Σε χώρο χρήσης ηρωίνης στο Βερολίνο

Στο Βερολινο σήμερα επισκέφθηκα ένα 'safe consumption room'. Από το 1992 ερευνούν τη Μείωση της Βλάβης.

Κι εδώ χάλια η χρηματοδότηση- μη φανταστείτε, όμως καμιά σχέση με Ελλάδα.

Οι χώροι για ασφαλή κατανάλωση βοηθούν και τον άστεγο χρήστη, ή το χρήστη που ζει μακριά μα αναγκάζεται με λίγα χρήματα να ψωνίζει καθημερινά κι ύστερα άρρωστος κάνει χρήση όπου βρει σε δρόμους και 'καβάτζες' αλλά συντελούν και στη γενική καλή κατάσταση της γειτονιάς.

Στο χρήστη παρέχονται 'σέα' καθαρά δικά του, χώρος χρήσης μα και άνθρωποι που θα τον συνεφέρουν αν τύχει να πάρει υπερβολική δόση. Σώζονται δηλαδή ζωές και άμεσα αλλά και έμμεσα μια και ο χρήστης γλιτώνει μολύνσεις από ιούς ηπατίτιδας C, HIV/AIDS ή τις μικρομολύνσεις από τις οποίες συχνά υποφέρουμε οι μακροχρόνιοι χρήστες.

Λίγα τραπέζια και καθίσματα περιμένουν όσους ήπιαν για να τα πουν, να ανταλλάξουν πληροφορίες κ.λ. συντελώντας σε μια κοινωνικότητα απαραίτητη σ' αυτή την ομάδα που συχνά το περιβάλλον την κρατά μακριά.

Όλα αυτά μέσα από μια απλή πόρτα σε χώρο απλό και καθαρό με reception που δε θα περνούσε άσχετος εύκολα επειδή, όπως μου είπαν, είναι σημαντικό να σεβαστούν το μυστικό καθενός που χρησιμοποιεί το χώρο. Τραπεζάκια κι απ' έξω στο πλατύσκαλο με καθισμένους άλλους δυό-τρεις μαστούρηδες. Απέναντι τζαμί, δίπλα εκκλησία, τριγύρω μικρά καφέ και μανάβικα και μπακάλικα της γειτονιάς όπου ψώνιζαν μητέρες με καρότσια.

Τα οφέλη για τη γειτονιά τεράστια. Σύριγγες και μεταχειρισμένα καλαμάκια δε βρίσκονται πεταμένα στα παρκάκια και τα παρτέρια ή τις τουαλέτες των τριγύρω μαγαζιών.

Στην Ελβετία το μοντέλο δούλεψε τόσο καλά που ήδη έχει επιτραπεί και το μικρεμπόριο τριγύρω. Για Γερμανία δεν ξέρω, θα μάθω περισσότερα μεθαύριο που θα δω το διευθυντή. Μα ήδη αυτά που είδα με κάνουν να λυπάμαι διπλά που η δειλή απόπειρα να ξεκινήσει κάτι τέτοιο στην Αθήνα έγινε με μισή καρδιά και – όπως τόσα στον τόπο μας- έκλεισε πριν καλά καλά ξεκινήσει.

_____________________________

Προσθέτω τη διόρθωση της Χριστίνας  Αντωνιάδη, νοσηλεύτριας με πείρα, επειδή πολύ σωστά μου επισήμανε πως για όποιον δε γνωρίζει την ιστορία του θέματος στην Ελλάδα μάλλον δίνω λανθασμένη εντύπωση:

Christina Antoniadi Μία λεπτομέρεια μόνο Daphne: το shooting στην Αθήνα δεν απέτυχε καθόλου, ούτε ναυάγησε. Ήταν ένα εξαιρετικά επιτυχημένο πρόγραμμα όσο διάστημα λειτούργησε που ανέστρεψε περίπου 100 overdose και διασύνδεσε πάρα πολύ κόσμο με άλλες υπηρεσίες και προγράμματα. Σαφώς δεν ήταν τέλειο, τίποτα δεν είναι. Αλλά δεν έγινε με μισή καρδιά. Έγινε με ολόκληρη καρδιά και πολύ αγώνα τόσο κατά το σχεδιασμό όσο και στην υλοποίηση.

Δεν μου αρέσει · Απάντηση · 1 · 1 λεπτό

Daphne Chronopoulou Έχεις δίκιο, έτσι που το έγραψα -εκφράζοντας τη δική μου λύπη που έκλεισε- δεν πρόσεξα ότι είναι παρεξηγήσιμο.
Σ ευχαριστώ πολύ και μεταφέρω το σχόλιό σου στην ανάρτηση ώστε να μην παρανοηθεί.