Στα χρόνια της Αποικιοκρατίας τα σχολιαρόπαιδα της Τζαμάικα
διδάσκονταν ότι χιονίζει τα Χριστούγεννα κι ας μην είχαν χιόνι στον τόπο τους-
ούτε Χριστούγεννα.
Πολιτιστικός ιμπεριαλισμός λέγεται και είναι αναπόφευκτος
διότι είναι μέσα στην φύση του ανθρώπου να μελετά (ή να μιμείται) το νικητή κι όχι
το νικημένο κι ο νικητής το ξέρει και το εκμεταλλεύεται.
Μετά το Β Παγκόσμιο Πόλεμο γενιές και γενιές έχουμε ανατραφεί με την αμερικάνικη
κουλτούρα έτσι που σήμερα πολλοί αναγνωρίζουμε το Μανχάταν και την κορυφογραμμή του Σικάγο καλύτερα από τον
τόπο μας.
Φυσικό είναι. Όμως τι
γνωρίζουμε ακριβώς;
ΗΠΑ δεν είναι μόνο οι δυό ακτές που δείχνουν όμορφες σε ταινίες και σίριαλ αλλά κι οι πολιτείες ανάμεσα,
εκεί που μια εργατική τάξη δίχως διέξοδο κι ελπίδα ζει σε τροχόσπιτα και παλεύει,
όπως μπορεί, με την ανεργία, την κατάθλιψη και τη φτώχεια.
Στο Route 13 στην Αθήνα του Οχάιο, μια περιοχή που κάποτε άκμαζε χάρη στο κάρβουνο και
την ξυλεία, σήμερα ανοιχτά είναι μόνο μαγαζιά που πουλάνε ποτά και όπλα στη
λευκή εργατική τάξη που νιώθει εγκαταλελειμμένη και μόνη της διαφυγή έχει τους
μπάφους και την Εκκλησία.
Συγκεντρωμένες σε ένα
βιβλίο βλέπουμε σκηνές κατάρρευσης και απόγνωσης. Σας φέρνω μερικές, έτσι για να
μην αναρωτιόμαστε ποιοι έφαγαν αμάσητο το παραμύθι του Τραμπ πως θα έκανε ξανά μεγάλη την Αμερική σε μια
εποχή που ή Αμερική ήταν οικονομικά στα καλύτερά της με, επιτέλους, κάποια δημόσια
υγεία και λιγότερη ανεργία. Όχι εκεί όμως, όχι στο Οχάιο και τώρα τις συνέπειες
τις πληρώνουμε όλοι μας.
Ψυχαγωγία: με τις πυτζάμες στο γήπεδο
Τα Ορυχεία
Εντός
Ψυχαγωγία οι κατεδαφίσεις
Χιούμορ: Κυνηγώ το γείτονα με ψόφιο ποντίκι
Κάνναβη σε αυτοσχέδιο σύνεργο
Δεμένο το λυκόσκυλο (συνήθιο πανανθρώπινο μιζέριας) όπως φαίνεται από το παράθυρο-ράφι φαρμάκων.
Τατού: λαιμός σα φάκελλο με την εντολή 'κόψτε εδώ'
________________________________
Από τo βιβλίο “Carry Me Ohio,” του
matteichphoto.com/carry-me-ohio/
πρέπει να σου φτιάξω το τοκαρεφ επειγόντως..
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο ποιο;
Διαγραφή