Σάββατο 7 Φεβρουαρίου 2015

Ποτό με βια και αιμομιξία στο μικρό σπίτι στο λιβάδι


«Οι ευτυχισμένες οικογένειες όλες μοιάζουν μεταξύ τους, ενώ οι δυστυχισμένες είναι κάθε μια διαφορετική» είπε ο Τολστόι κι εγώ θα πρόσθετα πως οι ευτυχισμένες μοιάζουν επειδή δεν τις ξέρουμε. Ευτυχισμένες μοιάζουν στους ξένους από μακριά, στα παραμύθια, αλλά όταν πλησιάσουμε και γνωρίσουμε αποκαλύπτεται ο πόνος κι οι δυσκολίες της πραγματικής ζωής.

Μια αγροτική ρουτίνα που μπροστά της οι περιπέτειες της Λάσση μοιάζουν με θρίλερ, χορτάρια, σεμνότητα και αγνότητα με χαρούμενα κουτά παιδιά και πολυάσχολους ενηλίκους μιας ιδανικής οικογένειας καλόκαρδων πουριτανών με σαπουνισμένα πρόσωπα, φρεσκοσιδερωμένες σεμνές φορεσιές και μακριές κοτσίδες είναι οι εικόνες που έρχονται στο νου όταν αναφερθεί το Μικρό Σπίτι Στο Λιβάδι, παλιό σίριαλ στο οποίο δεν συμβαίνει ποτέ τίποτε.
Είμαι εξαίρεση, δεν έχω δει ούτε ένα επεισόδιο του παιδικού σίριαλ που έχει γίνει παγκόσμια αναφορά αποστειρωμένης ανούσιας κι ανώδυνης ωραιοποίησης μιας παλιότερης εποχής στην οποία τάχα όλα ήταν πιο αγνά κι αθώα.

To Google γιορτάζει στο σήμα του το 'Μικρό Σπίτι Στο Λιβάδι' λόγω της 148ης επετείου από τη γέννηση της Λώρα Ινγκαλς Ουάιλντερ. Γεννημένη σε οικογένεια πιονιέρων που ταξίδεψαν από το Κάνσας στη Ντακότα αναζητώντας τη δική τους γη, αγρότισσα και δασκάλα σαν τη μητέρα της, παντρεύτηκε αγρότη από τη Β. Νέα Υόρκη και με τις κόρες τους ξεκίνησαν τη δική τους αναζήτηση ως το Μάνσφιλντ του Μιζούρι όπου έγραψε τα βιβλία της αποτυπώνοντας τη ζωή των πρωτοπόρων της Αμερικής. Έζησε ως τα 90 της και μας άφησε πίσω τη μικρή Λώρα που αγαπιέται σε 40 γλώσσες, γνωστή από 8 παιδικά βιβλία, τον κινηματογράφο και την τηλεόραση.
Όμως τα παιδικά βιβλία και το βουκολικό σίριαλ δεν έχουν και πολλή σχέση με όσα έζησε και έγραψε η αληθινή Λώρα. Το 2014 κυκλοφόρησε σε βιβλίο το αυθεντικό χειρόγραφο στο οποίο η σκληραγωγημένη δασκάλα περιέγραψε τη Δύση άγρια και αμείλικτη όπως την έζησε. Στο πρωτότυπο αντί για την άνοστη κι ανώδυνη αγροτική ζωή μιας γλυκανάλατης εξιδανικευμένης οικογένειας, στις γενιές που ανατράφηκαν με το σίριαλ αποκαλύπτεται ότι η Λώρα τους, σε ένα τόπο που μαστίζεται από την ακρίδα και κακές σοδειές, ζει σε ένα σπίτι βίαιο από το οποίο δε λείπουν το αλκοόλ και η αιμομιξία. 
Το σοκ για όσους αγάπησαν το σίριαλ είναι μεγάλο κι αναρωτιέμαι αν η αναφορά στο Μικρό Σπίτι Στο Λιβάδι θα συνεχίσει να χρησιμοποιείται όπως πρώτα ή αν θα μείνει στις κουβέντες μας ως άλλο ένα παράδειγμα αποστειρωτικής εξιδανίκευσης. Γιατί το Χόλιγουντ τα κάνει αυτά, συχνά απαλύνει τα σχήματα και παίζει με τη μαζική φαντασίωση και τη νοσταλγία επεδή το Χόλιγουντ ξέρει καλά να φτιάχνει παραμύθια.

Το βιβλίο:

«Pioneer Girl: The Annotated Autobiography» by Laura Ingalls Wilder.


9 σχόλια:

  1. Το παρακολουθούσα το σήριαλ σαν παιδί, είχα διαβάσει και τα βιβλία, οπότε απογοητεύτηκα λίγο όταν διάβασα πριν λίγους μήνες γι΄αυτό το άλλο βιβλίο, που απευθύνεται σε ενήλικες και μάλλον δεν είναι τόσο ονειρικό!
    Ανυπομονώ να το διαβάσω βέβαια για να εντοπίσω και τα σημεία που αφαιρέθηκαν (και λογικά) από τα παιδικά!
    Για να δούμε!!
    Καλή Κυριακή!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αν το αγαπούσες ίσως απογοητευθείς. Μα τελικά έτσι δε γίνεται πάντα; Άλλο το παραμύθι που μας ηρεμεί κι άλλο η σκληρή αλήθεια.

      Καλή βδομάδα Μαρία μου!

      Διαγραφή
  2. Που και που παρακολουθούσα το σίριαλ, παρόλο που το έβρισκα γλυκανάλατο και ανόητο και καθόλου δεν απορώ που τόσα "αποκαλύφτηκαν" αργότερα... γιατί συνήθως έτσι πάει! ;-)
    Γελάω δε, γιατί πολλές φορές έχουν αναφερθεί "Στο μικρό σπίτι στο λιβάδι", μερικοί e-φίλοι μου, όταν βλέπουν τις φωτό που αναρτώ καμιά φορά στο blog μου από το σπίτι μου/μας...
    Ευτυχώς για μένα, δεν μοιάζει σε τίποτα με τα Χολιγουντιανά πρότυπα που μας τάισαν τόσα χρόνια... έχει άλλες "χάρες" !!!

    ΑΦιλάκια Δάφνη μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Και βέβαια άλλες χάρες κι από το σίριαλ κια πό το βιβλίο (που αξίζει).

      Δεν το είδα ποτέ κι ίσως αιτία ήταν η μεταγλώττιση ή ότι άλλα ονειρευόμουν.

      Καλό απόγευμα
      στα σπίτια μας
      στα δικά μας ονειρικά λιβάδια !

      Διαγραφή
  3. Το έβαζαν οι γονείς μου να το βλέπουμε, αλλά δεν το θυμάμαι καθόλου, μου ήταν μάλλον αδιάφορο. Περισσότερο θυμάμαι την Πίπη Φακιδομύτη...
    Ποτέ δεν το έψαξα ή το νοστάλγησα να ασχοληθώ με αυτή σειρά των παιδικών μου χρόνων, παρόλο που άλλα πράγματα τα αναζήτησα και τα βρήκα.
    Με μεγάλο ενδιαφέρον πληροφορήθηκα από την παρούσα ανάρτηση και αυτού "του άλλου" βιβλίου που μάλλον θα αναζητήσω.
    Τελικά το Χόλιγουντ κρύβει καλά τη σκόνη κάτω από το χαλί... Αλλά χαλί είναι αυτό, Κάποτε πρέπει να μετακινηθεί και να καθαριστεί!...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έτσι που σκέπτεσαι το άλλ, το πραγματικό, πιστεύω θα το βρεις πολύ ενδιαφέρον.

      Ευχαριστώ για το σχόλιο, έρχομαι να σε επισκεφθώ.

      Διαγραφή
  4. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Το Blogger με ενημερώνει ότι δε μου επιτρέπει να απαντώ στα σχόλια στο ίδιο μου το blog- λόγω κάποιας ρύθμισής μου για cookies (την οποία δε θυμάμαι) .

Ψάχνω για να διορθώσω
μα εν τω μεταξύ ΣΑΣ ΖΗΤΩ ΣΥΓΓΝΩΜΗ που δεν απαντώ πάντα
και ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ που σχολιάσατε.
Μου δίνετε μεγάλη χαρά όταν κάνετε τον κόπο- ακόμα κι αν διαφωνούμε.