Σάββατο 28 Μαΐου 2011

Το Μανιφέστο της Ευρωπαϊκής Επανάστασης













                   Μεταφράζω από την ισπανική ιστοσελίδα
English text follows


ΜΑΝΙΦΕΣΤΟ  


















               

















     Είμαστε συνηθισμένοι άνθρωποι. Είμαστε σαν εσάς: άνθρωποι, που σηκώνονται κάθε πρωί για να μελετήσουν, να εργαστούν ή να ψάξουν γιά δουλειά, άνθρωποι που έχουν οικογένεια και φίλους. Δουλεύουμε σκληρά κάθε μέρα για να προσφέρουμε ένα καλύτερο μέλλον στους γύρω μας.
 Κάποιοι είμαστε προοδευτικοί, κάποιοι συντηρητικοί. Άλλοι πιστεύουμε στο Θεό, άλλοι όχι. Άλλοι έχουμε καθορισμένη ιδεολογία, άλλοι είμαστε α-πολιτικοί,  όλοι όμως είμαστε ανήσυχοι και οργισμένοι με την πολιτική, οικονομική και κοινωνική κατάσταση που βλέπουμε γύρω μας: διαφθορά των πολιτικών, επιχειρηματιών, τραπεζιτών, που μας αφήνουν ανήμπορους και δίχως φωνή.
     Αυτή η κατάσταση έγινε η ζωή μας, ένα καθημερινό βάσανο δίχως ελπίδα. Μα αν ενώσουμε τις δυνάμεις μας μπορούμε να την αλλάξουμε. Ήρθε η στιγμή να αλλάξουμε τα πράγματα, να χτίσουμε μαζί μια καλύτερη κοινωνία. Συνεπώς, υποστηρίζουμε πως:
              Προτεραιότητες κάθε ανεπτυγμένης κοινωνίας πρέπει να είναι η ισότητα, η πρόοδος, η αλληλεγγύη, η ελευθερία στον πολιτισμού, η βιωσιμότητα και η ανάπτυξη, η ευημερία και η ευτυχία του ανθρώπου.
              Αρχές αναμφισβήτητες τις οποίες οφείλει να  τηρεί  η κοινωνία μας: δικαίωμα στέγασης, εργασίας, πολιτισμού, υγείας, εκπαίδευσης, πολιτικής συμμετοχής, ελεύθερης προσωπικής εξέλιξης, καθώς και καταναλωτικών δικαιωμάτων για μια υγιή και ευτυχισμένη ζωή.
              Η σημερινή μορφή διακυβέρησης και  οικονομικού συστήματος δεν υπολογίζει αυτά τα δικαιώματα και με πδιάφορους τρόπους εμποδίζει την πρόοδο του ανθρώπου.
              Η δημοκρατία ανήκει στο λαό (δήμος = λαός, κράτος= κυβέρνηση) που σημαίνει πως  κυβέρνηση είναι ο καθένας μας. Ωστόσο, στην Ισπανία, το μεγαλύτερο μέρος της τάξης των πολιτικών  δε μας ακούει. Οι πολιτικοί θα έπρεπε να μεταφέρουν τη φωνή μας στα θεσμικά όργανα διευκολύνοντας την πολιτική συμμετοχή των πολιτών,  μεσολαβώντας γιά να παραχθεί το μέγιστο όφελος γιά όλο το εύρος της κοινωνίας μας κι όχι με σκοπό να πλουτίζουν και να ευημερούν με δικά μας έξοδα, φροντίζοντας μόνο τη δικτατορία των μεγάλων οικονομικών δυνάμεων τις οποίες κρατούν στην εξουσία μέσω του δικομματισμού (των με τα αρχικά PP & PSOE).
               Το παθος για εξουσία και τη συσσώρευσή της μόνο σε λίγους  δημιουργεί ανισότητες, ένταση και αδικία οι οποίες οδηγούν σε βία την οποία απορρίπτουμε. Το παρωχημένο και αφύσικο οικονομικό μοντέλο τροφοδοτεί ένα κοινωνικό μηχανισμό που αυξάνεται και αυτοκαταναλώνεται πλουτίζοντας τους λίγους και ρίχνοντας τους υπόλοιπους στη φτώχεια. Μέχρι κατάρρευσης.
              Βούληση και στόχος του υπάρχοντος συστήματος είναι η συσσώρευση πλούτου δίχως να λαμβάνεται υπ' όψιν η καλή λειτουργία κι η ευημερία της κοινωνίας. Με συνέπεια την κατασπατάληση των φυσικών πόρων, την καταστροφή του πλανήτη, την ανεργία και  τους δυσαρεστημένους καταναλωτές.
              Οι πολίτες είμαστε γρανάζια μιας μηχανής σχεδιασμένης για να πλουτίζει μια μειοψηφία η οποία αδιαφορεί για τις ανάγκες μας. Είμαστε ανώνυμοι, αλλά χωρίς εμάς δε θα υπήρχε τίποτε γιατί εμείς κινούμε τον κόσμο.
              Εάν μάθουμε ως κοινωνία να μην εμπιστευόμαστε το μέλλον μας στην αφηρημένη οικονομία, που στους πολλούς ποτέ δε φέρνει κέρδη, θα καταφέρουμε να εξαλείψουμε την εκμετάλευση που όλοι υφιστάμεθα.
              Χρειαζόμαστε μια ηθική επανάσταση. Το χρήμα αντί πάνω από τα ανθρώπινα πλάσματα να τεθεί στην υπηρεσία τους. Είμαστε άνθρωποι, όχι προϊόντα. Δεν είμαι κτήμα του προϊόντος που αγοράζω, της αιτίας που το αγοράζω ή εκείνου  από τον οποίο το αγοράζω.
Για όλα τα παραπάνω, είμαι εξοργισμένος.

Νομίζω ότι μπορώ να τα αλλάξω.

Νομίζω ότι μπορώ να βοηθήσω.

Το ξέρω πως μαζί μπορούμε.
                                    Νομίζω πως μπορώ να βοηθήσω.

                                                                           Το ξέρω ότι μαζί μπορούμε.   
______________________________________ 

                     Η ιστοσελίδα:  Democracia Real YA! ή στο facebook
                                 Ιστοσελίδα Αγανακτισμένων                                                              
                         και 
                                   Οι Αγανακτισμένοι στη Μύκονο: facebook  ________________

Χάρτης της Πορείας της Δημοκρατίας από το mapsofwar

_________________________________ ακολουθεί english text:
    

MANIFESTO
We are ordinary people. We are like you: people, who get up every morning to study, work or find a job, people who have family and friends. People, who work hard every day to provide a better future for those around us.
Some of us consider ourselves progressive, others conservative. Some of us are believers, some not. Some of us have clearly defined ideologies, others are apolitical, but we are all concerned and angry about the political, economic, and social outlook which we see around us: corruption among politicians, businessmen, bankers, leaving us helpless, without a voice.
This situation has become normal, a daily suffering, without hope. But if we join forces, we can change it. It’s time to change things, time to build a better society together. Therefore, we strongly argue that:
  • The priorities of any advanced society must be equality, progress, solidarity, freedom of culture, sustainability and development, welfare and people’s happiness.
  • These are inalienable truths that we should abide by in our society: the right to housing, employment, culture, health, education, political participation, free personal development, and consumer rights for a healthy and happy life.
  • The current status of our government and economic system does not take care of these rights, and in many ways is an obstacle to human progress.
  • Democracy belongs to the people (demos = people, krátos = government) which means that government is made of every one of us. However, in Spain most of the political class does not even listen to us. Politicians should be bringing our voice to the institutions, facilitating the political participation of citizens through direct channels that provide the greatest benefit to the wider society, not to get rich and prosper at our expense, attending only to the dictatorship of major economic powers and holding them in power through a bipartidism headed by the immovable acronym PP & PSOE.
  • Lust for power and its accumulation in only a few; create inequality, tension and injustice, which leads to violence, which we reject. The obsolete and unnatural economic model fuels the social machinery in a growing spiral that consumes itself by enriching a few and sends into poverty the rest. Until the collapse.
  • The will and purpose of the current system is the accumulation of money, not regarding efficiency and the welfare of society. Wasting resources, destroying the planet, creating unemployment and unhappy consumers.
  • Citizens are the gears of a machine designed to enrich a minority which does not regard our needs. We are anonymous, but without us none of this would exist, because we move the world.
  • If as a society we learn to not trust our future to an abstract economy, which never returns benefits for the most, we can eliminate the abuse that we are all suffering.
  • We need an ethical revolution. Instead of placing money above human beings, we shall put it back to our service. We are people, not products. I am not a product of what I buy, why I buy and who I buy from.
For all of the above, I am outraged.
I think I can change it.
I think I can help.
I know that together we can. 

                                        I think I can help.
                                                     I know that together we can.  
                                                   
________________________________✪✪✪

Παρασκευή 27 Μαΐου 2011

Αγανακτισμένοι στη Μύκονο

 Delacroix. Liberté (28 July 1830)








Έχουμε κι εμείς Πόλη. Έχουμε κι εμείς Αγανάκτηση.
Την Κυριακή 29 Μαΐου στις 6:00 το απόγευμα, θα μαζευτούμε αγανακτισμένοι στην Πλατεία της Μαντώς, όπως θα κάνουν όλοι οι αγανακτισμένοι Ευρωπαίοι στις κεντρικές πλατείες των πόλεών τους. 


Η επαφή μας στο Facebook

Η Πανευρωπαϊκή Πρόσκληση:


ΖΗΤΑΜΕ ΑΛΗΘΙΝΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΩΡΑ. Δεν είμαστε πρώτη ύλη στα χέρια πολιτικών και τραπεζιτών. 
Θεωρούμε υπεύθυνες τις οικονομικές και πολιτικές δυνάμεις γιά την κακή κατάσταση και απαιτούμε την απαραίτητη αλλαγή πορείας.
Καλούμε όλους τους πολίτες να βγούν στους δρόμους γιά να διαμαρτυρηθούν. 

Ελάτε μαζί μας, ό,τι πολιτικές πεποιθήσεις κι αν έχετε, για να ακουστεί η φωνή μας.
ΕΥΡΩΠΑΙΟΙ ΞΥΠΝΗΣΤΕ
ΑΣ ΦΤΙΑΞΟΥΜΕ ΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ
ΑΣ ΜΙΛΗΣΟΥΜΕ, ΑΣ ΣΥΝΑΝΤΗΘΟΥΜΕ, ΑΣ ΑΛΛΑΞΟΥΜΕ ΤΑ ΠΑΝΤΑ





WE CALL FOR REAL DEMOCRACY NOW. We are not a commodity lying in the hands of politicians and bankers.
We blame the economic and political forces for our bad situation and demand the necessary change of course.
We call on all citizens, under the motto "Real Democracy NOW. We are not a commodity lying in the hands of politicians and bankers." to take to the street to protest. Join us, no matter what political views you have, to make all the people heard as a single voice.
PEOPLE IN EUROPE WAKE UP,
LETS MAKE A BETTER LIFE
LETS TALK , LETS MEET, LETS CHANGE EVERYTHING
________________________________________
Μη χαθείτε:    #greekrevolution
  

                         Λίστα σε Χάρτη ανά την Ελλάδα: Λόγιος Ερμής

Περισσότερα δε λέω, βουΐζει ο κόσμος. Αλλά αν τώρα μόλις προσγειωθήκατε από άλλο Γαλαξία, διαβάστε 
 δικά μου σχετικά στις προηγούμενες σελίδες  

ή δεξιά, στα ιστολόγια που συστήνω

__________________

Η 'Ελευθερία' του Ντελακρουά που οδήγησε το Λαό το 1830, ίσως οδηγήσει κι εμάς στη Μύκονο. Topless, διότι είναι δικό μας κορίτσι.


Read more: http://daphnechronopoulou.blogspot.com/#ixzz1NYs9RBa6




Πέμπτη 26 Μαΐου 2011

Ευρωπαϊκή Επανάσταση, Κυριακή 29 Μαΐου







σε όλες τις κεντρικές πλατείες της Ευρώπης

ΕΥΡΩΠΑΙΟΙ ΞΥΠΝΗΣΤΕ!


Από το Facebook, όπου οργανώθηκε η διαμαρτυρία, μεταφράζω:

ΖΗΤΑΜΕ ΑΛΗΘΙΝΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΩΡΑ. Δεν είμαστε πρώτη ύλη στα χέρια πολιτικών και τραπεζιτών. Θεωρούμε υπεύθυνες τις οικονομικές και πολιτικές δυνάμεις γιά την κακή κατάσταση και απαιτούμε την απαραίτητη αλλαγή πορείας. 

Καλούμε όλους τους πολίτες να βγούν στους δρόμους γιά να διαμαρτυρηθούν. Ελάτε μαζί μας, ό,τι πολιτικές πεποιθήσεις κι αν έχετε, για να ακουστεί η φωνή μας.




ΕΥΡΩΠΑΙΟΙ ΞΥΠΝΗΣΤΕ
ΑΣ ΦΤΙΑΞΟΥΜΕ ΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ
ΑΣ ΜΙΛΗΣΟΥΜΕ, ΑΣ ΣΥΝΑΝΤΗΘΟΥΜΕ, ΑΣ ΑΛΛΑΞΟΥΜΕ ΤΑ ΠΑΝΤΑ__________


       Επιτέλους. Το ισπανικό πανώ που έγραφε 'Προσοχή, μην ξυπνήσουμε τους Έλληνες' έκανε το θαύμα του. Η χθεσινή συγκέντρωση (της οποίας είχα  ζωντανή ανταπόκριση από τηλεφώνου) πέτυχε. Τα ΜΑΤ που είχαν κυκλώσει τους 25.000 Αγανακτισμένους παρακολουθούσαν με κατεβασμένες τις ασπίδες.
     Στο Twitter είχε εμφανιστεί πριν λίγες μέρες το #greekrevolution, δίχως τιτιβίσματα ακόμα μα σημάδι πως κάτι έβραζε (σήμερα έχει 158 followers μα το λήμα φέρνει πολύ περισσότερα αποτελέσματα). 
        Καιρός ήταν να δέιξουμε την αγανάκτησή μας που οι τραπεζίτες μας παίζουν σαν πιόνια. Η Ελλάδα δεν είναι μόνη. Πουλήθηκε πρώτη κι απετέλεσε το πείραμα. Μουδιασμένοι και πουλημένοι από νεοεκλεχθέντες κι αντιπολίτευση, δεν αντιδράσαμε. Ήμασταν, διάβασα, το πείραμα. Γι αυτό και κουραστήκαμε να ακούμε από ψευτοπροφήτες (κι από τον τηλεοπτικό νεοαριστοφάνη) πως έπεται επανάσταση. Οι Έλληνες έχουν, δικαίως, τη φήμη απείθαρχων. Αν η νέα οικονομική δικτατορία κατάφερνε να επιβληθεί εδώ, θα μπορούσε να επιβληθεί παντού. 
    Οι πολίτες τη δύναμή τους την ένοιωσαν κυρίως λόγω της λόξας του αιθεροβάμονος πρωθυπουργού που νομίζει πως κυβερνά άλλη χώρα. Τσιγάρο, διόδια, 'Δεν Πληρώνω'.. θα είχαν χτυπήσει καμπανάκι σε ένα πιό οξυδερκή πολιτικό. Ή σε έναν όχι πουλημένο
      Η Ισλανδία αντέδρασε. Κι η Ισπανία. Ας ήρθε κι η σειρά μας!
   Είχα χθες συνεχή τηλεφωνική ανταπόκριση από συγκινημένη φίλη. Τα ΜΑΤ με τις κατεβασμένες ασπίδες ήταν ένα σημάδι. Η απομάκρυνση της διαδήλωσης της ΓΕΣΕΕ επίσης (ως άτομα ευπρόσδεκτοι αλλά όχι ως συνδικάτο..). Ακόμα κι η παρουσία της φίλης μου ήταν σημάδι. 'Οπως και το δικό μου ενδιαφέρον και το ότι γράφω αυτά που γράφω σήμερα εγώ που, φυσιολογικά, σ' εκείνη την άλλη την κανονική ζωή, θα άφηνα τις πολιτικολογίες στους θαμώνες καφενείων, την πολιτική στους πολιτικούς, κι εδώ θα συζητούσα γιά τον Προυστ κι άλλα χωράφια μου. Είναι δυνατά τα σημάδια των ημερών όμως.
       Μιά ελπίδα γενιέται στην Ευρώπη. Κι είναι σπουδαίο γιά μας ειδικά που μας πούλησαν και  κυβέρνηση με αντιπολίτευση μοιράστηκαν τα αργύρια.
       Μιά χώρα είναι πιά η Ευρώπη κι ως μιά χώρα αντιδρούμε στο παιχνίδι των τραπεζιτών και των πολιτικών.
    Οι εδώ κοντά, της Ελλάδας, ήδη απολαμβάνουν  τα οικογενειακά κέρδη της Πράσινη Ανάπτυξης, και μηνύουν όποιον τα αναφέρει, χωρίς να δίνουν σημασία σε αντιρρήσεις. Με τρόμο διαβάζω κάθε μέρα τον ΓΑΠ να δηλώνει ξανά και ξανά στο twitter ότι  "δεν πρόκειται να κάνουμε πίσω " σα κακομαθημένο που επιμένει να γίνει το δικό του (και ναί, σε αυτοκρατορικό πληθυντικό μεγαλοπρεπείας). "Η αδιαλλαξία δεν είναι ένδειξη ευφυΐας", του απάντησα αλλά ακόμα κι αν οι σύμβουλοι του το έδειξαν δε νομίζω πως θα έδωσε σημασία. 
       Που ελπίζω να μην έχει. Σημασία. Διότι το ισπανικό τσουνάμι έφτασε κι εδώ. Κι έχουμε ελπίδα να σαρώσει απατεωνίσκους και μικροπολιτικούς φέρνοντας μιά ουσιαστική αλλαγή, όχι μονάχα στο χωριό μας, αλλά σε ολόκληρη την Ευρώπη που αρκετά πέρασε τα τελευταία χρόνια με τα μαγειρέματα των λίγων εις βάρος των πολλών.
      Αρκετά με τα κόματα και τους δικτάτορες, αρκετά με τα οικονομικά κόλπα και τις σοφιστίες, αρκετά με τους εκλεγμένους προδότες. Αρκετά με τις δυό-τρεις οικογένειες της μπανανίας. Αρκετά με την ενοχή που μας φορτώνουν οι ένοχοι.
      Η χθεσινή (κι αποψινή επικείμενη) διαμαρτυρία είναι η ελπίδα μας. Όπως κι η της ερχόμενης Κυριακής. Διότι είναι πανευρωπαϊκή και πανανθρώπινη. Δίχως κόμματα, συνδικάτα, μολότωφ και σπασμένες βιτρίνες. Και δίχως διαπραγμάτευση. 
         "Δεν έχουν αιτήματα όμως" άκουσα το γράμμα ενός αντιτιθέμενου. "Δεν έχουν προτάσεις" είπε. Ευτυχώς κύριε. Τις λύσεις θα τις βρουν οι πολιτικοί κι οι οικονομικοί τους σύμβουλοι, γι αυτό χρυσοπληρώνονται, αυτή είναι η δουλειά τους. Εμείς, ως Ευρωπαίοι πολίτες, απλώς δηλώνουμε πως δε θέλουμε άλλο. ΕΚΕΙΝΟΙ είναι που καλούνται να μας  φέρουν τις προτάσεις τους. Κι ελπίζω γρήγορα.

____________________________________________________________________
    Διαβάστε:
              Γιά τις μανούβρες της αντιπολίτευσης: "Η απόρριψη της διενέργειας δημοψηφίσματος όμως από τη ΝΔ προκαλεί σοβαρότατες υποψίες για την ειλικρίνεια της «αντιμνημονιακής» στάσης της. Γιατί δεν θέλει ένα λαϊκό «Οχι», το οποίο θεωρητικά θα ενίσχυε πολύ τη διαπραγματευτική της ισχύ απέναντι στην ΕΕ, όπως απέδειξε και το παράδειγμα της μικρής Ισλανδίας;'' από την  αλεπού του ολύμπου

    Δείτε: 
           Αγανακτισμένοι 25.5.11: http://youtu.be/vPtlkdDMfL0

 
__________________________________________


Οι φωτογραφίες είναι από το nooz.gr


Το πρωτότυπο:
WE CALL FOR REAL DEMOCRACY NOW. We are not a commodity lying in the hands of politicians and bankers.

We blame the economic and political forces for our bad situation and demand the necessary change of course.



We call on all citizens, under the motto "Real Democracy NOW. We are not a commodity lying in the hands of politicians and bankers." to take to the street to protest. Join us, no matter what political views you have, to make all the people heard as a single voice.

PEOPLE IN EUROPE WAKE UP,
LETS MAKE A BETTER LIFE
LETS TALK , LETS MEET, LETS CHANGE EVERYTHING



_____________________________________________________________________

Κυριακή 22 Μαΐου 2011

Γιά τα μικρά γεράκια του Αιγαίου


Έχω μιά φωλιά βαρβακιών πάνω από το σπίτι μου. Το ένα (το αρσενικό έχω ακούσει) μένει στη φωλιά με τα αυγά και το άλλο στέκεται ακίνητο στην κορυφή του βράχου πάνω από τη φωλιά. Για ώρα. Κι ύστερα απότομα κάνει την κατακόρυφη βουτιά στο κενό και γρήγορα γυρίζει με το θήραμα.
Λένε, επίσης, πως τα γεράκια δεν θυμούνται ούτε γνωρίζουν ανθρώπους. Η πείρα μου άλλα λέει.
Γιατί κάποιες φορές που τα κοιτώ με κοιτούν στα μάτια. Κι άλλες πάλι που πηγαίνω να κολυμπήσω στην Αγία Άννα, μιά παραλία όχι ακριβώς κάτω από το σπίτι μου μα ορατή από τη φωλιά, έρχονται και πετούν σε κύκλους από πάνω μου πολύ χαμηλά σαν να παίζουν ότι είμαι θήραμα ή σα να με φυλάνε.
Ίσως να φταίει η φύση μου που με κάνει να τα βλέπω όλα ανθρωπομορφικά. Ίσως πάλι αυτή η φύση να είναι που με σπρώχνει σε μιά απατηλή πεποίθηση πως ξέρουν ότι τα προστατεύω κι έπαψα να μιλώ γι αυτά όταν κατάλαβα πως όποτε τα ανέφερα η συνήθης αντίδραση ήταν  ερωτήσεις "πού είναι η φωλιά; Λες να είναι εύκολο να πάρουμε μικρό;"

Μικρά γεράκια του Αιγαίου είναι τα βαρβάκια, αν δεν ξέρετε. Που έχουν λιγοστέψει λόγω της ηχορύπανσης της τουριστικής βιομηχανίας, των (επισήμως παράνομων) οικοδομών σε κορυφογραμμές και των φυτοφαρμάκων. Και του macho image που έχουν όλοι οι αετοί βέβαια και κάποιοι ανόητοι τους σκοτώνουν ή κλέβουν τα παιδιά τους. Γι αυτό και μιά δυό χρονιές δυό ήρθαν να γεννήσουν, ζευγάρι,  μα ένα έφυγε.



Εικόνα της κορφής όπως τη βλέπω από το δωμάτιό μου. Και σας παρακαλώ αν γνωρίσετε πού μένω μην το πείτε. 
______________________________

Ο Μαυροπετρίτης (Falco eleonorae) το γεράκι γνωστό ως βαρβάκι  είναι το πιο πολύτιμο πτηνό της Ελλάδας και προστατεύεται από την Ευρωπαϊκή νομοθεσία. Τρέφεται από μικρά πουλιά και έντομα και γι' αυτό συχνά χάνει τη ζωή του λόγω της αλόγιστης χρήσης φυτοφαρμάκων από τους αγρότες. Περισσότερα στην Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρία

_________________________________________

Παρασκευή 20 Μαΐου 2011

Ανν Σινκλέρ και Άννα Καρένινα- Η Πίστη και ο Γάμος







Ντελακρουά: Ζωρζ Σαντ




Σε μιά ιδανική ζωή, έλεγε η Γεωργία Σάνδη, θα είχα εραστή το Λιστ και σύζυγο το Σοπενάκι. Και όχι μόνο λόγω της μουσικής τους. Είχε ζήσει και με τους δυό. Ερωτικά αλλά και κοινωνικά στο σπίτι της στην εξοχή όπου φιλοξενούσε νυν και πρώην κι ανάμεσα σε φίλους, τα παιδιά της και τη φύση δημιουργούσε και ενέπνεε.
Η George Sand ήταν μιά αριστοκράτισα που δραπέτευσε από τον αξοπρεπή της γάμο και πήγε στο Παρίσι όπου φόρεσε παντελόνια και έγινε διάσημη μυθιστοριογράφος με το ανδρικό όνομα Ζωρζ. Μιά ηρωίδα τολμηρή που δραπέτευσε από τα μεσοφόρια της σκλαβιάς και τα 'πού ήσουν' που συνεπάγονται (όπως λέει στην 'Ιντιάνα' της) κι έζησε σε αρμονία ως τα βαθιά γεράματα με τα νόθα και 'νόμιμα' παιδιά, τους εραστές της και, αφού χώριζαν, τις ερωμένες των εραστών σε ένα κύκλο καλλιτεχνών που πρώτο μέλημα είχε τη δημιουργία.
Ντελακρουά:  Σοπέν
Δεν τη διαβάζω πιά κι αν τη διάβασα ήταν γιά τη σοφία της ζωής της και τις σχέσεις της με το Λιστ, το Σοπέν και το ρομαντικό ποιητή Αλφρέ ντε Μυσέ που δεν πολυδιαβάζεται πιά.
Ήταν φίλη του Φλωμπέρ που από το δικό του ερημητήριο στην εξοχή μας έδωσε τη Μαντάμ Μποβαρύ, την ιστορία μιάς απιστίας εφάμιλλη με την άλλη πασίγνωστη της τραγικής Άννα Καρένινα.
Τι κοινό έχουν όλα αυτά και γιατί τα θυμάμαι σήμερα; Απεικονίζουν την ανατομία του γάμου κατά το 19ο αιώνα. Σε μιά κοινωνία αλλαγμένη από τη βιομηχανία και το σιδηρόδρομο, πλάι στις προτεσταντικές χώρες που είχαν δώσει ήδη δικαιώματα ιδιοκτησίας και αυτοδιάθεσης στη γυναίκα, το ευρωπαϊκό πνεύμα με έργα και πράξεις πειραματιζόταν και δοκίμαζε τις αντοχές των παλιών ηθών στον καινούργιο κόσμο. (Και ναι, μη μου φέρετε αντιρρήσεις, ο Τολστόι της Άννα Καρένινια είναι δυ-τι-κός.)
Κι έτσι ήρθαμε σ' εμάς. Και την οργή μου με τις νέες Μαλβίνες που από κάθε είδους οθόνες περιγελούν την πίστη της άψογης κυρίας Σινκλέρ. Από την κυριαρχία των χριστιανικών ηθών και την άποψη πως το διαζύγιο ήταν αδιανόητο αφού πλάι-πλάι θα μας έθαβαν και μαζί θα ανασταινόμασταν την ημέρα της Κρίσεως φτάσαμε εδώ στην εποχή του Serial Monogamy ― μιάς επιβεβλημένης μονογαμίας όσο κρατά η σχέση, δηλαδή μιάς αφόρητης κοινωνικής πίεσης να ακυρώνουμε τους όρκους μας όποτε ο ένας παρεκλίνει.
Μπούρδες δηλαδή. Όπως η Εκκλησία αναγκάστηκε να βάλει νερό στην Αγία Μετάληψή της όταν διαπιστώθηκε πως οι αλλεπάληλες γέννες άφηναν μόνους πολύτεκνους χήρους και θα γέμιζαν οι δρόμοι εγκαταλελειμένα κουτσούβελα αν δεν ευλογούσε τους δεύτερους γάμους, έτσι η διαρκής ενασχόληση με τα προσωπικά των άλλων άλλα δείχνει από όσα επισήμως πρεβεύονται.
Επειδή το κάθε εποχής 'φυσιολογικό' υπάρχει μόνο στα παραμύθια και τις κατηχήσεις. Επειδή οι σχέσεις είναι απείρως πιό πολύπλοκες από τα κηρύγματα διότι δεν είμαστε όλοι ίδιοι ούτε πάντα ίδιοι. Φύση μας και δικαίωμά μας είναι να είμαστε σύνθετοι, περίεργοι, ανάποδοι από αυτό που άλλοι περιμένουν από εμάς. Γι αυτό και χτίζουμε τις σχέσεις μας κατά τα δικά μας μέτρα. Όλες τις προσωπικές σχέσεις. Μα πιό πολύ και πιό αυστηρά τις σοβαρές.
Είναι θεσμός ο γάμος. Που προσωπικά παιδιόθεν με αηδίαζε (κρίνοντας από τη γιορτή κυρίως) ως ένωση δυό κοπαδιών, χρειάστηκε όμως να τον δω με άλλα μάτια, ενήλικα ή –όπως θα έλεγαν η Σάνδη κι ο Μυσέ 'τα μάτια της καρδιάς' γιά να καταλάβω πόσο σπουδαία είναι αυτή η ένωση δυό ανθρώπων απέναντι σε ένα εχθρικό κόσμο σε μιά συνωμοσία του έρωτα δυνατή κι αδιάσπαστη.
Δεν κρίνω μόνο εξ ιδίων τα αλλότρια αλλά και εκ πείρας μετά από χρόνια παρατήρηση κι ανάγνωση. Κι αγανακτώ που όποτε ένα από τα βόδια του ζευγαριού στρέψει λιγάκι το κεφάλι να κοιτάξει αλλού αμέσως επεμβαίνει το περιβάλλον ως αυτόκλητη αστυνομία ηθών που, σαν τη Σαουδαραβική που επιβάλει βιαίως το Νόμο Σαρία, ασκεί κοινωνική πίεση στον 'απατημένο' να εγκαταλείψει τον παρεκλίνοντα από τον αυστηρά μονογαμικό μονόδρομο.
Το Σαλόνι στο Νοάν, (Nohan) το σπίτι της Σάνδη, με το φημισμένο πιάνο
Αγανακτώ που επεμβαίνουν οι θεατές στο ξένο έργο, αγανακτώ και που μεταχειρίζονται τη υποβλητική δύναμη των λέξεων έτσι ώστε τα 'απιστία' κι 'απατημένος' μετατρέπονται σε επιχειρήματα γιά να επιβληθούν στο δύστυχο άνθρωπο οι θεωρίες των επισκόπων, οι θεωρίες δηληδή ενός παρθένου γιά το sex.
Είναι θεσμός ο γάμος, ο παλαιότερος σε όλες τις κοινωνίες. Αλλάζουν οι θεοί, αλλάζουν τα πολιτεύματα μα ο γάμος επιβιώνει σε όλα τα πλάτη και τα μήκη της γης όπου υπάρχουν άνθρωποι. Είναι παλαιότερος από τις σύγχρονες θρησκείες και τα δικαστήρια, παλαιότερος από τους νομοθέτες και τους παπάδες που ανά τους αιώνες προσπαθούν να τον φέρουν στα μέτρα τους και σ' ένα βαθμό το καταφέρνουν. Διότι το δυνατότερο φύλο πάντα θα διατηρεί το προνόμιο της πολυγαμίας (όπως ακόμα συμβαίνει στην υπόλοιπη γη κι ας μας το αποκρύπτει η σχολική πλύση εγκεφάλου), το χρήμα πάντα θα επιδρά όπως κι η κοινωνική θέση ή οι νόμοι και τα τοπικά ήθη. Εν μέρει όμως. Διότι ο θεσμός έχει τεράστια ελαστικότητα κι αν  επιβίωσε είναι γιατί μας βοηθά να επιβιώσουμε με παραδοσιακούς μηχανισμούς στήριξης του εαυτού μας και του άλλου οι οποίοι αταβιστικά κοιμούνται μέσα μας ώσπου να τους χρειαστούμε.
Και τότε, όταν έρθει η δύσκολη στιγμή, το περιβάλλον μπορεί να σοκάρεται και να πιέζει αλλά αν η σχέση είναι δυνατή ο γάμος σα καλολαδωμένη μηχανή θα αλλάξει ταχύτητα και θα δουλέψει άψογα γιά να μας σώσει. Ας κοροϊδεύουν οι συχωριανοί ―που στο παγκόσμιο χωριό δεν κρύβονται πίσω από γρίλιες αλλά παρακολουθούν ξεδιάντροπα από τις οθόνες τους―, ας πιέζουν οι κολλητοί· αν ο γάμος μας είναι γερός οι σάχλες δε μετράνε στην απόφασή μας. Η έντιμη αντίδραση είναι η πίστη. Πίστη ως loyalty όχι ως faithfulness.
Λέτε δεν ήξερε η Χίλαρυ τον Κλίντον; Λέτε η Αν Σινκλέρ τώρα έμαθε πως παντρεύτηκε έναν πέφτουλα;
Θυμάστε την Άννα Καρένινα όταν ξεγελασμένη από την τρυφερότητα του Καρένιν του ομολογεί τα πάντα σε μιά απέλπιδα προσπάθεια να βρει κάποιον να τη συγκρατήσει; Πάντοτε τον θεωρούσα υπαίτιο γιά το θάνατό της. Ως την ομολογία ήταν σύντροφος. Μετά γίνεται εκδικητής, ένας αδύναμος πληγωμένος εγωισμός που με όπλο τα κοινωνικά ήθη πολεμά τη φύση. Σαν τον Δέλτα αργότερα (όπως μαθαίνουμε από τα αναλυτικά μέχρι υστερίας ημερολόγια της Πηνελόπης) με σύμμαχο την οικογένεια θέτει το μεγάλο δίλημμα: Μάνα ή Ερωμένη. Η Πηνελόπη διάλεξε τα παιδιά κι ο Στέφανος Δέλτα κέρδισε μιά ζωντανή-νεκρή μαυροντυμένη γυναίκα που ή έγραφε μανιακά ξανά και ξανά γιά το παρελθόν ή αυτοκτονούσε. Η Άννα διάλεξε τον γοητευτικό Βρόνσκυ αλλά κι αυτή αυτοκτόνησε. Γιατί; Επειδή οι γάμοι τους δε λειτούργησαν.
Ο Τολστόι το ήξερε. Στη δική του ζωή έδειξε τη δύναμη που δεν είχε ο Καρένιν. Διότι  μπορεί η Σόνια του στην αρχή να βασανίστηκε από ζήλεια γιά τις ελεύθερες τσιγγάνες που του έπαιρναν τα μυαλά (και το σώμα) αλλά εκείνος αργότερα αποδέχτηκε με φαινομενκή αδιαφορία την παρουσία του νεαρού δασκάλου μουσικής που αποτέλεσε τη μόνη παρηγοριά μιάς ζωής με συνεχείς εγκυμοσύνες στην ερημιά της επαρχίας. 
Διότι ο γάμος, σαν τις αληθινές φιλίες, είναι γιά τα δύσκολα. Κι ο μονογαμικός μονόδρομος της Εκκλησίας είναι μιά ουτοπική φαντασίωση των αγάμητων καλογέρων που ουδέποτε εφαρμόστηκε διότι οι άνθρωποι είναι παθιασμένοι και περίπλοκοι κι οι σχέσεις, όσο κι αν προσπαθήσουμε, δε μπαίνουν σε καλούπια.
____________________________________________

Διαβάστε: 
Αννα Καρένινα του Τολστόι, Μαντάμ Μποβαρύ του Φλωμπέρ, 
'Αναμνήσεις 1940" της Πηνελόπης Σ Δέλτα (κι άλλα παλιότερα ημερολόγιά της)

Γιά τα πορτραίτα της Σάνδη και του Σοπέν που ζωγράφισε ο Ντελακρουά και γιά τον ατέλειωτο πίνακα με τους δύο τους: wikipedia

Ακούστε: 
Σοπέν Πρελούδιο Op. 28, No. 7 (Prelude) , Waltz in A minor και τις Πολωνέζες, τα Νυκτερινά και τις etudes που ο ίδιος εφηύρε
 Λιστ : Ραψωδίες (με διασημότερη την Ουγγρική, ερ.2), Σονάτες, Τραγούδια, Βαλς 

________________________________________________________________________

Τρίτη 17 Μαΐου 2011

Μωραίνει Κύριος ον βούλεται απωλέσαι;

Χόσνυ Μουμπάρακ
Να στρώσ' καν δεν πρόλαβε η καμαριέρα και της επετέθη ο ώριμος κύριος φρέσκος από το ντους à la Μπερλουσκόνι.
Σε μιά εποχή της ζωής του που τον παρακολουθούν οι αντίπαλοί του, την ώρα που πανέτοιμος περιμέναμε πως θα αγωνιζόταν γιά το στεφάνι της καριέρας του, τη Γαλλική Προεδρία, την ώρα που ούτε ο χειρότερος εχθρός του δε θα τολμούσε να ελπίσει τέτοια γκάφα, ο Ντομινίκ Στρως Καν διέπραξε το αδιανόητο. Συμπεριφορά που ξαφνιάζει ―και πώς να μη γελάσουμε― αλλά μοναδική δεν είναι.
 Το Φόρεμα
Δε διαφέρει από τη σύλληψη του Χιού Γκραντ με την πόρνη Ντιβάιν Μπράουν σε μιά εποχή που κι εκείνος βρισκόταν στην κορυφή επαγγελματικά, αλλά και συναισθηματικά αφού μόλις είχε παρουσιάσει στο κόσμο τη μακροχρόνια σχέση του με το μοντέλο/ηθοποιό που τον συνόδεψε στην τελετή των Όσκαρ με το Βερσάτσε υπέρσκιστο φόρεμα το στερεωμένο με χρυσές παραμάνες.
Με τον κόσμο στα πόδια σου, εκατομμύρια στην τράπεζα και τη γυναίκα των ονείρων των θαυμαστών σου στο σπίτι τι την θες τη μπουρδελότσαρκα αγόρι μου; 
Μωραίνει Κύριος ον βούλεται απωλέσαι; Παραπραξία το ονομάζουν οι ψυχίατροι. Υπό μιά πίεση που μας γυρνά σε πρωτόγονες ορμές, σχεδόν μας ανακουφίζει να δράσουμε όχι έξυπνα μα όπως περιμένουν οι εχθροί μας από εμάς. Σαν το παιδί που αν το πούμε ζωηρό, ζωηρό θα γίνει ή σαν τη  αγγλική παροιμία που λέει πως αν δώσεις στο σκυλί κακό όνομα κακό σκυλί θα έχεις. 
Γιά τους συγγραφείς (και τους αναγνώστες κλασικών μυθιστορημάτων) η πράξη του δεν είναι πρωτοφανής. Πρόκειται (λέει ο Λουί ντε Μιραντά στη Λιμπερασιόν) γιο αντίδραση Φιλοσοφικού Ήρωα. "Γιατί με την πράξη του στο Sofitel αρνήθηκε το μέλλον που οι άλλοι είχαν χαράξει γι’ αυτόν. Μ' αυτή την έννοια η επίθεση που φέρεται να έκανε στην καμαριέρα αποτελεί μια τρελή πράξη απόλυτης απελευθέρωσης, σχεδόν έργο τέχνης."
Ότι απογειώνει η εξουσία το ξέρουμε. Ότι οι πάρα πολύ πλούσιοι δεν υπακούουν σε όλους τους νόμους το έχουμε συνηθίσει. Κι όπως λένε οι εγκληματολόγοι μιά παραβατική συμπεριφορά που δεν τιμωρείται γίνεται συνήθεια. Επειδή, συνειδητά ή όχι, το άτομο αισθάνεται υπεράνω νόμων. Πόσο περισσότερο όταν πρόκειται για πολιτικό και νομοθέτη.
Είναι ο τρίτος βασιλιάς που πέφτει από το θρόνο του τον τελευταίο καιρό. Ο Γκαλιάνο (με την παρανοϊκή του ρατσιστική επίθεση σε μιά άσχετη κυρία), ο Μπιν Λάντεν (που κύριος οίδε ποια μεγαλομανία τον έσπρωξε να κρύβεται άοπλος κι αφύλακτος) και τώρα ο Στρως Καν, άρχων του χρήματος και (κατηγορούμενος ως) βιαστής.
Χόσνυ Μουμπάρακ (προσέξτε τη ρίγα)
Έχει κάτι αστρολογικό ο καιρός μας; Ανδρώνεται ο Αντίχριστος κι αρχίζει να τα βάζει με βασιλίσκους; Δεν ξέρω κι ούτε θα ήξερα. Μονάχα, από το μακρινό μου βράχο σα να διαφαίνεται κάτι κοινό. Η αυτοκαταστροφική καταβαράθρωση ως σύμπτωμα της σύγχρονης επιτυχίας που, πια, συνεπάγεται τη σελεμπριτική διασημότητα, δηλαδή την απόλυτη και μόνιμη έκθεση σε κοινή θέα.   
_______________________________
Σημ.: Η Libération ζητά χρήματα γιά να ανοίξει τη Σελίδα της. Γι αυτό δίνω μεν το link εδώ αλλά συστήνω το πολύ καλό άρθρο στον Ανταποκριτή 
Τη μεγέθυνση του κοστουμιού του Χόσνυ  Μουμπάρακ με τη ρίγα-ύφανση με το όνομά του (HOSNYMUBARAK) μου την έστειλαν όταν ξεκίνησαν οι φασαρίες στην Αίγυπτο. Δε μπορώ να εγγυηθώ πως δεν είναι τρικ διότι δεν ξέρω αν γίνεται τέτοια ύφανση ούτε πόσο θα κόστιζε. Αλλά όσο τρελά ματαιόδοξο θα ήταν αν παράγγελνε τα υφάσματα των κοστουμιών του με το όνομά του στη ρίγα τόσο σοκαριστικό είναι και που μας φαίνεται λογική τέτοια ναρκισσιστική σπατάλη. Αν ξέρετε (από υφάσματα ή από Μουμπάρακ) σας παρακαλώ να μου το διαλευκάνετε.
______________________________________________________