Πέμπτη 27 Σεπτεμβρίου 2018

Αστυνομία και συνέντευξη του ενός και μόνου (+σχόλια) #zakkostopoulos #omonoia

zakkostopoulos  

 Συνέντευξη του μόνου που αντέδρασε και το video με τη συμπεριφορά της Αστυνομίας. 
Η δολοφονική μανία του κοσμηματοπώλη και του φίλου του ξαφνιάζουν ίσως μα, για όσους ξέρουν, η συμπεριφορά της Αστυνομίας προς χρήστες είναι συνηθισμένη μόνο που δεν τη βλέπετε διότι δίχως video  κανείς δεν ακούει το λόγο ενός πρεζάκια απέναντι στο λόγο του οργάνου. 
Και αυτό θέλει μεγάλη προσοχή. Κάτι στραβό κάνουμε στην εκπαίδευση των αστυνομικών κι αυτό κοστίζει σε όλους μας.

Συστήνω και το video και την εξαιρετική συνέντευξη και κατά τη συνήθεια του blog  φέρνω και σχόλια/ εικόνες μαζί με άρθρα και συνδέσμους.
Μα προειδοποιώ: άγριες εικόνες και  σχόλια σαν του Τέρενς Κουίκ που μπορεί να σας αηδιάσουν. 
Για να ξέρουμε πού ζούμε.




- Φίλε, οι μουσουλμάνοι είναι βάρβαροι. Ξέρεις τι κάνουν σε όποιον κλέψει; Τον λιθοβολούν.
- Έλα ρε φίλε, τι μου λες, ο Θεός να μας φυλάει

Κοσμηματοπωλειο στην ομόνοια χωρίς κλειστό κύκλωμα; Νοικοκυραιος κλεπταποδόχος

Αν σκοτώσεις κάποιον που σου κλέβει 300Ε είναι αγανάκτηση τίμιου βιοπαλαιστή επιχειρηματία. Αν σκοτώσεις γιατί σου έκλεψαν πχ 20χιλ Ε απο τις εισφορές στο ΙΚΑ κ θα καταλήξεις να πεινάς στα γεράματα, είναι τρομοκρατία. Η μετατροπή του ποσοτικού σε ποιοτικό που λεγε κι ο Ενγκελς.


«Ο ένας από τους δυο δολοφόνους της Ομόνοιας, συντονιστής του φασιστικού μετώπου Μπαλτάκου, στην Α. Αττική».

Να υπεθυμίσω ότι το υπέυθυνο Α.Τ. για την Γλάδστωνος είναι το 4ο Ομονοίας. Ναι αυτό που πριν λίγα χρόνια έβαζαν Πακιστανούς κρατούμενους να δέρνει ο ένας τον άλλον και τραβάγανε βίντεο οι μπάτσοι. Just saying.


efsyn

Συντάκτης: 
Δεν λιντσαρίστηκε μία αλλά δύο φορές ο Ζακ Κωστόπουλος - τη δεύτερη μάλιστα όχι από «αγανακτισμένους πολίτες», αλλά από τους αστυνομικούς που πήγαν να τον συλλάβουν.
Η «Εφ.Συν.» φέρνει στη δημοσιότητα ένα βίντεο που έφτασε στα χέρια μας μόλις χθες από αυτόπτη μάρτυρα της στιγμής. Είναι τραβηγμένο με κινητό τηλέφωνο και έχει διάρκεια ένα λεπτό και 30 δευτερόλεπτα.
Στο βίντεο ο Ζακ έχει ήδη χάσει τις αισθήσεις του, το κεφάλι του είναι μπανταρισμένο και μες στα αίματα και το πρόσωπό του έχει μπλαβιάσει.
Τουλάχιστον 8 αστυνομικοί έχουν πέσει από πάνω του ώστε να τον συλλάβουν - ένας κρατάει κλομπ. Ηδη από το πέμπτο δευτερόλεπτο ένας αστυνομικός φαίνεται να κρατάει με γυμνά χέρια το μαχαίρι - το θεωρούμενο ως πειστήριο του εγκλήματος.
«Βάλ’ του χειροπέδες, βάλ’ του, βάλ’ του, βάλ’ του», ωρύεται ο ένας. 
Το βίντεο αποτυπώνει και την προχειρότητα με την οποία δρα η Αστυνομία στη σκηνή του εγκλήματος, αλλά και την προχειρότητα με την οποία μεταχειρίζεται στοιχεία που έχουν κρίσιμη σημασία για την εξέλιξη της υπόθεσης, όπως το μαχαίρι το οποίο ο αστυνομικός περιφέρει με γυμνά χέρια.
«Κέντρο, μαζί με την ομάδα ΔΙΑΣ προσπαθούμε να δεσμεύσουμε το άτομο», ακούγεται ένας άλλος. 
«Το χέρι, τράβα του το χέρι». «Τράβα του τα πόδια»
Ο Ζακ είναι πεσμένος μπρούμυτα και οι αστυνομικοί τον έχουν ακινητοποιήσει, σπρώχνοντας την πλάτη του, τον πατάνε στα πόδια, του τραβάνε τα χέρια. 
Ενας από τους αστυνομικούς, χωρίς κανέναν προφανή λόγο, πλησιάζει και πατάει τον ανήμπορο αιμόφυρτο άνθρωπο στον λαιμό.



Τον σέρνουν σαν σακί. Κανένας δεν τον πιάνει με τα χέρια του - είναι σαφές πως σιχαίνονται και να τον αγγίξουν κι έτσι κάθε επαφή μαζί του γίνεται με τις αρβύλες τους.
Στη σκηνή υπάρχουν και δύο διασώστες δικυκλιστές του ΕΚΑΒ - αυτοί φορούν γάντια. Οι αστυνομικοί ούτε ζητούν γάντια ούτε ζητούν τη βοήθεια των ανθρώπων του ΕΚΑΒ - φέρονται στον συλληφθέντα σαν να είναι ένα σακί από σάρκα και κόκαλα.
Ο Ζακ δεν κινείται καθόλου, μόνο στο 20ό δευτερόλεπτο κινούνται -αντανακλαστικάεπειδή τον τραβούν;- και τα δυο του πόδια ταυτόχρονα. 
«Προσπαθούμε να τον δεσμεύσουμε, προσπαθούμε οι ΖΗΤΑ κι εμείς», ακούγεται η αναφορά προς το Κέντρο. 
Η... τιτάνια προσπάθεια 8 πάνοπλων αστυνομικών απέναντι σε έναν παραδομένο, αιμορραγούντα, ημιθανή άνθρωπο που κρατείται... συνεπικουρείται από τον συνάδελφό τους που χωρίς κανέναν λόγο τον κλοτσάει από πίσω στα οπίσθια (00.27).
«Πιάσ’ του το χέρι». «Τράβα του τα πόδια». «Πάρ’ του τα πόδια» - οι αστυνομικοί τραβολογάνε τον Ζακ. «Προσπαθούμε να τον δεσμεύσουμε». 
Τον σέρνουν πάνω στο πεζοδρόμιο που έχει βαφτεί με το αίμα του Ζακ.

 

Στο 00.42 ουρλιάζουν«Τον έχουμε αποκλείσει, προσπαθούμε να του περάσουμε χειροπέδες» - όλα αυτά σε έναν άνθρωπο που δεν αντιστέκεται καθόλου, πώς θα μπορούσε άλλωστε; 
Μια φωνή ωρύεται προς τον αναίσθητο κρατούμενο: «Ελα, γαμώ τον αντιθεό σου...».
«Ασθενοφόρο έχετε καλέσει;» ρωτούν τον δικυκλιστή του ΕΚΑΒ. Εκείνος απαντά θετικά. 
Ο συνάδελφός του πηγαίνει προς τον άνθρωπο που βιντεοσκοπεί«Δεν είναι ωραίο αυτό που κάνεις». Το βίντεο σταματά εκεί.
http://www.efsyn.gr/arthro/vinteo-ntokoymento-me-2o-lintsarisma-toy-zak



Xristo Anastasiou Ενας απο τους μπατσους , κρατάει ενα πτυσσόμενο σιδερένιο γκλοπ που πιο πριν στο πρώτο βίντεο τον χτύπησε κιολας ! 
Εχω την εντύπωση ότι απαγορεύονται να τα χρησιμοποιούν εδώ και χρόνια αλλά όπως βλεπεις τα έχουν, τα προτιμούν γιατί κάνουν μεγαλύτερη ζ
ημιά από τα απλά γκλοπ
Είναι και αυτό ενα θέμα για την υπουργό
Είναι προφανές ότι αντιγράφουν τις σκηνές που βλεπουμε στην Αμερική και πολλές φορές έχουν σπάσει χέρια και σκοτωσει ! Αυτά ονειρεύονται και αυτά τους αρέσουν 




Ήρθε η ώρα να μιλήσουμε για την Αστυνομία. 
Και να την ξαναφανταστούμε. Και να την ΑΠΑΙΤΗΣΟΥΜΕ όπως πρέπει να 'ναι. Όχι όπως την κατάντησαν. Κανένας φορολογούμενος δεν μπορεί να πληρώνει για να δολοφονείται. Κανένας για να εξευτελίζεται. Κανένας για να του στήνουν δικογραφίες ή για να σκεπάζουν τα εγκλήματα. Κανένας φορολογούμενος σε μια δημοκρατία δεν προτίθεται να "κατανοήσει" την σιωπή του Υπουργού Προστασίας του Πολίτη (σικ), των Σωματείων των Ενώσεων Αστυνομικών Υπαλλήλων και του Πρωθυπουργού.
Αναμένουμε τις συλλήψεις των δημοσίων οργάνων - δολοφόνων του Zak ΧΘΕΣ, την κατάλληλη, διεξοδική και αποτελεσματική έρευνα των εγκλημάτων, την παραίτηση του Υπουργού, δελτίο τύπου του Υπουργείου Δικαιοσύνης για τις παραλείψεις που έχουν μέχρι στιγμής εμφιλοχωρήσει και τις επείγουσες διορθωτικές ενέργειες στις οποίες θα προχωρήσει η Πολιτεία, καθώς και τις εξηγήσεις του Πρωθυπουργού.
Δεν περιμέναμε το νέο βίντεο για να καταλάβουμε ότι ο Ζακ δολοφονήθηκε από φασίστες και εκπροσώπους του σκληρού πυρήνα της κρατικής εξουσίας. Έχει κι άλλο, που έπεται, άλλωστε. Για το 20λεπτο που δεν καλύφθηκε... Που επιχειρήθηκε να "θαφτεί".
Όσο επιχειρείται η διάδοση της αντίληψης ότι "πάτησε μπανανόφλουδα" ο Ζακ κι έφυγε τυχαία, όσο επιχειρείται το θάψιμο των στοιχείων, τόσο εκτίθεται ο ίδιος ο δημοκρατικός χαρακτήρας της χώρας.
Ήρθε η ώρα να μιλήσουμε για τη Δημοκρατία.
Τα ανθρώπινα δικαιώματα είναι πυλώνας της. Χωρίς αυτά, καταρέει. Ο σεβασμός τους δεν είναι τσιφλίκι σας. Δεν είναι "θέμα γκάλοπ", ούτε το αν θα γίνονται σεβαστα ή όχι είναι "άποψη".
Κατακρεουργήθηκαν τόσο εξόφθαλμα, που Ζακι Ο θα σημάνει αλλαγή κατεύθυνσης και στάσης. Αλλαγή τοπίου. Σεβασμό. 
σ.42 του Προϋπολογισμού 2018.
"Η εντατικοποίηση της αντιμετώπισης των φαινομένων ρατσισμού, ξενοφοβικής βίας και διακρίσεων, με την ανάπτυξη και υλοποίηση σχετικών εκπαιδευτικών δράσεων και διεπαφών στο εσωτερικό και στο εξωτερικό, με συναρμόδιους φορείς αποτελεί προτεραιότητα της καθημερινής αστυνόμευσης με στόχο την τόνωσης του πνεύματος ασφάλειας καθώς και της εμπιστοσύνης των μειονοτήτων - πολιτών στο πρόσωπο της Ελληνικής Αστυνομίας"
Το ποτήρι ξεχείλισε. 
Σε διαμαρτυρία, χιλιάδες πολίτες ετοιμάζονται να παρακρατήσουν με δήλωση από τις φορολογικές οφειλές τους, εν είδει συνειδησιακής πολιτικής ανυπακοής, ποσό που αντιστοιχεί στο ποσοστό του προϋπολογισμού για το ΥπΠροΠο. Διοτι ΤΕΤΟΙΑ αστυνομία, ΔΕΝ μπορείτε να μας αναγκάσετε να τη χρηματοδοτούμε, γιατί έτσι μας αναγκάζετε να συμμετέχουμε ενεργά σε στυγερά εγκλήματα και οργανώσεις που τα θάλπουν. Για να χρηματοδοτήσουμε κάτι τέτοιο, θα πρέπει να δώσετε εγγυήσεις ότι τέτοια "φαινόμενα" ΔΕΝ θα γίνονται ανεκτά στους κόλπους της και θα τιμωρούνται παραδειγματικά, ΙΔΙΩΣ όταν αποκαλύπτεται προσπάθεια συγκάλυψης.
Κατ' επέκταση, και παρατηρώντας, η κοινωνία των πολιτών, την "διαχείριση" της Δικαιοσύνης επί του ζητήματος, επιφυλασσόμαστε να παρακρατήσουμε μαζικά και ποσοστό της οφειλής μας που αντιστοιχεί στο ποσοστό του προϋπολογισμού που δεσμεύεται ετησίως για το Υπουργείο Δικαιοσύνης. Διότι ΤΕΤΟΙΑ δικαιοσύνη, δεν μπορεί ν' "αποδίδεται" στ' όνομά μας,ούτε με χρηματοδότησή μας. Περιμένουμε τις δεσμεύσεις του Υπ.Δικαιοσύνης σχετικά και θα παραμείνουμε εναργείς.

__________________________________


 Η συγκλονιστική μαρτυρία του ανθρώπου που πήγε να εμποδίσει το λιντσάρισμα του Zακ
Είναι ο άνθρωπος που βγήκε μπροστά. Είναι ο άνθρωπος που μπήκε ανάμεσα στον αιμόφυρτο Ζακ Κωστόπουλο και στους μαινόμενους τύπους που τον κλωτσάγανε στο κεφάλι. Είναι ο άνθρωπος που βρήκε το θάρρος να πει «ως εδώ», όταν δεκάδες άλλοι κάθονταν γύρω απαθείς.
Τον λένε Φ.Κ., είναι απέναντί μας στο καφέ της Πλατείας και μας διηγείται όσα είδε εκείνη τη μοιραία Παρασκευή:
«Πέρναγα με τη μηχανή λόγω δουλειάς από την Πατησίων και σταμάτησα στο Βενέτη μπροστά, γιατί έκανε κάτι γκούχου γκούχου η μηχανή, σταμάτησα για να γυρίσω ρεζέρβα και είδα βαβούρα και πήγα. Εγώ πήγα γελώντας εκεί πέρα, γιατί βλέπω δύο τρεις και σπάγανε το μαγαζί. Και κοιτάω και κόσμο μαζεμένο και εγώ νόμιζα ότι έχει κάνει κάποια κουταμάρα ο μαγαζάτορας σε κάποιον κι έχουνε πάει μέρα μεσημέρι και του σπάνε το μαγαζί. 
Αυτή ήταν η εικόνα που είχα πηγαίνοντας, μετά αντιμετώπισα ό,τι είδα εκεί πέρα μπροστά. Ο ένας απ’ αυτούς που σπάγανε το μαγαζί, ήταν ο μαγαζάτορας, που νόμιζα ότι ήταν περαστικός. 
Βλέπω ένα παιδί μέσα... φου να του έκανες θα έπεφτε κάτω, δεν ξέρω τώρα αν είχε πάρει ντραγκς, αν είχε πάρει ψυχοφάρμακα, αλλά ο άνθρωπος παραπατούσε. Μ’ έναν πυροσβεστήρα προσπαθούσε να σπάσει την πόρτα, αλλά δεν είχε τον πυροσβεστήρα με τσαγανό, πέρα δώθε τον πήγαινε, δεν μπορούσε να τον σηκώσει. Δεν είχε δύναμη, με τα πόδια λυγισμένα και μέσα κλεισμένος. 
Από έξω πρέπει να έσπασε κάποιος ένα κομμάτι της τζαμαρίας, πετάει μία πέτρα, δεν ξέρω τι πέταξε, πετάει κάτι μικρό, δεν ήτανε καρεκλοτράπεζο, μάλλον πέτρα, δεν ξέρω αν τον πέτυχε το παλικάρι τον Ζακ μέσα ή όχι και το παιδί σκύβει από εκεί που είναι σπασμένα τα τζάμια, κάτω απ’ την προθήκη που έχει τα κοσμήματα, ήτανε ένα κενό, κι έχει πέσει στα τέσσερα και προσπαθεί το παιδί μπουσουλώντας να βγει έξω.
Με το που πλησιάζει στη βιτρίνα, μου φαίνεται πρώτος ο άλλος, όχι ο ιδιοκτήτης, ο άλλος με το άσπρο πουκάμισο, χώνει μία κλωτσιά και του σπάει το εναπομείναν τζάμι πάνω στο κεφάλι. Το παιδί προσπαθεί να βγει κι εκεί πέρα αρχίζει η κλωτσοπατινάδα, που εγώ σοκαρίστηκα τελείως, και τα ‘χασα για λίγο. Και με το που βλέπω ότι συνεχίζεται  η κλωτσοπατινάδα, πήγα μπροστά και όρμηξα, “ρε παιδιά τι έγινε, τον έπιασες, τον γάμ...”. Πετάγεται ο ιδιοκτήτης, μου λέει “κι εμένα με γάμ....”. Του λέω “ποιος είσαι εσύ;” Κι εκεί πέρα μου λέει,  “ο ιδιοκτήτης”.
Tου λέω: “Ωραία, τόνε γ@@@σες κι εσύ, μέσα στο αίμα είναι... κάτω. Πεσμένος. Θα τόνε σκοτώσεις; Πάτε καλά, είσαστε ζώα; Φύγετε από δω!»

«Ήτανε τρομακτικό, ο κόσμος απλά παρακολουθούσε»

Παίρνει μια βαθιά αναπνοή, πίνει μια γουλιά απ’ το τσάι του. Ακόμη δεν μπορεί να το χωρέσει το μυαλό του το σκηνικό. Ακόμη μια ρουφηξιά και συνεχίζει:
«Σταματάνε εκεί πέρα την κλωτσοπατινάδα. Ήδη υπάρχουνε δύο τραυματιοφορείς του ΕΚΑΒ, αλλά όχι με ασθενοφόρο, με μηχανές. Ήδη υπάρχουνε στο χώρο, αλλά δεν επεμβαίνουμε πάνω στο λιντσάρισμα που γινότανε. Εκείνο που εμένα μου χτύπησε και με στενοχώρησε πολύ ρε παιδιά ήτανε ότι πες αυτοί οι δύο ήτανε ζώα και τον χτυπάγανε. Ο κόσμος ο μαζεμένος δέχομαι ότι φοβότανε να χωθεί, γιατί κι εγώ φοβήθηκα να μπω μέσα σε ανθρώπους οι οποίοι είναι σε κατάσταση παροξυσμού, δεν καταλαβαίνουνε Χριστό και τον λιώνουνε τον άλλο. Ούτε καν φώναζε ρε παιδιά ο κόσμος, απλά παρακολουθούσε, δηλαδή ήτανε τρομακτικό. Ήταν τριάντα, σαράντα, πενήντα νοματαίοι, πόσοι ήτανε, απλά παρακολουθούσανε τα τεκταινόμενα. Στημένοι αμφιθεατρικά, χωρίς να υπάρξει μία φωνή, τι είναι αυτά που κάνετε, σταματήστε.  Κι ας μην πάει ο άλλος να μπει μπροστά, από μακριά, κάτι, κάτι να ειπωθεί. Όταν μπήκα εγώ, ακούστηκε μία κυρία από πίσω να φωνάζει “έχει δίκιο το παιδί, σταματήστε, έλεος, τι είναι αυτά που κάνετε”. Mία γυναίκα μόνο…
Με το πού έρχονται οι πρώτοι Ζητάδες, πως τους λένε, Δελτάδες δεν ξέρω, μία δύο μηχανές, που ήρθανε οι πρώτοι, γιατί μετά ήρθανε κι άλλοι, δεν τον ακουμπήσανε, ήταν πεσμένος κάτω, μέσα στο αίμα, ούτε τον χτυπήσανε, ούτε χειροπέδες, ούτε τίποτα, διώχνουνε τον κόσμο “ανοίξτε, ανοίξτε τελείως”, ανοίγει ο κόσμος, κι εκεί πέρα μπαίνει ο ένας τραυματιοφορέας του ΕΚΑΒ και του δένει το κεφάλι μ’ έναν επίδεσμο.»

Κοιτάμε τον Φ.Κ., μας κοιτάει. Δεν είναι κανένα πιτσιρίκι, τα έχει κάνει τα χιλιόμετρά του στη ζωή. Κι όμως μοιάζει παντοτινά σοκαρισμένος από την αγριότητα που έζησε. Η διήγηση συνεχίζεται:
«Έρχεται λοιπόν ο ένας του ΕΚΑΒ και του δένει το κεφάλι με τον επίδεσμο. Σ’ εκείνη τη φάση έχει έρθει και η αστυνομία, σκάνε και άλλοι με μηχανές και τέτοια, θεωρώ ότι έχει τελειώσει το θέμα, έχω σιχτιρίσει, έχω και νεύρα, έχω σπαστεί πάρα πολύ, έχω στενοχωρηθεί και απ’ την εικόνα του κόσμου, και γι’ αυτό που γινότανε στο παλικάρι, αλλά και για την απάθεια των γύρω γύρω που απλά κοιτάζανε το γεγονός και σηκώνομαι να πάω στη μηχανή, να την πάρω να φύγω... άι σιχτίρ.
Πηγαίνοντας στη μηχανή ακούω φωνές, βλέπω κόσμο να τρέχει ότι κάτι γίνεται πάλι και ξαναγυρίζω πίσω. Προφανώς είναι η φάση αυτή που έχω δει στο βίντεο, που έχει πάρει ένα γυαλί, που σηκώνεται και πάει να φύγει και τρώει μια κλωτσιά από πίσω. Αυτά τα έχω δει στο βίντεο, δεν τα έχω δει live, γιατί είχα απομακρυνθεί. Γυρίζοντας πλέον εγώ βλέπω ότι το παιδί το έχουν βάλει κάτω οι αστυνομικοί, η κλασική φάση, ξέρεις, με το γόνατο τον έχει κάτω, και προσπαθούνε να του βγάλουνε τα χέρια που όπως ήταν μπρούμυτα τα είχε μπροστά του.
Και του τραβάνε τα χέρια, για να του τα βάλουνε πίσω, να του τα δέσουνε με wrap, γραβάτα, πως τα λένε αυτά τα πλαστικά, όχι με χειροπέδες τα σιδερένια. Τη φάση τώρα ότι είχε γυαλί στο χέρι, ότι πήγε να μαχαιρώσει κάποιον δεν τα είδα, αλλά και δεν τα πιστεύω γιατί ό,τι και να σήκωσε θα το σήκωσε σε άμυνα, ότι “αφήστε με μη με πλησιάζετε”. Αποκλείεται στην κατάσταση που ήτανε να είχε τη δυνατότητα να επιτεθεί στον οποιονδήποτε. Σε εκείνη τη φάση εγώ είδα έναν αστυνομικό, ο οποίος είχε το γκλομπ το πτυσσόμενο ανοιχτό, αλλά δεν τον είδα να χτυπάει. Τώρα τον χτύπησε πιο πριν, δεν τον χτύπησε, εγώ δεν το έχω δει. Άλλοι λένε τον χτύπησε, εγώ δεν το έχω δει.»

Ακούστε το δεύτερο μέρος της συγκλονιστικής αφήγησης του Φ.Κ.

«Τα χτυπήματα ήτανε δολοφονικά»

Φτάνουμε στο τέλος. Μερικές κουβέντες ακόμη και κλείσαμε. Ο Φ.Κ. πήγε χτες και κατέθεσε στον ανακριτή. Περιμένει τώρα τη δίκη και τη συνέχεια. Η αγανάκτηση βράζει μέσα του:
«Η φάση που είναι το παλικάρι πεσμένο κάτω και τρώει τα σουτ, τα σουτ ήτανε απίστευτα. Δηλαδή οι κλωτσιές που έτρωγε στο κεφάλι, δεν ξέρω, και να μην πέθανε από αυτό, να πέθανε από κάτι άλλο, τα χτυπήματα ήτανε δολοφονικά ρε παιδί μου. Κάλλιστα θα μπορούσε να έχει πεθάνει από μια κλωτσιά και μόνο. Το κεφάλι του έφευγε με τέτοια ένταση από τις κλωτσιές, που εγώ δεν μπορώ να το πετάξω, έτσι όπως έφευγε. Το οποίο χτύπαγε ρε φίλε, επάνω όπως είχε σπάσει το τζάμι, δεν μένουνε διάφορα κομμάτια τζαμιού πιασμένα απ’ το στόκο;. Το κεφάλι του κοπάναγε επάνω σε ό,τι είχε απομείνει από το σπασμένο το τζάμι. Και η φάση που φαίνεται στο βίντεο, που βάζει την κλωτσιά ο ιδιοκτήτης και του χώνει μία και του καρφώνει το κεφάλι κάτω, το κεφάλι δεν του το κάρφωσε πάνω στο πεζοδρόμιο. Του το κάρφωσε πάνω στα σπασμένα γυαλιά. Όπως έφαγε την κλωτσιά, από τη μία ήταν το πόδι του ιδιοκτήτη και από την άλλη τον έχει καρφώσει πάνω στα γυαλιά. Μιλάμε για αίμα πολύ, πάρα πολύ αίμα, από τα κοψίματα. Δεν ξέρω αν ήταν θανατηφόρα, αλλά όπου ακουμπούσε, ακουμπούσε πάνω σε σπασμένα γυαλιά και κοβότανε κι έτρεχε αίμα. Κι όταν ήρθε ο τραυματιοφορέας και του ‘δενε το κεφάλι, ματωμένα τώρα, ματωμένα τα χέρια του, το πρόσωπο μπλε μαρέν και τέτοια, μαύρος, κράταγε το λαιμό και με τα δύο χέρια, αλλά δεν ξέρω τώρα το αίμα που είδα στο λαιμό αν ήταν από πληγή στο λαιμό ή όχι. Και όσον αφορά ένα μαχαίρι που λένε, το μαχαίρι το είδα, όντως το είχε. Δεν το είδα καθόλου όσο ήτανε μέσα, δεν το είδα καθόλου όταν μπουσούλαγε να βγαίνει έξω. Όταν έξω τον είχανε που είχε φάει το ξύλο του θανάτου, λίγο πριν έρθει ο τραυματιοφόρεας, λίγο πριν έρθουνε οι μπάτσοι, δεν ξέρω, το ‘βγαλε από την τσέπη του, το βρήκε και το έπιασε κάτω, όπως έπιασε το γυαλί, αντί το γυαλί πιο μετά, βρήκε εκείνη την ώρα ένα μαχαίρι κι έπιασε; Αλλά ένα κουζινομάχαιρο της λαϊκής, έτσι, που κόβουνε κρεμμύδια. Δεν ήτανε μαχαίρι για ληστεία, κάποιος σουγιάς, κάτι απειλητικό. Δεν είδα πώς βρέθηκε στο χέρι του. Απλά είδα έναν τύπο, όχι απ’ αυτούς του δύο που τον χτυπάγανε, ένας άλλος με μαύρα, του πήρε το μαχαίρι και τον είχε ρε παιδιά, πολίτης τώρα κι αυτός, με το γόνατο καθισμένο κάτω και του είχε κολλήσει το μαχαίρι στην καρωτίδα. Και του λέω:
“Θα τόνε σφάξεις; Πάμε καλά;  Δηλαδή τι γίνεται ρε π@@@@ εδώ πέρα;”»   
Υ.Γ.: Κλείνουμε το κινητό, του λέμε «ευχαριστώ», πάμε να τα μαζέψουμε.
«Ξέρεις κάτι», μας λέει, «έχω ζήσει παρόμοιο σκηνικό πριν από κάτι χρόνια. Με τους Αγανακτισμένους στην πλατεία Συντάγματος που έχουν περιλάβει έναν ασφαλίτη και τον έχουν βάλει κάτω και τον βαράνε. Να τον κάνουν κομμάτια, δηλαδή. Και μπαίνουμε εγώ και δυο τρεις άλλοι ασπίδα και τον τρέχουμε στο κάτω μέρος της πλατείας που είχε μια διμοιρία ΜΑΤ, να μας βαράνε στο μεταξύ σε όλη τη διαδρομή. Και τον πετάω στα ΜΑΤ και τους λέω “πάρτε τον, δικός σας είναι”. Και για “ευχαριστώ”, μου ρίχνει ένας ΜΑΤατζής μία και με ψεκάζει. “Εμένα ρε βλάκα;”, του λέω…»  

https://youtu.be/Oey4p9ClojA


Γύρω από την υπόθεση του ξυλοδαρμού του Ζακ Κωστόπουλου, έχει εκφραστεί ένας κυκεώνας διαφορετικών απόψεων και αντιφατικών πληροφοριών. Καθώς οι έρευνες εξελίσσονται σε όλα τα επίπεδα, σημασία έχει να περιφρουρήσουμε το τι ξέρουμε, να στεκόμαστε κριτικά και με δυσπιστία μπροστά σε «στοιχεία» που δεν φαίνεται να ευσταθούν, αλλά και να στηλιτεύουμε τις προσπάθειες να μείνει κρυφό ή να παραποιηθεί ένα μεγάλο μέρος της πραγματικότητας.
Παρά τις συνεχείς εξελίξεις, αξίζει να θυμηθούμε ξανά την αρχική αφήγηση των ΜΜΕ γύρω από το συμβάν. «Νεκρός άντρας που αποπειράθηκε να ληστέψει κοσμηματοπωλείο στο κέντρο της Αθήνας», ήταν ο πρώτος τίτλος, με την αφήγηση να βρίθει ανακριβειών, ψεμάτων και ελλιπών στοιχείων. Η πρώτη εξιστόρηση των γεγονότων έχει ως εξής. Ο «ληστής» μπήκε στο κατάστημα, «κρατώντας μαχαίρι», εγκλωβίστηκε εκεί, στη συνέχεια «έσπασε τη βιτρίνα με τον πυροσβεστήρα» και «τραυματίστηκε θανάσιμα από τα σπασμένα γυαλιά». Μάλιστα, «κρατώντας το μαχαίρι επιχείρησε να διαφύγει ωστόσο δεν τα κατάφερε, λόγω της παρέμβασης της αστυνομίας». Σε μία επόμενη εκδοχή, από τις ίδιες πηγές, ο «ληστής» που βρίσκεται ακινητοποιημένος και λαμβάνει τις πρώτες βοήθειες, παίρνει ένα κομμάτι γυαλί, «απωθεί τους αστυνομικούς» ή/και «απειλεί τον άνδρα του ΕΚΑΒ» και επιχειρεί να διαφύγει, πριν τον ακινητοποιήσουν οι αστυνομικοί.

Τα δύο αποκαλυπτικά βίντεο ωστόσο διαψεύδουν σχεδόν όλα τα πρώτα «στοιχεία». Πρώτα απ’ όλα, τίποτα δεν έχει δείξει μέχρι στιγμής ότι έχουμε να κάνουμε με ληστεία, δηλαδή ότι υπάρχει και απειλή για χρήση βίας, μαζί με την απόπειρα κλοπής. Ο ίδιος ο ιδιοκτήτης του καταστήματος υποστηρίζει ότι ο Κωστόπουλος βρέθηκε εντός του συγκεκριμένου χώρου, ενώ αυτός δεν βρισκόταν στο κατάστημα. Παράλληλα, σε κανένα σημείο του πρώτου βίντεο δεν φαίνεται ο Κωστόπουλος να κρατάει μαχαίρι, και να απειλεί με οποιονδήποτε τρόπο τους ανθρώπους που βρίσκονται εκτός. Η αστυνομία αφήνει να διαρρεύσει ότι στον τόπο του εγκλήματος βρέθηκε ένα μαχαίρι, κάτι που μένει να αποδειχθεί.

Αυτό που φαίνεται ξεκάθαρα πάντως στο οπτικό υλικό, είναι ο Κωστόπουλος να κρατάει στην αρχή και με τα δύο του χέρια τον πυροσβεστήρα, προσπαθώντας να σπάσει την πόρτα του καταστήματος στο οποίο έχει παγιδευτεί. Καθώς δεν τα καταφέρνει, στη συνέχεια αφήνει τον πυροσβεστήρα και προσπαθεί να βγει από το κάτω μέρος της βιτρίνας, το οποίο εμφανίζεται να μην είναι σπασμένο ακόμα. Η βιτρίνα φαίνεται σπασμένη στο πάνω μέρος της, άγνωστο ακόμα πώς. Στο βίντεο φαίνεται ότι το κάτω της μέρος σπάει από τις κλωτσιές των δύο ατόμων που στη συνέχεια ξυλοκοπούν τον Ζακ Κωστόπουλο. Για τον ξυλοδαρμό που συγκλονίζει στο βίντεο, στην αρχή. Bάσει των στοιχείων που παρουσιάζει η αστυνομία, δεν υπάρχει καμία αναφορά.

Επομένως, ακόμα και η χρήση όρων όπως «ληστεία» ή «επίδοξος ληστής» είναι αυθαίρετη, πόσο μάλλον όταν εμπλουτίζεται με το «υπό την απειλή μαχαιριού». Σε αυτήν τη φάση και σε μία τόσο ευαίσθητη για την κοινή γνώμη υπόθεση, θα πρέπει τα ΜΜΕ, που συμμετέχουν αποφασιστικά στη διαμόρφωση κρίσεων, να είναι προσεκτικά. Τίποτα δεν αποκλείεται, αλλά και τίποτα δεν έχει αποδειχθεί ακόμα για τα αίτια που οδήγησαν τον Κωστόπουλο στο κατάστημα της Ομόνοιας. Από την άλλη όμως, αυτό που έχει αποδειχθεί είναι ο ξυλοδαρμός του και η αυτοδικία στην οποία προχώρησαν οι δύο άντρες. Οι ακριβείς συνέπειες αυτού του ξυλοδαρμού επίσης δεν έχουν αποδειχθεί.

Η πρώτη ιατροδικαστική εξέταση του Κωστόπουλου είναι η δεύτερη φορά που τα ΜΜΕ, αλλά και πληθώρα σχολιαστών, βιάστηκαν να βγάλουν συμπεράσματα. Για πολλά Mέσα ή έστω για τους τίτλους που χρησιμοποίησαν, οι ιατροδικαστές κατέληξαν στο ότι η αιτία θανάτου είναι «απροσδιόριστη». Αυτό είναι επίσης αυθαίρετο, καθώς υπάρχει ουσιώδης διαφορά μεταξύ του σκέτου «απροσδιόριστη» και της αλήθειας ότι «δεν μπορεί να προσδιοριστεί ακόμα», πριν δηλαδή τις ιστολογικές και τοξικολογικές εξετάσεις, όπως ανέφεραν ξεκάθαρα οι ιατροδικαστές. Βέβαια, υπήρξε και η πλήρης διαστρέβλωση των μέχρι στιγμής πληροφοριών. Ιντερνετικά ΜΜΕ (
Πρώτο Θέμα, Ελεύθερος Τύπος) αλλά και σημερινές εφημερίδες (Δημοκρατία) υποστηρίζουν ψευδώς ότι το ιατροδικαστικό συμπέρασμα είναι ότι «δεν τον σκότωσαν τα χτυπήματα». «Δημοσιογράφοι» όπως ο Κωνσταντίνος Μπογδάνος έσπευσαν να πανηγυρίσουν σχεδόν στα κοινωνικά μέσα, γράφοντας ότι «οι ιατροδικαστές συμφώνησαν ότι δεν υπήρχαν θανατηφόρες κακώσεις ή θανατηφόρα χτυπήματα στο κεφάλι».

Αυτό είναι ψευδές, καθώς, όπως εξήγησαν οι ιατροδικαστές, και ειδικά ο Σωκράτης Τσαντίρης, οι ιατροδικαστές συμφώνησαν μόνο στο ότι δεν εντοπίζονται μακροσκοπικώς, δηλαδή δια γυμνού οφθαλμού, κακώσεις που να δικαιολογούν τον θάνατο. Η θανατηφόρα κάκωση δεν αποκλείεται, 
όπως εξήγησε αργότερα ο κ.Τσαντίρης, ενώ η δικηγόρος της οικογένειας Κωστόπουλου, Άννυ Παπαρούσσου, υποστηρίζει ότι κατά την εξέταση «βρέθηκε εγκεφαλικό οίδημα, το οποίο μένει να ερευνηθεί και να διαπιστωθεί από τι προήλθε».

Όσο λοιπόν και να βιάζονται για κρίσεις και πανηγυρισμούς πολλοί, η αλήθεια είναι ότι κι εδώ σχεδόν τίποτα δεν μπορεί να ειπωθεί με βεβαιότητα, αν φυσικά ενδιαφέρονται για την σωστή ενημέρωση, την τήρηση της δεοντολογίας και όχι για την καλλιέργεια σκοτεινών ενστίκτων και αντανακλαστικών. Συν τοις άλλοις, μοιάζει απίθανο και πέραν κάθε λογικής, να μην υπάρχει κάποια σύνδεση μεταξύ των χτυπημάτων που δέχεται ο Ζακ Κωστόπουλος και του θανάτου του που ακολουθεί.

Εκτός όμως της στάσης συγκεκριμένων ΜΜΕ, το καθήκον της φαίνεται να μην έχει κάνει ούτε η αστυνομία, από τις ενέργειας της οποίας προκύπτουν σοβαρά ερωτήματα. Φαίνεται ότι η αστυνομία επιχείρησε να κλείσει όσο το δυνατόν γρηγορότερα την υπόθεση, αγνοώντας τις πολλές «τρύπες» της αρχικής αφήγησης, την οποία μάλιστα μετέδωσε στα ψευδή αστυνομικά «ρεπορτάζ» της πρώτης ημέρας. Αυτή η συγκάλυψη μάλιστα, φαίνεται να είναι ξεκάθαρη στη μέχρι στιγμής δικογραφία. Όπως 
κατήγγειλε η δικηγόρος της οικογένειας, στη δικογραφία που της παραδόθηκε δεν περιλαμβάνεται καμία αναφορά στον ξυλοδαρμό, ενώ παράλληλα είναι έκδηλη η προχειρότητα και η έλλειψη ενδιαφέροντος υπό τις οποίες διεξήχθη η αστυνομική έρευνα. Η αστυνομία δεν απέκλεισε το κατάστημα, όπως συμβαίνει για τόπους εγκλημάτων, και δεν πραγματοποίησε άμεση έρευνα στο εσωτερικό του.

Λόγω του οπτικού υλικού, η προχειρότητα είναι καταφανής. Το σχήμα «πρεζάκι ληστής που τραυματίστηκε μόνος του» ήταν στην αρχή αρκετό για να μην τεθούν επίσημα ερωτήματα. Θα πρέπει όμως να αναρωτηθούμε, τι θα συνέβαινε αν αυτό το υλικό δεν υπήρχε. Τι συμβαίνει σε ανάλογες περιπτώσεις, όπου το υλικό δεν υπάρχει, ή σε άλλες, όπως σε υποθέσεις αστυνομικής αυθαιρεσίας.

Ο δημόσιος διάλογος γίνεται μερικές φορές λες και οι αντιμαχόμενες πλευρές είναι από τη μία οι υποστηρικτές του Ζακ, ευαίσθητοι στα ζητήματα της προστασίας των ευάλωτων ομάδων, και από την άλλη οι υποστηρικτές του καταστηματάρχη, αδιάφοροι ή εχθρικοί για τις ευαισθησίες των πρώτων, υπερασπιστές της τάξης και της ασφάλειας.

Δεν πρόκειται όμως για ανταγωνισμό μεταξύ διαφορετικών κοινωνικών ομάδων. Η αρχική ιστορία αφορά δύο ανθρώπους, έναν που πεθαίνει χτυπημένος και έναν που τον κλωτσάει προσπαθώντας να του λειώσει το κεφάλι στο πεζοδρόμιο.

Μερικές φορές πρόκειται για πράγματα πολύ πιο στοιχειώδη. Όπως ότι είναι άλλο να έχεις απέναντί σου κάποιον από τον οποίον απειλείται η ζωή σου, έναν ληστή με μαχαίρι, και άλλο να μην απειλείται η ζωή σου. Το να ψεύδεται κανείς σε σχέση μ' αυτό, είτε δημοσιογραφικά είτε υπηρεσιακά (αν και οι δύο αυτές πηγές παραπληροφόρησης συγκοινωνούν, καθώς η αστυνομία διοχετεύει το συστημικό «ρεπορτάζ»), είναι συνενοχή.



Το δεύτερο άτομο που εμφανίζεται στα βίντεο να κλωτσάει στο κεφάλι τον Ζακ Κωστόπουλο, ο οποίος αναζητείτο από την αστυνομία για μέρες, όλο το Σαββατοκύριακο έγραφε για το περιστατικό από τον λογαριασμό του στο τουίτερ!!!  

Συγκεκριμένα, μέχρι την Κυριακή 23 Σεπτεμβρίου, απαντούσε και σχολίαζε πολλές αναρτήσεις, οι οποίες μιλούσαν για τον Ζακ, ενώ έκανε και δικές του.  

Τις αναρτήσεις τις διέκοψε την Κυριακή, μόλις έγινε γνωστό ότι αναζητείται από την αστυνομία.  

Στο τουίτερ καθύβρισε το θύμα του. 






Μάλιστα, υπερασπιζόταν τα δύο άτομα που τον κλωτσούσαν λίγο πριν πέσει νεκρός, μιλώντας για εκείνους στο γ΄ πληθυντικό... 

Μετά την σύλληψη του, έκανε δηλώσεις στα κανάλια, όπου είπε τις ίδιες ακριβώς φράσεις με εκείνες που έγραφε το περασμένο Σαββατοκύριακο: ότι ο Ζακ «βρισκόταν σε επιθετικό αμόκ» και ότι εκείνον που λυπάται περισσότερο είναι ο 74χρονος κοσμηματοπώλης, του οποίου είχαν ανοίξει το μαγαζί 3 φορές.  



μελος της φασιστικης οργανωσης "Πατριωτικο μετωπο" ο αλληλεγγυος φονιας.ειτε κλεφτης ειτε οτιδηποτε αλλο,ο νεκρος αυτος ειναι θυμα του φασισμου.ευτυχως που υπαρχουν τα βιντεο και δεν μπορουν τα κωλοκαναλα να το διαστρεβλωσουν οσο θα ηθελαν.ο ανθρωπος αυτος εφαγε 20 κλωτσιες και μια τζαμαρια στο προσωπο και αλλες τοσες μετα απ'τους σκατομπατσους.εστω πως αυτες που εφαγε απ'τον ιδιοκτητη και τον φασιστα διπλα ηταν οντως αυτοαμυνα(που δεν ηταν γιατι 5,6 κλωτσιες στη μαπα ειναι αρκετες να σε αποδυναμωσουν τελειως),οι μπατσοι μετα γιατι τον σαπισαν κι αυτοι με τη σειρα τους;για να τον αποτελειωσουν;και μετα βγαινει ο καθε σιστας κι ο καθε νεοφιλελε να μας πει οτι δεν ηταν δολοφονια.μαθαμε μια λεξη την αυτοαμυνα και την πιπιλαμε επειδη ετσι ακουσαμε απ'την Τατιανα και τον Πορτοσαλτε.ο αλλος ειχε κομματια γυαλιων καρφωμενα παντου,παραλληλα ετρωγε πατητες στη μαπα,μετα τα γουρουνια τον αποτελειωναν με κλωτσιες και γκλοπ και μιλαμε ακομα για αυτοαμυνα.αντε γαμηθειτε πια.μεσα και ο ιδιοκτητης και ο μεσιτης ο πουτανας γιος και τα κωλομπατσονια που ξεσπασαν τα ψυχολογικα τους πανω σε εναν αιμοφυρτο κακομοιρη που αργοπεθαινε._

....ο δεύτερος κατηγορούμενος για το λιντσάρισμα στο κέντρο της Αθήνας και τον φρικτό θάνατο του Ζακ Κωστόπουλου.
Πρόκειται για τον ιδιοκτήτη κτηματομεσιτικού γραφείου στην Ομόνοια, ο οποίος καταγράφεται στο σχετικό βίντεο-ντοκουμέντο μαζί με τον ιδιοκτήτη του κοσμηματοπωλείου να κλοτσάει τον Ζακ Κωστόπουλο άγρια στο κεφάλι.
Αλλά ποιος είναι ο 55χρονος Θ.Χ.; 
Πρώτα απ’ όλα είναι στέλεχος του ακροδεξιού χώρου. Το όνομά του φιγουράρει στον κατάλογο με τους συντονιστές της εθνικιστικής οργάνωσης «Πατριωτικό Μέτωπο». Εκεί εμφανίζεται ως «συντονιστής Ανατολικής Αττικής» της οργάνωσης.
Αλλωστε υπάρχει δημοσίευμα του Γιάννη Παπαδόπουλου στην «Καθημερινή» στις 8.2.2015, στο οποίο ο Θ.Χ. μιλάει με την ιδιότητα του εκπροσώπου του «Πατριωτικού Μετώπου».
Μετά το λιντσάρισμα κι ενώ η αστυνομία προσπαθούσε να τον εντοπίσει, ο συγκεκριμένος κατηγορούμενος έσπευδε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης (22/9/2018) να ισχυριστεί, παρά τα όσα αποδεικνύει το βίντεο, ότι «τον Ζακ δεν τον σκότωσε κανένας» και ότι «ο ίδιος», λέει, «αυτοκτόνησε την ώρα που τον συνέλαβαν οι αστυνομικοί με το γυαλί που κρατούσε στα χέρια του. Το έχωσε στο λαιμό του την ώρα που πάλευε ο αστυνομικός να τον σταματήσει. Αλλά στην Ελλάδα η κλοπή είναι θεσμός».
Σε άλλες αναρτήσεις του ισχυριζόταν ότι «ο τύπος είχε πάθει επιθετικό αμόκ και ήταν έτοιμος να σκοτώσει αδιακρίτως» ή ότι «ο Ζακ δεν έδειξε να σέβεται ούτε τη ζωή ούτε την περιουσία κανενός» και, αναφερόμενος στον ιδιοκτήτη του κοσμηματοπωλείου προσπαθώντας να δικαιολογήσει το λιντσάρισμα, σχολίαζε ειρωνικά ότι «έπρεπε να κάτσει να τον γαμήσει και ο Ζακ για να ησυχάσει». Ο τρόπος με τον οποίο μιλάει για το θύμα είναι ενδεικτικός.
Σε παλιότερες αναρτήσεις του ο Θ.Χ., σε ένα ομοφοβικό παραλήρημα, αποκαλούσε «πουσταριό εκτός Βουλής» το Gay Pride και μιλούσε για «πουσταριό εντός Βουλής που το εκπροσωπεί επάξια».
Αλλοτε πάλι ανέβαζε φωτογραφία με τον πεσμένο στο έδαφος μετά τον ξυλοδαρμό δήμαρχο Θεσσαλονίκης, Γιάννη Μπουτάρη, και έγραφε «πώς μοιάζει κάποιος προδότης όταν τον γαμάνε Πόντιοι» και με υστερόγραφο: «Οι όμοιοί του θα έχουν την ίδια κατάληξη. Το νου σας».




"ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ".....?!?!?!?!?😒
+++++++++++++++++++++++++++++++++
Άλλο ένα κατόρθωμα (εγέρθητου!!) προστίθεται στο κέρινο μουσείο του σύγχρονου Νεο-Ελληνικού πολιτισμού!!!
Ένα event,ανάλογο με την πολιτιστική μας κληρονομιά!!!
"Κάποιον κλωτσάνε..κι όλοι γύρω κοιτάνε"...
Χορόδραμα σε τρείς πράξεις!!
Εύγε!!! Εύγε σ'όλους!!! Στον τραγικό κοσμηματοπώλη,
(τί τού'τυχε,νοικοκύρης άνθρωπος!!!) που με τόση αυτοθυσία αντιμετώπισε το μαχαιροβγάλτη(!!!),...Στους αστυνομικούς που τόσο φυσικά και πειστικά και που με τόση ευαισθησία φόρεσαν τα βραχιολάκια στον ήδη σχεδόν νεκρό νεαρό ΖαΚ.,..μην τυχόν και νεκραναστηθεί και δραπετεύσει?! ...Και βέβαια,last but not least,στους ανώνυμους βοηθητικούς ηθοποιούς,που ανέλαβαν 
-αμισθί!!!- να εκτελέσουν με λακτίσματα και γρονθοκοπήματα το νεαρό Ζ....καθώς και στους υπόλοιπους κομπάρσους,που αποτέλεσαν το χορό και που βουβοί (με κάποια μικρά,μόνο, επιφωνήματα) παρακολούθησαν τα δραματικά τεκταινόμενα της κτηνωδίας!!!
Ήσαν όλοι εξαίρετοι στους ρόλους τους!!!.....
Δυστυχώς,ο πρωταγωνιστής..,ο νεαρός κύριος Ζ,..έπρεπε να θυσιαστεί στο βωμό,όπου νέοι και νέες οδηγούνται και εκτελούνται στο όνομα του πανάρχαιου (και πανάθλιου,πλέον) "πολιτισμού μας"...........
Ζήτωσαν,λοιπόν,τα εθνικά μας σύμβολα!!!(Το ρόπαλο του Ηρακλή,δλδ!!)
Ζήτωσαν τα πτώματα ασφαλείας!!! Ζήτωσαν οι ΓΑΔΑρες!!!....
Ζήτωσαν και οι υπόλοιποι γαϊδάροι!!!(Συγγνώμην ζητώ απο τα συμπαθή γομάρια,αλλά,αυτές είναι οι εκφράσεις που έχουμε μάθει να χρησιμοποιούμε για να χαρακτηρίζουμε κάποια άλλα γομάρια!!!)
Κι ένα τελευταίο,μεγάλο Εύγε και στην αηδιαστικά πορωμένη Δημοσιογραφία!!!.
Όλα καλά θα πάνε....Όλοι μαζί μπορούμε..να εκβαρβαριστούμε!!!
Για το καλό μας!!!...Και για την Ελλαδάρα,ρε γαμώτο!!!!!!.........
😱
Οϊμέ!!!!........
...........................................
Συνημμένες φωτογραφίες απο τον τόπο του εγκλήματος,καθώς και δείγματα αρίστης κιτρινίλας από την Κό-pro news!!!🤮

"Πρεζάκια και γκέι δεν είστε αναγκαίοι" φώναζαν οι ναζί στο σημείο του θανάτου του Ζακ Κωστόπουλου. Έτσι είναι, όταν εξωραΐζεις και νομιμοποιείς την αυτοδικία και τον βιτζιλαντισμό. Όταν στερείς εκ των υστέρων την ανθρώπινη υπόσταση από το θύμα επειδή ήταν γκέι και χρήστης ουσιών. Τότε οι γενοκτονικές απόψεις των ορφανών του Χίτλερ δεν φαντάζουν πια αποκρουστικές. Από το "καταδικάζουμε τη βία από όπου και αν προέρχεται" στην "τελική λύση για τους υπανθρώπους" ένα λιντσάρισμα δρόμος.

 





Δηλαδή ο ιδιοκτήτης είχε παει στο περίπτερο και είχε αφήσει το κοσμηματοπωλείο ανοιχτό; (τι πιο φυσικό;). Μπήκε ο αλλος σε άδειο μαγαζί οποτε ειναι δεδομένο ότι μπήκε να ληστέψει απειλώντας τον απόντα ιδιοκτήτη με «όπλο». Δεν λέω, λογικά μου ακούγονται όλα




Οι "καταδικάζω τη βία απ'όπου κι αν προέρχεται",τί γλυκά που ξεπλένουν λιντσάρισμα και δολοφονία,στο όνομα της προστασίας της ιδιοκτησίας...


Χάρης Ζάβαλος
Τον δρόμο τον ανοίγουν πάντα οι φωλιες ακροδεξιων όπως το site Τι λες τώρα; όπου ρώταγε τους αναγνώστες αν συμφωνούν με την δολοφονία Κωστόπουλου κ μετά πάντα δράση για το ξέπλυμα αναλαμβάνει η τηλεόραση σε μαζική πια κλίμακα, βάζοντας το δηλητήριο σε κάθε σπίτι.











Daphne Chronopoulou
Αυτά τα 'να τον βοηθήσει' που λέτε οι άσχετοι για τους χρήστες να τα κοιτάξετε λιγάκι. Είναι απολύτως ανυπόστατα διότι καλό θα ήταν να τα θυμούνται όσοι τα σκέπτονται όταν φωνάζουν για τις πιάτσες και τα υποκατάστατα και δε θέλουν Χώρους ελεγχομενης χρήσης στη γειτονιά τους.







Elena Akrita
 
Είτε ήταν απόπειρα κλοπής είτε όχι, είτε ο δολοφόνος είναι κοσμηματοπώλης είτε ενεχειροδανειστής - η ουσία είναι μια. Λιντσαρίστηκε ένας άνθρωπος. Και καμία ανοησία περί ‘αμυνας’ δεν στέκει αφού ο δολοφόνος δεν προστάτευε καμία περιουσία την ώρα που λιντσάρισε τον Ζακ Κωστόπουλο. Και τον λιντσάρισε εν ψυχρώ μαζί με έναν άλλον και μαζί με όσους παρακολουθούσαν αμέτοχοι ένα μαρτυρικό θάνατο.





Δανάη‏ Αλήθεια, εσείς που ρωτάτε "τί θα έκανες αν ήσουν στη θέση του κοσμηματοπώλη", αν έπρεπε να απαντήσετε οι ίδιοι στην ερώτησή σας, θα απαντούσατε "φόνο"; 
Οι τραγωδίες είναι δύο. Η πρώτη ότι ένας άνθρωπος δολοφονήθηκε. Η δεύτερη, το πόσοι δικαιολογούν τη δολοφονία του #ομονοια#ΖακΚωστόπουλος





Ηβη Καίσερλη δεν έχει αποδειχθεί οτι ηταν τοξικομανης η αν απλως έκανε κατάχρηση αλκοόλ και ουσιών εκείνη την μερα.δεν έχει αποδειχθεί οτι μπηκε για να κλέψει κάτι διότι δεν μετακίνησε κάτι δεν βρέθηκε πανω του κάτι και δεν έλειπε κάτι.δεν απειλήθηκε κανείς διότι δεν υπήρχε κανεις στο κατάστημα. Δεν βρέθηκε μαχαίρι.εκτός αν λάβουμε υπόψη μόνον τι είπε ο ίδιος ο καταστηματάρχης οι γειτονοι του και οι φιλοι του που Μαζί σκότωσαν τον ανθρωπο ο οποίος μέσα στο χάσιμο του προσπαθούσε συνεχώς να διαφύγει. Αντιθέτως προκύπτουν νέες μαρτυρίες και υλικό που οδηγούν σε Άλλη εκδοχή.όπως οτι υπήρξε διαμάχη μεβρατσιστικό κίνητρο απο πριν και οτι κατέληξε στο κατάστημα οπου και κλειδώθηκε. Ως έκτουτου θα μπορούσε να παραδοθεί στις αρχές.αντιθέτως σύρθηκε μέσα σπό γυαλιά κσι κλωτσογρονθοκοπηθηκε μέχρι θανατου καί αυτό είναι το μονο που μπορεί να αποδειχθεί βαση λογικής όπως τονιζετε απο τα βίντεο. Γιατί δεν είναι μονο ενα.υπάρχει κι άλλο υλικό που φωτίζει κ την αδιαφορία των αρχών που ενω είχαν φτάσει άφησαν αυτό να συμβεί μη σας εκπλήξει λοιπον οτι ίσως και να συμφέρει αυτή η εκδοχή που τόσο αβίαστα πιστεύετε επειδή ακουσατε πως είναι χρήστης . απευθυνόμαι σε ολους οσους βιαζεστε να βγαλετε χρήστη κσι ληστή ενα παιδι που όλοι ξέραμε κσι αγαπούσαμε επειδή έτσι είπε ένας τοκογλύφος και δυο τραμπουκοι στον ΣΚΑΙ και στο πρωτο θέμα.σπουδαία και εγκυροτατη ενημέρωση!!! Η μονη σχέση που βλέπω με την τοξικομανια είναι τα λεφτά που βγάζουν τύποι σαν το δολοφόνο τον τοκογλυφο απο αυτά που τους πάνε οι τοξικοεαρτημενοι για να εξασφαλίσουν κάποια δόση.




Dimitris Melandinos
Το ενεχυροδανειστήριο το παρουσιάζουν ως κοσμηματοπωλείο.Ο ενεχυροδανειστής έξω και ο Ζακ εγκλωβισμένος μέσα;Αυτά σ΄αυτούς που πιστεύουν σε κρίνους και γοργόνες.Εν ψυχρώ δολοφονία μπροστά σε μπάτσους που έκατσαν στην άκρη απολαμβάνοντας το λιντσάρισμα,όπως και του Παύλου Φύσσα.
^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^
@idiwnymo
Άλλη ερώτηση. Πόρτα ασφαλείας λέει που τον έκλεισε μέσα; Ποσο νόμιμο είναι αυτό; Πολίτης να φυλακίζει πολίτη; Αμ η ασφάλεια κτιρίου; Σε περίπτωση πυρκαγιας από που φεύγεις;
^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^
@el_ges
Τον απείλησε με μαχαίρι, αλλά ΔΕΝ ήταν στο μαγαζί στην του,είχε πάει στο περίπτερο για εφημερίδα. ΚΑΙ άφησε το μαγαζί ξεκλείδωτο,ΚΑΙ έκλεισε η πόρτα αυτόματα,ΚΑΙ ο Ζακ εγκλωβίστηκε μέσα,ΚΑΙ ο ιδιοκτήτης ήταν απ' έξω,ΚΑΙ τον απείλησε με μαχαίρι ΚΑΙ πειράζει που δεν καταλαβαίνω?
^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^
@SoutisTheodoros
Σκοτώσανε τον άνθρωπο κι αμέσως μετά ¨καθαρίζουν ¨ τα ίχνη και τα διαπιστευτήρια της υπόθεσης




Fotinos Pagiavlas
Τον Ζακ τον γνώρισα στην αντιρατσιστική δράση Ζωντανή Βιβλιοθήκη κάπου το 2010-2011. Ήταν από τα άτομα που με έκαναν να καταλάβω τι ρατσισμό και προκαταλήψεις αντιμετωπίζουν οι οροθετικοί και οι λοαδ άνθρωποι. 
Είναι αδιανόητο, αχώνευτο αυτό που συνέβη.



ΠΡΟΣΘΕΤΩ



Διότι δεν είναι τυχαίο ότι ο δεύτερος ένοχος, μέρες πριν απολογηθεί είχε ενεργή ιντερνετική δράση σπίλωσης και δικαιολόγησης.


Να σας πω και για το μαχαίρι:
Δεν έχει αποτυπώματα του Ζακ.
Ο β ένοχος για μέρες έλεγε πως τον αφόπλισε και το πέταξε μέσα. Ώστε να δικαιολογήσει τα δικά του αποτυπώματα άραγε;


Δευτέρα 24 Σεπτεμβρίου 2018

Στη δολοφονία του Ζακ αυτός ο ένας: Be This Guy! #zakkostopoulos


Κυκλοφορεί εδώ και χρόνια μια φωτογραφία κάποιας γερμανικής συγκέντρωσης στην οποία όλοι χαιρετούν ναζιστικά. Εκτός από έναν, φωτισμένο γραφιστικά υπό το σλόγκαν 'Be this guy'- Γίνε αυτός ο άνθρωπος.
Ο άνθρωπος που αντιστέκεται στην κτηνωδία, ο άνθρωπος που δεν παρασύρεται από τον όχλο αλλά τολμά να αντιδράσει και μόνος αυτός σώζει την αξιοπρέπεια του είδους και του πολιτισμού μας, της ανθρωπιάς.
Πολλοί κοινοποιούν κάθε χρόνο την εικόνα. Λίγοι όμως τον αναγνωρίζουν όταν τον δουν μπροστά τους. Γιατί υπάρχει, τον είδαμε, τον βλέπουμε από προχθές στα ταινιάκια που παίζουν ξανά και ξανά στις ειδήσεις και το μυαλό μας.

Πολλοί παρατηρήσαμε πόσο μίσος και οργή που είχε κρυμμένα μέσα του ο 75άρης με το ροζ σιδερωμένο πουκαμισάκι που άνετος και ψύχραιμος ρίχνει κλωτσιές στο πρόσωπο ενός ανθρώπου που μπορούσε να ήταν εγγονός του. Κι ο άλλος δίπλα, κι ο τρίτος με την κλεφτή κλωτσιά. Κι οι περαστικοί που κοίταζαν μα δεν επενέβαιναν.
Ένας μόνο αντέδρασε. Ένας προσπάθησε να σταματήσει όλους αυτούς, τους δολοφόνους, τους των ΕΚΑΒ και ΔΙΑΣ, τους περαστικούς. 
Την αξιοπρέπειά μας και την ανθρωπιά την έσωσε αυτός, ο κύριος με την κοτσίδα που σε ένα δίκαιο κόσμο θα έπαιρνε παράσημο από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας (μα εμείς αυτές τις τιμές τις φυλάμε για την Ωραία Αστυνομικίνα)*.


Αναφέρομαι στη δολοφονία του φίλου ακτιβιστή Ζακ Κωστόπουλου για την οποία έχω γράψει και συλλέξει (τόσα με videos κ.λ.  που έφτασα στο όριο και το blogger δεν μου επιτρέπει να προσθέσω άλλα στην ανάρτηση).
Εδώ φέρνω την εικόνα: 'Be this Guy' + στα videos τον κύριο που χειροδίκησαν και εναντίον του όταν προσπάθησε να εμποδίσει τον ξυλοδαρμό ετοιμοθάνατου + κείμενο του Στρατή Μπουρνάζου που αναφέρει κι εκείνος «μια ανάσα: ο άνθρωπος που παρενέβη και σταμάτησε τις κλωτσιές – γιατί "δεν είμαστε όλοι ίδιοι"...». Γιατί δεν είμαστε όλοι τέρατα.

εύα καραϊτίδη
Σκέφτομαι τον άνθρωπο που παρενέβη και σταμάτησε τις κλοτσιές. Ευχαριστούμε για την υπενθύμιση, Stratis Bournazos. Γιατί "δεν είμαστε όλοι ίδιοι". Ο άνθρωπος που παρενέβη θα μας επιτρέψει να κοιμηθούμε απόψε.

Κεράκι στη μνήμη του
Από το πρωί, το βλέμμα, και το μυαλό, κι η καρδιά μένουν στις εικόνες της φρίκης. Πολλών, κι εμένα μαζί. Παραλυτικά κολλημένα. Μετά, λέξεις – και μία να κυριαρχεί: δικαιοσύνη.
Ναι, δικαιοσύνη. Όχι για τον Ζακ, αλίμονο, που λυντσαρίστηκε, ούτε μονάχα στη μνήμη του. Ναι, του Ζακ Κωστόπουλου, αυτού, του γκέι, του οροθετικού, του ακτιβιστή, του "αλλιώς", του κατατρεγμένου και τόσο χαρισματικού μαζί, καλλιτέχνη και τόσα άλλα. Δικαιοσύνη, για όλους τους άλλους, που μένουμε: υποψήφια θύματα, επίδοξους θύτες, περαστικούς, παρατηρητές, πολίτες της κοινωνίας τούτης.

Δικαιοσύνη, λοιπόν. Τι είναι όμως δικαιοσύνη; Να δικαστούν και να τιμωρηθούν όσοι αποδειχθεί ότι μετείχαν στη βάρβαρη επίθεση. Ασφαλώς. Κι ακόμα, να διερευνηθούν οι ευθύνες όσων άλλων (λ.χ. της αστυνομίας). Ναι.
Δεν είναι όμως μονάχα αυτά. Υπάρχουν και άλλα που δεν είναι ποινικά, αλλά είναι εξίσου ή και περισσότερο τρομακτικά. Μια διαδικασία άθλια και εξαθλίωσης μαζί: εκείνοι που κοίταζαν• εκείνοι που «δικαιολογούν»• ο τρόπος που παρουσιάστηκε το «περιστατικό» στις οθόνες, όπου περίσσεψε και η στρέβλωση και η απανθρωπιά. (Όπως υπάρχει –φαίνεται στο βίντεο– και μια ανάσα: ο άνθρωπος που παρενέβη και σταμάτησε τις κλωτσιές – γιατί "δεν είμαστε όλοι ίδιοι"…). Αν μιλάμε για δικαιοσύνη, όλα αυτά δεν μπορεί να μείνουν ανέγγιχτα.
Αλλά είναι κι άλλα. Αν μιλάμε για δικαιοσύνη με την πλήρη έννοια (άρα και για κοινωνική δικαιοσύνη), η συζήτηση πρέπει να πάει και παραπέρα: στις ζώνες της εξαθλίωσης: στους τοξικοεξαρτημένους, τους «περιθωριακούς», τους «απόβλητους» και διαφορετικούς, στους τόπους της εγκατάλειψης, όπου βολοδέρνουν, μακριά από τη «βιτρίνα» της πόλης. Η κουβέντα γίνεται δύσκολη εδώ, αλλά είναι αναγκαία, πιστεύω αν θέλουμε να μην μένει μόνο αξιακή (πράγμα στοιχειώδες καταρχήν, άλλωστε κι εγώ έτσι μιλάω), αλλά και πιο ουσιαστική. Και δεν μιλάω για το αποτρόποια της Παρασκευής μόνο, αλλά και γενικότερα.
Διαβάζω πάλι τα παραπάνω, και μου φαίνονται ισχνά και καχεκτικά σε σχέση με αυτό που συνέβη. Και με αυτό που νιώθω: βάρος ασήκωτο και πόνο. Πόνος που ξεπερνάει, για μένα, ακόμα και την οργή και την αποστροφή. Αφήνω λοιπόν τις παραπάνω γραμμές και δεν τις σβήνω, να έτσι, σαν κεράκι στη μνήμη του. Στη μνήμη τού Ζακ, που λυντσαρίστηκε – τόσο βάρβαρα τόσο άδικα τόσο φρικαλέα την Παρασκευή.
ΥΓ. Δεν ξέρω το τι ακριβώς συνέβη. Ας κρατήσουμε μόνο ότι είναι πολύ αμφίβολο αν πρόκειται για απόπειρα κλοπής. Το λιντσάρισμα, ασφαλώς δεν θα ήταν λιγότερο αποτρόπαιο, αν επρόκειτο κλοπή ή ληστεία· κάθε άλλο. Αλλά έχει τη σημασία του, γι' αυτό το λέω.

__________________________________________________________
Θα δείτε τον 'Ανθρωπο αυτό (άσπρο πουκάμισο, μακριά κοτσίδα) μετά το 2.00 ενώ  μετά το 1.50 αρχίζουν δίχως θολωμένα πρόσωπα οι κλωτσιές των δυο στο κεφάλι και ακολουθεί και κλεφτή κλωτσιά από 3ο άτομο μετά.









 Η συγκλονιστική μαρτυρία του ανθρώπου που πήγε να εμποδίσει το λιντσάρισμα του Zακ


Είναι ο άνθρωπος που βγήκε μπροστά. Είναι ο άνθρωπος που μπήκε ανάμεσα στον αιμόφυρτο Ζακ Κωστόπουλο και στους μαινόμενους τύπους που τον κλωτσάγανε στο κεφάλι. Είναι ο άνθρωπος που βρήκε το θάρρος να πει «ως εδώ», όταν δεκάδες άλλοι κάθονταν γύρω απαθείς.
Τον λένε Φ.Κ., είναι απέναντί μας στο καφέ της Πλατείας και μας διηγείται όσα είδε εκείνη τη μοιραία Παρασκευή:
«Πέρναγα με τη μηχανή λόγω δουλειάς από την Πατησίων και σταμάτησα στο Βενέτη μπροστά, γιατί έκανε κάτι γκούχου γκούχου η μηχανή, σταμάτησα για να γυρίσω ρεζέρβα και είδα βαβούρα και πήγα. Εγώ πήγα γελώντας εκεί πέρα, γιατί βλέπω δύο τρεις και σπάγανε το μαγαζί. Και κοιτάω και κόσμο μαζεμένο και εγώ νόμιζα ότι έχει κάνει κάποια κουταμάρα ο μαγαζάτορας σε κάποιον κι έχουνε πάει μέρα μεσημέρι και του σπάνε το μαγαζί. 
Αυτή ήταν η εικόνα που είχα πηγαίνοντας, μετά αντιμετώπισα ό,τι είδα εκεί πέρα μπροστά. Ο ένας απ’ αυτούς που σπάγανε το μαγαζί, ήταν ο μαγαζάτορας, που νόμιζα ότι ήταν περαστικός. 
Βλέπω ένα παιδί μέσα... φου να του έκανες θα έπεφτε κάτω, δεν ξέρω τώρα αν είχε πάρει ντραγκς, αν είχε πάρει ψυχοφάρμακα, αλλά ο άνθρωπος παραπατούσε. Μ’ έναν πυροσβεστήρα προσπαθούσε να σπάσει την πόρτα, αλλά δεν είχε τον πυροσβεστήρα με τσαγανό, πέρα δώθε τον πήγαινε, δεν μπορούσε να τον σηκώσει. Δεν είχε δύναμη, με τα πόδια λυγισμένα και μέσα κλεισμένος. 
Από έξω πρέπει να έσπασε κάποιος ένα κομμάτι της τζαμαρίας, πετάει μία πέτρα, δεν ξέρω τι πέταξε, πετάει κάτι μικρό, δεν ήτανε καρεκλοτράπεζο, μάλλον πέτρα, δεν ξέρω αν τον πέτυχε το παλικάρι τον Ζακ μέσα ή όχι και το παιδί σκύβει από εκεί που είναι σπασμένα τα τζάμια, κάτω απ’ την προθήκη που έχει τα κοσμήματα, ήτανε ένα κενό, κι έχει πέσει στα τέσσερα και προσπαθεί το παιδί μπουσουλώντας να βγει έξω.
Με το που πλησιάζει στη βιτρίνα, μου φαίνεται πρώτος ο άλλος, όχι ο ιδιοκτήτης, ο άλλος με το άσπρο πουκάμισο, χώνει μία κλωτσιά και του σπάει το εναπομείναν τζάμι πάνω στο κεφάλι. Το παιδί προσπαθεί να βγει κι εκεί πέρα αρχίζει η κλωτσοπατινάδα, που εγώ σοκαρίστηκα τελείως, και τα ‘χασα για λίγο. Και με το που βλέπω ότι συνεχίζεται  η κλωτσοπατινάδα, πήγα μπροστά και όρμηξα, “ρε παιδιά τι έγινε, τον έπιασες, τον γάμ...”. Πετάγεται ο ιδιοκτήτης, μου λέει “κι εμένα με γάμ....”. Του λέω “ποιος είσαι εσύ;” Κι εκεί πέρα μου λέει,  “ο ιδιοκτήτης”.
Tου λέω: “Ωραία, τόνε γ@@@σες κι εσύ, μέσα στο αίμα είναι... κάτω. Πεσμένος. Θα τόνε σκοτώσεις; Πάτε καλά, είσαστε ζώα; Φύγετε από δω!»

«Ήτανε τρομακτικό, ο κόσμος απλά παρακολουθούσε»

Παίρνει μια βαθιά αναπνοή, πίνει μια γουλιά απ’ το τσάι του. Ακόμη δεν μπορεί να το χωρέσει το μυαλό του το σκηνικό. Ακόμη μια ρουφηξιά και συνεχίζει:
«Σταματάνε εκεί πέρα την κλωτσοπατινάδα. Ήδη υπάρχουνε δύο τραυματιοφορείς του ΕΚΑΒ, αλλά όχι με ασθενοφόρο, με μηχανές. Ήδη υπάρχουνε στο χώρο, αλλά δεν επεμβαίνουμε πάνω στο λιντσάρισμα που γινότανε. Εκείνο που εμένα μου χτύπησε και με στενοχώρησε πολύ ρε παιδιά ήτανε ότι πες αυτοί οι δύο ήτανε ζώα και τον χτυπάγανε. Ο κόσμος ο μαζεμένος δέχομαι ότι φοβότανε να χωθεί, γιατί κι εγώ φοβήθηκα να μπω μέσα σε ανθρώπους οι οποίοι είναι σε κατάσταση παροξυσμού, δεν καταλαβαίνουνε Χριστό και τον λιώνουνε τον άλλο. Ούτε καν φώναζε ρε παιδιά ο κόσμος, απλά παρακολουθούσε, δηλαδή ήτανε τρομακτικό. Ήταν τριάντα, σαράντα, πενήντα νοματαίοι, πόσοι ήτανε, απλά παρακολουθούσανε τα τεκταινόμενα. Στημένοι αμφιθεατρικά, χωρίς να υπάρξει μία φωνή, τι είναι αυτά που κάνετε, σταματήστε.  Κι ας μην πάει ο άλλος να μπει μπροστά, από μακριά, κάτι, κάτι να ειπωθεί. Όταν μπήκα εγώ, ακούστηκε μία κυρία από πίσω να φωνάζει “έχει δίκιο το παιδί, σταματήστε, έλεος, τι είναι αυτά που κάνετε”. Mία γυναίκα μόνο…
Με το πού έρχονται οι πρώτοι Ζητάδες, πως τους λένε, Δελτάδες δεν ξέρω, μία δύο μηχανές, που ήρθανε οι πρώτοι, γιατί μετά ήρθανε κι άλλοι, δεν τον ακουμπήσανε, ήταν πεσμένος κάτω, μέσα στο αίμα, ούτε τον χτυπήσανε, ούτε χειροπέδες, ούτε τίποτα, διώχνουνε τον κόσμο “ανοίξτε, ανοίξτε τελείως”, ανοίγει ο κόσμος, κι εκεί πέρα μπαίνει ο ένας τραυματιοφορέας του ΕΚΑΒ και του δένει το κεφάλι μ’ έναν επίδεσμο.»

Κοιτάμε τον Φ.Κ., μας κοιτάει. Δεν είναι κανένα πιτσιρίκι, τα έχει κάνει τα χιλιόμετρά του στη ζωή. Κι όμως μοιάζει παντοτινά σοκαρισμένος από την αγριότητα που έζησε. Η διήγηση συνεχίζεται:
«Έρχεται λοιπόν ο ένας του ΕΚΑΒ και του δένει το κεφάλι με τον επίδεσμο. Σ’ εκείνη τη φάση έχει έρθει και η αστυνομία, σκάνε και άλλοι με μηχανές και τέτοια, θεωρώ ότι έχει τελειώσει το θέμα, έχω σιχτιρίσει, έχω και νεύρα, έχω σπαστεί πάρα πολύ, έχω στενοχωρηθεί και απ’ την εικόνα του κόσμου, και γι’ αυτό που γινότανε στο παλικάρι, αλλά και για την απάθεια των γύρω γύρω που απλά κοιτάζανε το γεγονός και σηκώνομαι να πάω στη μηχανή, να την πάρω να φύγω... άι σιχτίρ.
Πηγαίνοντας στη μηχανή ακούω φωνές, βλέπω κόσμο να τρέχει ότι κάτι γίνεται πάλι και ξαναγυρίζω πίσω. Προφανώς είναι η φάση αυτή που έχω δει στο βίντεο, που έχει πάρει ένα γυαλί, που σηκώνεται και πάει να φύγει και τρώει μια κλωτσιά από πίσω. Αυτά τα έχω δει στο βίντεο, δεν τα έχω δει live, γιατί είχα απομακρυνθεί. Γυρίζοντας πλέον εγώ βλέπω ότι το παιδί το έχουν βάλει κάτω οι αστυνομικοί, η κλασική φάση, ξέρεις, με το γόνατο τον έχει κάτω, και προσπαθούνε να του βγάλουνε τα χέρια που όπως ήταν μπρούμυτα τα είχε μπροστά του.
Και του τραβάνε τα χέρια, για να του τα βάλουνε πίσω, να του τα δέσουνε με wrap, γραβάτα, πως τα λένε αυτά τα πλαστικά, όχι με χειροπέδες τα σιδερένια. Τη φάση τώρα ότι είχε γυαλί στο χέρι, ότι πήγε να μαχαιρώσει κάποιον δεν τα είδα, αλλά και δεν τα πιστεύω γιατί ό,τι και να σήκωσε θα το σήκωσε σε άμυνα, ότι “αφήστε με μη με πλησιάζετε”. Αποκλείεται στην κατάσταση που ήτανε να είχε τη δυνατότητα να επιτεθεί στον οποιονδήποτε. Σε εκείνη τη φάση εγώ είδα έναν αστυνομικό, ο οποίος είχε το γκλομπ το πτυσσόμενο ανοιχτό, αλλά δεν τον είδα να χτυπάει. Τώρα τον χτύπησε πιο πριν, δεν τον χτύπησε, εγώ δεν το έχω δει. Άλλοι λένε τον χτύπησε, εγώ δεν το έχω δει.»

Ακούστε το δεύτερο μέρος της συγκλονιστικής αφήγησης του Φ.Κ.

«Τα χτυπήματα ήτανε δολοφονικά»

Φτάνουμε στο τέλος. Μερικές κουβέντες ακόμη και κλείσαμε. Ο Φ.Κ. πήγε χτες και κατέθεσε στον ανακριτή. Περιμένει τώρα τη δίκη και τη συνέχεια. Η αγανάκτηση βράζει μέσα του:
«Η φάση που είναι το παλικάρι πεσμένο κάτω και τρώει τα σουτ, τα σουτ ήτανε απίστευτα. Δηλαδή οι κλωτσιές που έτρωγε στο κεφάλι, δεν ξέρω, και να μην πέθανε από αυτό, να πέθανε από κάτι άλλο, τα χτυπήματα ήτανε δολοφονικά ρε παιδί μου. Κάλλιστα θα μπορούσε να έχει πεθάνει από μια κλωτσιά και μόνο. Το κεφάλι του έφευγε με τέτοια ένταση από τις κλωτσιές, που εγώ δεν μπορώ να το πετάξω, έτσι όπως έφευγε. Το οποίο χτύπαγε ρε φίλε, επάνω όπως είχε σπάσει το τζάμι, δεν μένουνε διάφορα κομμάτια τζαμιού πιασμένα απ’ το στόκο;. Το κεφάλι του κοπάναγε επάνω σε ό,τι είχε απομείνει από το σπασμένο το τζάμι. Και η φάση που φαίνεται στο βίντεο, που βάζει την κλωτσιά ο ιδιοκτήτης και του χώνει μία και του καρφώνει το κεφάλι κάτω, το κεφάλι δεν του το κάρφωσε πάνω στο πεζοδρόμιο. Του το κάρφωσε πάνω στα σπασμένα γυαλιά. Όπως έφαγε την κλωτσιά, από τη μία ήταν το πόδι του ιδιοκτήτη και από την άλλη τον έχει καρφώσει πάνω στα γυαλιά. Μιλάμε για αίμα πολύ, πάρα πολύ αίμα, από τα κοψίματα. Δεν ξέρω αν ήταν θανατηφόρα, αλλά όπου ακουμπούσε, ακουμπούσε πάνω σε σπασμένα γυαλιά και κοβότανε κι έτρεχε αίμα. Κι όταν ήρθε ο τραυματιοφορέας και του ‘δενε το κεφάλι, ματωμένα τώρα, ματωμένα τα χέρια του, το πρόσωπο μπλε μαρέν και τέτοια, μαύρος, κράταγε το λαιμό και με τα δύο χέρια, αλλά δεν ξέρω τώρα το αίμα που είδα στο λαιμό αν ήταν από πληγή στο λαιμό ή όχι. Και όσον αφορά ένα μαχαίρι που λένε, το μαχαίρι το είδα, όντως το είχε. Δεν το είδα καθόλου όσο ήτανε μέσα, δεν το είδα καθόλου όταν μπουσούλαγε να βγαίνει έξω. Όταν έξω τον είχανε που είχε φάει το ξύλο του θανάτου, λίγο πριν έρθει ο τραυματιοφόρεας, λίγο πριν έρθουνε οι μπάτσοι, δεν ξέρω, το ‘βγαλε από την τσέπη του, το βρήκε και το έπιασε κάτω, όπως έπιασε το γυαλί, αντί το γυαλί πιο μετά, βρήκε εκείνη την ώρα ένα μαχαίρι κι έπιασε; Αλλά ένα κουζινομάχαιρο της λαϊκής, έτσι, που κόβουνε κρεμμύδια. Δεν ήτανε μαχαίρι για ληστεία, κάποιος σουγιάς, κάτι απειλητικό. Δεν είδα πώς βρέθηκε στο χέρι του. Απλά είδα έναν τύπο, όχι απ’ αυτούς του δύο που τον χτυπάγανε, ένας άλλος με μαύρα, του πήρε το μαχαίρι και τον είχε ρε παιδιά, πολίτης τώρα κι αυτός, με το γόνατο καθισμένο κάτω και του είχε κολλήσει το μαχαίρι στην καρωτίδα. Και του λέω:
“Θα τόνε σφάξεις; Πάμε καλά;  Δηλαδή τι γίνεται ρε π@@@@ εδώ πέρα;”»   
Υ.Γ.: Κλείνουμε το κινητό, του λέμε «ευχαριστώ», πάμε να τα μαζέψουμε.
«Ξέρεις κάτι», μας λέει, «έχω ζήσει παρόμοιο σκηνικό πριν από κάτι χρόνια. Με τους Αγανακτισμένους στην πλατεία Συντάγματος που έχουν περιλάβει έναν ασφαλίτη και τον έχουν βάλει κάτω και τον βαράνε. Να τον κάνουν κομμάτια, δηλαδή. Και μπαίνουμε εγώ και δυο τρεις άλλοι ασπίδα και τον τρέχουμε στο κάτω μέρος της πλατείας που είχε μια διμοιρία ΜΑΤ, να μας βαράνε στο μεταξύ σε όλη τη διαδρομή. Και τον πετάω στα ΜΑΤ και τους λέω “πάρτε τον, δικός σας είναι”. Και για “ευχαριστώ”, μου ρίχνει ένας ΜΑΤατζής μία και με ψεκάζει. “Εμένα ρε βλάκα;”, του λέω…»  

https://youtu.be/Oey4p9ClojA



_____________________________________




Και επειδή πολλά έγιναν παρουσία της ομάδας ΔΙΑΣ θυμίζω κι αυτό: