ΕΛΑΣ και μεμονωμένα περιστατικά #με_την_Αστυνομια #16χρονος

 

Από το Δήμο Βοσινάκη

[που, με την ευκαιρία, υπερσυστήνω σχόλια και βιβλία του]

Μεμονωμένα περιστατικά και η αστυνομική λογική περί εσωτερικού εχθρού 

3 μέρες μετά από άλλο ένα "μεμονωμένο" περιστατικό αστυνομικής βίας, σαν και αυτά που παρουσιάζονται στην παρακάτω φωτογραφία, που συντάραξε κάθε άνθρωπο που επιμένει να έχει κάποια ψήγματα καρδιάς και όχι σκατά στο σώμα του, εμφανίστηκαν αρκετά στοιχεία για την υπόθεση. Στοιχεία που, για πολλοστή φορά, δεν ταιριάζουν σε καμία περίπτωση με το αφήγημα της αστυνομίας και επιπλέον δείχνουν μία απροκάλυπτη τάση κρατικής συγκάλυψης. Έχουμε και λέμε: 

-) Τα βίντεο που κυκλοφόρησαν μέσα από το βενζινάδικο είναι αποκαλυπτικά: Οι 4 άντρες της ΔΙ.ΑΣ που βρίσκονταν ήδη εντός του βενζινάδικου, ήξεραν την ταυτότητα του δράστη που έκανε το στυγερό έγκλημα να μην πληρώσει την βενζίνη αξίας 20 ευρώ που έβαλε στο όχημά του. Πιθανότατα, ήξεραν και ότι είναι Ρομά και την ηλικία του.

-) Κατά τη διάρκεια της καταδίωξης του οχήματος, στον διάλογο μεταξύ του κέντρου επιχειρήσεων της ΕΛ.ΑΣ και των 4 δικυκλιστών της ΔΙ.ΑΣ, δεν γίνεται καμία αναφορά για απόπειρα εμβολισμού, ούτε για πυροβολισμούς. Το μόνο που αναφέρεται είναι ότι «το άτομο δεν συνεργάζεται και ότι είναι νεκρό». Νεκρό από τι άραγε; Από τροχαίο, από έμφραγμα ή από covid;

-) Στη συνέχεια έρχεται η άκρως προβληματική και ύποπτη συμπεριφορά της διοίκησης του Ιπποκράτειου νοσοκομείου Θεσσαλονίκης ως προς την αληθινή κατάσταση της υγείας του Κώστα Φραγκούλη. Για ποιο λόγο το νοσοκομείο αποφάσισε να μην εκδώσει ούτε ένα ιατρικό ανακοινωθέν που θα περιγράφει μέσα σε λίγες λέξεις την πραγματικότητα; Θα έκανε το ίδιο αν στη θέση του 16χρονου Ρομά ήταν ένας υπουργός ή κάποιος αρχιεπίσκοπος;

-) Τι θέλει να πει το νοσοκομείο; Υπάρχουν ζωές πιο σημαντικές από τις υπόλοιπες για τους γιατρούς και αν ναι, ποιος αποφασίζει για το αν απαιτείται επίσημη ενημέρωση ή όχι; Μήπως η αξία του υπέρτατου αγαθού της ζωής σχετίζεται με την καταγωγή, την ηλικία, την περιουσία ή τη βαρύτητα της εκάστοτε εγκληματικής πράξης;  

-) Ο αρμόδιος υπουργός ΠΡΟ.ΠΟ Θεοδωρικάκος αφού παρέμεινε ολικά εξαφανισμένος για δύο μέρες, τελικά εμφανίστηκε για να κάνει την πιο άχρηστη δήλωση όλων των εποχών που δεν λέει τίποτα πέρα από ανούσιες γενικότητες που δεν απασχολούν καμία και κανέναν πέρα από τα κόμματα και τους λακέδες τους. 

-) Κάπου εδώ, μπαίνουν στην εξίσωση και τα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης των ολιγαρχών που δεν τολμάνε όχι να ρίξουν φως στην υπόθεση, αλλά ούτε καν να αναφέρουν τα αυτονόητα. 

-) Δικηγόρος του σερίφη που σκότωσε ή αποπειράθηκε να σκοτώσει τον 16χρονο Κώστα Φραγκούλη με ευθεία βολή στο κεφάλι αναλαμβάνει ο γνωστός ποινικολόγος που δεν μπορεί ούτε στα γεράματα να απεξαρτηθεί από το χρόνιο πάθος που τον διακατέχει για δημοσιότητα. Παρά το γεγονός ότι επιστημονικά δεν είναι ούτε κατά διάνοια μέσα στους 10 καλύτερους δικηγόρους της χώρας, είναι πασίγνωστο ότι είναι από τους πιο ακριβούς. Πως μπορεί άραγε ένας μεροκαματιάρης αστυνομικός να πληρώσει μία τόσο ακριβή υπεράσπιση και ποιοι είναι αυτοί που παρέχουν ενδεχόμενη οικονομική υποστήριξη σε επίδοξους φονιάδες;

Όποιος εξακολουθεί να πιστεύει σε συμπτώσεις δεν έχει κανένα λόγο να συνεχίσει να διαβάζει αυτό το κείμενο. Είναι προφανές ότι το ελληνικό κράτος και οι μαριονέτες του ήθελαν πάση θυσία να αποφύγουν την ιστορία μιας εξόφθαλμης αστυνομικής δολοφονίας που συμπίπτει ημερολογιακά με την 6η του Δεκέμβρη. Τρέμουν μόνο και μόνο στην ιδέα μιας νέας γενικευμένης εξέγερσης γιατί ξέρουν ότι δεν μπορούν να την αντιμετωπίσουν ούτε καν σε 3-4 μεγάλες πόλεις, πόσο μάλλον σε ολόκληρη την ελληνική επικράτεια.

Όσο για την περιγραφή που έκανε η αστυνομία είναι απλά κωμικοτραγική και επιβεβαιώνει την πάγια αστυνομική αντίληψη περί εσωτερικού εχθρού που περιλαμβάνει όλους όσους δεν είναι μπάτσοι. Ας τους πει κάποιος επιτέλους ότι δεν είμαστε ούτε στην επταετία της χούντας, ούτε στα χρόνια της χωροφυλακής. Εδώ και δεκαετίες, υπάρχει το ίντερνετ, τα βίντεο και οι φωτογραφίες που ταξιδεύουν ταχύτατα και χωρίς περιορισμούς. Αν η αστυνομία επιμένει να ξεφτιλίζεται συνεχώς με τις περιγραφές που κάνει για τέτοιου είδους περιστατικά και προσπαθεί να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα, τότε όλο και θα αυξάνεται ο εσωτερικός εχθρός. 

Ουσιαστικά, πρόκειται για μία πρακτική που δείχνει ότι αυτή η κατηγορία εργαζομένων είναι πλήρως αποκομμένη από την υπόλοιπη κοινωνία, χρησιμοποιεί μία πανάρχαια ορολογία που δεν μπορεί να σταθεί σε καμία κουβέντα και αποδεικνύει ότι τίποτα δεν έχει αλλάξει από τον Νοέμβρη του 2006 και το περιστατικό της ζαρντινιέρας στη Θεσσαλονίκη. Τότε που, χωρίς κανένα λόγο, όλη η Ελλάδα είδε 3-4 ασφαλίτες να χτυπάνε άγρια τον Κύπριο φοιτητή Αυγουστίνο Δημητρίου και άλλους 30-40 ένστολους να καμαρώνουνε το θέαμα. 

Το ίδιο βράδυ ο, τότε, υπουργός Δημοσίας Τάξεως Πολύδωρας, δήλωσε «Είδα επαγγελματισμό, μεθοδικότητα, σχέδιο και εφαρμογή του, ψυχραιμία και αυτοματισμό στη δράση που είχαν ως επακόλουθο την επιτυχία». Δύο μέρες μετά από την σύλληψη (!!!!!!) του Δημητρίου, βγήκε ανακοίνωση της Γενικής Αστυνομικής Διεύθυνσης Θεσσαλονίκης που υποστήριζε ότι ο φοιτητής τραυματίστηκε γιατί «έπεσε αρχικά σε σταθμευμένο μοτοποδήλατο και στη συνέχεια σε ζαρντινιέρα που υπήρχε στο σημείο, με αποτέλεσμα να τραυματισθεί»

______________________________________

Aπό αστυνομικό: 
"Στην Ελλάδα, η καταδίωξη γίνεται από ασφαλή απόσταση. Γι αυτό και ποτέ δεν λέμε "καταδιώκουμε" αλλά "ακολουθούμε".
Όταν ο άλλος τρέχει να ξεφύγει δεν είναι νόμιμο ΚΑΝΕΝΑ είδος πυροβολισμού, από τα 4 που υπάρχουν. Επίσης, το αυτοκίνητο που τρέχει να ξεφύγει ΔΕΝ θεωρείται όπλο. Ακόμα κι αν έρχεται κατά πάνω σου αυτό που πρέπει να κάνεις, είναι να το αποφύγεις και όχι να παριστάνεις
τον Lucky Luke. Οι μοτοσυκλέτες είναι για να ακολουθούν και να δίνουν συνεχώς το σημείο και την εικόνα της κατάστασης. Όχι για να το παίζουν Τρίνιτι του Μάτριξ. Χάθηκε μια ανθρώπινη ζωή και λέμε ότι έκλεψε, δεν σταμάτησε, πήγε να εμβολίσει 2 φορές.
Ποιος λογικός αστυνομικός πάει με μηχανή τόσο κοντά σε καταδιωκόμενο όχημα ώστε να κινδυνέψει 2 φορές; αυτό από μόνο του λέει πολλά. Αρχικά, είναι τελείως λάθος επιχειρησιακά. Επιπλέον, είναι ενάντια στις πάγιες εντολές που δίνονται τα τελευταία χρόνια."

https://twitter.com/UnrollH.../status/1601181060200546305

.

#με_την_Αστυνομια

#16χρονος

Δήμος Βοσινάκης http://dimosvosinakis.blogspot.com 

EvaWUD22 #16days

 

Τhe amazing women of our SisterWUD

 

Criminalisation, Condemnation and Stigmatisation of Women Who Use Drugs #WUD only intensifies violence, abuse and discrimination against them. Lets get rid of this #EndViolenceAgainstWomen #16DaysofActivism2022 #EVAWUD22#orangetheworld

 

 

Η αυτοδιάθεση είναι δικαίωμα.

Το σώμα μας μάς ανήκει και η απόλαυση δεν είναι ντροπή, 

είναι δικαίωμά μας.

 

Όπως κάθε χρόνο, εμείς οι γυναίκες που κάνουμε/κάναμε χρήση απαγορευμένων ουσιών, διεκδικούμε τοδικαιωμά μας να ζούμε δίχως βία και φόβο.

EvaWUD: Καμπάνια για την Εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών που παίρνουν ναρκωτικά.

Οι ΓYΝΑΙΚΕΣ της EuroNPUD Public (ευρωπαϊκού δικτύου ατόμων που παίρνουν ναρκωτικά) σε συνεργασία με την οργάνωση WHRIN (Women HarmReduction International) ενωθήκαμε και φέτος στην καμπάνια ευαισθητοποίησης κατά της βίας προς τις γυναίκες της κοινότητάς μας.

25 Νοεμβρίου, Παγκόσμια Ημέρα για την Εξάλειψη της Βίας κατά των Γυναικών, ξεκινάμε 16 ημέρες δράσης ως τις 10 Δεκεμβρίου, Παγκόσμια Ημέρα για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα. 

Μέλος βεβαίως είναι και το Δίκτυο Ομότιμων Χρηστών .Ψυχοδ/κων ΟυσιώνPeerNUPS.

Φοράμε κάτι πορτοκαλί (χρώμα της καμπάνιας ΟΗΕ), οργανώνουμε δράσεις και δημοσιοποιούμε φωτογραφίες και πληροφορίες.

Αν θέλετε να μας στηρίξετε φωτογραφηθείτε με κάτι πορτοκαλί κι ανεβάστε τη φωτογραφία σας με το σύνθημα και τα #hashtags. 

#EvaWUD #16days #16μέρες

 

 

EuroNPUD γυναικείες ομάδες:

EuroNPUD SisterWUD

CASO από την Πορτογαλία

GAT και Manas από την Πορτογαλία

Chemical Sisters

από Ιταλία

Metzineres από την Καταλονία

Journal l'Arbre À Palabres από τη Μασσαλία

Δίκτυο Ομότιμων Χρηστών .Ψυχοδ/κων Ουσιών

PeerNUPS από Ελλάδα

 

ΣΥΝΔΕΣΜΟΙ

#stopviolenceagainstwomen #womenusedrugs 
#16Days for the Elimination of Violence agains WUD 

@euronpudSisterWUD

@WHRINetwork

@INPUD

 

#Μποφίλιου

 

Τα τεκιλάκια μου απόγευμα Κυριακής στη Μύκονο.

Με τον Τσε. 

Ορατά:

Καμπαρντίνα @Burberry

τσάντα @Fendi,

και τα μαργαριτάρια μου. 

Δεξιά δεν είμαι, 

οπότε

αμαθείς κι unstylish Φαρισαίοι λιθοβολήστε ελεύθερα, να γελάσουμε.

Διότι 80 χρόνια πέρασαν απ´ όταν μόνο οι Ναζί φορούσαν Hugo Boss.

#Μποφίλιου Νατάσα Μποφίλιου

https://www.facebook.com/daphne.chronopoulou.9/posts/10224918241397790

https://twitter.com/search?q=%23μποφιλιου&src=typeahead_click

 

Εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών που παίρνουν ναρκωτικά. #16μέρες #EVAWUD

Η αυτοδιάθεση είναι δικαίωμα.

Το σώμα μας μάς ανήκει και η απόλαυση δεν είναι ντροπή, 

είναι δικαίωμά μας.

Όπως κάθε χρόνο, εμείς οι γυναίκες που κάνουμε/κάναμε χρήση απαγορευμένων ουσιών, διεκδικούμε τοδικαιωμά μας να ζούμε δίχως βία και φόβο.

EvaWUD: Καμπάνια για την Εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών που παίρνουν ναρκωτικά.

Οι ΓYΝΑΙΚΕΣ της EuroNPUD Public (ευρωπαϊκού δικτύου ατόμων που παίρνουν ναρκωτικά) σε συνεργασία με την οργάνωση WHRIN (Women HarmReduction International) ενωθήκαμε και φέτος στην καμπάνια ευαισθητοποίησης κατά της βίας προς τις γυναίκες της κοινότητάς μας.

25 Νοεμβρίου, Παγκόσμια Ημέρα για την Εξάλειψη της Βίας κατά των Γυναικών, ξεκινάμε 16 ημέρες δράσης ως τις 10 Δεκεμβρίου, Παγκόσμια Ημέρα για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα.

Μέλος βεβαίως είναι και το Δίκτυο Ομότιμων Χρηστών .Ψυχοδ/κων ΟυσιώνPeerNUPS.

Φοράμε κάτι πορτοκαλί (χρώμα της καμπάνιας ΟΗΕ), οργανώνουμε δράσεις και δημοσιοποιούμε φωτογραφίες και πληροφορίες.

Αν θέλετε να μας στηρίξετε φωτογραφηθείτε με κάτι πορτοκαλί κι ανεβάστε τη φωτογραφία σας με το σύνθημα και τα #hashtags.

#EvaWUD #16days #16μέρες

EuroNPUD γυναικείες ομάδες:

EuroNPUD SisterWUD

CASO από την Πορτογαλία

GAT και Manas από την Πορτογαλία

Chemical Sisters

από Ιταλία

Metzineres από την Καταλονία

Journal l'Arbre À Palabres από τη Μασσαλία

Δίκτυο Ομότιμων Χρηστών .Ψυχοδ/κων Ουσιών

PeerNUPS από Ελλάδα

https://daphnechronopoulou.blogspot.com/2020/12/16-sisterwud.html#axzz7m1UyOwiV

https://daphnechronopoulou.blogspot.com/2021/11/2511-1012-16.html

A Visit to the Drug Consumption Room in Athens-With the Eye of an Outsider #Drugreporter

 

 

 

12 χρόνια αφότου έκλεισε ο πρώτος, πιλοτικός τότε, χώρος χρήσης στην Αθήνα, άνοιξε αυτός ο εξαιρετικά μοντέρνος και φροντισμένος χώρος τον οποίο, κατά το τελευταίο συνέδριο  of experts της Correlation που συγκέντρωσε στην Αθήνα πολλούς ‘ειδικούς’ (δηλαδή εμάς τους,έμπειρους της χρήσης) ακτιβιστές, επισκεφθήκαμε με το Θανάση Θεοχάρη Πρόσεδρο του ΟΚΑΝΑ.

Ο Peter Sarozi του Drugreporter έκανε το μικρό αυτό ντοκιμαντέρ στο οποίο μιλάμε η γράφουσα, ο Μάριος Ατζέμης, η Λίτσα Λαγάκου, ο Πρόεδρος του ΟΚΑΝΑ Θανάσης Θεοχάρης, η Μαριανέλλα Κλώκα, θεραπευτές κι εργαζόμενοι στο χώρο καθώς και (σε ένα ενδεικτικό απόσπασμα από το χαιρετισμό στο οποίο μιλά μόνο για τον εαυτό του) ο Δήμαρχος Αθηναίων Κ. Μπακογιάννης. 

―Προθέτω για σάς που η ανεπτυγμένη αίσθηση του χιούμορ σας θα σάς σπρώξει να μετράτε ‘Ι’ στο σύντομο χαιρετισμό του Δημάρχου ότι παρά τον άσχετο εγωκεντρισμό της παρουσίας του, εμείς που ασχολούμαστε με τα δικαιώματα των ανθρώπων που κάνουν χρήση παράνομων ουσιών, οφείλουμε να παραδεχθούμε ότι είναι ο μόνος Αθηναίος Δήμαρχος που τον καιρό της θητείας του μάς άνοιξε την πόρτα.―

Ελπίδα μας κι ο χώρος αυτός να ανοίξει μια πόρτα προς ανθρώπινη μεταχείριση, φροντίδα για τη δημόσια υγεία και σεβασμό των ανθρώπινων δικαιωμάτων όλων μας.

 

Και ιδού η επίσκεψη: https://youtu.be/bZDhlwZoKqg

At the international meeting of the Corelation European Harm Reduction Network, participants had a chance to visit the Drug Consumption room of OKANA, the largest service provider in Greece. The Drug consumption room started as a pilot project back in 2011, to reduce needle sharing and infections, to end overdoses and to reduce public nuisance caused by the open drug scenes in Athens. The room could only operate for 9 months as a pilot project, before the prosecutor shut it down. Athenians had to wait ten years, to be able to finally open it again.

Harm Reduction in Athens – With the Eye of an Outsider

Seven years after our last visit, we returned to Athens to film about harm reduction in Greece, with a special focus on the first drug consumption room. Read our article and watch the movie we produced!

When I arrived in Athens to attend the annual members’ meeting of the Correlation European Harm Reduction Network (C-EHRN), memories were flooding back from my previous visit to Athens. In 2015 made a film in the Greek capital about the first supervised injecting site, Odysseas, which was opened in 2013 to provide a safer and healthier environment for people who inject drugs.

Watch our new movie about harm reduction in Greece! Thanks to C-EHRN for supporting our work!

https://www.youtube.com/watch?v=bZDhlwZoKqg&list=LL&index=5

Back in those days the situation was quite different. The site was suspended after a few months of operation due to “legal problems” – which really translated to a lack of political support. We were not even allowed to enter the closed site and there were obvious signs of distrust between decision makers and civil society.

This time, seven years later, I was pleasantly surprised by what I have experienced in Athens. Not that the situation on the streets looks better: wherever you go in the city centre, you see homeless people, living in poverty, trying to ease the suffering of their everyday struggle for survival on the streets with different kinds of substances. There are open drug scenes with shocking sights of abandoned, marginalised people. The consequences of decades of austerity politics will not disappear anytime soon.  

However, meeting with local officials and civil society representatives was uplifting. It seems that the current political leadership, both in the city and the national level, is more competent and committed than it was seven years ago. And the COVID epidemic, with all its devastating effects, had its upsides as well: it provided an opportunity to revise some outdated policies and bring some innovation into the drug care system.

The drug consumption room (DCR) is now open and working, serving the most marginalised people by creating an island of security, health, and humanity in the often hostile jungle of urban street life. We could visit and film the site. I have been to many similar sites from Canada to Germany – but this was not only the easternmost of those, it was also one of the best equipped.

The whole DCR had the impression that everything is brand new. Clients can use both the injection room and a smoking room – a welcome choice considering that apart from heroin users, Athens has a growing population of methamphetamine users (the locals call it shisha). There are comfortable chill-out rooms, cosy spaces for people to eat and wash themselves and their clothes. Some of the rules seemed too rigid: for example opioid agonist therapy (OAT) clients cannot use the site due to some bureaucratic nonsense. Well, nothing is perfect – but it is a very promising start!  

What is more, not far from the DCR, there is a shelter for people who use drugs – a six-story building with showers, dining rooms, meeting rooms, and separate sleeping quarters for male and female drug users (max. 90 persons), as well as a unit for women with kids. Loss of housing is always one of the key underlying social problems that fuels and escalates drug dependence, overdoses, and infections. By giving people a place to sleep we do as much harm reduction as with giving out sterile needles. Athens mayor, Kostas Bakoyannis, who personally opened the C-EHRN meeting, said scaling up access to harm reduction in the city is one of the main achievements he can be proud of.

The Greek drug system is based on a unique model with OKANA, a state-funded organisation, as the largest service provider in the country. OKANA provides the whole spectrum of care, from prevention to treatment, harm reduction, and social rehabilitation. This integrated model has its obvious benefits. For example, for clients it is easier to navigate through the system and be referred to the service they need. Athanasios Theocharis, the head of OKANA, was proud to report that they significantly increased the number of clean syringes distributed and improved access to OAT. He is a committed and competent public official who has a vision to involve the most affected communities in implementing and monitoring interventions.

Of course the community itself has a lot of complaints and criticisms when it comes to the actual situation. Luckily Greece has a vibrant community with excellent activists, such as Marios Atzemis, Christos Anastasiou, and Daphne Cronopoulou. They say the high number of overdose deaths is concerning, access to naloxone is limited and one DCR is far from enough to serve the whole population who need harm reduction (OKANA is planning to create new mobile services in the near future). They experience a lot of stigma and discrimination, not only from the general public, but also from health and social professionals. Who often still have a paternalistic approach when it comes to people who use drugs: they don’t treat them as equal citizens but as problems to be fixed.

And of course there is the notoriously brutal Greek police. There are reports of beatings and torture of people who use drugs. They demand decriminalisation. Mr. Theocharis agrees: he claimed that they have initiated a dialogue about decriminalisation with the Ministry of Justice.  

I came back from Athens with the firm impression that change is possible – what is needed is the powerful mix of competent officials, a strong civil society/community, and decision makers who listen to both and are ready to provide sustainable funding. 

Article: Péter Sárosi
Camera: Noémi Hatala
Editing: István Gábor Takács
Reporter: Péter Sárosi

Thank you dear Peter Sarosi, thank you Drugreporter
and  Katrin Schiffer Correlation European Harm Reduction Network for the oportunity to meet and show to our peer experts what is happening in Athens.

https://youtu.be/bZDhlwZoKqg

https://www.youtube.com/@DrugreporterTV

# Drugreporter #DCR #ΧΕΧ

___________________________

Πεθαίνοντας μόνοι στο σπίτι ή σε εγκαταλελειμμένα κτίρια

kosmodromio

 

Πεθαίνοντας μόνοι στο σπίτι ή σε εγκαταλελειμμένα κτίρια  

Πάνος Δημητρίου

 

Μάριος Ατζέμης, συντονιστής προγραμμάτων μείωσης της βλάβης του Συλλόγου Οροθετικών Ελλάδας «Θετική Φωνή»

Πεθαίνοντας μόνοι στο σπίτι ή σε εγκαταλελειμμένα κτίρια  

Πάνος Δημητρίου

 

Ο όρος θυμίζει πιασάρικο τηλεοπτικό δελτίο ειδήσεων αλλά περιγράφει με ακρίβεια την κατάσταση: «Σοκ» προκαλούν τα στοιχεία για τα πολύ υψηλά ποσοστά θνησιμότητας ανάμεσα σε χρήστες ψυχοδραστικών ουσιών (ΧΨΟ) στην Ελλάδα, την ώρα που στην κοινότητα εξελίσσεται νέα επιδημία HIV. Τα στοιχεία παρουσιάστηκαν για πρώτη φορά τον περασμένο Ιούνιο και βασίζονται στα προγράμματα «Αριστοτέλης HIV/HVC» (Αθήνα) και «Αλέξανδρος» (Θεσσαλονίκη). Να κατανοήσουμε την κατάσταση και τα δεδομένα θα μας βοηθήσει ο Μάριος Ατζέμης, συντονιστής προγραμμάτων μείωσης της βλάβης του Συλλόγου Οροθετικών Ελλάδας «Θετική Φωνή».

Πώς προέκυψε η νέα επιδημία HIV

Να θυμίσουμε αρχικά ότι η Αθήνα έζησε και τα προηγούμενα χρόνια μια επιδημία HIV, η οποία ξεκίνησε το 2010 και κορυφώθηκε την τριετία 2011-2013. Περιστατικό της ήταν και ο Μάριος Ατζέμης. Μάριε, υπάρχει όντως νέα επιδημία; «Σαφέστατα ναι, και στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη και είχε αρχίσει να ανιχνεύεται ήδη από το 2018», λέει. Σύμφωνα με τον «Αριστοτέλη», το 2012-2013, περίοδος της προηγούμενης επιδημίας, το 14,2% των Χρηστών Ενδοφλέβιων Ναρκωτικών (ΧΕΝ) ήταν θετικοί στον HIV. Την περίοδο 2018-2020 το ποσοστό αυτό σκαρφάλωσε στο 22%. Στη Θεσσαλονίκη αντίστοιχα, σύμφωνα με τον «Αλέξανδρο», από το 2018 όπου ο επιπολασμός σε HIV ανάμεσα τους ΧΕΝ ήταν λιγότερο από 1%, τη διετία 2019-2021 δεκαπλασιάστηκε, φτάνοντας στο 7,1%.

Για τις αιτίες της νέας επιδημίας ρωτάμε τον Μ. Ατζέμη: «Ένας παράγοντας είναι ότι οι ΧΕΝ δεν έχουν πρόσβαση σε αποστειρωμένο υλικό χρήσης (σύριγγες κ.λπ.) κι αυτό όχι κατ’ ανάγκη επειδή οι υπηρεσίες δεν φτάνουν στις πιάτσες, αλλά γιατί υπήρχαν και υπάρχουν πιάτσες που δεν πλησιάζονται, όπως το Μενίδι και το Ζεφύρι. Επίσης, άνθρωποι που κάνουν ενέσιμη χρήση δεν έχουν πρόσβαση σε αποστειρωμένο υλικό γιατί πρόκειται για έναν καταδιωκόμενο από την αστυνομία πληθυσμό, που δεν μπορεί πάντα να έχει απρόσκοπτη πρόσβαση σε υπηρεσίες. Όσο για τη Θεσσαλονίκη, ο ΟΚΑΝΑ έχει δείξει εξαιρετικά αντανακλαστικά και σε συνεργασία και με τη “Θετική Φωνή” προσεγγίζει σημεία που συναθροίζονται χρήστες, με αποτελεσματικότητα».

Να και τα στοιχεία: Σύμφωνα με τον «Αριστοτέλη», στην έρευνα του οποίου συμμετείχαν 1.634 άνθρωποι, τους τελευταίους 12 μήνες μόλις το 43% είχε λάβει δωρεάν σύριγγες, ενώ στη Θεσσαλονίκη (Αλέξανδρος, συμμετοχή 1.101 ανθρώπων), το ποσοστό μειώνεται δραματικά και δωρεάν σύριγγες το τελευταίο 12μηνο είχε λάβει το 5%.

Ένας άλλος παράγοντας που συνέβαλε στην επιδημία HIV, σημειώνει ο Μ. Ατζέμης, είναι και η «έλλειψη εκπαίδευσης των ΧΕΝ στο σωστό τρόπο χρήσης», αλλά και το γεγονός ότι υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι δεν έχουν πρόσβαση σε υπηρεσίες, για λόγους που έχουν να κάνουν με γενικότερα φαινόμενα ευαλωτότητας, όπως η ψυχική υγεία. Στην πρώτη επιδημία, αναφέρει ο Μάριος, όλοι οι εμπλεκόμενοι φορείς, κρατικοί και μη, συνεργάστηκαν σε πολλά επίπεδα, αλλά κυρίως στο δρόμο, και η επιδημία αναχαιτίστηκε. Θετικά, τότε, είχε δουλέψει και το πρόγραμμα του πρώτου “Αριστοτέλη”, ο οποίος λειτουργούσε έναν χώρο όπου οι χρήστες μπορούσαν να κάνουν τεστ HIV και όποιος ήταν θετικός, διασυνδεόταν με μονάδες υγείας. Ευεργετικό ήταν και το πρόγραμμα βάσει του οποίου, ως κίνητρο, δινόταν ένα μικρό χρηματικό ποσό σε όσους πήγαιναν να κάνουν τεστ – και αν έφερναν και κάποιον μαζί τους το ποσό διπλασιαζόταν κ.λπ. Όλα αυτά βοήθησαν στο να μαζευτεί ο πληθυσμός-στόχος, να ανιχνευθεί και να συνδεθεί με μονάδες υγείας. Τα επόμενα χρόνια, όμως, φαίνεται ότι υπήρξε ένας εφησυχασμός, σαν να είπαμε ότι “τελειώσαμε”, με αποτέλεσμα να βρεθούμε και πάλι μπροστά στο πρόβλημα». Τι θα πρέπει να γίνει σήμερα; «Πολλά είναι αυτά που μπορούν να γίνουν. Η αλήθεια είναι πως από την ώρα που έγινε γνωστό το πρόβλημα υπήρξαν καλά αντανακλαστικά και ειδικά από τον ΟΚΑΝΑ στη Θεσσαλονίκη ξεκίνησε εκτεταμένη διανομή αποστειρωμένων υλικών. Αναμένουμε, επίσης, την επαναλειτουργία χώρου ανίχνευσης HIV από τον “Αριστοτέλη”. Θα πρέπει οπωσδήποτε να ενισχυθούν οι Μονάδες Ειδικών Λοιμώξεων και το street work των οργανώσεων βάσης, όπως η Θετική Φωνή, που τα μέλη τους λειτουργούν σαν peer navigators και μιλάνε την ίδια γλώσσα και έχουν κοινές εμπειρίες με τους ανθρώπους που κάνουν χρήση στο δρόμο. Είμαστε πάντα η γέφυρα που διασυνδέει πολλαπλά αποκλεισμένους ανθρώπους με το σύστημα υγείας, με τα προγράμματα απεξάρτησης και υποκατάστασης και με πληθώρα άλλων υπηρεσιών όπως τα κοινωνικά ιατρεία, οι ξενώνες και τα υπνωτήρια και οι προνοιακές δομές».

Τα πολύ υψηλά ποσοστά θνησιμότητας

Υψηλότερα από χώρες της Δυτικής και Κεντρικής Ευρώπης, τη Βόρεια Αμερική και την Αυστραλία ήταν τα ποσοστά θνησιμότητας στη χώρα μας στον πληθυσμό ΧΕΝ, φτάνοντας την περίοδο 2018-2020 τους 3,5 θανάτους ανά 100 χρήστες ετησίως. Πρόκειται για το υψηλότερο ποσοστό θνησιμότητας που έχει καταγραφεί στις αναπτυγμένες χώρες της Ευρώπης, της Αμερικής και στην Αυστραλία τον 21ο αιώνα, με τον Μάριο Ατζέμη να το χαρακτηρίζει «τρομακτικό». Η θνησιμότητα, όπως λέει, αφορά σε κίρρωση του ήπατος, σε καρκίνο του ήπατος, σε περικαρδίτιδες και σε overdose. «Ο κόσμος», αναφέρει, «κυρίως πεθαίνει μόνος του στο σπίτι του, στο κρεβάτι του, αλλά και σε εγκαταλειμμένα κτίρια απροσπέλαστα στις υπηρεσίες και όχι στον δρόμο». Οι αιτίες εν μέρει είναι ίδιες με την επιδημία HIV: «Οι αδιάγνωστοι HIV εξελίσσονται σε ασθενείς με AIDS, οι διαγνωσμένοι που δεν έχουν διασυνδεθεί με μονάδα ειδικών λοιμώξεων δεν παίρνουν την αντιρετροϊκή αγωγή, το ΕΣΥ δεν περνάει και τις καλύτερες ημέρες του, πολλοί χρήστες είναι κοινωνικά αποκλεισμένοι για τους λόγους που αναφέραμε και νωρίτερα, οι οργανώσεις βάσεις δεν έχουν αρκετούς πόρους για να πλησιάσουν και να βοηθήσουν τον πληθυσμό ακόμα πιο αποτελεσματικά».

Η ναλοξόνη στην κοινότητα 

Ειδικά σε ό,τι αφορά τον θάνατο από υπερβολική δόση (overdose), υπάρχει αντίδοτο και αυτό είναι η ναλοξόνη (σε ενέσιμη και εισπνεόμενη μορφή). Να σημειώσουμε ότι μόλις από τον Φεβρουάριο του 2022 η ναλοξόνη μπορεί πλέον να χορηγείται από όσους εργάζονται σε φορείς απεξάρτησης, διασώστες, εργαζομένους σε ΧΕΧ, σε ξενώνες φιλοξενίας αστέγων χρηστών, σε καταστήματα κράτησης. Να φανταστείτε ότι μέχρι πρόσφατα ούτε διασώστες του ΕΚΑΒ δεν μπορούσαν να χορηγήσουν ναλοξόνη σε κάποιον που υπέφερε από overdose στο πεζοδρόμιο, θα έπρεπε να τον μεταφέρουν στο νοσοκομείο, με όποια συνέπεια θα μπορούσε να φέρει ο χαμένος χρόνος. «Αυτό είναι το προβληματικό», λέει ο Μάριος Ατζέμης, «ότι η ναλοξόνη χαρακτηρίζεται ως ναρκωτικό και η χορήγησή της θεωρείται ιατρική πράξη». Ο Μάριος υπογραμμίζει ότι «όπως γίνεται σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες, πρόσβαση στη ναλοξόνη θα πρέπει να έχουν όλοι. Οι ίδιοι οι χρήστες, το περιβάλλον τους (φίλοι, συγγενείς κ.λπ.), οι οργανώσεις που δρουν στο πεδίο. Το έχω δει να εφαρμόζεται με μεγάλη επιτυχία σε ευρωπαϊκές χώρες. Οι ίδιες οι οργανώσεις βάσεις και οι συλλογικότητες των χρηστών, όπως το Δίκτυο Ομοτίμων Χρηστών Ψυχοδραστικών Ουσιών, θα μπορούσαν να παρέχουν εκπαίδευση στην κοινότητα».

Info:

Το πρόγραμμα «Αριστοτέλης HCV/HIV» υλοποιείται από το Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών (ΕΚΠΑ), την Ελληνική Επιστημονική Εταιρεία Έρευνας AIDS και Σεξουαλικών Μεταδιδόμενων Νοσημάτων και τον Σύλλογο Ασθενών Ήπατος Ελλάδος «Προμηθέας».

Αντίστοιχα, ο «Αλέξανδρος» από το Αριστοτέλειο Πανεπις΄τημιο Θεσσαλονίκης, το ΕΚΠΑ, την την Ελληνική Επιστημονική Εταιρεία Έρευνας AIDS και Σεξουαλικών Μεταδιδόμενων Νοσημάτων και τον Σύλλογο Ασθενών Ήπατος Ελλάδος «Προμηθέας».

 ___________________________________________________

από  https://kosmodromio.gr/2022/11/16/πεθαίνοντας-μόνοι-στο-σπίτι-ή-σε-εγκατ/