Χθες το χαλάζι με βρήκε στην ανηφόρα του Κούνουπα ― με έσωσε το 4x4. Κάηκαν τρίτη φορά φέτος τα μπουμπούκια της γαριφαλιάς μου, αλλά αυτό δε σας νοιάζει νομίζω.
Δείτε το αυτοκίνητό μου μόλις έφτασα κι αργότερα, στην Πόλη όταν ξαναέριξε, πώς έγιναν τα δρομάκια εντός λεπτών.
Σας γράφω όμως τα ευτελή κι εφήμερα (αφού τέτοια είναι η ζωή μου) μα σήμερα είναι σημαντική επέτειος.
6 Μαρτίου 1910: θυμάστε ελπίζω το Κιλελέρ (χωριό 'Κυψέλη' σήμερα) όπου η Επανάσταση των 'κολίγων' της Θεσσαλίας.
Το έχω ξαναπεί πως όταν η Ποίηση θέλει να ταξιδέψει ντύνεται με Μουσική και διαπιστώνω πως το ίδιο μάλλον συμβαίνει πια και με την Ιστορία. Πολλοί γνωρίζουν τη σπουδαία αυτή αγροτική εξέγερση από το γνωστό τραγούδι. Βρείτε το αλλού αν το ψάχνετε.
Εδώ αυτά:
εικόνες
Κούνουπας δική μου
Πόλη Voula Paoula
___________________________________
Καλά, έχει ξεσκιστεί φέτος, εντύπωση μου κάνει..
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν εξαιρέσεις όμως τη γαριφαλιά σου, που κρύωσε το κορίτσι εκεί έξω, και άλλες τυχόν ζημιές, είναι όμορφο θέαμα το χιόνι στο νησί. Για την επέτειο, δεν το ήξερα, το έμαθα όμως :)
Φιλιά ζεστά *
Πολύ όμορφο.. Θυμάσαι που σού έγραφα πως σε ζηλεύω; Να το που μου έκανε το χατήρι..
ΔιαγραφήΌσο για το ΚΙλελέρ πολλοί το ξεχνούν (κι αν δεν ήταν το τραγούδι του Σαββόπουλου πολλοί θα το αγνοούσαν). Βλέπεις επισήμως στο σχολείο δεν― παλιότερα βέβαια.. τώρα τι μαθαίνουν το αγνοώ.
Σου εύχομαι λίγη Άνοιξη πια & βόλτες με τη Sushie!