Παρασκευή 11 Νοεμβρίου 2011

Ας μπουν οι ερασιτέχνες στις κουζίνες τους, εγώ θέλω να παραγγέλνω.

Ι.Μ.Πέι
Πολιτική είναι η κάθε πράξη μας όπως και Αισθητική. Γι αυτό κι όσων δεν είναι το να κυβερνάμε άλλους το επάγγελμά μας, ευτυχισμένη είναι η εποχή που δεν ασχολούμαστε παρά ερασιτεχνικά με ένα ποτήρι κρασί στο χέρι και έξυπνη παρέα. Κι εν τέλει ίσως αυτό να είναι το μεγαλύτερο χρέος που έχει μιά κυβέρνηση προς τους πολίτες. Ασφάλεια, στέγη, τροφή, ειρήνη και πάνω από όλα οφείλει να παρέχει τη δυνατότητα αμεριμνησίας.
Γι αυτό τους πληρώνουμε γι αυτό τους προσλάβαμε. Όπως πληρώνουμε το μπογιατζή για να μας βάψει κι αν κάθε λίγο χύνει τις μπογιές στο πάτωμα και μας ζητά λίγα ακόμα χρήματα να φέρει κι άλλες ή αν μαλώνει με τον εργάτη του κι ύστερα μας πληροφορεί ότι ήταν κλέφτης, τότε απολύεται διότι κάνει τη ζωή μας κόλαση.

Πιστεύω στους ειδικούς, πιστεύω πως ο πολιτισμός βασίζεται στην εξειδίκευση. Δεν είμαι από εκείνους που ονειροπολούν να επιστρέφαμε στα σπήλαια και να υφαίναμε οι ίδιοι τα ρούχα, να φτιάχναμε μόνοι τα παπούτσια και το φαγητό μας και να αναμασούσαμε αιωνίως μεταξύ μας τα ίδια παραμύθια της φυλής και του σογιού μας. Να ζούσαμε δηλαδή μιά ταλαιπωρία αφόρητη παράγοντας και καταναλώνοντας τη μετριότητα.
Γι αυτό και γελώ πολύ με τους πολιτικοαναλυτές του καφενείου όσο και με τους αμπελοφιλόσοφους.
Κι ίσως αυτό, είναι που θεωρώ ασυγχώρητο στους σύγχρονους πολιτικούς τόπων σαν το δικό μας.
____________________ 
Αμφιβάλλετε; Επιτρέψτε μου να εικονογραφήσω το επιχείρημα με χειροποίητα.
Αριστερά παπούτσια Ιταλικά και καπέλο  Γαλλικό φτιαγμένα από ειδικούς (τους καλύτερους στη γη). Δεξιά παπούτσια και σκούφος φτιαγμένα από τη μαμά ή το μπαμπά.  Διαλέξατε; I rest my case. 







Στις άλλες εικόνες είναι έργα του σπουδαίου αρχιτέκτονα Ι.Μ. Πέι (Γέφυρα στην Ιαπωνία και ουρανοξύστης).



__________________






3 σχόλια:

  1. Εγω φοβαμαι Δαφνη
    Φοβαμαι αυτα που θα συνεχιζονται να γινονται
    για μενα και για τον καθενα
    Χωρις εμας
    Ανεξαρτητα αν το κανουν οι "specialist" ή οι generalist

    Αν μπορουσα να διαλεξω
    Θα διαλεγα να περπατω ξυπολητος στην αμμο
    Αντι με χειροποιητα shoes να περπατω στην ασφαλτο

    Καληνυχτα...

    -

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Με βρίσκεις σύμφωνη σε ότι αφορά τον "ειδικό"! Αυτό που δεν μπορώ να καταλάβω είναι γιατί σ'αυτή τη χώρα, πρέπει να βασιλεύει η μετριότητα. Όταν ο ειδικός στη χορογραφία είναι ο Ευαγγελινός, στη μουσική ο Φοίβος και στην πολιτική ο γιος του γιου του τάδε, εγώ λέω να αλλάξω χώρα..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Όλοι φοβόμαστε νομίζω Velvet κι όχι μονάχα εδώ αλλά παντού στην γη διότι με την κατάργηση των συννόρων (ψηφιακά εννοώ) έπεσαν οι μάσκες. Στην Ελλάδα πιο απότομα βέβαια γι΄αυτό & αγαπητή μου Lyriel από καρδιάς σου εύχομαι ποτέ να μη γυρίσεις παρά για διακοπές.
    & by the way dear Velvet πόσο σωστό το ..And I could not see
    Who was waiting there,
    Who was hunting me.
    By the rivers dark
    I panicked on...
    Σαν απο κάποιο synchronicity η αφιέρωσή σου στο προηγούμενο ταιριάζει στο επόμενο post.
    Καλή σας μέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Το Blogger με ενημερώνει ότι δε μου επιτρέπει να απαντώ στα σχόλια στο ίδιο μου το blog- λόγω κάποιας ρύθμισής μου για cookies (την οποία δε θυμάμαι) .

Ψάχνω για να διορθώσω
μα εν τω μεταξύ ΣΑΣ ΖΗΤΩ ΣΥΓΓΝΩΜΗ που δεν απαντώ πάντα
και ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ που σχολιάσατε.
Μου δίνετε μεγάλη χαρά όταν κάνετε τον κόπο- ακόμα κι αν διαφωνούμε.