#ΝαιΣτηνΑξιοπρέπειαΌχιΣτοΣτίγμα -Διεθνής Ημέρα Χρηστών Ψ.Ουσιών #IDUD

1/11

 International Drug Users Day #IDUD

 #ΝαιΣτηνΑξιοπρέπειαΌχιΣτοΣτίγμα

Αν είσαι σε ισόβια κούρα για διαβήτη θεωρείσαι ασθενής και πολίτης.

Αν είσαι σε χρόνια θεραπεία με υποκατάστατα (μεθαδόνη-βουπρενορφίνη) είσαι «θεραπευόμενος», παιδί ευαίσθητο.

 

― Μα μόνοι σας το προκαλέσατε, αντιλέγουν.

― Όσο μόνος του κάποιος που παρασύρθηκε ή αμέλησε τη διατροφή του, όσο κάποιος που κάπνιζε ή που κρύωσε ή που μολύνθηκε από ιό επειδή δεν ήταν ιδιαίτερα προσεκτικός.

 

Δε ζητάμε κάτι παραπάνω από τα δικαιώματά μας.

Δεν είμαστε παιδιά. Είμαστε πολίτες και δικαιούμαστε ίση φροντίδα από το Σύστημα Υγείας (και τους ιδιωτικούς γιατρούς), ίδιο σεβασμό από την κοινωνία.

Τα δικαιώματα των ανθρώπων που κάνουν χρήση ψυχοδραστικών ουσιών έχουν κατοχυρωθεί από διεθνείς φορείς, ενώ και στην Ελλάδα περιγράφονται στη «Χάρτα Δικαιωμάτων των Εξαρτημένων Ατόμων». Σύμφωνα με αυτήν, όσα άτομα κάνουν χρήση ουσιών έχουν τα εξής δικαιώματα:

Να επιλέγουν και να απορρίπτουν ελεύθερα θεραπεία και όχι να υποβάλλονται υποχρεωτικά σε κάποια.

Να έχουν εύκολα διαθέσιμη πρόσβαση σε φροντίδα υγείας, και μάλιστα σε εξατομικευμένη ολιστική θεραπεία.

Να διαφυλάσσεται το απόρρητό τους.

Να λαμβάνουν υπηρεσίες που θα σέβονται την προσωπικότητά τους.

Να συμμετέχουν στη διαμόρφωση αποφάσεων σχετικά με τις πολιτικές για τα ναρκωτικά και τις διαθέσιμες υπηρεσίες.

Να δέχονται ίση μεταχείριση.

Να έχουν πρόσβαση στην εκπαίδευση και στην εργασία.

Να μην γίνονται θύματα διακρίσεων και στιγματισμού.

Να μην εκτίθενται σε συνθήκες που μπορούν να είναι απειλητικές για τη ζωή τους.

Αξίζει να σημειωθεί πως αναφέρεται ρητά ότι όλα τα άτομα που κάνουν χρήση ουσιών έχουν το δικαίωμα να ενημερώνονται για την ασφαλέστερη χρήση και να μπορούν να ωφεληθούν από υπηρεσίες μείωσης βλάβης.

🌎 ΝΕΟ:  Στις 5 Οκτωβρίου ο ΠΟY, Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας, δημοσίευσε επικαιροποιημένη οδηγία για τη θεραπεία συντήρησης  με αγωνιστές οπιοειδών (ΟΑΜΤ).

Με τη γνώση που αποκομίσαμε από  από την πανδημία COVID-19 διαπιστώσαμε  τα αναγκαίαμέτρα άμβλυνσης σε περιόδους μη προγραμματισμένων διακοπών θεραπείας ή κρίσεων.

Διακοπή του ΟΑΜΤ μπορεί να αποβεί επικίνδυνη. 

Η συγκεκριμένη επικαιροποίηση συντελεί σημαντικό βήμα για τη Μείωση Της Βλάβης με τη διασφάλιση βιώσιμων και προσβάσιμων θεραπειών και υπηρεσιών.

🔗 Διαβάστε την Οδηγία εδώ: https://buff.ly/P1DMebj

Θετική Φωνή positivevoicegr

 

Τα δικαιώματα των ανθρώπων που κάνουν χρήση ουσιών διαρκώς παραβιάζονται, και αυτό πρέπει να σταματήσει. #ΝαιΣτηνΑξιοπρέπειαΌχιΣτοΣτίγμα

Η καμπάνια υλοποιείται στο πλαίσιο του προγράμματος mentorship του ευρωπαϊκού έργου BOOST. Ευχαριστούμε θερμά το Correlation – European Harm Reduction Network @correlationnet για τη συνεργασία.

_______________________________

Πρώτο ελληνικό ανακοινωθέν Β΄Παγκοσμίου Πολέμου― με τσοπανάκο κι οδηγίες για τα φώτα

Το τελεσίγραφο της Ιταλίας παραδόθηκε στην Ελλάδα λίγο πριν τις 3:00 π.μ. στις 28 Οκτωβρίου 1940. Ο Μεταξάς το διάβασε σιωπηλός, σήκωσε τα μάτια και απάντησε ‘Alors, c’est la guerre’ (στα γαλλικά στην επίσημη διπλωματική γλώσσα).

Αυτό το «ΟΧΙ», που απάντησε η Ελλάδα μεταδόθηκε από το ραδιόφωνο και ανακοινώθηκε από το Γενικό Στρατηγείο ενώ μέχρι το ξημέρωμα ηχούσαν επίμονα σειρήνες και ο ιταλικός στρατός είχε εισβάλει.
Συνέπεια της απόρριψης του ιταλικού τελεσιγράφου με την απαίτηση της ελεύθερης διέλευσης ιταλικών στρατευμάτων από την ελληνική επικράτεια ήταν η κήρυξη πολέμου από την Ιταλία και η άμεση εισβολή. Οι εξελίξεις ήταν αναμενόμενες μετά από μήνες θερμών επεισοδίων και τη βύθιση του ‘Ελλη’ στην Τήνο στις 15 Αυγούστου.

Το πρώτο Πολεμικό Ανακοινωθέν που εκφώνησε ο Κώστας Σταυρόπουλος στις 28 Οκτωβρίου 1940 από το ραδιόφωνο, σηματοδότησε την επίσημη είσοδο της χώρας στον πόλεμο.
Το σήμα της Ελληνικής Ραδιοφωνίας ‘τσοπανάκος ήμουνα, προβατάκια φύλαγα’, βουκολικό δημοτικό της Αιτωλοακαρνανίας παιγμένο σε οργανικό ξεκινά το πρόγραμμα. Το Ανακοινωθέν ακολουθεί η Βέμπο με το ‘Παιδιά, της Ελλάδος Παιδιά’ του Μίμη Τραϊφόρου σε μουσική Μιχάλη Σουγιούλ.

Αν δεν τα έχετε ακούσει ήδη αμέτρητες φορές από σχολεία και κανάλια, ακούστε και χαρείτε τα, αυτά και άλλα,

 

https://www.youtube.com/watch?v=yEIhMzVhXac

Ακριβή Πρέζα και Κόκκας Μεταφορική

Σε κουδούνι η ΑΚΡΙΒΗ ΠΡΕΖΑ

Σε διαφήμιση η 'ΚΟΚΚΑΣ ΜΕΤΑΦΟΡΙΚΗ'.

Όνομα συζύγου δεν παίρνουμε πλέον μα αν ερωτευόμουν κύριο Πρέζα δεν ξέρω πώς θα αντιδρούσα αν ήταν να πάρουν τα παιδιά το επώνυμό του, όσο κι αν πίεζε το σόι του μη χαθεί το ένδοξο και τιμημένο όνομα των υπερήφανων Πρεζαίων.

Κι ωστόσο θυμάμαι ως παιδί φίλη του πατέρα μου που την αγαπούσα πολύ και λεγόταν Κόκκα και ήταν όντως «γνωστής οικογενείας». Το Κόκκα ή Κόκα που σημαίνει κεφάλι στα αλβανικά δεν είναι σπάνιο αρβανίτικοεπίθετο.

 Όμως.. δεν είμαι σίγουρη. Τι λέτε;

Σχεδιάζοντας αφίσα για την Παλαιστίνη τρώγαμε χουρμάδες Ισραήλ

                                      

Σχεδιάζοντας αφίσα για την Παλαιστίνη τρώγαμε χουρμάδες Ισραήλ.

Και μόνη εγώ βλέπω την ειρωνεία του πράγματος.

 

Χρειάστηκε να εξηγήσω το παλιό το «ψηφίζεις με τα πόδια σου» 

δηλαδή αν δε σ’ αρέσει κάτι δεν το ενισχύεις, αν βρίζεις ένα χώρο δεν τον επισκέπτεσαι και δεν κατηγορείς έναν άνθρωπο- χωρίζεις.

Μόνο εσύ χάνεις αν εξακολουθείς να ψωνίζεις από ένα μαγαζί που κατηγορείς.

Ψιλά γράμματα;

 

Με την ευκαιρία όμως να πω και τον πόνο μου. Διατάραξαν το ύφος και το οικοσύστημα φυτεύοντας κοκοφοίνικες στη Μύκονο, ως αριστοκρατικούς, λέει, έναντι των κυπαρισσοειδών που ευδοκιμούσαν μόνα τους σχεδόν στον τόπο και ομόρφαιναν τα δειλινά μας με κελαηδίσματα πουλιών και με τις κομψές μακριές σκιές τους. Αριστοκρατικό όμως δεν είναι ποτέ και τίποτε που δε διακρίνεται από σπανιότητα, αλλά πού να εξηγείς όταν σου λένε το κυπαρίσσι πένθιμο;

Όμως εδώ άλλο θέλω να πω: Πήξαμε που πήξαμε στην ταλαίπωρη ψηλή φοινικιά (τη μαδημένη  από τα μελτέμια), δε συμβουλέψατε τους Άραβες αγοραστές να επιλέξουν την άλλη της άμμου που αντέχει στον τόπο, χαλάσατε ό,τι είχε υμνηθεί από τους ταξιδευτές της γης. Μα αυτό που με απελπίζει είναι αφού ήταν να το κάνετε γιατί δεν πήρατε έστω χουρμαδιές σαν το Ισραήλ να απολαμβάναμε και να πουλούσαμε και στο Γιαλό ένα ντόπιο χουρμαδάκι;

[Ρητορική η ερώτησις, ξέρω τι θα απαντήσουν: Το φρούτο λερώνει. Πού να πληρώνεις να σου πετάνε τον καρπό… 

Σαΐνια μου εσείς!]

Νέα έρευνα για την Κοκαΐνη #freethecoca

 

Αναμενόμενη έκθεση του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας με την έρευνα για τα φύλλα Κόκας φαίνεται πως θα αποτελέσει το πρώτο βήμα προς την κατάργηση της γελοίας Ναρκοαπαγόρευσης που μας επιβλήθηκε τον περασμένο αιώνα.

   Από τα χρόνια που ο Φρόυντ αναγκάστηκε να επιλέξει ανάμεσα στην αλήθεια για την κοκαΐνη και την καριέρα του* ως το 1950 που μια βεβιασμένη έρευνα έθεσε την ουσία μεταξύ των επικίνδυνων ναρκωτικών ήρθε η ώρα που το θέμα επανεξετάζεται μετά από αίτημα της Βολιβίας.

______________________________________________

*'Τα Χειρόγραφα της Κοκαΐνης' του Σίγκμουντ Φρόυντ.

#freethecoca talking.drugs

Το αυγό το πράσινο τι είναι; #araucanachicken

 

Αγορά από κοτέτσι της γειτονιάς.

―Το αυγό το πράσινο, τι φάση;

Μαντέψτε ελεύθερα.  #quiz 

_________________________________________________

Προσθέτω απάντηση:

Ζητούσα να μαντέψουμε ελεύθερα για να διασκεδάσουμε με τις απαντήσεις. Μα έχουμε μαρτυριάρηδες, έχουμε και γκουγκλιάρηδες.
[Στο Facebook μου το χάλασαν

➡️ https://www.facebook.com/daphne.chronopoulou.9/posts/10233739888013442 ].

Οπότε ιδού και η απάντηση:
Η κότα λέγεται Αραουκάνα, όχι η ίδια προσωπικά, η ράτσα της. Κατάγεται από τη Χιλή. Τα αυγά της είναι λαδί-πράσινα κ έχουν λιγότερη χοληστερίνη.
Πασχαλινή Ωοτόκος στα ελληνικά, εκ του Νησιού του Πάσχα.

_____________________________________ Τα αυγά από  Aleia

#eggs #food #araucanachicken

Τον, δικό μας, εικαστικό Ματθαίο Φλωράκη τιμούμε στη Μύκονο

                                    

 

«Πρώτοι έρχονται οι καλλιτέχνες, μετά το χρήμα κι ακολουθούν απατεώνες και κομπιναδόροι», μου έλεγε κάποτε ένας αυτοδημιούργητος πολυεκατομμυριούχος.*

 

Όταν μιλάμε για τον εικαστικό Ματθαίο Φλωράκη μιλάμε και για τη Μύκονο της εποχής που εκείνοι που έρχονταν στο νησί άνοιγαν ατελιέ και γκαλερί (όπως ο φίλος και κουμπάρος του Luis Orozco με τη Λίλη Κρίστενσεν ) και έδιναν την ψυχή τους στο νησί που αγάπησαν. Μιλάμε και για την Τέχνη και την πολυτάραχη ζωή ενός καλλιτέχνη που δια ‘Βeaux Arts’ του Παρισιού και Μονάχου έζησε έντονα και δύσκολα χρόνια και σήμερα τα έργα του εκτίθενται σε μουσεία στο εξωτερικό.

 

Την Πέμπτη 9 Οκτωβρίου η παρουσίαση της βιογραφίας του γραμμένη από τον αδελφό του είναι μια ευκαιρία να τον τιμήσουμε ν να εμπνευστούμε και να διδαχθούμε.

 

Στο Ματογιάννι που περπάτησε και αγάπησε,

στην Αίθουσα εκδηλώσεων Δήμου στις 19:30 

η Αφιερωματική εκδήλωση 

και 

παρουσίαση του βιβλίου του Αλέκου Ε. Φλωράκη

«Ο αδελφός μου ο ζωγράφος. Ματθαίος Φλωράκης (1935-2011).

Από τον Κυβισμό στον Φανταστικό ρεαλισμό».

 

Ακολουθούν περισσότερα από Politismos Mykonos

Αφιερωματική εκδήλωση και παρουσίαση του βιβλίου του Αλέκου Ε. Φλωράκη 

«Ο αδελφός μου ο ζωγράφος. Ματθαίος Φλωράκης (1935-2011). 

Από τον Κυβισμό στον Φανταστικό ρεαλισμό». 

Πέμπτη 9 Οκτωβρίου 2025 | Ώρα 19:30 | Αίθουσα εκδηλώσεων Δήμου στο Ματογιάννι

Ο Δήμος Μυκόνου, οι Ελληνικές Ομοιογραφικές Εκδόσεις και ο συγγραφέας Αλέκος Ε. Φλωράκης σας προσκαλούν στην αφιερωματική εκδήλωση & παρουσίαση του βιβλίου του 

«Ο αδελφός μου ο ζωγράφος. Ματθαίος Φλωράκης (1935-2011). Από τον Κυβισμό στον Φανταστικό ρεαλισμό», την Πέμπτη 9 Οκτωβρίου 2025 στις 19.30 στην αίθουσα εκδηλώσεων του Δήμου στο Ματογιάννι.

Ένας σπουδαίος εικαστικός διεθνούς εμβέλειας, που άφησε τη σφραγίδα του στη Μύκονο τις δεκαετίες 1960 και 1970 στη Γκαλερί Αργώ και στο Montparnasse Bar-expo, παρουσιάζεται μέσα από διηγήσεις και προβολή έργων του.

• Ομιλητές: Μάνθος Γαΐτης ζωγράφος, Δημήτρης Ρουσουνέλος συγγραφέας

• Προβολή εικαστικών έργων του καλλιτέχνη και σχολιασμός: Αλέκος Φλωράκης 

Ο ζωγράφος και χαράκτης Ματθαίος Φλωράκης (1935-2011) είναι καλλιτέχνης με ευρύ και ποιοτικό έργο, ιδιαίτερα γνωστός στην Κεντρική Ευρώπη αλλά και στενά συνδεδεμένος με τη Μύκονο της χρυσής καλλιτεχνικής ακμής της, στις δεκαετίες 1960 και 1970. Σπούδασε στο Παρίσι στην École Nationale des Beaux Arts, πραγματοποίησε πάνω από 60 ατομικές εκθέσεις στην Ελλάδα και την Ευρώπη και έλαβε μέρος σε πλήθος ομαδικών εκθέσεων σε διάφορες χώρες του κόσμου. Έργα του από κρατικές αγορές υπάρχουν σε συλλογές και μουσεία πόλεων της Γερμανίας, της Αυστρίας και της Γαλλίας. Στη Μύκονο (1964-1972) διατηρούσε τη γνωστή Γκαλερί Αργώ (Galerie Argo) στο Ματογιάννι, από κοινού με τον ζωγράφο Luis Orozco, και συμμετείχε ενεργά στην κίνηση του εκεί Montparnasse Bar-expo του Μανώλη Πεταλά.

Ένα βιβλίο γι’ αυτόν 264 σελίδων σε τετραχρωμία, καρπός συστηματικής έρευνας του ποιητή και δρ εθνολόγου-λαογράφου Αλέκου Φλωράκη, αδελφού του ζωγράφου, εκδόθηκε το 2023 με τίτλο «Ο αδελφός μου ο ζωγράφος. Ματθαίος Φλωράκης (1935-2011). Από τον Κυβισμό στον Φανταστικό Ρεαλισμό». Στο βιβλίο παρακολουθείται η πολυκύμαντη ζωή του καλλιτέχνη, από τα παιδικά του χρόνια έως την απώλεια της όρασής του και το τραγικό τέλος του, με τρόπο άμεσο και συναρπαστικό. Παράλληλα, σκιαγραφείται η γενικότερη καλλιτεχνική κίνηση της εποχής στη Μύκονο, το Παρίσι, το Βερολίνο και σε άλλες ευρωπαϊκές πόλεις. Φωτογραφικό και άλλο τεκμηριωτικό υλικό (δημοσιεύσεις του τύπου, προσκλήσεις, κατάλογοι εκθέσεων κ.ά.), καθώς και πολλά αυτούσια αποσπάσματα από ανέκδοτες επιστολές του ίδιου του Ματθαίου Φλωράκη τεκμηριώνουν το κείμενο.

 

 __________________________________________________

________________________________________________________________________

* Οι καλλιτέχνες ανακαλύπτουν τους ωραίους τόπους διότι διακρίνουν την ομορφιά, έλεγε,  κι οι πλούσιοι ακολουθούν. Αλλά το χρήμα σέρνει πίσω εκμεταλλευτές. Αν δεν υπάρχει σχεδιασμός σοφός και αντιστάσεις, πούλα τώρα και φύγε, με συμβούλευε συγκρίνοντας Μύκονο με άλλους τόπους όπως Ύδρα ή Μόντε Κάρλο κ.λ.

Ο Κος Kastell και το Κέντρο Υγείας Μυκόνου

  

Ο Κύριος Kastell για 24 ώρες στο Κέντρο Υγείας Μυκόνου στο οποίο εξακολουθεί να έχει μεγάλη εμπιστοσύνη μετά από πολύχρονη εμπειρία λόγω της χρόνιας ασθένειας που τον ταλαιπωρεί.
Από το πρωί για μια  24ωρη θεραπεία

―τίποτε επείγον, επιμένει να πω σε όσους ρωτήσουν―

μήπως και δει μια μικρή καλυτέρευση ώστε να χαίρεται λίγο πιο πολύ την καθημερινότητα.

Και με την ευκαιρία, πρέπει να το πω ότι εκτός της ευγένειας, της καθαριότητας και της ταχύτατης εξυπηρέτησης, συχνά στις δύσκολες συνθήκες της τουριστικής περιόδου, η Ντίνα Σαμψούνη με όλη την εξαιρετική ομάδα γιατρών, νοσηλευτών, τραυματιοφορέων και φροντιστών, έχουν καταφέρει πολλές αλλαγές -που δεν είναι μόνο ντουβάρια για κόψιμο κορδέλας και φωτογραφίες μα σύγχρονα μηχανήματα και φροντίδα.

___________________

Γάτα δίχως χαμόγελο; #ΗμέραΤωνΖώων

 

Σας συστήνω το δικό μου Cheshire Cat, που εμφανίστηκε πέρσι τέτοιες μέρες νεαρούλης, σκελετωμένος και ματωμένος διότι τον έδερναν οι άλλοι γάτοι όπου τον πετύχαιναν. Κι οι δικές μου τον δέρνουν, ακόμα μέσα δεν τολμά να μπει αν και προσπαθεί δειλά κι ευγενικά με την πραότητα και λεπτότητα που χαρακτηρίζει τους κόκκινους γάτους.

Κάποιοι όταν ακόμα ήταν μικρός του φόρεσαν λουράκι για τους ψύλλους και τον παράτησαν χειμώνα στη Μύκονο. Κατάφερε να το ξεφορτωθεί μα ακόμα, ένα χρόνο μετά, έχει στο λαιμό του σημάδι  σα  να ήταν αλυσοδεμένος μέχρι χθες.

 

Γάτα χωρίς χαμόγελο βλέπεις μα χαμόγελο δίχως γάτα; απορεί η Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων

 κι η Γάτα του Τσεσάιρ σοφά της απαντά πως δεν είναι και τίποτε αφού « είμαστε όλοι εδώ τρελλοί».

Και είμαστε. Με την έννοια του ‘άφρονες’.

 

Αρχή καλοκαιριού ένας κύριος ‘εξαμηνίτης’ (όπως έλεγαν οι Μυκονιάτες τους καλοκαιράκηδες που νομίζουν πως Μύκονος είναι μόνο πάρτι και ασυδοσία) ανέβασε φωτογραφία ενός νεκρού φιδιού και καμάρωνε που το σκότωσε, διότι λέει το βρήκε στην πέργκολα, και μάλιστα σύστηνε να κάνουμε το ίδιο «προσέχετε τις οικογένειές σας’ μας προέτρεπε.

Τι κι αν το φίδι ήταν λαφίτης, δίχως δηλητήριο; Τι κι αν είναι χρησιμότατο διότι τρώει τα ποντίκια; Μα κυρίως τι αν ο κύριος καταλάβαινε πως εκείνος είναι ο παρείσακτος, στον τόπο του φιδιού ήρθε κι έχτισε;

 

Οι άνθρωποι ξεχνούν ότι τη γη τη μοιραζόμαστε. Δεν είμαστε μόνοι. Κι αλίμονο αν ήμασταν διότι θα αναγκαζόμασταν να τραφούμε ο ένας με το παιδί του άλλου μια και δίχως άλλη ζωή ούτε τσουκνίδα δε φυτρώνει.

 

Εδώ που ζω, την αλλαγή τη βλέπω το χειμώνα που αδειάζει. Φεύγουν τα νταμπαντουμπάδικα με τους προβολείς και τους κραδασμούς κι έρχονται τα πουλιά.

Μα η φύση υποφέρει. Ξεριζώνουν τα αυτοφυή και φυτεύουν κοκοφοίνηκες κι αυτό έχει άμεση επίδραση στα ζώα, στα πουλιά και κυρίως στα έντομα. Χάνονται οι πυγολαμπίδες και οι πασχαλίτσες, μέχρι κι οι μύγες φέτος δεν εμφανίστηκαν – (κι όχι επειδή είναι το νησί πιο καθαρό, βρωμάνε τα γείσα των δρόμων από το αμάζευτο σκουπίδι που παίρνει ο αέρας).

 

Τα λέω σήμερα που είναι ‘Ημέρα των Ζώων’, 

μοιράζομαι μαζί σας κάποιους από τους επισκέπτες που υποδέχομαι με σεβασμό, όμως τα λέω για να τα πω, από παλιά συνήθεια να ελπίζω κι ας μην  ελπίζω πια.

Χαρείτε τα κι εσείς, όσο ακόμα..

Κορώνες στα βράχια

                                Μια ακρίδα που τις νύχτες τραγουδά κι έζησε λίγες μέρες μαζί μας

                                        Μάντης διαβάζει Λαπαθιώτη

                                           Πασχαλίτσα στον ασβεστωμένο τοίχο

                                          Σπάνια επίσκεψη μιας πέρδικας

Κι οχιά που έφερε η Μάικο και είχα για νεκρή αλλά:

“Ye spotted snakes with double tongue

..Come not near our Fairy Queen..” -> 

https://daphnechronopoulou.blogspot.com/2022/09/blog-post_15.html