ellis ...Οι Αμερικανοί δεν τους έτρεφαν ιδιαίτερη συμπάθεια. Τους φώναζαν «λιγδιάρηδες» («greaseballs») και «βρωμοέλληνες» («dirty Greeks»).

Το Ellis Island είναι από τα μέρη εκείνα με την εντονότερη «οσμή» ιστορίας των τελευταίων δύο αιώνων: εκεί κατέφταναν τα υπερωκεάνια από την Ευρώπη, προκειμένου να «δηλωθούν» οι επιβαίνοντες, προτού ξεχυθούν στο άγνωστο για ένα νέο ξεκίνημα.

Ανάμεσά τους, τον Απρίλιο του 1892, και χιλιάδες Έλληνες, αλλά και κρητικοί, που έφευγαν κατά κύριο λόγο από τα λιμάνια της Ιταλίας, στην οποία περνούσαν μέσω Πάτρας και Πειραιά, για να επιβιβαστούν στα πλοία που θα έφταναν μετά από μερικές μαρτυρικές εβδομάδες στη γη της επαγγελίας.

 Στο διάστημα 1892 έως 1924, πάνω από μισό εκατομμύριο Έλληνες και κρητικοί βρέθηκαν στο νησί Ellis και υπολογίζεται πως σχεδόν οι μισοί, επέστρεψαν κάποια στιγμή μόνιμα στην Ελλάδα. Οι Αμερικανοί δεν τους έτρεφαν ιδιαίτερη συμπάθεια. Τους φώναζαν «λιγδιάρηδες» («greaseballs») και «βρωμοέλληνες» («dirty Greeks»). Στον Νότο, οι Έλληνες βρέθηκαν στο στόχαστρο της Κου-Κλουξ-Κλαν, ενώ οι νόμοι που ψηφίζονταν για τους μαύρους ίσχυαν και για τους ίδιους, καθώς δεν θεωρούνταν «λευκοί».

Οι δύσκολες μέρες

Αρχές του εικοστού αιώνα  η Ελλάδα έχασε το 8% του συνολικού πληθυσμού της. Την  προτίμηση των Ελλήνων μεταναστών κέρδισαν οι Η.Π.Α. και η Αυστραλία. Στο μυαλό κάθε μετανάστη υπήρχε μόνο μια σκέψη, πώς να φτάσει στη «Γη της Επαγγελίας».

Οι μετανάστες ήταν κυρίως νέοι άντρες από αγροτικές περιοχές, αγράμματοι, και εκτός από τη σωματική τους ικανότητα δεν διέθεταν αλλά προσόντα. Η ιστορικός Ελένη Παπανικόλα, καταγράφει στο βιβλίο της «Μόχθος και Μένος στην Καινούρια Γη – οι Έλληνες μετανάστες της Γιούτα» την ιστορία των πρώτων Ελλήνων μεταναστών στην Αμερική και συγκεκριμένα στην περίοδο μεταξύ του 1906 και του 1914. Χιλιάδες Έλληνες και ανάμεσά τους πολλά Κρητικόπουλα περνούσαν τον ωκεανό στοιβαγμένοι σε καράβια, υπομένοντας άθλιες συνθήκες, σ’ ένα ταξίδι που διαρκούσε ένα μήνα, με το όνειρο ότι θα πατούσαν επιτέλους το πόδι τους στη γη της αφθονίας και της ελευθερίας!

Η Οδύσσεια των Ελλήνων μεταναστών ξεκινούσε από το λιμάνι του Πειραιά και κρατούσε περίπου 22 μέρες.  Κουρασμένοι από το ταξίδι όταν φτάνανε στην Αμερική πρώτα έπρεπε να περάσουν από την υπηρεσία αλλοδαπών και δημόσιας υγείας. Αυτό ήταν εφιάλτης για πολλούς. Όσοι δεν περνούσαν τις εξετάσεις τους απαγόρευαν την είσοδο στην Αμερική και τους έστελναν πίσω με τα ίδια καραβιά στην πατρίδα τους. Σε αυτούς που παραμέναν, η ζωή δεν τους χαμογελούσε. Οι δουλειές και τα λεφτά που περιμένανε να βρουν ήταν διαφορετικά από αυτά που φαντάζονταν.

Η εύρεση εργασίας ήταν δύσκολη και συχνά περιπετειώδης. Όσοι δεν μπορούσαν να βρουν εργασία στις μεγαλουπόλεις της Ανατολικής ακτής, δελεάζονταν από τους πράκτορες ευρέσεως εργασίας, στη Δύση. Δούλεψαν σ’ όλη την ενδοχώρα τοποθετώντας σιδηροδρομικές γραμμές στα λειβάδια, χτίζοντας δρόμους, σκάβοντας υπονόμους, και καθαρίζοντας τη γη από αγριόχορτα.  Επέβαιναν σε φορτηγά τρένα κρυφά για να μεταφερθούν από το ένα μέρος στο άλλο, με μοναδικά εφόδια ψωμί μπαγιάτικο και φασόλια.

Στη Γιούτα, υπεύθυνος για την εύρεση εργασίας στους Έλληνες μετανάστες ήταν ο πράκτορας Λεωνίδας Γ. Σκληρής, ο θρυλικός «Τσάρος των Ελλήνων».  Ο Σκληρής, ένας από τους επιφανείς εμπόρους Ελλήνων μεταναστών στη Δύση, έβρισκε δουλειά στους μετανάστες στην Εταιρία Χαλκού της Γιούτα, στις σιδηροδρομικές εταιρίες της Δύσης (Western Pacific Railroad, Denver & Rio Grande Western Railroad) και στα ανθρακωρυχεία της κομητείας του Κάρμπον.

Ο Σκληρής απαιτούσε υπερβολική αμοιβή από τους μετανάστες που έψαχναν δουλειά, καθώς επίσης και μηνιαία αμοιβή αφού τους έβρισκε εργασία.  Η στυγνή εκμετάλευση από τον Σκληρή οδήγησε τους Έλληνες μετανάστες να ξεσηκωθούν κατά του συστήματος των εργατοπατέρων – προστατών στην απεργία του Μπίνγκαμ το 1912.

Στα καφενεία οι νέοι μετανάστες έμαθαν για τα νέα ανθρακωρυχεία της Κομητείας του Κάρμπον και από το 1905 υπήρχαν παντού Έλληνες (Castle Gate, Spring Canyon, Sunnyside, Black Hawk, Helper, Winter Quarters, Scofield, and Price).  Καινούριες φλέβες άνθρακα ανακαλύπτονταν συνέχεια και οι Έλληνες μετανάστες έγραφαν πίσω στην πατρίδα ότι υπάρχει δουλειά για όλους στα ορυχεία.

Οι εργάτες ζούσαν σε παράγκες και οικοτροφεία, διαιρεμένα σύμφωνα με την εθνικότητα. Η ασφάλεια των ανδρών δεν είχε σημασία για τα αφεντικά, οι οποίοι μπορούσαν να τους αντικαταστήσουν αμέσως αν σκοτώνονταν ή σακατεύονταν.

ο ιστότοπος

Είναι πάντως και ο ιστότοπος του Ελις Αιλαντ συγκλονιστικός. Κάνοντας μία απλή εγγραφή στο σάιτ, μπορείς κανείς να ψάξει βάσει του ονόματος και του επωνύμου τον ξεχασμένο παππού, προπάππου ή προ-προ-πάππου και να νιώσει το ίδιο ρίγος που έχουν νιώσει εκατομμύρια χρήστες του, οι οποίοι βλέπουν ξαφνικά μπροστά τους το φάντασμα ενός παρελθόντος που ποτέ δεν έζησαν, παρά μονάχα άκουσαν μέσα από αφηγήσεις._________

Χρωματισμένες οι φωτογραφίες του Augustus Sherman: https://www.buzzfeed.com/matthewtucker/colourised-photos-of-ellis-island-immigrants-from-the-ear?utm_term=.ncYVop7yd#.cjkM9ab1q

Washington Post: What America’s immigrants looked like when they arrived on Ellis Island

Όχι πλέον 'αδέσποτα' στη Μύκονο αλλά δεσποζόμενα υπό την προστασία του Δήμου

Στο αεροπλάνο για το Βερολίνο πάλι συνταξίδεψα με σκυλιά και γατιά που φυγαδεύονται από την Ελλάδα για να βρουν την τύχη τους στον πολιτισμένο κόσμο. Συνήθως παιδάκια ή βασανισμένα και παρατημένα είναι οι μετανάστες και πρόσφυγες που αφήνουν πίσω τους τον ακήρυχτο πόλεμο των βαρβάρων κατά των αθώων.

Ντρέπομαι που έρχομαι από τέτοιο τόπο. Ντρέπομαι που οι φόλες, οι εγκαταλείψεις, η κακομεταχείριση ζώων έχει μεγέθη και έκταση πολέμου και δεν είναι μεμονωμένα περιστατικά του αρρώστου του χωριού –σαν τη δασκάλα εκείνη που έχασε τη δουλειά της όταν την έπιασε μια κάμερα να βασανίζει γάτα στην Αγγλία.

Τα λεγόμενα «αδέσποτα» που κάποιοι τα περιφρονούν σαν την κάστα των 'untouchables' της Ινδίας, είναι στο δρόμο επειδή κάποιος ασυνείδητος δεν τα φρόντισε αλλά ακόμα κι έτσι μη δεσποζόμενα δεν είναι, διότι κατά το νόμο την ευθύνη τους έχει ο Δήμος.

Έχω ζήσει σε τόπους δίχως 'αδέσποτα' και ξέρω ότι δεν είναι δύσκολο να σωθούν από τη δυστυχία τα σκυλιά και τα γατιά αν ο Δήμος νοιάζεται.

Αν ήρθατε στη Μύκονο τα τελευταία χρόνια θα το παρατηρήσατε ότι δεν είναι πια οι δρόμοι γεμάτοι σκελετωμένα σκυλιά και νηστικά γατάκια κι ότι άνετα θα φάτε στις ταβέρνες δίχως να ζητιανεύουν λιμασμένα τη μπουκιά σας. Τη δουλειά, που έφερε την αλλαγή, την κάνει ο πολύ δυναμικός Φιλοζωικός μας Σύλλογος που ακούραστα μαζεύει κάθε άκληρο μικρό, στειρώνει, αποπαρασιτώνει και φροντίζει υιοθεσίες κυρίως στο εξωτερικό. Κάποια στιγμή τη σπουδαία δουλειά του βοήθησε και μια μεγάλη δωρεά ξένου λάτρη της Μυκόνου στα χρόνια τα δύσκολα όταν ο Δήμος δε στήριζε τη Φιλοζωική.

Φέτος μαθαίνω ότι ο Δήμος δεσμεύτηκε για €73.800 υπερδιπλασιάζοντας τη δημοτική δαπάνη για περισυλλογή και περίθαλψη αδέσποτων.

Σας μεταφέρω με την ελπίδα όλοι οι Δήμοι να ενδιαφερθούν ώστε να λυθεί για πάντα το πρόβλημα και όλοι οι ιδιώτες να αποκτήσουν συνείδηση ώστε να σταματήσουν φόλες, αλυσίδες και πείνα να γίνονται αιτία της ανάγκης φυγάδευσης δυστυχισμένων που, δεν είναι παρά ένδειξη απόλυτης ξεφτίλας και έκπτωσης αξιών.

Κουράστηκα να τα λέω:

Τη γη με τα ζώα τη μοιραζόμαστε.

Το ήθος κι ο πολιτισμός μας κρίνεται από τη συμπεριφορά μας προς τους αδύναμους.

Τα ζώα μας δίνουν την αγάπη και την εμπιστοσύνη τους κι είναι ντροπή και όνειδός μας να γινόμαστε ο διάβολός τους αντί προστάτης τους.

Mykonos Daily: 

Σημαντική αύξηση δαπανών για την διαχείριση των αδέσποτων ζώων στο Δήμο Μυκόνου

Συνεχίζεται η περίθαλψη αδέσποτων ζώων στον Δήμο Μυκόνου

Ολοκληρώθηκε με επιτυχία και φέτος ο διαγωνισμός για την διαχείριση των αδέσποτων ζώων του νησιού μας. Το ποσό της δαπάνης που θα διατεθεί υπερδιπλασιάστηκε και ανέρχεται στις 73.800 ευρώ, καθότι η περισυλλογή και περίθαλψη αδέσποτων ζώων την περσινή χρονιά ξεπέρασε κάθε προσδοκία. Ως Δημοτική Αρχή θεωρούμε χρέος μας να προστατεύσουμε και να φροντίσουμε όλους τους μικρούς μας φίλους.

Η διαδικασία που θα ακολουθηθεί είναι η εξής: 

Με τη συμβολή της φιλοζωικής οργάνωσης τα αδέσποτα θα οδηγούνται στο κτηνιατρείο ..το οποίο διαθέτει την κατάλληλη υποδομή, ώστε να μπορεί να φιλοξενήσει προσωρινά και για εύλογο χρονικό διάστημα τα προς περίθαλψη ζώα, μέχρι την αποθεραπεία τους. Στη συνέχεια θα πραγματοποιούνται ανά περίπτωση οι εξής ενέργειες:

Στείρωση, έλεγχος, εμβολιασμός, αποπαρασίτωση, παρακολούθηση, νοσηλεία και ιατροφαρμακευτική περίθαλψη των αδέσποτων ζώων που έχουν περισυλλεχθεί σύμφωνα με τα οριζόμενα στις διατάξεις του νόμου.

Οι παραπάνω ενέργειες είναι εξαιρετικής σημασίας για το ζώο αλλά και για τον άνθρωπο. Συγκεκριμένα:

Εξασφαλίζεται η υγεία του αδέσποτου ζώου.

Εξαλείφονται τα επιθετικά φαινόμενα.

Επιτυγχάνεται ένας αριθμητικά διαχειρίσιμος αδέσποτος πληθυσμός ο οποίος συνεπάγεται:

- Λιγότερα ατυχήματα από αδέσποτα.

-Καθαρότερο οικιστικό περιβάλλον.

Ένας υγιής, μικρός σε αριθμό και φροντισμένος αδέσποτος πληθυσμός σκύλων και γάτων είναι ένα ευχάριστο θέαμα καταρχάς για τους ίδιους τους κατοίκους μιας περιοχής αλλά και για τον οποιονδήποτε ξένο επισκέπτη της χώρας μας.....

koini gnomi

__________

facebook: Mykonos Animal Welfare Support Group, facebook: Mykonos Animal Welfare