Οι Χώροι Εποπτευόμενης Χρήσης σώζουν ζωές και γειτονιές

Μόλις μιλήσεις για Χώρους Εποπτευόμενης Χρήσης κάποιος εξυπνάκιας θα πεταχτεί να πει ότι θα προτιμούσε Χώρους Απεξάρτησης.

Πάμε πάλι λοιπόν:

Το ένα δεν αποκλείει το άλλο.

Οι χώροι εποπτευόμενης χρήσης μειώνουν τους θανάτους και το στίγμα κάνοντας βιώσιμες τις γειτονιές αλλά και τις ζωές των χρηστών. 

Η Μείωση Της Βλάβης είναι ο στόχος.

Φέρνω άρθρο για την κατάθεση τροπολογίας με όρους που προβλέπουν τη λειτουργία 'Χώρων Εποπτευόμενης Χρήσης'+ τον Υπ Υγείας Ανδρέα Ξανθό στη Βουλή (video).

Και, επειδή όπως έχω ξαναπεί σοβαρή γνώμη δε γίνεται να έχετε επειδή είδατε ένα γειτονόπουλο και πέντε ταινίες με πρεζάκια, φέρνω και συνδέσμους για ενημέρωση όσων επιθυμούν να εκφέρουν άποψη.

https://youtu.be/e7Ud-W4BZYI

tvxs

Την άμεση κατάθεση τροπολογίας, που θα προβλέπει τους όρους και τις προϋποθέσεις της λειτουργίας των εποπτευόμενων ιατρικά χώρων για τη χρήση ναρκωτικών, προανήγγειλε ο υπουργός Υγείας Ανδρέας Ξανθός.

Παράλληλα, υπογράμμισε ότι με τη νέα ρύθμιση που βρίσκεται στο τελικό στάδιο επεξεργασίας, θα δημιουργηθεί μητρώο καταγραφής ληπτών, και όσοι εντάσσονται σε αυτό δεν θα διώκονται.

«Έχουμε πειστεί απόλυτα ότι είναι ένα μέτρο μείωσης της βλάβης», τόνισε ο κ. Ξανθός, απαντώντας σε επίκαιρη ερώτηση του βουλευτή της ΔΗΣΥ, Κώστα Μπαργιώτα.

Όπως είπε ο υπουργός Υγείας, ήδη λειτουργούν 90 τέτοιοι εποπτευόμενοι χώροι σε 7 - 8 ευρωπαϊκές χώρες και τόνισε ότι στόχος είναι να λυθεί οριστικά το πρόβλημα, ενώ επεσήμανε ότι η χώρα μας είναι από τις πρώτες στην ΕΕ στη θεραπευτική κάλυψη των εξαρτημένων.

«Αυτή τη προσπάθεια συνεχίζουμε και θα στηρίξουμε το επόμενο διάστημα» πρόσθεσε.

Από την πλευρά του, ο κ. Μπαργιώτας αντέτεινε ότι το κόμμα του είχε καταθέσει τροπολογία για τη λειτουργία χώρων ιατρικώς εποπτευόμενης χρήσης ψυχότροπων ουσιών, την οποία όμως η κυβέρνηση δεν έκανε δεκτή, ενώ τόνισε ότι δεν μπορεί να εκπονηθεί ένα εθνικό σχέδιο δράσης κατά των ναρκωτικών χωρίς Εθνικό Συντονιστή.

«Εμείς θα επανακαταθέσουμε την τροπολογία με την πρώτη ευκαιρία», ανέφερε ο κ. Μπαργιώτας και καταλόγισε στη κυβέρνηση έλλειψη πολιτικής βούλησης για τη λύση του προβλήματος.

Η εμπειρία του Προγράμματος «Οδυσσέας»

Τα κέντρα επιτηρούμενης χρήσης λειτουργούν αποτελεσματικά σε πολλές χώρες της Ευρώπης, όπως για παράδειγμα Ισπανία, Πορτογαλία, Γαλλία, Ελβετία, Γερμανία, Λουξεμβούργο, Ολλανδία, Νορβηγία, κ.α., σύμφωνα με παλαιότερη έκθεση της ΜΚΟ Praksis. Στην Ελλάδα είχε λειτουργήσει σε πιλοτική φάση αντίστοιχος εποπτευόμενος σταθμός χρήσης από τον ΟΚΑΝΑ στην Αθήνα, από τον Οκτώβριο του 2013 μέχρι την 1η Αυγούστου του 2014, όποτε έκλεισε μετά από εισαγγελική παραγγελία, λόγω έλλειψης σχετικού νομοθετικού πλαισίου. Οι παρεχόμενες υπηρεσίες του πιλοτικού προγράμματος «Οδυσσέας», όπως είχε ονομαστεί, αφορούσαν τη διανομή υλικού για ασφαλέστερη χρήση, ιατρική υποστήριξη για περιστατικά υπερδοσολογίας, αλλά και για την πρόληψη υπερδοσολογίας, την παροχή ψυχολογικής υποστήριξης, παραπομπή σε κοινωνικούς λειτουργούς για λύση προβλημάτων πρόνοιας, πρωτοβάθμια περιποίηση τραυμάτων, ενημέρωση για προγράμματα απεξάρτησης και υποκατάστασης, καθώς και τη συγκέντρωση πληροφοριών για τις ουσίες από τους χρήστες-επισκέπτες για ερευνητικούς σκοπούς
Συνολικά στοιχεία αποτίμησης του «Οδυσσέας» δυστυχώς δεν υπάρχουν, αλλά βάσει της έκθεσης της Praksis, «στο τρίμηνο λειτουργίας (Οκτωβρίου – Δεκεμβρίου 2013) ο “Οδυσσέας” έσωσε τη ζωή σε 26 χρήστες μέσω ανάταξης περιστατικών υπερδοσολογίας και πρόληψης υπερδοσολογίας και προσέγγισε 670 άτομα. Στοιχεία που η Praksis έχει στη διάθεσή της και αφορούν το πρώτο εξάμηνο του 2014, ανεβάζουν τον αριθμό των ανθρώπινων ζωών που σώθηκαν σε 62», καταδεικνύοντας το πόσο σημαντικό είναι να επαναλειτουργήσει ένα τέτοιου είδους κέντρο. 

Jim Kir οι χρήστες και δεν ξέρω αν έχει αλλάξει η νοοτροπία αυτή έχουν "αλλεργία"στο να δίνουν το όνομα τους.

Ακόμα και στα πρώτα χρόνια στις πρώτες αιτήσεις για ένταξη στο ΟΚΑΝΑ υπήρχε καχυποψία.

Ακόμα θυμάμαι στα πρώτα χρόνια στον ΟΚΑΝΑ που φώναζαν από το μεγάφωνο το όνομα προκειμένου να χορηγηθεί,φασαρία και τσακωμοί γιατί να ξέρει ο άλλος το όνομα μου. Αναρωτιέμαι πόσοι θα δώσουν το όνομα τους για να κάνουν ασφαλή χρήση και δεν θα προτιμήσουν μια γωνία.

Απομαγνητοφώνηση παρακάτω.

https://www.thessaliatv.gr/.../me-trimini-kathusterisi-o.../

___________________________________________________________

Χώροι Επιτηρούμενης Χρήσης― ΔΤ και Επιστολή στον Υπουργό

https://daphnechronopoulou.blogspot.com/2018/09/blog-post.html#axzz5Uke955QL 

από την 'Πλατφόρμα ΜΚΟ για τις ψυχοδραστικές ουσίες' https://ppsgr.org

στην οποία συμμετέχουμε κι εμείς, το Δίκτυο Ομότιμων Χρηστών

Σε χώρο χρήσης ηρωίνης στο Βερολίνο

http://daphnechronopoulou.blogspot.com/2016/01/blog-post_26.html#axzz5PkNeyu8k

Η εξαθλίωση των χρηστών δεν είναι φυσικό φαινόμενο ― Ναλοξόνη κ.α. αλήθειες
http://daphnechronopoulou.blogspot.com/2018/03/blog-post_84.html#ixzz5PwX8go3p

Χώροι Εποπτευόμενης Χρήσης- έκκληση διαλόγου από Διογένη προς ΚΕΘΕΑ http://daphnechronopoulou.blogspot.com/2017/06/blog-post_43.html#ixzz5PwXLzA8p

Επιστολή πάλι για τους ΣΤΑΘΜΟΥΣ ΕΠΟΠΤΕΥΟΜΕΝΗΣ ΧΡΗΣΗΣ”

http://daphnechronopoulou.blogspot.com/2017/04/blog-post_20.html#axzz5PkNeyu8k

Κατά των Ναρκωτικών σημαίνει Κατά του Χρήστη― 

Ειρήνη ζητάμε, όχι πόλεμο:

Από το Διεθνές Δίκτυο Ανθρώπων που Χρησιμοποιούν Ναρκωτικά (του οποίου μέλος είμαστε κι εμείς, το Δίκτυο Ομοτίμων Χρηστών, στην Ελλάδα) φέρνω

δυό videos με ελληνικούς Υποτίτλους.

και ένα της Θετικής Φωνής (οργάνωσης για τα δικαιώματα των οροθετικών) 

http://daphnechronopoulou.blogspot.com/2017/02/blog-post_26.html#ixzz5PwYcPoZt

Ζητούμενο η υγεία και η αξιοπρέπεια των χρηστών

http://epohi.gr/zhtoumeno-h-ygeia-kai-h-axioprepeia-twn-xrhstwn/

Η είδηση: 
https://tvxs.gr/news/ellada/erxontai-oi-iatrikos-epopteyomenoi-xoroi-gia-xrisi-narkotikon?

Εμπρησμοί και λύματα της Eldorado με νεκρά ζώα στο ποτάμι της Ολυμπιάδας #skouries

Ακόμα το αρνείστε;

Ποιον κοροϊδεύετε;

Ακόμα μιλάτε για θέσεις εργασίας; Διότι αν αυτό μονάχα είναι το πρόβλημα η ίδια η ζημιά που κάνατε το λύνει. Θα χρειαστούν πολλές ώρες εργασίας και βαρύτατες αποζημιώσεις για να διασωθεί κάτι από τον τόπο που καταστρέφετε από δόλο ή την αδιαφορία σας.

Φέρνω από τη δίκη, σικιουριτά που καταγγέλλει 
+συνδέσμους και εικόνες, μαύρα νερά και νεκρά ζώα. Αν δεν αντέχετε τις εικόνες τουλάχιστον μην ξεχνάτε το φόβο σας όταν θα εκφέρετε γνώμη σα γνώστες και ειδήμονες.

 

Πρώην σεκιουριτάς της Eldorado δείχνει την εταιρία για τον εμπρησμό των Σκουριών και καταγγέλλει την αστυνομία για αλλοίωση κατάθεσης 

Μεγάλη ανατροπή στη δίκη των 21 κατοίκων της Χαλκιδικής που δικάζονται στο τριμελές εφετείο κακουργημάτων Θεσσαλονίκης και κατηγορούνται για τον εμπρησμό του εργοταξίου των Σκουριών που έγινε τον Φεβρουάριο του 2013. 

Μάρτυρας κατηγορίας, πρώην σεκιουριτάς της Eldorado, κατέθεσε στο δικαστήριο ότι η φωνή ενός επιτιθέμενου ήταν γνώριμη φωνή από το εργοστάσιο και ότι η αστυνομία αλλοίωσε την κατάθεσή του.

Αναλυτικά, αυτά που ακούστηκαν στο δικαστήριο και μεταδόθηκαν από τον Αλέξανδρο Λιτσαρδάκη και το The Case τού Omniatv : https://www.facebook.com/thecaseomniatv/?__tn__=kC-R&eid=ARAKDJ5qwTl3H91lclopV3NjeKQTSoa-aGnVXBN-O8lRYDVni9IUDMq1HB-i2AHYIMOj8T_ycnH63H9w&hc_ref=ARTIFLgos1y7UC1FndO3HZHoNSHIhvSpfIMl76dzz0svQ4TxQGR0gv0SYZno_7ndMQc&fref=nf

Μάρτυρας κατηγορίας, πρώην εργαζόμενος στην ασφάλεια της Eldorado Gold:

Είχε 2 μέρες που η εταιρία μας είχε δώσει προσωπικούς πυροσβεστήρες. Αρχίζουν να μας βαράνε, μετά μας δένουν και μας λούζουν με βενζίνη. Μετά μας λένε έρχεστε εδώ πέρα δουλεύετε για 500 ευρώ να σηκωθείτε να φύγετε και τέτοια. Η φωνή αυτή μου ήταν γνώριμη, νομίζω ότι είναι κάποιος από πάνω 

Συνήγορος: από πού, από το εργοστάσιο;

Μάρτυρας : Ναι από το εργοστάσιο 

Συνήγορος : δηλαδή λέτε ότι ήταν προβοκάτσια 

Μάρτυρας : Δεν ξέρω.

Συνήγορος 2: Πείτε μας για την κατάθεση σας 

Μάρτυρας : εγώ αλλά έλεγα και αστυνομικοί αλλά έγραφαν.

Συνήγορος 3: Ξέρετε αν κάποιοι ασφάλισαν λίγες μέρες πριν τα μηχανήματα τους ; 

Μάρτυρας: Κοιτάξτε εμένα με μήνυσε η εταιρία μου για συκοφαντική δυσφήμιση επειδή δήλωσα ότι αυτή μου είπε να καταδείξω ως ενόχους για ηθική αυτουργία τους Τόσκα, Καδόγλου και Παπαγεωργίου. Αθωώθηκα τον προηγούμενο μήνα από αυτήν την υπόθεση.

Ακολουθούν βίντεο που αποκαλύπτουν τη ρύπανση στα νερά της Ολυμπιάδας Χαλκιδικής από τις δραστηριότητες της καναδικής πολυεθνικής Eldorado Gold 

                                       

                                 

                                       

                                       

                                      

Νέες εικόνες θανάτου στο ποτάμι της Ολυμπιάδας από τη λυματολάσπη της Eldorado 

Την ώρα που ο πρόεδρος της Ολυμπιάδας Χαλκιδικής και υπάλληλος της Eldorado επιχειρεί με ειδυλλιακές φωτογραφίες να απαντήσει αντί της εταιρίας στη δημοσιοποίηση εικόνων από τη ρύπανση στο ποτάμι Μαυρόλακκας που καταλήγει στον Στρυμονικό κόλπο, ένα νέο βίντεο βλέπει το φως της δημοσιότητας με εικόνες αποκάλυψης, τη λυματολάσπη να πέφτει στο ποτάμι της Ολυμπιάδας και να φέρνει θάνατο.

Οι εικόνες των λυμάτων και του νεκρού βατράχου δείχνουν πώς αντιλαμβάνονται την ανάπτυξη οι χρυσοθήρες και το πολιτικό προσωπικό που τους υπηρετεί.


Το βίντεο, από όπου προέρχονται και οι εικόνες δημοσιοποίησε η Propontida againstgoldmining.

Βλέποντας στο βίντεο τη γέφυρα καταλαβαίνουμε και τα σημεία από όπου χύνεται η λυματολάσπη στο Μαυρόλακκα όταν υπερχειλίζει με τις βροχές.

Δείτε το σε αυτό τον σύνδεσμο:

https://www.facebook.com/596985760641822/videos/249094542471414/?hc_ref=ARQrmv8uvJ07ubZZyRE4wRPU3UzUHFlnJwSWVE3J3XJ8SOM7dGJNZGt5g8mCvM7sA4s&__xts__[0]=68.ARALGRw8QjxiubFLiGJBC47wveZ_Dc1imi67Khhe0m0mdXqy55fpy8rvPAXPpud42R5S9Xzy0sFaMl91AmrFR4VI-UKzaTPTgFtRXQQx9IuHIfrvlVj4qBvmt0A_d3vLkLzAjKUbQe_ssCMMpIFkMF_lANT095GVSzUFMMOMJ2GcdwKU5W7wGg&__tn__=FC-R

_____________________

Στης Ιστανμπούλ την Ανακύκλωση μετρό και αδέσποτα.

Για την ανακύκλωση, λύσεις. 

Πόσα πλαστικά μπουκάλια ή κονσερβάκια νερού αφήνουμε στο πέρασμά μας όταν κινούμαστε στην πόλη; Γιατί να σωρεύονται ανεκμετάλλευτα;

Στην Κωνσταντινούπολη ο Δήμος ξεκίνησε ένα νέο πρόγραμμα γι΄αυτά τα ανακυκλώσιμα.

Τα εισιτήρια για το μετρό μπορούν να πληρωθούν με εναλλακτικό νόμισμα, πλαστικά μπουκάλια και κονσέρβες, στην Κωνσταντινούπολη την πόλη που στο λεωφορείο και τις τουαλέτες σου προσφέρουν κολώνια λεμόνι για απολύμανση.

Κάθε κατάθεση στο μηχάνημα πλαστικών φιαλών ή κουτιών αλουμινίου  καταγράφεται στην κάρτα μεταφοράς του επιβάτη. Το πλαστικό μπουκάλι των 330 ml αντιστοιχεί σε 2 λεπτά τουρκικά, του μισού λίτρου σε 3. Το εισιτήριο κοστίζει 2,6 τουρκικές λίρες, περίπου €0,4 λεπτά δηλαδή 28 μπουκάλια του 1μισυ λίτρου. Οι κονσέρβες αλουμινίου αξίζουν περισσότερο: 9 τουρκικά σεντς το μισό λίτρο.

Κατά τον Τύπο η Πόλη των 15 εκατομμυρίων παράγει 17,000 τόνους οικιακών αποβλήτων κι ως τώρα μόνο οι 6 τόνοι ανακυκλώνονται.

Είδηση από τη Ηurriyet.

 Και μια και είμαστε στην Πόλη την αγαπημένη θυμίζω και τις ταΐστρες/ποτίστρες για αδέσποτα γιατιά και σκυλιά οι οποίες απελευθερώνουν μια ποσότητα ζωοτροφής  για κάθε ανακυκλώσιμο που εισάγεται. Ανήκουν στην εταιρία Pugedon η οποία σκόπευσε πολύ έξυπνα διότι οι 150.000 γάτες και τα σκυλιά της γειτονιάς είναι πολυαγαπημένα από κατοίκους και τουρίστες, μέχρι ντοκιμαντέρ έχουν γίνει γι αυτά.

Άντε πια, και στα δικά μας!

BREXIT WRECKSIT

Ο κωμικός Steve Coogan μαζί με άλλους καλλιτέχνες πλήρωσαν τα λεωφορεία που θα μεταφέρουν Βρετανούς στο Λονδίνο για την, αναμενόμενα, μεγάλη διαδήλωση του Σαββάτου 20 Οκτωβρίου στην οποία πάνω από 100.000 άνθρωποι υπολογίζεται πως θα συγκεντρωθούν για να απαιτήσουν να έχει ο λαός τον Τελευταίο Λόγο (Final Say) στη συμφωνία του Brexit.

Δεν αμφισβητούν το δημοψήφισμα, λένε, μα η Δημοκρατία δεν είναι στάσιμη κι οι αποφάσεις με βάση τις εξελίξεις.

860.000 υπογραφές μάζεψε η Εφημερίδα Independent που οργανώνει τη διαδήλωση. 

―Είμαι 16. Το Brexit κατέστρεψε το μέλλον μου.

―Είμαι 16. Φέρτε πίσω το μέλλον μου.

―Πολύ σοβαρό ζήτημα για να το αφήσουμε στους πολιτικούς.

― 650 πολιτικοί δεν πρέπει να αποφασίσουν το μέλλον για 65 εκατομμυρίων .

― Ακούστε τη φωνή μου!

― ΕΞΟΔΟΣ ΑΠΟ ΤΟ BREXIT

Σε πλακάτ με τα χρώματα της Ιρλανδίας:

― Όχι 'σκληρά' σύνορα.

Από διάφορες περιοχές

―Το.. είναι με την Ευρώπη

Κοριτσάκι:

― BREXIT WRECKS MY FUTURE [To Brexit ρημάζει το μέλλον μου

―Αξίζει τον κόπο;

Με τη σημαία της Ευρώπης:

―Ποτέ δε θα εγκαταλείψουμε

Από έγκυο

―PULLING OUT NEVER WORKS

Τώρα που έχουν πληροφορηθεί και κατανοήσει ζητούν να έχει ο λαός με την ψήφο του τον τελευταίο λόγο σε όποια συμφωνία φέρει η Πρωθυπουργός από την Ευρωπαϊκή Ένωση.

«Δεν είναι κακό να αλλάζεις γνώμη» λέει ένας στρατιωτικός που ψήφισε υπέρ της εξόδου από την ΕΕ. «Ήταν ψήφος διαμαρτυρίας. Δε μου αρέσουν οι πολιτικοί. Αλλά όπως πριν οργανώσω μια στρατιωτική επιχείρηση πρώτα μαζεύω τις πληροφορίες κι ύστερα τις μελετώ για να εκφέρω ενημερωμένη γνώμη πριν δράσω, έτσι τώρα που έχουμε όλες τις πληροφορίες θέλω να ξαναψηφίσουμε. Πολέμησα, στάθηκα σκοπιά, σήκωσα όπλα. Έχω ένα εγγονό ενός έτους. Θέλω να φροντίσω να έχει στη ζωή του ευκαιρίες όπως είχα κι εγώ. 

«Εγώ δεν ψήφισα για αυτό το χάος. Αν το 2016 γνωρίζαμε το κόστος θα ψηφίζαμε για ένα διαζύγιο 39 εκ. Λιρών; Άρα αυτό το Brexit δεν είναι το Brexit που ψηφίσαμε.»

Είναι κι άλλοι όπως ο ηθοποιός θρύλος Μάικλ Καίην που παραμένουν υπέρ του Brexit. Μετά από μια δύσκολη περίοδο προσαρμογής θα φτιάξει η οικονομία, η Βρετανία έχει πάντα την Κοινοπολιτεία της και τη 'σπέσιαλ σχέση' με την αγγλόφωνη Αμερική. Όσο όμως πέφτει η τιμή των ακινήτων (σε μια χώρα που σκλαβιά και κύρια επένδυση κάθε οικογένειας είναι το δάνειο κατοικίας), όσο ακόμα και συντηρητικοί πολιτικοί σαν τον Jacob Rees-Mogg υπολογίζουν ότι θα πάρει 50 χρόνια ώσπου να ανακάμψει η ως το 2016 δυνατή Οικονομία, είναι προφανές ότι μπορεί οι λίγοι πάμπλουτοι να έχουν την πολυτέλεια να ονειρεύονται παλιές μοναχικές δόξες κι ανεξαρτησίες αλλά για τους πιο πολλούς το μέλλον τους και των παιδιών τους απλώνεται ζοφερό.

Γιατί λοιπόν να μην αλλάξουν γνώμη; Ή, όπως επίσης λένε, γιατί, ακόμα κι αν αποτέλεσμα νέας ψηφοφορίας θα είναι η έξοδος, γιατί να αφήσουν αυτό το 'αν' μετέωρο; Γιατί, τον τελευταίο λόγο να μην τον πουν αυτοί οι ίδιοι, ο λαός που θα πληρώσει το τίμημα; Στο κάτω-κάτω αυτό είναι η Δημοκρατία.».

Φέρνω

γελοιογραφίες, εικόνες νέες από τις ετοιμασίες και από τη διαδήλωση της 23 Ιουνίου με τα συνθήματα, πολλά με το χαρακτηριστικό αγγλικό χιούμορ όπως π.χ. το πλακάτ μια εγκύου με τα λόγια PULLING OUT NEVER WORKS ('το να τραβιέσαι έξω ποτέ δε φέρνει αποτέλεσμα'.

https://www.independent.co.uk

 Twitter https://twitter.com/independent?lang=en

Κάθε Παρασκευή μαζί στο Clipart radio

Απόψε 19 Οκτωβρίου και κάθε Παρασκευή θα είμαι και φέτος ζωντανή και ζωντανά  στο ραδιόφωνο.

Όγδοη χρονιά  στο Clipartradio. Δευτέρα 15 Οκτωβρίου άνοιξε η αυλαία και  κι είμαστε όλοι πανέτοιμοι για ένα νέο χειμώνα διασκεδαστικό, ενημερωτικό και περιπετειώδη. Το παλιό γνωστό team εμπλουτίστηκε από νέα πρόσωπα υπό τη φροντίδα πάντα του Βαρώνου 'Ορσον με τον εν ραδιοφώνω υπασπιστή του Thanos Trianda.

Κάθε βράδυ από υπολογιστές και τάμπλετς, σας περιμένουμε

στο www.clipartradio.gr

chat στο http://www.clipartradio.gr/chat

πληροφορίες στη σελίδα του Facebook:

https://www.facebook.com/Clipart-Radio-289628711064411/

Οι  2 ώρες με τη Δάφνη Χρονοπούλου στο ClipArt Radio

έχουν ενημερωτική σελίδα στο Facebook @DaphneOnRadio: https://www.facebook.com/DaphneOnRadio/

και πάντα, μετά από εύλογο χρόνο στο σύννεφο: https://www.mixcloud.com/DaphneKastell/ όπου θα βρείτε αρχείο και των περασμένων χρόνων.

_______________________________________________ 

Αν τύχει πρόβλημα να συνδεθείτε

δοκιμάστε σε ένα από τα

http://204.45.29.99:18018/listen.pls

http://myradiostream.com/station/flashplayer.php?s=s30&p=18018
http://myradiostream.com/clipart

ή στο:

http://www.clipartradio.gr/player/index_FLASH.php

κι όταν ανοίξει η εικόνα αυτή:

που, αν δεν αρχίσει να παίζει αυτόματα, σε λίγα δευτερόλεπτα
κάνετε κλικ στις επιλογές που σας δίνει ανάλογα από τι μπαίνετε:
ANDROID MAC WINAMP NEW SIMPLE PLAYER 

και πια θα μας ακούσετε σίγουρα.

Πρόσθετο όφελος του τελευταίου αυτού τρόπου εισόδου είναι ότι έχει τη λίστα τραγουδιών της εκπομπής ώστε να βλέπετε και  ποιο τραγούδι  ακούτε.

_______________________________________________ 

Κυκλάμινα στην καμένη γη, σ' εμάς αλίμονο ― #Μάτι

Κυκλάμινα στην καμένη γη στο Μάτι. Γιατί η Φύση τη φωτιά δεν τη φοβάται. Τα έργα του ανθρώπου κινδυνεύουν από φυσικά φαινόμενα, τα έργα του Θεού δε μας έχουν ανάγκη. Εμπνεόμαστε κι ακουμπάμε στη Φύση μα είμαστε με τους λησμονημένους, τους εύθραυστους, τους περαστικούς.

Οι άνθρωποι χάνονται, η Τέχνη, οι κόποι, τα τραγούδια μας, μα ο βολβός κι ο σπόρος ζουν. Για πάντα.

Φέρνω εικόνες κι ένα δικό μου, την εισαγωγή στην Πόρτα της Ληνώς + Για το Σπίτι, ένα ημερολογιακό της Αργυρώς Μουστάκα Βρεττού― επειδή περνάμε και φεύγουμε μα ώσπου να έρθει εκείνη ην ώρα, ας μην ξεχνάμε.

Αργυρώ Μουστάκα Βρεττού

14 Αυγούστου στις 3:10 μ.μ.

Κάθε πρωί που ξυπνάω μου παίρνει ολοένα και λιγότερα δευτερόλεπτα να αντιληφθώ που είμαι.
Στεναχωριέμαι που ξεσυνηθίζω το σπίτι. Το κομοδίνο που είχα το χάπι για το θυρεοειδή. Την κουρτίνα που άνοιγα για να μπει ο ήλιος.
Είχα μία ράγα με ρούχα που είχα τα προσωρινά, τα ρούχα της χοντρής. Και τα είχα ανά χρώμα και κατηγορία θηλαστικού, σκοπεύοντας να αδυνατίσω μέχρι το φθινόπωρο. Σκούρα ρούχα για φάλαινες, επόμενο στάδιο εμπριμέ για αγελάδες, μαύρα για νταρντάνες και τσουπ, στο τέλος με περίμενε ένα τζην παντελόνι που εντάξει, δε θα μπαινα ποτέ, αλλά το είχα εκεί σαν στόχο.
Σκέφτομαι τη γατούλα που κάθε πρωί για να με ξυπνήσει μου δάγκωνε τα μαλλιά. Κι εκείνο το τελευταίο πρωινό, εγώ είχα ξυπνήσει από εφιάλτη ότι έφτυνα τα δόντια μου και άνοιξα τα μάτια μου και εκείνη προσπαθούσε να μου δαγκώσει τη μύτη. Και θυμάμαι την κατέβασα από το κρεβάτι νευριασμένη. Και νιώθω τύψεις και γι' αυτό.
Σήμερα στο Μάτι θα είχαμε χαρές. Ο κόσμος θα πήγαινε στην Εκκλησία, οι δρόμοι θα ήταν γεμάτοι με οικογένειες με καροτσάκια, παιδιά να παίζουν στο λιμάνι, όλα τα μικρά καφέ και ουζερί γεμάτα, μποτιλιαρίσματα στην Κύπρου, φωνές, κόρνες, γέλια, ζωή.
Κάθε πρωί πηγαίνοντας στη δουλειά διασχίζω τη Μαραθώνος. Η πινακίδα που λέει αριστερά Μάτι έχει καεί, δεν την ξεχωρίζω πια. Έχουν ξηλώσει κι όλα τα καμμένα πεύκα και ξαφνικά βλέπεις τη θάλασσα μέσα από τις στάχτες, δεν αναγνωρίζω τη στροφή που με πήγαινε στο σπίτι μου. Κάθε πρωί, λίγα μέτρα αφού τελειώσει η Αγία Μαρίνα, είναι εκείνο το σημείο που σταματάει το πράσινο και τα πεύκα που σχεδόν προσπαθούν να σμίξουν πάνω απο τη Μαραθώνος και αρχίζει η μαυρίλα. Η καταστροφή. Κάθε πρωί αρχίζω και κλαίω και συνήθως σταματάω στα μισά της Αττικής Οδού, από ένα τηλεφώνημα. Και δεν ξέρω τι είναι χειρότερο. Το ότι κάθε πρωί το ξαναζω απο την αρχή, κάθε φορά με άλλη ιστορία να θυμάμαι, κάθε φορά με άλλο θύμα να θρηνώ, ή που νομοτελειακά γύρω στον Νοέμβριο θα κάνω την ίδια διαδρομή και ίσως βιάζομαι, ίσως είμαι αγχωμένη και κατά τη διάρκεια όλων αυτών των χιλιομέτρων των παραπλήσιων καμμένων, εγώ ξεχάσω να θυμηθώ, επειδή 'η ζωή συνεχίζεται';
Όλη η ζωή σε pause, ένα τεράστιο stand by, που η γραφειοκρατία από τη μια σε κρατάει σε εγρήγορση από την άλλη δε σε αφήνει να διαχειριστείς την απώλεια όπως πρέπει. Και τι να πρωτοδιαχειριστείς; Την τραγωδία των τόσων αδικοχαμένων ανθρώπων; Τα παιδάκια που δε προλάβανε να ζήσουν; Τους παππούδες και τις γιαγιάδες που πέθαναν αβοήθητοι; Τι να πρωτοδιαχειριστώ, ότι λίγα δευτερόλεπτα ίσως και λεπτό ήταν αυτό που έσωσε τη ζωή των δικών μου ανθρώπων; Σωστές αποφάσεις την πιο κρίσιμη ώρα. Μη στρίψουμε αριστερά, όχι στη θάλασσα, πάμε στον δρόμο, να μην ακολουθήσουμε τον καπνό, να πάμε μέσα στη φωτιά. Εκείνη τη μέρα εγώ θα έπρεπε να είμαι σπίτι. Και φοβάμαι ότι αντανακλαστικά θα είχα στρίψει αριστερά. Προς τη θάλασσα. Την ίδια ώρα που μαινόταν ο λυσσασμένος άνεμος και η φωτιά κατέβαινε σαν λαίλαπα και σκόρπιζε τριγύρω θάνατο.
Και λες, ζω , ωραία; Είμαι τυχερή, απλά έχασα το σπίτι μου. Τώρα κάτι πρέπει να κάνω με τη ζωή αυτή. Δε μπορεί να είναι η ίδια με όπως ήταν και μέχρι Κυριακή 22 Ιουλίου 2018. Να το φιλοσοφήσω λίγο, να ηρεμήσω λίγο, γιατί, λίγες μέρες πριν έγινα σαράντα και ήδη είχε ξεκινήσει μία αλλαγή, ένα πάρτο αλλιώς, ένα ηρέμησε. Να μπορέσω να γίνω καλύτερος άνθρωπος, κάθε δευτερόλεπτο να το κάνω να αξίζει, να αγαπάω περισσότερο, να θυμώνω λιγότερο, να λέω πιο συχνά το δε γαμιέται, να ξαπλώνω το βράδυ και να λέω ευχαριστώ που και σήμερα είμαι καλά και μπόρεσα να κάνω τα παιδιά μου να γελάσουν, είδα φίλους, είχα φαγητό στο τραπέζι, δεν ξέρω.
Και συν τοις άλλοις, γλιτώνεις από τέτοια φρίκη... Δεν ξεχνιέται αυτό κι ούτε πρέπει να ξεχαστεί: Συνεχίζεις σαν να μην τρέχει τίποτα γιατί ο χρόνος τα πάντα τα σκεπάζει; Αφήνεις τον Δήμαρχο που βγήκε με 62% από την πρώτη Κυριακή να ξαναγυρνάει σαν την τρελή να τάζει δρόμους και μαρίνες και καζίνα; Όλα έχουν ειπωθεί αυτές τις μέρες. Τόσα που ολονών οι φωνές άρχισαν να κάνουν θόρυβο και πια δεν ήξερα τι είναι σωστό και λάθος, παρά μόνο ότι δε γίνεται να είσαι ο δήμαρχος να έρχεσαι Τρίτη βράδυ από Μύκονο μέσα στην τρελή χαρά και να κάνεις χιούμορ μπροστά στις κάμερες. Και να λες ψέματα ότι κάηκε και το δικό σου σπίτι. Όχι δε γίνεται. Και να σου ζητάνε να παραιτηθείς και να λες εγώ δεν πάω πουθενά. Δε γίνεται ο Ψινάκης να είναι απλά ένα ανέκδοτο ένα κοιτα να δεις κατι ανθρωπους, δε γίνεται να συνεχίζουν να εκλέγονται βεντέτες της τηλεόρασης που δεν έχουν να προσφέρουν τίποτα και απλά χειροτερεύουν το σύμπαν με την ύπαρξή τους.
Αυτές τις βδομάδες, ως "πυρόπληκτη", έχω δει τα δύο αληθινά πρόσωπα της κοινωνίας. Τους ανθρώπους που έσπευσαν να μας ρωτήσουν, τι θέλετε;Φαγητό, ρούχα, λεφτά, αγκαλιά; Μιλήστε. Και κάποιους δεν τους γνώριζα καν. Και τους άλλους, κάποιους που λογάριαζα για φίλους και δεν μπήκανε καν στον κόπο να πάρουν ένα τηλέφωνο απλό.
Πόσους να ευχαριστήσω; Τον Ηλία, τον Ανδρέα, τη Μαργαρίτα, την Άννα Μαρία, τον Δημήτρη, τη Μελίνα, την Μαρίνα, την Άννα, τη Νικολέττα,τη Ρένα, όλους όλους.. να 'χα τη δύναμη έναν προς έναν να σας πιάσω, γνωστους και άγνωστους, φίλους και παρέες, να σας πω ότι ξέρεις τι; Μόνο που με ρωτάς τι θέλω, μου φτάνει εμένα. Και δε θέλω τίποτα. Γιατί αυτό που θέλω δε γίνεται. Δεν έχω Ντελόριαν να πάω πίσω στον χρόνο. Δεν έχω καν απαντήσεις για την τόση αδικία.
Περιμένοντας τα επιδόματα για να μπορέσω να φτιάξω ένα απλό σκηνικό σπιτιού, κάθε μέρα πάμε από σπίτι σε σπίτι ψάχνοντας το κατάλληλο οικονομικά. Δε μπορείτε να φανταστείτε τι έχουν δει τα μάτια μου. Κυρίες χαμογελαστές που λένε θα σου κάνω κι έκπτωση κι αφού δίνεις προκαταβολή και πας κι ένα κρεβάτι που σου χάρισαν σου λένε έλα πάρε πίσω τα λεφτά και τα έπιπλα , γιατί; Για "προσωπικούς λόγους". Σπίτια κοτέτσια που τα δίνουν ξαφνικά πεντακόσια ευρώ. Ιδιοκτήτες που λένε ανερυθρίαστα ενώ σε ξεναγούν στο σπίτι τους, γεμάτο από παιχνίδια και ρουχαλάκια μικρών κοριτσιών ότι "τους έκανα έξωση, τους έκοψα ρεύμα και νερό γιατί καθυστέρησαν να μου δώσουν ΕΝΑ νοίκι". Κι εμβρόντητη να συνεχίζεις να ακούς και πώς λέγανε τους προηγούμενους και που δουλεύανε. Στοχοποίηση κανονική Δύο στα δύο αυτά που σας λέω. Ιδιοκτήτες που αλλάξανε κλειδαριές και διέκοψαν την παροχή νερού σε οικογένειες με παιδιά. Δηλαδή και τέλειο να ήταν το σπίτι, ποιος μένει σε ιδιοκτήτη που είναι ο ορισμός του φασίστα;
Όσο περνάνε οι μέρες και συνηθίζω στο να μη ξυπνάω στο σπίτι μου, όσο σχολάω και συνειδητοποιώ ότι σήμερα δε θα πάμε τα παιδιά για γρήγορη βουτιά στο λιμάνι, ότι στο λιμάνι μάλλον δε θα ξαναπάμε ποτέ, συνειδητοποιώ κάτι παράδοξο. Δε θα έπρεπε χάνοντας τα πάντα, να νιώθεις ελεύθερος; Δεν έχω τίποτα, δε μου ανήκει τίποτα, είμαι ελεύθερος; Και ξαφνικά σού δίνεται μία λευκή κόλλα, σαν δεύτερη ευκαιρία, έλα ξαναμουτζούρωσέ τη. Έχεις ακόμα λίγο χρόνο, κάντο σωστά αυτή τη φορά. Πώς γίνεται και με προσδιόριζε εκείνη η παντελόνα, το kallax του ikea που είχα μέσα τα βιβλία μου, εκείνος ο κήπος, εκείνο το νοικοκυριό. Σπίτι μου σπιτάκι μου και σπιτοκαλυβάκι μου. Σπίτι μπορεί να είναι ο,τιδήποτε χωράει απλά εσένα και τους αγαπημένους σου. Κι ας μην είναι βαμμένος στο χρώμα που θες ο τοίχος, κι ας μην έχεις τα μαγνητάκια σου στο ψυγείο. Φτάνει να είσαι καλά, να λες καλημέρα στην οικογένειά σου, στους γείτονές σου, να χαμογελάς, να ελπίζεις, να έχει νόημα η ζωή.
Τι νόημα έχει όμως η ζωή όταν φεύγεις για δουλειά μέσα στο άγχος και γυρνώντας δεν έχεις ούτε σπίτι, ούτε γειτονιά, ούτε γείτονες;
Πώς θα βρω το νόημα της ζωής να είμαι καλή για τα παιδιά μου. Δεν ξέρω τι να κάνω.
Ξαφνικά νομίζω ότι βρίσκοντας ένα σπίτι θα είναι πάλι όλα καλά. Δε θα είναι. Θα είναι;
Χθες η Εβελίνα κάθησε μπροστά στο τζάκι και μονολόγησε, όχι όχι μη κάτσω εδώ και ανάψει φωτιά και καώ.
Και την έχουμε προστατεύσει τόσο πολύ από όλο αυτό. Αλλά καταλαβαίνει, νιώθει.
Έχω μία λαχτάρα να ζήσω και να τα κάνω όλα σωστά και μία τεράστια φοβία θανάτου που δεν ξέρω πώς ξεπερνιέται.
..Ο κήπος που δεν φύτεψα ποτέ γιατί έλεγα από Σεπτέμβρη. Το πρωινό μπάνιο που δεν έκανα ποτέ γιατί έλεγα να χάσω πρώτα κιλά.
Που μάλωσα τον Γιώργάκη που ζωγράφισε στον τοίχο και πήγα γρήγορα με αντισηπτικό να το βγάλω μη τυχόν και μείνει και φωνάξει ο ιδιοκτήτης αν το δει.
Τι μαλάκω που είμαι. Κλεψύδρα είναι που αδειάζει.
Μακάρι αυτό το κείμενο να σας βρει σε παραλίες. Να σας βρει στα όμορφα σπίτια σας. Να σας βρει σε διακοπές.
Μακάρι τέτοιο κακό μη ξαναγίνει.
Μακάρι όλοι κάποτε να βρούμε το σπίτι μας.
Και τον εαυτό μας.
Και λίγη ηρεμία στην ψυχή.

https://soundcloud.com/mmekastell/yeuouqxofcdw?in=mmekastell/sets/hhzshrexyoyj