Η «Ημέρα Της Γυναίκας» δε θεσμοθετήθηκε (το μακρινό
1909 στις Ηνωμένες Πολιτείες, με πρωτοβουλία της Γερμανίδας Κλάρα Τσέτκιν (Clara Zetkin), μέλους
της Σοσιαλιστικής Διεθνούς) ως ημέρα γιορτής ή χαράς.
Θεσμοθετήθηκε ως ημέρα σύμβολο για τις ταπεινώσεις αιώνων
που είχαν υποστεί οι γυναίκες. Ως ημέρα αφετηρίας κι επανεκκίνησης για ένα καλύτερο
αύριο. Πάνω απ' όλα ως ημέρα πένθους, περισυλλογής, σεβασμού και μνήμης για τις
129 εργάτριες που στις 8 Μαρτίου του 1908 κάηκαν ζωντανές στο εργοστάσιο κλωστοϋφαντουργίας
«Cotton» της Νέας Υόρκης.
Μία τραγωδία πρωτοφανούς βαρβαρότητας, εάν σκεφτεί κανείς
ότι επί ώρες οι εργάτριες έψαχναν, αλλά τον τρόπο διαφυγής από το κτίριο που
είχε σφραγίσει, με λοστούς και σιδερένιες μπάρες, ο ιδιοκτήτης του ως αντίποινα
για την επ' αόριστον απεργία των υπαλλήλων του με την οποία στόχευαν απλώς στην
επίτευξη καλύτερων συνθηκών εργασίας.
Έκτοτε, η θυσία τους θα άλλαζε ριζικά το καθεστώς και
την έως τότε αποδεκτή θεωρία της ανδροκρατούμενης κοινωνίας.
 |
| Κλάρα Τσέτκιν και Ρόζα Λούξεμπουργκ |
____Σημειώνω επίσης ότι θα διαβάσετε ίσως, ότι η ημέρα θεσπίστηκε για να τιμηθεί η 8η Μαρτίου 1857, πρώτη
διαμαρτυρία εργατριών για τις άθλιες συνθήκες εργασίας τους στα κλωστοϋφαντουργεία
της Αμερικής, Από τη δεκαετία του 1980 αυτό καταρρίπτεται ως ψυχροπολεμικός μύθος και μια από τις ερμηνείες για τη φάρσα περί 1857 είναι η προσπάθεια
να αποκολληθεί ο εορτασμός από το σοβιετικό παρελθόν.
Τα τραγικά γεγονόταν που μνημονεύουμε είναι του 1908.
Τα τραγικά γεγονόταν που μνημονεύουμε είναι του 1908.
Κάθε χρόνο από το 2011 που κι εγώ το έγραψα λάθος, πρέπει
α αποδεικνύω ότι το 1857 δε συνέβη κι ότι, εξ άλλου, μάλλον παράλογο είναι δις
στην αμερικάνικη βιομηχανία να έκαψαν εργάτριες.
Συζήτηση σχετική με συνδέσμους (και πηγή του κακού στα
ελληνικά) έχω στο:
_______________________
Για το μύθο του 1857
On the Socialist Origins of International Women's Day byTemma Kaplan https://www.jstor.org/stable/3180144?seq=1#page_scan_tab_contents
The Surprising History of International Women’s Day https://www.history.com/news/the-surprising-history-of-international-womens-day
πιο άνθρωποι δε γίνεται...
ΑπάντησηΔιαγραφήμια εικόνα χίλιες λέξεις Δάφνη μου.
Κατ' αρχήν καλημέρα σας (τώρα ξύπνησα), εμείς του επιδερμικού και επιφανειακού σχολιασμού έχουμε να πούμε το εξής: η μπούργκα και κάθε μορφή μπούργκας καταπατάει παράφορα κάθε ανθρωπιστικό δικαίωμα που έχουν οι άντρες στο "μάτι".Γιατί ρε π0υ$tη μουσουλμάνε κρύβεις το πρόσωπο της κυράς σου, τη στιγμή που έχεις βιάσει (ψυχικά και σωματικά) τόσες άλλες;;;
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλλά ας γίνω τώρα πιο πχοιοτικός.Δυστυχώς (κλισέ του κερατά) σε όλον τον κόσμο υπάρχει μια κατάφωρη καταπάτηση δικαιωμάτων από αμφότερα τα φύλα προς το αντίθετο φύλο και όχι μόνο. Όταν η μάνα στερεί από το παιδί της το δικαίωμα να πάει να παίξει για να μην λερωθεί και του παίρνει video-games για να απασχολείται και να είναι ήσυχο, είναι τεράστιο σφάλμα και μάλιστα συνειδητό.
Δεν υποστηρίζω την γυναικεία κακοποίηση (όχι μόνο λεκτικά, αλλά και πρακτικά) και ντρέπομαι σαν άνθρωπος που σε κάποιες κουλτούρες είναι μέρος της καθημερινότητας τους και της διεστραμμένης κοσμοθεωρίας τους.
Είμαι όμως οπαδός της νομοτέλεια και πιστεύω ότι κάποια στιγμή όλα θα έρθουν στην ισορροπία τους με την ανθρώπινη παρέμβαση...
Υ.Γ.:για τη συνάντηση στην Αθήνα δεν θα γράψω τίποτα γιατί ήταν απλά μια παρεΐστικη φάση χωρίς ευτράπελα (δυστυχώς!!!!)
Ω πόσο χαίρομαι που βλέπω γραπτώς & σήμερα (2012) να εκφράζεται η αισιοδοξία του Μαρξ ['..κάποια στιγμή όλα θα έρθουν στην ισορροπία τους με την ανθρώπινη παρέμβαση.."] . Από το πληκτρολόγιό σου (με την καλή έννοια, όχι τη Λανθίμια) και στου Αλλάχ τ' αυτί.
ΔιαγραφήΚαλημέρα Χρυσέ μου κι υπερδιακριτικέ (και ημι-πατριώτη)!