Nέα για #Eidomeni― και Alarmphone για #SafePassage

"Κανείς δεν αφήνει το σπίτι του εκτός κι αν ζει σε στόμα καρχαρία.. Κανείς δε βάζει παιδιά σε βάρκα εκτός κι αν το νερό είναι πιο ασφαλές από τη στεριά". Έτσι με στίχους του ποιήματος της Warsan Shire είχε ξεκινήσει την ομιλία του ο διάσημος ηθοποιός Benedict Cumberbatch προσπαθώντας να ξεκουνίσει τους βολεμένους.

Ξεκουνήθηκαν; Δε νομίζω.

Στην Ειδομένη λένε οι γιατροί βλέπουν παθήσεις που είχαν χαθεί μετά τον Α Παγκόσμιο Πόλεμο, παθήσεις σαν το 'πόδι των χαρακωμάτων' (trench foot), πόδι που ακρωτηριάζεται επειδή σαπίζει μετά από παρατεταμένη έκθεση σε κρύο και υγρασία.

Οι αλληλέγυοι αγωνίζονται. Με εμπόδια. Τούτο το τριήμερο αργίας ο Ερυθρός Σταυρός μαθαίνω αργεί και στο τηλέφωνο για επείγοντα έχει τηλεφωνητή που ζητά να πατάμε πλήκτρα μα ουδείς απαντά.

Λοιμώξεις ευτυχώς δεν έχουν εμφανιστεί. Λαβαίνω προειδοποίση πως τη φήμη ηπατίτιδας είναι προσπάθεια να διοχετευθούν (πάλι) ληγμένα εμβόλια στα παιδιά. Από τέτοια άλλο τίποτε, τα ξέρουμε, τα έχουμε δεί. Σαν τις απάτες των υπερτιμημένων εισιτηρίων, τα €8 για χρήση τουαλέτας, το ξύλο (βιντεοσκοπημένο, το έχω δει) από ιδιοκτήτη καντίνας προς όσους μοίραζαν φαγητό και του στερούσαν πελάτες.

Δημοσιεύω σήμερα:

*Το πολύ χρήσιμο Alarmphone που πρέπει να το γνωρίζει όποιος βρίσκεται στα νερά της Μεσογείου για να μη δούμε άλλους πνιγμένους.

*Μια στιγμή του Achilles M. Peklaris  γιατί συμφωνώ με όσα λέει και ενώ θέλουμε βεβαίως τις φωτογραφίες για να ενημερωνόμαστε πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί διότι οι άνθρωποι δεν είναι ντεκόρ ούτε άλλωθι.

Με απασχόλησε πολύ και προσωπικά το ζήτημα και πήρα την απόφαση κι ίσως προσέξατε που εγώ που τόσο αγαπώ τα selfies ούτε φωτογραφία έβαλα ούτε έγραψα εδώ για τις επισκέψεις μου σε πρόσφυγες. Επειδή κάποια πράγματα είναι και ιερά και παρεξηγήσιμα.

*Εικόνα από τη Συρία. Για να κατανοήσουν κι οι πιο άπιστοι από πού φεύγει ο κόσμος που έρχεται να πνιγεί ακι να παγώσει σε ξένη γη

και

*θέμα για το οποίο ξαναέγραψα

θέμα taboo που και οι ίδιες οι γυναίκες αποφεύγουν να αναφέρουν και να συζητήσουν όπως κάνουμε οι γυναίκες που έχουμε βιαστεί: οι βιασμοί, οι αγοραπωλησίες σαρκός και οι αναγκαστικοί γάμοι με έναν για να σωθούν από τους πολλούς.

Δημοσιεύω σήμερα κείμενο που βρήκα στα ελληνικά για τους βιασμούς στο ταξίδι από Αφρική μα έχω γράψει και για τα στρατόπεδα προσφύγων σε Τουρκία και Ιορδανία στα οποία πηγαίνουν Άραβες γειτονικών χωρών να αγοράσουν  νύφες και οι γονείς σα μόνη λύση προτιμούν να δώσουν το κοριτσάκι στον ένα που θα την παντρευτεί παρά να την κρατήσουν στο στρατόπεδο με κίνδυνο ομαδικούς βιασμούς και άγρια βια.

Σας μεταφέρω από παλιά μου ανάρτηση:

Η έκθεση της Unicef είναι για το 2013. Η επόμενη θα είναι απείρως ψηλότερη λόγω του πολέμου στη Συρία όπου σήμερα ενάμισι εκατομμύριο παιδιά έχουν επείγουσα ανάγκη βοήθειας και τα στρατόπεδα προσφύγων έχουν μετατραπεί σε σκλαβοπάζαρα όπου με πρόσχημα το γάμο πουλιούνται σε άνδρες των γύρω χωρών κοριτσάκια για να επιβιώσουν τα αδέλφια τους. Οι ιστορίες είναι αμέτρητες, στα στρατόπεδα οι βιασμοί είναι τόσο συνηθισμένοι που πολλά κορίτσια επιδιώκουν το γάμο για να αποκτήσουν προστάτη ενώ συγχρόνως βέβαια η οικογενειακή βία αυξάνεται λόγω των συνθηκων.

Περί βιασμών κ.λ. στα στρατόπεδα προσφύγων κυκλοφορούν πολλά. Είδα τους άνδρες στην Ιορδανία που μαζεύονται παρέες και πηγαίνουν να ψωνίσουν προσφυγοπούλες. Σε μια ώρα έχει γίνει ο 'γάμος' κι η μικρή Ιφιγένεια έχει θυσιαστεί για να γλιτώσει την οικογένειά της ή την 'ατίμωση'.
Αν αντέχετε σας δίνω channel4.

Πείτε μου, εσείς θα μένατε;

Daphne Chronopoulou

Έκτακτο, λόγω καιρού.

Όποιος επιθυμεί και μπορεί να φιλοξενήσει για λίγες ημέρες ευπαθείς οικογένειες με βρέφη στο Κιλκίς ας επικοινωνήσει στο 6944152183.

Θυμίζω πως οι γιατροί λένε ότι από τον Α Παγκόσμιο Πόλεμο είχαν να εμφανιστούν περιπτώσεις σαν το 'πόδι των χαρακωμάτων' ('trench foot'- πόδια που ακρωτηριάζονται επειδή σαπίζουν λόγω παρατεταμένης έκθεσης σε κρύο και υγρασία).

Εθελοντές Κιλκίς Πρόσφυγες Ειδομένη/Volunteers Kilkis Refugees Idomeni

5 ώρες · 

Οι καιρικές συνθήκες σήμερα και τις επόμενες ημέρες αναμένονται ιδιαίτερα δύσκολες για τους ανθρώπους που βρίσκονται στο Χέρσο. Η κατάσταση είναι απάνθρωπη και υπάρχει κίνδυνος για τη σωματική τους ακεραιότητα. Όποιος επιθυμεί και μπορεί να φιλοξενήσει για λίγες ημέρες ευπαθείς οικογένειες με βρέφη στο Κιλκίς ας επικοινωνήσει στο 6944152183.

Alarmphone - how does it work from Alarmphone on Vimeo.
An alarmphone for people in distress at sea and in cases of pushback.
For the freedom of movement for everyone.
https://vimeo.com/157990644

Achilles M. Peklaris στην τοποθεσία Ειδομένη.

Χθες στις 10:50 π.μ. · 

Καλημέρα από τη συννεφιασμένη Ειδομένη.

Έχω σταματήσει εδώ και αρκετό καιρό να βγάζω φωτογραφιές με πρόσφυγες. Στην αρχή αυτής της κρίσης το έκανα τακτικά, πιστεύοντας ότι έτσι τους υποστηρίζω προβάλλοντάς τους. Μετά, κατάλαβα ότι οι πρόσφυγες δεν είναι αξιοθέατο - και πολύ περισσότερο ότι δεν προσθέτει τίποτα η δικιά μου μουτσούνα δίπλα τους.

Όμως, αυτός εδώ ο κύριος δεν είναι "ένας πρόσφυγας". Είναι ο καλός μου φίλος ο Χασάν από το Ιράκ. Είναι ένας ΗΡΩΑΣ που γνώρισα και συνδέθηκα μαζί του στο καμπ της Μυτιλήνης, όταν ένα πρωί τον είδα στην παραλια της Νεάπολης να μπαίνει στη θάλασσα με το αμαξίδιό του. Σκέφτηκα "πως θα βγει; Πώς θα γυρισει μόνος του στο καμπ; Μήπως πρέπει να τον βοηθήσω;". Και μετά αυτός έβαλε τα γέλια: "Από το Ιράκ ήρθα, θα τα καταφέρω μια χαρα και μέχρι την πάνω γωνία". Ναι, ο Χασάν είναι πάντα χαμογελαστός, όπου κι αν βρίσκεται. Αγαπάει τη ζωή και τους ανθρώπους, μιλάει καλά αγγλικά και κάνει καλή παρέα.

Τις επόμενες μέρες στη Μυτιλήνη μιλήσαμε αρκετά, συνδεθήκαμε, μου είπε πολλά για τη ζωή του κι εγώ για τη δικιά μου. Και όταν έφυγε τον αποχαιρέτησα με μια μεγάλη αγκαλιά, ανταλλάξαμε emails, αλλα για να 'μαι απολύτως ειλικρινής σκέφτηκα πως μάλλον δεν θα τον ξαναδω ποτέ.

Καταλαβαίνετε, λοιπόν, πως ένιωσα όταν άκουσα ξαφνικα μέσα στο βάλτο της Ειδομένης τη φωνή του να φωνάζει το όνομά μου. Ο Χασάν ήταν εκεί, με το χαμόγελο σταθερά στο γλυκό του πρόσωπο. Πέσαμε ο ένας στην αγκαλιά του άλλου, συγκινηθηκαμε, μείναμε έτσι για αρκετή ωρα. Στενοχωρήθηκα που μετά από την καλή φιλοξενία και τη λιακάδα της Μυτιλήνης τον είδα μέσα στο κρύο και τη λασπουριά της Ειδομένης. Όμως το χαμόγελό του μου έδωσε κουράγιο, ο Χασανάκος αντέχει, βαστάει, είναι πολύ δυνατός άνθρωπος. Είμαι σίγουρος πως ό,τι κι αν γίνει θα τα καταφέρει.

Και τούτη τη φορά που του είπα αντίο είμαι 100% σίγουρος πως θα τον ξαναδώ, γιατί πια είμαστε φίλοι. Είναι ένας από τους καλούς φίλους που έκανα σ' αυτή την ιστορική συγκυρία. Και του υποσχέθηκα πως όπου κι αν πάει, θα τον βρω. Και υπόσχομαι και εδώ οτί θα το κάνω.

Από πού φεύγουν και ρίχνονται με μωρά και αρρώστους στη θάλασσα; Εσείς θα μένατε; Πού;