Τα ψέματα διώχνουν τον πελάτη κι εγώ μποϋκοτάρω

Κάποτε πρέπει να μάθουν οι μαγαζάτορες πως είναι προτιμότερο το αληθινό 'δεν το έχω' από το 'δεν υπάρχει' που θυμίζει εκείνο το 'δε γίνεται' κάτι τεμπέληδων μαστόρων και με εκνευρίζει πάντα πάρα πολύ.

Μου έτυχε πάλι σήμερα. Επέμενε ο κύριος στο σούπερ φαρμακείο της οδού Σκουφά πως δε βγαίνουν γυαλιά στους βαθμούς που χρειάζομαι. Έφυγα βέβαια, αφού πέρασα τον αναγκαστικό σκόπελο πωλητριών που ενώ δεν είχα εξυπηρετηθεί επέμεναν να με καθυστερούν με υποσχέσεις για εκπτώσεις σε καλλυντικά που δε χρειάζομαι.

Θυμήθηκα την τραυματική εμπειρία πριν δώδεκα χρόνια όταν εγχειρισμένη και πολύ άρρωστη βγήκα με βροχή να πάρω ένα πάρα πολύ δυνατό φάρμακο. Στο ένα μετά το άλλο στα φαρμακεία με κοίταζαν σα τρελή κι επέμεναν πως δεν υπάρχει το παυσίπονο που μόλις χθες μου είχε δώσει ο χειρουργός που το συνταγογράφησε.

Έβρεχε και πονούσα κι όσο πήγαινα από το ένα στο άλλο μαγαζί βρεγμένη και ταλαίπωρη τόσο έβλεπα τη συμπεριφορά να χειροτερεύει αφού στο τέλος πια δεν ήμουν γι αυτούς παρά μια αλήτισσα που τους ζητούσε "ναρκωτικά" με μια τσαλακωμένη συνταγή στο χέρι.

Με έσωσε μια φαρμακοποιός, η μόνη, που έκανε τον κόπο αντί του ψέματος 'δεν υπάρχει' να μου εξηγήσει κάποιους περιορισμούς όπως ότι μια κατηγορία φαρμάκων πρέπει να την αγοράσεις στον τόπο που κατοικείς [ναι, άλλη μια διάταξη που δείχνει ότι στην κοινωνία μας τον άρρωστο τον βλέπουμε σαν ήδη νεκρό, σιγά μη θέλει και να ταξιδέψει ή να μην πονάει ταξιδεύοντας―μα δεν είναι αυτό το θέμα μας).

Πόσο δύσκολο ήταν ένας από όλους εκείνους να μου είχε εξηγήσει; Όσο δύσκολο είναι φαίνεται για κάποιους να πουν ένα 'δεν το έχω'; 

Σύμπτωση ή όχι τα γυαλιά με βαθμούς που δεν υπάρχουν κατά το σούπερ-ντούπερ φαρμακοποιό της Σκουφά και Ηρακλείτου τα βρήκα λίγα λεπτά μετά στην ίδια εκείνη φαρμακοποιό, Σκουφά και Δημοκρίτου.

Σας τη συστήνω.

Γιατί η αλήθεια τιμά κι αυτόν που τη λέει κι αυτόν που την ακούει και γιατί το έχω λόξα να μποϋκοτάρω όποιον δε μου φέρεται καλά.

________________________