Σάββατο 1 Ιουλίου 2017

Νεκρή στην αποκομιδή ― μα εμείς αλλού κοιτάμε; (+σχόλια)




Αυτό που πέθανε η υπάλληλος καθαριότητας 62 ετών την ώρα του καθήκοντος, δηλαδή μαζεύοντας τα σκουπίδια σας μέσα στον καύσωνα κι εσείς τρέχετε και προσκυνάτε νεκρούς υπερήλικες πολιτικούς ή αυτοκαταστροφικές τηλεπερσόνες, με ξεπερνά.
Και όχι ασφαλώς και δεν αποτιμάται συγκριτικά η ανθρώπινη ζωή αλλά έχουμε κάθε δικαίωμα να κρίνουμε τις αντιδράσεις.
Οι συγγενείς κι οι φίλοι πενθούν (ή όχι) όπως γουστάρουν, ακόμα και με άρνηση και με χρωματιστά και με τραγούδια όσο και με μοιρολόγια.

Εδώ μιλώ για μάς τους άλλους, τους αγνώστους. Ξανά, με απογοητεύετε.

Κι αναρωτιέμαι, εκείνο το «δημοσία δαπάνη» πότε αρμόζει πιο πολύ;

Σάββατο, 1 Ιουλίου 2017
 http://anemosantistasis.blogspot.gr/2017/07/62.html


SL
Χτες στις 12 τα μεσάνυχτα έβγαλα το σκύλο βόλτα.
Κόντεψα να πεθάνω σε μια διαδρομή δέκα λεπτών.
Σκεφτόμουν εκείνη την ώρα χτες τους ανθρώπους που δουλεύουν,σερβιτόρους,μαγείρους,ψήστες.
Πού να ξερα ότι εκείνη την ώρα θα πέθαινε από ανακοπή και μια γυναίκα 62 ετών που δούλευε σκουπιδιάρισα


Μέχρι στιγμής το ΣτΕ έχει αφαιρέσει από τα ταμεία τα λεφτά των καναλαρχών, έχει υπερασπιστεί τους εργολάβους καθαριότητας κ ακυρώνει λίστες.


Εργάτες καθαριότητας: από τα πλέον δύσκολα και ανθυγιεινά επαγγέλματα. Να ζητάς μονιμοποίηση σε ΑΥΤΗ τη δουλειά, και να σε βρίζουν κιόλας.

62 ΧΡΟΝΩΝ ΝΕΚΡΗ 
Ενώ ακόμη δεν έχει σβήσει ο απόηχος από τις υλακές της χορτάτης παλιανθρωπιάς, από τον συντάκτη του κύριου άρθρου της "Αυγής", μέχρι την άθλια κ. Αφροδίτη Μάνου, σε βάρος των ανθρώπων που ξεβρωμίζουν τις πόλεις μας, μια 62χρονη εργάτρια καθαριότητας του Δήμου Ζωγράφου άφησε την τελευταία της πνοή χθες βράδυ σε ώρα εργασίας, πίσω από το απορριματοφόρο.
Γυναίκα 62 χρόνων εργαζόμενη εν μέσω καύσωνα. Για την προσφορά της οποίας στη ζωή της πόλης δεν έκανε επίσημες δηλώσεις κανένα υψηλά ιστάμενο τίποτα. Ούτε κηρύχθηκε κανένα δημόσιο πένθος.
Δεν ήταν ούτε μπάτσος ούτε καραβανάς ούτε Μητσοτάκης αυτή η γυναίκα. Δεν είχε συμμετάσχει σε κανένα έγκλημα. Γιατί να την τιμήσουν;


Γιώργος Αλεξάτος
"Τώρα τρέχουν να προλάβουν", έγραφε η χθεσινή "Αυγή", ειρωνευόμενη τους εργάτες καθαριότητας που επέστρεψαν στη δουλειά μετά την απεργία.
Ένα εικοσιτετράωρο αφότου ο χορτάτος συντάκτης, καθισμένος στο κλιματιζόμενο γραφείο του, έβγαζε δημοσίως τη μπόχα του βρώμικου ψυχισμού του, μια 62χρονη μητέρα τεσσάρων παιδιών, ένα από τα οποία ΑμεΑ, πέθαινε πίσω από το απορριματοφόρο. 
Έτρεχε να προλάβει να μαζέψει τα σκουπίδια του παλιάνθρωπου, με καύσωνα, μέσα στα άγρια μεσάνυχτα.

SL
Διαβάζω στον τοίχο του Αλεξάτου μια κυρία να μας κατηγορεί ότι λαικίζουμε με τη νεκρή σκουπιδιάρισσα γιατί κινδύνευαν τα παιδιά των πολιτών απ την απεργία.

Πάντα ο καθένας κλαίει και τιμά τους νεκρούς της τάξης του γιατί και ο θάνατος είναι ταξικός
 
  


Είναι θλιβερό να διαβάζεις accounts π ΈΧΟΥΝ δουλειά ν βρίζουν τους εργάτες καθαριότητας κ να αποκαλούν ΖΩΑ άλλους εργαζόμενους Καλά το πάτε



Thekla Tselepi
Μέσα στη νύχτα, στή δυσωδία πίσω απο τη "σκουπιδιάρα".
Στό δρόμο, μέσα στόν καύσωνα.
Η γυναίκα πεθαίνει απο ανακοπή.
Τιμωρήθηκε γιατί δούλευε να ζήσει. Ποινή: Θάνατος.
Ενας κρατούμενος ρίχνεται στην απομόνωση γιατί αυτοτραυματίστηκε.
Τιμωρείται γιατί δεν αντεξε.
Η ζωή σαν αξία δεν εχει καμμιά σημασία
στο τέλος (μας) απλώς θα πιστοποιηθούμε
στατιστικά στοιχεία
τής ανάπτυξης
τής οικονομίας
τής δικαιοσύνης
τής δημοκρατίας
τών οργανισμών & τών ιδρυμάτων




_______________________
Εικόνα
Σήμερα, στα βράχια πάνω από το σπίτι μου φωτογραφημένα από το δωμάτιό μου, μαύρα κοράκια μαζεύονται στη σκιά να δροσιστούν.
Και για τους γνώστες, όχι, δεν είναι 'κορώνες' είναι  κατάμαυρα και πιο μεγάλα από τα πολυαγαπημένα μου κοτσύφια της  Αθήνας.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Το Blogger με ενημερώνει ότι δε μου επιτρέπει να απαντώ στα σχόλια στο ίδιο μου το blog- λόγω κάποιας ρύθμισής μου για cookies (την οποία δε θυμάμαι) .

Ψάχνω για να διορθώσω
μα εν τω μεταξύ ΣΑΣ ΖΗΤΩ ΣΥΓΓΝΩΜΗ που δεν απαντώ πάντα
και ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ που σχολιάσατε.
Μου δίνετε μεγάλη χαρά όταν κάνετε τον κόπο- ακόμα κι αν διαφωνούμε.