Η 'Μικρή Άρκτος' της αδελφής μου τώρα
στο διαδίκτυο, για όσους ζούμε μακριά από σινεμά ή θέλουμε να την ξαναδούμε.
Χαρείτε την!
Χαρείτε την!
Φέρνω την ταινία (με κλικ από το blog βλέπετε ή κατεβάζετε ή μεταφέρεστε στο Vimeo) +συνδέσμους ενημερωτικούς.
https://vimeo.com/142626632
https://vimeo.com/142626632
Η τρίτη μεγάλου μήκους ταινία της Ελισάβετ Χρονοπούλου, η «Μικρή Αρκτος», είναι ολόκληρη γυρισμένη με υποκειμενικό πλάνο. Το Flix ρωτά τη σκηνοθέτη και τους πρωταγωνιστές της, Σοφία Γεωργοβασίλη και Γιάννη Κοκιασμένο, τι κοιτάζει το δικό τους βλέμμα, όταν το στρέφουν έξω και μέσα.
Σε ξενοδοχείο ημιδιαμονής, ένας νέος άντρας συλλαμβάνεται, ενώ το αναίσθητο σώμα μιας κοπέλας μεταφέρεται στο ασθενοφόρο. Μέσα στο περιπολικό που διασχίζει την πολύβουη Αθήνα, ο άντρας ανακαλεί το διάστημα των τελευταίων μηνών, προσπαθώντας να καταλάβει τι πήγε λάθος. Πώς έφτασε στην ακραία βία αυτός που πάντα την απεχθανόταν; Πώς κατέληξε να γίνει ο ίδιος το «κακό» απ' το οποίο είχε ταχθεί να την προστατεύσει;
Η Ελισάβετ Χρονοπούλου σκηνοθέτησε την τρίτη μεγάλου μήκους ταινία της, μετά τα «Ενα Τραγούδι δε Φτάνει» και «Ο Αννίβας προ των Πυλών» - η «Μικρή Αρκτος» βγαίνει σε λίγες μέρες στις αίθουσες κι αποτυπώνει, σε ασπρόμαυρο, την ιστορία της κατάρρευσης ενός ζευγαριού, μια ιστορία μεγάλης αγάπης και μεγάλης βίας. Ολόκληρη η ταινία είναι γυρισμένη με υποκειμενικό πλάνο: η κάμερα είναι τα μάτια εκείνου, του Γιάννη Κοκιασμένου, που παρατηρούν εκείνη, τη Σοφία Γεωργοβασίλη, το πρόσωπό της, το σώμα της, τις κινήσεις της, το σπίτι τους, τους δρόμους της Αθήνας που στεγάζουν την ιστορία τους. Το Flix σκέφτηκε ν' αλλάξει... ματιά και να ρωτήσει τη σκηνοθέτη και τους πρωταγωνιστές της «Μικρής Αρκτου», πού κοιτάζουν οι ίδιοι και τι βλέπουν.
Διαβάστε παρακάτω τι μας είπαν:
Ελισάβετ Χρονοπούλου
Τι βλέπεις όταν κλείνεις τα μάτια σου;
Το μετείκασμα αυτού που έβλεπα πριν τα κλείσω και μετά το μετείκασμα του μετεικάσματος μαυρόασπρο και φλου.
Το μετείκασμα αυτού που έβλεπα πριν τα κλείσω και μετά το μετείκασμα του μετεικάσματος μαυρόασπρο και φλου.
Τι βλέπεις όταν κοιτάζεις τον εαυτό σου στον καθρέφτη, ή σε μια φωτογραφία;
Οταν βλέπω τον εαυτό μου στον καθρέφτη τού πιάνω κουβέντα. Είναι σαν συνάντηση. Ανάλογα τη στιγμή, τον ενθαρρύνω, τον μαλώνω, λέμε τα νέα μας. Αν η συνάντηση είναι αναπάντεχη μπορεί να ξαφνιαστώ και να του πω: Ωπ! Πού βρέθηκες εσύ εδώ; για να σε δω… μια χαρά είσαι! Οταν με βλέπω σε φωτογραφίες είναι πιο πεζό: κοιτάζω αν έχω βγει καλή…
Οταν βλέπω τον εαυτό μου στον καθρέφτη τού πιάνω κουβέντα. Είναι σαν συνάντηση. Ανάλογα τη στιγμή, τον ενθαρρύνω, τον μαλώνω, λέμε τα νέα μας. Αν η συνάντηση είναι αναπάντεχη μπορεί να ξαφνιαστώ και να του πω: Ωπ! Πού βρέθηκες εσύ εδώ; για να σε δω… μια χαρά είσαι! Οταν με βλέπω σε φωτογραφίες είναι πιο πεζό: κοιτάζω αν έχω βγει καλή…
Τι βλέπεις όταν φτάνεις στο γύρισμα μιας νέας ταινίας;
Το πρώτο πλάνο μέσα στο μυαλό μου.
Το πρώτο πλάνο μέσα στο μυαλό μου.
Τι βλέπεις όταν κοιτάζεις τη Σοφία;
Ενα γενναίο κορίτσι.
Ενα γενναίο κορίτσι.
Τι βλέπεις όταν κοιτάζεις τον Γιάννη;
Τη φωτεινή πλευρά της ζωής.
Τη φωτεινή πλευρά της ζωής.
Τι βλέπεις όταν κάνεις μια βόλτα στην Αθήνα;
Τη σκοτεινή πλευρά της ζωής, τα τελευταία χρόνια.
Τη σκοτεινή πλευρά της ζωής, τα τελευταία χρόνια.
Μπράβο στην Ελισάβετ και καλή επιτυχία στην ταινία!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό μήνα να έχεις Δάφνη μου, με πολλές επιτυχίες γύρω σου!
ΑΦιλάκια καλοκαιρινά! :)
Σ ευχαριστώ, θα της το πω.
ΔιαγραφήΗ ταινία, εκτός των άλλων, έχει ένα μοναδικό εύρημα στη σύλληψη κι έχει ήδη βραβευθεί στο εξωτερικό (αν και από εισιτηρια στην Ελλάδα νομίζω οι ελληνικές άστα να πάνε..)