Κοιμήθηκα ένα βράδυ και το πρωί όταν ξύπνησα είχα μεταμορφωθεί σε ένα τεράστιο έντομο, λέει στη Μεταμόρφωση.
Από το φίλο του ο φυματικός Κάφκα είχε ζητήσει να κάψει όλα του τα γραπτά μετά το θάνατό του. Ο φίλος όμως τα εξέδωσε με συνέπεια εμείς σήμερα να έχουμε το προνόμιο να θυμόμαστε αυτό που ελληνικά, θυμάμαι, ο μεταφραστής ονόμαζε «ένα τεράστιο μπούμπουρα» κι εγώ να συγκινούμαι που περπατώ στην ‘Πλατεία Φραντς Κάφκα’ όπου κατά σύμπτωση η Εθνική Πινακοθήκη έχει αναρτήσει μεγάλη αφίσα της Φρίντα Κάλο.
Πολλές αγάπες μαζεμένες σε λίγα χιλιόμετρα μιας πόλης μαγικής και διαβολικότατης η οποία με ανθρώπινα οστά, με Μπάουχαους και κάστρα του Ντίσνεϊ έχει εισβάλει στο ασυνείδητό μας.
Στην Πράγα είμαι, για το δικό μας Face2Face των Ευρωπαϊκών οργανώσεων χρηστών [EuroNPUD] και ύστερα το ετήσιο παγκόσμιο συνέδριο για τη Μείωση Της Βλάβης (HarmReduction).
Mαζί μου ο Κύριος Kastell με τον οποίο κάναμε μια θαυμάσια βόλτα στη εβραϊκή γειτονιά που πρώτα απ’ όλα ήθελα να προσκυνήσω, για τη μνήμη όλων εκείνων που ξεκλήρισε η ναζιστική υστερία. Κι ύστερα στη Γέφυρα του Καρόλου, στην Πλατεία του Κάφκα και στα στενά και στα οστά και τις στέγες τις χριστιανικές που ορθώνονται προς τα ουράνια.
Πόλη οστών, αλχημιστών και μνήμης, κρυστάλλων Βοημίας, χρυσαφιού και εκπαραθυρώσεων. Πόλη της κεντρικής Ευρώπης με το βαρύ ουρανό και τον καιρό που ευνοεί το περπάτημα κάνοντας το παλτό ελαφρύ. Πόλη του ποταμού που ρέει κάτω απ’ τα πόδια μας όταν περνάμε τις μεγάλες γέφυρες με τα παλιά πλακόστρωτα ανάμεσα σε αγάλματα ξεχασμένων ιερέων.
Βαριά κοντά άλογα των Βοημών που θυμομαστε από το παραδοσιακό τσίρκο και σκυλιά, παντού σκυλιά καθαρά και καλομαθημένα που περπατούν καμαρωτά με τα λουράκια τους ή συντροφεύουν κάτω από την κουβέρτα τους ζητιάνους που, δε ζητιανεύουν όπως αλλού, τριγυρνώντας, μα γονατιστοί σκυμμένοι σε στάση ικέτη. Περπατώντας δε βλέπεις πρόσωπο, παρά του ξαπλωμένου σκυλιού τους μπροστά σε πιάτο με το νερό του που σε κοιτά στωικά στα μάτια. Ρώτησα γι’ αυτούς. Οι άσχετοι λένε πως μοιάζουν προσκυνητές, μου είπαν, μα είμαστε χώρα άθεων. Πρόκειται απλώς για την παραδοσιακή στάση της ζητιανιάς, του άστεγου ικέτη που γονατίζει μπροστά στα πλούτη και τα προνόμιά σου.
Και με αυτό σας αποχαιρετώ διότι έχω να επισκεφθώ το Χώρο Μείωσης Βλάβης Sananim― μια και, αν δεν το ξέρετε, η Τσεχία ανήκει στις χώρες τις προχωρημένες που καταργήσανε τη Ναρκοαπαγόρευση και έσωσαν ζωές.
____________________________________________
SANANIM http://www.sananim.cz/kontaktni-centrum-(kc)/nase-cile.html
5th European Harm Reduction Conference
https://www.facebook.com/events/264596832276841
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Το Blogger με ενημερώνει ότι δε μου επιτρέπει να απαντώ στα σχόλια στο ίδιο μου το blog- λόγω κάποιας ρύθμισής μου για cookies (την οποία δε θυμάμαι) .
Ψάχνω για να διορθώσω
μα εν τω μεταξύ ΣΑΣ ΖΗΤΩ ΣΥΓΓΝΩΜΗ που δεν απαντώ πάντα
και ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ που σχολιάσατε.
Μου δίνετε μεγάλη χαρά όταν κάνετε τον κόπο- ακόμα κι αν διαφωνούμε.