Παρασκευή 10 Μαρτίου 2017

Ένα χωριό δικάζεται― 13 Μαρτίου #skouries


Χωράει ένα χωριό σε μια αίθουσα δικαστηρίου;
Θα αφήσουμε ένα χωριό να επωμιστεί την ευθύνη και τις συνέπειες μιας άνισης μάχης για να σωθεί η υγεία μας, η Φύση κι η πατρίδα του Αριστοτέλη από την αλητεία και τις παρανομίες μιας εγκληματικής εταιρίας δίχως νόμιμες άδειες.

Έχω ξαναγράψει πολλές φορές ότι τέτοια ορυχεία δεν πλουτίζουν τα χωριά που καταστρέφουν αλλά μετόχους που ζουν μακριά από τις συνέπειες της φυσικής καταστροφής.
Έχω δημοσιεύσει πολλές έγκυρες εκθέσεις ειδικών αλλά και φωτογραφίες των ΜΑΤ (που εμείς πληρώνουμε) να καταδιώκουν τους Ιερισσιώτες και να συλλαμβάνουν παιδιά αλλά και τη στημένη δικογραφία και άγρια κατατρομοκράτηση των κατοίκων.

Φέρνω πάλι συνδέσμους και άρθρα για ενημέρωση, το συναρπαστικό ντοκιμαντέρ 'Η «εγκληματική οργάνωση» της ΒΑ Χαλκιδικής', πίνακα προστίμων  και σχόλια μαζί με πληροφορίες δράσεων συμπαράστασης για τις 13 Μαρτίου (+αγγλόφωνα για κοινοποιήσεις).

Παρακαλώ μην προσπεράσετε.

Η «δίκη των Σκουριών» τον Ιούνιο 2016, 
είχε αναβληθεί και ξεκινάει την Δευτέρα 13 Μαρτίου
  • Την Δευτέρα 13 Μαρτίου στα δικαστήρια Θεσσαλονίκης η αστυνομία και το δικαστικό σύστημα θα προσπαθήσουν να χωρέσουν ένα ολόκληρο χωριό μέσα σε μια δικαστική αίθουσα. Εκτιμάται ότι από αυτό θα προκύψουν διάφορα προβλήματα όπως:
    • Πως θα ξεχωρίζουν οι δικαστές τους ενόχους μέσα σε τόσο κόσμο;
    • Πως θα επιβάλουν ποινές σε κατηγορητήρια που είναι πανομοιότυπα λες και έχουν βγει με καρμπόν;
    • Πως θα στοιχειοθετήσουν ότι πρόκειται για εγκληματική οργάνωση όταν οι αρχηγοί είναι γιαγιάδες και παιδιά;
    • Πόσες «πίτσες» και «μπύρες» παραγγείλανε οι κάτοικοι μέχρι να καταλάβουν οι διωκτικές αρχές ότι αυτές οι λέξεις είναι συνθηματικά που καλύπτουν εγκληματικές πράξεις;
    • Πόσα κιλά χρυσό πρέπει να τοποθετηθούν στη ζυγαριά που κρατάει το άγαλμα της δικαιοσύνης για να καταδικάσει κάποιους ανθρώπους που αγωνίζονται να μην καταστραφεί ο τόπος τους;

    Κάθε σπίτι κι ένα διωκόμενο, κάθε οικογένεια κι έναν «τρομοκράτη»

    Την Δευτέρα 13 Μαρτίου, στα δικαστήρια Θεσσαλονίκης ξεκινάνε οι «μεγάλες» δίκες των αγωνιστών για τις Σκουριές. 
    Συγκεκριμένα, στις 13/3 δικάζονται 21 άτομα για την υπόθεση του εμπρησμού του εργοταξίου στις Σκουριές με βαρύτατες κατηγορίες για εγκληματική οργάνωσηβαριές σωματικές βλάβες, κτλ.
    Η βιομηχανία διώξεων ήταν η απάντηση της κυβέρνησης Σαμαρά, της αστυνομίας και της Eldorado Gold όταν φάνηκε ότι το κίνημα ενάντια στην εξόρυξη πάει να χαλάσει τα σχέδια τους. Έτσι, συνολικά 450 άνθρωποι της περιοχής έχουν βρεθεί να κατηγορούνται για κάθε πιθανή και απίθανη αιτία.
    Κάθε σπίτι έχει και από έναν διωκόμενο, κάθε οικογένεια και από έναν «τρομοκράτη». Οι επιστημονικές έρευνες συνεχίζονται με σκοπό να αποκαλυφθεί πως κοιμάσαι μια μέρα απλός άνθρωπος και ξυπνάς τέρας.
    Την Δευτέρα 13 Μαρτίου καθένας που αντιδράει στην αδικία πρέπει να βρίσκεται έξω από τα δικαστήρια της Θεσσαλονίκης στις 9 το πρωί.
    Φυσικά πολλοί δεν θα μπορούν επειδή δουλεύουν, όμως δράσεις ενημέρωσης και αλληλεγγύης γίνονται συνεχώς και ο καθένας μπορεί να συνεισφέρει με τον τρόπο του. Δεν πρέπει να τους αφήσουμε να μας τρομοκρατήσουν, να εκφοβήσουν τον κόσμο που αντιστέκεται με τις φυλακές και τα πρόστιμα.
    Την Δευτέρα 13 Μαρτίου γίνεται επίσης μια προσπάθεια δημοσιονομικής ώθησης του ελληνικού κράτους, μια και τα δικαστικά έξοδα για όλες αυτές τις δίκες είναι τεράστια, της τάξης των εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ που πρέπει οι διωκόμενοι να βρουν και να ακουμπήσουν στη «δικαιοσύνη». Γι’ αυτό έχει τεράστια σημασία η οικονομική στήριξη των διωκόμενων.

    Ποιοι θα έπρεπε να είναι στο εδώλιο

    Την Δευτέρα 13 Μαρτίου κανονικά θα έπρεπε στο εδώλιο του κατηγορουμένου να βρίσκονται:
    • Η Eldorado Gold που κατηγορείται για:
    α) Φοροαποφυγή με θυγατρικές… ταχυδρομικές θυρίδες και αλισβερίσι στα νησιά Μπαρμπέϊντος
    β) Καταστροφή χιλιάδων θέσεων εργασίας σε γεωργία, τουρισμό, αλιεία, μελισσοκομία
    γ) Εξαγορά συνειδήσεων και εκβιασμούς
    δ) Διασπορά επικίνδυνων και καρκινογόνων ουσιών όπως ο αμίαντος
    ε) Σκανδαλώδη και αποικιοκρατική εκμετάλλευση του πλούτου της περιοχής
    • Η τωρινή ελληνική κυβέρνηση που ενώ έλεγε ότι θα σταματήσει τις εξορύξεις χρυσού τώρα δεν προλαβαίνει να υπογράφει αδειοδοτήσεις.
    Επίσης κατηγορείται ότι αν δεν υποτασσόταν στα μεγάλα συμφέροντα και ακύρωνε την κατάπτυστη σύμβαση με την Eldorado, οι διώξεις θα μπορούσαν να καταρρεύσουν όπως κατέρρευσαν οι προηγούμενες της Ολυμπιάδας.
    Καλά, για τις προηγούμενες κυβερνήσεις δεν το συζητάμε…
    • Η αστυνομία που ετοιμάζει κατηγορητήρια λαμβάνοντας ταυτόχρονα χρηματοδότηση από την Eldorado, με «ενοχοποιητικά» στοιχεία που δέχεται να της φέρνει η εταιρία security και που δεν μαζεύει καν μόνη της.
    Επίσης κατηγορείται για σωματικές και ψυχολογικές βλάβες, για τα δακρυγόνα στα σχολεία, για μπουκάρισμα σε σπίτια τα ξημερώματα και γενικά για μαφιόζικη συμπεριφορά.
    Για όλους αυτούς τους λόγους την Δευτέρα 13 Μαρτίου, θα είμαστε εκεί!



Σαράντης Δημητριάδης, ομότιμος καθηγητής γεωλογίας ΑΠΘ, με το εξής σημείωμα:
«Το άρθρο αυτό για την Ελληνικός Χρυσός μου ζητήθηκε από από τη σύνταξη του «capital.gr» και δημοσιεύθηκε σ΄αυτόν τον ιστότοπο στις 6/3/17. Εν τούτοις, αφαιρέθηκαν κατά τη δημοσίευση οι παραπομπές που υπήρχαν στο κείμενο σε links άλλων σχετικών δημοσιευμάτων μου που συμπληρώνουν και ολοκληρώνουν το άρθρο. Αναδημοσιεύω λοιπόν εδώ το ίδιο άρθρο στην πλήρη του μορφή, με τις απαραίτητες κατά τη γνώμη μου παραπομπές.»---> http://antigoldgr.org/blog/2017/03/07/eyrygonia-theorisi-ell-chrysos/

Η Απάτη της Μεταλλουργίας Flash Smelting Αντί δημοσίου οφέλους, καταλήστευση δημόσιου πλούτου και φυγάδευση αφορολόγητων κερδών € 13,68 δις 

Tα πρόστιμα των ΕπιθεωρητώνΠεριβ δεν δημοσιοποιούνται ώστε οι εταιρείες π παρανομουν να προστατεύονται απ'πην αρνητική δημοσιότητα 

Τα δύο υψηλότερα πρόστιμα, ύψους 994.000 και 739.000 ευρώ, αφορούν τη γνωστή υπόθεση της εταιρείας Ελληνικός Χρυσός. 

Δεν είναι τα χρήματα. Επιβεβαιώνεται ξανά κ ξανά οτι η σύμβαση του 2003 με την Ελ.Χρυσός ήταν παράνομη, χαριστική,προϊόν διαπλοκής









__________________________________________________
@epitropiagonapanagias
-Επιτροπή Αγώνα Μεγάλης Παναγιάς (3 χιλιόμετρα κάτω απ' τις Σκουριές)
-Water Warriors (Θεσ/νίκη)








Αναβολή για 9 Νοε #skouries

Πέμπτη 9 Μαρτίου 2017

ΕΕ τείχη σε νοερές γραμμές και τοίχοι στα μυαλά




Τον είδαμε τον Πολωνό ακροδεξιό Ευρωβουλευτή να υποστηρίζει με υπεραιωνόβια καταρριφθέντα επιχειρήματα ότι οι γυναίκες πρέπει να αμείβονται λιγότερο διότι είναι πιο αδύναμες, πιο μικρόσωμες και πιο κουτές από τους άνδρες.
Πέραν του ότι πια είναι γνωστοί οι λόγοι που στους 100 πρώτους σκακιστές υπάρχει μόνο μια γυναίκα (καμία κατά τον ανενημέρωτο ευρωβουλευτή) και που γυναίκα Αϊνστάιν δεν υπάρχει (αν και βολικά ξεχνιέται πάντα η Μαρί Κιουρί) διότι γνωρίζουμε πια καλά τι συνέβη με την 'Αδελφή του Σαίξπηρ', αυτό που δε χωρά στο νου του ακροδεξιού ανόητου είναι ότι αν… αν οι γυναίκες ήταν όντως πιο κουτές κι αδύναμες, σε μια ανθρωπιστική Ευρώπη ίσως αυτό ακριβώς να ήταν αιτία να αμειφθούν καλύτερα κι όχι να πεταχτούν στο δρόμο για να πεθάνουν.

Αλλά αυτά είναι γνωστά κι αν πάλι τα αναφέρω είναι επειδή δένουν με μια άλλη είδηση. Ηλεκτροφόρο φράχτη υψώνει στα νότια σύνορά της η Ουγγαρία υπολογίζοντας το κόστος να φτάσει μόνο τα €123εκ και να έχει τελειώσει σε 2 μήνες διότι τη βασική βαριά δουλειά θα κάνουν σκλάβοι, 700 κατάδικοι.


Καταλαβαίνουμε τι μας συμβαίνει;
Κατανοούμε ότι εκείνη η Ευρωπαϊκή Ένωση που ξεκίνησε με ντιρεκτίβες ανθρωπιστικές περί κατάργησης συνόρων, δικαιωμάτων μειονοτήτων όσο και διάσωσης της ξερολιθιάς και των βοσκοτόπων, είναι παρελθόν και πλέον κυβερνιέται σε ένα είδος Βερσαλλιών, από προνομιούχους γραφειοκράτες ή παλαβιάρηδες πολιτικούς που με καρότο τα προνόμια τους ξαπόστειλε ο  εκάστοτε Πρωθυπουργός τους επειδή παραήταν γελοίοι ή ενοχλητικοί στη χώρα τους;

Tο Φράκτη βλέπετε πάνω,
και κάτω την είδηση και video με τον κ. Γιάνους Κόρβιν-Μίκκε 
τις αντιδράσεις και την θαυμάσια απάντηση της Ισπανίδας κυρίας Περέζ που, του απαντά, βρίσκεται εκεί για να υπερασπίζεται τις γυναίκες από άνδρες σαν αυτόν.





Ο Πολωνός συντηρητικός πολιτικός Janusz Korwin-Mikke άφησε κατάπληκτα τα μέλη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου κατά τη διάρκεια μιας συζήτησης σχετικά με το μισθολογικό χάσμα μεταξύ των δύο φύλων στην Ευρώπη, όταν δήλωσε πως: «οι γυναίκες πρέπει να κερδίζουν λιγότερα, επειδή είναι πιο αδύναμες, μικρότερες και λιγότερο ευφυείς. Πρέπει να κερδίζουν λιγότερα. Αυτό είναι όλο».
Ο Korwin-Mikke παρουσίασε μάλιστα και κάποια πολύ περίεργα επιχειρήματα για να στηρίξει τους ισχυρισμούς του: «Ξέρετε πόσες γυναίκες βρίσκονται στην πρώτη εκατοντάδα σκακιστών;» και απάντησε ο ίδιος στο ερώτημα που έθεσε: «Σας λέω. Καμία». Πρώην grandmaster σκάκι Judit Polgar από την Ουγγαρία θα μπορούσε να έχει κάτι να πει για αυτή τη δήλωση.
Βέβαια η grandmaster στο σκάκι Judit Polgar από την Ουγγαρία μάλλον θα έχει διαφορετική γνώμη.
Στα σχόλια του Korwin-Mikke απάντησε η Ισπανίδα Ευρωβουλευτής, Iratxe Garcia-Perez που πήρε το λόγο στη συνέχεια.
«Κατά τη γνώμη σας, εγώ δεν θα έπρεπε να έχω καν το δικαίωμα να βρίσκομαι εδώ ως μέλος του κοινοβουλίου. Και ξέρω ότι σας πονάει και να σας ενοχλεί ότι οι γυναίκες σήμερα μπορούν να είναι μέλη της Βουλής και να εκπροσωπούν πολίτες που έχουν τα ίδια δικαιώματα με εσάς. Είμαι εδώ για να υπερασπιστώ όλες τις ευρωπαίες γυναίκες από άνδρες σαν εσένα».
Παρά το γεγονός πως η ΕΕ ηγείται παγκοσμίως σε θέματα ισότητας των φύλων, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή υπολογίζει πως θα χρειαστούν ακόμη 70 χρόνια για να φτάσουμε στο σημείο οι γυναίκες να κερδίζουν τον ίδιο μισθό με τους άνδρες. Επίσης οι γυναίκες στην ΕΕ υποεκπροσωπούνται στην πολιτική και είναι λιγότερο πιθανό να κατέχουν θέσεις ισχύος στον οικονομικό τομέα._______




Τρίτη 7 Μαρτίου 2017

8/ 3 Εφετείο για Βελβεντό και δια του τρόμου διακυβέρνησις


Αύριο 8 Μαρτίου ξεκινά το Εφετείο για την υπόθεση Βελβεντού του 2013. Για μια αναίμακτη απόπειρα ληστείας από πολύ νέους που παραμένουν φυλακισμένοι για τις ιδέες τους σε ένα κράτος που απελευθερώνει Ρουπακιάδες, και ανοίγει τις πόρτες της Βουλής σε τραμπούκους, κλέφτες δημόσιου χρήματος και δολοφόνους.

Τρομοκρατία είναι η δια του τρόμου επιβολή, δια βιαίων και σκληρών μέσων διακυβέρνησης κατά το λεξικό Δημητράκου αλλά και της Οξφόρδης και το Petit Larousse της γιαγιάς μου τα οποία έχω μπροστά μου. Μάλιστα το Larousse το προχωρεί ακόμα πιο πολύ τοποθετώντας σε ιστορικό χρόνο και τόπο.
 Παλιούς ορισμούς φέρνω για σύγχρονα προβλήματα, ίσως μου πείτε. Είναι έτσι όμως;
Ή μήπως, (σαν τη λέξη Ναρκωτικά για να τρομάζει κι ας αναφέρεται σε ουσίες  που δε ναρκώνουν) έχουμε και με την 'Τρομοκρατία'  μια εφαρμογή όρων γνωστών για φανταστικούς εσωτερικούς κι εξωτερικούς εχθρούς;
Έχουν μεγάλη δύναμη οι φανταστικοί εχθροί. Εμφανίζονται όποτε χρειάζεται, συλλαμβάνονται όποτε χρειάζεται.
Κι ας  λέμε και  ξαναλέμε ότι αν είναι να διαλέξω στη σημερινή Ελλάδα τον τραπεζίτη ή το ληστή ξέρω με ποιου το μέρος είμαι.‬

‪Κι ας λέμε και  ξαναλέμε ότι η ληστεία στο Βελβεντό απέτυχε κι ήταν αναίμακτη ‬
‪ενώ η άλλη της χώρας πέτυχε κι έχει θύματα χιλιάδες αυτόχειρες και κατεστραμμένους.‬

‪Κι ας λέμε και ξαναλέμε ότι οι «τρομοκράτες» δε μας τρομοκρατούν.‬
‪Άλλοι μας τρομοκρατούν: οι κρατούντες και τέτοια Δικαιοσύνη. Αυτά φοβόμαστε κι όχι μια νεανική παρέα που  αντιδρά επειδή οραματίζεται ένα καλύτερο  κόσμο.

_____Σας φέρνω τους ορισμούς, 
απόσπασμα από το 'Βήτα Όπως Βλακεία' του Δήμου Βοσινάκη.
 κείμενο του Τάσου Θεοφίλου για το Βελβεντό
και πληροφορίες για το Εφετείο και τη συγκέντρωση αύριο (με χάρτη μη μου χαθείτε στον Κορυδαλλό).

Αν ταξιδεύατε σε άλλο πλανήτη και δε θυμάστε την υπόθεση έχω πολλά, πάρα πολλά, σε παλιότερα άρθρα μα θα βρείτε και άλλων γκουγκλάροντας:




Δήμος Βοσινάκης
Για πόσο ακόμα θα ανεχόμαστε θεοκρατικά καθεστώτα τύπου Ταλιμπάν να ρεζιλεύουν το ανθρώπινο είδος; Πως μία στρατιωτική επίθεση εναντίον του Αφγανιστάν, μίας χώρας συνώνυμο της φτώχειας και της οπισθοδρόμησης, κατόρθωσε να βαπτιστεί σαν πόλεμος εναντίον της τρομοκρατίας, ενώ στην πραγματικότητα ήταν μία καθαρή περίπτωση τρομοκρατίας; (από Βήτα Όπως Βλακεία)

Τάσος Θεοφίλου
Έχουν περάσει τέσσερα και κάτι χρόνια από 'κείνον τον Φλεβάρη του 2013. Τα πρόσωπα των συντρόφων, είναι η αλήθεια, δεν χρειάζονται πια φώτοσοπ. Είναι όμως κάτι παραπάνω από αλήθεια πως παραμένουν ακόμη στη φυλακή και αυτή είναι μια πραγματικότητα που δεν ρετουσάρεται.
Το εφετείο της υπόθεσης Βελβεντού ξεκινάει μεθαύριο Τετάρτη 8 Μαρτίου στην δικαστική αίθουσα των φυλακων Κορυδαλλού και αυτό ειναι το κείμενο των συντρόφων: 
Τέσσερα χρόνια μετά η δικαιοσύνη τους θα μας κρίνει με βάση την νεκρή γλώσσα των νόμων για τις επιλογές αγώνα που μας οδήγησαν στην φυλακή. Είτε μιλάμε για την ένοπλη απαλλοτρίωση του κλεμμένου πλούτου που βρίσκεται κλειδωμένος στα χρηματοκιβώτια των τραπεζών. Είτε για την ανάπτυξη συντροφικών δεσμών και σχέσεων μεταξύ συντρόφων.
Θεωρούμε ότι κανένα δικαστήριο δεν είναι αρμόδιο να κρίνει την ουσία των επιλογών μας που δεν είναι άλλη από την απόφαση μας να συγκρουστούμε με την εξουσία και τον πολιτισμό της χτίζοντας παράλληλα σχέσεις αλληλεγγύης μεταξύ όσων αγωνίζονται ενάντια στην παντοδυναμία της.
Πως είναι δυνατόν εξάλλου να χωρέσουν μέσα στον ποινικό κώδικα λέξεις όπως η ελευθερία, ο αγώνας, η αφοσίωση, η αλληλεγγύη, η συντροφικότητα, κάθε μια από τις οποίες κουβαλάει αξίες ανταγωνιστικές προς τον κόσμο που η αστική δικαιοσύνη υπερασπίζεται. Τον κόσμο του φιλοτομαρισμού, της εξατομίκευσης, των τυποποιημένων συμπεριφορών, της στυγνής εκμετάλλευσης.
Είμαστε της άποψης ότι ένα από τα στρατηγικά πλεονεκτήματα της αναρχίας έναντι άλλων πολιτικών ρευμάτων είναι η δυνατότητα πλουραλισμού και σύνθεσης μορφών και επιλογών αγώνα δίνοντας έτσι την ευκαιρία παράλληλες στρατηγικές και τακτικές να δοκιμαστούν στην πράξη χωρίς την ύπαρξη κάποιας κεντρικής γραμμής, αλλά με την απαραίτητη οργάνωση που προκύπτει απ τις ίδιες της ανάγκες του αγώνα.
Αυτή η δυνατότητα βρίσκει πρώτα από όλα την αποτύπωση της μέσα στις δικαστικές αίθουσες πέρα από την αυτονόητη μη συνεργασία με τις διωκτικές αρχές ο κάθε σύντροφος επιλέγει την υπερασπιστική γραμμή που θα ακολουθήσει, αν θα υπερασπιστεί την αθωότητα του, αν θα αναλάβει την ευθύνη για πράξεις που του αποδίδονται επιχειρώντας όμως την κατάρρευση μέρος του κατηγορητηρίου, αν θα απαξιώσει εντελώς την εξουσία των δικαστών και θα απέχει από την διαδικασία. Διαφορετικές τακτικές η κάθε μια από τις οποίες πέρα από το πολιτικό της βάρος εμπεριέχει και μια συνολική λογική.
Από την πλευρά μας σε αυτό το δικαστήριο σκοπεύουμε να υπερασπιστούμε τις επιλογές αγώνα που κάναμε. Οι τέσσερις από μας που συμμετείχαμε στην ληστεία, την επιλογή της απαλλοτρίωσης τραπεζικών ιδρυμάτων ως μια ευγενική πράξη αντίστασης στην οικονομική δικτατορία, ως μια απελευθερωτική χειρονομία απεγκλωβισμού από τα κάτεργα της μισθωτής σκλαβιάς, ως μια χειροπιαστή δυνατότητα ενίσχυσης νόμιμων και παράνομων υποδομών αγώνα. Θα υπερασπιστούμε επίσης (οι δύο από μας που αρνούνται τις κατηγορίες) την έμπρακτη αλληλεγγύη μεταξύ των αναρχικών, ειδικά όταν αυτοί βρίσκονται σε καθεστώς παρανομίας και καταζητούνται από την έννομη τάξη ως μια επιλογή απαραίτητη για όσους συντρόφους θεωρούν ότι ο αγώνας δεν χωράει στα όρια της αστική νομιμότητας.
Για όσους θεωρούν πως οι σύντροφοι μας από όποιο μετερίζι και αν αγωνίζονται αξίζουν την αλληλεγγύη και την βοήθεια μας.
Θα καταδείξουμε επίσης τη σαθρότητα του κατηγορητηρίου εναντίον μας που στηρίζεται κυρίως στο επιστημονικοφανές στοιχείο του dna, του νέου εύκολου όπλου κατασκευής υπόπτων που χρησιμοποιεί η αντιτρομοκρατική για να πετύχει καταδίκες αναρχικών συντρόφων.
Η αλληλεγγύη σίγουρα δεν αρχίζει ούτε τελειώνει μέσα στις δικαστικές αίθουσες, ταξιδεύει ανάμεσα σε φλεγόμενα οδοφράγματα, επιθέσεις σε στόχους της κυριαρχίας, διαδηλώσεις και συγκεντρώσεις. Παρ’ όλα αυτά η μαζική παρουσία συντρόφων στα δικαστήρια όλων των φυλακισμένων συντρόφων μας αποτελεί έναν σταθμό σε αυτή την διαδρομή. Ένα μήνυμα υποστήριξης και συνενοχής με όσους βρέθηκαν στο στόχαστρο της καταστολής.
Είναι ένα ανοιχτό στοίχημα για μας λοιπόν να καταφέρουμε να μετατρέψουμε το αποστειρωμένο περιβάλλον μιας δικαστικής αίθουσας σε ένα σημείο συνάντησης ανθρώπων που παλεύουν για την ανατροπή και την ολική καταστροφή κράτους και κεφαλαίου. Να αντιστρέψουμε τους ρόλους κι από κατηγορούμενοι να γίνουμε οι κατήγοροι αυτού του σάπιου συστήματος και των αξιών που καλλιεργεί.
ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΑ
Γιάννης Μιχαηλίδης
Ανδρέας-Δημήτρης Μπουρζούκος
Δημήτρης Πολίτης
Νίκος Ρωμανός
Φοίβος Χαρίσης
Αργύρης Ντάλιος

Φυλακές Κορυδαλλού,

Μάρτιος 2017

__________________________
Συγκέντρωση αλληλεγγύης στο δικαστήριο για τις ληστείες στο Βελβεντό Τετάρτη 8 Μαρτίου 2017 στις 9.00 πμ
Συγκέντρωση αλληλεγγύης στην ειδική αίθουσα φυλακών Κορυδαλλού, όπου δικάζεται σε 2ο βαθμό η 2πλή ληστεία στο Βελβεντό Κοζάνης


Δευτέρα 6 Μαρτίου 2017

6 Μαρτίου 1910 το Κιλελέρ για τα τσιφλίκια



6 Μαρτίου 1910 η εξέγερση του Κιλελέρ.
Σας φέρνω ένα ντοκιμαντέρ για την ιστορία των τσιφλικιών και την εξέγερση, άρθρο για τα τσιφλίκια, άρθρο για την εξέγερση, φωτογραφία και λόγια του Μαρίνου Αντύπα και άλλα όπως το γνωστό χαρακτικό του Α. Τάσσου.


 Μαρίνος Αντύπας:
«Τας ανωτέρω ιδέας προσπαθώ να φυτεύσω εις την ψυχήν των χωρικών, διά να γίνωσι μίαν ημέραν ελεύθεροι – ήδη είνε είλωτες – και επειδή η εργασία αύτη απαιτεί οικονομικήν ευρωστίαν – οιονεί λίπασμα διά το φυτόν – διά τούτο προσπαθώ το κατά δύναμιν ν’ αφαιρεθώσιν από τα κακώς κτηθέντα δικαιώματα των τσιφλικιούχων, διά να δωθώσιν εις τους αδίκως εξ αυτών απογυμνωθέντας χωρικούς… Φρονώ ότι το δίκαιον είνε εκεί όπου το συμφέρον των πολλών και όχι των ολίγων, επομένως μεταχειρίζομαι τας δυνάμεις μου υπέρ της εξαφανίσεως του τσιφλικιού και της πλήρους ανεξαρτησίας του καλλιεργητού» 









tetartopress
Στις 6 Μαρτίου του 1910 οι κολίγοι σ’ όλη τη Θεσσαλία ξεκίνησαν με προορισμό το μεγάλο αγροτικό συλλαλητήριο της Λάρισας με κύριο αίτημα την αναδιανομή της γης.
Με την προσάρτηση της Θεσσαλίας στην Ελλάδα (1881) η αγροτική γη πέρασε από τα χέρια Τούρκων προυχόντων σε Έλληνες τσιφλικάδες, χωρίς στην ουσία ν’ αλλάζει τίποτα προς όφελος των κολίγων. Απεναντίας ενώ επί Τουρκοκρατίας, οι τσιφλικάδες απλώς εισέπρατταν μέρος των παραγόμενων προϊόντων, με την αλλαγή του καθεστώτος οι κολίγοι υπέπεσαν σε καθεστώς δουλοπάροικου.
Οι κολίγοι πλέον δεν είχαν δικαιώματα στους κοινόχρηστους χώρους του τσιφλικιού, υποχρεώνονταν να αποδίδουν στο μεγαλοτσιφλικά, ένα μεγάλο μέρος της σοδειάς τους (που μπορεί να έφτανε έως και 75% της παραγωγής), μεγάλο αριθμό των ζώων τους και μεγάλο αριθμό παραγόμενων προϊόντων από αυτά. Πέραν όλων αυτών οι κολίγοι διαβίωναν σε άθλιες συνθήκες και η συμπεριφορά των αφεντάδων τους ήταν βάναυση, ενώ είχαν αξιώσεις στις γυναίκες της οικογένειας.
Κι ενώ στην υπόλοιπη Ελλάδα το αγροτικό ζήτημα είχε κάπως βελτιωθεί, στη Θεσσαλία τα πράγματα ολοένα και χειροτέρευαν. Κάτω από αυτές τις συνθήκες, αρχίζει να μορφοποιείται ένα αγροτικό κίνημα στη Θεσσαλία, με τους κολίγους να δημιουργούν οργανώσεις που δειλά – δειλά, θέτουν το ζήτημα της αναδιανομής και των απαλλοτριώσεων γης. Κάτι στο οποίο εναντιώνονται απ’ ευθείας πέραν των τσιφλικάδων, και η ελληνική πολιτική ηγεσία και η αστική τάξη. Όμως οι κολίγοι αρχίζουν να διεκδικούν ολοένα και πιο δυναμικά, με μαζικές κινητοποιήσεις, συλλαλητήρια στις μεγάλες πόλεις, ψηφίσματα κλπ. Στις 8 Μαρτίου 1907 δολοφονείται ο Μαρίνος Αντύπας, μετά από ένα μεγάλο αγροτικό συλλαλητήριο, κατ’ εντολή των τσιφλικάδων, κάτι που αντί να κάμψει τους κολίγους καταφέρνει να τους συσπειρώσει ακόμα περισσότερο.
Ο θεσσαλικός κάμπος αρχίζει να βράζει και μέσα στο 1908 οι αγρότες βρίσκονται σε συνεχόμενες κινητοποιήσεις. Το Φεβρουάριο του 1909 γίνεται μεγάλο αγροτικό συλλαλητήριο στην Καρδίτσα και πολλά άλλα μικρότερα στις γύρω περιοχές. Φτάνοντας στο 1910 σε μια ιδιαίτερα οξυμένη συνθήκη, αποφασίζεται το μεγάλο πανθεσσαλικό συλλαλητήριο στη Λάρισα, με αφορμή τη συζήτηση του αγροτικού νομοσχεδίου στη Βουλή.
Στη Λάρισα αρχίζει να συρρέει πλήθος κόσμου από τα γύρω χωριά, χωρίς αρχικά να συναντήσουν ιδιαίτερα προβλήματα. Το κλίμα ήταν ιδιαίτερα ενθουσιώδες, παρότι ο στρατός είχε κινητοποιηθεί από τα μεσάνυχτα, και όπως αποδείχτηκε το κράτος ήταν αποφασισμένο να χτυπήσει με όποια αφορμή, ανεξαρτήτως των προθέσεων των αγροτών.
Στο σιδηροδρομικό σταθμό του Κιλελέρ, 200 περίπου κολίγοι επιβιβάστηκαν στο τρένο με κατεύθυνση τη Λάρισα, χωρίς να πληρώσουν εισιτήριο. Ο διευθυντής των Θεσσαλικών Σιδηροδρόμων, Πολίτης, που βρίσκονταν στο τρένο, τους διατάζει να αποβιβαστούν και ενώ πραγματοποιείται η αποβίβαση χωρίς αντίσταση, στη συνέχεια άρχισαν διαπληκτισμοί μεταξύ των κολίγων και του διευθυντή, με τον τελευταίο να τους καθυβρίζει χυδαία. Οι χωρικοί εξοργίστηκαν κι άρχισαν να λιθοβολούν το συρμό, σπάζοντας τα τζάμια των βαγονιών. Το κλίμα θα μπορούσε να είχε εκτονωθεί, αν ο διευθυντής δεν είχε την πρόθεση να δώσει μεγάλες διαστάσεις συνεχίζοντας τις προκλήσεις. Τα αίματα γρήγορα άναψαν, και ο Πολίτης ζήτησε από τον αξιωματικό στρατιωτικής δύναμης, που βρισκόταν στο τρένο και πήγαινε στη Λάρισα για το συλλαλητήριο, να αντιμετωπίσει ένοπλα τους αγρότες. Αυτός με τη σειρά του έδωσε διαταγή στους άντρες του να ανοίξουν πυρ κατά του πλήθους. Δύο από τους αγρότες, έπεσαν νεκροί και πολλοί ακόμα τραυματίστηκαν. Η αμαξοστοιχία απομακρύνθηκε και περνώντας από το σταθμό Τσουλάρ, δε σταμάτησε να επιβιβάσει τους συγκεντρωμένους για το συλλαλητήριο αγρότες, οι οποίοι διαμαρτυρήθηκαν έντονα με αποτέλεσμα την εκ νέου διαταγή για ένοπλη απάντηση κατά του πλήθους, δύο επιπλέον νεκρούς και τουλάχιστον δεκαπέντε τραυματίες.
Η είδηση της αιματοχυσίας φτάνει στους συγκεντρωμένους διαδηλωτές στη Λάρισα, πράγμα που τους εξαγριώνει. Ένας νέος γύρος συμπλοκών εξελίσσεται στη Λάρισα, με τις δυνάμεις του στρατού ενισχυμένες με το ιππικό, να πυροβολούν αδιακρίτως. Ωστόσο η καταστολή αυτή τη φορά έδειχνε να μην είναι δυνατή έστω και με τα ένοπλα τμήματα, με αποτέλεσμα να διατάξουν στις μονάδες την κατάπαυση του πυρός και να επιτρέψουν τη συνέχιση του συλλαλητηρίου. Το συλλαλητήριο έγινε πλέον κανονικά κατά τις μεσημεριανές ώρες και κατέληξε σε ψήφισμα στο οποίο ζητούσαν την άμεση ψήφιση του νομοσχεδίου για την απαλλοτρίωση των τσιφλικιών και ταυτόχρονα εξέφρασαν τη βαθιά θλίψη τους για την άδικη επίθεση που δέχτηκαν.
Μετά την αιματοχυσία πολλοί αγρότες συνελήφθησαν και προφυλακίστηκαν. Τελικά αθωώθηκαν στο σύνολό τους, άλλοι με βουλεύματα, άλλοι κατόπιν δίκης.
Η εξέγερση του Κιλελέρ ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων σε ολόκληρη τη χώρα και ένα μεγάλο κύμα συμπαράστασης προς τους αγρότες. Πράγμα το οποίο ανάγκασε την κυβέρνηση του Ελευθέριου Βενιζέλου το 1911 να πάρει τα πρώτα νομοθετικά μέτρα υπέρ των κολίγων, ενώ μεγάλης έκτασης απαλλοτριώσεις έγιναν το 1923 από την κυβέρνηση του Νικόλαου Πλαστήρα.


anemourionΤΟ ΘΕΣΣΑΛΙΚΟ ΖΗΤΗΜΑ

Η Θεσσαλία που αντίκρυσε ο ελληνικός στρατός όταν εισήλθε σ' αυτήν τον Αύγουστο του 1881, μετά την ένωση της με την Ελλάδα, ήταν μια περιοχή τελείως υπανάπτυκτη, με σπίτια ως επί το πλείστον πλίθινα, χωρίς δρόμους και βιομηχανία, με «το υνίον του Ησιόδου να αροτριά την πεδιάδα» και «την τέχνη να διατελή εν νηπιώδει καταστάσει». Ωστόσο οι απεσταλμένοι των αθηναϊκών εφημερίδων «Αιών» και «Εφημερίς» παρατηρούν ότι «οι κάτοικοι εισί νοήμονες, φιλομαθέστατοι και κάλλιστα λαλούσι την ελληνικήν γλώσσαν άνδρες τε και γυναίκες, άμικτη βαρβαρισμών και ξένων λέξεων». Οι πρώτες ημέρες κύλησαν μέσα σε πανηγυρισμούς. Όμως με την εγκατάσταση των δημοσίων υπηρεσιών και την εφαρμογή των ελληνικών νόμων αρχίζουν να δημιουργούνται οι πρώτες προστριβές. «Το στάδιον των διαχύσεων παρήλθε και η πραγματικότης απέδειξε ότι και πάλιν ιερεμιάδες μάς κατασκευάζονται», τηλεγραφεί από τη Λάρισα στην εφημερίδα «Αιών» ο ανταποκριτής της. Συνηθισμένοι οι ντόπιοι σε έναν άλλο τρόπο ζωής δυσκολεύονται να προσαρμοστούν στις νέες συνθήκες και αρνούνται να υπακούουν στις αρχές, με αποτέλεσμα «να ξυλίζονται, φυλακίζονται και υβρίζονται ως παραβάται δήθεν αστυνομικών διατάξεων». Τη δυσφορία τους επέτεινε και η συμπεριφορά της ελληνικής κυβέρνησης, η οποία στην προσπάθεια της να προσελκύσει, για λόγους ψηφοθηρικούς κυρίως, τους εναπομείναντες στη Θεσσαλία Οθωμανούς, άρχισε να τους απονέμει τίτλους και παράσημα.
ΠΡΟΣΔΟΚΙΕΣ ΚΑΙ ΔΙΑΨΕΥΣΕΙΣ
Όμως την μεγαλύτερη απογοήτευση τη δοκίμασαν οι Θεσσαλοί αγρότες. Καθηλωμένοι επί αιώνες στα τσιφλίκια των Τούρκων γαιοκτημόνων, πίστευαν πως μετά την ένωση τα κτήματα θα περνούσαν στα χέρια τους. Οι ελπίδες τους δεν άργησαν να διαψευστούν. Ήδη από το 1839, το τουρκικό Δημόσιο, δημεύοντας τα κτήματα του Αλή πασά στη Θεσσαλία, είχε αρχίσει να τα εκποιεί, ενώ αμέσως μετά την υπογραφή της Συνθήκης του Βερολίνου, που παραχωρούσε τη Θεσσαλία στην Ελλάδα, οι Τούρκοι τσιφλικάδες και οι μικροκτηματίες Κονιάρηδες έσπευσαν να πουλήσουν τη γη τους. «Ήτο τηλικαύτη η ζήτησις ώστε αντί να υποτιμηθώσιν, ως ηλπίζετο, αι γαίαι υπερετιμήθησαν απιστεύτως» (Σοφοκλής Τριανταφυλλίδης). Βαθύπλουτοι Έλληνες της Διασποράς, ο Χριστάκης Ζωγράφος, ο Ευάγγελος Ζάππας, ο Στεφάνοβιτς, ο Μπαλτατζής και πολλοί άλλοι, αγόρασαν στη Θεσσαλία τεράστιες εκτάσεις γης. Οι ιδιοκτησίες αυτές αποτελούσαν το 50-64% των καλλιεργούμενων εκτάσεων και εργάζονταν σε αυτές το 50% περίπου του αγροτικού πληθυσμού της Θεσσαλίας. Την επιχειρηματική δραστηριότητα των πλουσίων ομογενών κάλυψε απολύτως η ελληνική κυβέρνηση. Επιζητώντας την εισροή ξένων κεφαλαίων στην Ελλάδα, ο πρωθυπουργός Χαρίλαος Τρικούπης εξήγησε με σαφήνεια στη Βουλή πως «εάν επιβάλωμεν την διανομήν των κτημάτων εις τους καλλιεργητάς, όπως μου το ζητείτε, θα εκδιώξωμεν εξ Ελλάδος το χρήμα των Ελλήνων του εξωτερικού», και πρότεινε, «η κατάστασις να παραμείνη ως έχει διότι τούτο απαιτούν τα γενικώτερα συμφέροντα της χωράς μας»...... ☞ anemourion




Πιο πολλά σε: http://www.imerodromos.gr/kileler/