Δευτέρα 1 Αυγούστου 2016

Συκιά του Παραδείσου (και συνταγή για συκαλάκι γλυκό)



Μόλις ξυπνήσω και πριν ακούσω το γουργούρισμα της καφετιέρας όσο το άρωμα του φρεσκοκομμένου καφέ απλώνεται στην κουζίνα, βγαίνω στη μικρή μου πίσω αυλή και τρώω σύκα κοιτάζοντας τη θάλασσα. Όχι πολλά, ένα-δυό μα είναι σαν ιεροτελεστία, μια Καλημέρα στον κήπο μου και μια διερευνητική μικρή έξοδος να δω τους αέρηδες και τα σκάφη που μαζεύονται στην Ψαρρού για να αποφασίσω πού θα πάω για μπάνιο και να ξέρω τι κίνηση και τι φασαρία θα έχει το βράδυ ο δρόμος που με φέρνει σπίτι μου.
 Εάν δε βγω, το μεσημέρι το περνάω εκεί στο νότιο αυλιδάκι κάτω απ' τη συκιά διαβάζοντας στην ξαπλώστρα μου όπου, όπως πριν λίγο, απλώνω το χέρι και κόβω ζεστά σύκα.

―Ξαπλώνεις κάτω απ' τη συκιά; τρομάζει φίλος Μυκονιάτης που ξαφνιάζεται όταν του λέω πως ο παππούς μου μάς είχε κρεμάσει κούνια από κλαδιά μεγάλης συκιάς επειδή έλεγε είναι ελαστικά και δε σπάνε.
Δε σπάνε ναι μα είναι του διαβόλου, μου λένε εδώ που ζω.
Σε συκιά κρεμάστηκε ο Ιούδας, συκιά ξέρανε ο μικρός Ιησούς στα Απόκρυφα Ευαγγέλια και Συκίτης λεγόταν ο Διόνυσος που για τους Χριστιανούς διαβολολοφέρνει. Φύλο συκής διάλεξαν οι Πρωτόπλαστοι να κρύψουν τη ντροπή τους αλλά κι αν αυτό συνειρμικά φέρνει στο νου την αμαρτία είναι μια απόδειξη ότι ο Παράδεισος έχει συκιές.

Όσο και αν τα λέω αυτά όμως δεν πείθω γιατί λόγος που οι αγρότες φοβούνται τη συκιά πρέπει να είναι η ιδιαιτερότητά της επειδή δεν ανθίζει. Δηλαδή ανθίζει αλλά εσωτερικά, μέσα στο σύκο του ορνού το ανοιξιάτικο, γι αυτό και είναι τόσο σημαντική σε μεταφυσικά κείμενα κατά τα οποία ο άνθρωπος σα σύκο ανθίζει μυστικά εντός.

Στην αρχαιότητα, πριν από τη ζάχαρη, το θρεπτικότατο γλυκό σύκο που άμα ξεραθεί μας γλυκαίνει όλο το χρόνο, ήταν χρυσάφι. Πιο φημισμένα ήταν τα σύκα της Αττικής, αυτά τα σκούρα που ονομάζουμε βασιλικά που επειδή απαγορευόταν να εξαχθούν βγήκαν οι 'συκοφαντες΄εκείνοι δηλαδή που αν ήθελαν να καταστρέψουν κάποιον τον κατηγορούσαν για λαθρέμπορο.
Εμείς στο σπίτι, αν και Αθηναίοι, αν έρθετε παρακαλάμε να πάρετε μαζί σας όσα θέλετε. Έχουμε δυό συκιές που κάνουν παραπάνω σύκα από όσα τρώμε εμείς ή τα πουλιά που μαζεύονται στα ψηλά κλαδιά και το γλεντάνε.
Τόσο πολλά που και χειμώνα προσφέρουμε τα ξεραμένα (μετά τον ήλιο τα περνάμε ελάχιστα και από φούρνο για απολύμανση) αλλά, αν είστε τυχεροί, θα δοκιμάσετε κι από το γλυκό μας του οποίου σας δίνω και τη συνταγή ―διότι, ναι το έχω πει ότι δε μαγειρεύω και θεωρώ τη ζωή πολύ σύντομη για να φτιάχνω γλυκά όταν τριγύρω μου έχει εξαιρετικούς μαγείρους αλλά μονάχα ο ηλίθιος φανατίζεται και οι κανόνες για  να ισχύσουν έχουν εξαιρέσεις.
Ιδού λοιπόν πώς κάνουμε στο σπίτι μου το συκαλάκι γλυκό  (με εικόνες για τους ανεπίδεκτους):

Προσοχή όμως. Σε όλη τη διαδικασία από το μάζεμα ως την επόμενη ημέρα φοράμε γάντια γιατί το 'γάλα' τους είναι τοξικό. 

―Κόβουμε τα σύκα όταν είναι ακόμα σφιχτά και άγουρα. Αυτά που βλέπετε τα έκοψα αρχές Ιουλίου.



―Καθαρίζουμε τα σύκα, όχι από την μεριά που είναι το κοτσάνι με ένα μαχαιράκι κυκλικά ή σα σταυρό και πιο βαθιά αν σκοπεύουμε να τα γεμίσουμε με αμύγδαλα.



―Τα πλένουμε και τα αφήνουμε για 20-30 λεπτά σε νερό με γαλαζόπετρα (Θειικό χαλκό που έχω στο σπίτι λόγω του αμπελιού. Πολλοί τη φοβούνται μα σας εγγυώμαι ότι αν ακολουθήσετε τη συνταγή δε θα πάθετε τίποτε).

―Τα ξεπλένουμε καλά και τα βράζουμε σε καυτό νερό με λίγο ξινό για λίγα λεπτά. Ξεπλένουμε και το ξανακάνουμε τρεις φορές ώσπου πια θα έχουν ξεπικρίσει και μαλακώσει.


―Τα στραγγίζουμε, τους ρίχνουμε χυμό λεμονιού και τα βάζουμε στο ψυγείο για τουλάχιστον 12 ώρες.


―Την επόμενη μέρα τα βγάζουμε από το ψυγείο και τα γεμίζουμε με αμύγδαλο ή με ένα μοσχοκάρφι στο καθένα.

Σε κατσαρόλα ανακατεύουμε ζάχαρη και νερό σε σωστή αναλογία για σιρόπι, ρίχνουμε τα σύκα μας μαζί με μοσχοκάρφια (γαρύφαλλα) κι αφού πάρει μια βράση τα βγάζουμε, βράζουμε ώσπου να 'δέσει το σιρόπι οπότε ρίχνουμε μέσα τα συκαλάκια και σβήνουμε τη φωτιά.



Όταν κρυώσει τα μεταφέρουμε σε βάζα αποστειρωμένα (μπελάς αλλά απαραίτητο για να μη μας μουχλιάσουν).


Αν το σιρόπι δέσει και σκεπάζει τα συκαλάκια δεν έχουμε φόβο να μη διατηρηθούν. Αν ζαχαρώσει βουτάμε τα βαζάκια σε bain marie (όπως το αγνό μέλι) και φτιάχνουν.

Στα δικά μας φτιάχνουμε και μερικά με μαύρους κόκκους πιπέρι αντί για αμύγδαλο. Μα εμείς τρώμε και το πεπόνι ή τα παγωτά με μαύρο πιπέρι..
 _________________________________

12 σχόλια:

  1. Λατρεύω τα σύκα!
    Κάθε απόγευμα που γυρνάω σπίτι, κλέβω δυο, μπορεί και τρία από τη συκιά του γείτονα που περνάει το φράχτη και συνήθως κόβουν εκείνα τα κλαδιά...φαντάσου απογοήτευση την πρώτη χρονιά.
    Τους παρακάλεσα να μην τα κόψουν φέτος, αν και βλέπω και τη δική μας έτοιμη σιγά σιγά.
    Καλοφάγωτο το γλυκό σας...μια φίλη μου το φτιάχνει κάθε χρόνο και μου φέρνει.
    Μια χρονιά μάλιστα μου έφερε και μπόλικα σύκα να φτιάξω κι εγώ και μαζί τους έφερε και μια γαλαζόπετρα...την οποία δεν είχα βάλει θυμάμαι!

    Καλό απόγευμα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Για μένα μυρίζουν καλοκαίρι πιο πολύ απο το καρπούζι..
      Καλοφάγωτα και τα δικά σας!

      Διαγραφή
  2. Πολύ καλοκαιρινό και ωραίο.Το ποστ και το γλυκό.
    Πάντως για τη σκιά της συκιάς,όπως και για της καρυδιάς κλπ-πέρα της σύνδεσης με θρησκεία-υπάρχει η άποψη και σε άλλους τόπους ότι δεν είναι "υγιεινή".Αλλά μπαίνει η προσωπική πείρα πλέον ως κριτήριο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι για τη συκιά έχουν ένα δίκιο. Έχει ένα έντομο μικρό, εδώ το λένε 'ψείρα' που φέρνει φαγούρα και μπαίνει και μέσα απο το δέρμα κάποτε.

      Το είχε κι η μια δικιά μου μα με κλάδεμα των προσβεβλημένων κλαδιών βλέπω ότι απαλλάχτηκα.

      Καλή σου μέρα Λύσιππε -πάντα σε παρακολουθώ.

      Διαγραφή
  3. Φύλαξα όλη την ανάρτηση. Η πολύ κατατοπιστική συνταγή μαζί με την κουβεντούλα για τη συκιά είναι άξια για να μπει στο αρχείο μου ;-)

    Όμορφο καλοκαίρι να περνάς Δάφνη μου :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Με τιμάς συντοπίτισσα..

      Ελπίζω κάπου να σε πετύχω και να σου δώσω ένα βαζάκι.

      Διαγραφή
  4. Αυτό με την "βαριά σκιά" της συκιάς κάτω από την οποία δεν κάνει να ξαπλώσεις το άκουγα κι εγώ μικρός. Αλλά τον καρπό πάντως τον τσακίζαμε όλοι ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ΔΆΦΝΗ ΜΟΥ, ΕΊΝΑΙ ΤΟ ΠΙΟ ΑΓΑΠΗΜΈΝΟ ΜΟΥ ΦΡΟΎΤΟ, Κ ΥΠΈΡΟΧΗ Η ΣΥΝΤΑΓΉ ΣΟΥ!!!! ΕΎΧΟΜΑΙ ΝΑ ΠΕΤΎΧΕΙ!!!ΘΑ ΠΡΟΣΠΑΘΉΣΩ ΑΝ ΒΡΏ ΣΥΚΙΑ!!Κ ΟΙ ΧΟΥΡΜΑΔΕΣ ΕΊΝΑΙ ΣΑΝ ΤΑ ΣΥΚΑ...ΧΟΡΤΑΣΤΙΚΆ!!!!! ΦΙΛΊΑ'Α ΠΕΡΝΆΤΕ ΚΑΛΑ!!!! 💋💋🐾🐾🏹🎯❤️🎶🎶🎶🎶🌈

      Διαγραφή

Το Blogger με ενημερώνει ότι δε μου επιτρέπει να απαντώ στα σχόλια στο ίδιο μου το blog- λόγω κάποιας ρύθμισής μου για cookies (την οποία δε θυμάμαι) .

Ψάχνω για να διορθώσω
μα εν τω μεταξύ ΣΑΣ ΖΗΤΩ ΣΥΓΓΝΩΜΗ που δεν απαντώ πάντα
και ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ που σχολιάσατε.
Μου δίνετε μεγάλη χαρά όταν κάνετε τον κόπο- ακόμα κι αν διαφωνούμε.