«Καθαρότατον ήλιο»; ―Ποιος μωρό μου (πάλι) ποιος;

Η απέραντη αηδία για τους συνανθρώπους μας δεν είναι ευχάριστο συναίσθημα. Είναι δηλητήριο πικρό.

Γλυκιά ατμόσφαιρα πασχαλινή και διάφανη με γαλήνια θάλασσα σήμερα, κι ενώ με βαθύ αναστεναγμό έρχονται οι στίχοι του Σολωμού:

«..σύγνεφο, καταχνιά, δὲν ἀπερνοῦσε

τ’ οὐρανοῦ σὲ κανένα ἀπὸ τὰ μέρη

καὶ ἀπὸ κεῖ κινημένο ἀργοφυσοῦσε

τόσο γλυκὸ στὸ πρόσωπο τ’ ἀέρι,

ποῦ λὲς καὶ λέει μὲς στῆς καρδιᾶς τὰ φύλλα:

          Γλυκειὰ ἡ ζωὴ κι ὁ θάνατος μαυρίλα...».

η υπαρκτή αθλιότητα της σύγχρονης Ελλάδας γλιστρά εντός και με μολύνει.

Διότι, θα το ξαναπώ, τα πολιτικά δεν είναι το forte μου και φυσιολογικά δε θα έδινα ούτε στιγμή για τα κομματικά προβλήματα της σύγχρονης Κλεφτουριάς. Ωστόσο, ωστόσο.. πάλι νευρίασα.

Θα έχετε υπ' 'οψιν σας το κολπάκι της ημέρας. Ζητά το υπό διάλυσιν κόμμα ένα δίευρο από τους πιστούς για να μπουν να ψηφίσουν τον προεκλεγμένο ένα (1) υποψήφιο (και Μέγα Ευεργέτη των απατεώνων, μια κι αυτός είναι ο συνταγματολόγος που μαγείρεψε τον περιβόητο Νόμο Περί Ευθύνης Υπουργών). Κι αναρωτιέμαι, κι αν ξέρετε πείτε μου παρακαλώ:

Ποιος

1. δε θα ντρεπόταν να ζητά ψήφο-επιβεβαίωση (με ΝΑΙ ή ΟΧΙ όπως συνηθίζουν οι Δικτάτορες όταν παραπιεστούν)

2. θα είχε τόσο αποκτηνωθεί που θα σκεπτόταν να  κόβει εισιτήριο στα κορόιδα που θα τον ψηφίσουν

αλλά και ποιος, ποιος... ποιος:

3. θα έκανε τον κόπο να τρέξει να δώσει το διευρουδάκι του για να συμμετέχει σε μια ψηφοφορία που ήδη είναι γνωστό το αποτέλεσμά της;

Πίστευα κανείς.

Κι όμως απατώμαι (και εξαπατώμαι― όπως κι εσείς, αν κατοικούμε στην ίδια χώρα) διότι διαπιστώνω πως ακόμα υπάρχουν ανάμεσά μας άνθρωποι που:

1. χρηματοδοτούν εκείνους που τους έκλεψαν

2. χρηματοδοτούν εκείνους που ΜΑΣ έκλεψαν

3. θεωρούν λογικό και έγκυρο το εισιτήριο-προς-κάλπη

4. δε θεωρούν οξύμωρη ειρωνεία να τίθεται δίλημμα με ένα (1) λήμμα

5. θεωρούν απαραίτητο για το μέλλον μας εκείνον που διασφάλισε το μέλλον των καταστροφέων μας

και, τρομακτικότερο ίσως από όλα, υπάρχουν ανάμεσά μας άνθρωποι που:

δε μπορούν να σκεφθούν καλύτερη χρήση για:

1. τον ελεύθερο  χρόνο τους μια ανοιξιάτικη Κυριακή

2. τα €2 τους

Τον  «Καθαρότατον ἥλιο» του Σολωμού (το αντίθετο δηλαδή από τον μιασμένο τον Πράσινο) θυμόμουν, αλλά με το

«..Νέοι, γέροι καὶ κόρες,

ὅλοι, μικροὶ μεγάλοι, ἑτοιμαστεῖτε..»

η εικόνα της στρατιάς τών ηλιθίων (ή απατεώνων;) που έσπευσε σήμερα σε κάλπες κάλπικες δηλητηρίαζε τη σκέψη μου με οργή.

 Στον κήπο μου καμαρώνοντας το μοσχομπίζελο και τις πρώτες βιολέτες, διαβάζοντας την Αχμάτοβα (για την οποία εκτενώς σε λίγες μέρες) αισθάνθηκα τεράστια αηδία για τους συνανθρώπους μου. Όχι εκείνη της οργής του 'καλά να πάθουν' κι 'όντως κάθε λαός έχει τους πολιτικούς που του αξίζουν' αλλά την άλλη την απέραντη, σαν όταν σκοτεινιάζει ο κόσμος μετά από κακό μαντάτο. Εκείνη, ξέρετε, που έκανε παλιά τους βασιλιάδες να σκοτώνουν τον αγγελιοφόρο.

______________________________________________

Η επιλογή της 18ης Μαρτίου είναι μια από τις ειρωνείες  (ή και καπηλείες) της Ιστορίας. Το ξέρετε:

Σαν σήμερα πέθανε ο Ελευθέριος Βενιζέλος

Σαν σήμερα πέθανε ο Ελευθέριος Βενιζέλος: Η ημέρα που ο Ευάγγελος Βενιζέλος θα διαδεχθεί τον Γιώργο Παπανδρέου στον προεδρικό θώκο του κινήματος έχει σημαδευθεί από το θάνατο του Ελευθέριου Βενιζέλου. 

18 Μαρτίου (1996) πέθανε κι ο Οδυσσέας Ελύτης. Έχει άραγε κάτι τούτη η μοίρα του ζωδιακού που φέρνει απώλειες στους Έλληνες; « Της Δικαιοσύνης Ήλιε Νοητέ» έγραψε ο απολύτως απολιτίκ Ελύτης και είδατε τι Ύμνος έγινε, ταυτισμένος με το (κοινωνικά) αντίθετό του κόμμα (κι αυτό είναι μεγάλη απώλεια για εμάς τους υπόλοιπους)..

Της δικαιοσύνης ήλιε νοητέ

και μυρσίνη συ δοξαστική

μη παρακαλώ σας μη

                        λησμονάτε τη χώρα μου!    

[το αυθεντικό: Μπιθικώτσης]

_____________________________

credits

Αποσπάσματα από το Διονύσιο Σολωμό: 'Ο Ήλιος της Λαμπρής' 

Σα σήμερα: piperistostoma

Πειστήριον και ιστορικό τεκμήριον λαϊκής βλακείας: Ψηφοδέλτιο με 1 Υποψήφιο.(Φωτογραφία του Δημοσιογράφου Χρήστου Κούτρα)