Ισορροπεί το παιδί στο ετοιμόρροπο πρεβάζι, ή στη ράχη μεγαλοπρεπούς ελέφαντα;
Περηφανεύεται ο Μαχαραγιάς για τα πετράδια και για το κοπάδι ελεφάντων που με καλάθια πάνω στις ψηλές τους ράχες διασχίζουν ζούγκλες κι ερημιές. Για πόλεμο ή αναψυχή θρονιάζεται ο άρχοντας στο στολιστό καλάθι του, αφέντης μεταξύ της γης και του ουρανού.
Μα ο ελέφαντας, ο κάθε ελέφαντας της μακριάς πομπής, βήμα δεν κάνει δίχως το μικρό μαχούτ, το συντροφάκι που ξυπόλυτο χοροπηδά μπροστά στην προβοσκίδα.
Κάθε ινδικός ελέφαντας από όταν γεννηθεί έχει και το μαχούτ του, παρέα, οδηγό του, σύντροφο και δραγουμάνο των εντολών αρχόντων κι επισήμων. Μαζί γερνούν, μαζί γυρνούν, μαζί στον πόλεμο και τα παιχνίδια, ως το θάνατο.
Γιατί θυμάται ο ελέφαντας. Είναι ο μικρός μαχούτ παρέα, αφέντης κι υπηρέτης του, ο μεσολαβητής ανθρώπων κι ελεφάντων, όταν στολίζεται ο στρατός ή όταν φορτώνεται η μακριά σειρά των ελεφάντων καλάθια σκεπαστά για να μεταφερθούν οι άρχοντες.
Δίχως μαχούτ δεν υπακούει ο ελέφαντας για να περηφανεύεται ο Μαχαραγιάς με τα στολίδια και με το στρατό του, μετρώντας σε πετράδια και ψυχές τα πλούτη του.
Μεσολαβεί ο μικρός μαχούτ.
Κι άλλη εποχή και σε άλλη ήπειρο μεσολαβεί ένα παιδί με το παιχνίδι όταν καβαλάει το πρεβάζι φτωχικής παράγκας. Με ένα πόδι μέσα, στο σκοτάδι, το άλλο έξω στο φως, δίνει εντολές στους τσιμεντόλιθους νικώντας τα θηρία. Πάνω από ράτσες ζωντανεύει το αρχέτυπο και με παιχνίδι ξαγρυπνά η μνήμη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Το Blogger με ενημερώνει ότι δε μου επιτρέπει να απαντώ στα σχόλια στο ίδιο μου το blog- λόγω κάποιας ρύθμισής μου για cookies (την οποία δε θυμάμαι) .
Ψάχνω για να διορθώσω
μα εν τω μεταξύ ΣΑΣ ΖΗΤΩ ΣΥΓΓΝΩΜΗ που δεν απαντώ πάντα
και ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ που σχολιάσατε.
Μου δίνετε μεγάλη χαρά όταν κάνετε τον κόπο- ακόμα κι αν διαφωνούμε.