Φυλακές τύπου Γ' #σωφρονιστικός κώδικας (με σχόλια και κινητοποιήσεις)

#σωφρονιστικός

Κάθε χρόνο στην επέτειο του θανάτου της εμείς ο χρήστες θυμόμαστε την Κατερίνα Γκουλιώνη. Κοινοποιώ την ιστορία, τους αγώνες της, videos επιστολές της, στοιχεία για τον μυστηριώδη θάνατό της σε εκδικητική μεταγωγή και δεν παραλείπω να πω ότι «στο θέμα της κολπικής έρευνας τουλάχιστον, πέτυχε  μιά νίκη».

Πόσο μόνιμη όμως είναι η νίκη της; Και τι έγινε με τις φυλακές τύπου Γ΄ που για μιά στιγμή φάνηκε πως θα έμεναν πίσω μαζί με τα οράματα άλλων εποχών;

Να όμως που νέος σωφρονιστικός κώδικας κατατέθηκε σε διαβούλευση και κάπου μέσα στα 88 άρθρα του (που αναρωτιέμαι από πόσους πολιτικούς θα διαβαστούν) αναφέρει καθαρά την «επιστροφή των φυλακών τύπου Γ'». Ειδικές συνθήκες κράτησης σε αστυνομικά τμήματα και στην Ασφάλεια, απαγόρευση επικοινωνίας, απομόνωση, πειθαρχικό παράπτωμα ο αυτοτραυματισμός, αναστολή εκπαιδευτικών αδειών και εξευτελιστικοί σωματικοί έλεγχοι με την γύμνωση των κρατουμένων (να τος κι ο κολπικός έλεγχος δηλαδή).

Σε φυλακές που ξεχειλίζουν από ανθρώπους που περιμένουν να δικαστούν, σε χώρους ακατάλληλους, βρώμικους, σε κράτηση με μεθόδους απολύτως ξεπερασμένες που αποδεδειγμένα  εξοντώνουν τον άνθρωπο καταστρέφοντας την ελπίδα, το μέλλον του και κάθε αίσθημα Δικαιοσύνης,  η Ελλάδα τι κάνει;

Αντί να σχεδιάζουμε να καταργήσουμε αυτό το σύστημα, αντί να οργανώσουμε την καθαριότητα, την υγεία και την ποιότητα ζωής μέσα σ' αυτές, αντίθετα από κάθε μελέτη και έρευνα ετοιμάζουμε νόμους κατασταλτικούς και ξεπερασμένους.

Στις φυλακές ετοιμάζονται κινητοποιήσεις.

Φέρνω εξήγηση κι αιτήματα για τον Σωφρονιστικό Κώδικα, τη διαβούλευση, οι προτάσεις του Σωματείου Διεμφυλικών, σχόλια, φωτογραφίες από τα εγκαίνια της πρώτης γυναικείας αγροτικής φυλακής,

και,

 για τη δική μας Κατερίνα Γκουλιώνη που με την επιστροφή των «Φυλακών τύπου Γ''» είδα να μνημονεύεται, φέρνω λίγα και σύνδεσμο προς πολλά και την επιστολή της.

Σωφρονιστικός Κώδικας:

http://www.opengov.gr/ministryofjustice/?p=8630

Το Υπουργειο Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων έθεσε σε διαβούλευση νέο σχέδιο νόμου υπό τον τίτλο: «ΣωφρονιστικόςΚώδικας». Δεδομένης της σπουδαιότητας της συγκεκριμένης πρωτοβουλίας, το Υπουργείο καλεί να συμμετάσχουμε όλοι στη δημόσια ηλεκτρονική διαβούλευση, διατυπώνοντας τις απόψεις και τις παρατηρήσεις μας στις σχετικές ρυθμίσεις.
Η διαβούλευση θα ολοκληρωθεί την Δευτέρα 30 Οκτωβρίου 2017 και ώρα 14:00.

Κινητοποίηση στις φυλακές για τον Σωφρονιστικό Κώδικα

 Η μετάφραση του νέου Σωφρονιστικού Κώδικα

Στις 16 Οκτωβρίου 2017 κατατέθηκε για δημόσια διαβούλευση ο νέος σωφρονιστικός κώδικας. Στα 88 άρθρα του νέου Σωφρονιστικού Κώδικα πίσω από τις θολές και αόριστες διατυπώσεις του, υπάρχει μία απλή και ξεκάθαρη μετάφραση “επιστροφή των φυλακών τύπου Γ’ και αντικατάσταση των αδειών και των αναστολών με την καθιέρωση ηλεκτρονικού βραχιολιού και κατ’ οίκον περιορισμού”.

Στο νέο Σωφρονιστικό Κώδικα, διευρύνονται οι ήδη απολυταρχικές εξουσίες του εισαγγελέα, καθόλου τυχαίο, αφού πρόεδρος της επιτροπής σύνταξης του Σωφρονιστικού Κώδικα, είναι ο εισαγγελέας εφετών Παναγιώτης Μπρακουμάτσος. Κι όλα αυτά κάτω από τον μανδύα του προοδευτικού ανθρωπισμού που επικαλείται το υπουργείο Δικαιοσύνης. Είναι σαν να έβαλαν τον δήμιο να φροντίζει.. την υγεία των θυμάτων του.

Ειδικές συνθήκες κράτησης σε αστυνομικά τμήματα και στην Ασφάλεια, απαγόρευση επικοινωνίας με άλλους κρατούμενους, και απομόνωσης (άρθρο 11 παράγραφος 4 και 6 κ), εξευτελιστικοί σωματικοί έλεγχοι με την γύμνωση των κρατουμένων (άρθρο 21 παράγραφος 7), αναστολή εκπαιδευτικών αδειών και δυνατότητα διακοπής παρακολούθησης μαθημάτων με απόφαση συμβουλίου φυλακής (άρθρο 33 παράγραφος 9), ηλεκτρονικό φακέλωμα κάθε επικοινωνίας του κρατούμενου (άρθρο 51, παράγραφος 1), αντικατάσταση της άδειας του κρατουμένου με την εγκαινίαση ηλεκτρονικής επιτήρησης (βραχιολάκι) ή κατ’ οίκον περιορισμού (άρθρο 52 παράγραφος 4 [κυρίως για αλλοδαπούς κρατούμενους] και άρθρο 54 παράγραφος 3 (για σχεδόν όλους τους κρατούμενους – περιορισμοί που δεν υπήρχαν στο άρθρο 56 του παλιού σωφρονιστικού κώδικα), επιπρόσθετοι περιορισμοί στις εκπαιδευτικές άδειες με απόφαση δικαστικών οργάνων (άρθρο 56 παράγραφος 1 και παράγραφος 4), αντικατάσταση της αναστολής και υφ’ όρων απόλυσης από την φυλακή με την εγκαινίαση του κατ’ οίκον περιορισμού (άρθρο 58 παράγραφος 4 – το άρθρο 60 του παλιού σωφρονιστικού δεν εισήγαγε τέτοιους περιορισμούς).

Κι όλα αυτά κάτω από την απολυταρχική εξουσία του εισαγγελέα, ο οποίος έχει την δυνατότητα (άρθρο 53 παράγραφος 4) να προσβάλλει την όποια θετική πρόταση της πλειοψηφίας του συμβουλίου της φυλακής και να προσφύγει στο Δικαστήριο εκτέλεσης ποινών, κόβωντας τις άδειες των κρατουμένων.

Επίσης, η προώθηση του ηλεκτρονικού βραχιολιού και της κατοίκον κράτησης, αντί της αδείας και της αναστολής, δεν είναι μια εναλλακτική έκτιση ποινής, αλλά μια νέα ποινή φυλακής που δεν υπήρχε.

Για αυτό απαιτούμε:

1) Την κατάργηση του εισαγγελικό βέτο (άρθρο 53 παράγραφος 4). Το συμβούλιο φυλακής να αποφασίζει δημοκρατικά κατά πλειοψηφιά και να μην προσβάλλεται η απόφαση του από την προσφυγή του εισαγγελέα.

2) Την ΘΕΣΜΟΘΕΤΗΣΗ της άδειας ως δικαίωμα του κρατούμενου και όχι ως ευεργέτημα, εφόσον δεν υπάρχουν εις βάρος του ενεργά πειθαρχικά. Το άρθρο 66 του νέου σωφρονιστικού κώδικα – (πειθαρχικά παραπτώματα), ουσιαστικά αξιολογεί την καθημερινή συμπεριφορά του κρατούμενου σε κάθε δραστηριότητα εντός φυλακής. Εφ’ όσον ο κρατούμενος στο χρονικό διάστημα που δικαιούται άδεια, δεν έχει υποπέσει σε πειθαρχικό παράπτωμα, η αξιολόγηση του δεν μπορεί παρά να είναι θετική ως προς την χορήγηση άδειας. Αλλιώς εγείρονται βάσιμα ερωτήματα, ως προς την διαφάνεια της διαδικασίας και ως προς την ύπαρξη άλλων σκοπιμοτήτων (προσωπική εμπάθεια, εκδικητικότητα, εκβίαση με σκοπό τον χρηματισμό).

3) Την απόσυρση της περίπτωσης ΚΑΤ ΌΙΚΟΝ ΚΡΑΤΗΣΗΣ ή ηλεκτρονικού βραχιολιού ΑΝΤΙ για κανονική άδεια (άρθρο 54 παράγραφος 3) με την ειρωνική διατύπωση “απαιτείται η συναίνεση καταδίκου”). Στον παλιό σωφρονιστικό κώδικα στο άρθρο 56 δεν υπήρχε αυτός ο περιορισμός που ουσιαστικά ακυρώνει το δικαίωμα της άδειας.

4) Την κατάργηση της περίπτωσης κατ’ οίκον περιορισμού με ηλεκτρονικό βραχιολάκι που αντικαθιστά την υφ’ όρων απόλυση του κρατούμενου (άρθρο 58 σημείωση της παραγράφου 4) – η οποία δεν υπήρχε στο άρθρο 60 του προηγούμενου σωφρονιστικού.

5) Η ηλεκτρονική επιτήρηση ή το μέτρο του κατ’ οίκον περιορισμού μπορεί να λειτουργεί σε προγενέστερο χρονικό διάστημα από την άδεια ή την υφ’όρων απόλυση του κρατούμενου ως προστάδιο δοκιμασίας κι όχι ως αντικατάσταση τους.

6) Την ΑΜΕΣΗ απόσυρση της ρύθμισης για επαναφορά ειδικών συνθηκών φυλακών τύπου Γ’ (εμπνεύσεως της κυβέρνησης ΝΔ και του πρώην υπουργού Χ.Αθανασίου) έτσι όπως αυτή διατυπώνεται στο άρθρο 11 παράγραφος 4 (φύλαξη κρατουμένων και απομόνωση σε αστυνομικά τμήματα και υπηρεσίες αντί σε καταστήματα κράτησης) και της παραγράφου 6 ιδίως όπως περιγράφεται και στην περίπτωση ε.

7) Την διόρθωση του άρθρου 21 παράγραφος 7 σχετικά με την ταπεινωτική γύμνωση του κρατουμένου για τον έλεγχο του. Υπάρχουν και τα ηλεκτρονικά μέσα εκείνα που διασφαλίζουν τον έλεγχο για τυχόν παράνομα αντικείμενα αλλά και για ουσίες χωρίς να απαιτείται το ξεγύμνωμα του κρατουμένου που θυμίζει άλλες εποχές.

8) Την απόσυρση της αναστολής της εκπαίδευσης του κρατουμένου, όπως αυτή ορίζεται στο άρθρο 33 παράγραφος 9. Η εκπαίδευση του κρατούμενου οφείλει να είναι αναφαίρετο δικαίωμα του και η αναστολή της μόνο αρνητικά μπορεί να επιδράσει στον χαρακτήρα του.

9) Την κατάργηση του ηλεκτρονικού φακελώματος των προσώπων που επικοινωνούν με τους κρατούμενους όπως αυτή προβλέπεται από το άρθρο 51 παράγραφος 1.

10) Την απόσυρση της σημείωσης της παραγράφου 1 άρθρο 56 για την γνωμοδότηση δικαστικού λειτουργού που διέταξε την προσωρινή κράτηση κρατουμένου και μπορεί να προσβάλλει το δικαίωμα του στην εκπαιδευτική άδεια. Ή τουλάχιστον την θέσπιση χρονικού ορίου 12 μηνών (εφόσον δεν έχει γίνει το δικαστήριο) της γνωμοδότησης από την ημερομηνία έναρξης της δίωξης ώστε να μην αποξενωθεί τελείως ο κρατούμενος φοιτητής από τις σπουδές του.

11) Η διεύρυνση της δυνατότητας παρακολούθησης των σπουδών των κρατουμένων φοιτητών χωρίς τους αυθαίρετους και αντιεκπαιδευτικούς περιορισμούς όπως διατυπώνονται στο άρθρο 56 παράγραφος 2 και παράγραφος 4.

12) Να αποσυρθεί η παράγραφος 3 του άρθρου 31 που ουσιαστικά ακυρώνει το δικαίωμα του κρατουμένου στην απεργία πείνας, επιτρέποντας το βασανιστήριο της υποχρεωτικής σίτισηςμε διαταγή του δικαστικού λειτουργού.

Υγ1: Στις αντρικές φυλακές διεκδικώντας οι προτάσεις μας να γίνουν δεκτές θεραπεύοντας το έκτρωμα του νέου σωφρονιστικού κώδικα από 30/10/2017 μένουμε ανοικτά το μεσημέρι και αρνούμαστε το κλείδωμα των κελιών μας. Αυτή είναι η πρώτη κίνηση σε μια σειρά κλιμάκωσης που θα ακολουθήσει σε όλες τις φυλακές σε περίπτωση που απέναντι μας συναντήσουμε εκτός απ’ τους τοίχους της φυλακής και τοίχους επικοινωνίας και διόρθωσης του σωφρονιστικού κώδικα απ’ την μεριά του Υπουργείου Δικαιοσύνης.

Υγ2:Στις γυναικείες φυλακές από τις 26-9-2017 επεκτείναμε την κινητοποίηση μας ενάντια στον νέο σωφρονιστικό κώδικα παραμένοντας έξω από τα κελιά μας κατά την μεσημεριανή καταμέτρηση και κρατώντας το προαύλιο ανοιχτό μέχρι τις 19:30 (ενώ κλείνει στις 17:30). Σε περίπτωση που το υπουργείο Δικαιοσύνης για άλλη μια φορά κωφεύσει επιλεκτικά απέναντι στα δίκαια αιτήματα μας οι κινητοποιήσεις μας θα κλιμακωθούν.

Υγ3: Το παραπάνω κείμενο με τα αιτήματα και τις θέσεις μας ως κρατούμενοι/ες θα αποσταλεί σε όλες τις φυλακές της Ελλάδας με σκοπό να δημιουργηθεί και να διευρυνθεί ένα μεγάλο μέτωπο αγώνα που θα καταργήσει στη πράξη τον νέο ΦΑΣΙΣΤΙΚΟ σωφρονιστικό κώδικα.

Επιτροπή αγώνα γυναικείων – αντρικών φυλακών Κορυδαλλού (πτέρυγεςΑ,Β,Γ,Δ, και Α θέση υπόγειου παραρτήματος)
______________________

Electra Leda Koutra

18 χρόνια μετά τη θέσπιση ενός από τα σημαντικότερα και προοδευτικότερα νομοθετήματα, του Σωφρονιστικού Κώδικα, τον οποίον ουδέποτε κατόρθωσαν οι διαδοχικές Κυβερνήσεις να σεβαστούν και εφαρμόσουν, έρχεται σήμερα μια αριστερή, όπως αυτοπροσδιορίζεται, Κυβέρνηση, να προτείνει τροποποιήσεις που παραβιάζουν πληθώρα ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Είναι τόσα τα λάθη και οι παραλείψεις στο προτεινόμενο κείμενο (η "διαβούλευση" για το οποίο "άνοιξε" για μερικές μόνον ημέρες και λήγει τη Δευτέρα) που δεν έχει νόημα να κάτσει κανείς να τ' αναδείξει ένα ένα. Θα πρέπει να γίνει μια συνολική εκτίμηση των υποχρεώσεών μας ως χώρας σχετικά με την κράτηση και ν' αποφασίσει το Υπουργείο να κοιτάξει, επιτέλους, το πάσχον σύστημα το ζήτημα του Σωφρονισμού στη χώρα, με πρόθεση εξανθρωπισμού και σίγουρα όχι (σημαντικής) δικαιωματικής οπισθοχώρησης.
Ο καταδίκες από υπερεθνικά όργανα είναι βέβαιο ότι δεν θα σταματήσουν να έρχονται με νομικά τερτίπια όπως τα προταθέντα (που δείχνουν ξεκάθαρα την πρόθεση της Κυβέρνησης να "κανονικοποιήσει" τις παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ως μέρος του συστήματός μας, αντί να λάβει μέτρα για την εξάλειψή τους και για το σεβασμό του ΣΚ, ως έχει και ως θα έπρεπε να τροποποιηθεί προς ενσωμάτωση των Ευρωπαϊκών Σωφρονιστικών Κανόνων), ούτε με φίμωση των κρατουμένων μέσω της εισαγωγής πρόβλεψης "ειδικών κανόνων για να λένε τη γνώμη τους για την κατάστασή τους" (σικ), "ειδικών χώρων" για τους δήθεν ταραξίες και κυρώσεις που εμπεριέχουν αποκλεισμό από την άσκηση ανθρωπίνων δικαιωμάτων (π.χ. δικαίωμα Εισαγγελέα να διατάξει να σταματήσει ο κρατούμενος το σχολείο "σαν τιμωρία" για τέλεση πειθαρχικού παραπτώματος).
Οι καταδίκες θα σταματήσουν να έρχονται όταν υπάρξει σοβαρή πολιτική βούληση να συναντήσουν οι παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων των κρατουμένων το τέλος τους, μέσα από μια σοβαρή προσπάθεια παρακολούθησης των ευρωπαϊκών συστάσεων, ενσωμάτωσής τους στο εθνικό δίκαιο και πρακτική, και άντλησης κονδυλίων για τη σημαντική αναβάθμιση υπηρεσιών και εγκαταστάσεων. Ιδίως, θα έρθει όταν αντιληφθούμε ότι την ώρα που οι συνάνθρωποί μας μπαίνουν στις φυλακές, ξεκινά μια δαπανηρή διαδικασία για την εξατομικευμένη προσπάθεια να επανέλθουν στην κοινωνία με αξιώσεις και σημαντικές προϋποθέσεις επανένταξης.
Η δε αποσυμφόρηση θα έρθει όταν γίνει σεβαστό το πάγιο αίτημα των τοξικοεξαρτημένων (και η σχετική νομοθεσία...) να τύχουν θεραπευτικής μεταχείρισης και όχι φυλάκισης με ίδιους όρους με τους μη εξαρτημένους, οταν θεσμοθετηθούν και υλοποιηθούν ευρύτατα εναλλακτικοί της φυλάκισης τρόποι έκτισης των ποινών και όταν σταματήσουν οι δικαστικές αρχές να επιβάλλουν εξοντωτικές ποινές, να μην "συζητούν" την αναστολή τους σε α' βαθμό και να στέλνουν ανθρώπους στις φυλακές χωρίς να είναι πραγματικά αναγκαίο.
Το να "χαρίζεις μέρες κράτησης" και να προβλέπεις διαδικασία αποζημιωτική μετά την κράτηση για όσους ξέρεις ότι ταπεινώνεις, εξευτελίζεις και βασανίζεις, ΔΕΝ είναι λύση συμβατή με το άρθρο 3 και 13 της ΕΣΔΑ, κύριοι και κυρίες που εμπνευστήκατε ευσπευσμένα αυτές τις διατάξεις. Είναι απόλυτο το δικαίωμα στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια, βλέπετε, και τακτικές που προωθούν mainstreaming τέτοιων παραβιάσεων είναι αποκρουστικές σε μια Δημοκρατία.
Διαβλέπω ξεσηκωμό των κρατουμένων όταν αντιληφθούν τι προτείνεται για κείνους και σημειολογική σύνδεση νομοθετικών "προσπαθειών" αυτού του είδους με μαύρες σελίδες της Ιστορίας.

Οτάσσιος Θεοφίλου

Έμμεση επαναλειτουργία των φυλακών τύπου Γ', ευθεία σύνδεση τους με τον τρομονόμο καθώς και περιορισμούς στο δικαίωμα χορήγησης αδειών προβλέπει ο νέος Σωφρονιστικός Κώδικας Κοντονή.

Ο νέος Σωφρονιστικός Κώδικας Κοντονή διευρύνει τον τρομονόμο και επαναφέρει τις φυλακές τύπου Γ

ΣΥΔ – ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Θέμα: «Οι παρατηρήσεις – προτάσεις του ΣΥΔ στο υπό διαβούλευση νομοσχέδιο για τον Σωφρονιστικό Κώδικα».

Το Σωματείο Υποστήριξης Διεμφυλικών (ΣΥΔ), αναγνωρισμένη μη κυβερνητική οργάνωση εθελοντικού χαρακτήρα που εργάζεται για την κατοχύρωση των θεμελιωδών δικαιωμάτων και ελευθεριών και την ίση μεταχείριση για την τρανς κοινότητα, με το παρόν δελτίο τύπου, καταθέτει τις παρατηρήσεις του στο υπό διαβούλευση σχέδιο νόμουτου Υπουργείου Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων για τον Σωφρονιστικό Κώδικα, κυρίως υπό την οπτική των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των τρανς και ίντερσεξ ανθρώπων.--->http://t-zine.gr/syd-deltio-typou-i-paratirisis-protasis-t…/

http://t-zine.gr/syd-deltio-typou-i-paratirisis-protasis-t…/

 ______________________________________________

Εγκαινιάστηκε η πρώτη Αγροτική Φυλακή Γυναικών στην Ελλάδα

Την πρώτη αγροτική φυλακή γυναικών εγκαινίασε στον Ελεώνα Θηβών ο Στ. Κοντονής

Ο «περίεργος» θάνατος της Κατερίνας Γκουλιώνη

Πέντε χρόνια πριν, κατά τη μεταγωγή τhς από τον Ελεώνα της Θήβας στην Κρήτη, η Κατερίνα Γκουλιώνη βρίσκεται νεκρή στο πλοίο που τη μεταφέρει φρουρούμενη, υπό αδιευκρίνιστες μέχρι και σήμερα συνθήκες
Σε όποια φυλακή και αν βρέθηκε, αγωνιστήκε με σθένος ενάντια στις βάναυσες πρακτικές του εγκλεισμού, φέρνοντας, μεταξύ άλλων, στο προσκήνιο το ζήτημα του κολπικού ελέγχου.

Η Κατερίνα Γκουλιώνη, μητέρα ενός παιδιού και τοξικοεξαρτημένη, συλλαμβάνεται για κατοχή ναρκωτικών και φυλακίζεται στα Διαβατά, όπου και πρωτοστατεί στις κινητοποιήσεις των κρατουμένων τον Νοέμβριο του 2008.

Με απεργία πείνας μαζί με τις συγκρατούμενές της, αλλά και δεκάδες γράμματα, υπομνήματα στο υπουργείο Δικαιοσύνης και επίσημες καταγγελίες στο Συνήγορο του Πολίτη, η Κ. Γκουλιώνη δεν σταματά να μιλά για τις τραγικές ελλείψεις του σωφρονιστικού συστήματος και τις καθημερινές αδικίες του.

Εξαιτίας της δράσης της, μεταφέρεται από τα Διαβατά στις φυλακές του Ελεώνα στη Θήβα, όπου και ξεκινάει το αγώνα της ενάντια στην κολπική εξέταση.

Κρατούμενες και μέλη της Πρωτοβουλίας για τα Δικαιώματα των Κρατουμένων μιλούν για παράνομη πρακτική, η οποία εφαρμόζεται καταχρηστικά, ενώ ο Εσωτερικός Κανονισμός Λειτουργίας Γενικών Καταστημάτων Κράτησης προβλέπει τον εξαιρετικό και περιπτωσιολογικό χαρακτήρα της σωματικής έρευνας, κατόπιν εντολής του εισαγγελέα-επόπτη, πραγματοποιούμενη μάλιστα, μόνο από γιατρό.

Σύμφωνα με έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Πρόληψης Βασανιστηρίων το 2006, η πραγματοποίηση σωματικής έρευνας, πρωκτικής ή κολπικής, χαρακτηρίζεται ως δυσανάλογη σε σχέση με τον επιδιωκόμενο σκοπό και μη επιτρεπτή, παρά μόνο κατ’ εξαίρεση. Παρόλα αυτά εφαρμόζεται ευρέως και μάλιστα από τους δεσμοφύλακες.

Σε μία μεταγωγή της στον Κορυδαλλό, πριν από κάποια δίκη, η Κ. Γκουλιώνη αρνείται να υποστεί κολπικό έλεγχο. Παρότι τελικά ελέγχεται με υπερηχογράφημα, παραμένει για μέρες στην απομόνωση. Επιστρέφοντας στον Ελεώνα, μοιράζεται την εμπειρία της με συγκρατούμενές της, οι οποίες ξεκινούν η μία μετά την άλλη να αρνούνται την κολπική εξέταση.

Λίγες μέρες πριν πεθάνει, η Κατερίνα γράφει με μαρκαδόρο στους τοίχους του κελιού της τα δικαιώματα των κρατουμένων, και όταν επιχειρούν να την σταματήσουν αντιδρά βίαια.

Δύο βδομάδες πριν το Εφετείο της στην Λάρισα, και ενώ η ίδια και οι οικείοι της αναμένουν την αποφυλάκισή της, αποφασίζεται και νέα εκδικητική μεταγωγή, αυτή τη φορά για την Κρήτη την 18η Μαρτίου του 2009.

Σύμφωνα με την «επίσημη» εκδοχή, η Κ. Γκουλιώνη κάθεται στα πίσω καθίσματα της τουριστικής θέσης του πλοίου, χωρίς χειροπέδες, και όταν τα ξημερώματα το πλοίο φτάνει στο λιμάνι εντοπίζεται χωρίς αισθήσεις. Καλείται ασθενοφόρο και μεταφέρεται στο νοσοκομείο «Πεπαγνή», όπου και διαπιστώνεται ο θάνατός της.

Το πόρισμα του ιατροδικαστή, Μανόλη Μιχαλοδημητράκη, κάνει λόγο για χρήση ναρκωτικών, και συγκεκριμένα ηρωίνης, αναγνωρίζοντας ότι παρέμεινε για πολλές ώρες αβοήθητη σε θέση οκλαδόν.

Συγκρατούμενοί της καταγγέλλουν ότι η Κατερίνα Γκουλιώνη βρέθηκε πισθάγκωνα δεμένη και με αίματα στο πρόσωπό της. 

Ο θάνατος της, μια ακόμη ανεξερεύνητη δολοφονία κρατουμένου, που χάνει τη ζωή του φρουρούμενος.

Την επομένη του θανάτου, η Πρωτοβουλία για τα Δικαιώματα των Κρατουμένων συναντά μαζί με άλλους φορείς τον Ν. Δένδια, τότε υπουργό Δικαιοσύνης:

«Στο άκουσμα της καθημερινότητας των γυναικών κρατουμένων, που είναι υποχρεωμένες να σκύβουν γυμνές μπροστά στα βλέμματα των σωφρονιστικών υπαλλήλων, προκειμένου να υποστούν κολπικό και πρωκτικό έλεγχο για να ελεγχθεί το αν φέρουν απαγορευμένα είδη, ο υπουργός έδειξε σοκαρισμένος. Μας δήλωσε ότι θα μελετήσει το θέμα.»

Η κολπική εξέταση καταργήθηκε, τουλάχιστον επίσημα, λίγο καιρό μετά το θάνατο της Κατερίνας. Το 2011, σε σχετική έκθεσή της, η Επιτροπή για την Πρόληψη των Βασανιστηρίων εξακολουθούσε να εκφράζει ανησυχίες για τον συχνό κολπικό έλεγχο που υφίσταντο οι γυναίκες, αλλά και την υποβολή ανδρών και γυναικών σε υποχρεωτική λήψη καθαρτικών, όποτε μπορούσε να υπάρχει η υποψία κατοχής ναρκωτικών.  

______________________________________________

https://omniatv.com/853438024

Σωφρονιστικός Κώδικας:

http://www.opengov.gr/ministryofjustice/?p=8630

Σωματείο Υποστήριξης Διεμφυλικών 

Ανακοίνωση Επιτροπής Φοιτητών-Σπουδαστών-Μαθητών των Φυλακών Κορυδαλλού https://omniatv.com/853436944

Φυλακές Γρεβενών: Πίσω από τη βιτρίνα ο αποκλεισμός και η απόγνωση https://omniatv.com/853437261

Κινητοποίηση στις Φυλακές Τρικάλων  https://omniatv.com/853437110

Κατερίνα Γκουλιώνη― Στη μνήμη της, επειδή ήρωες έχει παντού: http://daphnechronopoulou.blogspot.com/2012/03/blog-post_20.html#ixzz4x04XsEJJ

―Πλήτς; ―Σσ Πλατς! Βαβυλωνίας ανάγνωσμα (με σινεμά) #LanguageMatters

#LanguageMatters

Δύο πωλήτριες συζητούν:

―Πλητς, πλητς;

―Σσσς! Πλατς.

(Πλήττεις, πλήττεις; Σσσς! Πελάτες)

Αγαπώ πολύ τις διαλέκτους, τις τοπολαλιές, τα accents τα τοπικά. Οι διάφορες προφορές είναι σαν τα γονίδια για τη γλώσσα, ο πλούτος που θα την κρατήσει υγιή δηλαδή ζωντανή, το σημάδι πως μιλιέται κι εξελίσσεται.

Φτώχεια μυαλού αταξίδευτου είναι ο σνομπισμός εκείνων που κοροϊδεύουν τα αξάν που δεν ξανάκουσαν ή που γελοιοποιούν όσους μιλούν αλλιώτικα.

Εκείνους τους περιφρονώ όπως και όσους μιμούνται κοροϊδευτικά λέξεις και προφορές που, εντελώς αυθαιρέτως, αποφάσισαν ότι χρησιμοποιούνται από κατώτερούς τους.

Όλοι το κάνουμε όμως. Διότι κι εγώ που λέω αυτά, περιφρονώ ―δηλαδή θεωρώ κατώτερούς μου― ακριβώς αυτούς τους στενόμυαλους που θεωρούν κατώτερό τους όποιον δεν προφέρει ολόιδια με τη μάνα τους λες κι είναι η γλώσσα μας πνευματικά φτωχή όσο το μυαλό κι η γειτονιά τους.

Θυμάμαι πάντα με αγάπη τη 'Βαβυλωνία'*, το θεατρικό έργο του 1836 στο οποίο ο Δημήτριος Βυζάντιος συγκέντρωσε τα ελληνικά του 1827 σε ένα πανδοχείο του Ναυπλίου όπου μαζεύει εκπροσώπους από όλη την Ελλάδα τού αγώνα του '21 για να γιορτάσουν τη νίκη της Ναυμαχίας του Ναυαρίνου. Εκεί ξετυλίγεται η σπαρταριστή κωμωδία ασυνεννοησίας λόγω των τοπικών ιδιωμάτων και γλωσσών που φέρνει κάθε χαρακτήρας.

Είναι το πρώτο θεατρικό έργο της ελληνικής λογοτεχνίας μετά την απελευθέρωση από την Οθωμανική Αυτοκρατορία και αν τύχει να μην το έχετε δει να παίζεται το συστήνω για ανάγνωσμα (και δίνω συνδέσμους προς το κείμενο και την ταινία).

Εδώ στο δικό μου κήπο που επισκέπτεστε δεν έχω χώρο για ολόκληρη παράσταση. Φέρνω όμως το κινηματογραφικό έργο, το σύνδεσμο για ανάγνωση του κειμένου και τη μικρή μου έκθεση με συλλογή σύγχρονων ομόηχων – με αγγλικά ή, όπως το ανωτέρω, με nonsense, φέρνω και memes κι ελπίζω να τα χαρείτε.

 Πως ζητάμε ρύζι με κοτόπουλο από έναν Λαρισαίο; 
  - Ένα ΠΛΙΜΙΡΥΖ. 

  - Μπαίνει ένας Άγγλος στο μπαρ και λέει: 
  - Two beers 
  - Ααα ισί τουν περνς όχι ιγώ! 

 - Μια κολόνια θα θιλα
  - For men;
  - Α όχι! Αφόρητ... ιγού θέλου νατ φορέσου πρώτους!! 

-Θέλου μια φουτουγραφική μηχανή! 
  - Με φλας; τον ρωτάει η πωλήτρια 
  - Γιατί, άμα σε φλίσου θα μτι δώσεις τζάμπα; 

____________________________

*Η 'Βαβυλωνία' στην αρχή είχε γραφτεί σε τέσσερις πράξεις αλλά αργότερα ο συγγραφέας πρόσθεσε και μία πέμπτη. Το θεατρικό έργο εκδόθηκε για πρώτη φορά στο Ναύπλιο το 1836,ενώ το 1970 μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο σε σενάριο και σκηνοθεσία του Γιώργου Διζικιρίκη.

Ο Δημήτριος Βυζάντιος (1790-1853), του οποίου το αληθινό όνομα ήταν Δημήτριος Κωνσταντίνου Χατζή-Ασλάνης (αναφερόταν και ως Δ.Κ.Χ. Ασλάνης Βυζάντιος), ήταν κωμωδιογράφος και αγιογράφος., γεννήθηκε το 1790 στην Κωνσταντινούπολη. Μορφωμένος και γλωσσομαθής, ανέλαβε πολλές και διάφορες θέσεις  εκ των οποίων οι κυριότερες ήταν η θέση του ως διερμηνέας τού Μπέη της Τύνιδας και ως γραμματέας της Πελοποννησιακής Γερουσίας. Κατά τα πρώτα χρόνια της Οθωνικής Βασιλείας, ο Βυζάντιος δυσαρεστημένος από την πολιτική κατάσταση αποσύρθηκε στην Πάτρα. Εκεί, ως αγιογράφος, ζωγράφισε και μεγάλες συνθέσεις στην οροφή του παλαιού Αγίου Ανδρέα.

Το δημοφιλέστερο θεατρικό του έργο είναι η Βαβυλωνία (1836). Άλλα έργα του:

'Μύθοι, μυθιστορίαι και διηγήματα ηθικά και αστεία, εκτεθέντα προς διασκέδασιν των Ελλήνων' (1839), 'Ο Σινάνης' (1838), 'Η γυναικοκρατία' (1841), 'Ο κόλαξ' (1856).

Κόπια παλιά, νέα δεν υπάρχει

Συζήτηση Καρδίτσας

Τσεχ Τσας 

Τσεχ .Πουτς;; 

Νατε Νατς

Μετάφραση:Τους έχεις τους άσους;;;Τους έχω.Που ναι; Να τοι.

________________________________

'Η Βαβυλωνία', θεατρικό κείμενο:

https://www.mikrosapoplous.gr/extracts/bab/0.html

Βαβυλωνία η ταινία: https://www.youtube.com/watch?v=M7P7mXegdXU

Το σπίτι του ΟΧΙ και το ΟΧΙ του σπιτιού

Δεν υπάρχει ελληνόπουλο που να μη γνωρίζει ότι τις πρώτες ώρες της 28ης Οκτωβρίου 1940 ο Ιταλός Πρέσβης Εμμανουέλε Γκράτσι, φέρνοντας ένα τελεσίγραφο, ξύπνησε μέσα στη νύχτα τον Έλληνα Πρωθυπουργό Ιωάννη Μεταξά ο οποίος απάντησε με το βροντερό εκείνο ΟΧΙ το ηρωικό που έβαλε την Ελλάδα στο Β Παγόσμιο Πόλεμο με συνέπεια το έπος της Αλβανίας, την Κατοχή, την Αντίσταση και όσα ακολούθησαν.

Είναι γνωστό από ημερολόγια και αυτοβιογραφίες τι ακριβώς ειπώθηκε στην οδό Δαγκλή στην Κηφισιά, ένα σπίτι που είναι τύχη όλων μας ότι δε γκρεμίστηκε αλλά στέκει ακόμα όπως εκείνο το μοιραίο βράδυ και μάλιστα κατοικείται από τους απογόνους του Ιωάννη Μεταξά που το κρατούν ανοικτό για όποιον θέλει να το επισκεφθεί.

Όμως όχι αύριο. Στην επέτειο κλείνει η πόρτα του. Η κυρία Φωκά-Μεταξά, η εγγονή το αποφάσισε τα τελευταία χρόνια που νεοναζί αποπειράθηκαν να κάνουν τον τόπο προσκύνημα και να την προσελκύσουν. Διότι το ΟΧΙ στο ναζισμό, το «όχι εκείνο, το σωστό», μπορεί να μην το είπε επί λέξει ο Ιωάννης Μεταξάς ― «Alors, c'est la guerre», «Λοιπόν, έχουμε πόλεμο» ήταν τα λόγια του― μα φαίνεται ότι είναι οικογενειακή παράδοση. 

Με μεγάλη ευγένεια η απόγονος απαντά ότι αν ενδιαφέρεστε ευχαρίστως θα σας δεχθεί, μα όχι αύριο.

Σας παρουσιάζω την κυρία Φωκά-Μεταξά,
το ιστορικό σπίτι,
την αφήγηση του Γκράτσι
και
ένα ενδιαφέρον άρθρο του Ιστορικού Θράσου Αβραάμ.

Ο πρέσβης της Ιταλίας Εμμανουέλλε Γκράτσι, από το βιβλίο του «Η αρχή του τέλους - η επιχείρηση κατά της Ελλάδος» γράφει για τη μεγάλη εκείνη στιγμή της Ελληνικής Ιστορίας: «Μόλις καθίσαμε, και επειδή η ώρα ήταν λίγα λεπτά μετά τις 3, του είπα αμέσως ότι η Κυβέρνησίς μου, μου είχε αναθέσει να το εγχειρίσω προσωπικά ένα κείμενο, που δεν ήτο τίποτε άλλο, παρά το τελεσίγραφον της Ιταλίας προς την Ελλάδα, με το οποίον η Ιταλική Κυβέρνηση απαιτούσε την ελεύθερη διέλευση των στρατευμάτων της στον Ελληνικό χώρο, από τις 6 π.μ. της 28/10/1940. Ο Μεταξάς άρχισε να το διαβάζει. Μέσα από τα γυαλιά του, έβλεπα τα μάτια του να βουρκώνουν. Όταν τελείωσε την ανάγνωση με κοίταξε κατά πρόσωπο, και με φωνή λυπημένη αλλά σταθερή μου είπε: «Alors, c'est la guerre» (Λοιπόν, έχουμε πόλεμο).»  

..... για πολλά χρόνια, το σπίτι ήταν ανοιχτό από τις 10 έως τις 6 μμ. Τους επισκέπτες υποδέχτηκε και ξενάγησε η αρχαιολόγος Ιωάννα Φωκά-Μεταξά, εγγονή του Ιωάννη Μεταξά. Φέτος όμως, η οικία δεν θα ανοίξει για το κοινό όπως ανακοίνωσε η ίδια χτες βράδυ μέσω Facebook: Σχολιάζει ο Αλικάκος: «Στη λιτή ανακοίνωση δεν αναφέρονται οι λόγοι αυτής της απόφασης. Αλλά νομίζω ότι τους γνωρίζω, καθώς παρακολουθώ τα τεκταινόμενα στην οικία, κάθε 28η Οκτωβρίου, τα τελευταία 20 χρόνια. (...) Το θέμα δεν είναι ο Μεταξάς, που "αναπαύεται" στην κρίση της ιστορίας, αλλά ο τόπος και η στιγμή. Δηλαδή η μνήμη ενός καθοριστικού ιστορικού γεγονότος. Και δυστυχώς, η Ελλάδα της μεταπολίτευσης έκανε την επιλογή της. 
Έστρεψε αλλού το πρόσωπό της, πέταξε τη μνήμη στα σκουπίδια. 
Αναγκαία το ιστορικό σπίτι –που δεν "έφταιγε" σε τίποτα- φορτίστηκε, και μοιράστηκε μεταξύ της λατρείας και του μίσους δυο άκρων. 
Όμως το σπίτι είναι ιδιωτικό. Ζουν και μεγαλώνουν εκεί παιδιά, εγγόνια και δισέγγονα. Τους ρώτησε κανείς αν επιθυμούν να βλέπουν "θυμωμένα ξυρισμένα κεφάλια" μέσα στην αυλή τους; Μέσα στο σαλόνι τους; Εγώ τους ρώτησα παλιότερα. "Δεν θέλουμε" απάντησαν. 
Βέβαια εδώ μπαίνει ένα θέμα που έχει να κάνει με την επικοινωνιακή διαχείριση του σπιτιού του Μεταξά. Οι δημοκρατικές ευαισθησίες των απογόνων του (βεβαιωμένο) δεν μπόρεσαν να κάνουν την διάκριση «οικία-μουσείο» και «παππούς Μεταξάς». Η επιλογή "αγχώδους" ανάδειξης του δεύτερου, υπονόμευσε την ιστορική αξία του πρώτου. Το κοινό λοιπόν προβλέψιμο, και η κόπωση αναμενόμενη.» 
Διαβάζοντας αυτά δεν συμπάθησα περισσότερο τον δικτάτορα που είπε όχι στον Φασισμό (όταν ο ίδιος ως φασίστας εσωτερικού είχε καταλύσει τη δημοκρατία) αλλά με ιντριγκάρισε η αναφορά στην εγγονή του. 
Την γνώριζα ως βραβευμένη συγγραφέα και εικονογράφο του εξαιρετικού παιδικού βιβλίου Βασίλισσα Βερενίκη (ένα Αλεξανδρινό παραμύθι) για το οποίο τιμήθηκε το 2002 με το Κρατικό Βραβείο Παιδικού Βιβλίου Γνώσεων. 

Σε ανύποπτο χρόνο, η κα Ιωάννα Φωκά-Μεταξά είχε μιλήσει έξω απ' τα δόντια για ένα σωρό ζητήματα. Κυρίως μίλησε υπέρ των μεταναστών. «Πάντα η Ελλάδα ήταν ανοιχτή, να φανταστείτε ότι στην Κρήτη στα χρόνια του Μίνωα υπήρχαν 36 φυλές!» είπε, κατακεραυνώνοντας την ελληνική ακροδεξιά.   Όταν κάτι προ-χρυσαυγίτες, παπάδες και ο Παττακός πήγαν στον τάφο του Μεταξά την περασμένη δεκαετία, έξαλλοι που μερικοί ξένοι κρατούσαν τη σημαία στις παρελάσεις, αυτή βγήκε στην τηλεόραση για να υποστηρίξει τους νόμους: «Ναι, μπορούν να κρατούν τη σημαία και άνθρωποι που δεν γεννήθηκαν Έλληνες» είπε, αρνούμενη να γίνει το poster girl των ρατσιστών.  
"Η εγγονή του Ιωάννη Μεταξά, Ιωάννα Φωκά, απαντά στα φασιστοειδή περί της σημαίας στις παρελάσεις και την καπηλεία του παππού της από ακροδεξιες οργανώσεις." Στα σχόλια του YouTube διάφοροι εθνικιστές την χαρακτηρίζουν ζόμπι που ατίμασε τη μνήμη του παππού της... Κι όμως παρά τις απειλές, η γενναία κα Φωκά δεν μασάει τα λόγια της. 
   
Πρόπερσι, με αφορμή την επέτειο, η κα Φωκά είπε για άλλη μια φορά όχι στον νεοναζισμό και τον νεοφασισμό κλείνοντας ουσιαστικά την πόρτα της οικίας σε χρυσαυγίτες και λοιπούς ακροδεξιούς με την παρακάτω ενδιαφέρουσα ανάρτησή της στο Facebook.       Αγαπητοί Φίλοι, Με το σημείωμα αυτό επιθυμούμε να σας ενημερώσουμε, όλους τους επισκέπτες και φίλους, που τιμάτε το "ΟΧΙ ΣΤΟΝ ΦΑΣΙΣΜΟ ΚΑΙ ΝΑΖΙΣΜΟ", όπως αυτό εκφράστηκε την 28η Οκτωβρίου του 1940, από τον Εθνικό Κυβερνήτη Ιωάννη Μεταξά, για λογαριασμό όλου του Ελληνικού Λαού, ότι κατά την φετινή επέτειο του εορτασμού της 28ης Οκτωβρίου, η οικία του Ιωάννη Μεταξά στην Κηφισιά, Στρατηγού Δαγκλή 10, ως σύμβολο αυτής της μεγάλης ιστορικής ώρας, θα παραμείνει επισκέψιμη 10 πμ – 6 μμ. (...)  Παράλληλα θέλουμε να επισημάνουμε την αγανάκτησή μας για την προσβολή της ιστορικής αυτής ημέρας μνήμης του ΟΧΙ, όπως και της οικογενειακής μας ιστορίας, όταν πολιτικά κόμματα, επιδιώκουν να ιδιωτικοποιηθούν και εκμεταλλευτούν το μεγαλείο της ιστορικής στιγμής, για να προάγουν το πολιτικό τους όφελος, και να προβάλουν τους εαυτούς ως συνεχιστές της ιστορικής μνήμης των ιδεών του Ιωάννη Μεταξά, ή της ηρωικής αντίστασης των Ελλήνων ενάντια στους εχθρούς της Ελλάδας, που μάλιστα η στάση τους και τα αποτελέσματα από αυτήν φανερώνουν το ακριβώς αντίθετο.  Θέλουμε επίσης να ελπίζουμε ότι, στους δύσκολους καιρούς που περνάμε, η πολιτεία θα αναγνωρίσει την επιτακτική ανάγκη να προστατεύσει, με υψηλό φρόνημα και δημοκρατικές και ανθρωπιστικές πεποιθήσεις, τις πολύτιμες ιστορικές μνήμες του Έθνους μας, που η πλειοψηφία του Ελληνικού Λαού σέβεται και τιμά, και να σταθεί ως αρωγός με πράξεις στην μνήμη και την αληθινή ιστορία αυτών των ημερών και των ανθρώπων, που με προετοιμασία και αυτοθυσία έχτισαν την τιμή μας, την ανεξαρτησία μας, αντιστεκόμενοι σε αυτούς που πράγματι απείλησαν τη χώρα μας.lifo.

28η ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1940. Το ΟΧΙ και η ιστορική αλήθεια

 Θράσος Αβραάμ,Κοινωνικός Ανθρωπολόγος-Ιστορικός

Η  σημερινή επέτειος του ΟΧΙ μνημονεύει την άρνηση της Ελλάδας στις ιταλικές αξιώσεις που περιείχε το τελεσίγραφο που επιδόθηκε στις 28 Οκτωβρίου του 1940 στον δικτάτορα που έφερε τίτλο Πρωθυπουργού, Ιωάννη Μεταξά. Συνέπεια της άρνησης αυτής ήταν η είσοδος της χώρας στο Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και η έναρξη του Ελληνοϊταλικού πολέμου του 1940.

Είναι αλήθεια, όμως, αυτό που έχουμε διδαχθεί ή ακούσει ότι ο Μεταξάς είπε «Όχι» το 1940; Το δικό του «Όχι» γιορτάζουμε σήμερα; Ή μήπως ήταν αλλιώς τα πράγματα; Ας δούμε ποια είναι η ιστορική αλήθεια για την περίοδο.

Ο Μεταξάς δεν συμβιβάστηκε ποτέ με την ιστορική συγκυρία που τον εμπόδιζε να εγκαταστήσει κλασικό φασιστικό καθεστώς στη χώρα. Διέλυσε τις προηγούμενες ελληνικές φασιστικές οργανώσεις (μεταξύ τους την «Τρία Έψιλον» και τα αιματοβαμμένα τάγματα εφόδου της, τους «Χαλυβδόκρανους») μόνο και μόνο για να δημιουργήσει από την αρχή ένα μαζικό φασιστικό κίνημα που θα του επέτρεπε να έχει το πάνω χέρι στη «συγκυβέρνηση» με τον Γεώργιο Β’.

Πρόκειται για την ΕΟΝ – την Εθνική Οργάνωση Νεολαίας – η οποία ιδρύθηκε, στελεχώθηκε και οργανώθηκε στη βάση των πιο σκληρών φασιστικών νεολαιίστικων οργανώσεων. Το «όραμά» της ήταν ο Τρίτος Ελληνικός Πολιτισμός (το Τρίτο Ράιχ σε ελληνική εκτέλεση) που θα ήταν χιλιόχρονος (όπως και το κατά τον Γκαίμπελς Ράιχ!). Οι στολές, η εκπαίδευση της ΕΟΝ ήταν παραστρατιωτικές και το πρόσχημα για την κατεπείγουσα δημιουργία της ήταν η ανάγκη προάσπισης του ελληνικού πολιτισμού απέναντι στην κομμουνιστική επιθετικότητα που μόλις είχε εκδηλωθεί στην Ισπανία (τον Ιούλη του 1936 έγινε το πραξικόπημα των εθνικιστών στρατηγών ενάντια στη δημοκρατική κυβέρνηση της Ισπανίας και ξεκίνησε ο ισπανικός εμφύλιος πόλεμος).

Όμως ο ηγέτης του «Εθνικού Κράτους» και του «Τρίτου Ελληνικού Πολιτισμού», δεν κυβερνούσε μόνος του. Πραγματικό κέντρο εξουσίας του καθεστώτος της 4ης Αυγούστου ήταν το Παλάτι και το «βαθύ κράτος», που υπάκουε πρωτίστως στο βασιλιά. Και ο βασιλιάς Γεώργιος Β΄ ήταν απόλυτα αφοσιωμένος στη Βρετανία, τη «θετή και πνευματική του πατρίδα», σύμφωνα με τον άγγλο πρεσβευτή Ρέτζιναλντ Λίπερ.

Παρά το θαυμασμό του ίδιου του Μεταξά, πολλών διανοουμένων και των περισσότερων εφημερίδων της εποχής για τη ναζιστική Γερμανία, δεν έμπαινε ζήτημα σε ποια πλευρά θα στρατευόταν η Ελλάδα σε περίπτωση εμπλοκής της στον Β΄ Παγκόσμιο. Ο Μεταξάς προσπάθησε να κρατήσει την Ελλάδα έξω από τον πόλεμο. Όπως εξήγησε στους δημοσιογράφους αμέσως μετά την ιταλική επίθεση (30.10.1940), ήταν υποχρεωμένος να απορρίψει το ιταλικό τελεσίγραφο για στρατιωτική κατάληψη κάποιων (μη προσδιορισμένων) στρατηγικών σημείων της χώρας απ’ τον ιταλικό στρατό, καθώς στην αντίθετη περίπτωση θα επενέβαινε στρατιωτικά η Αγγλία, με αποτέλεσμα τη διχοτόμηση της Ελλάδας και τη μετατροπή του συνόλου της ελληνικής επικράτειας σε πεδίο μάχης.

Ούτε ο ίδιος ο Μεταξάς, ούτε ο στρατάρχης Παπάγος πίστευαν σε μια επιτυχή απόκρουση της ιταλικής επίθεσης. Ο Παπάγος δήλωνε σε υφισταμένους του (συγκεκριμένα στον επιτελάρχη του Τμήματος Στρατιάς Δυτικής Μακεδονίας συνταγματάρχη Γεωργούλη) ότι «θα ρίξωμεν μερικές τουφεκιές διά την τιμήν των όπλων», ο δε Μεταξάς σημείωνε στις 29 Οκτωβρίου 1940 στο ημερολόγιό του ότι «τον ανησυχεί η υπεραισιόδοξος κοινή γνώμη» που είχε πάρει τον πόλεμο στα σοβαρά.

Η στρατιωτική προετοιμασία

Σε όλα τα υπόλοιπα πεδία, ο ελληνικός στρατός βρέθηκε στοιχειωδώς μόνο προετοιμασμένος, παρ’ όλες τις υπέρογκες στρατιωτικές δαπάνες της δικτατορίας. Τα αποθέματά του σε πυρομαχικά, καύσιμα και τρόφιμα δεν υπερέβαιναν (σύμφωνα με την επίσημη ιστορία του ΓΕΣ) τους 1-2 μήνες κατά περίπτωση, κάλυπτε μόλις το 8% των αναγκών του σε αυτοκίνητα (600 αντί για 7.000), ενώ η αεροπορία, για την οποία είχαν γίνει άπειροι έρανοι και κατασχεθεί οι τραπεζικές καταθέσεις χιλιάδων μικροαποταμιευτών, διέθετε μόνο κάποια δευτεροκλασάτα και ψιλοαπαρχαιωμένα αεροσκάφη PZL πολωνικής κατασκευής.

Μοναδική σχεδόν αμυντική μέριμνα του καθεστώτος της 4ης Αυγούστου ήταν η οχύρωση των συνόρων με τη Βουλγαρία με στατικά οχυρά, προορισμένα ν’ αποκρούσουν ενδεχόμενη βουλγαρική επίθεση. Ήταν η περίφημη «Γραμμή Μεταξά». Τα οχυρά αυτά βοήθησαν στην εξαιρετικά βραχύβια απόκρουση της γερμανικής επίθεσης τον Απρίλιο 1941 επί τριήμερο, στάθηκαν ωστόσο ανίκανα ν’ αποτρέψουν την είσοδο των γερμανικών τανκς από την (αφύλακτη) κοιλάδα του Αξιού, μέσω Γιουγκοσλαβίας τις αμέσως επόμενες μέρες.

Η 28η Οκτωβρίου 1940

Ο πρωθυπουργός της Ελλάδας τα χαράματα της 28ης Οκτώβρη 1940 ήταν ένας θαυμαστής του Μουσολίνι, του Χίτλερ και αυλόδουλος. Ως τέτοιος έπρεπε με μισή καρδιά να πολεμήσει τα ινδάλματά του γιατί ο βασιλιάς ήταν σύμμαχος των Άγγλων. Έτσι εκείνα τα χαράματα και όταν ο Γκράτσι του επέδωσε το τελεσίγραφο του απάντησε στην γαλλική γλώσσα, γιατί δεν ήξερε Αγγλικά και γιατί η Γαλλική ήταν η γλώσσα της διπλωματίας. Δεν είπε «ΟΧΙ», πρώτον γιατί η λέξη «ΟΧΙ» δεν υπάρχει στην διπλωματία, υπάρχουν οι λέξεις «ίσως», «να δούμε», «άρα εννοείτε τι ακριβώς;» και διάφορες τέτοιες υπεκφυγές αλλιώς δεν θα λεγόταν διπλωματία και δεύτερο γιατί έγραψε ο ίδιος ο Μεταξάς τι του απάντησε στο περίφημο «Ημερολόγιό» του. Η απάντηση ήταν ερώτηση και ήταν η ακόλουθη: Alors est que c’est la guerre; «Δηλαδή έχουμε πόλεμο;».

Άλλωστε δεν πρέπει να ξεχνάμε πως και η αστική τάξη της Ελλάδας ήταν όχι μόνο φιλοναζιστική αλλά έπαιρνε και πρωτοβουλίες δυναμώματος της ναζιστικής κυριαρχίας μόλις αυτή εγκαθιδρύθηκε στην Ελλάδα με την Κατοχή. Ο αντιπρόσωπος της εταιρείας Siemens στην Ελλάδα,  Ιωάννης Βουλπιώτης, ήταν ένας από τους ιδρυτές των «Ταγμάτων Ασφαλείας», της χειρότερης ελληνικής ναζιστικής οργάνωσης την περίοδο της Κατοχής.

Μετά την Κατοχή το μετεμφυλιακό Κράτος που θέσπισε την 28η Οκτωβρίου σαν γιορτή στελεχώθηκε από αυτούς ακριβώς τους συνεργάτες των Ναζί. Η χώρα μας γιορτάζει μια επέτειο έναρξης πολέμου. Ενός πολέμου στον οποίο η ηγεσία της χώρας και η οικονομική ελίτ σύρθηκε από τη μύτη εξαιτίας συμμαχικών υποχρεώσεων και που αμέσως μετά την ήττα μας συνεργάστηκαν οι ελίτ της κοινωνίας ολόθερμα με τους Ναζί και η ίδια χώρα ποτέ δεν τιμώρησε τους συνεργάτες αυτούς και ποτέ δεν θα γιορτάσει το τέλος του πολέμου και τη στρατιωτική ήττα του Ναζισμού.

Μετά από αυτά η απάντηση στο αρχικό ερώτημα για το ποιος είπε το ΟΧΙ προκύπτει αβίαστα. Το ΟΧΙ το είπε ο ελληνικός λαός, ένας λαός που δεν συμβιβάστηκε με την ήττα, αλλά αντιστάθηκε σε βουνά και πόλεις μέχρι που έδιωξε τους ναζί κατακτητές. Τα ΟΧΙ τα λένε και τα υποστηρίζουν οι λαοί και όχι Μεταξάδες.nea lesvou.gr

________
http://nealesvou.gr/28i-oktovriou-1940-ochi-ke-istoriki-alithia/

Ιωάννα Φωκά-Μεταξά @ioannismetaxas.g